ازدواج خواهر کوچکم و مراعات نکردنش مایه عذابم شده

سلام من 33 سال دارم و دختر شاد و سرزنده ای هستم ولی میترسم که اینطو ر نمونم .خواهرم 27 سالشه پارسال با پسر عموم ازدواج کرد من خودم مقدمات ازدواجش را انجام دادم یعنی من باعث ازدواجشون شدم اون موقع با جون و دل این کارو انجام دادم الان یه ساله که عقدن و هنوز زندگی مشترکشون راشروع نکردن. و قبل عقد یه بار هم به خواهر و مامانم گفتم هفته ای دو شب بیاد خونه ما که من از لحاظ روحی و عاطفی اسیب نبینم .یه هفته بعد عقدشون شوهرش که اومده بود خونمون گفتم سختمه که روسری و لباس پوشیده بپوشم خیلی راحت گفت سختته از اتاقت نیا بیرون من یه بهونه ای میارم . توی این یه سال شوهر خواهرم تقریبا همیشه خونه ما بوده.شده که 20 شب پشت سر هم میاد و این منو اذیت میکنه من ازش بزرگترم بالاخره این شرایط واسم سخته من دوبارهم به مامانم گفت مامانم هم خیلی راضی نیست که اون هر شب اینجاست ولی کاری نمیکنه و حتی وقتی گفتم که به خواهرم بگه که شوهرش نیاد ولی اخرش به گریه من و قهر مامانم با من ختم شده خواهرم و مامانم میدونن که من ناراحت میشم که او هر شب میاد اینجا ولی به روی خودشون نمیارن وترجیح میدن که من این شرایط رو تحمل کنم و همه چیرو بریزم تو خودم ولی صدام در نیاد و بیشتر منو عذاب میده نباید کمی مراعات منو بکنن من واقعا اذیت میشم . حالا شما بگید که انتظار من بیجاست ؟ و من چطورب بفهمونم که از نظر روحی توی فشارم و شرایط منو درک کنن ؟ من که هر کاری ازم برمیومد واسشون کردم نباید کمی فکر من و دل من و احساس من باشن؟؟؟؟ اینجا خونه من هستش و من باید راحت باشم و شوهر خواهرم مهمونه ولی برعکس شده اون باید راحت باشه و من معذب .لطفا راهنماییم کنید . ممنون

عسل عزیز
شرایطت رو کاملا درک میکنم
من خودم که مجرد بودم همین بساط بود خونمون و شوهرخواهرم (که البته بیشتر از داداشام دوسش دارم و واقعا مرد آقایی هست) تقریبا هرشب خونه ما بود.

تازه من علاوه بر پوشش ، زحمت پذیرایی رو هم بر گردن داشتم.
چون خواهرم هفت سالی ازم بزرگتره و مثل ملکه ها مینشست و منم که راضی نمیشدم مادرم زیاد کار کنه، باید تمام کار تمیزکاری خونه و پذیرایی و غذا درست کردن و..... رو انجام میدادم

تازه منکه خیلی خوبش بودم

خاله طفل معصومم(که هنوز مجرد هستن و نزدیک 50سال)
هفت تا خواهر و شوهرخواهر داره که همیشه خونه مادربزرگم بودن با بچه هاشون
و اون بنده خدا همیشه با پوشش کامل درحال پذیرایی

اینارو گفتم که بدونی از تو بدتر هم هست عزیزم

این شرایط همیشگی نیست و تمام میشه و میرن سر خونه زندگی خودشون و کمتر رفت و آمد میکنن.نگران نباش

دو راه داری عزیزم
1- همش بشینی حرص بخوری و خودخوری کنی و خودتو با خواهر و مادر و شوهرخواهرت درگیر کنی و هر روز جنگ اعصاب و استرس برای خودت و اونا درست کنی و هم خودت و هم اونا رو معضب کنی

2-توی خودت این مساله رو قبول کنی و بپذیری که فعلا شرایط تا مدتی اینجوریه و زندگی خودت رو بکنی و از بودن در کنار خواهر و شوهرخواهر و خانوادت لذت ببری و بدونی که ممکنه بعد از مدتی یا دیگه این لحظات اتفاق نیفته و یا خیلی کمتر پیش بیاد که دورهم باشید.

مادرت رو در شرایط انتخاب بین دو دخترش قرار نده خانومی
برای مادر سخته هم بخواد رضایت تورو داشته باشه و هم رضایت خواهر و همسر آیندشو

الان رفتار و طرز برخورد مادرت با خواهرت و همسر آیندش، خیلی نقش مهمی توی زندگی آینده خواهرت داره

خدانکنه پسر، عقده و یا ناراحتی از خواهر زن و یا مادر و پدر زن و برادر زن توی دلش بمونه
تا تلافی نکنه و عوضش رو سر زنش خالی نکنه ، آروم نمیگیره و همیشه ممکنه سرکوفت بزنه به زنش و اونو له کنه

پس لطفا خانومی
خیلی حواستون به برخوردها و طرز بیانتون در این مقطع از رابطه، با شوهر خواهرت باشه

یاحق

سلام

با تمامی حرفهای نادیا جان موافقم غیر از قسمت اخرش. اخه افرادی که دنبال بهانه هستند معمولا خوب پیداش میکنند از لای ابرهای اسمون. بین گلهای باغچه، از نگاه مورچه ها!!! و لبخند مهربان ترین چهره ها و ..

عسل جان معمولا ورود اعضای جدید به خانواده همراه با شرایط خاصیه که گاها برخیهاشون تنش زا هستند و حتی گاهی عذاب اور.

یکی از راههایی که خودم تجربه کردم و خ نتیجه داده اینکه : کلا خونسر باشین و راحت. و خ روی رفتارهای هیجان مدار برادر و خواهر و نامزداشون فکر نکنین. و خ دقیق نشین. الان بشدت جوگیر هستند :)


بله حق با شماست. منزل منزل شماست و باید احساس راحتی کنین. اما از قضا منزل منزل خواهرتون هم هست و مجددا از قضای دیگر ایشون هم قراره فقط یکبار ( ان شالله ) دوران عقد رو تجربه کنند.

چیزی که این وسط میتونه خ بهتون کمک کنه تغییر زاویه دیده:

مدام فکر نکنین که سلب ارامش شدین

به شما فکر نمیکنن

خودخواهن و..

اینگونه فکر کنین که:

خواهرتون الان خوشبخته و خوشحال. غیر از این بود چقدر ناراحت بودین . سعی کن در خنده ها شون شریک باشی. با خنده خواهرت بخند ی :)) و شاد باشی

شرایط دایمی نیست

پس کجا برن

فقط یدونه خواهر ازدواج کرده داری ( این خ مهمه دوستم سه تا خواهر عقد کرده داشتن !!!!!!!! اونم دقیقا پشت سر هم )

سال گذشته تلاش کردی واسه ازدواج کردن خواهرت. تلاشتون نباید متوقف بشه. امسال هم واسه شاد بودنش:)) ادامه بدین . بنظر من تحمل کردن و صبور بودن سخت هست اما قطعا اثرات خ خوبی داره

الان رفتارهای خاهرتون هم بخاطر نداشتن تجربه هم بخاطر بودن در اوج نمودار احساسیشون :) یخورده هیجانیه و اصطلاحا در ابرها سیر میکنن :). پس تو هم تصمیم بگیر در این شرایط خوش بگذرونی :))



راههای دیگرو امتحان کن. مطمینم توقع نداری از مادرت و یا خواهرت که به داماد بگن نیا!! البته پدر منطقی تر هست و معمولا در این موراد پدر مدیریت میکنند


یوقتایی هم میتونی غ مستقیم وقتی شوهر خواهرتم نشستن با شوخی و خنده بگی واای چی میشد شما پسرام حجاب داشتین و .. اینم تو این گرما و ..:)) یا کلا با شوخی و خنده مسالتو بگو . احتمالا اصلا دامادتون متوجه نیستند :). با خواهرتون هم حسی کنید و بجای درگیری و متهم کردنشون به خودخاهی و عدم درک شما دقیقا خاستتو مهربانانه بگو. مثلا میدونم چقدر دوست داری با نامزدت باشی و ...اما منم اذیت میشم بعد راهکار ارایه بدی. مثلا دوشب تو برو خونه نامزدت . یا یروزایی با هم بیرون باشین :).

یا مثلا موی دماغشون بشی نزاری راحت باشن :)

یا مثلا خودت ازدواج کنی مدام شوهرت انجا باشن:))


کلا روش واسه حالگیری هست عزیزم :))


سعی کن وقتی هستند زندگیت رو تعطیل نکنی :)


این چهارتا خط اخرو نوشتم واسه خنده و شوخی و شیطنت جوری که دلت خنک شه :)))

ولی در کل سعی کن خ فوکوس نباشی روی سختیهای الان . یک لحظه خودتون رو بزارین جای کسانی که بیماران روحی روانی دارن در خانواده. اصلا روی ارامش رو نمیبینن. تازه شرایطشون هم دایمی هست عزیز. خ از ما ایرانیها تجربه مشابه با شما رو داریم . منم شوهرخاهرام خدا از سر تقصیراتشون نگذره خ اذیت کردن :))) ( من خواهر ندارم :18:)


قابل توجه دوستان خانم و اقا مجرد تالار. در دوران نامزدی و عقد مراعات خانواده همسرتون رو بکنین . همه از دیدن شما ذوق مرگ نمیشن. فقط یه نفر تو اون خونه ذوق زده میشه بقیه حالشون گرفته میشه :199:
موفق باشی نازنین

"با تمامی حرفهای نادیا جان موافقم غیر از قسمت اخرش. اخه افرادی که دنبال بهانه هستند معمولا خوب پیداش میکنند از لای ابرهای اسمون. بین گلهای باغچه، از نگاه مورچه ها!!! و لبخند مهربان ترین چهره ها و .."

دقیقا از همه چیز بهونه میتونن بگیرند و زندگی رو زهرمار بقیه کنن ولی چه بهتره که دیگه ما این بهونه هارو دستشون ندیم.

بسوزه پدر تجربه که ماشاا... من کلکسیون همه جوره این تجربه های نامعقولم :d

توی دوران نامزدی و عقد، خانواده ها و اطرافیان خیلی باید مراقب رفتار و برخورداشون با آقای داماد و یا عروس خانوم باشه
باورتون نمیشه ولی حتی کوچکترین حرفا و بی اهمیت ترین تیکه ها در اون دوران از طرف مادر زن و یا مادرشوهر بخصوص، بعد از ازدواج و یا حتی سالیان بعد، چجوری میتونه موجبات طفرقه و لج و لجبازی و تلافی و غیره رو مهیا کنه

با صبوری و حفظ آرامش میشه شرایط رو دلپذیرتر کرد

یاحق

یک

عسل جان،

مدیریت خانواده با پدر و مادر هست. اگر اونها نخوان در این زمینه کاری کنند، در بیشتر مواقع شما راه به جایی نمی بری.

تا جایی که می تونی با مادرت صحبت کن و ازش خواهش کن کنترل این موضوع را در دست بگیره و آرامش بقیه اعضای خانواده را هم مد نظر قرار بده.

هر دفعه که ناراحت شدی و احساس کردی ناراحتیت به جاست، حتما در موردش صحبت کن.
نگه داشتن این ناراحتیها ممکنه باعث بشه یک دفعه تحملت تموم بشه و بقیه از واکنش ناگهانی و عصبانی تو متعحب بشن.
پس تو دلت نگه ندار. مطرح کن.


دو

توی تاپیکهای قبلیت اشاره کردی که از نظر روحی برات سخته.

باید از ازدواج خواهرت خوشحال باشی. خوشبختی و آرامش اون، نکته مثبتی در زندگی تو هست.
خوشبختی اطرافیان و خانواده مون بخشی از آرامش روحی ما رو تامین می کنه. چرا باید از نظر روحی آزارت بده؟

شوهر خواهرت که اتفاقا پسرعموت هم هست، مثل برادرت می مونه.
چرا غریبگی می کنی؟ چرا دوری می کنی؟ وقتی می آد خونتون اونا نشستن حرف می زنن تو هم کنارشون بشین.
باهاشون فیلم ببین، اگر بحثی هست شرکت کن. اگر مشکلی داری کمک بگیر ...
همیشه که لحظات خصوصی ندارند.
وقتی تو جمع هستند تو هم کنارشون باش و شاد باش.
اینقدر غریبگی و حسادت و ناراحتی، خودت را داغون می کنه.

وقتی توی خونه انرژی مثبت و شادی در جریانه، تو هم می تونی استفاده کنی
نه غصه بخوری و انرژی منفی بدی.

سلام دوست عزیز
آقا بخدا ما هم گناه داریم!:47: خب کجا بریم؟نمیشه که هر روز و هر دقیقه تو خیابونا و پارکها بچرخیم:47:...
همش که بیرون از خونه نمبتونیم تو سرما و تو گرما بچرخیم...خیابونا رو متر کنن بنده خداها
وجب به وجب شهرتون رو گمونم الان این دو زوج بلدن دیگه!

ولی خارج از شوخی،خواهر خوبم ان شالله شما خودتون که ازدواج کنید می بینید که تقریبا اوضاع همه همینه
بله شما هم حق دارید و راحتی شما حق شماست،خواهرتون باید رعایت کنند. من نمیدونم شب موقع خواب منظورتون بود که دامادتون میمونن یا کلا منظورتون شب نشینی هست ...
که فکر کنم گزینه دوم منظورتونه:321:
خب ایشون هر روز میخواد خانمش رو ببینه ،خواهرتون هم که هر روز نمیتونن برن خونه پدرشوهرش، مسلما یکی دو ساعتی هم بیرون میچرخن،خب به نظر شما غیر از خونه خودشون(و خونه شما) جای دیگه ای هست که برن ؟!

من به نمایندگی از خواهر ایشون صحبت کردم. پس لطفا دعوام نکنید
مدیونید اگه فکر کنید ما اینجوریم!!!:wink-new:

دوست عزیز.
من نظر بقیه رو نخوندم،ولی نظر من اینه،بعدازظهرها یه تایمی رو به کلاس یا باشگاه اختصاص بده،اینجوری وقتی غروب برگردی خونه،فقط دوس داری زود شام بخوری و بخوابی،مطمئن باش اصلا فرصت نمیکنی به خواهرت و شوهرش هم فکر کنی،از بس که فکرت ،معطوف به اون کلاسی میشه که رفتی.
من یه شرایط تقریبا بدتری رو از تو تجربه کردم.فکر نکن نفسم از جای گرم بلند میشه و دارم الکی یه چیزی میگم.
موفق باشی

ممنون از توجه و راهنماییهاتون. چند نکته را لازم بود بگم .
من نمیگم که شوهر خواهرم نیاد اینجا من فقط میگم هفته ای 2 یا 3 شب بیاد اینجا همون طور که من شرایط اونا را درک میکنم انتظار دارم اونها هم شرایط منو درک کنن. شوهر خواهرم وقتی میاد اینجا شب هم اینجا میخوابه و وقتی اینجاست اینجاست اینطور نیستم که برم توی اتاقم نیام بیرون و یا پیششون نباشم فقط اخیرا وقتی اینجاست کمتر از اتاقم میام بیرون که شاید متوجه بشن من معذبم . من اصلا از اینکه خواهرم ازدواج کرده ناراحت نیستم و اصلا هم بهش حسادت نمیکنم فقط انتظار دارم مکی مراعات کنن. وقتی من ناراحتم خواهرم اصلا به روی خودش نمیاره و یا اصلا از ناراحتی من ناراحت نمیشه من از این میترسم که این رفتارهاش و این که من مجبورم تمام این چیزها را رعایت کنم و همه چیزو بریزم توی خودم رابطه خواهری ما بد بشه چند بار هم بهشون (خواهر و مامانم ) غیر مستقیم گفتم ولی انگار که چیزی نشنیدن .

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

آقا بخدا ما هم گناه داریم!:47: خب کجا بریم؟نمیشه که هر روز و هر دقیقه تو خیابونا و پارکها بچرخیم:47:...
همش که بیرون از خونه نمبتونیم تو سرما و تو گرما بچرخیم...خیابونا رو متر کنن بنده خداها
وجب به وجب شهرتون رو گمونم الان این دو زوج بلدن دیگه! ..

---

اونا اصلا اینطور نیستن که خودشونو به خاطر بقیه به زحمت بندازن و یا بگن که بقیه معذب نباشن هر طور که راحتن رفتار میکنن.

نقل قول:

---

من نمیدونم شب موقع خواب منظورتون بود که دامادتون میمونن یا کلا منظورتون شب نشینی هست .

---

نه ارز ساعت 6-7 میاد شب هم اینجا میخوابه

نقل قول:

---

خب ایشون هر روز میخواد خانمش رو ببینه ،خواهرتون هم که هر روز نمیتونن برن خونه پدرشوهرش، مسلما یکی دو ساعتی هم بیرون میچرخن،خب به نظر شما غیر از خونه خودشون(و خونه شما) جای دیگه ای هست که برن ؟!

---

اصلا خونه خودشون نمیرن حتی وقتی خواهرم میگه که بریم اونجا میگه نه نمیریم

سلام عسل،

دوستانه و بدون ناراحتی با پسر عموت صحبت کن. شرایط رو براش توضیح بده، و بهش بگو که از این وضعیت معذب هستی.

این مسئله بین تو و پسر عموت هست، خودتون دو نفر می تونید حلش کنید.

اون درکت می کنه. کافیه بتونی خوب باهاش ارتباط برقرار کنی و درست توضیح بدی.

نه میشل جان اصلا نمیشه به خودی بگم که نیا یا کمتر بیا .من انتظارم اینه که خودشون مراعات کنن.

سلام عسل

به نظر من این مساله رو به مادرت بگو و به طور مستقیم به خواهر یا دامادت نگووو...چون مساله مهمیه و هرچند بخوای دوستانه بگی و واقعا هم نیتت خیر باشه خیلیا جنبشو ندارند .

این وسط نقش مدیریتی پدرومادر مشخص میشه و تعیین کننده است.یعنی باید باملایمت به مادرت بگی و ازش بخوای که به خواهرت بگه ولی نه از طرف خودت بلکه از طرف خودش چون

مادر صلاح دختراشو بیشتر می دونه و بزرگتره. باسیاست وارد شو وصبور باش ،.

دقت کن بامادرت بحث نکن و نخواه که ثابت کنی خواهرت اشتباه میکنه! فقط خواستتو رک و واضح به مادرت بگو همین مطمئن باش بیشتر و بهتر جواب میده.

موفق باشی:72::72:

سلام عزیزم ممنون از راهنماییت. مشکل منم دقیقا همینه که به مامانم گفتم اصلا هم با مامانم بحث نکردم فقط گفتم که از طرف خودش بگه که مراعات کنن مثل اینکه یه بار هم گفته ولی خواهرم اهمیت نمیده کار خودشو میکنه . حتی شبایی که جایی دعوتیم (شوهر خواهرم دعوت نیست ) حتما شب باید بیاد خونه ما .

الان بعضی از رفتارهای خواهرم که یادم میاد بیشتر ازش ناراحت میشم مثلا قبل ازدواجش یکی از خواستگارام که قضیش جدی شده بود من و مامانمم در مورد خواستگارم صحبت میکردیم خواهرم عکس العمل بدی را نشون میداد مثلا اگه بیرون بودیم وقتی من و مامانم در مورد خواستگارم صحبت میکردیم خواهرم سریعتر از ما راه میرفت و چند قدمی جلوتر از ما راه میرفت. یا یه بار که یه فروشگاهی رفته بودیم و ما (من و مامان و خواهرم) رو ی مبل نشسته بودیم و فروشنده در مورد چیزی که میخواستیم بخریم مشاوره میداد ، فروشنده یه اقایی بود که بیشتر توجهش به من بود یه دفعه دیدم خواهرم که روبروی من نشسته بود کاری کرد که توجه فروشنده را به خودش جلب کردتوجه فروشنده اصلا واسه من مهم نبود ولی من از کار خواهرم خیلی متعجب شدم که چرا اینطور رفتار کرد. خواهرم این مدلیه....

من فکر میکردم خیلی محدودتر از اینی باشه که گفتین رفت و امدشون.
ولی الان من واقعا به شما حق میدم!
و یه مورد مهمتر به نظر من اینه که اصلا احترام داماد تو خانواده دختر اینجوری کمتر میشه
یعنی شاید شما چند ماهی رو تحمل کنید تا اونا عروسی کنن و برن خونه خودشون، اما چیزی که برگشتی نداره اون احترام و شان از دست رفته هست

من خانواده شما رو نمیدونم،ولی خانواده ما از خیلی موندن خوششون نمیاد
اگه پدر شما هم همینطوره،میتونی اینو بهش یاداوری کنی.یعنی یه جورایی از طرف کل خانواده بگی که این کار شوهرش بیشتر برای خودش نادرسته .تا راحتی شما
اگه میدونی که واقعا پدر مادرت هم کمی از این موضوع ناراحتن ،با مهربونی به خواهرت بگو.
شاید به خاطر همسرش هم که شده بهتر بشه!

سلام منم دقیقا همین مشکل شمارو داشتم دامادمون حدود یه سال با خواهرم عقد بود بیست چهار ساعت هم خونه ما بود خونه ی ما هم کوچیکه حتی اتاق منم اشغال کرده بود و من توی اتاق پدرم میخوابیدم همیشه اعصابم خورد میشد میخواستم بهش بگم ولی هی پدر و مادر میگفتن زشته نگو و این حرافا منم مجبور بودم تحمل کنم، خداروشکر بالاخره عروسی کردن رفتن سر خونه زندگیشون منم راحت شدم البته الان که رفتن دلم براشون تنگ شده و دوست دارم بازم بیان اینجا
وقتی میبینی چاره ای نیست و نمیشه کاریش کرد باید صبر و تحمل داشته باشی
موفق باشید
یاعلی...

صبر کنم باید همه چیو بریزم تو خودم و این باعث میشه دیگه از خواهرم دلخوشی نداشته باشم غیر اون خودم نابود میشم این یه ساله همه چیو ریختم تو خودم الان که فکر میکنم میبینم فقط خودم اذیت شدم و اونا فقط دنبال خوشی خودشون هستن

سلام به همگی ممنون از راهنماییهاتون به نطر شما چند درصد رفتار من اشتباه هست ؟؟

دوست عزیز.
اینکه شما نمیتونید این شرایط رو تحمل کنی ،کاملا حق با شماست،مثل اینکه کاری هم نمیشه کرد چون فکر نکنم نتیجه ای جز دلخوری داشته باشه،وقتی از طریق مادرت هم اقدام کردی و تاثیری نداشت،پس بهتره تحمل کنی،به عنوان کسی که تجربه مشابه داره،به جز همون راه حلی که گفتم،واقعا چیزی به ذهنم نمیرسه.بهتره خودت هم بهش فکر نکنی،اینجوری تحملش این موضوع هم راحت تره برات و مشکل بزرگی به نظرت نمیاد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نادیا-7777

خدانکنه پسر، عقده و یا ناراحتی از خواهر زن و یا مادر و پدر زن و برادر زن توی دلش بمونه
تا تلافی نکنه و عوضش رو سر زنش خالی نکنه ، آروم نمیگیره و همیشه ممکنه سرکوفت بزنه به زنش و اونو له کنه

---

سلام
همه جای پستتون خوب و مثبت بود ولی همین یک قسمت که به نحوی همه ی پسرهارو خطاب قرار دادید درست نیست.
من بارها در این انجمن پستهایی دیدم که نوشتن "همه ی مردها اینطورین" یا نوشتن "همه ی زنها اینطورین" که من با اینطور خطاب کردن مخالفم چون افرادو نسبت به یک قشر از جامعه بدبین می کنه.
موفق و سربلند باشید.

سلام عسل

بهتره بجای اینکه بیشتر حواس و انرژیتو رو صرف ابعاد منفی این مساله کنی و درنهایت هم به این نتیجه برسی که داره حقت ضایع میشه و چاره ای جز تحمل نداری،

تمام ناراحتی ها و دلخوری ها و توقعاتی که در طول سالیان اخیر از خواهرت داشتی رو بنویس برای خودت . وببین ایا مشکل اخیرت با خواهرت در امتداد مسائلی نیست که در گذشته باهاش داشتی؟؟
درموردش فکر کن و فکر کن..

معمولا افکار منفی ما از یک اتفاق روی قضیه است اما در زیرش مسائل دیگه ای هست که لازمه اونارو با خودمون حل کنیم در واقع بهترین راه حل مشکل هم همینه که ریشه ای حل بشه.

اینکه آدم از یک اتفاقی که خلاف انتظارشه ناراحت بشه یه مساله کاملا طبیعیه اما به نسبت اهمیت این مساله ، اینکه چقدر این ناراحتی کش پیدا کنه و چقدر روی ابعاد زندگی آدم اثر بذاره

اهمیت داره ونشان دهنده قدرت مدیریت خویشتنه.

توی زندگی همیشه مسائلی هست که خوشایند ما نباشه اما برای شاد بودن و لذت بردن نمیشه منتظر موند که همه ی مسائل کنار بره . کسی نمیتونه مارو از لذت بردن محروم کنه جز خود ما...همه چی در درون خودماست...

از یک نویسنده ی بزرگ خوندم که میگفت جای اینکه به مسائلتون فکر کنیئ و بگید چرا؟؟؟ به اتفاقات مثبت بیندیشید و بگید چگونه؟ این چگونه خیلی راهگشاست.

شما فکر کن چکونه میشه در این شرایط من احساس رضایت و خوشبختی کنم؟

یه مساله قشنگ،یه کاغذ و مداد باکیفیت یه محیط آروم و عالی یه لباس آراسته و شیک و یه میز تمیز و خلوت ایده های خوبی رو به ذهن آدم می آره:18:

موفق باشی

ممنونم از همگی

عزیزم سلام مشکلتو درک میکنم من این مشکلو با دایی و زنداییم داشتم
این راهکاری که میدم نمیدونم تا چه حد عملیه
به نظرم اگر شوهر خواهرت آدم منطقی ای هست خودت به طور محترمانه و بدون حضور بقیه باهاش تماس بگیر و موضوع رو بگو و بگو که خانواده خیلی دوستش دارن و میخوان که همیشه خونه ما باشید اما من به خاطر درس یا خستگی ترجیح میدم خونه حداقل هفته ای دوشب خالی باشه حالا هر جمله محترمانه ای که خودت به ذهنت میرسه
موفق باشی عزیزم

سلام کسی اینجا هست که ادرس یه مشاور یا روانشناس خوب توی مشهد را به من بده . باید برم پیششون .نمیتونم اینطور ادامه بدم

سلام .میفهممتون چقدر سخته.شک نداشته باشین که خدا بهتون بهترینها رو خواهد داد.به خاطر این از خودگذشتگیتون .دخترهایی مانند شما کم ‍بیدا میشن .بنابراین به خودتون ببالید.راستی شما چرا ازدواج نمیکنی؟الان وقتشه

وای دوستم این شرایط مقطعیه و میگذره. قرار نیست که همیشه اینطور بمونه. صبوری کن تا مبادا خاطره بد از خودت به جا بزاری. البته تو کاملا راست میگی و حق داری که معذب باشی ولی خب بالاخره خانواده هستن و این مسائل رو دارند. سعی کن مقدمات رفتن سر خونه زندگیشون رو زودتر فراهم کنی :)))))

اینکه به من اصلا اهمیت نمیدن بدجوری روی مخم رفته.کل زندگی منو داره خراب میکنه . مگه میشه داماد همیشه خونه پدر زنش باشه مهمونی رفتم هم حدی داره دیگه . از طرفی میدونن من به این قضیه حساس شدم ولی چون اقا به زحمت نیفته میگن هر شب بیا اینجا (فاصله خونشون تا محل کارش 20 دقیقه راهه ولی از خونه ما تا محل کارس 7-8 دقیقه راهه). همش فکر میکنم ناراحتی من و خودخوری من اصلا واسشون مهم نیست ازش متنفرم

سلام دوستان . لطفا منو راهنمایی کنید من چطور به خانوادم بفهمونم که من از نظر روحی اسیب دیدم . شوهر خواهرم حالا هر روز (ظهر و شب ) اینجاست .من چکار کنم . اصلا و ابدا به روی خودشون نمیارن و دارم کم میارم . وضعیت روحیم که بده . کاسه صبرم که لبریز شده.

- - - Updated - - -

چرا کسی راهنماییم نمیکنه؟؟؟؟

سلام عسل جان:72:
اول موضوع هر روزه اومدن دومادتون رومیگم:

شما حق دارید که 2 یا 3 شب تو خونه راحت باشی و نیازی به روسری و ... نباشه.

بنظر من جدی و البته نه با دعوا ولی قاطعانه این موضوع رو به خواهرتون بگید که این زمان رو به شما بدن و البته بهشون نگید که با دیدن اونا ناراحت میشید چون فکر نمیکنم درست باشه. بلکه محدودیت خودتون و راحت نبودنتون رو بگید. و بهشون بگید که در صورتیکه نمیخوان خودشون اقدامی بکنن ، شما خودت با دامادتون صحبت میکنید. یا اینکه به پدرتون موضوع رو میگید تا ایشون به شوهر خواهرتون بگن.
هر وقت هم دوست داشتید تنها باشید ضمن رعایت احترام، به اتاق خودتون برید و رو دربایستی نکنید.

اما در کنار بکارگیری این راهکارها ، در کل این رو در نظر داشته باشید که من افراد زیادی رو دیدم که خواهر کوچکترشون ازدواج کرده ولی خیلی فکرا رو اصلا به ذهنشون هم راه نمیدن که بخوان به احساساتشون ضربه بخوره و ... . نوع نگاه شما به موضوع خیلی مهمه.

میدونم که حسادت ندارید. اینکه دیدن اونها با همدیگه شما رو ناراحت میکنه بخاطر اینه که ازدواج خواهرتون رو به خودتون و موقعیتتون ربطش میدید در حالیکه اصلا اینطور نیست فقط کافیه از زاویه ی دیگه ایی به موضوع نگاه کنید.

اولا اینکه بخواید با دیدن اونا احساساتتون برانگیخته بشه و غمگین بشید فقط مختص اونا نیست و باید با دیدن هر زوجی ناراحت بشید. که خب این خوب نیست و باید مدام این حالات و ناراحتی ها رو تجربه کنید.

دوم اینکه از بالا به این قضیه نگاه کنید، نه از پایین. منظورم اینه که از دید کسی که چیزی رو نداره نگاه نکنید بلکه طوری نگاه کنید که انگار شما در هر شرایطی که هستید به خاطر بزرگی و دید وسیعتون، از دیدن شادی ها و علاقه ی اونا با هم خوشحال میشید و قلبا از این موضوع خشنود هستید.ضمن اینکه تا خدا هست نباید احساس کمبود کنیم. واقعیتش هم همینه. مطمئنا حس خوبی که میدید و انرژی خوبتون تاثیرات بسیار خوبی روی خودتون و اطرافیان و شرایطتون داره.

سوم اینکه مطمئنا ازدواج خواهرتون برای شما تجربیات بسیار خوبی رو بهمراه خواهد داشت که ان شاء الله برا زندگی خودتون استفاده میکنید و در کل زندگی پر از درس های رنگارنگیه که روزی از این بابت خدارو شکر میکنید. به جای اینکه به نداشته ها فکر کنید به این فکر کنید که این یه موهبتی واسه ی شما خواهد بود. ضمن اینکه آرزو میکنم با لطف خدا و محبت شما، هم خواهرتون و هم خودتون خوشبخت بشید.

خواهر گلم من اونچه که میدونستم رو دوست داشتم بهتون بگم. مهم اینه که حالتون خوب باشه و اذیت نشید. پس بهتره این قضیه رو زیادی برا خودتون بزرگ نکنید . و در همه حال سعی کنید عشق بورزید و قلبتون رو با تنفر وحسرت وناراحتی پر نکنید. یادتون باشه توکلتون به خدا باشه و فقط از اون بخواید هر چی که به صلاحتونه براتون پیش بیاره.:72::72::72:

- - - Updated - - -

عسل جان این رو هم اضافه کنم که رفتارای گذشته خواهرتون هر چی بوده دیگه مهم نیست.گذشته ها گذشته. رفتار شما مهمه . شما کار درست رو انجام بده و با اینکه خواهرت چیکار کرده و نکرده کاری نداشته باش. بهر حال از شما کوچیکتره دیگه. من فکر میکنم نباید زیاد ازش توقع داشته باشی، در عوض سعی کن بهش محبت کنی تا اگه سوء ظن یا ناراحتی ایی داره برطرف بشه. اما هوای خودت رو هم داشته باش و فکر نکن در نظر اونا بی اهمیت هستی. اینطور نیست.

شاد و پیروز باشید عزیزم:72:

ممنونم زلال عزیز از راهنماییتون.
من خودم مقدمات ازدواجشون راکه انجام دادم . گاهی حتی به خواهرم یاد میدم که چطور پیش ما بهش احترام بذاره و ....
ولی من هم انتظاراتی دارم که واسه هیچ کس اهمیتی نداره .
من نمیخوام که به پدر و یا دامادمون و یا حتی خواهرم بگم که کمتر بیاد خونمون

میخوام فقط بگید ایا من مقصرم یا نه ؟ اگه تقصیر منه که رفتارم را درست کنم .
چند درصد من مقصرم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط asaln531

من نمیخوام که به پدر و یا دامادمون و یا حتی خواهرم بگم که کمتر بیاد خونمون

---

وقتی مشکلت را نگی، از کجا بدونن که ناراحتی؟

در حالت کلی پدر و مادر باید حریم و حدود خانواده را مشخص کنند. وظیفه دارند فضای خونه را محیط امن و آرومی برای همه اعضای خانواده بکنند.
اما گاهی متوجه نیستند.
از جمله این که خانواده تون متوجه این موضوع نیستند که همسر خواهرت، فرد بسیار نزدیکی به خواهر شماست، اما نسبت اونقدر نزدیک با شما نداره که بتونی هر روز و هر شب در کنارش راحت زندگی کنی. حضور دائمش توی خونه آرامشتون را به هم می زنه، هر چند برای بقیه خوشایند یا بی تفاوت باشه.

به هر حال اونها متوجه نیستند یا به دلایلی براشون مهم نیست. اما تا مشکلت را نگی که بقیه کاری نمی کنند.
این همه حرص می خوری و توی خودت می ریزی، یه روز صبرت تمام می شه و کاری را می کنی که شایسته نیست. بهتره زودتر حرفت را بزنی.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

برداشت من از صحبتهای شما اینه که به رابطه خواهرت و همسرش حس حسادت داری. از ازدواج خواهرت ناراحتی. از اولین پستها یا حتی تاپیک قبلیت این حس توی نوشته هات هست. تا این که این اواخر اشاره کردی که حتی از این که نگاه فروشنده ( توی یه فروشگاهی) به طرف خواهرت برگشته و توجهش را از شما برداشته ناراحت شدی. الان هم بیشتر از اون که حضور یک غریبه تو خونه ناراحتت کنه یا مشکل حجاب و ... داشته باشی، به نظرم مشکل حسادت به این رابطه را داری.

به خانواده ات بگو که حضور اون آقا آرامش شما را به هم می زنه. اما در کنارش روی مساله حسادت خودت هم کار کن.

عسل جان فکر نمیکنم تو بتونی جلوی اومدن دامادتون رو به خونتون بگیری فرداهم که ازدواج کردند مطمئن باش بازم خونه شمان یا بچه هم که بیاد بخاطر کمک گرفتن از مامانت حتمن حضورشون بیشتر میشه پیشنهاد م به شما اینه که یا روی ازدواج خودت متمرکز بشو ویا خونه جدا بگیر بهرحال شما الان 33 سالت هست ودیگه خیلی نمیتونی برای خونه پدریت تصمیم گیرنده باشی.:72::72:

"وقتی مشکلت را نگی، از کجا بدونن که ناراحتی؟"

من به مامانم دوبار گفتم ولی همیشه منو مقصر میدونه و همیشه وقتی میفهمه که من ناراحتم تا چند روز با من صحبت نمیکنه و با خواهرم مهربونتر میشه .
شیدا جان اگه من حسادت میکردم که خودم زنگ نمیزدم با پسر عموم صحبت کنم که بتونن باهم ازدواج کنن .
"تا این که این اواخر اشاره کردی که حتی از این که نگاه فروشنده ( توی یه فروشگاهی) به طرف خواهرت برگشته و توجهش را از شما برداشته ناراحت شدی"من نگفتم ناراحت شدم و ناراحتم نشدم چون واسم مهم نبود من از کار خواهرم متعجب شدم همین .

سلام خواهر خوبم:72:

عسل جون اگر نمیخوای این موضوع رو به کسی بگی، نمیشه انتظار داشته باشی بقیه فکر خوانی کنن و متوجه تمام افکار شما باشن. اونا و پسرعموتون در دنیای خودشون هستن و نمیدونن شما چی فکر میکنی. مگر اینکه خودت موضوع رو بهشون بگی.

از نظر من اگر علت اصلی ناراحت بودنت، مقایسه ی خودت با خواهرته و با هم بودن اونا شما رو حالا به هر دلیلی ناراحت میکنه ؛ بنظر من شما داری اشتباه میکنی نه کس دیگه ایی.

اما اگر علت اصلی راحت نبودن در خونه به خاطر حجاب و ... هست، بازم میگم شما حق داری.

ببینید دقیقا از چی ناراحتید؟ راستش منم نمیدونم چی داره اذیتتون میکنه. ببینید اگر شما با دیدن خواهرتون و دومادتون از لحاظ عاطفی و احساسی ناراحت میشید موضوعیه که تقصیر اونا نیست . شما باید ببینی چی بیشتر داره اذیتت میکنه و اونو برطرف کنی.

میدونم که احساس میکنی نادیده گرفته شدی اما خودت رو به جای بقیه بذار شاید مادرت فکر میکنه شما به خاطر حسادت ناراحتید که خب هر کسی هم جای ایشون باشه حق رو بهتون نمیده. باید اگر سوء برداشتی ناآگاهانه ایجاد کردید رو برطرف کنید.

میدونم که خودتون برا ازدواج خواهرتون پیش قدم شدید و بهش کمک میکنید که زندگی بهتری داشته باشه. اما از طرفی ممکنه ناخواسته این حس رو منتقل کردید که بهش حسادت دارید. این موضوع رو بیشتر بررسی کنید.

سلام عزیزانم. من دیشب خیلی به پیامهای شما فکر کردم.اگه من بهشون حسادت میکنم پس چرا اوایل ازدواجشون که دامادمون یه روز در میون میومد من اصلا اینطور نیودم یا شبایی که خواهرم به سر و وضعش نمیرسید همش بهش میگفتم خودشو خوشگل کنه حتی من بهش میگفتم که غذاهای متنوع درست کنه همیشه سعی داشتم که راهنماییش کنم . از وقتی که اومدنش زیاد شد اوایلش کمتر ناراحت میشدم ولی خب هر م.قع هم ناراحت میشدم اصلا واسشون مهم نبود یا اگه من مدت طولانی از اتاقم بیرون نمیرفتم اصلا نمیومد ببینه من چکار میکنم من احساس میکردم که دیگه اصلا به من اهمیت نمیده این رفتار در مورد مامانم هم صدق میکنه (اون موقع اگه هم روزی ناراحت میشدم اصلا نمیذاشتم کسی متوجه بشه ). اینطور رفتارها را با من داشتن تا رسیدم به امروزم .الان هم من اصلا بهشون حسادت نمیکنم فقط اونقدر ازشون ناراحتم اونقدر این یه ساله به من بیمحلی کردن که ازشون ناراحتم

- - - Updated - - -

مثلا اگه مهمونی میشد تا میگفتم من چی بپوشم خواهرم میگفت تو که مهم نیستی یا وقتی میدیدم مامانم واسه خواهرم میخواد لباس بخره میگفتم من چی ؟ میگفت از همونایی که داری یکیشو بپوش . اگه میرفتیم بازار مامانم همش واسه خواهرم لباس میخرید ولی انگار که من اونجا نیستم .... اینکه منو نادیده میگیرن ناراحت میشم . من انتظار داشتم وقتی 4 تا لباس واسه خواهرم میخره خب به منم بگه تو چی دوست داری تو هم یکیو واسه خودت انتخاب کن.

باید خواسته هات را مطرح کنی
هر وقت ناراحتت می کنن همون موقع یا یک روز بعدش که کمی آروم شدی و فکر کردی می تونی در موردش صحبت کنی، بهشون بگو.
با مادرت در مورد این که توی خرید کردن شما را ناراحت می کنه صحبت کن.
با پدرت در این مورد صحبت کن و بگو که مبلغی را هم برای شما در نظر بگیرن.

دلخوریهات را جمع نکن. حرف بزن.
سعی نکن نقش دختر خوب و مطیع و سر به زیر را بازی کنی. کسی به این نقش جایزه ای نمی ده. فقط از درون داغون می شی.

از اون طرف، انرژی و توجهی که باید بره روی پیشرفت خودت، اخلاق و رفتار و پوشش و ... برای پیدا کردن همسر مناسب، و مسائل دیگه زندگیت، صرف این می شه که غصه بخوری چرا این کار را کردن، چیکار کنم فلان کار را نکنن.

الان شما تمام انرژی و فکرت متمرکز شده روی حضور شوهرخواهرت. هر روز هم که هست، دیگه جایی برای فکر دیگه واسه شما نذاشته.

یا باید مشکلاتت را بگی و با کمک پدر مادرت حلشون کنی
یا باید بتونی نادیده بگیری و توجه نکنی
تا ذهنت آزاد بشه برای تمرکز روی زندگیت.

به قول danger این موضوع بهتر شدنی نیست. به فکر خودت باش.

سلام عزیزم. اول بگم ببخشید که نمیتونم فاصله بین خطوط بذارم. تقریبا حدسم درست بود چون تا حدودی میشد فهمید که ظاهرا وقتی خواهرتون و دومادتون هستن کمتر مورد توجه قرار میگیرید و کلا این مدت این حرفا رو توی دلتون ریختین. از طرفی منم فکر میکنم بهتره حرف دلت رو بزنی(البته اینطور هم نباشه که مدام غر بزنید و شکایت کنید). ببین تا حدودی این توجهات مادرتون طبیعیه چون خواهرتون قراره بره و مادر میخواد بهش رسیدگی کنه. خواهرت هم بهرحال اوایل زندگی مشترکش هست و قسمت بزرگی از توجهش به شوهرش و زندگیه که قراره شروع کنه. ازش توقع نداشته باش.احتمال زیاد بره سر زندگیش،این حالتش کمتر میشه. پس صبر کن و ازش زیاد انتظار نداشته باش. عسل جان مادرت نمیدونه تو دلت چی میگذره و بهمین خاطر احتمالا فکر میکنه شما حسادت میکنی ولی باید صادقانه حرف دلت رو بهش بگی تا بدونه که شما هم حق داری. عزیزم از اینکه حرفتو بزنی ابا نکن.مادرت،مادر شما هم هست و درک میکنه،فقط باید از احساساتت بگی و اینکه اون رفتار خاص چه تأثیری روی شما داشته و در ازای اون رفتار،رفتار دیگه ای رو پیشنهاد بدید که برای هر سه ی شما مناسب باشه. دلایل مادرت رو هم گوش کن شاید بشه در مواردی بهش حق بدی.اینطور بهتر همدیگه رو درک میکنید. ایشون نمیدونه نیاز شما چیه.لازمه که اطلاع داشته باشه.

- - - Updated - - -

عسل جون در مورد حضور هر روزه ی دومادتون در خونتون هم،من کاملأ بهت حق میدم که بخوای حداقل چند روز در هفته راحت باشی. شما که نمیخوای نذاری بیاد خونتون.فقط میخوای به شما هم فرصت بدن،طوری که راحتی همه تأمین بشه.راستی مشخص نیست به سلامتی کی قراره برن سر زندگیشون؟

شیدا جان و زلال جان ممنونم که وقت گذاشتیدومنو راهنمایی کردید . :72::72::72::72:زلال عزیز شاید اخر تابستون و شاید هم اواسط پاییز عروسی بگیرن.
چند روز بگذره بعدش با مامانم صحبت میکنم من خودم هم حدس میزنم که مامانم فکر میکنه من حسادت میکنم.