راهنمایی برای تمام کردن رابطه یک و نیم ساله پس از یک هفته قهر

با سلام
من و آقایی که قصد ازدواج داشتیم (مدت آشنایی یک سال و نیم)
اتفاقات زیادی توی این رابطه افتاده که من الان به نتیجه رسیدم باید تمام بشه
الان یک هفته س قهریم
هفته پیش ابشون مثل همیشه تلفن کرد که کمی صحبت کنیم باهم ولی حرفایی زد و منم از قبل مواردی رو ازش دیده بودم که به علت دوست داشتنش به روش نیاوردم ولی الان گفتم و باعث شدخیلی ازش ناراحت بشم و کلا نسبت به ادامه رابطه باش سرد بشم.
از لحن صداش مشخص بود متوجه حماقتش شده ولی چون چندین بار این موارد تکرار شده من ناامید شدم ازش
واقعا این رابطه طوری بوده که من هیچ احساس آرامشی نگرفتم
اون شب بعد شب بخیر محترمانه من دیگه بهش پیام ندادم
خودش صبح مسیج زد که من فقط با یه اوکی جواب دادم
وقتی اینو دید گفت یعنی الان قهری؟؟؟
و چون مسافر بود من فقط نوشتم انشالله بسلامت برسی اونم گفت ممنون
و بعد اون دیکه من ازش خبر نگرفتم که رسیدی چه خبر و اینا
قبلنا همیشه وقتی مسافرت میرفت میگفتم بهم اطلاع بده
الان یک هفته گذشته که بین ما سکوته
توی فیس بوک هنوز جزو ادلیست همیم

من بین عقل و دلم گیر کردم...من به نتیجه رسیدم بدیهاش بیشتر از خوبیهاشه
و اونجور که باید به من اهمیت نداده این یکسال ونیم اون توجهی رو که انتظار داشتم ازش نگرفتم
هرچند هیچوقت نسبت بهم بی احترامی نکردیم
الان حس میکنم موندم دیگه ارزش نداره یه کار اشتباهه
ولی نمیدونم چطوری تمومش کنم
هنوز دلم باهاشه و دوستش دارم
نمیدونم چطور تمومش کنم که پشیمون نشم.میتونم الان یه مسیج بزنم بگم همه چی تمامه از نظر من و چون اونم آدم مغروریه مطمئنم خیلی راحت قبول میکنه و دیگه هرگز پیامی بهم نمیده
ولی یه سری حرفها روی دلم سنگینی میکنی و پشیمونم چرا نگفتم بهش که بفهمه خودش احمق بوده که فک کرده میتونه منو فریب بده و دوست دارم علت این رفتار دوگانشو بپرسم.

نمیدونم چکار کنم منتظر باشم و این قهرو که خودم شروعش کردم ادامه بدم تا اون به حرف بیاد و بگه تمامه؟
یا اینکه خودم این سکوت رو بشکنم و به بهانه ای یه قرار ملاقات بزارم باش و حرفامو بزنم و بعد تمومش کنم.
ولی اینجوری میترسم
هم اینکه اینکار منت کشی میشه و هم اینکه ممکنه اگر ببینمش پشیمون بشم از رفتن
الانم دلم خیلی تنگ شده براش حال و روز خوبی ندارم
ولی احساسمم لطمه دیده
مرداونقد مغرور باشه که از اشتباهش معذرت نخواد و نتونه ناز بکشه و دختری رو که ادعا کرده دوس داره برگردونه بهش اعتمادی نیست...
ولی همچنان این دل لعنتی من دوستش داره

خواهش میکنم راهنمایی کنید که چطور تمامش کنم

از شما راهنمایی میخوام

با سلام

روند و رویه شما به قصد ازدواج به هیچ وجه ، اصولی و کارشناسی و درست نبوده . شما به سان زن و شوهری که نسبت به هم تعهد و عشق ورزی دارید ،هم رفتار کردید هم انتظار داشتید ، در حالی که این رویه برای کسب شناخت اصلاً درست نیست و شاهدش اینکه شما متوجه ضعفهایی در ایشون شدید که فهمیدید برای زندگی کردن باهاشون سخت هست با این ضعفها کنار بیایید اما به جای اینکه راحت کنارش بگذارید و و تمومش کنید از گیر عاطفی و وابستگی می گویید و همین است که می گوییم این روابط تحریف شناختی میاره .... شما انتظار ناز و نوازش دارید در حالی که مثلاً برای شناخت در ارتباطید ، ناز و نوازش مانع شناخت درست است ... می دانم که نیاز هست فاز احساسی طرفین هم سنجش شود اما نه اینگونه که اصل ارتباط بر احساس است .... وقتی از نظر سخصیتی به صورت عقلانی تمام بررسی ها صورت گرفت و نظر مثبت شد نوبت به فاز احساس می رسد که سنجش آن هم ساز و کار خاص خود را دارد .....

اگر ضعفهایش قابل تحمل نیست برایتان کلاً تمومش کنید . اگر می خواهید بهتر بشناسید بخواهید که رسماً خواستگاری بیاید و بعدش نزد یک مشاور بروید تا بررسی تخصصی صورت بگیرد و میزان سنخیت شما معلوم شود . به این شکل که تا کنون در ارتباط بودید اصلاً ادامه ندید و فقط رسمی

ممنون فرشته مهربان
من میخوام تموم بشه
به نظر شما چطور تمامش کنم
سوال من بیشتر راجع به این بود :(
چطوری کلا تمامش کنم
پیام بدم که باید ببینمت بعد همه حرفامو بگم؟
الان این سکوتو نشکنم؟

سلام دختر خوب.خوبه که میدونی میخوای چکار کنی.من بودم پیام دوباره ای نمیدادم.ایشون اگر خیلی علاقه مند هست باید خودش پیگیر رابطه باشه و ببینه چرا از شما خبری نیست.اگر پیگیر شد شما حرفاتو بزن.بگو تصمیمم اینه به این دلایل.اگرم پیگیر نشد پس براش مهم نیست و شما هم دلیلی نداره بخوای با توضیح دادن خودتو آزرده کنی.
خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد/خواهان کسی باش که خواهان تو باشد
موفق باشی دوستم

سلام عزيزم
به نظر من زماني حرف تموم شدن رابطه رو بزن كه مطمئن باشي ميتوني روي حرفت بايستي
بزرگترين اشتباه اينه كه رابطه رو تموم كني و بعدش به غلط كردم بيوفتي
من حسي كه از نوشته هات گرفتم اينه كه اگر رابطه رو تموم كني ممكنه باز بهش برگردي
پس لطفا فعلا تموم نكن چون با غروري كه از ايشون گفتي بايد بعدش بري منت كشي
الان با اين فاصله اي كه بينتون افتاده فرصت خوبي براي امتحان خودت داري
سعي كن تصور كني كه از همين لحظه هيچ تماسي بين شما رد و بدل نخواهد شد
و همه چيز تمامه
اون موقع ميفهمي تو موقعيت جدايي چه حسي بت دست ميده
به هيچ وجه بهش تماس نگير تا خودش بهت زنگ بزنه اگر تونستي از پس اين روزا بر بياي كه وقتي بهت زنگ زد همونجور تلفني بدون قرار حضوري بگو ديگه نميخواي ادامه بدي
اگرم ديدي كه از پس جدايي بر نمياي اونوقت تو فكر چاره براي حل كردن اختلافاتتون باش

سلام ارغوان نمیتونی حرفاتو تلفنی بهش بگی ؟؟چرا حتما میخوای حضوری ببینی؟
عزیزم یکم از رابطتون بیشتر میگی اینکه احساس ارامش بهت نمیداد منظورت چی بود؟و اینکه بهت اونطوری که باید توجه نمیکرد منظورت تماسهایی که باهات میگرفت بود؟؟/
ادمای مغرور جذابیت دارن اما متاسفانه بعضی وقتا ادم رو بدجور میرنجونن نمیدونم حد و اندازه غرور این اقا چقدر بوده ااما تا حدودی میدونم چی میگی
الان به نظرت اون اقا هم به شما هیچی وابسته شده یا نه؟
ممکن هست که اگه تو تماسی نگیری اونم به قدری مغرور باشه که دیگه هیچوقت تماس نگیره؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط .ارغوان

ممنون فرشته مهربان
من میخوام تموم بشه
به نظر شما چطور تمامش کنم
سوال من بیشتر راجع به این بود :(
چطوری کلا تمامش کنم
پیام بدم که باید ببینمت بعد همه حرفامو بگم؟
الان این سکوتو نشکنم؟

---

با سلام

یک باره و بی هیچ توضیحی تمام کنید و هر گونه راه ارتباطی را ببندید و هر یادگاری از او دارید از خود دور کنید و بعدش برید توی فاز قطع وابستگی با تمرکز زدایی و بستر زدایی و بستر سازی ... بستر سازی را با اشتغالاتی که شما را از یاد ایشون دور میکنه در پیش بگیرید ... بستر زدایی هم با دور کردن هر نوع یادگاری و هر چیز یادآور ایشون صورت میگیرد .... تمرکز زدایی هم یعنی ذهنتون را از رفتن به سوی یاد ایشون باز دارید و ......

موفق باشید

مرسی از همه بخاطر راهنمائیتون
شین خانوم حرفتون حسابه من دیگه باش تماس نمیگرم تا ببینم خودش میاد جلو

Mehrnaz69 بله عزیزم درست میگی من هنوز صدرصد مطمءن نشدم میخام ترکش کنم ولی 90 درصد دیگه بهش امیدی ندارم و میخوام با خونریزی کمتری این زخمم خوب بشه اون ته دلمم هنوز یه کورسوی امیدی هست که دنبال چیزی هستم که بتونم با اطمینان اونو خاموش کنم تا راحت جدا بشم.میدونی تا وقتی کامل این رابطه تمام نشه نمیتونم فرض کنم حالم خوبه اینجوری توی برزخ هستم
Gisoo

آره خیلی مغروره...ممکنه یه هفته دیگه اس بزنه حالا که اینطور میخوای مشکلی نیست منم نمیتونم با اخلاقت کنار بیام
چون چندبار اتفاق افتاده
البته بعدش دوباره آشتی کردیم البته نه اینکه من منت بکشم یه جوری حل میشد که دو طرف به یه نسبت برمیگشتیم سمت هم
من هیچ وقت اصرار نکردم که بمونه
با رفتارم نشون دادم باز دوسش دارم هرچند دلخورم و تماسی نمیگرفتم و سرسنگین میشدم باش تا اینکهخودش زنگ میزد
خیلی باش ساختم ..با مشکلات زیادی که داشت کنار اومدم...البته اون همیشه میگفت اگر واقعا نمیتونی تحمل کنی بهتره تمامش کنی ...ولی من تونستم تحمل کنم...ولی انگار ایشون این چیزارو نمیبینه و خودشو خیلی قبول داره...بگذریم ازین حرفا مشکل من اون مسائل دیگه نیست ولی الان ایشون شک به دل من انداخته...نسبت به وفاداریش !
البته اصلا مطمئن نیستم
بخاطر حساسیت بیش از حد خودش نسبت به من منم خیلی حساس شدم
و وقتی کاری رو که ازمن انتظار نداره خودش انجام داده بهش بدبین شدم و اعتمادم کم شده
و حس میکنم کلا صداقت نداره و ارزش اینهمه ساختن با مشکلاتش نداشت
الانم دارم میبینم دیگه هیچ خبری ازش نیست واقعا ناامید شدم
قضیه من خیلی پیچیده شده

مرسی فرشته مهربون درستش همینه که شما گفتین وقتی که صد درصد کسیو نخوای باید یه باره تمامش کنی
کاش منم این جرئتو پیدا کنم
چون الان اون دلیل محکمی که مدنظرمه ندارم و برام ثابت نشده اینکار خیای سخته واسم که براش یه پیام خداحافظی بزارمو و از همه جاها بلاکش کنم :(...
از طرفی من مطالب زیادی راجع به نحوه تمام کردن یه رابزه خوندم بیشتر معتقدن که تمام شدن بهتره حضوری باشه نه از طریق نامه یا تلفن
البته اونجوری که خیلی سخته..حضوری به طرف بگی دیگه نمیخام ببینمت ...

وای نوشتن خیلی سخته من خیلی احتیاج دارم با کسی راجع به این موضوع صحبت کنم
خانواده و دوستام رو محرم نمیدونم
یعنی مطمئنم نمیتونن کمکی کنن بجز اینکه بگن ولش کن
کسی واقعا درکم نمیکنه
هیچوقت با کسی صمیمی نبودم
و اینقضیه هم برام خیلی خصوصیه
مشاور رفتن هم امکانش نیست چون جایی که هستم اصلا نداره!

کاش میشد با کسی که نمیشناسه منو تلفنی درد و دل میکردم :(

سلام خانمي
بذار كاملا رك و صريح و بي پرده بهت بگم. اين آقا شما رو نمي خوان! از شما خوششون مياد ولي هيچ وقت عاشقتون نخواهند شد و هيچ وقت حاضر به ازدواج با شما نيستن.
حالا ديگه تصميم با خودته كه مي خواي با اين رابطه چيكار كني.

(داخل پرانتزي، خيلي عذر مي خوام اينو مي پرسم ولي احيانا روابط خارج از عرف نداشتين؟ اصلا نمي خوام به اين سوالم جوابم بدين چه آره و چه نه. ولي اگه اين طوري بوده خيلي بيشتر در مورد اين رابطه تعلل كنين و جملات بالا رو پررنگتر بخونين.)

ستاره عزیز
:(
چقدر غم انگیزه اینجوری
نه من هیچ رابطه ای نداشتم
حتی دستشو نگرفتم
اون خیلی تمایل داشت ولی من گفتم اینجوری راحت نیستم و چون 100 درصد معلوم نیست ما ازدواج کنیم ازپن ازین چیزا نخواه و فاصله تو حفظ کن
او اولش ناراحت شد بعدش قبول کرد و بعدش گفت الان خیلی خوشحالم که تو آدم معتقدی هستی چون آدمای معتقد احتمال خطاشون کمتره تو ازین نظر برای من بهترین گزینه هستی.
اون اولش خیلی تمایل داشت البته حس میکنم چون نذاشتم تماس بدنی داشته باشه از تظر احساسی زیاد بهم نزدیک نشده و همون جمله ای که گفتی عاشق نیست فقط از من خوشش میاد.
چون اون صمیمیت خیلی براش مهم بود میگفت دوست دارم بهم ابراز علاقه کنی
ولی من هیچوقت مستقیم اینکارو نکردم ولی انگار اون ازون آدمایی که دوست داره چپ و راست بش بگی عاشقتم و بعضی وقتا کمی بیشتر بهش محبت میکردم اونم مهربونتر میشد
ولی در کل بهم میگه مغرور بی احساس
همیشه گفتم من اینجور نیستم ولی فعلا نمیتونم بات راحت باشم ولی انگار باورش براش سخته
یه جورایی واقعا حس میکنه دوستش ندارم
البته من خودم حدس میرنم چون اونم خودش واقعا عاشق من نیست نمیتونه احساس منو هم درک کنه و بهم اونجور که انتظار دارم ابراز علاقه کنه

در حالیکه آدمیه که به قول خودش طبع لطیفی داره قبلنا شعر میگفته و ...
ولی الان برای من طبعش خشکیده!
چرا؟؟؟چون میگه تو بی احساسی و سردی
البته اونم خیلی کم ابراز علاقه میکنه...میگه تو باید شروع کننده باشی احساس از طرف دختر شروع بشه
هیچوقت پشت تلفن یا مستقیم بهم نگفتیم دوست دارم
همش مسیجی!
درست میگی اون از من خوشش میاد ولی عاشقم نیست...
شایدم من بلد نبودم عاشقش کنم..
الانم نمیدونم چه کنم..
اون اوایلی که دیده بودمش و چند جلسه اول خیلی خوشحال بودم گفتم این خود خودشه این همونیه که همیشه منتظرش بودم
ولی رابطمون بخاطر مسایلی پیچیده شد و نتونست بره توی مسیر رسمی و تا الان کش اومده
اوایل اون برای رسمی شدن خیلی اصرار داشت ولی من شرایطم جور نبود
هی گذشت هی گذشت
الان شرایط اون جور نیست کار و بارش بهم خورده و اونجور که پیش بینی کرده بود پیش نرفت و مشکلات اونم زیاده
و وقتی یه بار گفتم تکلیف منو مشخص کن گفت تا وضع کارم مشخص نشه دیگه به ازدواج فکر نمیکنم
منم دیگه حرفی نزدم چون به نظرم شان خودمو میاوردم پایین
ولی خودش کم کم شروع کرد گفتن که انشالله میخوام این کارارو شروع کنم برنامه ریختم

تمایل به ازدواج داشت تا همین هفته پیش ولی الانو دیگه نمیدونم

وقتی انقد مغروره که با وجود اینکه اشتباه کرده و باعث شده من ناراحت بشم حاضر نیست بیاد حلو و معذرت بخواد یعنی این یکسال و نیم کم کم سرد شده هم بخاطر اینکه من از نظر احساسی و رومانتیک تامینش نکردمو بعضی خصوصیلا اخلاقی منم باش موافق نیست البته حس میکنم تا یه درجاتی بهانه الکی میگره و هم اینکه اواضاع کار و بارش بهم ریخته

با وجود اینکه عاشقم نیست ولی بهش وابسته شدم...ویژگیهای خوبی هم داره که الان میترسم دیگه نتونم کسی رو با اون ویژگیهای خاصی که مدنظرم بود و توی ابن آدم بود پیدا کنم و از طرفیم دیگه واقعا حوصله آشنایی با یه آدم جدید و وقت گذاشتن برای شناختش ندارم
سنم 29 ساله

ناراحتی الامم سر این بود که رد پای یه دخترایی توی شبکه های اجتماعیش دیدم که براش لایک فرستادن و اینم همینطور جوابشون داده...شماره ایی از سالیان پیش که قاعدتا باید حذفشون میکرد...در حالیکه خودش منو منع میکنه ازینکارا و به شدت ناراحت میشه...من روی این چیرا حساس نبودم اونقد خودش ناراحت میشد ازین چیرا و بد میدونه من حساس شدم ولی خودش با پرورویی کاری رو که بد میدوسته انجام داده....سر این خیلی ناراحت شدم و بهش بدبین شدم که همه حرفایی که میزد که همیشه سعی کرده سالم زندگی کنه و ارتباط غیرکاری با هیچ جنس مخالفی نداشته واقعیت نداشته
و اینکه به دروغ کوچیکی گفت در حالیکه قبلا بخاطر عدم صداقتش توی یه موضوع مهم قول داد که هرگز بهم دروغ نگه حتی دروغ مصلحتی
وقتی به این راحتی بخاطر یه چیز بی ارزش قولوشو یادش میره یعنی استعداد دروغگویی داره و قولش الکیه

سر همینا باش بحث کردم و خیلی ناراحت شدم اونقدر که دیگه نتونستم حرف بزنم بش و قهر کردم ولی الان بعد یه هفته باوجود اینکه میدونه مقصر بوده هیچ خبری نیست ازش
دعا میکنم اگر با دختری ارتباط پیدا کرده بتونم مچشو بگیرم و بعد با خیال راحت جدا بشم ازش.اصلا ناراحت نمیشم ازین موضوع
فقط نگرانیم اینه شاید بیش از حد بهش بدبین شدم
ولی بهش شک کردم ...کاش میتونستم اطمینان بگیرم که حدسم درسته یا نه

متاسفانه اینجا امکان گذاشتن پیام خصوصی نیست
برای کاربر عادی هم فقط 3تا پیام اجازه هست در طول روز
یه دونه دیگه سهمیه دارم :(

خواهرم شاید صحبت کردن در مورد این موضوع برای من که خارج از گود هستم ساده باشه اما
یه نکاتی توی صحبت‌های شما هست که بهش اشاره کنم امیدوارم کمکی بشه...

شما میگی 29 سال تونه و وقت برای شناخت شخص دیگری رو ندارین...یعنی چون وقت ندارین شاید با ایشون رابطه رو ترمیم کنین؟ به نظرم این اشتباهه

به قول دکتر مجد شما برای شناخت یه فرد 3 ماه زمان بگذار (البته در خواستگاری از نوع سنتی) بعد بیا پیش مشاور بهتون میگن که این رابطه آینده خوشی خواهد داشت یا خیر...

بارها شنیدی که گل بی عیب خداست اگر واقعاً اون طوری که شما فکر می‌کنین باشه و ایشون تنوع طلبی در رابطه داشته باشن (که به نظرم سخت میشه این رو تشخیص داد)
غرور ، زیبایی ،اخلاق خوب و پول همش بی اهمیت میشه وقتی رابطه صمیمی در آینده نباشه.

شما از شرایط خودتون و ایشون هم نگفتین که بشه یه نتیجه‌ای گرفت

با عرض معذرت یه ایرادی به شما هم وارده ها شما در بالا گفتین "باش بحث کردم و خیلی ناراحت شدم اونقدر که دیگه نتونستم حرف بزنم بش و قهر کردم" چرا نباید بتونین حرفتون و دلیل ناراحتی تون رو بگین و نصفه نیمه رهاش می‌کنین بهتر بود شما که می‌خواستین بابت رفتارش بهش تذکر بدین از قبل خودتون رو آماده می‌کردین

خواهر گلم این رو هم به شما بگم شما مسئول ایجاد علاقه در طرفتون نیستین... اصلا و به هیچ وجه شما مسئول سرویس دادن به ایشون نبودین تا مهر و علاقه ایشون رو تضمین کنین مردی که توی زندگیش هدف داشته باشه به هر سختی که شده با فرد مورد علاقه‌اش ازدواج می‌کنه چرا؟ چون مطمئن هست که اون رو می‌خواد (با عرض پوزش)شما با هیچ رابطه جنسی نمیتونستی ایشون رو مطمئن کنی

نمی‌دونم اعتقاداتتون چه طوریه اما کار خدا رو نادیده نگیرین که اگر رابطه برقرار کرده بودین اوضاع خیلی خیلی وخیم تر از این حرفها بود

امیدوارم کمکی کرده باشم.

:302::302:سلام
تاپیکت رو خوندم،به نظر من بهتره ساکت بمونی و نه اس بدی نه زنگ بزنی...
اگر وابسته باشه بهت یا دوست داشته باشه حتما بهت پیام خواهد داد،مطمعن باش حتی اگر خیلیی مغرور باشه.
اگر اقدامی نکرد بدون دوست نداره:-(
به خدا توکل کن تا بهترین پیشامد برات اتفاق بیفته.
با ارزوی سعادت:-)

سلام دوستان ممنونم ازتون
آقای محمدرضا بله درست میگید
من خودمم بعدش پشیمون شدم که چرا قهر کردم که الانم اون اهمیتی نده..باید دلیل کارشو میپرسیدم
خیلی پشیمون شدم که چرا همون موقع ازش نخواستم توضیح بده

من واقعا پخته عمل نکردم توی این رابطه وگرنه یکسال و نیم طول نمیکشید
باید منطقی تر میرفتم جلو که هم درستتر بشناسمش و هم عاقلانه تصمیم بگیرم و به نتیجه نهایی میرسیدم.یا میشد همسر آیندم یا میشد تحربه ای که ازش درس بکیرم.

الانم جالبه برام که اون تماس نمیگیره
قبلنا که قهر میکردم اون زود پیام میداد البته چون مغرور باز به حالت طلبکارانه و مثلا با متن تهدیدانه که اینطورو اگر اینجوری راحتی باشه من مشکلی ندارم!و این باعث میشد منم جواب بدم و درنهایت مشکل حل میشد
ولی مشخص بود طاقت نیاورده بیخبر بمونه ازم

ولی الان مدتیه سرد شده و وقتی قهر میکنم دیگه تا خودم مسیج ندم جواب نمیده
البته منم دقیقا به شیوه خودش ..جوری مسیج میدادم که سر بحث دوباره شروع بشه

ما هردو مغرور و لجبازیم
الانم میدونم که اون نسبت به اون اویل اشنایی سردتر شده و بخاطر همین بیخیال تر شده

منم لجبازم میتونم این سکوتو ادانه بدمکه حتی یه ماه یا بیشتر طول بکشه !
ولی حس میکنم این سکوت ارزش نداره

با وجود اینکه به این شک کردم که این آدم میتونه قابل اعتماد باشه ولی باز بهش علاقمندم
و نمیتونم الان توی این موقعیت تمامش کنم از طرف خودم
اگر ااتمام رابطه از طرف اون باشه مشکلی ندارم و اصراری نمیکنم برای موندش ولی اونم رفته توی فاز سکوت نمیدونم چی توی مغزش میگذره

این ادامه دادن سکوت قابل تحمل نیست برام میخوام که زودتر تکلیفم روشن بشه

نمیدونم باید چند روزه دیگه منتظر وایسم که اون اس بزنه یا نه
اصلا هنچین چیزیو در شان خودم نمیدونم
این انتظار باعث میشه به کار و رندگیم نرسم و تمرکز نداشته باشم

من تصمیم گرفتم فردا بهش مسیج بزنم که بام تماس بگیره
و بهش میگم ادامه این روند برای من امکان پذیر نیست دیگه و چون هنوز علاقمند هستم نمیخوام قبل ازینکه همه تلاشم رو برای رابطه انجام ندادم تمومش کنم

ازش میخوام برای حل مشکلاتمون و شناخت بعتر هم باهم بریم جلسات مشاوره

اگر قبول کرد که دیگه ازونطریق سعی میکتم بهتر بشناسمش و تصمیم عاقلانه ای بگیرم
دعا میکنم خیلی چیزا از سر سوء تفاهم پیش اومده باشه
چون واقعا بهش علاقمندم دوست دارم به نتیجه خوب برسه
ولی اگرم به این نتیجه رسیدیم که به درد هم نمیخوریم دیگه با خیال راحت قبول میکنم و دیگه در آینده دچار پشیمانی نمیشم
چون اگر یکباره تمامش کنم ممکنه بعدها که با به آدم دیگه آشنا بشم طرفمو مقایسه کنم
و دچار اغتشاش ذهنی بشم
دوست دارم طوری تموم بشه که دیگه هرگز فکر نکنم شاید میتونستم باش خوشبخت بشم

فکر نمیکنم اگر دروغی توی کارش باشه بتونه از مشاور مخفی کنه

و حالت بعدی..اگر قبول نکرد برای مشاوره بیاد یعنی واقعا اون تصمیمشو گرفته و هیچ علاقه ای به من و ترمیم رابطه مون نداره و اینطوری منم به نتیجه میرسم که واقعا این آدم ارزش ناراحتی و غصه خوردن نداره و همونجا ازش خداحافظی میکنم.

به نظر تون اینطور خوبه؟

سلام دوست عزیز
شما با توجه به سن و سالت مشخصه دختر پخته ای هستی ولی از طرفی یکم از لحاظ احساسی درگیر هستی و شاید نگرانی از اینکه تنها بشی و اون دیگه برنگردد، من کاملا درکت میکنم، تصمیمی که الان گرفتی شاید بتونه تکلیفت رو تا حدودی مشخص کنه ولی از طرفی ممکنه غرور دخترانت صدمه ببینه! اون آقا رو تا چه حد میشناسی؟ آیا معیارهای یه همسر خوب رو داره؟ فکر میکنی چرا الان سکوت کرده؟ شاید نمیخواد تلاشی بکنه! من بهت پیشنهاد میکنم البته فقط پیشنهاد هست که صبر کن! ببین چیکار میکنه، بسنج ببین چه جایگاهی تو زندگیش داری، آیا دلتنگ میشه؟ آیا داره تصمیمی میگیره!؟ نگران و بیقرار نباش عزیزم، احساسات و کنترل کن و به خدا توکل کن، دعا کن تا حالت بی قراریت کمتر بشه، مطالعه کن بیشتر و افکارت و به سمت چیزای دیگه ببر، نهایتا اگه مدت طولانی خبری ازش نشد مشخص میشه که تصمیمش چیه! اگه الان بهش مراجعه کنی شاید بازخورد خوبی نداشته باشه برات! و مردا اینجور مواقع یکم میکشن کنار! بازم خودت بررسی کن اما پیشنهاد من شاید یکم برات سخت باشه، اما حداقلش اینه که غرورت حفظ میشه و می‌فهمی اون چقدر برات ارزش قایله!
موفق باشی

من جای شما بودم این کارو انجام میدادم:


از امشب به مدت یه هفته به خودم قول میدادم که هیچ تماسی باهاش نگیرم(چه زنگ زدن،چه اس ام اس،چه چت و ...) ببینم اون چیکار میکنه. دو حالت پیش میاد یا تماس میگیره یا نه.


حالت اول: اگه تماس گرفت بهش میگفتم از این رابطه بی هدف خسته شدم و به سن و سال ما نمیخوره که دنبال دوستی و روابط بی هدف باشیم اگه هدفت ازدواجه باید در سریع ترین زمان ممکن خونواده ها با هم اشنا بشن اگه گفت آره که مثل دو تا آدم که قصد ازدواج دارن با هم از نو آشنا میشید اگه هم بهونه آورد که نمیدونم شرایطم مناسب نیست و این حرفا میگفتم پس واست آرزوی موفقیت میکنم و خداحافظی خیلی محترمانه(بدون گریه و زاری و ناله و نفرین).



حالت دوم: اگه تو این یه هفته تماس نگرفت برای اینکه از بلاتکلیفی دربیای و هی به خودت نگی کاش غرورمو کنار میذاشتم و این کیس خوبو از دست نمیدادم: خودت یه اس بهش میدی که میخوام باهات حرف بزنم البته حرف زدن حضوری نه.چون تو ملاقات حضوری چهره طرف و قیافه مظلومی که به خودش میگیره آدمو دوباره میندازه تو شک و تردید و برمیگردی به ادامه رابطه بی هدف.به نظرم چت میتونه راه مناسبی واسه حرف زدن باشه.تو چت بهش بگو من کلا دوس ندارم بدون خداحافطی با دوست و فامیل و آشناها قطع رابطه کنم به همین دلیل خواستم باهات خداحافطی کنم و بازم مثل قبل آرزوی موفقیت و یه خداحافظی محترمانه باید داشته باشی.



حالا بعد از جدایی چه احساسایی میاد سراغت:


همش منتظری دوباره تماس بگیره بگه بیا از نو شروع کنیم،دلتنگش میشی،دوس داری بهش زنگ بزنی،حس گریه میاد سراغت و...همه این احساسات طبیعیه و همه آدما بعد از جدایی اینارو تجربه کردن.اگه تا یه هفته بعد از جدایی بتونی جلوی خودتو بگیری و باهاش تماس نگیری می بینی بعد از اون یه هفته،حالت خیلی بهتر از قبل شده.هر وقتم وسوسه شدی که بعد از جدایی باهاش تماس بگیری به بی هدف بودن اون رابطه و نکات منفی اون آقا و اینکه نمی تونستید همو خوشبخت کنید و خیلی از موقعیت های ازدواجتو به خاطر اون رابطه ممکن بود از دست بدی فکر کن.


امیدوارم تصمیم عاقلانه ای بگیری.


موفق باشی:72:

سلام ارغوان جان
ديدي به حرف من رسيدي؟؟
روز اول كه پست گذاشته بودي ميگفتي كه مطمئن بودي كه ميخواي ازش جدا بشي و گفتي ديگه خسته شدي و...
اون موقع بهت گفتم با عجله تصميم نگير
چون ميدونستم كه تحت احساسات داري يه چيزايي ميگي
بعضي وقتا يه چيزيو خراب ميكني بعد درست كردنش هيهات هست
از دوستان عزيزم كه روي پست ها نظر ميدن خيلي تشكر ميكنم ولي ازتون خواهش ميكنم يه مقدار احساسي تر با قضيه برخورد كنيد
نظراتي كه ميدين اغلب منطقي و درست هست ولي از بعد احساسي ديده نشده و غير قابل انجام هست
ضرب المثل كنار گود نشستن... همينو ميگه
بهتر خودمونو جاي مخاطب بذاريم و اون موقع نظر بديم

بگذريم
عزيزم الان يه مقدار واسه رجوع دير شده همون اول نبايد قهر ميكردي
و بعدشم نبايد قهرو انقدر طولاني ميكردي
الان قضيه لج و لجبازي هست
١٠ روز ميگذره و هيچ تماسي بينتون نبوده
انتظار نداشته باش اگر بهش زنگ بزني يا مسيج بدي با گرمي ازت استقبال كنه
ممكنه غرورتو بشكنه يا حتي بيخيالت شده باشه يا...
اين كه ميگي اگر اون نخواد ادامه بده اكي هستي و ميذاريش كنار به راحتي يكي از اون تصميمات سريع و بي فكرت هست

عزيزم شما الان خودت گذاشتي كنار و انقدر پريشوني
واي به روزي كه طرفت بگه نميخوامت برو
اون موقع داغون ميشي

من هميشه به دوستام ميگم قبل از اينكه بذارنت كنار خودت برو تا غرورت له نشه

مورد ديگه اينكه خيلي ساده انگارانست كه تو اين موقعيت ازش بخواي باهات پيش مشاور بياد
تو اين موقعيت الان به خواستن شما شك داره
اول فرزنديتو ثابت كن بعد ادعاي ارث و ميراث كن
شما بايد صبر كني كه رابطه كاملا ترميم بشه و به حالت قبل برگرده بعد به مشاوره و... فكر كني


و حالا پيشنهاد من
عزيزم شما به هيچ وجه نبايد با اين اقا تماس بگيري حتي اگر رابطه بدون هيچ كلمه اي همينجا تموم بشه
اگر منتظري بهت بگه كه نميخوادت تا خيالت راحت بشه من از قول اون بهت ميگم
اگر بهت زنگ نزد ... نميخوادت...
پس غرور و شخصيتتو نگه دار
زندگي كن
قوي باش
مغرور باش
يه ماه منتظرش بمون و اگر تماس نگرفت به زندگي بدون ادامه بده و وارد عرصه جديد شو
ولي اگر باهات تماس گرفت به نرمي باهاش صحبت كن
بگو كه منتظر تماسش بودي
بشينين و با خوشرويي مشكلاتتون رو حل كنيد
در اخر يادت باشه خودتو به كسي تحميل نكن 🌹
ارزوي بهترينا رو برات دارم❤❤❤

ممنون ازهمه
ولی طاقتم کمه
تمرکز ندارم
اول خرداد امتحان استخدامی دارم با اینوضع اصلا نمیتونم بخونم
آیندمم باید بزارم پای این بی فکریم

بهترین راهو آی تک بهت پیشنهاد داد ... بزرگترین مانع تو برای بهم زدن رابطه ترس از ایندست پس نترس..
من فک میکنم اگه جات بودم نه تنها اس نمیزدم کلا دیگه جواب نمیدادم ترجیح میدادم خداحافظی هم نکنم البته من با شناختی که از خودم دارم اینو میگم . 2 3 هفته میگذشت دیگه سرد میشدم اگه اونم میخواست برنمیگشتم . در هر صورت شک نکن بهترین کار اینه بشینی سر جات و کاری نکنی ... هر گونه پیامی بدی پشیمون میشی مطمئن باش

درودبرشماارغوان گرامی
گاهی تمام توان وتلاشمونودرجهت حفظ تنهاگزینه ی موجودبه کارمیگیریم وغافل میشیم ازینکه این گزینه چقدربه ایدالمون نزدیکه،هرانچه که ازهمسرت توقع داری روی کاغذی یادداشت کن وبعدبااین اقامقایسه کن

برای ارتباطت با اون اقا چیزی ندارم بگم نمی دونم
اما برای ناراحتیت. سرت رو گرم کن نذار بیکار بمونه فکرت. حتی اگه فکرت رو نمی تونی کنترل کنی جسمت رو بیکار نذار. ورزش هم خوبه.
برای ناراحتیه دیگه ات که نوشتی پخته نبودی شاید. ما سعیمونو می کنیم درست تصمیم بگیریم و رفتار کنیم. اما خوب ممکنه نتیجه اش درست نشه. ممکنم هست ادم خودشو اماده کنه اما موقع عمل یه جور دیگه باشه رفتار و عملکردش. یا ممکنه شرایطی پیش بیاد که تحت کنترل خود ادم نبوده باشه. پس ناراحت نباش. اصلا ناراحت نباش. الان فقط دنبال بهترین راه حل برای مشکلت باش. اما خودتو سرزنش نکن. و فکر نکن باید طور دیگه ای می بودی. هر جور بودی هر کار کردی خوبه. الان فقط به راه حل مناسب خودت فکر کن.