اختلاف در ديدگاهها و عقايد- هنوز با خواستگارم صحبت نكردم

سلام
خواستگار در محل كارم يك واسط رو براي خواستگاري فرستاده
گويا بيشتر از يكساله من رو تحت نظر دارن و خيلي وقته از واسط خواستن كه اقدام كنن . واسط بلافاصله من رو تاييد كردن ولي به خواستگار توصيه كردن اول خونه رو تكميل كنن و بعد اقدام كنن . (من توي اين مجتمع مورد تاييد همه هستم . همه من رو به خوب بودن و سالم بودن ميشناسن و بارها شنيدم كه ميگن با بقيه دختراي اينجا فرق دارم. )
از صحبتهاي واسط متوجه شدم تنها چيزي كه فكر ميكنن باعث شه من به همچين پسر خوبي نه بگم ، ( مثل دختراي اين دوره و زمونه) ظاهر ساده پسر و شغل معموليش و ديپلمه بودنشه
من هم ظاهر خيلي ساده اي دارم. هميشه درسم خوب بوده و ليسانس خوبي هم دارم. شغلم دهن پركن نيست و كارمند اداره انچناني نيستم ولي خب كار كردن تو شركت دوست پدرم رو به خونه نشستن و شركت كردن در ازمونهاي استخدامي ترجيح دادم
بنابراين به پرستيژ شغلي شوهرم و يا مدرك تحصيليش حساس نيستم و دوست دارم با يه ادم سالم و ساده و نجيب ازدواج كنم
براي من اخلاق و خانواده و همسو بودن عقايد مهمه
مساله اي كه فقط من بهش واقف هستم اختلاف در عقايد مذهبيه
خواستگارم در حد نرمال و معمولي مذهبيه همونطور كه من هم بودم و خونوادم هستن
ولي من ذره اي اعتقادي به مذهب ندارم . قبلا مذهبي بودم و حالا نيستم. اين تغيير بينش باعث نشده برخوردم با جنس مخالف و يا پوششم تغييري ايجاد بشه. من همچنان دختر سنتي يك خانواده سنتي هستم
قرار شد روز دوشنبه واسط دوباره بياد و خبر بگيره _ جواب رد و يا اقدام خانواده براي خواستگاري و يا يك جلسه صحبت بين من و خواستگار
1- سوالم از كارشناساي خوب تالار اينه: اگر دو نفر از همه لحاظ به هم بخورن ولي عقايد مذهبي يكساني نداشته باشن ميتونن زندگي خوبي داشته باشن؟ گاهي وقتا خوشبينانه فكر ميكنم ميشه.
اگر جوابتون "قطعا خير" هست كه خب هيچي دوشنبه جواب رد ميدم ولي اگر جواب "بله امكانپذير است" به اين سوال منوط به ميزان مذهبي بودن خواستگار و همچنين بيان ديدگاههاي طرفين هست، چجوري عقايدم رو بيان كنم؟ حتي نميتونم در جمع خونواده از عقايدم صحبت كنم چه برسه يه آدم غريبه؟
2- اگر جواب سوالم " قطعا خير" هست ، آيا لازمه دليل رد كردنم رو به واسط بگم؟ اين آقا كه خواستگارمه برام بسيار قابل احترامه و دوست ندارم فكر كنه خودم رو بالاتر از اون ميدونم

سلام
دوباره سوالم رو مطرح ميكنم شايد چون خيلي طولاني بود كسي جواب نداد
دوستان يه آقا پسري من رو پسنديدن و اجازه خواستگاري گرفتن
من جز برخورداي خيلي كوتاه هيچ شناختي از ايشون ندارم ولي تو همون برخورداي كوتاه متوجه شدم بصورت نرمال مذهبي هستن. مثل خونوادم و مثل خودم البته چند سال پيش خودم
با اينكه هنوز با خواستگار صحبت نكردم ولي ميدونم اعتقاداتمون همسو نيست. ايشون مذهبي نرمال و من ذره اي به مسائل مذهبي اعتقاد ندارم
ايشون قاعدتا از اعتقاداتم خبر ندارن و احتمالا فكر ميكنن من هم مثل خودشون مذهبي هستم
جايي خوندم نبايد قالبي به معيارا نگاه كرد بايد مثل متر اندازه گيري بشه
به نظر شما ممكنه دو نفر با اين مقياس تفاوت در ديدگاهها بتونن با هم كنار بيان؟

اول میفرمایی معمولی هستی بد اعتقاداتتو از دست میدی .این که میگی اعتقادات خودتو از دست دادی و با یه آدم معمولی فکر میکنی اختلاف داری عجیبه. حتی جمله ها هم از مطرح کردن مشکلت عاجز هستن. اختلاف اعتقادی به کنار شما مشکلت اشتباه فکری خودته .که میگی اول معمولی بودم بد حالا اعتقادم از دست دادم .و با یه آدم معمولی اختلاف دارم!!!!!
شما یا باید فکرتو درست کنی یا اینکه بمونی یه آدم با میزان اعتقادات معمولی پیدا بشه که اعتقاداتشو از دس داده باشه بتونی باهاش ازدواج کنی.
بازم میگم جدای از بحث اختلافت و معیارهای مذهبی فکر شما مشکل داره اول

سلام دوست عزیز

تنها راهی که بتونی جواب سوالت رو بگیری اینه که توی صحبتهای آینده با خواستگارت ضمن حرف زدن در مورد همه مسایل در مورد اعتقادات هم صحبت کنی.همه چیز

بستگی به این داره که تو بتونی اون رو همینجوری که هست بپذیری و اونم بتونه تو رو و عقایدت رو همونطور که هستی قبول کنه.و قصد تغییر هم رو نداشته باشین.

با ملایمت راجع به نوع افکارت باهاش حرف بزن.به هر روشی که صلاح میدونی.

من خودم بعضی وقتها راجع به عقایدم جلسه دوم صحبت می کردم.بعد از اینکه طرف یه شناخت اولیه ای از من به دست آورده باشه و سوءبرداشت نکنه.

متوجه بشه که من به همه اصول اخلاقی و انسانی معتقدم منتها دیدم به مذهب متفاوته.

من دقیقا میدونم منظورت چیه چون تا حدودی منم اینطوری بودم یه مدت تقریبا اعتقادات خاصی داشتم اما بعد یه مدت مطالعه و صحبت با ادمهایی که تفکرات متفاوتی داشتن خیلی

تغییر کردم اگرچه هنوز علایم اون تفکرات قبلی توی وجودم هست ولی دیگه اون ادم قبلیم نیستم و

جالبه بدونید همسر من تقریبا میشه گفت ادم مذهبی هست از یه خونواده ی مذهبی و سنتی

روز اول همه چیزو بهشون گفتم اولش یه ذره از حرفام شوک شد اما بعد بهم گفت من به اعتقادات تو کاری ندارم توهم کاری به اعتقادات من نداشته باش ایشون به من گفتن اعتقادات

تا حد زیادی شخصیه و من خیلی برام مهم نیست تفکرات مذهبی شما بامن همسو هست یا نه و واقعا تو زندگیم همین رویه رو هم در پیش گرفتیم برای فکرهمدیگه خیلی احترام قائلیم

گاهیم راجع بهش صحبت میکنیم ولی کاری به همدیگه نداریم همسرم نماز میخونه روزه میگیره ومن هرکاری بتونم واسش میکنم ولی نه من اونو مجبورمیکنم مثل من باشه نه اون منو

بنابراین همه چیز به تفکرات شما و خاستگارتون ربط داره و بدون صحبت کرد نراجع بهش نمیشه نظر داد واین مسئله کلا در نظر من خیلی مسئله مهمی نیست مگر اینکه

خاستگارتون ازون مدلا باشه که میگه واویلا زنم بی دینه زنم اعتقاداتش ضعیفه زنم نماز نمیخونه وفلان و بهمان یا خودتون اینقدر تغییر کرده باشید که نتونید مثلا در کنار ادم نماز خونو معتقد زندگی کنیدکه در اونصورت خیلی متفاوت میشه قضیه

همه چیز برمیگرده به مبزان انعطاف پذیری فکرتون تو این زمینه
من که تو این مدتی که با همسرم زندگی کردم گاهی وسوسه میشم همراهیش کنم حتی چادر نمازم دوختم که منم شروع کنم از بس که از ارامشی که موقع سجده داره حرف میزنه ادم دلش میخواد تجربش کنه چون همسرم معتقده من هنوز همون ادم قبلی با همون احساسات قبلیم که مطالعه ناقص باعث اثرپذیریم شده در هر صورت منظورم اینه که میشه دونفر بااعتقادات متفاوتم کاملا باهم کنار بیان ومشکلی پیش نیاد

آنيتا و سحر عزيز چقدر خوشحالم كه دركم ميكنيد . به انجمن همدردي اميدوار شدم
همونطور كه از عنوان كردن اين مساله توي اين محيط مجازي ابا داشتم بخاطر قضاوتهايي كه ممكنه بشه ، از مطرح كردن عقايدم كمي ميترسم ولي شما درست ميفرماييد
بهتره وقتي شناخت نسبي حاصل شد و مطمئن شدم كه متعصب نيستن از عقايدم صحبت كنم

درود

اینکه توی جلسه اول مطرح نشه بنظرم بهتره کاملا درسته.چون احتمال داره سوء برداشت بشه بهتره اول یک شناخت کلی از همدیگر پیدا کنید بعد مطرح کنید البته آرام آرام.در موردش بصورت کامل صحبت کنید عقایدتان را بیان کنید نهایت یا ایشون قبول می کنند یا خیر.ولی لطفا افراط ننمایید جلسه خواستگاری هستش نه جلسه بحث و گفتمان

مسئله ای که برام جالبه حفظ حجاب و ساده بودن و برخوردت با جنس مخالف اینکه هنوز به اصول پایبندی این خیلی خوبه.ولی لطفا اشتباه نکنید شاید اعتقاد ضعیفی داشته باشید ولی به اخلاقیات پایبند هستید این بنظرم خیلی خوبه.
خود من بشخصه اعتقادم اینه دین یا مذهب برای اینکه طریقه درست زندگی کردن را به افراد نشان بدهد.اینکه اخلاقی و انسانی رفتار کنند بزار اینجوری برات بگم مثلا در مورد خود ما مسلمان ها بشخصه باور من اینه
فردی که دروغ میگه
مال مردم میخوره
ریا کار هستش
پشت سر مردم غیبت میکنه
آزارش به دیگران میرسه و خیری برای کسی نداره
فحاشه و دست بزن داره
دیگران را تحقیر میکنه
و........
کلا فضایل اخلاقی برای من خیلی مهمه بنظرم فردی که اینگونه اخلاق زشت و ناپسند را داشته باشه نمیشه بهش گفت از نظر اعتقادی قوی هست.وگرنه در وجود خداوند و پیامبر(ص) یا ائمه(ع) امکان داره توی هر سنی شبهاتی پیش بیاد که گره زدنش به وضعیت حال حاضر باعث تشدید شدن آن میشه.

انعطاف پذیر باش اگر دیدی واقعا ارزشش را داره بنظرم می ارزه که در خودت تغییراتی بوجود بیاری

پ.ن:ببین چی میگه کاری نداشته باش چی میگه.بعضی وقتها وقتی فرمایش ائمه را می بینم واقعا از تعجب میخکوب میشم که 14 قرن قبل چنین سخنی را بیان داشتند.خوبهاشو بگیر اونایی که قبول نداری ایراد نداره بزار کنار ولی از من میشنوی فاصله نگیر.(این فقط نظر شخصیم بود ببخشید حالت نصیحت گونه و دخالت گرفت)

سلام ناهيد جان

شما اول بايد اين موضوع رو باز كني كه مذهبي معمولي يعني چي؟

الان تعريف از مذهب خيلي متفاوت شده و هركسي يه چيزي ميگه.....

خيلي ديدم زن و شوهرهايي رو كه در كنار هم بودن و به دليل همين اختلافات مذهبي هر دوشون زجر ميكشيدن....مثلا رفته بوديم باهاشون مسافرت. اقا ميگفت بريم نماز بخونيم خانومه ميگفت كه اين مسخره بازيارو بذار كنار و .....هميشه درگيريهاي اينجوري داشتن....يا اقا دوست نداشت همسرش با اين و اون زياد بگو بخند كنه ولي خب خانومه ميكرد....اقا زياد ميگفت انشالله خانوم ميگفت تو بي كلاس حرف ميزني....اقا ميخواست روزه بگيره خانوم براش سحري و افطاري درست نميكرد..و ...................................

حالا از همه اينها كه بگذريم مسئله بچه خيلي مهمه.فردا روزي كه بچه اي وارد اين زندگي بشه...بالاخره اين بچه بايد يا بره سمت مادرش يا پدرش....وقتي ببينه اين دو باهمديگه اختلاف نظر دارن براش انتخاب سخت ميشه و يه ج.ورايي دچار دوگانگي ميشه كه اين براي اينده اش خوب نيست.....


من نميگم قطعا دنبال كسي باش كه دقيقا معيارهاي مذهبيش مثل شما باشه....اما حداقل به شما نزديك باشه....من حس ميكنم شما با اين اقا فاصله داريد و قطعا ايشون اگر از نزديك با عقايد شما اشنا بشه و براش مسئله مذهب مهم باشه خودش ميره پي كار و زندگيش......

من خيلي به اين جمله اعتقاد دارم كه قبل از ازدواج بايد چشما رو باز كرد و بعدش بست...اما امروزه تو جامعه ما برعكس شده....زياد الان به اين قضيه خوشبينانه نگاه نكن.....يعني الان وقت خوشبينانه نگاه كردن نيست.


الان متاسفانه يه چيزي خيلي مد شده ميگن انسانيت مهمه و اين يعني تزلزل پايه هاي دين و اسلام.....اما براي كسي مثل شما كه ذره اي مذهبي نيستي اين افراد بهتر هستن كه اعتقادي به مذهب ندارن ...ميگن انسانيت مهمه (البته من با دليل و بحث ميتونم به شما و اين افراد ثابت كنم كه همين انسانيت از دين و مذهب، اونم اسلام ناب محمدي سرچشمه ميگيره).

ولي خب الان وظيفه و هدفم تغيير دادن عقايد ديگران نيست. و شما هم در اين زمينه راهنمايي نخواستي ...در كل خلاصه بگم به نظر من منظور از هم كفو بودن همينه....و من اگر جاي شما بودم اين گزينه رو قطعا انتخاب نميكردم.....

موفق باشي

سلام به نظرم همه چیزو دوستان کفتنو بخصوص خانم مریم 123 ولی ایناهام به فکر من رسید:
اول فرقه بین ادم مومن روشنفکر با ادم خشکه مذهب و خشک مغز. اگر مورد دوم بود حتما ردش کن.
دوم لازم نیست همه چیزو همون اول بگی، یکی از دوستام میگفت اینجور وقتا اجازه بده طرف خوبیهاتو به همراه بدیها یا تفاوتهات ببینه منظورم این نیست که طرفو وابسته کنی ولی نباید با صداقت ناشیانه هم فراریش بدی. بهش حق انتخاب بده ،تو جلسات دوم یا سوم یا دوره نامزذی بگو(مثلا دوره شناخته).
سوم من باشم هروقت که دیدم زمان مناسبیه صریح و واضح در این مورد حرف میزنم تا بعدا ایشون نگه: من میدونستم فرق داریم ولی نه تا این حد!!
چهارم حتما کتاب "تو ان گمشده ام هستی " از باربارا دی انجلسو بخون ، تو این کتاب در این مورد و موارد دیگه راهنمایی کرده.:303:

امیدوارم موفق و خوشبخت باشی:72:

سلام دوست گرامی،
آهسته آهسته پیش برو و ببین چی میگه. مثلا بگو " اگر همسر شما کاهل به نماز باشه، شما چکار میکنید؟" اگر پاسخش با مطلوبت خیلی فاصله داشت دیگه هیچی نگو و به بهانه ای ارتباط رو تمام کن. اگر دیدی نظرش طبق سلیقه شماست یا دست کم برات قابل تامل و تحمله، یک قدم برو جلوتر و بگو " تا حالا تو وجود خدا شک کردید؟چطور حلش کردید؟ به نظر شما اگر یه آدم توی مرحله شک بمونه، تکلیفش چیه؟"... و بعد باز هم جلوتر تا به جایی که در مورد کلیات نظراتت آشنایش کنی و نخ قصه را دستش دهی. ( نکته: اگر دیدی خیلی دارد دقیق میشود و هی سوالات عمیق تر می پرسد یا قصد هدایت تو را دارد، چراغ خطر برات روشن میشه و باید بیشتر فکر کنی.ولی اگر همه چیز رو آسون گرفت و شکه نشد، می تونی قدم های بعدیت رو برداری)

متاسفم که این را می گویم، اما تا جایی دست به خودافشایی بزن که می دانی طرف مقابل ظرفیتش را دارد و فردا تا تقی به توقی خورد، علم تکفیر برات بلند نمی کنه.

موفق باشی:72:

با سلام
از نظر اعتقادات مذهبی کاملا با شما همعقیده ام (دو سال قبل تاپیکی رو در این باره ایجاد کردم) و وقتی مشکلاتتون به خاطر عقایدتون رو خوندم برام خیلی ملموس بودن، ولی با توجه به خانم بودن شما، فکر میکنم موقعیت شما کمی سخت تر باشه.
من به جای اینکه بخوام بحث رو فلسفی و روانشناسی و مشاور پسند کنم، با توجه به تجربه و شناختی که از آقایون با عقاید مذهبی محکم(اونهایی که فکر میکنن اعتقادشون به مذهب مستدل و اساسمند و غیر قابل خدشه هست، و نه فقط اونهایی که رفتارهای شدیدا مذهبی دارن) دارم یک توصیه بیشتر برای شما ندارم:
ازدواج با چنین آقایونی برای خانمهای غیر معتقد به مذهب در 99 درصد موارد مساوی با نابودی زندگیشونه و در "خوشبینانه ترین وضعیت" تمام زندگی مشترکشون رو باید صرف جواب دادن به سین جیم ها و استدلالهای جدید الکشف هر روزه چنین آقایونی بکنن و در وضعیت های "نه آنقدرها خوشبینانه"، یک زندگی در منگنه و شبه خفقان رو باید بپذیرن، و باید خیلی خیلی خوش شانس باشید تا با سرنوشت خانم sahar67 مواجه بشید.
این آقایون همونطور که در پرانتز عرض کردم با رفتارهای مذهبیشون شناخته نمیشن بلکه فقط با مشاهده عکس العملشون در مواجهه با استدلالهای نافی مذهب، قابل شناسایی هستن.
پس بد نیست که حتی اگر ایشون لفظا و بدوا با عقاید شما اظهار مخالفت نکردن و اون رو امری شخصی دونستن، یکی دو بار شما زمینه بحثهای ایدئولوژیکی رو با ایشون ایجاد کنید و رفتارهاشون رو بسنجین که مثلا آیا با ضرس قاطع و با هیجان و با علاقه از عقاید مذهبیش دفاع میکنه یا نه، اونقدرها علاقه ای به تغییر دادن نظر شما نداره و ...، اگر اون قاطعیت و هیجان و علاقه رو حس کردین بدونین که از همون آقایونی هستن که در دو پاراگراف قبل در موردشون هشدار دادم و باید خیلی مراقب باشید ولی اگر اون حسها رو ازشون ندیدین "تا حدودی" از این نظر خیالتون راحت میشه.
این پست رو نمیتونم در مورد معکوس این وضعیت(یعنی وقتی که آقا غیر معتقد به مذهب باشن و خانم معتقد)، با همین شدت انذار بیان کنم. دلیلش هم همون برتری داشتن نسبی تصمیم و اراده آقایون در خانوادست که باعث میشه خانم اون مقدار اعمال فشار رو نتونن به آقا بیارن که زندگی رو برای آقا تلخ کنن.

به صورت گذری نوشته دوستان رو خوندم اما نظر من که یه جورایی کلی هست:
به نظر من هم کف بودن در تمام زمینه ها برای داشتن زندگی آرام و عاری از هر گونه تنش های مخرب، یه اصل اساسی واسه ازدواج هست، و البته نمیشه به صورت 100% دو نفر از تمام جهات با هم دقیقاً یکی باشن و خب در اینجا بهترین حالت انتخاب بر اساس اولویت های اساسی هست و بقیه اولویت ها نیز باید در صورت هم راستا نبودن، مخالف هم، هم نباشن، پس شما تمام معیارهاتون رو لیست کنید و دربارشون با ایشون صحبت کنید و اونوقت همین بحث مسائل اعتقادی رو هم به عنوان یکی از معیاراتون بررسی کنید و بر اساس همه معیارهاتون تصمیم بگیرید و البته در مورد اعتقادات نیز باید بگم که به نظر من هر کسی (زن و شوهر) اعتقادات شخصی خودش رو داشته باشه چیز منطقی به نظر نمی رسه، اعتقادات در عمل بروز پیدا می کنه و اگه مخالف هم باشن یعنی دو نفر دارن اعمالی که طرف مقابلشون رو آزار میده رو انجام می دن که با آرامش نسبت عکس داره.

دوستان عزيز ممنونم از راهنماييهاتون. صميمانه ازتون متشكرم بخاطر هشدارهايي كه داديد:72:
اينكه چطور اين مساله رو مطرح كنم برام يه معضل بود . حالا با راهنمايي آويژه عزيز و اثر راشومون ميتونم پله پله جلو برم و جايي كه احساس خطر كردم متوقف شم .
ترجيح ميدم از وضعيت اعتقادي ايشون سر در بيارم . علاقه اي ندارم به قول آويژه جان دست به خودافشايي بزنم . بهرحال ممكنه جنبش رو نداشته باشه يا توي محيط كار اين مساله رو با بقيه مطرح كنه
مريم جان و اقاي نجار اگر ببينم فاصله داريم حتما جواب رد ميدم. قطعا به اين هم فكر كردم كه اگر ايشون عقايد مذهبي داشته باشن كنار ميكشن ولي مساله اينجاست كه ايشون ميتونن راحت عقايدشون رو مطرح كنن ولي من نه . به همين خاطر فقط از جانب خودم دارم به مساله انتخاب نگاه ميكنم . و اصلا منظورم اين نيست كه ايشون در هر صورت خواهان من هستن
به دنبال خوشبختي عزيز به همون دلايلي كه توضيح داديد از ازدواج نااميدم
فعلا اجازه پدرم رو اعلام كردم و روز خواستگاري بايد تعيين شه . خوشحالم كه اين مساله رو مطرح كردم و از نظراتتون استفاده كردم . چون نميتونم به خونوادم بگم فقط با برادر كوچكترم هم عقيده هستم كه سفر چند ماهه رفته و دسترسي ندارم
:72::72::72: