با توجه به شرایط فعلی ام آیا فکر کردن به ادامه تحصیل در مقطع دکتری منطقی است؟

سلام
لطفا ویژگی های منفی (از نظر خواستگار فرضی) و مثبت من رو بخونید و به سوالاتم جواب بدین.

ویژگی هایی که احتمالا مورد پسند خواستگارهام نیست:
1.در حال حاضر دانشجوی سال اول ارشد در یک دانشگاه معتبر در شهری با فاصله 400 کیلومتر از محل زندگیم هستم
و حدود دو سال دیگه از درسم باقی مونده.(هر هفته میام خونه)
2.تمایل دارم دکتری بخونم.(به کارهای پژوهشی علاقمند هستم و دنبال استخدام و اشتغال رسمی و درامدزا نیستم)
3.خواهری مجرد و بزرگتر از خودم دارم که تا قبل از این به خاطر ایشون خونوادم خواستگاری رو نمی پذیرفتن، اما حدود سه ماه هست که با مادرم صحبت کردم و قرار هست چند مورد خواستگاری فعلی که دارم رو بصورت جدی بررسی کنم.
4.بیماری پوستی داشتم که به همین خاطر لکه های محدودی روی دستم و پشت زانوم هست.
5.یکماه پیش 25 سالم تمام شد و سن کمی برای ازدواج ندارم .

ویژگی هایی مطلوب من:
1.خونواده بسیار خوب و موفقی دارم.
2. از نظر فرهنگی و مذهبی با خونوادم مطابقت دارم و در همه مسائل تقریبا هم نظر هستیم.
3.از نظر چهره و اندام زیبا هستم.
4.از نظر اخلاقی و رفتاری مشکلی ندارم و سعی میکنم پیشرفت داشته باشم.
5.تحصیلکرده هستم.
6.در حال حاضر و اگر خدا بخواد در آینده به خونه و خونواده ام خیلی اهمیت میدم و قبل از اوضاع کاری و تحصیلیم، به آرامش اونها فکر میکنم.

سوالات من:
1.خواستگار 27 ساله با مدرک لیسانس و درحال گذروندن سربازی رو که بصورت تلفنی مطرح شده، خونه بپذیرم ؟
2. آیا تمایل من به ادامه تحصیل انتخاب هام رو محدود میکنه؟ و اینکه با توجه به مسیری که از نظر تحصیلی برای خودم متصور شدم خواستگاری با مدرک لیسانس رو نباید بپذیرم؟ در صورت پذیرش بعدا به مشکل نمی خوریم ؟

سلام....

نمی دونم چرا ویژکی های 1 تا 5 رو منفی می دونید شما...ارشد که چشم بهم بزنید تمومه... دکترا خوندن که خیلی هم خوبه به شرطی که دانشگاه معتبر باشه و کلا استعداد و تواناییشو دارید...این که خواهر بزرگتر شما بنا به هر دلیلی ازدواج نکردن نمی دونم چرا برای شما منفی باشه.... و سن 25 فکر نمی کنم سن زیادی باشه...بیماری پوستی هم اگه واقعا االان مشکل حل شده و.... که اونم نگران کننده نیست...

خب خواستگارو بپذریرید..چه اشکالی داره...شاید اصلا شما نپسندیدی ..شاید اونا نپسندیدند..به هر حال باید خواستگار بیاد و بره که از اخر به ازدواج ختم بشه...

نه چه اشکالی داره...خود شما هم خوب می دونید قطعا برای هر دختری که دکترا داره شوهر الزاما دکترا دار پیدا نخواهد شد..مهم این هست همسر شما فهم بالایی داشته باشه..و ضمنا وقتی شما دارید دکترا می گیرید سبب نشه هم کلاسی هاتونو با همسرتون مقایسه کنید و... من میگم اگه شما بینش بالایی داشته باشید اشکال نداره...لیسانس هم مدرک کمی نیست... بعدش هم خیلی ها می تونند خیلی راحت توی خیلی دانشگاه ها مدرک بگیرند اگه صرفا به مدرک باشه...پس نگران نباشید..شما برای ازدواج باید اولویت های مهم تری رو در نظر بگیرید.

فدایی یار، ممنون از پاسخ خوبتون.
شما درست میگید شاید اون پنج مورد نکته منفی محسوب نشه، اما شرایط خاص من هست که باید مورد پذیرش همسر ایندم قرار بگیره

مجرد بودن خواهرم در واقع نکته منفی برای من نیست،
شاید بهتر بود بگم مسئله ای هست که خودم باهاش درگیرم، چون دلم نمیخواد ایشون از لحاظ روحی اسیب ببینه، حتی یه ناراحتی کوچکش برام ازاردهنده است، چون خیلی دوسش دارم.

در مورد بیماری پوستیم، باید بگم که من از شش ماه پیش قرص مصرف میکنم و تا حدود یکسال دیگه هم هر ماه باید به پزشکم مراجعه کنم،
خدارو شکر روند بیماریم متوقف شده اما اثارش هست. نمی دونم چه زمانی باید این موضوع رو به خواستگارم بگم و نمی دونم چقدر میتونه براش مهم باشه.
اینه که علی رغم اینکه زیبا هستم یه مقدار اعتماد به نفسم رو در این مورد از دست دادم.
همش نگران این هستم که به خاطر این موضوع قبل یا بعد از ازدواج دچار مسئله بشم.

در مورد سن هم کمی نگرانم، نمیخوام عجله کنم و کاملا با احتیاط پیش میرم، اما در این مورد هم احساس خوبی در مورد خودم ندارم!

موضوع بعدی اینه که پدرم معتقده نباید هرکسی رو خونه راه بدیم و خیلیا رو تلفنی میتونیم رد کنیم.
میخوام بدونم فردی که لیسانس داره، سربازه و کار مشخصی نداره رو ( فقط به این خاطر که وضعیت کاریش مشخص نیست و تحصیلاتش از من کمتره ) نباید خونه راه بدم ؟
بنظر خودم این روش چندان منطقی نیست!
نظر شما چیه ؟

سلام.

بعضی پسرا دنبال دردسر نیستن دوس دارن همسرشون تو شهر خودشون و جلوی چشم خودشون درس بخونه.شما باید ببینید فرهنگ شهرتون اکثرا چه جوریه و پسرایی که میان خواستگاریتون از چه تیپ شخصیتی هستن ولی اکثرا همون جوری هستن که من گفتم.

در مورد خواهرت حق داری واسش نگران باشی ولی احتمال اینم هست که شاید با ازدواج شما موقعیت ازدواج برای ایشونم پیدا شد مثلا از دوستا و اشناهای همسر شما برای خواهرتون معرفی بشن اینو در مورد چند تا از دوستام دیدم.


در مورد سن ازدواج به نظر من 25 سن خیلی کمی نیست و میشه گفت سن خوبی برای ازدواج هست ولی داره کم کم دیر میشه.البته باز به شهر و فرهنگتون بستگی داره ولی مثلا من که خودم 26 سالمه نسبت به شهری که توش زندگی میکنم تقریبا سنم بالاست برای ازدواج.


در مورد ادامه تحصیل من خودم دانشجوی انصرافی دوره دکترا از یکی از بهترین دانشگاه ها هستم و با اینکه همیشه رتبه اول بودم عطای تحصیلات رو به لقاش بخشیدم.به نظرم در کل خوب نیست یه دختر بیشتر از ارشد بخونه چون هم خودش سخت گیرتر میشه تو ازدواج و مدام میگه من چرا باید با لیسانس یا ارشد ازدواج بکنم و اینکه چون تو ورودیهای دانشگاه معمولا خانم ها بیشتر از آقایون هستن و آقایون هم معمولا دوس ندارن تحصیلات همسرشون از خودشون بالاتر باشه خانم هایی که دکترا دارن معمولا کیس های ازدواجشون کم میشه.در ضمن درس خوندن زیادی خانما رو زود پیر میکنه.

در مورد خواستگارتون چرا با داشتن 27 سال سن هنوز وضعیت سربازی و کارش مشخص نیست.پسری که با برنامه بوده باشه تا 23 سالگی باید لیسانس گرفته باشه و تا 25 سالگی باید سربازیشو تموم کرده باشه و الآن هم حداقل یه کاری حتی با درآمد کم پیدا کرده باشه.تو گذشته این خواستگارتون بیشتر دقت کنید که چرا با داشتن 27 سال سن هنوز تکلیفش مشخص نیست پس چیکار میکرده تو گذشته اش؟و اینکه چرا با این شرایط تصمیم به ازدواج گرفته؟


موفق باشی دوست عزیز:72:

سلام...

راستش همون طور که خانم ای تک اشاره کردند بابت سن و...

ولی خب ممکنه اون اقا مثلا یه سال پشت کنکور مونده باشه...نمی دونم بعد گرفتن لیسانس شاید کنکور ارشد داده قبول نشده ولی با یک سال تاخیر رفتن سربازی...

گفتم شما اگه دکترا هم بگیرید همسر با مدرک دکترا خیلی کم تر شاید براتون پیدا بشه... و من از این نظر اشکالی نمی بینم که کسی میاد خواستگاری شما چون لیسانسه ردش کنید....

مشکل اصلی به نظرم کار اون اقاست که احتمالا نداره.. و همچنین این که اون اقا ایا اخرای سربازیشون هستند یا اوایلش...به طبع اگه اخراش باشه... و طرف ادم با عرضه ای هم باشه شاید بتونه یه کار خوب دیگه بعد اتمام خدمت به امید خدا پیدا کنند... مثلا اگه اخرای خدمتشون هست..بعدش می تونند بیان..بعدش اگه شما هم پسند کردید و هم اونا...می تونید چند ماه صبر کنید اون اقا یک کار با ثبات پیدا کنند و ازشون بخواین دوباره اقدام کنند...

سلام دوستان
در مورد شرایط خواستگارم بیشتر باید پرس و جو کنم(هنوز خواستگاری توی خونه صورت نگرفته).
اما در مورد خودم میخوام بتونم جدی تر تصمیم بگیرم.

همونطور که گفتم و به دلایل بسیار ازدواج بکی از اولویت های زندگی منه.
من شخصیت چندان مستقلی ندارم، همونطور که گفتم خیلی دنبال اشتغال درامدزا و استقلال مالی هم نیستم.
حضور در دانشگاه و انجام پروژه های تحقیقاتی رو دوست دارم و فکر میکنم ادامه تحصیل در مقطع دکتری برای من مطلوب ترین شرایط هست.

اینکه یه پسر نخواد تحصیلات کمتری نسبت به همسرش داشته باشه بنظر من منطقی هست،
اما فکر میکنم اگر در کار و تحصیلاتش ادم موفقی باشه، مدرک تحصیلیش چندان مهم نیست و نباید خودش رو پایین تر از همسرش بدونه.
قطعا این موضوع رو در خواستگاری مطرح میکنم .
می دونم که نظرات مختلف هست و نمی تونم با اتکا به اونها تصمیم بگیرم.
اما نگاه کردن به این موضوع از زوایای دیگه اهمیت زیادی داره.
ممنون میشم اگر نظر دوستان رو در این مورد بدونم:
1.با توجه به شرایطم آیا فکر کردن به ادامه تحصیل در مقطع دکتری منطقی هست؟

و سوال دومم
2.در مورد بیماری پوستیم که مرتفع شده و اما آثارش تا حدی باقی مونده چطوری با خواستگارم صحبت کنم؟
آیا لازم هست خونوادش رو هم در جریان بذارم ؟ یا برعکس از خواستگارم بخوام که در این مورد با خونوادش صحبت نکنه ؟


فدایی یار و ای تک عزیز ممنون که به سوال اولم جواب دادین:72:
لطفا در مورد سوال دوم هم من رو راهنمایی کنید.
متشکرم

سلام دوست عزیز.خواهش میکنم

در مورد بیماری پوستیت کاش اسم بیماریتو میگفتی؟و اینکه این لکه ها سایزشون چه اندازه ای هست خیلی بزرگه یا نه؟اینکه نسبت به رنگ طبیعی پوستت خیلی تفاوت رنگ داره یا نه؟



ولی من بدون دونستن اینا نظرمو میگم:

به نظر من هر آقایی که اومد خواستگاریت لازم نیست تو همون جلسه اول بگی من فلان بیماری رو دارما چون شاید اصلا جلسه بعدی وجود نداشته باشه پس بیخودی چرا مساله شخصیتو به آدم دیگه ای بگی.ولی اگه هم شما و هم ایشون مایل به آشنایی بیشتر بودید اول اجازه بدید یکم از آشنایی بگذره و ایشون بیشتر با شخصیت شما آشنا بشن چون اگه بخواین همون جلسه اول بیماریتون رو مطرح کنید ایشون ممکنه مایل به ادامه نباشن ولی وقتی با خصلتای خوب شما آشنا بشن احتمال ادامه پیدا کردن خواستگاری بیشتره.


در مورد اینکه به خودش بگی یا خونوادش :به خودش بگی بهتره.البته لحن گفتن هم مهمه ها.شاید این مشکل پوستیت خیلی بزرگ نباشه ولی تو یجوری بگی که طرف بگه پس معلومه قضیه خیلی بدتره.باید با یه لحنی بگی که نشون بدی این قضیه خیلیم مهم نیست مثلا چند جلسه بعد از آشنایی بگو راستی فردا نمی تونم بیام بیرون چون قراره برم واسه پوستم دکتر.بعد اون میپرسه مشکلت چیه تو هم خیلی عادی میگی هیچی بابا چند تا لکه است همین.اگه بخوای توضیح و تفسیر بگی یا به خونوادش بگی، قضیه تو ذهن اون آقا خیلی بزرگتر از حالت واقعیش به نظر میرسه.پس فقط به خودش بگو همین.نه ازش بخواه به خونوادش بگه و نه بخواه که نگه.حالا خودش میتونه بگه یا نگه(چی گفتم من:311:)

بعدشم اینو من به شما اطمینان میدم که همه آدما چه دختر چه پسر حداقل یه عیب کوچولو تو بدن و اندامشون دارن مطمئن باش همسر آینده شما هم خواهد داشت پس الکی قضیه رو واسه خودت بزرگش نکن.یکی چشاش ریزه یکی دماغش بزرگه یکی پوستش زیادی سبزه است یکی زیادی سفیده یکی لکه رو دستش داره یکی لکه پشتش داره...خلاصه همه آدما هم عیب ظاهری دارن هم عیب شخصیتی.


موفق باشی:72:

ممنونم ای تک عزیز
لکه ها خیلی با پوستم تفاوت ندارن
ولی چون پشت دستم هست و مشخصه، خیلی وقتا شده که دیگران در موردش ازم پرسیدن

آیا لازمه از خواستگارم بخوام با هم پیش مشاور ازدواج و دکتر پوستم هم بریم و در مورد مشکل پوستم صحبت کنیم ؟
شاید هم اینجوری فکر کنه قضیه زیادی پیچیده است ؟! :(

اگر جایی هست که می شه در معرض دید باشه (گفتید پشت دست)

طوری رفتار کنید ببینند. شاید خودشون بپرسند یا ...

البته این بخشی از کاری هست که باید بکنید.
چون بستگی به مشکلتون و عواقبش و علتش و ... داره.

یه لکه ساده نباید اونقدر مهم باشه.
اگر خیلی جدی نیست، دقت کن که الکی بزرگش نکنی.
قسمت مشاور و مراجعه به دکترتون و ... مربوط به جدی تر شدن خواستگاری هست که اگر خودشون لازم بدونن مطرح می شه.

بیماری هست که درمان شده و این عوارضش هست و قابل رفع نیست؟
یا تقریبا شما همیشه این مشکل را دارید و باید کنترلش کنید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

اگر جایی هست که می شه در معرض دید باشه (گفتید پشت دست)

طوری رفتار کنید ببینند. شاید خودشون بپرسند یا ...

البته این بخشی از کاری هست که باید بکنید.
چون بستگی به مشکلتون و عواقبش و علتش و ... داره.

یه لکه ساده نباید اونقدر مهم باشه.
اگر خیلی جدی نیست، دقت کن که الکی بزرگش نکنی.
قسمت مشاور و مراجعه به دکترتون و ... مربوط به جدی تر شدن خواستگاری هست که اگر خودشون لازم بدونن مطرح می شه.

بیماری هست که درمان شده و این عوارضش هست و قابل رفع نیست؟
یا تقریبا شما همیشه این مشکل را دارید و باید کنترلش کنید؟

---

ممنونم شیدای عزیز

میشه گفت یه بیماری مزمن هست و مطمئن هستم تا شش ماه آینده باید قرص مصرف کنم.
اما اینکه پیشرفت داشته باشه احتمالش کمه.

ظاهر دستم طوری هست که انگار یه سوختگی مختصر داشته، براق و نازک شده.
و الان خیلی وقت هست که اینجوریه.
مسئله بعدی اینه که یه مقدار محدودیت حرکتی هم در دستهام دارم ، نمی تونم انگشتام رو به صورت 180 درجه کامل باز کنم.
البته هیچ مشکلی برام ایجاد نمی کنه و اصلا متوجهش نیستم.

من اعتماد به نفس کمی ندارم
توی زندگیم نسبتا ادم موفقی بودم و اگر بیشتر روی خودم کار کنم در کل از خودم راضیم
همیشه فکر میکنم کسی که با من ازدواج میکنه جدا خوشبخت میشه :)
اما اینکه خودش یا خونواده اش به موضوع اشاره کنن و این مسئله براشون مهم باشه یه مقدار برام نگران کننده است
بعضی وقتا فکر میکنم لباس عروسم حتما باید استین بلند باشه :(
در کل این موضوع خیلی ازارم میده

برای همین هست که میخوام روی معیارهام برای انتخاب بیشتر دقت کنم
و نحوه بیان مشکلاتم توی خواستگاری
از کجا باید شروع کنم ؟

به روز رسانی :325:

به روز رسانی دوباره :310:

سلام دوستان، سال نو مبارک :43:
مادر خواستگار جدیدم اومد خونمون. از نظر کار و سربازی مشکلی نداره. ارشدش هم هنوز تموم نشده. 29 سالشه و 5 ساله داره کار میکنه.
صحبت های کلی که داشتیم نسبتا رضایت بخش بود.
من نمیخواستم همین جلسه اول در مورد این مشکل پوستیم صحبت کنم، اما مادر آقای خواستگار آخرای جلسه از مادرم پرسید که من بیماری خاصی ندارم، مادرم هم گفت نه.
اما دو روز بعد که مادر خواستگارم زنگ زد و خواست برای جلسه بعدی قرار بذاره، مادرم بهش گفت که قبلا بیماری داشتم و آثارش هنوز مونده.
مادر خواستگارم هم گفت خودم دیدم و فکر کردم سوختگی هست و اینکه آیا از بین میره یا نه، مادرم گفت مطمئن نیست از بین بره و جلسه بعدی رو به بعد از تعطیلات موکول کرد.
نظرتون چیه ؟

سلام صبا جان

خوشم میاد دقیقا برعکس چیزی که گفتیم عمل کردی کلا کارت درسته:311:


آخه دختر خوب ما مگه نگفتبم بذار یه مدت از آشناییتون بگذره و آقا پسر با خصلتای خوب شما آشنا بشن و بعدش یه روز به شکل کاملا عادی این قضیه رو خودت به خودش بگو.


حالا صبر کن ایشالا که مشکلی پیش نمیاد


موفق باشی:72:

سلام دوستان
ممنونم آی تک
مادر آقای خواستگار خیلی حساس بود، خودش گفت که خیلی سختگیره و سه چهار ساله داره دنبال دختر خوب میگرده
مادرم میگفت اگر همین الان و قبل از صحبت با پسرش بهش بگیم خیلی بهتره
خیلی نگرانم !
نمیخوام اشتباه کنم
من خصوصیات خوب زیادی دارم، در عین حال مشکلات اینچنینی هم دارم
دلم میخواد با کسی ازدواج کنم که همه جوره منو بخواد
از اینکه میخوام دکتری بخونم لذت ببره
من رو زیبا بدونه و خونوادم رو دوست داشته باشه
نمی خوام فقط ازدواج کنم

هنوز با خواستگارم صحبت نکردم باید تا بعد از عید صبر کنم

چرا هیچکس نظر نمیده ؟:303:

عزيزم تاپيك شما در مورد ادامه تحصيل در مقطع دكتراست ولى نميدونم چرا مشكل پوست دست و زانوهات خيلى خيلى بيشتر بولد شده تو اين تاپيك، ميتونم بپرسم اسم بيماريت چيه؟ البته اگه دوست داشتى جواب بده، و اين كه لكه ها به چه صورت هست كه مثل سوختگى ديده ميشه؟ من يه متخصص پوست خيلى خيلى عالى سراغ دارم كه تا الان هر كس رو معرفى كردم واقعا درمان كرده، مخصوصا كارش توى ليزر و زيبايى پوست واقعا فوق العاده ست، و حتى ميكرودرم براى رفع لك ها و آثار بخيه، خودم يه جاى بخيه توى ران پام داشتم كه با چند جلسه ميكرودرم به كلى از بين رفت و صاف شد، البته نميدونم مشكل پوست دست شما چيه، ولى اگر اسم بيمارى تو بدونم ميتونم ازش سوال كنم و اگر قابل درمان بود شماره و آدرسشو بهت بدم، معمولا دير به دير وقت ميده ولى من اينقدر دوستهامو بهش معرفى كردم ديگه باهاش دوست شديم :122:

سلام

مرد ،خوش اخلاق باشه و دنبال بهانه گیری نباشه واقعا به این مورد مشکل پوستی شما توجه نمیکنه و اصلاً ممکن هست به دیدش هم نیاد ، ولی اگه این جوری نباشه و یه حد آسیب رسان هم بهانه گیری هاش نداشته باشه نیاز به صبوری شما داره که در هر صورت توی هر زندگی ای به شدت ضروری هست.

یه موردی هم هست که دختر خانم ها یه سخت گیری بدی در مورد گذشته پسرها دارن.
این جور که می شنید محاسبه می کنید ،خب آقا پسر باید تا این سن به طور طبیعی لیسانس گرفته باشه ،بعدش حالا یا فوق رفته باشه یا رفته باشه سربازی و .... این خط کشی درستی نیست ، مگه رباط هست که برنامه ریخته باشن روش این هم همین طور سلسله وار این کار ها رو کرده باشه بعد بیاد خواستگاری شما.

بابا این آدم هست ،خیلی جاها اصلا شاید اشتباه انتخاب کرده باشه ، شاید خسته شده باشه یا اصلا بریده باشه ، شاید اصلاً مقدرات یه جوری رقم خورده که اصلاً با هیچ کدوم از این محاسبات نخونه(که عموماً هم همین هست)

جدی میگم بابا به خدا کم نیستن از این پسر ها .

شما نگاه کنید توی همون مقطع ورودی لیسانس هم نسبت ورودی دخترها به پسرها خیلی بیشتر هست و اگر گیریم که همه پسر ها عقل به دلشون!!! بیاد و برن همه دخترهای دیپلم رو بگیرن باز ده ،پونزده درصد پسر دیپلم مجرد داریم که باید یا زن نگیرن یا زن لیسانس بگیرن و توی بقیه مقطع ها هم همین طور هست .

و اما خودم فردا روز دختر به چه پسری میدم :

1- خوش اخلاق باشه حتماً حتماً

2- یه کوچولو هم ایمان داشته باشه کافیه (گولتون زدم بخش بزرگی از ایمان در خوش اخلاق بودن هست)

3- از نظر سطح ادراک به هم نزدیک باشن (سطح ادراک فرد به تجربه ها و جهان بینی اش وابسته هست نه به تحصیلاتش )

بقیه اش هم خیلی برام مهم نیست علف باید به دهن بزی شیرین بیاد.

دخترم رو هم جوری تربیت میکنم که حتما با قناعت و البته با عزت نفس بزرگ بشه و قناعت و سازگاری (اون هم درستش و همراه با عزت نفس) براش یه ارزش درونی باشه و به انجامش افتخار کنه نه این که احساس کمبود داشته باشه (ان شاء الله).

مهریه هم که بیش از چهارده سکه خودش قبول نکنه (این روزا هم که مقدار مهریه پشتوانه ای برای دختر محسوب نمیشه خودتون رو گول نزنید اگه طرف نا اهل باشه از تو دماغتون میکشه بیرون)

زندگی حاضر و آمده هم که نقض غرض هست ،قرار هست هر دو طرف ابعاد مختلف زندگی رو با با صبوری و تحمل سختی با هم بسازن من هم سعی میکنم در حد وسع ام بهشون کمک کنم.

ولی باز هم میگم اخلاق ،اخلاق ، این باشه 70 درصد دوام زندگی حله.

اما در مورد تحصیلات:

این بستگی به حساسیت های طرف داره که عموما هم زیاد هست ، کسی که با تحصیلات پایین تر از شما به خواستگاری شما میاد یعنی توی ذهنش این هست که رفتار شما رو در این باره بررسی کنه.

99درصد مردها نمتونن این احساس رو در همسرشون بپذیرن که همسرشون داره از بالا بهشون نگاه میکنه ، چون ذاتشون بر این هست که میخوان تکیه گاه باشن و این نوع نگاه یعنی تو در سطحی نیستی که بتونی تکیه گاه من باشی.

در نتیجه به محض این که حس کنن همسرشون تحصیلات رو ابزار برتری جویی میکنه به شدت پاسخ میدن.

پس درنتیجه اگر خانم محترمی قصد داره با تحصیلات بالاتر از مزد آینده اش زندگی کنه نیاز به تواضع مضاعفی هم داره که مرد احساس کنه ، همسرش قلبا ریاست خانواده رو در مرد زندگی اش پذیرفته.

این نکته خیلی حساس هست لطفاً اگر به زندگی تون علاقه مندین جدی بگیرین.

موفق باشید.

ممنون ساشا
من زیر نظر بهترین متخصص پوست هستم

ممنون حامد
من هم خیلی سختگیر نیستم
اما به خاطر مشکلی که دارم دلم میخواد بهترین انتخاب رو داشته باشم
از نظرت در مورد تحصیلات خیلی استفاده کردم

ممنون میشم بقیه دوستان، به خصوص آقایون نظرشون رو بگن:72:

به روز رسانی:303:

لطفا منو راهنمایی کنید:72:

الان حدود یه ماه از روزی که مادر خواستگار اخیرم به خونه ما اومد میگذره ،بعد از تلفن اخرش که گفته بود بعد از عید میان دیگه خبری ازشون نشد!
احتمالا بعد از شنیدن جریان حساسیت پوستی یا هر چیز دیگه ، نمی دونم.
حالم از خودم بهم میخوره که اینقدر ضعیفم، دارم تمام تلاشم رو میکنم که جلوی مادرم خودم رو بی خیالی بزنم و ناراحتش نکنم.
البته بیشتر برای اینکه نمیخوام غرورم خدشه دار بشه.

حالا یه تجربه بزرگ دارم:
1-دیگه مادر خواستگار رو تنهایی نمیپذیرم
2-موضوع حساسیتم رو بعد از آشنایی اولیه میگم

اینکه احساس کسی درگیر میشه یا نه هم به من مربوط نیست، من باید مراقب احساس خودم باشم.
الان شدیدا نیاز به همدردی دارم و راه حل برای بررسی خواستگارای دیگه.

البته سعی میکنم احساساتم رو کنترل کنم و عقلانی به این مسئله نگاه کنم.
یادمه مادر پسره خیلی تاکید داشت که سخت پسنده و چند ساله درگیره پیدا کردن دختره، همینکه تلفن اول رو زد لابد باید خدارو شاکر باشم!
احتمالا اول پسندیده و بعد از موضوع بیماریم نظرش عوض شده.
واقعا متاسفم برای بعضی از مادرایی که با سرنوشت بچه هاشون، با سختگیری های بیخودی بازی میکنن .

یه مدت هم هست که سخنرانی هایی با موضوع ازدواج رو گوش میدم، یا کتاب ها و وبلاگ هایی با این مضمون رو میخونم.
در کل ذهنم خیلی درگیر این موضوع هست.شاید باید این قضیه ازدواج رو رها کنم . نظر شما چیه ؟

سلام صبا جان.امیدوارم حالت خوب باشه.


نمیخوام بهت دلداری الکی بدم.آره شاید به خاطر مشکل پوستیت دیگه پیگیری نکردن ولی شایدم دلایل دیگه ای داشته.چرا اینو میگم به خاطر اینکه من بین دوستام هم دیدم که دخترای همه چی تمومی بودن ولی خواستگارا دیگه پیگیری نکردن پس فکر نکن این فقط مشکل شماست.



منم همیشه در مورد خاستگارای سنتی به مادرم میگم به مادر پسر بگه که پسرشون رو هم جلسه اول بیاورند.

من دارم کم کم به این نتیجه میرسم که باید مثل خیلی از دوستام، خودم با یکی آشنا بشم و بعد خونواده هارو در جریان بذاریم.چون چند روز پیش یه اتفاقی افتاد که منو در این مورد مصرتر کرد و اونو واست تعریف میکنم که فکر نکنی از این مشکلا فقط واسه تو پیش میاد:


من از نظر ظاهر و قد و قواره و تیپ و تحصیلات و شغل چیزی کم ندارم خداروشکر.اخلاقمم به گفته بقیه خوبه.از وقتی که شاغل شدم همکارام همین جوری واسم خواستگار معرفی میکنند تا اینکه همکارم پسری رو معرفی کرد و این پسر بدون اینکه من متوجه بشم اومد منو تو محل کارم دید و کلی از ظاهر من واسه بقیه تعریف کرده بود.تا اینکه قرار شد بیان خواستگاری و خواهرش با مادرم تماس گرفت و مادرم تاکید کرد که پسر رو هم بیارین و اون خانم هم مدام میگفتن برادر من دختر شمارو پسندیده و فعلا ما خواهرا میاییم تا ببینیم خونواده ها با هم تناسب دارند یا نه.منم از این جمله حرصم گرفت ولی چون همکارم معرفمون بود به خاطر همکارم گفتم اشکالی نداره بیان.


تا اینکه اومدن.ما از نظر اقتصادی وضعمون متوسطه و تو یه منطقه متوسط زندگی میکنیم یعنی نه بالاشهر نه پایین شهر.خونواده این پسر هم مثل ما هستن ولی خواهراش همه وضعشون خوبه و بالاشهر میشینن.خلاصه اومدن و دیگه پیگیری نکردن.بعدا به یه طریقی متوجه شدم که این آقا دنبال این بوده که خونه دختر فلان منطقه باشه باباش فلان پست و سمت رو داشته باشه. منم اولش مثل شما واقعا قلبم شکست چون اوناییکه اون پسر رو دیده بودن میگفتن من واقعا از هر نظر ازش سرترم ولی خب میخواست یه دختر بالاشهری بگیره.بعدا کم کم با خودم کنار اومدم که آره اون پسر هم حق انتخاب داره.بعد از اون قضیه اعتماد به نفسم نه تنها کم نشد بلکه زیادم شد چون الآن با افتخار به همه میگم که درسته خونمون بالاشهر نیست و بابام شغلش فلان و بیسار نیست ولی تونسته دختری مثل من تربیت کنه:227:(اعتماد به سقفو داشتین)


خلاصه اینکه عزیزم شما هم انقدر تو این خواستگاریا دلت به ظاهر بشکنه که کم کم پوست کلفت بشی.مهم اینه آخرش یکی بیاد که با تمام وجود همدیگه رو دوست داشته باشین و ته دلت پوزخند بزنی به پسرای نالایقی که به خاطر دو تا دونه لک پوستی تو رو نخواستن.


خوشبخت بشی عزیزم:72:

سلام خانم صبا

این که جواب ندادن واقعاً کار خیلی بدی کردند ،آخه این کار یعنی چی چرا بعضی ها این قدر بیخیال هستند (واقعا یه جور بی ادبی هست)

خانم صبا من نظر شخصی خودم رو در مورد مشکل پوستی شما میگم ،با توجه به این که گفتید این مشکل فقط توی دست های شماست برای شخص من اهمیت واقعا چندانی نداره ،من شخصا چهره برام مهم هست به دلم بشینه که اون هم منظورم نیست که خیلی قراره زیبا باشه(خیلی کم پیش میاد چهره های خیلی زیبا دارای اخلاق زیبا و تواضع باشن)

درمورد تصمیم تون اگر کمبود خواستگار ندارید که اذیت تون کنه و مادر پسر هم اصرار داره جلسه اول تنها بیاد و اگرنه پا پیش نمیذاره فکر میکنم تصمیم خوبی هست. اگر خواستید ای رو توی جلسه اول با آقا پسر مطرح کنید فکر میکنم خوب باشه بگید که قبلاً چند مورد برخورد غیر منطقی از مدر پسر ها در این مورد دیدید و میخواهید این مورد رو زودتر مطرح کنید تا ذهنتون از این موضوع آزاد بشه .

در ضمن این قدر هم غصه نخورید متأسفانه این روز ها خیلی ها در امر ازدواج سوراخ دعا رو گم کردن ،خدا برای این که ما این قدر توی دنیا غصه نخوریم بارها توی قرآن یاد آوری کرده دنیا بازیچه هست(انما الدنیا لهو و لعب) ولی خیلی ها بازی دنیا جدی میگیرن ،دنیا رو جدی نگیرید روحتون رو زخمی میکنه ،بیخیال دنیا نپسندیدن که نپسندیدن ، به درک .

ان شاء الله بقیه دوستان هم بیان نظر بدن ولی اگر نظر من رو میخواید عضویت اشتراک آزاد رو بگیرید و از مشاوره تخصصی هم استفاده کنید زندگی شماست خوبه که براش درست و بجا هزینه کنید.

موفق باشید.

منم میگم توی خواستگاری های سنتی از این موارد زیاد پیش میاد

توی یک مورد در مورد خونمون سوال می کردن(انگار اومدن مشاور املاک!!!!!!)

در مورد ظاهرم شاید باورت نشه یک بار ازم پرسیدن شما چرا دماغتو عمل کردی!!!!(در صورتی که عمل نکردم اصن!!)

ولی هم چین ادمهای ظاهربینی همون بهتر که برن و برنگردن..

عزیزم خدا دوستت داشته که اینجور شخصیتارو قسمتت نکرده اگرنه بعد ازدواج کلی ضربه می دیدی

همیشه از خدا بخواه کسی رو سر راهت قرار بده که عیب ها ومحاسنتو باهم ببینه و نتیجه گیری کنه

ایشالا هرچی به صلاحته پیش میاد:43: