نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
امروز روزه ولنتاینه. من به شوهرم تبریک گفتم و اون نمیدونست که امروز ولنتاینه ما 7 ماه پیش ازدواج کردیم و الان تو عقد هستیم. البته در جواب پیامم تبریک گفت. اما هیچ به رو خودش نیاورده که بیرونی جایی بریم و دوست دارم برام کادویی بگیره. به نظر شما چیکار کنم؟ خودم کادو بگیرم و بهش بدم تا به فکر بیفته؟ یا اون اول باید پیش قدم بشه
درود
مشکل فوری شما این بوووود؟!!!!!
خوب شما براش کادو بگیر ببین چی دوست داره بهش هدیه بده خیلی هم خوبه.اینجوری ایشون ترغیب میشه برای دفعات بعدی در اینجور روزهای خاص کادو بخره برای همسرش.
سک کار دیگه هم میهش کرد کادو بگیرید بعد به ایشون بگید 29 اسفند روز سپندارمذگان روز عشق ایرانی هستش و ایشون برای شما کادو بخره تا جبران بشه.
و در اخر لطفا مقاله زیر را با دقت مطالعه نمایید.خواندن این مقاله برای شما الزامی است بخصوص اینکه از شوهرت هم انتظار داری در این روزهای خاص کاری انجام بده و هدیه ای بخره.
نقل قول:
وقتی از دیگران انتظار و توقع دا ری
مردها کلا انسانهای منطقی هستند برعکس بانوان و خیلی دید احساسی به این روزها و مناسبت های خاص ندارن بنظرم بهتره بیشتر خانوم ها شروع کننده باشند و اینجوری آقایان هم همراهی میکنند خیلی بهتره.نقل قول:
دو حالت پیش می آید ، 1 - برآورده میشود 2 - برآورده نمی شود
نتیجه هر کدام از این حالات به نسبت توقعی که داری این است :
1 - وقتی برآورده شود ، خیلی به حالت فرقی نمیکند و احساس درونیت معمولی خواهد بود ، چون انتظارش را داشته ای
2 - اگر برآورده نشود ، سرخورده و غمگین میشوی ، چون انتظار و توقعی داشته ای که انجام نشده .
وقتی از دیگران هیچ انتظار و توقعی نداشته باشی هم دو حالت پیش می آید :
1 - دیگران در قبال شما وظیفه خود را به جا میاورند یا محبت های خارج از وظیفه بهت دارند .
2 - کاری برای شما انجام نمیدهند و توجه ندارند .
نتیجه آن :
1 - در حالت اول ( برای بی توقعی ) چون شما هیچ انتظار و توقعی نداشته ای حتی اگر وظیفه ای در مقابلت داشته
اند و به جا آورده اند ، برای شما لذت بخش است و گویی آنها هیچ وظیفه ای نداشته اند و محبت خاص بهت
داشته اند .
2 - در شکل دوم آن تاثیر تألم برانگیزی در شما بجا نخواهد گذاشت و شما حال و هوای عادی و معمول را
خواهی داشت و سرخورده و غمگین نمیشوی چون انتظار و توقعی نداشته ای
به نظرت کدامیک آرامش ما را در پی دارد و حتی به ما روحیه ای قوی می بخشد ؟؟
شما در کدام وضعیتی ؟؟
و در اخر عنوان تایپیک را از طریق مثلث مشکی سمت راست پایین کادر اطلاع بده تا تغییرش بدهند
سلام فرناز جون . خیلی مشکل بزرگی برات پیش اومده امیدوارم از عهده حلش بر بیایی عزیزم . فکر کردم حالا چی شده ؟ با عجله اومدم تو . اولا که ولنتاین که اصلا مال ما نیست . ما اگه از عهده جشن ها و مناسبتهای خودمون بربیاییم هنر کردیم . همسر من بهترین مرد دنیا و عالی ترین همسر دنیاست . ولی هیچ مناسبت و تولد ی یادش نیست . اگر هم گله کنم و چیزی بگم به شوخی میگیره و میگه ما که هر روز سالگرد ازدواجمونه یا من که هر روز برات تولد میگیرم . یا چیزهای دیگه . خداییش راست هم میگه .
ببخشید اسپم هستش
بانو واحد با این حرفت موافق نیستم که روز ولنتاین برای ما نیست!!! بنظرم مهم نیست ولنتایت یا سپندارمذگان یا روز ازدواج مولا علی با حضرت زهرا یا تولد و سالگرد عقد و سالگرد ازدواج مهم اینه بهانه ای باشه برای نشان دادن میزان عشق و علاقه زوجین نسبت به همدیگه:72:
البته اینم بگم نکته تکمیلی که بهتره انتظاری وجود نداشته باشه از طرف بانوان بخاطر خصوصیات ذاتی و شخصیتی اقایون بعضی وقتها خودتان پیشقدم باشید اینجوری خیلی بهتره سوپرایز کنید:227:
انتظار داشتن ممنوع:81:
با سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط farnaz35
این روز والنتاین چیه؟ میشه بیشتر توضیح بدهید.
منم ازین به بعد مینویسم فوری - یا جون مادرتون :311: که همه بیانو کمک کنن.
البته شوخی بود به دل نگیرید.
همیشه برای همه سعی کن کاری که میکنی بی توقع و بی منت باشه اون وقت اونا خودشون به فکر جبرانش می افتن این به من ثابت شده.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
منبع سایت بیتوتهنقل قول:
ولنتاین-تاریخچه روز ولنتاین(تاریخ ولنتاین)
مجموعه: تاریخ و تمدن http://www.beytoote.com/images/beyth...goArticle0.jpg
روز ولنتاینتنها مدت کمی به اواخر بهمن ماه و اواسط ماه فوریه باقی مانده که روز عشق فرنگی (ولنتاین) و روز عشق ایران باستان (سپندارمذگان) یا همان ولنتاین ایرانی به فاصله ی چهار روز از هم قرار دارند یعنی ۲۵ بهمن ماه (ولنتاین) و ۲۹ بهمن ماه (سپندارمذگان) !
چند سالی است که ۲۵ بهمن (۱۴ فوریه) روز ولنتاین و خرید گل و عروسک، شکلات و … در کشورمان باب شده است. اکثر جوان ها بدون اطلاع از اینکه اصلا این ولنتاین خوردنی یا پوشیدنی است، فقط می دانند که در روز ولنتاین باید برای کسانی که دوست دارند هدیه بخرند... http://www.beytoote.com/images/stori...nomic/hhe9.jpg تاریخچه روز ولنتاین: روز ولنتاین-تاریخچه کامل و دقیق ولنتاین در دست نیست و آنچه از پیشینه روز ولنتاین می‌‌دانیم با افسانه درآمیخته است. امروزه کلیسای کاتولیک به این نتیجه رسیده است که حداقل سه قدیس وجود داشته‌اند که همگی به شهادت رسیده اند، به همین دلیل چندین افسانه سعی در بازگوئی تاریخچه آئین ولنتاین دارند. روز ولنتاین-در صده سوم میلادی که مطابق میشود با اوایل شاهنشاهی ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده‌است بنام کلودیوس دوم. کلودیوس عقاید عجیبی داشته‌است از جمله اینکه مردان مجرد نسبت به آنانی که همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستند. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراتوری روم قدغن می‌کند. کلودیوس به قدری بی‌رحم وفرمانش به اندازه‌ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت. اما کشیشی به نام والنتاین (والنتیوس)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری میکرد. کلودیوس دوم از این جریان خبردار میشود و دستور می‌دهد که والنتاین را به زندان بیندازند. والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان میشود. با توجه به آنچه که در افسانه آمده کشیش ولنتاین برای او نامه‍ایی نوشته و آنها را با نوشتن «از طرف ولنتاین تو» (From Your Valentine) امضاء کرده است، اصطلاحی که تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته و به وفور بر روی کارتهای ولنتاین مشاهده میشود. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق بر خلاف قانون کلودیوس دوم اعدام میشود. بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می‌دانند و از آن زمان ولنتاین تبدیل به نمادی برای عشق شده است. http://www.beytoote.com/images/stori...omic/hhe10.jpg هدیه روز ولنتاین : در کشورهای اروپایی و امریکائی دادن شکلات به عنوان هدیه روز ولنتاین از شهرت خاصی برخوردار است. تزئین شکلات و پختن انواع ان نیز از آداب روز ولنتاین به شمار می‌رود. از نظر علمی هم ثابت شده‌است که خوردن شکلات دات یا همان سیاه میزان عشق را در انسان بالا می‌برد البته نه مصرف بی رویه ان. تاریخچه سپندارمذگان:(ولنتاین ایرانی) ولنتاین ایرانی :در ایران باستان، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد، که از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق بوده‌است. در تقویم ایرانی دقیقا مصادف است با ۵ اسفند که در گاهشماری کنونی برابر است با ۲۹ بهمن، یعنی تنها 4 روز پس از روز ولنتاین. این روز سپندارمذگان یا «اسفندارمذگان» نام داشته‌است. ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده است که ایرانیان باستان این روز را روز بزرگداشت زن و زمین می‌دانسته اند. فلسفه بزرگداشت این روز به عنوان “روز عشق” به این صورت بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند، هر یک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. بعنوان مثال روز اول “روز اورمزد”، روز دوم، روز بهمن معنی “سلامت، اندیشه” که نخستین صفت خداوند است، روز سوم اردیبهشت یعنی “بهترین راستی و پاکی” که باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهریور یعنی “شاهی و فرمانروایی آرمانی” که خاص خداوند است و روز پنجم “سپندار مذ” بوده است. سپندار مذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند. http://www.beytoote.com/images/stori...omic/hhe12.jpg سپندارمذگان جشن زمین و گرامی داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می‌کردند. در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می‌دادند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده، به آنها هدیه داده و از آنها اطاعت می‌کردند. اخیرا گروهی از دوستداران فرهنگ ایرانی پیشنهاد کرده‌اند که به منظور حفظ فرهنگ ایرانی سپندارمذگان بجای ولنتاین به عنوان روز عشق گرامی داشته شود. (ولنتاین ،روز عشق مبارک باد )
(روز ولنتاین ، روز عاشقان مبارک باد )
بنظر من مهم بهانه ای باشه برای نشان دادن ابراز عشق به همسر و یا شوهرمان :72:
واقعا که !
کی گفته ولنتیاین روز عشقه ؟؟
واقعا این چیه که دیگه شورش در اومده ؟
عزیزم بی خیال این مراسم این مذلی بشو. ولنتاین یه چیز کاملا بچه گونه ست . حتی به نظر من تصور اینکه انتظار تبریک هم داشته باشی بیخوده .
تو رو خدا یه کمی عاقلانه تر برخورد کنید تو زندگی
فکر می کنی اصلا این چیزا برای مردها مهم هست ؟
اووووه. انقدر اتفاقات مهم تر هست که اون بیچاره ها باید یادشون بمونه
بعدشم به نظر من اصلا خودت هم نباید به این چیزا اعتقاد داشته باشی. مگه اینکه سنت زیر 18 سال باشه و ذوق و شوق بچگونه داشته باشی.
ممنون دوستان. در جواب اون دوستمون: مسلما وقتی بی توقع باشم و شوهرم وظیفه خودش انجام بده غافل گیر میشم و بهتره.
واقعا نمیدونم چی بگم چند روزه احساس ناراحتی میکنم دوستام میبینم از زندگیاشون تعریف می کنن سرخورده میشم. حقیقتا من دوست دارم شوهرم یک کاری بکنه من خوشحال بشم احساس میکنم زندگیم خیلی عادی شده. دوست دارم یک توجهی بهم نشون بده مثلا دوست دارم وقتی میریم بیرون بگی خانم چی لازم داری یا بهم پولی بده یا اینکه غافلگیرم کنه یک هدیه بدون که متوجه شم برام بخره. مهم ارزش معنوی هدیه است نه ارزش مادی. اما شوهرم از این جور کارا نمیکنه و زندگیمون عادی شده ما نهایتا دو روز در هفته بیشتر با هم نیستیم. هر کاری که میکنه هر چیز بخاد بخره باید خانوادش در جریان باشن . بیرون هم که بریم فقط چی بشه که خوراکی برام بخره.مگر نه به جز عیدهای خاص مثل نوروز،شب چله و تولد ، در حالت عادی چیزی برام نمیخره. واقعا از این شرایط ناراحتم. اوایل بهش میگفتم اینو میخام برام بخر میگفت ندارم خانوادت بخرن از این برخورداش ناراحت میشدم چندین بار با هم دعوا کردیم سر اینجو مسایل مادی. جدیدا دیگه به روش نمیارم که اینو بگیر. دیگه براش عادی شده و من هم دیگه روم نمیشه خودم کوچیک کنم. دیگه غرورم اجازه نمیده خودم کوچیک کنم
اما چیکار کنم تو دلم میمونه وقتی بقیه میان از زندگیشون میگن با شوهرم رفتیم بازار اینا برام خریده خوب منم ادمم دیگه. غصه میخورم. یکبار غیر مستقیم گفتم تو اگه چیز کوچیک هم برام بگیری خوشحال میشم بهم میگه باید دو طرفه باشه. میگه احترام دو طرفه است.
بله درسته عنوان پست را گذاشتم راهنمایی فوری دلم خیلی پر بود . نتونستم خودم خالی کنم
گاهی اوقات میشه که لحنش خیلی بهم برمیخوره. لحن برخوردش بده و من همون جا ناراحت میشم و متوجه ناراحتی من میشه و ازم معذرت خاهی میکنه اما وقتی یاد حرفاش میفتم بیشتر اعصابم خورد میشه چرا گاهی اوقات هرچی میخاد میگه بعدش میگه کارم قبول دارم اشتباهه.من وقتی چیزی بگ که دلم بشکنه من تلافی نمیکنم و در پاسخش یک جواب دندون شکن نمیدم نهایتا میزنم زیر گریه. از این زندگی عادی خسته شدم. از طرفی شوهرم فوق العاده دهن بینه همه چی رو واسه خانوادش تعریف میکنه خانوادش بهش یاد میدن. یکبار فقط یادمه یک چیز برام خرید و گفت به خانوادم چیزی نگو . بگو خودت خریدی.
واقعا نمیدونم چطور شوهرم به خودم جذب کنم؟؟؟؟؟؟
یک وصله اضافه به باورهامون.نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
بنظر من بشخصه اصلا مشکل شما روز ولنتاین یا روز عشق نیست بلکه مسئله اصلی چیز دیگریست.
1.مقایسه کردن شوهرت با دیگران
2.نداشتن اعتماد بنفس در وجود خودتان
3.داشتن انتظار بیش از اندازه از شوهرت
4.نداشتن مهارت های لازم برای برقراری ارتباط صحیح با شوهر
5.رفتار منفعلانه داشتن
6.نداشتن اطلاعات کافی در مورد شخصیت آقایون
بخواهم خلاصه بیان کنم شما نیاز دارید تا تحت اموزش درست قرار بگیرید که هم میتوانید از مشاور استفاده کنید تا زودتر به نتیجه برسید که در این مورد مدیر و مشاورین سایت بنظر من مناسبتر از مشاورین بیرون هستند و دسترسی راحت تری به انها دارید و یا استفاده از مقالات سایت همدردی و بکار بردن انها.
تایپیک جدیدی بزنید و بر اساس اولویت مشکلی که دارید عنوان مناسبی انتخاب کنید بنظرم بهتره پله پله بریم جلو اینجوری زودتر به نتیجه میرسیم:72:
با سلام
عجب سوتی دادی khaleghezey گرامی!!!!!:311:
http://www.hamdardi.net/thread-37511.html#post372021
بنده سعی کردم در عمل در یک فرایند اکتیو مراجع را متوجه بکنم هدف این حرفها چیه ، اون هم د رخلال توضیحاتش در خصوص والنتاین.
آن وقت شما در این میون ، اومدی والنتاین را برای من توضیح دادی!!!!!
لطفا اعضاء گرامی به جای پاسخ دادن به سایر کاربران یا مدیران، روی مراجع متمرکز باشند. تا قاطی پاتی نشه:311:
طبق عقیده یک عده، ما به بعضی از روزها اسامی مثل روز نوروز، روز پدر، روز مادر، روز دختر، روز مهرگان، روز ایثار و شهادت، روز معلم و خیلی اسمهای دیگه میدیم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
طبق عقیده یک عده دیگه (کمی بیشتر از عده اول) هم به 25 بهمن اسم روز عشاق میدیم.
مشخص است که این سوال شما استفهام انکاری است و شما میخواهید به این نتیجه برسید و برسانید که چنین اعتقادی نتیجه یک تهاجم فرهنگی است، بنده هم موافقم، ولی آیا اگر کمی دقیقتر نگاه کنیم اعتقاد به هر کدام از آن روزهایی که در پاراگراف اول آوردم هم نتیجه نوع دیگری از تهاجم فرهنگی نیستند؟
تمام روزهای سال تنها یک روز از عمر زمین و عمر ما هستند و هیچ فرقی با هم ندارند و هر نوع یادبودی برای روزهای سال تنها قراردادهایی مجازیند که از طرف یک اجتماع خاص مرسوم و مقرر شدند نه بیشتر.
بله استفهام انکاری هست.نقل قول:
نوشته اصلی توسط اثر راشومون
اما من روی تهاجم فرهنگی این مسئله نمی خواستم صحبت کنم
حالا بیا خوبی کن:311:نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
منو بگو فکر کردم الان مثل زمان جنگه و سوال شما هم مثل مین منم فداکاری کردم و خودم را انداختم روی مین جانفشانی کردم مثلا:311: متوجه سوال شما شدم خواستم اینو بگم تا شما هم مثل شاهزاده توی قصه ها سوار بر اسب سپید از راه برسید و نقش نجات دهنده داشته باشید:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط farnaz35
دوست عزیز فکر میکنم شما ظواهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خودت مقایسه میکنی ، و این کار مناسبی نیست .
وقتی متوجه ناراحتی شما میشه و معذرت خواهی میکنه شماهم بهتره دیگه قضیه را ادامه ندید و فراموش کنید.
در مقابل این جمله که گفتید : "من هم دیگه روم نمیشه خودم کوچیک کنم. دیگه غرورم اجازه نمیده خودم کوچیک کنم " فکر میکنم بهتر باشه درخواست هاتون را بگید ولی از راهش . نگفتن و نخواستن مشکلی را حل نمیکنه .به قول دکتر حبشی مرد به شکوه نمیرسه.
قرار نیست جواب دندون شکن بدید شما ، زندگی میدان جنگ که نیست همه همدیگه رو بشکنند. فکر میکنم گریه کردن از جواب دندان شکن هم بدتر باشه
در یکی دیگر از فایل های دکتر حبشی در این مورد میگفت که سه چیز موقع بحث مرد شکن هستش :1.جدل2. قهر3. بدتر از همه گریه
پس فکر میکنم به دور از همه این ها در زمانی مناسب و با شیوه درست ناراحتی خود را ابراز کنید .
با سلام
ماشین وسیله نقلیه ای هست که ما سوار آن بشویم و به مقصد برسیم، نه اینکه خود را زیر ماشین بیندازیم و به خودمان آسیب بزنیم
بهانه های عشق ورزی در بین همسران مثل سالگرد تولد، سالگرد ازدواج و ... همه وسیله ای برای عشق ورزی هستند. وگرنه اگر بخواهیم این بهانه های عشقبازی را مایه توقع و انتظارات و بحث ها بکنیم مثل اینست که ماشین بخرید تا شما را زیر بگیرد.
این قدر سایت مطالب زیاد داره نمیدونم از کجا شروع کنم
دوستدارم همسرم به طرف من بیاد اگر لطف کنید تایپیک هایی بهم معرفی کنید و همچنین لینک ارتباط با مشاوران سایت را بدهید ممنون میشم
سلام فرناز خانوم
وضع مالی شوهرتون چطوره ؟ داره و نمی خره؟ یا واقعا مشکل مالی داره
تو خونوادشون به این جور مسایل اهمیت میدن ؟؟ واسه تولد هم کادو میخرن؟
تو صحبتاتون گفتین وقتی دوستاتون از زندگیشون تعریف می کنن شما ناراحت میشین ولی عزیزم خودتم میدونی که بعضی از خانوما برا کلاس گذاشتن پیش دوستاشون از زندگیشون خیلی تعریف می کنن شما ظاهر زندگی اونا رو با باطن زندگی خودت مقایسه نکن.
بهر حال زن داری هم یه جور مهارته که میشه یاد گرفت . شما یه امسالو خودتون یه کادو کوچولو بخرین ببینین این روش روش اثر داره که از شما یاد بگیره دفعه بعد واستون این کارو بکنه
آگاهی ها، مهارتها و روشهاtسلام، خانم فرناز35نقل قول:
نوشته اصلی توسط farnaz35
بله سایت مطلب زیاد داره، طبیعتا برای کسب هر نتیجه خوبی نیاز هست که هزینه اش هم پرداخت کنیم، حالا هزینه اش یا مالیه یا زمانی.
برای اینکه بخواسته اتون برسید باید وقت بذارید و مقالات و خوب و بادقت بخونی و بکار ببری. هم برای خوندن و کسب مهارت بیشتر نیاز به اختصاص وقت زیاد داره.
هرچی وقت بیشتری اختصاص بدی و تلاش و پشتکار و مطالعه بیشتری داشته باشی و موفق تر خواهی بود.
من بهت پیشنهاد میکنم در کنار خوندن مقالات سایت کلیپ های دکتر فرهنگ هم حتما مشاهده کنید.
بخش مقالات سایت
چند تا کلیپ دکتر فرهنگ هم من در این تاپیک قرار دادم، صحبت های جناب فرهنگ بشنوی بیشتر متوجه تفاوت های بین خودت و همسرت میشی. اونکقت متوجه میشی چیزی که برای شما خیلی مهم و حیاتیه برای همسر نیست شاید حتی بهش فکر هم نکنه که شما الان از همچین چیزی ناراحتی.
تفاوت ساختاری زن و مرد ( دکتر فرهنگ)
بیشتر متوجه میشی شاید اگه این روز برای شما خیلی مهم باشه برای ایشون نیست، براشون این روز و مفهومش، مهم نیست نه اینکه شما مهم نباشی .
این دوتا خیلی باهم فرق داره.
شاید ایشون حتی ندونند این روز چی هست وچکار میکنند و چکار باید بکنند
چون تاحالا که به این سن رسیدن براشون مهم نبوده و کار خاصی نمیکردن ،صرفا یک اسم بوده و فقط گاهی گذرا در زندگیشون شنیدن.
******* ******* ******* ******
مدیران به تاپیکتون سر زدند.
اگه منظورتون مشاوره حصصویه، باید عضو انجمن آزاد سایت بشید که بعد از پرداخت حق اشتراک امکان پذیره، بعد از اون از طریق پیام خصوصی از مدیر بخواین تا براتون امکان ایجاد تاپیک خصوصی و فراهم کنند.
خداوند منو تو این روز به پدر و مادرم هدیه داد:) تازه از اون بالا بمنم گفت برو پایین دیگه یک بابا مامان خوب برات هدیه آوردم :)
تو هر خانواده ای یک معنی ای داره دیگه ،الان این روز تو خانواده ما، روزیست که حاصل عشق پدر و مادرم، بدنیا اومده:) این روزبرا من که خیلی مهمه، بعد شما میگید وصله اضافه! :(
براي اين موضوع بزززززززززززززززززززززززر گ
چقد باحال ،،،،،
اينهمه خانومو اقا اومدن كمك
:203::203: خداياااااا هيچوقت براي ما همچين مشكلاتي قرار نده
تصميم وااااقعاً سخته
از صميم قلب ارزو ميكنم كه همه آنقدر خوشبخت باشن كه بزرگترين مشكلشون همچين چيزايي باشه
خدايا شكرت
خانوم عزيز زندگي ارزشش بيشتر ازيناست كه بخاطر چيزاي كوچيك ذهن خودتو درگير ميكني و غصه ميخوري
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Sahar51
با سلام
تجارب مشاوره ای به ما می گوید اشتباهات زوجین از چیزهایی حتی کوچکتر از این مسئله شروع می شود و متاسفانه به جایی می رسد که دیگر تحمل ندارند.
یک جنگل گاهی با یک کبریت کوچک آتش می گیرد.
اتفاقا بهترین جای مداخله برای حل مسائل زناشویی در همین لحظات هست.
معمولا زوحین انتظارات ، توقعات و تصورات اشتباهی از خوشبختی در زندگی دارند و وقتی روی آنها اصرار می کنند زندگی را با خطر روبرو می کنند
سلام عزیزم farnaz35,
واقعاً چه لذتی بالاتر از این که این شخص خاص رو ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار است و بوده که شوهر تو باشد و هست ،
یعنی همون هدیه غافلگیر کننده ای که ازصدف کون و مکان بیرون است و نه تو که بیشتر ما طلب از گمشدگان لب دریا می کنیم.
حالی خوش باش عزیزم، عمر بر باد مکن:72:
اولش که عنوان تاپیک رو می بینی به ذهنت می خوره که خدایا اینا دیگه کی هستن که بزرگترین مشکلاتشون ولنتاینه و ...
ما کجاییم و اینا کجان. ما مردا از صبح می دوییم که قسط هامون عقب نیفته و مشکلات اینچنینی اونوقت اینا....
اما ماجرا چیز دیگه ای هست.
یه وزنه بردار میتونه 200 کیلو رو ببره بالا سرش وقتی یه کیلو به اون اضافه کنی دیگه نمی تونه، یه لیوان نیم لیتر ظرفیت داره اگه نیم لیتر + یک سی سی به اون لیوان آب بریزی دیگه گنجایش نداره و سر ریز میشه،
حالا قضیه ایشون اینجوری هستش
مطمئناً ولنتاین نیست که ایشون رو ناراحت و آزرده خاطر کرده بلکه ولنتاین در اون قسمت یه کیلوی بعد 200 قرار گرفته و یا یه سی سی بعد ظرفیته قرار گرفته که ایشون رو به این روز انداخته.
حالا راه حل:
دوستان راحل های بسیار خوبی اشاره کردن که بنده بشخصه بعضی هاشون رو توی زندگی خودم و یا دیگران دیدم
من کلی توضیح میدم چون اطلاعاتی از ایشون ندارم (مثلاً چند سالشونه و چند وقته ازدواج کردن و ...)
در کل وقتی دو نفر ازدواج می کنن هر چقدر هم که در معیار های انتخاب به هم نزدیک باشن (به اصطلاح کف هم باشن) باز با توجه به اینکه هر کدوم از یه خانواده هستن پس تفاوت هایی با هم خواهند داشت، و از طرفی با توجه به این که هر دو از یک جنس نیستن پس تفاوت های اینچنینی نیز بی شک خواهد داشت. د رابتدای زندگی تحمل کردن این چنین رفتار ها سخت خواهد بود (برای هر دو طرف) چون برای مثال زن چیزهایی مثل ولنتاین و رفتارهای عاطفی و امثالهم را در اولویت رفتار های خود می داند و انتظار دارد همسرش نیز به او توجه نماید و البته انتظار نا بجایی هم نیست و از طرف مقابل مرد به خرید خانه و کسب درآمد بیشتر و .... می اندیشد تا از آن طریق رفاه را برای همسرش تامین کند و به قول معرف نون رو چسبیده و اعتقاد دارد که خربزه آب است. و همان طور هم که گفتم هدفش ایجاد زندگی خوب برای خود و همسرش هستش.
حالا این تفاوت ها با کسب مهارت زندگی کردن رفع میشه چطوری؟ اینجوری: زن درک میکنه که مردی که از صبح رفته سر کار غروب برگشته، هدفش رفاه همسرش هست پس اگه هم الان حال نداره قربون صدقم بره و یا وقت نکرده که هدیه ولنتاین برام بخره و یا حواسش نبود یه پیامک خشک و خالی بده در عوضش داره تلاش میکنه که دیگه بریم خونه خودمون دیگه سر برج ریخ صاحب خونه رو نبینیم و یا می خواد ماشین بخره تا هر جا خواستیم بریم مجبور نباشیم وسیله های سنگین رو کشون کشون با خودمون تا ایستگاه تاکسی و ... غیره بکشونیم.
و از طرف مقابل مرد هم درک می کنه که زنی که از صبح تا شب توی خونه نشسته، و غذا درست کرده، خودشو موقع امدن شوهر مرتب کرده و 10 ها کار دیگه، اینا رو برای خوشنودی اون انجام داده پس علاوه بر کارهای بلند مدت که داره انجام میده (مثل تلاش برای خرید خانه و...) پس در کوتاه مدت هم باید به خانمش توجه بکنه.
کل ماجرا همینه (البته از نظر من)
البته مسئله به این سادگی هم کفتم نیست، مرد خسته کوفته میرسه خونه، از صبح با چند تا آدم جور وا جور هم کلام شده یکی بی ادب بوده یکی قدر نشناس یکی تخص و .... خب حال و حوصله نداره، زن میگه امروز ولنتاین بود واسه من چرا چیزی نخریدی؟ مرد توی ذهنش تمام اون اتفاقاتی که افتاده بود رو در یه لحظه به یادش میاره و توی همون ذهنش و بعضی موقه ها هم بلند میگه تو دیگه کی هستی من از صبح تا غروب جون می کنم تا تو توی رفاه باشی تا فلان کارو برات بکنم و ... اونوقت تو توی این حال و روز من به من میگی ولنتاین و زن هم موضع میگیره میگه من مگه چیم از دختر شمسی خانم کمه که شوهرش براش طلا خریده واسه ولنتاین. و بگو مگوها ادامه پیدا میکنه و
خلاصه میشه میدون جنگ.
دوستان چند باره اشاره کردن من هم دوباره می گم تا حساسیت این رو برات بیشتر نشون بده که زندگی همه لایه زیرین و رویین داره و هیچ وقت حق نداریم مسائل و حتی مشکلات لایه زیرین زندگیمون رو به اطرافیانمون بگیم و خب وقتی بقیه هم اینکارو بکنن یعنی صرفاً از لایه رویی زندگیشون حرف میزنن و مطمئن باش اگه در بطن زندگی اونا قرار بگیری بدتر از زندگی تو هستش.
برای مثال مردی برای زنش سالی 2 بار هدیه میخره و بقیه سال رو صرفاً همسرشو دوست داره و برای رفاهش تلاش می کنه.
یه مرد دیگه ماهی یه دونه هدیه ماهگرد می خره و هدیه های تولد و .... هم میخره عوضش سالی یه بار هم زنشو میزنه.
شما کدوم رو می پسندید.
حالا خانم دومی وقتی پیش دوستاش قرار میگیره از چی تعریف می کنه، از شدت کتکی که خورده و یا از قیمت سرویس طلایی که شوهرش براش گرفته؟؟؟؟؟
پس به هیچ عنوان زندگیت رو با زندگی دیگران چه پایین تر و چه بالاتر از خودت مقایسه نکن.
مردت رو درک کن، و اجازه بده تا درک بشی و از طرفی برای ساختن زندگیت تلاش کن و مطمئن باش زندگی خوب ساختنی هستش و نه یافتنی.
- - - Updated - - -
اولش که عنوان تاپیک رو می بینی به ذهنت می خوره که خدایا اینا دیگه کی هستن که بزرگترین مشکلاتشون ولنتاینه و ...
ما کجاییم و اینا کجان. ما مردا از صبح می دوییم که قسط هامون عقب نیفته و مشکلات اینچنینی اونوقت اینا....
اما ماجرا چیز دیگه ای هست.
یه وزنه بردار میتونه 200 کیلو رو ببره بالا سرش وقتی یه کیلو به اون اضافه کنی دیگه نمی تونه، یه لیوان نیم لیتر ظرفیت داره اگه نیم لیتر + یک سی سی به اون لیوان آب بریزی دیگه گنجایش نداره و سر ریز میشه،
حالا قضیه ایشون اینجوری هستش
مطمئناً ولنتاین نیست که ایشون رو ناراحت و آزرده خاطر کرده بلکه ولنتاین در اون قسمت یه کیلوی بعد 200 قرار گرفته و یا یه سی سی بعد ظرفیته قرار گرفته که ایشون رو به این روز انداخته.
حالا راه حل:
دوستان راحل های بسیار خوبی اشاره کردن که بنده بشخصه بعضی هاشون رو توی زندگی خودم و یا دیگران دیدم
من کلی توضیح میدم چون اطلاعاتی از ایشون ندارم (مثلاً چند سالشونه و چند وقته ازدواج کردن و ...)
در کل وقتی دو نفر ازدواج می کنن هر چقدر هم که در معیار های انتخاب به هم نزدیک باشن (به اصطلاح کف هم باشن) باز با توجه به اینکه هر کدوم از یه خانواده هستن پس تفاوت هایی با هم خواهند داشت، و از طرفی با توجه به این که هر دو از یک جنس نیستن پس تفاوت های اینچنینی نیز بی شک خواهد داشت. د رابتدای زندگی تحمل کردن این چنین رفتار ها سخت خواهد بود (برای هر دو طرف) چون برای مثال زن چیزهایی مثل ولنتاین و رفتارهای عاطفی و امثالهم را در اولویت رفتار های خود می داند و انتظار دارد همسرش نیز به او توجه نماید و البته انتظار نا بجایی هم نیست و از طرف مقابل مرد به خرید خانه و کسب درآمد بیشتر و .... می اندیشد تا از آن طریق رفاه را برای همسرش تامین کند و به قول معرف نون رو چسبیده و اعتقاد دارد که خربزه آب است. و همان طور هم که گفتم هدفش ایجاد زندگی خوب برای خود و همسرش هستش.
حالا این تفاوت ها با کسب مهارت زندگی کردن رفع میشه چطوری؟ اینجوری: زن درک میکنه که مردی که از صبح رفته سر کار غروب برگشته، هدفش رفاه همسرش هست پس اگه هم الان حال نداره قربون صدقم بره و یا وقت نکرده که هدیه ولنتاین برام بخره و یا حواسش نبود یه پیامک خشک و خالی بده در عوضش داره تلاش میکنه که دیگه بریم خونه خودمون دیگه سر برج ریخ صاحب خونه رو نبینیم و یا می خواد ماشین بخره تا هر جا خواستیم بریم مجبور نباشیم وسیله های سنگین رو کشون کشون با خودمون تا ایستگاه تاکسی و ... غیره بکشونیم.
و از طرف مقابل مرد هم درک می کنه که زنی که از صبح تا شب توی خونه نشسته، و غذا درست کرده، خودشو موقع امدن شوهر مرتب کرده و 10 ها کار دیگه، اینا رو برای خوشنودی اون انجام داده پس علاوه بر کارهای بلند مدت که داره انجام میده (مثل تلاش برای خرید خانه و...) پس در کوتاه مدت هم باید به خانمش توجه بکنه.
کل ماجرا همینه (البته از نظر من)
البته مسئله به این سادگی هم کفتم نیست، مرد خسته کوفته میرسه خونه، از صبح با چند تا آدم جور وا جور هم کلام شده یکی بی ادب بوده یکی قدر نشناس یکی تخص و .... خب حال و حوصله نداره، زن میگه امروز ولنتاین بود واسه من چرا چیزی نخریدی؟ مرد توی ذهنش تمام اون اتفاقاتی که افتاده بود رو در یه لحظه به یادش میاره و توی همون ذهنش و بعضی موقه ها هم بلند میگه تو دیگه کی هستی من از صبح تا غروب جون می کنم تا تو توی رفاه باشی تا فلان کارو برات بکنم و ... اونوقت تو توی این حال و روز من به من میگی ولنتاین و زن هم موضع میگیره میگه من مگه چیم از دختر شمسی خانم کمه که شوهرش براش طلا خریده واسه ولنتاین. و بگو مگوها ادامه پیدا میکنه و
خلاصه میشه میدون جنگ.
دوستان چند باره اشاره کردن من هم دوباره می گم تا حساسیت این رو برات بیشتر نشون بده که زندگی همه لایه زیرین و رویین داره و هیچ وقت حق نداریم مسائل و حتی مشکلات لایه زیرین زندگیمون رو به اطرافیانمون بگیم و خب وقتی بقیه هم اینکارو بکنن یعنی صرفاً از لایه رویی زندگیشون حرف میزنن و مطمئن باش اگه در بطن زندگی اونا قرار بگیری بدتر از زندگی تو هستش.
برای مثال مردی برای زنش سالی 2 بار هدیه میخره و بقیه سال رو صرفاً همسرشو دوست داره و برای رفاهش تلاش می کنه.
یه مرد دیگه ماهی یه دونه هدیه ماهگرد می خره و هدیه های تولد و .... هم میخره عوضش سالی یه بار هم زنشو میزنه.
شما کدوم رو می پسندید.
حالا خانم دومی وقتی پیش دوستاش قرار میگیره از چی تعریف می کنه، از شدت کتکی که خورده و یا از قیمت سرویس طلایی که شوهرش براش گرفته؟؟؟؟؟
پس به هیچ عنوان زندگیت رو با زندگی دیگران چه پایین تر و چه بالاتر از خودت مقایسه نکن.
مردت رو درک کن، و اجازه بده تا درک بشی و از طرفی برای ساختن زندگیت تلاش کن و مطمئن باش زندگی خوب ساختنی هستش و نه یافتنی.
فرناز عزیز مشکلشو خیلی خوب و کامل توضیح دادند و اینکه نباید به حرف و تعریف و به به چه چه های دیگران توی فکر بره که چرا همسر من اینطوری نیست اشتباه محضه قبول و نباید دیگه ازین فکرا بکنن:81:
اما دوستان چرا میخواد ایشونو فقط نصیحت کنید به اشتباهش ؟؟؟ ایشون گفتن همسرشون وقتی واسشون چیزی میخره باید با اجازه خانوادش باشه ، یه بارم که چیزی خریده گفته
خانوادش نفهمن ، از طرفی اینا هنوز زیر یه سقف نرفتن و فردا روزی در زندگی مسائل و نیازهای مهمتری هست ، آیا این آقا باید همینجور بره اجازه بگیره یا از ترس خانوادش کاری نکنه؟؟؟:97:
فرناز جان اگه این مشکلو توی نطفه خفه اش نکنی تا آخر عمر نه ، اما تا سالها بعد از ازدواج مشکلت حادتر میشه . خانواده جای خود ، همسرم جای خود ،
خانومها آقایون آدم میتونه با یه عطر خییییلی قیمت مناسبم خانومها رو (بعضی خانوما مثل ما) ذوق زده کنه، آیا این توقع خیلی بی جاست ؟ و چه ربطی به وضعیت مالی و ..
داره!!!! اصلا گذشته از آن اینا هنوز اول راهن و همسر با اینکه اول آشناییه و مثلا باید ذوق داشته باشه به این خانوم میگه باید خانوادت بخرن ، مگه ایشون چی خواسته که میگه باید خانوادت بخرن؟؟؟ یه روسری خریدن این حرفا رو
نداره ، چند سال که گذشت میخواد بگه دیگه از منو تو گذشته و مامان منم سالی یه روسری میخره و...
جالبه آقایون بجای راهنمایی درست اومدن تمام پستهایی که داره میگه از مرد نباید توقع داشتو تشکر کردن !! درحالی که این خانوم حق نداره واقعا حق نداره با شرایط فعلی جامعه از همسرش توقعات بزرگ داشته باشه و چشم و هم چشمی کار خیلی کثیفیه:305: و به نظر من خانومایی که میخوان توی رفاه بیشتری باشن یا مثل دوران مجردیشون لارج هزینه کنن خوب باید با یه کسی ازدواج کنن که بتونه
این نیازهاشونو تامین کنه و اگه ایشون از ابتدا شرایط مالی همسرشو پذیرفته جایی برای توقع بیش از نیاز همسرش نمیمونه چه بسا زیادن آدمهایی که بیش از توانشون برای خانواده انرژی وقت وهزینه میکنن ، اما
ایشون باید توقع یه هدیه کوچیک حالا با مناسبت یا بی مناسبت اینش فرقی نمیکنه را داشته باشه و اگه این توقع کوچیکو نداشته باشه بعدا حتی به نیازهای واجب اندر واجبش هم جواب داده نخواهد شد:305:
خیلی خلاصه لطفا قبل از دادن نظر این لینک را مطالعه کنید:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط یک قربانی
http://www.hamdardi.net/thread-12005.html
اینکه حق ایشون هست یا نه و اینکه خانوم ها احساساتی هستند و نیاز های عاطفی دارند درسته ولی اینجا ما جناح و گروه و دسته نداریم که بخواهیم از قشر خاصی دفاع و حمایت کنیم اولویت اصلی و مهم ما حفظ زندگی مشترک و بالا بردن کیفیت ان است.لطفا بیشتر دقت کنید در نظراتی که بیان میکنید:72:
ما برای وصل کردن آمدیم،نقل قول:
نوشته اصلی توسط یک قربانی
پس حواسمون باشه شاید یکی در لبه پرتگاه باشه و با یه تلنگر ما پرت شه پایین.
اینجا کسی نمی گه که لی لی به لالای مرد بزارید اینجا در باره زندگی صحبت میشه، زندگی فراز و نشیب زیاد داره، زندگی میدون جنگ نیست یکی مرد زد 2 تا دیگه زن بزنه.
ما هم میگیم که چون تازه واردن باید رفتار های همدگه رو درک کنن. اگه 10 سال از ازدواجشون گذشته بود که دیگه مشکلی نداشتن.
یادمون باشه مشاوره دادن برای ازدواج با وکالت برای جدایی فرق داره.
سحر جان وقتی زوجی ازدواج میکنند . اگر بتونند از تفاوتها عبور کنند و به تفاهم نسبی برسند و بتونند زندگی عاشقانه ای تجربه کنند . خیلی چیزها توی زندگی براشون بی اهمیت میشه . مثلا خانمی که از هر جهت عشق و علاقه رو از طرف همسرش دریافت میکنه ( البته این به مهارتهای ارتباطی هر دو طرف بستگی داره نه به میزان علاقه . منظورم اینه که ممکنه خیلی هم به هم علاقه داشته باشند ولی به دلیل عدم شناخت از همدیگه و عدم مهارتهای ارتباطی نتونند عشق لازم رو به همدیگه بدهند ). یعنی از محبت اشباع میشه دیگه براش مهم نیست که همسرش روز ولنتاین رو یادشه یا نه .روز تولدش براش کادو میگیره یا نه ؟ ولی وقتی این اتفاق نیافتاده باشه یعنی بنا به دلایلی زوجین برای هم کم گذاشته باشند . نا خودگاه ما دنبال مناسبتهایی هستیم تا شاید اون خلا رو پر کنیم . حال اگر شما جز دسته اول هستید که اصلا فکر کردن به این جور چیزها کار عبثی ست ولی نه اگر جز دسته دوم هستید باید به دنبال راه حل و افزایش مهارت باشید تا جز دسته اول قرار بگیرید . شادی بهترین هدیه ایست که هر روز و هر ساعت میتونیم به دیگران هدیه کنیم .
هديه دادن و هديه گرفتن براى جلب محبت و دوستيه، اگر همسرتون اهل هديه دادن نيست، شما دهنده باشيد كه اين رفتار كم كم در ايشون هم شكل بگيره و تبديل به عادت بشه، من بارها مردهاى بخشنده و دست و دلبازى رو ديدم كه وقتى حس كردن همسرشون هديه دادن مرد رو يه جور وظيفه ميدونه ناخودآگاه از هديه دادن سرباز زدند
در مورد ولنتاين هم كه من به خدا دلم ميسوزه وقتى مى بينم مردم با اين وضع و اوضاع عاطفى و روانى و مالى تو اين روز هر كدوم يه دونه كادوى قرمز مى گيرن دستشون، به خدا رقت انگيزه اين صحنه ها، نه نشون از عشق داره نه محبت! من براى سالگردها و روز تولدها بيشتر ارزش و احترام قائلم تا ولنتاين كه به نظرم دغدغه شونزده سال به پايينه! خب شايد همسرتون هم مثل من فكر مى كنه و خوشش نمياد، شما اگر دوست دارى خودت كادو بگير براش
مگه من گفتم که فرناز بره دعوا؟؟؟؟:47: من نصفه جملاتم از این بود که توقع زیاد ممنوع / چشم و هم چشمی ممنوع / چهطور اینارو نمیبینید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تازه اینهمه تاکید کردم که دهن بینی و مقایسه کار درستی نیست کثیفه :72:
چرا میخواید مثلا به قیمت نگه داشتن زندگی ، اونم در حالی که کسانی که میان اینجا خودشون دارن سعی میکنن زندگیشونو حفظ کنن، فقط ایرادات یک طرفو بگید اونم از دید خودتون؟ مگر این نیست که زن
اتفاقا باید توقعاتی (در حد توان همسرش) از همسرش داشته باشه؟
در ضمن آدما با هم فرق دارن یکی دوست داره غافلگیر شه یکی زیاد ازین کارا خوشش نمیاد که اینم باز زیاد مهم نیست و مهم اینه که ایشون نباید دهن بین باشه و باید توقع هم داشته باشه.
مگه من گفتم خانوم فرناز برن از همسرشون خریدهای آنچنانی بخوان، من خودم خیلی به همسرم کمک میکنم و توی شرایط سخت مالی اش واقعا حمایتش میکنم اما خوب گاهی نیاز دارم واسم حتی شده یه
عطر ارزون قیمت یا هر هدیه کوچیکی شده واسم بخره و به نظرم نداشتن این توقع کوووچیک هم مثل داشتن توقع بزرگ خیلی بی جاست و به همون اندازه به زندگی آسیب میزنه
و واقعا خیلی دیدم مردهایی که زناشون هیییییچی ازشون نخواستن حتی یه چوب کبریت:311: بعدا آقاهه واسه خریدهای واجبم بهونه آورده و شانه خالی کرده.
من بارها دیدم آقایی که میاد از خانومش میگه، مثل همون امیر آقا که همسرش بددهنی میکنه و به خانوادش علاقه نداره ، بعضی ها قاطعانه بهش گفتن برو به زنت بگو اگه اینطوری رفتار کنی منم همینطوری با
خانوادت رفتار میکنم تازه کلی ام ازین حرف تشکر شد ، البته منم مخالف نبودم و از نظرات استفاده کردم اما این همه تعصب نسبت به یه توقع کوچیک از مرد برام اصلا قابل هضم نیست چون من خودم
همیشه مدارا کردم و دیگرانو به مدارا دعوت کردم اما دیگه نه این مدلی ، از زندگی یه نواخت بدم میاد مخصوصا که بیایم بگیم خوب دیگه ما همو دوست داریم اصلا نمیخواد کار خاصی بکنیم آقا هم یه لباس نخرید
عیبی نداره در عوض داره کار میکنه خوب آقا کار میکنه برای چی؟ برای کی؟ پس لذت بردن چی؟؟؟؟ در ضمن خانومای مسن و پا به سن گذاشته اینطورین که میگن شوهرمون همین که کار میکنه ما دیگه نیازی
به هیچی نداریم چون ذوق ندارن
واقعا شما مردای بی مسئولیت ، بی احساس پر غرور و متکبر و پرتوقع جامعه رو که هرروز داره تعدادشون میره بالا رو نمیبینید؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چقد ما زنا توقعمونو کم کنیم ؟؟؟؟؟ همون قدر
تعداد خانومای پرتوقع و پول پرست داره میره بالا و منم مثل شما سخت مخالفم، اما با هر 2 گروه مخالفم ، هم زن پرتوقع و هم مرد پرتوقع
دوستان لطفا از روی تعصصب قضاوت نکنید و همه ی متنو یکجا بخونید.نه فقط قسمتهاییشو
ببخشید ولی فکر کنم اینجا یک تایپیک هست برای فرد استارتر برای بیان مشکلش و گرفتن راهکار مناسب توسط کاربرها و مشاورین.بالا هم نوشتم قوانین را لطفا مطالعه کنید بحث های چالشی در تایپیک دیگران ممنوعه:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط یک قربانی
البته باید اینم اعتراف کنم خودمم دیروز سوتی دادم توی همین تایپیک خودمم باید برم قوانین را مطالعه کنم :311::58:
در هر صورت لطفا دیگه کشش ندید.
پ.ن:تا یادم نرفته فونت معمولی خیلی زیباتره برای اینکه بعضی جملات بهتر دیده بشه رنگش را فقط تغییر بدهید اینجوری خیلی زیباتر و حرفه ای تر هستش:72:
دوستان ممنون ازتون به خاطر همدردیاتون
اما من رو چیزهایی که مدنظرم هست کسی اشاره ای نکرده. شوهر من مادیه. در دوران عقد فوق العاده رک گویه. نمیگم ادم بدیه جای جاش بشه مثل تولد مثلا چیز خوب میخره ابراز علاقه بهم داره محبت میکنه اما یکسری اخلاقهای خاص داره. وقتی عصبانی بشه بدجور عصبانی میشه وقتی بیرون میریم اوایل مستقیم بهش میگفتم این رو میخام یکبار برام خرید دیگه نخرید سر این موضوع بحث کردیم دعوا شد البته بین خودمون. بهم گفت توقعاتت کم کن. گفت به من نگو این میخام اونو میخام بزار من خودم برات بخرم. من دوست دارم بخرم ولی الان نه. الان نزدیک 7 ماه گذشته وقتی بیرون میریم خوب منم چیزی بهش نمیگم در کل اصلا تحت هیچ عنوان به خاطر جر و بحثی که اوایل شد جرات نمیکنم بهش چیز بگم میگم ولش کن ارزش نداره خودم کوچیک کنم به خاطر این چیزا باشه تا بریم خونه خودمون. خونه خودمون بریم که دیگه نمیگه مامانت بخره. اما اینا به نظرم براش عادت میشه چیز نخاستن من براش میشه یک عادت.
احساس میکنم اون قدر که من توقع اوردم پایین چیز بهش نگفتم اون روم سوار شده اون ازم توقع داره
میگه دوست دارم میریم بیرون کیف پولت بیاری. یا گاهی وقتا برای من شارژ بخری. اگر سرکار رفتی حقوقت رو اینطوری خرج بکن. چرا واسه مناسبتی میشه برا من چیز نمیگیری؟میگه از تو انتظار ندارم مناسبت برام بخری چون سرکار نمیری . اما از خانوادت انتظار دارم.
میگم گاهی اوقات که خونمون میای دست خالی نیا زشته.حتی ی چیز کوچک برا خانوادم نمیخره میگه خانوادت برام چیکار کردن.
اوایل حدودا دو بار واسه مناسبت برام چیز اورد. حقیقتا ما رسم نداریم واسه عیدی دادن به داماد. گفت اشکال نداره مناسبت بشه من هم چیز نمیارم. من واسه مناسبت وظیفه ندارم. البته برا عید نوروز و شب چله که عید بزرگه چیز میدن.
در کل خیلی تابع خانوادشه. تمام چیزها که بینمون اتفاق میفته من متوجه میشم به خانوادش میگه. وقتی یکبار یک جیز برام خرید و گفت به خانوادم نگو دیگه شما از این حرفش بفهمید.
چرا باید دهن بین باشه. من در آینده قراره طبقه مجاور خونه مادرش زندگی کنم. مادرش فردا هم تو زندگیمون باید نظر بده چیکار کردین چی خوردین چی خریدین. واقعا ناراحت میشم
خانوادش بهش یاد میدن ول خرجی نکن. جای جاش مثلا تولد بشه چیز خوب معمولی میخره اما در حالت عادی نه. باید خانوادش در جریان این مسایل باشن. واقعا خواهشا راهنمایی کنید
من دوست دارم یک راهکار پیدا کنم به سمت من جذب بشه که خانوادش روش تاثیر نزارن. این خیلی برام مهمه .
ممنون
دوستان نیازمند کمک شما هستم
سلام فرناز جان .من پست اول و آخرتو خوندم و ایینطورر برداشت کردم که دوتا مساله داشتی:
یکی اینکه همسرت برات چیزی نمیخرن و از خانوادت انتظار دارن خرج کنن برات.
1کی اینکه همسرت از خانوادش باید اجازه بگیره برای خرید از شما.
در قبال موضوع اول خیلی به فرهنگ خانواده بستگی داره. شما اطلاع داری که خانواده خودش چطور هستن؟ ببین خانمی شما میگین همسرتون مادیه خب پس از دید یک آدم مادی قضیه رو نگاه کنین:
تو مناسباتی که همسرتون انتظار هدیه دارن چیزی دریافت نمیکنن و احساس سرخوردگی و مقبول نبودن میکنن.این نارضایتی براشون ایجاد میکنه.
من قبلا هم بهتون گفتم وقتی الان شرایط اینه پس شما هم نباید از همسرت توقع داشته باشی. یک طرفه که نمیشه یکی فقط هدیه بیاره. بابا گذشت اون زمان که مرد جهاز میداد و همه خرجو میکرد و توقع نداشت. الان شرایط اینه دیگه شما هم مستثنا نیستی
الان وضع اقتصادی لازم به شرح نیست که چطوره و همسرت میخوان تا آخرین لحظه حداقل خرج کمتری کنن وقتی شما خانواده داری و اونا میتونن خرجتونو بدن و این اصلا غیر طبیعی نیست و واقعا من جز یک مورد نددیم کسی خرج خانمشو در عقد بده.
همسر من بعد از خونه رفتنمون دریغی در مسائل مالی نداره اما در دوران عقد باورت شاید نشه من کوچکترین چیزی که لازم داشتمو بهش نمیگفتم چون میدونستم که انتظار داره خانوادم خرجمو بدن وقتی که دارن .حتی شده یک چیز ارزون بیرون بودیم لازم داشتم خودم میخریدم و همسرم حساب نمیکرد و حتی تعارف هم نمیکرد!
تازه شما باید نارضایتی که همسرت از هدیه نگرفتن دارن رو بذاری روی همین فرهنگی که زیاد شده و آقایون در عقد خرج خانمو نمیدن. خب نتیجش میشه همین دیگه اصلا هم غیر طبیعی نیست حداقل در جایی که من هستم.
اما موضوع دوم به نظرم مهمتره. و باید اینو بررسی کنی که من اطلاعی ندارم. اول مطمئن بشو که چقدر مساله بزرگه. چون بلاخره اون آقا دارن با خانوادشون زندگی میکنن و طبیعیه یک حدودی از هم اطلاع داشته باشنو خریداشونو تعریف کنن.اما در حالتی که نیاز به کسب اجازه از خانواده برای خرید داشته باشن نه مشورت، باید کاری کرد.
فرناز جون شما اول راه زندگی هستی اگه از الان روی افزایش مهارتهای خودت کار کنی میتونی زندگی موفقی داشته باشی . همسر شما هم جوان و کم تجربه ست . یعنی هر دو شما اولین باره که میخواهید یک کاری رو شروع کنید . پس هر چقدر اگاهی و مهارت خودتون رو بالا ببرید موفق تر خواهید بود . زندگی مشترک هم مثل هر کار دیگه ای نیاز به مهرت داره . بعضی ها فکر میکنند ازدواج و زندگی مشترک که مهارتی نمیخواد همه ازدواج میکنند و زندگی میکنند . درسته اینطوره ولی همه زندگی موفقی ندارند . زوجهایی رو میشناسم که در عین اینکه تحصیلکرده هستند و در رشته خودشون خیلی هم افراد موفقی هستند ولی به دلیل نداشتن مهارتهای زندگی مشترک به مشکل بر میخورند . اینها فکر میکنند به دلیل تحصیلکرده بودن همه چیز رو میدونند و نیازی به یاد گیری ندارند . ولی مهارتهای زندگی هم مثل هر شاخه دیگری هم نیاز به اموزش و هم نیاز به کسب تجربه داره . که در این بین اگر از تجربه های دیگران استفاده بشه مطلوب تر و کم هزینه تره . به نظر من بهترین کار در اوائل ازدواج برای اینکه بهتر و سریعتر جواب بگیرید مراجعه به مشاوره . چون اگاهی هم زمان به هر دو طرف داده میشه نتیجه بهتر و بیشتری حاصل میشه .
شما با فردی ازدواج کردید که هنوز سر کار نمی رفتیه و تازه دو ماهه سر کار میره . بدیهیه در اوائل کاره و درامدش هم خیلی کمه . پس نباید انتظار داشته باشید که مثل یک فرد پولدار خرج کنه . به نظر خود من به جای اینکه شما انتظار داشته باشید ایشون به خاطر مناسبتی براتون کادو بگیره انتظار داشته باشید که نیازهای ضروری شما رو رفع بکنه . ایشون باید یاد بگیره که نیازهای ضروری شما نیازهای ایشونه . ولی اگر برای مناسبتی ایشون نتونه یا نرسه که براتون کادو بگیره از نظر شما اصلا مشکلی نیست . انتظار نداشته باشید که به خاطر شما به خانواده اش رو بندازه و ازشون پول بگیره . چون اگه این اتفاق بیافته دیگه نباید دلسوزیهای اونها رو دخالت حساب کنید .
سلام
مشکل ما هم از اول سر همین حرفا و خاسته ها شروع شد الانم اوضاعمون اینجوری شده.
سعی کن همین الان بتونی شرایط کنترل کنی!
فرناز جان دی وی دی های تصویری خانواده موفق را حتما از خانه تحول بخر و با همسرت باهم ببینید ، اگه میگم تصویری چون آقایون اینجور فایلارو اگه صوتی اشو گوش کنن کسل میشنو خوابشون میگیره پس تصویری
خیلی بهتره.منم خریدمشون هر شب با همسرم تا جایی که دوست داریم نگاه میکنیم خیلی خوبه ، یه چیزایی که فکر نمیکنی چیز خاصی باشه اتفاقا نکته است .
بعد از اینکه تمام فایل ها رو گوش کردید هر دو متوجه خیلی چیزا میشید و حواستونو بیشتر جمع میکنید . بعدش که انشاالله مشکلت حل شد و رابطتون بهتر شد اگه میتونی از عواقب زندگی در یک ساختمان با خانوادش صحبت کن تا از
همون اول که دارید با اونها یکجا زندگی میکنید ، مسائل و مشکلات پیش رو براش شفاف بشه تا بتونه درست مدیریت کنه. البته طوری حرف نزن که بهشون حساس شه ، اینم نظر منه و شاید خیلی مخالف داشته باشه و منم یه کاربر
عادی هستم و شما هم نظرات کاربران عادی رو از مشاورین جدا کن ، به عنوان یه نظر نه یه راهکار بهشون فکر کن ،اما اگه توی همین سایتم بگردی میتونی از تجربیات خانواده هایی که با خانواده همسر یکجا زندگی میکنن
استفاده کنی و راهکارای مشاورین رو درمورد زندگی اونها بدونی خیلی به دردت میخوره اما خوب تا حالا کسی رو ندیدم که از زندگی در یک ساختمون با خانواده همسر چه خانواده خانوم و چه خانواده آقا راضی باشن .
یه سوال شخصی هم دارم واسه کنجکاوی خودمه ، اگه خواستی جواب بده ، چرا خواستی با خانواده همسرت یکجا زندگی کنید؟ چون اونها اون خونه رو دراختیارتون گذاشتن؟ یا بخاطر دلایل دیگه ای؟
ممنونم دوستان
جواب دوستمون: نمیدونم واقعا. الان به این نتیجه رسیدم اشتباه کردم. اون موقع گفتم مشکل نداره چه اشکال داره این دلیل بر رد کردن نمیشه. واقعا اشتباه کردم
خوب چرا اون موقع فکر کردی اشکال نداره؟
چرا حالا فکر میکنی اشکال داره؟
آیا چیزی این وسط تغیر کرده؟
اونقدر درباره خانوادش تحقیق نکرده بودم نمیدونستم اینطورن
حال فهمیدم