نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان.من شش ماهه عقد کردم یه شهر دیگه دانشجو هستم،دوری برام سخته،همش گریه میکنم،نمیتونم دیگه دوری رو تحمل کنم،میخوام از دانشگاهم انصراف بدم برم دانشگاه آزاد شهر خودمون بخونم اما هزینش زیاده،اما اگه برم میرم سرخونه زندگیم،
خیلی سود.دیگه برام داره
سرم داره منفجر میشه،بدم اومده از همه چیز
این چه وضع زندگیه
حوصله هیچی ندارم دارم.دیوونه میشم به نظر شما انصراف بدم؟؟؟
سلام
به نظر من این ترم رو مرخصی بگیرید؛ هم ترم طولانی ایه و فرصت بیشتری دارید تا کنار همسرتون باشید و خودتونو از لحاظ عاطفی بازسازی کنید ،هم اینکه اگه پشیمون شدید می تونید نیمسال اول سال آینده مجددا ثبت نام کنید. در هر صورت انصراف رو موکول کنید به اون موقع، چیزی از دست نمیدید.
حتی در صورت تغییر دانشگاه میتونید انتقالی بگیرید از دولتی به آزاد هم فکر کنم بشه ، بابت هزینه هاشم از رفاه وام بگیرید ، دانشگاه ازاد هم صندوق رفاه رو داره.
موفق باشید.
سلام سوگند
دانشگاه دولتی هستی؟ سال چندمی؟
ممکنه بعدا ازینکه دانشگاه رو ول کردی پشیمون بشی. نمی تونی آخر هفته ها بری شهرتون؟
خیلی از دوستای من حتی بعد عروسی اومده بودن دانشگاه ما که ساعتها با شهرشون فاصله داشت .این مساله بین دخترای
دانشجو طبیعی هست و چون موقتیه برای خیلیا پیش میاد. تعداد دوستای من که مثل شمان از انگشتای دست بیشتره.
ببین شاید از فشار درس ناراحتی؟ یا از جو دانشگاه یا خوابگاه خوشت نمیاد...اگه این شرایطو بهتر کنی فکر کنم تحمل دوری هم برات آسون تر میشه.
موفق باشی:72:
Reza91و Eram عزیز ممنون وقت گذاشتید
کلی جواب رو میدم.
من نمیتونم مرخصی بگیرم چون میخوام زود درسم رو تموم کنم.ضمن اینکه یه ترم مرخصی بگیرم بینهایت وابسته میشم و مشکل ساز میشه برام.
من دانشگاه دولتی هستم،2:30 ساعت تا شهرمون فاصلست،پدرم چون دوست ندارن برم آزاد میگن هر هفته بیا اما من از اینجا،از شهرش،از استادهاش،دانشگاهش،دوریش،س ختیش،از همه چیزش بدم میاد
حاضرم مدرک دولتیش رو بدم اما شهر خودم با آرامش زندگی کنم اما پدرم.مخالف هستن
من دیگه نمیتونم اینجا بمونم ازش بدم میاد،نمیدونم.چرا کسی درکم نمیکنه.
شوهرمم اصرار نمیکنه بیا میگه هر طور که تو راحتی من میخوام باشه اما خیلی دوست داره برم آزاد پیش هم باشیم خیلی.خیلی.دوست داره
موندم چطور پدرم.رو راضی.کنم؟ نگران هزینه هاش هم هستم چون نمیدونم شهریه ی رشتم چنده
امروز انقدر گریه کردم که دیگه تمام انرژی رواز دست دادم
خیلی فکرم. مشغوله
راستی من سال دوم هستم
2.5ساعت؟به راحتی می تونی رفت و آمد کنی که چرا انصراف؟
آینده نگر باش ، اگه انصراف بدی 5 سال دیگه پشیمون نمیشی ؟ 10 سال دیگه حسرتشو نمیخوری ؟ وقتی بچه دار شی فکر کردی بازم می تونی درس بخونی ؟ فرصتو از دست نده ، به درس خوندنت ادامه بده .. برای موفق شدن باید سختی کشید . ولی کوتاه مدته ، زودی تموم میشه ، به لذت تموم شدن درست فکر کن .
الان هم تو دوران عقدی و همه چیز برات تازه هستش و دوس داری همش پیش شوهرت باشی درکت میکنم . ولی چند سال دیگه هی هرروز به خودت سرکوفت میزنی به خودت میگی چرا درسمو نخوندم؟ چرا ادامه ندادم ؟ همه دوستام مدرکشونو گرفتن من چی ؟ همه دوستام واسه خودشون کسی شدن من خونه دار شدم
سلام دختر خوب اولا که الان تازه امتحانا ترم مهر باید تمام شده باشن
این مدتو تا شروع ترم بعد خوب خوب استراحت کن
تو که این همه راهو اومدی حیفه ولش کنی ؛ باور کن بری خونه خودت درس خوندن سخت میشه
دو ساعتو نیمم راهی نیست اخر هفته میتونی برگردی خونه
من با مسافت 10 ساعت هر هفته رفتو امد کردم؛ ..:18:
سلام...
اگر خودت تصمیمتو گرفتی و تحت هرشرایطی می خوای برگردی خونت که نه خانواده و نه دوستان دیگه نمی تونن کمکی بهت کنن...
ولی اگر می خوای بدون محور قرار دادن احساسات تصمیم درست رو بگیری قضیه فرق می کنه... باید خودت هم قدمی برداری حتی شده قدم کوچکی بهتر ازیه که سرجات وایسی و مدام
بگی نمیشه...نمی تونم...درکم نمیکنن،انرژی ندارم و.... .
بهتره جای اینکه فقط احساسی برخورد کنی علت احساساتت رو بشناسی و مدیریتش کنی. ( مثال: بی علاقگی به درس،وابستگی زیاد به همسر و ....)
موفق باشی:72:
سلام دوستای من.
از همتون ممنونم بابت وقتی که برام گذاشتین.
راستش من پارتی دارم،اون فرد همش میگه بیای آزاد از همین اول میذارمت سر کار برات بیمه هم.رد.میکنم تا حسابی تا پایان درست کار بلد بشی.
من خیلی احساسی و حساسم، مثلا دو هفته دیگه عروسی دوستمه،شهر خودمون درس میخونه،همش میگم خوش به حالش،چه قشنگ داره میره سرخونه زندگیش،همش با همسرشه اما من چی!؟؟؟؟ همش دورم.این چه زندگی هستش.
راستش دیگه نمیتونم تصمیم گیری کنم،قدرت تصمیم گیریمو از دست دادم.
دو تا امتحان سختم مونده، دیگه حوصلشون رو ندارم.
میگم من اگر برم شهر خودم یه مدرک دولتی رو از دست میدم.اما خیلی چیز های دیگه بدست میارم بعد از یه طرف میگم نه،حیفه و.... .اصلا نمیتونم تصمیم بگیرم،موندم تو برزخ،از اینکه تو دو راهی باشم.متنفرم
چون حساس تر هم شدم به این.موضوع تحمل اینجا برام خیلی سخت شده.
چند بار دارم پست هرکدومتون رو میخونم تا بتونم.برای خودم تصمیم بگیرم اما........
میگم برم شهرمون میفتم جلو، هم زندگی هم کار هم پیش خانوادمم
اصلا نمیدونم:54:
سلام سوگند
لازم نیست وقتی هنوز امتحانات تموم نشه خودتو درگیر مساله به این مهمی کنی. به نظر من امتحانات مهم تره مخصوصا که میگی این دوتای آخری سخت هم هست.
چرا الکی ذهنتو درگیر می کنی؟به اندازه کافی امتحان های ترم دانشگاه خودش وقت و انرژی می خواد .بهتره فعلا انرژیتو روی اونا متمرکز کنی .
اینم خودش یه مهارته : اولویت بندی مناسب کارها.
موفق باشی:72:
سلام Eram عزیز
دستش پدرم راضی شدن،خانواده شوهرمم قبول.کردن نصف شه یه رو.بپردازن چون پدرم براشون سخته
همش یاد روزهایی که بابا و مامانم من رو میبردن کلاس و سختی هایی که کشیدن میفتم یا با چه ذوقی من رو دانشگاه ثبت نام کردند،دلم آتیش میگیره،بدجور.
اما نمیدونمم میتونم دو سال اینجا تحمل کنم؟؟؟؟؟؟ اگر الان بر نگردم دیگه هیچوقت نمیتونم برگردم،میگم پیش خودم اگر برگشتم چطور این همه زحمت پدر و.مادرم رو جبران کنم؟؟ چی کنم؟؟
مغزم داره میترکه،این.دوتا امتحان رو خراب میکنم
امروز امتحان دارم اما هیچی بلد نیستم
خستم...کاش هیچوقت تو این دوراهی لعنتی نبودم
سوگند عزیزم ما نمیدونیم رشته ات چیه ولی ببین ارزش اون رشته و دانشگاهی که الان توش هستی چقدره ؟ ایا اگه اومدی شهر خودتون همون رشته رو ادامه میدی ؟ میتونی واحدهایی که پاس کردی رو انتقال بدی یا از اول شروع میکنی ؟ کلا با گریه و زاری کاری از پیش نمیره معایب و محاسن هر دو راه رو بررسی کن و با همفکری همسرت یکیش رو انتخاب کن . اگر هم تصمیم گرفتی درست رو ادامه بدی میتونی اینقدرا هم سخت نیست . میتونید دوسال نامزد بمونید . یا تو شهر دانشگاهت دو سال ساکن بشید . موفق باشید
به نظر من اینکارو نکن
مسافتت کمه میتونی هفته ای یک بار یا دوبار بری و بیای
اگه بری مطمئن باش چند سال دیگه پشیمون میشی مدرک دانشگاه دولتی کم چیزی نیست تازه تویی که مسافتتم کمه
میدونم سخته ولی تحمل کن .تازه تو میگی شوهرتم بهت چیزی نمیگه خیلیا هستن که شوهراشون بشون غر میزنن قدرشو بدون
ولی سعی کن تا موقعیت پیش میاد زود بری شهرتون و سختی راهو تحمل کنی تا رابطتون سرد نشه.
موفق باشی عزیزم
سوگند جان،
من تاپیکهای دیگه ات را هم دیدم.
دلایلی که اینجا نوشتی
خوندماحساس می کنم مشکلت با تغییر دانشگاه حل نشهنقل قول:
اما من از اینجا،از شهرش،از استادهاش،دانشگاهش،دوریش،س ختیش،از همه چیزش بدم میاد
دوستای عزیزم ممنون که کمکم میکنید و باعث دلگرمیم میشید،بینهایت ممنونم
راستش من رشتم حسابداری هستش،یه پارتی هم دارم،که از ترم اول بهم میگفت بیا شهر خودمون آزاد بخون میارمت پیش خودم تا حسابی کار بلد بشی بعد میذارمت سر یه کار خوب،هنوزم سر حرفش هست.
راستش میخوام راجعبه این مموضوع خیلی فکر کنم،چون تکلیفم با خودم معلوم نیست.
حتی گاهی میگم بمونم اینجا و هفته ای یکبار برم خونمون اما میگم میتونم واقعا تحمل کنم؟؟؟؟ چون وابستگیم زیاده،نمیدونم میتونم تحمل کنم یا نه.این تصمیم خیلی برام مهمه چون اگر این فرصت رو از دست بدم دیگه. هیچوقت نمیتونم حرف از انصراف و این حرفا.رو بزنم.
الانم برم خونمون حرفش وسط کشیده میشه و.مطمئنم برادرم که مخالفه کلی غر می‌زنه و من واقعا کشش بحث ندارم،دوست دارم تو.تنهایی خودم انقدر فکر کنم تا به نتیجه برسم گرچه الانشم انقدر فکر کردم که دیگه مغزم داغ کرده.
راستش به ظاهر مسئله ساده ای هستش اما برای من واقعا مهمه چون فکر.میکنم یکی از تصمیم.گیری های مهم زندگیم هستش.
ازتون میخوام دعا کنید تصمیمی که به صلاح هست رو بگیرم،خواهش میکنم.
شیدای عزیزم منظور حرفت رو متوجه نشدم اگر بیشتر توضیح بدی ممنون میشم.
دوستان.ممنون از راهنمایی هاتون
سلام
سرکار خانم من زمان دانشجویی همخونه ای داشتم که 17 ساعت تو راه بود تا برسه به دانشگاه .
بعدا پشیمون میشی اگه انصراف بدی ، شک نکن
تحمل کن ، بدون سختی کشیدن هیچی بدست نمیاد .
تحمل کن و ادامه بده به راهت
دانشگاه آزاد به هیچکس نه نمیگه ، به نظر من اشتباه که دولتی رو ول کنی . سخت نگیر فقط خوب درس بخون تند تند تموم کنی مدرک بگیری.
موفق و پیروز
Stu عزیزم ممنون بابت وقتی که گذاشتی.
راستش دوستان با حرف های شما کم کم دارم قانع میشم که بمونم،چون هم دل پدر و مادرم بدست میاد هم پشیمونی توش نیست چون اگر برم آزاد باید دو ترم بیشتر از اینجا بخونم،یعنی یکسال بیشتر.میگم اینجا بمونم اما هر هفته برگردم،نه؟؟ نظرتون چیه؟
هنوز جواب این سوال رو نتونستم بگیرم: که آیا من اینجا بمونم میتونم دوری رو تحمل کنم؟؟؟؟؟
بخدا خودم رو لوس نمیکنم اما خیلی به دلگرمی هاتون نیاز دارم.تا الان خیلی آرومم کردی،از تک تکتون ممنونم.
راستی یادم رفت بگم،اینکه من اینجا میتونم 7 ترمه تموم کنم چون چارت درسیمون 7 ترمه هستش.
خب ، خدارو شکر
از الان به فکر قبولی ارشد تو شهر خودتون باشید .
no pain = no gain
سوگند جان،
دلایلت برای رفتن یک سری دلایل احساسی هست. از همشون بدم می آد. از شهرشون، استاداش و ...
اینها نمی تونه دلایل خوبی برای تغییر دانشگاه باشه.
نمی شه یه شهر و همه استادها و همه دانشجوها و همه چیز با هم بد باشه که.
حتما سوگند درگیر احساسات شده.
1- با تغییر دانشگاه، برای تطبیق واحد حداقل یکی دو ترم عقب می مونی.
2- با تغییر دانشگاه باید شهریه و هزینه مالی اضافی بدی.
3- با تغییر دانشگاه مدرکی با اعتبار کمتر (احتمالا) می گیری.
4- از همه مهم تر این که با تغییر دانشگاه همچنان سوگند عجول و احساساتی هستی و اشکالات رفتاریت را تقویت می کنی.
دو ساعت و نیم اصلا زمان زیادی نیست برای هر هفته رفت و آمد کردن.
می تونی درسهات را فشرده تر برداری و دو یا حتی سه روز در هفته را خالی بذاری و برگردی شهرتون.
ممکنه همسرت بتونه برای یکسال شغلش را انتقال بده به شهر محل تحصیل شما و اونجا زندگی کنید.
و خیلی امکان های دیگه.
ترم زمستان از نظر زمانی شاید طولانی تر به نظر برسه، ولی فرصتهای زیادی برای با خانواده بودن دارید.
شروعش که بعد از تعطیلات دهه فجر هست،
حداقل یک هفته به عید تعطیل می شه
از اونطرف هم که کلا دو ماه و نیم هست.
تعطیلات 15 خرداد هم که معمولا به هفته می رسه.
بعد از اونم که دیگه کلاسها تمام می شه.
هر دو سه هفته یکبار، فرصت این را داری که یک هفته کامل با خانواده باشی.
البته بعد از عروسی بهتر هست که برنامه ات را مرتب تر کنی. یا همسرت به شهر شما بیاد، یا اگر برات ممکن هست هر روز رفت و آمد کنی.
ولی فعلا تا عقد هستید، برگشتنت به نظر لازم نیست.
به جای حضور دائمی و وابستگی و ...
حضورت را موثر کن.
احساساتی و وابسته بودن، دلزدگی ایجاد می کنه.
ممنون دوستای عزیزم.
شیدای عزیز ممنونم از راهنماییت
توکلم به خداست،انشالله خود خدا بهم کمک کنه.
گرچه اومدم اینجا پدرم ازم ناراحتن و زیاد تحویلم نمیگیرن.
به خانواده شوهرمم.گفتم نمیام دیگه آزاد،اونا هم موافق بودن تقریبا، بههمون دلایلی که همه گفتید.
از الان غصه دو هفته دیگه رو دارم که میخوام برم دانشگاهم.
دیگه بهش فکر نمیکنم چون دیگه کاری نمیتونم بکنم مجبورم تا آخرش بمونم.
ممنون از همه دوستان