نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به همه دوستان همدردی
الان ما تو وضعیتی هستیم که تقریبا همه چیز پیش رفته و فقط مونده که بریم مشاور و نظر مشاور رو بدونیم اما ایشون به من گفتن که تا یکی دوسال دیگه میخوان برگردن شهر خودشون من مشکلی با رفتن ندارم اما مادرم اینجا تنها میمونه نه که هیچکس نباشه همه خواهر و برادر و پدر و مادرش اینجا هستن اما من یه چیز دیگه ام ....بهش گفتم بزار فکر کنم درباره ای قضیه بعد بریم مشاوره
حالا موندم چیکار کنم این مشکل رو به خاطر تمام خوبیاش بپذیرم یا نه؟؟؟
خیلی به همراهیتون نیاز دارم
سلام.
خیره مایده جونم.
فقط یادته تو تاپیک منم میگفتی!می خوای یه کیس خوبه بخاطر اینکه برای مادرت یه چیز دیگه هستی ول کنی؟
تازه تو اون خونه هم که ارامش نداری؟برو یه استراحتی به اعصابت بده حالا برمیگردید شهرتون دیگه
- - - Updated - - -
سلام.
خیره مایده جونم.
فقط یادته تو تاپیک منم میگفتی!می خوای یه کیس خوبه بخاطر اینکه برای مادرت یه چیز دیگه هستی ول کنی؟
تازه تو اون خونه هم که ارامش نداری؟برو یه استراحتی به اعصابت بده حالا برمیگردید شهرتون دیگه
کیت کت جووووونم سلاامنقل قول:
نوشته اصلی توسط کیت کت
راستش نمیدونم اگه من برم مامانم کجا و با کی میخواد زندگی کنه آقا رضا گفت هر وقت خواستی باهم میایم پیش مامانت یه ماه یه ماه میاریمش پیش خودمون میگه من هرجا باشم برای خوشبختی تلاش میکنم چرا باید مخالفتی داشته باشید ...
اما من نمیدونم ...یه دفعه برم جایی ک با هیچیشون آشنا نیستم ...
از یه طرفم میگم انقدر اخلاقش و درکش خوبه و بالاست امکان داره اصلا احساس غربت نکنم
- - - Updated - - -
راستی کیت کت جان خودت یه سری گفته بودی قبول نکنم ... گفتی اونورا سالن درست حسابی نداره
مائده جان اگر این اقا همه معیارهای شما رو داره نمیتونی به خاطر تنهایی مادرت ردش کنی . اگر این مورد هم نباشه بالاخره با یکی دیگه شما ازدواج خواهی کرد . نمیتونی همیشه پیش مادرت بمونی . مادرت هم اینو میدونه . و خوشبختی تو از هر چیزی براش مهم تره . دعامیکنم هر چی به صلاحته همون بشه . انشا الله .
سلام واااحد عزیزمنقل قول:
نوشته اصلی توسط واحد
خب چرا اون خانوادش میرن اونجا ماهم باید بریم اما خانواده من اینجا تنها بمونه ... این انصاف نیست آخه .... من میترسم که برم اونجا با خانوادش بعد خیلی با ما رفت و امد کنن یا اینکه تو زندگیمون سرک بکشن ... من الانم هر روز با مامانم بحث دارم که چرا انقدر به مادر بزرگم اینا دایی و خاله هم وابستس میترسم ازدواج کنم این مشکل رو با همسرم هم داشته باشم
اگه همه معیار ها رو داره دیگه بله رو بگو :))
مامانت هم یه جوری خودشو از تنهایی در میاره ...باشگاه میره ،اینور میره ، اونور میره
نگران نباش
مرسی علی آقانقل قول:
نوشته اصلی توسط ali -guilan
راستش خودم ترسیدم میگم نکنه بریم اونجا نزدیک باباش اینا خونه بگیره همش در رفت و امد باشیم ...
مامانم بفهمه میخوام برم غوغا بپا میکنه ....
خواهش میکنم کمکم کنید خیلی استرس دارم مغزم کار نمیکنه
- - - Updated - - -
چرا اینجا هیچکس نیست کمک کنه؟؟؟؟؟؟؟؟
- - - Updated - - -
خانم هایی که متاهل هستن اگر با خانواده همسر رفت و آمد زیاد دارن نظر بدن اونایی که رفتن یه شهر دیگه از خانواده خودشون دور هستن
- - - Updated - - -
مدیر همدرررررردی فرشته مهربون آقای کیواااااان کجااااااایید؟؟؟
سلام خانم گل
ببین من هم موقعیت شبیه شما رو داشتم ولی دلیل اینکه خواستگارم میخواست شهر خودشون بمونه رو پرسیدم چون میخواستم بدونم دلیلش وابستگی به خانواده هست یا نه , که ایشون گفتن چون کار فعلیم و مسکن رو توی شهر خودشون دارن میخوان اونجا زندگی کنن و اصلا نگفتن چون مادرمینا اونجان واین از نظر من یعنی ایشون مستقل شدن رو میپسندن , ببین در مورد رفت و اومد خانواده شوهر هم به نظرم زیادی حساسی بالاخره خونه پسرشون هست ولی بهتر خونه مستقل و کمی با فاصله تهیه کنید این که توی یه ساختمون یا یه کوچه باشید شرایط شما رو که حساس هستید سخت میکه و سعی کنید در حد معمول برید خونه خانواده همسر مثلا فقط اخر هفته ها و مراسم خاص . در مورد مادرتون مطمئن باشید ایشون خوشبختی شما رو میخوان . خداروشکر الان خیلی راحت میشه از شهری به شهر دیگه رفت بعد ازدواج هم سعی کنید خودتون رو سرگرم کنید تا احساس دلتنگی و دوری کمتر بیاد سراغتون البته حتما با تلفن جویای حال مادرتون باشید و در مواقعی که امکانش هست به دیدارشون برید .
موفق باشین:72:
مائده جان شما وقتی ازدواج میکنی یعنی جزئی از خونواده همسرت میشی . نباید این ذهنیت ها رو از الان در خودت تقویت کنی . همسرت اقای فهمیده ایه و رابطه خانواده اش رو خودش مدیریت میکنه . فردی که تونسته استقلال مالی داشته باشه نباید ترس دخالت داشته باشه . شما با طرح این موضوعات خودت رو سبک نکن . شما خانواده همسرت رو هم اگر مثل خونواده خودت بدونی هیچ مشکلی پیش نمیاد . خودت رو درگیر هیچ چیز دیگه نکن و به همسرت واگذار . فقط در مورد دوری از مادرت باید با خودت کنار بیایی . شاید هم اصلا منظور همسرت رفتن نیست و داره شما رو امتحان میکنه تا ببینه چقدر حاضری همراهی کنی . باز هم میگم با هر کس دیگه ای هم ازدواج کنی باید از وابستگی به مادرت کم کنی و الا به مشکل خواهی خورد . هیچ مردی از همسر وابسته به مامانش خوشش نمیاد .همسرت باید اولویت اول شما باشه . خدای مادرت هم بزرگه نگرانش نباش .
مرسی از شما دوستان خوب
من اصلا به مامانم وابسته نیستم یک ماه هم برم مسافرت تا خودش زنگ نزنه من نمیزنم ...و میخوام که همسرم هم به خانوادش وابسته نباشه من حس میکنم که به خاطر خانوادش داره میره اما به من گفت که اینجا ادم صبح تا شب باید کار کنه نه تفریحی نه آرامشی اما اونجا بهتره اینارو خودش گفت گفت سه چهار ماه بعد عید میخواد بره .... درباره خونه هم گفت یا پیش بابام اینا یا جای دیگه ....
من از باباش خوشم نمیاد مردیه که دوست داره همه بچه هاش زیر دستش باشن حتی میگفت مامانت هم میبریم پیش خودمون مامانم گفته بود من اصلا از اونورا خوشم نمیاد و طاقت نمیارم .... منم نمیخوام برم اونجا که اونا هر وقت مهمونی داشتن ماهم بریم بلند شم حمالی کنم ... از اینور که خیری ندیدیم لااقل اونور راحت زندگی کنم .... خیلی پر توقع هستن دوست دارن عروسشون واسشون بشوره و بسابه انگار که زمان قل قل میرزاست .....
حرصمو در آوردن ... از این طرف یه جوری با حرفاشون رو مخت راه میرن که همین الان پاشی مشتاق بتازی سمت شهرشون از یه طرف هم یه طوری رفتار میکنن انگار عروس بیچاره باید در خدمت اینا باشه اینا منظورم باباش ....
- - - Updated - - -
خانم girl عزیز چرا به خواستگارت جواب مثبت ندادی پس ؟؟؟
باسلام دوست عزیز شما برای مشاوره بهتره از کسای بپرسید که در شهر غیراز شهر خودشون ازدواج کردند واقعا انسان رو در برزخ قرار میده اگر هم همسر شما انسان فوق العاده خوبی باشند باز هم این احساس دلتنگی برای خانواده خودتون شما رو ازار خواهددادوهمیشه در دوراهی قرار میگیرید خالا از مشکلات تفاوت فرهنگی بین شهر ها بگذریم به من نظر من اصلا به صلاح نیست قبل از ازدواج همه چیز رو نکته بینانه نگاه کنید
یک لیست از مزایا ومعایب خواستگارتون بنویسید وخودتون بسنجید که ایا به صلاحتون هست یانه
باز هم تاکید میکنم نکته بین باشید وسخت بگیرید
:325:به این سوال پاسخ دهید شهر که قراره دران زندگی کنید چند ساعت با شهر شما فاصله داره
مرسی کیانا عزیز
واقعا خیلی سختمه هر چی فکر میکنم به هیچ نتیجه ای نمیرسم ....
از یه طرف خیلی اخلاقش بیسته از یه طرف خیلی به خانوادش وابستست و به اونا کمک میکنه ...دیگه موندم چیکار کنم....اون حتی حاضره جهیزیه رو بدون هیچ منتی خودش بگیره ...
دوستان که شهر دیگه ازدواج کردن نظرشونو بدن ممنون میشم
عزیزم یادم رفت بگم من به ایشون جواب مثبت دادم:43:
ببین خانمی الان به نظرم مسئله تو بیشتر اینه که دقیق متوجه نشدی ایشون مستقل هستن یا نه و میتونن روابط شما و خانواد ه اش رو به درستی مدیریت کنن .
شرایط من با شما یه فرقی داشت من خانواده ایشون رو میشناختم و چون از اقوام دور هستن تقریبا چند باری در سال باهشون رفت و امد داشتیم البته اصلا از ایشون شناختی نداشتم. که خداروشکر هم خودشون هم خانوده ایشون خیلی خوش برخورد و باطن و ظاهر شون یکیست.
عزیزم خب منم تو مهمونیهای فامیلی کمک میکنم و کاری به اینکه بقیه کاری نمیکنن نداشتم و ندارم ولی در مورد خانواده همسر سعی میکنم در حد مختصر کمک کنم مثلا توی سفره انداختن و جمع کردن نه توی ظرف شستن چون اصلا این کار رو توی مهمونی ها دوست ندارم:311:
من تا الان در هیچ موردی مشاوره نرفتم ولی فکر کنم مشاور بتونه برای شما مشخص کنه ایشون تا چه حد وابسته به خوانواده هستن خودتم سعی کن زیاد به مادرت وابسته نباشی همونجوری که دوستان گفتن خدای مادرت هم بزرگه و سعی کن اولویت همسرت باشه .
ببین منم یه دوستی داشتم که تک دختر پدر و مادرش بود و فوق العاده خواستگار داشت که مشکل اصلی هم همین وابستگی شدید به مادرش بود . به همین خاطر با خواستگارش صحبت کرده بود تا بعد از پیدا شدن موقعیت مناسب به شهر دوستم که تهران هست برگرده و طرفش قبول کرده بود الان بعد 3 سال دارن برمیگردن تهران .که البته شرایط زندگی همسرش رو خیلی سخت کرده . شما دختری وقتی میری توی یه شهر دیگه فقط مشکل دلتنگی و دوری از خانواده رو داری ولی وقتی یه مرد بخواد مسکن و کارش رو رها کنه بیاد توی شهر شما باید با مشکل پیدا کردن مسکن و کار جدید روبرو بشه اگه تهران باشه که دیگه خدا صبرش بده توی این گرونی مسکن .
به نظر من حتما تاکید کن خونه مستقل و دور از خانواده همسرت باشه حتی توی یه کوچه هم نباشه به این شکل بهتر میتونی رفت و امد رو مدیریت کنی البته قرار نیست که مقابل خانواده همسر جبهه بگیری نمیخوایم بریم جنگ.
در مورد پدرشون اگر این اقا (خواستگارتون) از نظر درامدی مستقل از پدرشون هستن پس نگرانی نداره. عموی بنده هم این اخلاق رو دارن ولی پسر عموم چون از نظر درامدی وابسته پدرش نبود با احترامی که برای پدرشون قایل هستن ولی اونجوری که دوست دارن زندگی میکنن و خودشون برای زندگیشون تصمیم میگیرن و در مقابل شخصی رو میشناسم که کاملا از لحاظ مالی وابسته پدرش هست گر چه پدرش تمام مسایل مالی ایشون رو به نحر احسنت رسیدگی میکنن بهترین خونه و ماشین و بهترین عروسی رو گرفتن ولی الان با همسرشون مشکل دارن چون حتی برای یه مهمونی رفتن باید این اقا پسر به پدرش گزارش بده . شما ببین خواستگارت تا چه حد به پدرش وابسته هست میتونه این مسئله توی رفت امد هم مشخص میشه کافیه دقت کنید مشاور هم حتما برید .
مسئله دیگه هم که باید در نظر بگیری رفت و امد دوران عقد هست که خودش ممکن مشکل ایجاد کنه من اصلا به این مسئله فکر نکرده بودم و الان همسرم به دلیل مشکلاتی نمیتونه بیاد دیدنم و این من هستم که تنهایی باید سفر کنم به شهر ایشون تا هم دیگه رو ملاقات کنیم البته ایشون متوجه هستن و همیشه از اینکه درکشون میکنم ممنون هستن ولی خانواده من با این موضع مشکل دارن و میگن این مرد هست که باید بیاد ملاقات خانمش , و چون مسیر دور هست دیگه واسه ایم خاص سال امیدی به اینکه حتما خانواده همسرت باید بیان خونتون رو نداشته باش مثلا من واسه روز زن و مرد خودم رفتم , رفت و امد توی دوران عقد یکم مشکل ساز میشه . من اصلا فکر نمیکردم که یه روزی قراره دلتنگ همسرم بشم وقتی نزدیک باشید خیلی راحت میشه ایام خاص یا اخر هفته همدیگه رو دید ولی وقتی مسافت زیاده باید صبرت هم بیشتر باشه :54: ولی یه حسن دیگه داره که اونم عزیزتر بودنه
اره فدات شم.....من کلا هدم سفت و سختگیریم اما تو پستم هم گفتم همون طور که خودت گفتی!
اخه تو که کسی نیستی که بخاطر شهر دور ولش کنی ..... پس فقط با ارامش خودت اماده رفتن کن حالا تازه عروسی 2 سال با ذوق و شوق سریع تموم میشه
وااااای خیییییییییییلی ممنونم صحبت هات خیلی خوب بودنقل قول:
نوشته اصلی توسط girl66teh
بله در آمدش کاملا مستقل حتی پدرش از میزان درآمدش خبر نداره اما چون پدرش تو زندگی خیلی سختی کشیده و با بچه هاش خیلی جور بوده همشون پدرشون رو خیییلی دوست دارن ...فقط اینکه خودت الان رفتی شهر همسرت>؟؟؟
من خودم هم توی مهمونی های فامیل خیلی کمک میکنم مخصوصا وقتی شهرستان میریم اما نمیخوام اینا فکر کنن که وظیفه من کمک بهشون ...
- - - Updated - - -
کیت کت چرا فکر میکنی من نمیتونم به خاطر راه دور ولش کنم ...
من که عاشقش نیستم .... فقط دارم منطقی میسنجم که چیکار کنم بمونم یا برم
نه هنوز نرفتم و دوران عقد رو سپری میکنم که به خاطر دوری مسیر مشکل هست ولی شیرینی های خاص خودش رو داره .
ببین من اخلاقم جوری بود که مثلا میرفتم خونه خاله ام دختر و عروسشون نشستن من پامیشدم ظرف میوه ها رو میشتم یعنی اگه بلند نمیشدم عذاب وجدان میگرفتم:58: ولی الان سعی میکنم کمتر این کار رو انجام بدم امتحان کردم گرچه سخت بود ولی شد کمک کردن اشکال نداره ولی حدش رو رعایت کن مجبور نیستی خونه مادرشوهرت واسه کار کردن خودت رو خسته کنی در حدی که ببینن شما هم دارید کاری انجام میدین کافیه.
راستی سوال شما چه جوری اشنا شدین و اصلا تا به حال به شهر خواستگارت رفتی نظرت در مورد زندگی اونجا چیه اونجا هیچ فامیلی داری؟ من قبلا نگاهم به شهر همسرم اینجوری بود که خیلی محیط کوچیکیه و در مقایسه با تهران امکانات کمتری داره ولی الان که رفت و امد میکنم میبینم اونجا با یه زندگی ساده میتونم ارامش بیشتری داشته باشم و اینکه مردم او محل در کل اهل زندگی تجملی نیستن و این از نظر من یه امتیاز واسه شهر همسرم هست . (مطلب قبلیم رو اصلاح کردم حتما اخرش رو بخون)
نمیدونم امروز دیگه میتونم مطلبی بذارم یا نه سه تا شد ولی باز پیگیر تایپیک شما هستم . براتون آرزوی خوشبختی میکنم
همسر من اهل یزد هست و قرار هست واسه زندگی بریم یکی از شهرستانهای یزد البته امکانات سینما و پارک و باشگاه و غیره رو داره نه در حد تهران .
شما میگید ایشون الان با خانواده توی شهرتون هستن یعنی توی شهر شما زندگی میکنن اینجوری که اینجا مشغول هستن وضعیت شغلی توی شهری که قراره برن معلومه ؟
مرسی دوست خوبم
راستش الان در حال حاضر با خانوادش اینجا هستن اما تا نزدیک 1 سال دیگه میخوان برن شهرشون ...
نه تا حالا نرفتم ...دقیقا مثل تو فکر میکنم که اونجا نه یه رستوران درست حسبی داره نه یه کافی شاپ نه باشگاه یا هر چیز دیگه ای .... مسافت خیلی به اون صورت دور نیست جز شهرهای مرزی حساب میشن ..
آشناییمون از طریق یه معرف صورت گرفت ...
ای کاش میشد شهر همسرت رو بهم میگفتی عزیزم
بازم ممنون از اینکه بهم کمک کردی مطلب بالارو هم خوندم ...
فردا بازم منتظر نظرات هستم عزیزم
البته الان اگه بیست مین نشده باشه میتونی متن رو ویرایش کنی و دوباره راهنماییم کنی
خوب اخه مایده دقیقا دو تا تاپیک که داری همین مشکلات میگی.....با علاقه هم ازش حرف میزنی....شاه دوماد شما که شرایطش تغییر نکرده از روز اول همین بوده دیگه تو هم روز به روز عاشق تری نشده باشی وابسته تر شدی...اگه تصمیم به منصرف شدن بود تا حالا منصرف شده بودی.
فقط الان در فکر مهارت های انطباق با محیط جدید باش.
- - - Updated - - -
راستی مایده جونم....ببین ازدواج عشق نیست!!!!
ازدواج یه قرداد که باید درست و عقلانی بسته بشه.ازدواج کنی با این ادم شرایط ارامشت و رفاهت بهتر میشه چه بسا تو کار و درستم پیشرفت و خیلی از نگرانی هاتم حل نیشه...گ.با ذوق هم ازش حرف میزنی و میگی اخلاقش خوبه.....حالا چون شهرش دوره نه می تونی نه با عقل حور در میاد که کات کنی.
من خودم ادم سفتیم الانم شرایطم به نسبت با ثبات کسی بخواد ببرتم راه دور یا خانوادش نزدیکم باسه سریع شک نمیکنم و رد میکنم اما ادم با ادم فرق داره باید هر کسی با توجه به شرایط موقعیت بسنجه جوجه خانوم.
مائده جونم سلام
اول اینکه اصلا فکر نکن شهر دیگه که بری بدون هیچ امکاناتیه و هیچ جا نداره... من هم تو شهر کوچیک و هم متوسط و هم تهران زندگی کردم... الان همه جا امکانات هست گلم...اتفاقا آرامش زندگی تو شهر کوچیک خیلی بیشتره.. اما خودت باید ببینی شخصیتت چطوره اهل دوست و رفت و امد و .. زیادی؟ یا نه... به هر حال زندگی تو شهر دیگه سختیهای خودشو هم داره اما عزیزم ادم به همه جور زندگی عادت میکنه.. مخصوصا اینکه یه همسر همراه و خوب داشته باشی.. اما در مورد ازدواج .. دختر خوب از الان که هنوز وارد نشدی تو خانوادش جبهه نگیر.. عزیزم رابطه پدرشون رو با مادرش و خانوادش ببین .. خیلی مهمه چون ایشونم تو همون خانواده بزرگ شده.. اما در مورد اینکه شما بری یه شهر دیگه و با خانوادش زندگی کنی زیاد جالب نیست خب سختت میشه ...اگر جدا باشین خیلی بهتره .. اما اینم بدون اونا خانوادت میشن.. خب عزیزم اول از همه با مادرت صحبت کن ..ببین نظرشون چیه.. بعدشم مائده جان چرا شما همه چیزتون اول اکی میکنین بعد میرین مشاوره؟ وقتی همه جوره به نتیجه رسیدین که دیگه مشاور چه مزیتی میتونه داشته باشه؟ عزیزم اینکه هر کی بگه مشکلی نیست بری راه دور یا نه سخته و مشکل ایجاد میکنه .. از دید خود اون ادم و شرایط خودشه.. الان من جات بودم واقعا برام فرقی نداره همین فردا پاشم برم هر جای دیگه زندگی کنم... اما یکی دیگه براش خیلی سخته ... عزیزیم ببین شرایط روحی خودت چطوره اگه حساسی که بیشتر فکر کن...اما اگه نه خب برو یه تجربه جدید هم هست که تو یه شهر دیگه زندگی کنی با همسرت ...مراقب خودت باش فقط اگه ازدواج کردی حساسیتتو به خانواده ایشون کم کن حتما گلم.. منتظر خبرای خوب ازت هستم ا:72:
سلام مایده عزیز ایدا جان راس میگن اول از همه وابستگی خودت به خانوادتو یا مادرت رو مد نظر بگیر اگه دوریشون برات نمیگم راحت زیاد سخت نبود خب پس میتونی با شوهرت کنار بیای.
خود من به راه دور ازدواج کردم و همسرم هم خیلی ادم خوش قلب و مهربونیه طوری که حاضره از مراسهای فامیلی خودشون بگذره و من ببره شهر خودم و از اینکه خانوادمم بیاد یک ماه بمونن پیشمون خیلی سر افرازو باعث افتخارشه بیشتر.
ولی در مورد خانوادش درسته همه یه وابستگی به خانوادهاشون دارن یکی با شدت بیشتر یکی کمتر که اینم هم به مرور زمان کمترو کمتر میشه البته اگه حساسیت برای همسرت ایجاد نکنی "حق نداری مامانتو ببینی بابات خیلی بده از فلانی بدم میاد دوس ندارم بیان خونمون اگه سعی کنی از این جملات استفاده نکنی.
من خودم به شخصه خیلی ادم درونگرا و از رفتاو امدای مداوم و پشت سرهم خوشم نمیاد مخصوصا روزه و ولیمه و از این مهمونیای زنانه ولی اوایل به ناچار باهاشون راه میامدم هرجا میگفتم با اینکه دوس نداشتم میرفتم. بعد عروسی حتی خونه نزدک خودشون گرفتیم ولی هر وقت دوست نداشتم واقعا به مهمونیاشون نمیرفتم.
یه چیز دیگه درمورد وابستگی ما تا هفت هشت ده ماه اول عروسیمون به خواست همسرم یا خانوادش باید حداقل هفته 3بار میرفتیم خونشون نمیرفتیم ناراحت میشدن یا همسرم دوس داشت زود زود بره. اما الان شش هفت ماهی میشه دیگه تا خانوادش زنگ نزنن اونم نمیگه بریم الان تقریبا هفته یه بار شده مگر اینکه مهمون بیاد یا دعوتی بشه دوبار بریم.
اینارو گفتم چون ظاهرا مثل خودم به رابطه خانواده شوهر خیلی حساسی.امیدوارم بدردت خورده باشه پستم.
ولی سعی کن از همین ابتدا رو این مسایل فکر نکنی چون بعدها برات هضمش خیلی سختر میشه.
ما که به اینا فکر نمیکردیم اینجور حساس شدیم به خانواده شوهر چه برسه که قبل از عقد و رابطه بیشتر. سعی کن اونارو هم مثل خانواده خودت بدونی و حرفاشونو به دل نگیری خیلی بهتر.
انشالا که خیر باشه این وصلتت.
سلام به همه دوستای خوبم و ممنون از همتون خیلی لطف کردید که برام پستایی به این خوبی گذاشتید
girl عزیز شهرشون تا حالا نرفتم و اونجا هیچکسی رو هم نداریم .... مادرش خیلی زن خوبیه از بابت اون مشکلی نیست اما باباش خیلی دوست داره بچه هاش زیر دستش باشن ... خصوصا اینکه یه زن داداش داره البته اون از طایفه خودشون خیلی باهاشون جوره خیلی بهم وابستن و همدیگرو دوست داره رضا میگه وقتی منو میبینه میاد میگه داداش کاری نداری لباس نداری برات بشورم تا این حد که من برگشتم بهش گفتم یه بار فکر نکنی منم مثل زن داداشت میشم ... یزد من شنیدم مردم خیلی خوبی داره ایشااله که این دوری زودتر تموم بشه و بری کنار همسرت:43:
کیت کت عزیز حق با توا شاید یه عادت باشه .... از بابت رفتن فرقی واسم نمیکنه اما مامانم رو نمیدونم چیکار کنم .. توام ایشاله یه قسمت خوب تو شهرتون برات پیش بیاد عزیزم:43:
آیدا عزیز اون شهری که میگه اگه بریم خیلی مراکز تجاریش از تهران بیشتره و به قول شما آرامشش هم بیشتر اما من حس میکنم اونجا رفت و امد ها زیاد تر میشه تا اینجا ... چون تو شهرای کوچیک مردم معمولا بیشتر تو زندگی همدیگه سرک میکشن درباره این چیزا که اصلاااا نمیشه با مامانم حرف بزنم و نظرشو بدونم چون میشه یه اتو که این راهیم که اومده برگرده و اصلااا موافق رفتن من نیست ..
درست یه تجربه تازه هستش اما خب خیلی سخته من قبلا بهم اسم شهرستان میاوردن قهر میکردم
درباره مشاورم تو بحث هزینش اون میده مشکلی نیست اما من باهاش رودروایستی دارم به خاطر اون نمیرم ...
pbsm عزیز نه من وابسته نیستنم یعنی حتی از 5 سالگی همیشه تنها میخوابیدم مسافرت میرفتم خونه خالم اینا 2 ماه 2ماه میموندم عین خیالم نبود اما این یه حس ترحم نسبت به کسی هست که یه عمر زحمت کشیده منو به اینجا رسونده
یعنی خودت رفتی شهر همسرت که هیچ کدوم از خانوادت و فامیلات نبودن؟؟اون اوایل حتما باید زیاد باهاشون رفت و امد میکردی ؟؟الان چند وقته که از ازدواجت میگذره و اوضاع بهتر شده؟؟؟
من خودمم دقیقا یه ادم درونگرا هستم و زیاد رفت و امد رو دوست ندارم دوست دارم با فامیلای همسر رفت و امد کنم اما ما مهمون اونها باشیم چون اونا هر خانواده نزدیک به 10 نفر هستن
ایشااله که نظرش عوض شه و باباش مجبورش نکنه به رفتن:203:
بازم از همراهیتون ممنونم دوستای خوبم
- - - Updated - - -
سلام به همه دوستای خوبم و ممنون از همتون خیلی لطف کردید که برام پستایی به این خوبی گذاشتید
girl عزیز شهرشون تا حالا نرفتم و اونجا هیچکسی رو هم نداریم .... مادرش خیلی زن خوبیه از بابت اون مشکلی نیست اما باباش خیلی دوست داره بچه هاش زیر دستش باشن ... خصوصا اینکه یه زن داداش داره البته اون از طایفه خودشون خیلی باهاشون جوره خیلی بهم وابستن و همدیگرو دوست داره رضا میگه وقتی منو میبینه میاد میگه داداش کاری نداری لباس نداری برات بشورم تا این حد که من برگشتم بهش گفتم یه بار فکر نکنی منم مثل زن داداشت میشم ... یزد من شنیدم مردم خیلی خوبی داره ایشااله که این دوری زودتر تموم بشه و بری کنار همسرت:43:
کیت کت عزیز حق با توا شاید یه عادت باشه .... از بابت رفتن فرقی واسم نمیکنه اما مامانم رو نمیدونم چیکار کنم .. توام ایشاله یه قسمت خوب تو شهرتون برات پیش بیاد عزیزم:43:
آیدا عزیز اون شهری که میگه اگه بریم خیلی مراکز تجاریش از تهران بیشتره و به قول شما آرامشش هم بیشتر اما من حس میکنم اونجا رفت و امد ها زیاد تر میشه تا اینجا ... چون تو شهرای کوچیک مردم معمولا بیشتر تو زندگی همدیگه سرک میکشن درباره این چیزا که اصلاااا نمیشه با مامانم حرف بزنم و نظرشو بدونم چون میشه یه اتو که این راهیم که اومده برگرده و اصلااا موافق رفتن من نیست ..
درست یه تجربه تازه هستش اما خب خیلی سخته من قبلا بهم اسم شهرستان میاوردن قهر میکردم
درباره مشاورم تو بحث هزینش اون میده مشکلی نیست اما من باهاش رودروایستی دارم به خاطر اون نمیرم ...
pbsm عزیز نه من وابسته نیستنم یعنی حتی از 5 سالگی همیشه تنها میخوابیدم مسافرت میرفتم خونه خالم اینا 2 ماه 2ماه میموندم عین خیالم نبود اما این یه حس ترحم نسبت به کسی هست که یه عمر زحمت کشیده منو به اینجا رسونده
یعنی خودت رفتی شهر همسرت که هیچ کدوم از خانوادت و فامیلات نبودن؟؟اون اوایل حتما باید زیاد باهاشون رفت و امد میکردی ؟؟الان چند وقته که از ازدواجت میگذره و اوضاع بهتر شده؟؟؟
من خودمم دقیقا یه ادم درونگرا هستم و زیاد رفت و امد رو دوست ندارم دوست دارم با فامیلای همسر رفت و امد کنم اما ما مهمون اونها باشیم چون اونا هر خانواده نزدیک به 10 نفر هستن
ایشااله که نظرش عوض شه و باباش مجبورش نکنه به رفتن:203:
بازم از همراهیتون ممنونم دوستای خوبم
سلام مایده جون اره من شهر همسرم غریبه غریبم هیچکسی از اشناهام وفامیلام نیستن. من دو سال نامزد بودم یکسال و چند ماه عروسی کردم.تقریبا نصف این یکسالو نیم رو زود به زود بهشون سر میزدیم ولی کم کم سعی کردم با بهونه یا کاری رابطمو هفته یه بار کنم هنوزم ناراحت میشن که چرا کم میرم پیششون ولی سعی میکنم به روی خودم نیارم که واسه اوناهم داره عادی میشه.
خانوادشم هیچ انتظار اینکه من دعوتشون کنم ندارن. تو این. یکسالو خرده دو بار کلا دعوت کردم همشونو. مطمین باش کسی از تاره عروس هیچ انتظار نداره واسه دعوت.
دوری راه سختی های خودشو داره مثلا الان تعطیلی ولی شوهرم مرخصی نداره منو ببره شهرمون. فردا صبح زود باید بره ماموریت شهر دیگه تا بیاد شب میشه من تنها باید تا شب خونه مامانشینا بمونم ولی اگه خانواده خودم بودن خیلی راحتر بودم. عزیزم نمیخوام ذهنیتتو خراب کنم ولی اگه همسرت ادم خوش قلب و ادم منطقی هست حتما عاشقش میشی و وقتی عاشق یکی باشی سختی هاشم میتونی با دل و جون بپذیری.
سلام مائده جون.خوبی؟
البته خانومهای متاهل خیلی بهتر میتونن راهنماییت کنن.فقط میخواستم این رو بهت بگم که تمرکزت رو روی زندگی و آینده خودت بزار.
اینکه اینقدر در برار مادرت احساس مسوولیت میکنی،قابل تقدیره،ولی عزیزم،مادرها غیر از خوشبختی بچه هاشون چی میخوان؟
تازه خیلی از بچه ها مهاجرت میکنن خارج از کشور و تا سالها نمیتونن خانوادشون رو ببینن.
من خانومهایی رو دیدم که تنهایی زندگی میکنن و بچه هاشونم ایران نیستن.ولی خودشون رو با خیلی چیزها سرگرم میکنن.
اینکه میتونی تو یه شهر کوچیک تر و یه فرهنگ متفاوت زندگی کنی تصمیمی هست که خودت باید بگیری و همه تبعاتش رو هم بپذیری.فقط از من میشنوی خودت رو فدای
مادرت نکن.درسته که زحمتت رو کشیده.ولی اگه ببین بعدا میتونی با این موضوع کنار بیای که به خاطر مادرت یه ازدواج خوب رو از دست دادی ؟
این باعث نمیشه بعدا حس کنی قربانی شدی و حتی بدون اینکه خودت بخوای از دست مادرت هم عصبانی باشی؟
من چون تا حدی این تجربه رو داشتم این حرفا رو بهت میزنم.
پس بدون احساس گناه و با آرامش اون تصمیمی رو که به صلاحته بگیر عزیزم.
مرسی از همه شما واقعا خوشحالم که تو تاپیکم نظر میدین و کمک میکنید دستتون درد نکنه ..
چقدر خوبه pbsm عزیز که الان دیگه اوضاع بر وفق مرادت هست و چقدر خوب تونستی شرایطت رو مدیریت کنی ... امیدوارم تجربه هات رو در اختیارم بزاری و رفتارایی که باهاشون داشتی تا من و بقیه هم بتونیم استفاده کنیم چون من خودم تقریبا یه شخصیت انفعالی دارم زیاد هم نمیتونم در مقابل بقیه وایشم و از حقم دفاع کنم میترسم شاید بعدها کم بیارم ...
/آنیتا عزیز خیلی ممنونم اما میدونم مامانم جبهه شدید میگیره در این باره حتی اگه من عقد کرده باشم خوش خیلی خوبه خانوادش هم خیلی با محبت هستن به قول دوستان منم زیادی حساس شدم
سلام دوست عزیز کلی برات نوشتم پاک شد مجبورم دوباره بنویسم
شماباید حتما مادرتون در جریان شهر دیگه بذارید نگفتن به ایشون نوعی بی احترامی وبی اهمیت دونستن ایشون هستش
من تجربه دوتا از دوستام براتون می نویسم یکی از دوستام همیرشون تهرونی بود ایشون شرط ازدواجش زندگی در شهر خودمون بود ایشون بااینکه در شهر خودمون زنگی می کردند اما وقتیدر شوهرشون مریض بودند همسرشون دوست منوکه حامله هم بود دوماه تنهاانداخت رفت حتی وقتی بچه شو از استرس زیاد سقط کرد نیومد فکر کن اگر هم شهری بودند ایشون می تونست توی روز به پدرشون سر بزنه شب پیش خانمش باشه بچه اش سقط نمی شد
یایکی دیگه از فامیلامون همسرش تهرانی طفلی این خانمه یاتهران یا شهر شوهرش همیشه توبرزخه وقتی زایمان پسرش شوهرش نبود پیشش خودش می گفت مثل ابر بهار فقط داشتم اشک می ریختم اینا نمونه های کوچیکی از زندگی این طور ادم ها لطفا بادید باز ازدواج کن اینقدر سحی نگر نباش رستوران کافی شاب مال قبل ازدواج بعدازدواج هزار جور مشکل هست ادم تا بتاکسی زیر یک سقف نره نمی شناستش شما چطور با اطمینان از این اقا صحبت میکنید
مرسی کیانا عزیز حق با شماست من شناخت کامل از ایشون ندارم فقط در سطحی که تا به الان داشتم و چون ادمی هست که خوب و بد رو سود و زیان رو میگه یعنی طوری نیست که بگه من الان مهربونم تا به من برسه 4 روز دیگه بشه دیو .... من الان هر چی هم بگم تا کسی با کسی هم صحبت نشه متوجه نمیشه ...
حق با توا خیلی مسائل مهم تر از رستوران اینا هست اما اینا مثال های خیلی جزیی بود
در باره اینکه مادرم در جریان باشه رضا اون شب گفت من نمیتونم تعهد بدم که تا اخر عمر اینجا بمونم گفت که من تعهد میدم که تو هرشهری باشم تلاش کنم واسه خوشبختیمون
رضا ایا این موضوع به مادرت گفت
اگر میگی مادرت مخالفت میکنه حتما دلیل شو بپرس چون واقعا مهمه بیا بگو مادرشما تجربه اش از من شم بیشتر ه دلایل شو بپرس
رایط سن سال خودت وخواستگارتو. بگو مدارک تون ونکات مثبت شو بگو
توی این مثالی که شما زدی بنظر من شوهر دوستتون خیلی مرد بی مسئولیت و داغونی بوده.نقل قول:
نوشته اصلی توسط کیانا 93
برای مثال دایی منم با راه دور ازدواج کرده و 5 ساعت راه دارن تا شهر زنش. اما داییم کلاادیمه که حال نداره از جاش تکون بخوره، و تا جایی که بتونه زنشو میپیچونه که نرن دیدن پدر و مادر زنش. البته زنداییم در ظاهر خیلی زن محکمیه و خیلی وابسته ب خانواده اش نیس اما خب بازم براش سخته.
از ی طرف هم خاهر زنداییم هم خانوادش همدانن و خودش بوشهر زندگی میکنه!!! اما شوهرش پایس و حداقل هر دوماه ی بار این مسافتو تا شهر زنش میاد و خیلی ام خوشحال و راضی ان.
خیلی بستگی داره که طرف چطور ادمی باشه. در مرود همه نمیشه ی جور قضاوت کرد.
یا باز برای مثال یکی از فامیلمون تو شهر ماس اما ی شوهر خیلی بیشعورو مضخرف داره و زنه با اینکه 1 ساعتم تا خونه مادر و خاهرش فاصله نیست اما در سال نهایتا 1 بار میتونه ببیندشون! حتا دختر خودش رو که ازدواج کرده بود تا 2 سال حق نداشت ببینه و رفت و امد کنه!
عزیزم به نظر من مشاوره که بری باتستاشون جواب بعضی از سوالاتو می گیری..
مثلا اینکه مسئولیت پذیریش چه جوریه..چه قد به خانوادش وابسته است..
مرسی از همه دوستان و ممنونم که اطلاعاتتون رو در اختیار من گذاشتید ...
دوستان فعلا قضیه ازدواج کلا منتفی شده ....
یعنی کلا پشیمون شدین؟؟! بخاطر مادرتون یا کسی دیگه منصرف شده تو این تصمیم؟!
سلام
چرا مائده خانم چی شده ؟؟؟
قضیه ازدواج با این بنده خدا منتفی شده ؟ و یا کلا؟
اتفاقی افتاده ؟؟
با مادرت بحثت شده ؟؟؟
داشتم ساعت 9 برات پست می گذاشتم اینترنت قطع شد!!!
در هر صورت با پیش فرض عدم منتفی شدن باید بگم با مادرت صحبت کن شاید نظر این نباشه راجع به محل سکونت؟
دوم اینه مدیریت کردن ارتباط با خانواده همسر ربطی نداره به نزدیک بودن یا نبودن
همسر من 5 سال تو یک ساختمان تو طبقه مجزا با مادر و پدر من زندگی کرد بعد سه سال جدا زندگی کردیم
امسال خودش دوباره پیشنهاد کرد خونمون رو بدیم اجاره برگردیم اینجا
می گفت من تازه یاد گرفتم باید چی کار کنم و چطور رفتار کنم
موفق باشی:323:
-----------------------------------
می دونم ناراحتی :54:
ولی تو که این همه مطلب نوشتی
یه چند خط دیگه بنویس و توضیح بده شاید بشه قضیه رو حل کرد
این مسئله عدم موافقت که چیزی نیست که الان فهمیده باشید
دوتایی قبلا می دونستید:47:
خانم عزیز pbsm و آقای عزیز آونگ خیلی ممنونم ازتون
به خاطر خانواده قضیه منتفی شد این که کنسل شد حالا کو تا بعد ها ... یعنی خسته شدم از این به بعد هر کی خواستگاری کرد میگم اول ببینید خانواده ها باهم مشکلی ندارن بعد بیاید از من نظر بگیرید ....
تمام مشکلات من و این اقا بخاطر خانواده ها بود و ما نمیتونستیم مجبورشون به این وصلت کنیم .... با اینکه خیلی سخته چون اون پسر خیلی خوبی بود و میتونست منو خوشبخت کنه .... عیب نداره به هر حال قسمت اینطور بوده ....خودم به شخصه به ازدواج فکر نمیکنم چون هرکسیو بخوام خانوادم نمیخواد ... فعلا هم مجبورم این زندگی فعلیمو که اصلا ازش راضی نیستم رو تحمل کنم