با این زندگیه آشفته ای که داریم چه میشه کرد؟

سلام بچه ها. من دفعه پیش یه مشکل با همسرم داشتم که شماها کمکم کردید و تا حدودی تونستم مهارش کنم. الان مشکلی که دارم با گذشته و خانوادمه. ازتون عاجزانه می خوام کمکم کنید. فقط ببخشید که انقدر متنم طولانیه
من 24 سالمه 3ساله ازدواج کردم. 10-11 سالم که بود پدر و مادرم به خاطر اختلاف شدیییید از هم جدا شدن. در حالی که یه برادر 6 ساله و یه خواهر 2ساله داشتم. به مدت 2سال من و برادرم و بابام باهم زندگی می کردیم توی یه شرایط تاسف آوری که اگه بخوام بگم میشه کتاب نوشت و گریه همتون درمیاد. خواهرو مادرم هم با هم زندگی می کردن.
بعد 2سال پدرو مادرم باهم آشتی کردن و دوباره دور هم جمع شدیم اما اختلافا از بین که نرفته بود بیشترم شده بود. اونا تقریبا هفته ای چند بار دعوا و درگیری و فحش و ... داشتن. این باعث شده که منو خواهر و برادرم واقعا عصبی بار بیاییم. مشکلشون ظاهرا سر اعتیاد پدرم بود. مادرم زن زحمتکش و فداکاری بود اما یه مقدار بی اخلاق. شایدم شرایط زندگی اینطوری کرده بودش. پدرمم همینطور زحمتکش و سر پایین اما معتاد و گاهی وقتا فوق العاده عصبانی و دسته بزن دار. کلا زندگیو به خودشون و ما کوفت کردن.
تا اینکه 3سال پیش من عقد کردم. جلو همسر من خیلی رعایت میکردن که چیزی از مشکلات ما نفهمه اما نمیدونم چی شد که زد به سر مامانم و گفت من طلاق نمی خوام اما نمی خوام با باباتون زندگی کنم هرچی گفتم آبروی من میره توجه نکرد. رفت یه خونه اجاره کرد و با خواهر کوچیکم رفتن اونجا البته با کلیییی جار و جنجال و بزن و بشکن. بابامم با من رفتارش بد شد من و برادرمم به ناچار رفتیم پیش مامانم و بابام تنها شد(واقعا پشیمونم از این کارم) 6ماه توی یه وضعیت وحشتناک مالی و اعصابی زندگی کردیم. همسر من همه چیزو که واقعا ازشون شرمنده میشدم و فهمید. با مامانم دعوام شد. و هزار اتفاق نا جور دیگه که واقعا اگه بخوام بگم دلم میترکه.
مامانم در خواست طلاق داد و بابام به من زنگ زد و بعد از کلی دعوا گفت به مامانت بگو درخواستشو پس بگیره من طلاقش نمیدم چون 2تا بچه نوجوون دستش دارم. مامان هم پاشو کرده بود تو یه کفش که طلاق می خوام. هرچی التماسش کردم جواب نداد. تا اینکه دیدم داره رو زندگی من تاثیر میذاره بدون عروسی و چیزی یه خونه گرفتیم رفتیم سر خونه زندگیه خودمون.
یه کمی آروم شدیم و شرایط کمی بهتر شد. این وسط قسط جهیزیم هم که بابا و مامانم میدادن دیگه ندادن و افتاد گردن خودم. زندگی مامانم هم از لحاظ مالی خیلی سخت می گذشت در حدی که به نون شب محتاج بودن. داداش 19 سالم دانشگاه قبول شد نتونست بره و رفت کارگری واسه خرج خونه. خواهر 14 سالم به قدری عصبی و حساس شد و افت تحصیلی کرد. بابام تنها و داغون و افسرده شد. اما با همه این شرایط مامان من فقط و فقط می گفت طلاق میخوام. گفتم آخه تو این وضعیت طلاقو می خوای چکار؟ می گفت به تو چه. بابام هم طلاق نمی داد که نمیداد.
تا اینکه چند ماه پیش رفته بودیم خونه مامانم که متوجه یه تلفن مشکوک ازش شدم یه جوری حرف میزد که مثل همیشه نبود. مامان من تا حالا یک بارم موهاشو رنگ نکرده بود اما این بار موهاشو روشن رنگ کرده بود و چون چشمش ضعیف شده به جای عینک یه لنز روشن گذاشته بود. اینارو که دیدم اصلا موندم. 1ماه بعد خواهرم تنها اومده بود خونمون که از زیز زبونش کشیدم. گفت من از دست مامان خسته شدم خیلی دعوام میکنه فحشم میده و بعضی وقتا میزنم. گفتم قضیه اون تلفن چی بود. نمی گفت اما به زور کشیدم که گفت مامان با شوهر خواهر یکی از دوستاش دوست شده. (اصلا دنیا رو سرم خراب شد) انگار مامانم یه دوستی داشته که رفت و آمد داشتن توی این رفت و آمدا با خواهر و شوهر خواهر این خانم هم ارتباط برقرار میکنن. تا اینکه یه روز خواهر و مادرم خونه بودن در میزنن خواهرم در و باز میکنه میبینه اون آقاست. اون آقا میاد تو و چندین ساعت با مامانم میشینن.(گویا خیلی نزدیک) من که اینو شنیدم احساس کردم شاید اون آقا به خاطر مادر 45 ساله من نیومده و به خاطر خواهرم اومده خیلی عصبی شدم و احساس کردم شاید اگه خواهر با پدر معتادم زندگی کنه خیلی بهتر از این باشه که خدایی نکرده یهو بهش تجاوز بشه. یه کاری کردم خواهرم بره خونه بابام. وقتی مامانم اینو فهمید زنگگ زد و هرچی میتونست بهم گفت اما من روم نشد علت کارم و بهش بگم.
خواهرم رفت پیش بابام و مادرم کلا رابطشو با ما قطع کرد. تا اینکه هفته پیش خانم اون آقا به خواهرم اس میده و کلی فحش ناجور که جلو مامانتونو بگیرید دست از زندگی من برداره وگرنه به دامادتون میگم با چه خانواده ای وصلت کرده در ضمن کارای دیگه مامانتون رو هم میگم که با کیا بوده. داشتم دیوونه می شدم زنگ زدم به اون خانم. واقعا دلم براش سوخت گفت من 2تا بچه دم بخت دارم اگه نداشتم میرفتم ازم خواهش کرد تا کاری براش کنم اما من گفتم نمیتونم خودت برو با مادرم صحبت کن.
دوستام این داستان من بود. به نظر شما من الان چه کار باید بکنم ؟ زندگیمون به باد رفته. آیا الان من وظیفه دارم در مقابل کسی؟ چی کار کنم این تشنجا از زندگیم بره بیرون . به خدا خسته شدم. بریدم

سلام عزیزم
اول آرامشت رو حفظ کن
می دونم شرایط سختی داری اما سعی کن به خودت مسلط باشی با مادرت در این رابطه صحبت کن و بگو زندگی شما در خطره که حداقل بی خیال این رابطه بشه
از طرفی ببین میتونی نقل مکان کنید جای دیگه حتی شاید شهر دیگه ؟

زندگیه موفق عزیز من مشکلم اینه که مشکلات خانوادم رو اعصابم تاثیر داره و باعث شده تحمل من تو زندگیم کم شه. غمشون دلم و سنگین کرده. از مادرم که واسم نماد پاکی و فداکاری بود چیزی دیدم که از زنای فتنه که پای زنگیه مردم میشینن دیدم. برادرم فوق العاده افسرده شده و هر آن احتمال اینکه معتاد بشه وجود داره. خواهرم صبح تا 12 شب تو خونه تنهاست و از ما دوره هر آن امکان گول خوردنش وجود داره. بابام تنهاست. مامانم خیلی فقیر شده. یه روزی ماهی 2-3 ملیون درآمد داشت اما با این کارش به نون شب محتاج شده همه خونه و زندگیشو از دست داده. خودمم که از یه طرف کلی بدهکارم و صبح تا شب کار میکنم که بدهی جهازمو بدم. از یک طرفم مشکلات زندگی زناشوییم. حالا همه اینا به کنار راه به راه تهدید کردن همسر اون آقا. به اینا هم که فکر میکنم دارم دیوونه میشم.
نمیدونم الان من باید چی کار کنم. واسه کسی کاری بکنم یا نه؟ چند سال دیگه پشیمون نشم که چرا این کارو کردم چرا این کارو نکردم.
با مامانم نمیتونم صحبت کنم زیر بار نمیره تهشم سر و صدا و جیغ جیغ و نفرین میکنه.

سلام عزیزم واقعا متاسفم
منم بازندگیموفق موافقم اگه میتونی نقل مکان کن ...
اگر نه اصلا جواب تلفن هاشون رو ندید رفت و امد رو قطع کنید ...خودتونو از هر راهی که شده ازشون دور کنید ...سعی کن با شوهرت عالی رفتار کنی که فکر نکنه خانوادت روت تاثیر منفی گذاشتن

دوستای خوبم اولا من کاری نکردم که بخوام فرار کنم. بعدشم من از اینکه اون خانوم به همسر من چیزی بگه نمی ترسم چون خدا روشکر انقدر فهمیده هست که گناه کسیو واسه کس دیگه ننویسه. مشکل من بیشتر با بقیه مواردیه که نوشتم. با اون احساس مسوولیت که نسبت به تک تک اعضای خانوادم دارم. با اینکه از پدر و مادرم خیلی ضربه خوردم اما یه احساس ترحم خاص نسبت بهشو دارم. دروغ چرا خیلی حس دوست داشتن بهشون ندارم بیشتر ترحمه چون جفتشون افتادن تو منجلاب. اونا که ضربه خوردن و خودشونم باعثش بودن دلم واسه خواهر و برادرم میسوزه که الان باید بهترین روزارو داشته باشن و اینجورین.

سلام عزیزم. من نمیدونم باید چه راه حلی بدم، فقط خواستم بگم برات دعا میکنم.



اینکه جا به جا بشی و دور از دسترسشون باشی خوبه و راحت به زندگیت میرسی، البته راحت که نه!!آخه حس میکنم آدم عذاب وجدان میگیره .نه برای اون خانم ،نه برای مادرت، برای خواهر و برادرت.
البته کاریم از دست شما برنمیاد. به قول خودت باید کاری بکنی که دو روز دیگه خدایی نکرده حسرت نخوری بگی کاش این کارو میکردم و تنهاشون نمیذاشتم.
عزیزم کاش اشتراک بگیری و مشکلتو خصوصی مطرح کنی ، اینجوری بهتر و سریعتر به نتیجه میرسی. زمان برات مهمه الان.



برات فقط میتونم دعا کنم، ایشاا... مشکلاتت حل بشه.


به امید روزهای پر از آرامشت :72:

خب عزیزم الان کاری از دستت برنمیاد چون خودت هم شرایط خوبی نداری به اون صورت از نظر مالی وگرنه میتونستی بهشون کمک کنی...
به نظر من میتونی هر از گاهی بری دنبال خواهر برادرت و ببریشون بیرون یا اینکه گاهی اوقات ببریشون خونه تا حالا و هواشون عوض بشه پدر و مادرت هم بچه نیستن که شما به فکرشون باشی کارای خودشون تف سربالا شده یعنی خودشون به خودشون بدی کردن مادرت سالم به نظر میاد میتونه بره سرکار و واسه خودش درآمدی داشته باشه پدرت هم میتونه بره کمپ ..اما اون طفل معصوم ها گناهی ندارن ... ببخشید که رک صحبت کردم

عزیزم خیلی متاسف شدم . شرایط خیلی سختیه . و احساس مسئولیت شما قابل تقدیره . ولی اگه بتونی با مادرت صحبت کنی خوبه . از جیغ و دادش نترس . شاید صحبتهای شما درش تاثیر کنه . نسبت به اینده خواهر برادرت هشدار بده . اونجور که اینجا هم نوشتی . شاید مادرت داره از سر لجبازی با پدرت و هم از سر ناچاری این کار رو میکنه . تنهاش نگذار و سعی خودت رو بکن . با هاش همدردی بکن . بگو میدونم که روز خوش ندیدی و زندگیت خراب شده ولی الان زندگی دختر و پسر نوجوانش هم داره خراب میشه . مادرها نسبت به اینده بچه هاشون حساسن . شاید بیدار بشه . نسبت به بیکاری و بی پولیش هم باید راهی رو پیدا کنید . بهتره با پدرت هم صحبت کنی و ازش کمک بخواهی . بهش بگو نمیتونی نسبت به زندگی بچه هات بی مسئولیت باشی چون زندگیشون داره خراب میشه . عزیزم مواظب زندگی خودت هم باش . اگر همسرت مرد فهیمیه از ایشون هم کمک بخواه . و نگذار این اتفاقات باعث بشه از هم دور بشید .برات ارزوی موفقیت و خوشبختی میکنم .

مائده تمام این کارایی که میگی رو انجام دادم. با اینکه وضعیت مالی خودم و همسرم تو بحرانه اما شده خیلی کم قرض کردم کمکشون کردم یا خواهر برادرم و میارم خونمون و بهشون می رسم. حتی همسرم می گفت خواهرتو بیار با ما زندگی کنه که من گفتم نه چون احساس خوبی نسبت به این کار ندارم. اما وقتی یه لقمه غذا تو خونمون می خورم یا وقتی یه مهمون دعوت می کنم یا یه کادو واسه همسرم می گیرم همش اونا جلو چشممن میگم اونا شرایط سخت دارن زندگی میکنن.
باورت نمیشه امروز شنیدم مامانم مریضه انقدر اعصابم خورد شد یه پولی قرض گرفتم واسش فرستادم همشم جلو چشمه اما اصلا دلم راضی نمیشه زنگ بزنم بهش. نمی دونم یه حسیه بین عشق و نفرت
واحد عزیز ممنون از همدردیت. پدرم بی مسولیت نیست. فکر کنم اشتباه متوجه شدید پدرم از اون معتادای آویزون نیست. مواد مصرف میکنه اما خیلی رو زن و بچش تعصب داره. اون یک سالی که تنها بود و داشت دق میکرد چندین بار خواستم از تنهایی درش بیارم گفتم بچه ها پیش مامان راحتن مامان هم قصد نداره با تو باشه طلاقشو بده و ازدواج کن بذار اعصابت راحت شه اما چه جوابی بده خوبه؟ گفت بچه ها الان با مامانت خوبن 2 روز دیگه مامانت که اخلاق نداره ازش زده میشن فقر مالی فشار میاره بعدشم من به مامانت اعتماد ندارم زنی که بره بدون اطلاع شوهرش 1هفته قبل خونه اجاره کنه بعدشم بره خیلی کارای دیگه میتونه بکنه( که من خیلی از این حرفش ناراحت شدم ولی انگار بابام بهتر مامانم و می شناخت) اونوقت بچه ها نمی تونن با مامانت زندگی کنن منم زن گرفتم زنم راضی نمی شه بچه های کس دیگه بیان اینجا اونوقت این 2تا میشن دختر و پسر خیابونی. اما دقیقا چند ماه بعد همین اتفاقا افتاد.

لطفا عنوان را بر اساس مشکلي که داريد تغيير بديد.

دوستان تا وقتي عنوان گوياي مشکل کاربر نيست از گذاشتن نظرات خود داري کنيد


اينکار سه تا حسن داره يکي اينکه مديران و مشاورين سايت به تاپيک شما سر ميزنن
دوم اينکه شما با فکر کردن و متمرکز کردن افکار خودتان دليل اصلي مشکل خود را بيان ميکنيد اينجوري متوجه مي شويد واقعا مشکل شما چيست و خودش خيلي به شما در حل جواب کمک ميکند
و دليل سوم با مشخص شدن دقيق مشکل کاربران سايت بهتر مي توانند شما را راهنمايي کنند

آقای خاله قزی شما مثل اینکه فقط هدفتون ضد حال زدنه. من میگم داغونم شما گیره عنوان تاپیکی؟ چی باید می نوشتم؟ من بلد نیستم عنوان عوض کنم اصلا ذهنم یاری نمیکنه بخوام دنبالش بگردم. حالا 4 نفر نظر دادن همدردی کردن با من شما میای مینویسی که نظر ندید. واقعا که من تو چه وضعیتی ام شما تو چه عالمی سیر میکنی. از دیروز تا حالا هی دارم میام و میرم تا 1 روزم تموم شه بتونم 3تا پست دیگه بذارم که منفجر نشم اونوقت شما... دم شما گرم از همدردی تون.
دوستای خوبم دیگه نظر ندید چون آقای خاله قزی سایتشون ممکنه خراب و زشت بشه به خاطر تاپیک ناقص من. مرسی

چیزی رو که نمیتونی تغییرش بدی بپذیرش!!
شاید توی نوشتن راحت باشه ولی انجام دادنش واقعا مشکله خیلی مشکل.مشکلی که داری واقعا بزرگه و در حد توان شما نیست شاید اگر مرد بودید میتوانستید کار یانجام بدهید گرچه اونموقع هم کار زیادی از دست شما بر نمی آمد ولی همینکه به اندازه خودتان تلاش میکنید خودش خیلی خوبه :72: مادر شما به سنی رسیده که تشخیص بده چی خوبه و چی بد همینطور پدر شما.این خیلی خوبه آدم غیرتی و کاری هستش و بفکر خانوادش ولی بهتر بود این اعتیادش را کنار میزاشت تا مقداری از مشکلات حل بشه.

سخته گفتنش خیلی ولی شما بهتره اولویت اولت زندگی مشترک خودت باشه بعضی وقتها هرچقدرم قوی باشی و تلاش کنی نمتوانی چیزی را تغییر بدی مخصوصا شخصیت افراد و عادت هایی که در وجودشان شکل گرفته پدر شما انسان دور اندیشی مخصوصا اینکه گفتند:

نقل قول:

---

بعدشم من به مامانت اعتماد ندارم زنی که بره بدون اطلاع شوهرش 1هفته قبل خونه اجاره کنه بعدشم بره خیلی کارای دیگه میتونه بکنه( که من خیلی از این حرفش ناراحت شدم ولی انگار بابام بهتر مامانم و می شناخت)

---

باید پرسید برای جلوگیری از اینکه این اتفاق نیوفته چه کاری را انجام داده اند؟!!مادر شما درد زیادی توی زندگی مشترکش متحمل شده اعتیاد مشکل کوچکی نیست که بشه به همین راحتی از کنارش گذشت شاید آستانه تحمل مادر شما در همین حد بیشتر نبوده و الان هم به اشتباه فکر میکنه وارد رابطه جدید شدن بهش آرامش میده و سالهای جوانی از دست رفته که فدای شوهر و فرزندانش شده را میخواهد به طریقی جبران بکنه گرچه کاری که میکنه اشتباهه و شاید خودش هم بداند ولی افتاده روی دنده لج و به این فکر نمیکنه چه عواقب خطرناکی ممکنه داشته باشه در هر صورت حتی منی که یه مرد هستم و دارم از بیرون به این مسائل نگاه میکنم واقعا مشکل بزرگیه و مدیریتش سخت چه برسه به شمایی که در وسط ماجرا قرار دارید.

بنظرم بهتره جناب مدیر و مشاورین سایت به شما راهنمایی بدهند.تا زودتر و بهتر به نتیجه برسید.نظر شخصی بنده ولی اینه که
1.اولویت اولت خودت و شوهرت و حفظ زندگی مشترکت باشه
2.پدر و مادرت خودشان به سنی رسیده اند که بتوانند زندگی خودشان را ادامه بدهند شما فقط بعنوان فرزند میتوانید مشورت بدهید
3.داداشت به سنی رسیده که بتوانه از خودش مراقبت بکنه و خرج خودشو بده بعنوان یه خواهر فقط از نظر روحس کنارش باش و حمایت و تشویقش کن
4.بنظرم بهتره اگر میتوانید به خواهر کوچکتان اهمیت بیشتری بدهید چون دخترها توی این سنین بسیار حساس و شکننده میشوند
ولی در هر صورت اولویت اصلیت شوهرت باشه :43: ایاشلله این مشکلم حل میشه :323:

پ.ن:علت اصلی اینه که نوشتم عنوان را عوض کنید
1.چون دوستان بهتر بتوانند راهنمایی بکنند و مشاورین کمک بیشتری بکنند
2.گزارش کردم اینجوری مدیر و مشاورین مجبورن به تایپیک شما سر بزنند حتی شده به بهانه عوض کردن عنوان تایپیک به شما راهنمایی بکنند:72: (بقول معروف کلک رشتی زدم):227: از بس جنس ما سیدها خرابه!!!

سلام
به نظرم از مشکلات کوچکتر شروع کن اونهایی که ریشه در مسائل کلی تر ندارد تا بتونی با کمک اونها بار روی دوش خواهر و برادرت رو برداری و کمتر کنی
من موافقم با نظر قبلی فکر می کنم به خواهر و برادرت بهتر می تونی کمک کنی و کمکت موثرتر است تا پدر و مادرت و در مدت کوتاهتری جواب می گیری
تاثیر گذاشتن روی یک آدم 50 ساله و یا همین حدود کار سختی است حتی اگر رابطه پدر و مادر و فرزندی باشد
موفق باشی
برات دعا می کنم:323:

دوست عزیزم ... از دست شما کاری بر نمیاد... همونطوری که بقیه دوستان گفتن یه زن 50 ساله رو نمیشه تغییر داد یا مجبور به کاری کرد ... بعدش دختر بچه نیست که با کتک زدن نهی از کار کنید ... یا قبل از اینکه سرش به سنگ بخوره برمیگرده و همه چیز درست میشه یا اینکه خدایی نکرده با یه اتفاق بد رسوائی حاصل میشه و مادرت به زندگیش برمیگرده که انشالا این اتفاق هرگز نیافته ... من مورد مشابه این قضیه رو توی 5 سال اخیر متاسفانه توی خانم های متاهل توی رده سنی 25 تا 35 زیاد دیدم ولی فکر نمیکردم توی سن 50 هم اتفاق بیافته ... عزیزم توی همه اون موارد خانم ها هیچ چیزی رو جز روابط نامشروع خودشون نمیدیدن و خیلی ناراحت کننده بود وقتی میدیدم حتی ارزشی برای فرزند خودشون هم در اکثر موارد قائل نبودن و فقط و فقط و فقط به خودشون و مرد مقابلشون اهمیت میدادن ... هراندازه باهاشون صحبت یا مشاوره میکردی انگار در این خانمها اثری نداشت :47: تا اینکه خودشون تصمیم به بازگشت میگرفتن بعد 6 ماه یا چند سال یا اینکه به جرم خیانت محاکمه میشدن .... واقعا ناراحتم زنهای پاک مملکت ما دچار این طاعون همه گیر شدن ... انشالا مادر شما هم هرچه سریعتر مثل گذشته به خانواده برگرده
از مشاورین خبره در این زمینه کمک بگیر ... تاپیک های عمومی مناسب موضوع شما نیست ... از انجمن آزاد استفاده کن عزیزم

ببخشید باهاتون بد حرف زدم. از کوره در رفتم. اعصابم خیلی ضعیف شده. هرکی هرچی میگه زود به دل میگیرم. به خدا بچه ها اگه 1دونه از اتفاقایی که واسم افتاده رو ریزشو واستون بگم میگید تو چه جوری با این همه دردی که کشیدی زنده ای. فکر کنید 23 سال زندگی مجردی که همش شاهد دعوا و فحش و فحش کاری و بزن بشکن پدرمادرت همراه با دربه دری و حرف شنیدن و حرف کشیدن فامیل ازت. اینکه همین پدر مادر خیلییی واست زحمت میکشن اما به محض یه اشتباه کوچیکت خیلی خشن فحشت میدن شایدم کتکت میزنن. بعدشم به خاطر چیزایی که واست فراهم کردن هی منت بذارن که من فلان چیزو واست خریدم من فرستادمت دانشگاه من ال من بل... بابا یکی نیست بهشون بگه وظیفتون بوده بچتون بوده باید میکردین. اما همین پدر مادر سرت منت میذارن که ما به خاطر شما جوونیمونو خراب کردیم. اگه این حرفم و نمیگین ناشکری اگه خدا بدش نمیاد راضی بودم تو پرورشگاه بزرگ شم اونجا حداقل شاهد جنگهای صلیبی نبودم. اینکه وقتی به بابام زنگ زدم گفتم من دارم میرم سر خونه زندگیم عوض دعا نفرینم کرد گفت لعنت به تو که تنها گذاشتی پدرتو اما 1بار نگفت علت این تنهایی چیه. وقتی به خاطر احساس خطر از طرف خواهرم باعث شدم بره پیش بابام , مامانم بهم زنگ زد کلییییی نفرینم کرد.
من یه تازه عروسم به جای دعای بدرقه و جهیزیه و کادوی عروسی یه مشت بدهی و نفرین و دردسر و عصبانیت با خودم بردم خونه شوهرم.
خیلیییییی زود از کوره در میرم. دارم رو خودم کار میکنم . نمی خوام یه روز از شوهرم کلمه "خسته شدم" و بشنوم چون اون روز روز مرگه منه و من واقعا زندگیمو باختم.
بچه ها واسه خواهر و برادرم دعا کنید چون خیلی معصومن خیلی از من بدبخت ترن. چون من یه شوهر فهمیده دارم اما اونا فقط یه پدر و مادر بی انصاف دارن.

سلام

خودت یا شوهرت می تونید واسه داداشت یه کار بهتر پیدا کنید که تو یه محیطی باشه که خودتون حواستون بهش باشه؟
حالا که شوهرت اینقدر فهمیده هست ازش بخواه با برادرت بیشتر دوستی کنه و هواش رو داشته باشه.

وضع مالی پدرتم بده؟
اگه خواهر و برادرت واسه همیشه برن پیشش چه مشکلی وجود داره؟
فعلا تمرکز رو از روی مادرتون بردارین. خط خواهرتون هم عوض کنید. و تمرکز رو فقط بگذارین رو اون دوتا بچه.
زود به زود بیارینشون خونتون. بهشون سر بزن. به خواهرت زیاد زنگ بزن. مواظب درس و مدرسه ش باش. برو مدرسه و با معلماش حرف بزن. از دوستاش بپرس.
از اینکه خوشبختی واسش بگو. بگو خوشبختیت بخاطر نجابتت هست. اگه اونم نجیب باشه با وجود همه این مشکلات می تونه همسر خوبی داشته باشه.

اگه می تونین واسه داداشت یه وامی چیزی بگیرین که موتوری یا وسیله ای بخره و با اون کار کنه و خودش قسطش رو بده. یه کاری که ساعت کاریش کم باشه و همزمان بتونه دانشگاه هم بره.
ما هم واسه اون دو تا طفل معصوم دعا میکنیم که بتونند مثل خواهر گلشون بحران رو به خوبی پشت سر بگذارن.

سپاس از بانو صبای گرامی خیلی خوبه کاربرهای باتجربه و با دانشی مثل شما به دوستان راهنمایی میدن خدا حفاظت کنه بانو:72
خداروشکر دختر فهمیده و صبوری هستید عاقل و صبور این اخلاق شما ستودنی بانو
شما بهتره روی مهارت های ارتباطی و مهارت همدلی کردن و بالا بردن اعتماد بنفس را تقویت کنید اینجوری خیلی بهتر میتوانید با خواهرتان همدلی کنید و ارتباط برقرار کنید و شخصیت برادرتان را تقویت کنید پسرها توی این دوران نیاز شدید به مورد قبول واقع شدن توسط افراد نزدیکشان مخصوصا اعضا خانواده شان دارن و چه کسی بهتر از خواهر شخصیت خودت را قویتر کن خواهر حرفهایش روی برادر کوچکتر سعی کن بهش محبت کنی و ازش تعریف کن نیاز داره از طریق احساسات وارد شو فکر کنم اینکه بهش بگی مرد شده و غیرتش را یه تکانی بدی و بهش بگی آبجی یه داداش داره که خیلی دوسش داره و بهش تکیه میکنه بزار بفهمی برات باارزشه و جایگاه مردانه داره توی زندگیت و بخصوص روی خواهر کوچیه تان.

شرمنده من برم شام بخورم با موبایل نوشتم.انجمن آزاد فراموش نشه بانو به مدیر و کشاورزها هم فردا پیام خصوصی میدم

شب خوبی داشته بانو

دوست خوبم با تمام وجود درکت میکنم و برای خودت و خانواده ات دعا میکنم . میدونم خیلی سختی کشیدی و نیاز به ارامش داری . خدا رو شکر همسر فهمیده ای داری . ولی حتی اگه از دستت کاری هم بر نیاد میدونم که نمیتونی نسبت به پدر مادرت و خواهر و برادرت بی تفاوت باشی . با اینکه اونها شاید وظیفه اشون رو در قبال شما درست انجام ندادند . ولی با این حال شما نمیتونی رهاشون کنی . سعی کن ارتباطتت رو با هر دو شون بیشتر کنی . اگر پدرت فرد مسئولیه و توان مالی هم داره . میتونی باهاش صحبت کنی که مادرت رو از لحاظ مالی تنها نگذاره . این برای بهبود رابطه شون هم میتونه کمک کننده باشه . با مادرت هم رابطه ات رو سعی کن دوستانه کنی و مقابله به مثل نکنی . مادرت به حامی احتیاج داره و اینو از طرف پدرت دریافت نکرده . نگذار فکر کنه که از طرف همه شما طرد شده . شاید بهتر باشه خواهرت با پدرت و برادرت با مادر باشه .

مرسی بچه ها حرفاتون دلگرم کننده بود.
داداشم با مامانم زندگی میکنه اما از کاری که مامانم میکنه خبر نداره و یکی اینکه به قول خودش غیرت و وجدانش اجازه نمیده مادرشو تنها بذاره دوم اینکه چون کارای خشن زیاد از بابام دیده و وقتی هم پیش بابامه همش بابام پشت سر مامانم حرف میزنه میگه نمیخوام برم پیش بابا حتی خیلی وقتا بهش سر هم نمیزنه. از روزی می ترسم که بفهمه. مطمئنم خورد میشه پس فردا که ازدواج کنه میشه یه مرد شکاک. چون مامان من اصلا بهش نمیاد همچین کاری کنه. اهل خدا و پیغمبر , چادری حتی تو خونه جلو مهمون. و مهمتر از همه واسه ما بچه هاش نمونه پاکی و نجابت.
پدرم حقوق بازنشستگی میگیره کارم میکنه اما خیلیشو خرج اعتیادش میکنه. راستش ما خونه زندگی بدی نداشتیم حد اقل اندازه خودمون داشتیم این اتفاق که افتاد همه چیز از هم پاشید پول و لوازم زندگی همه از بین رفت.
میگم گرفتاری یکی دو تا نیست خودم از صبح تا شب سر کارم یعنی به زور یکی 2 ساعت شب با شوهرم پیش هم میشینیم. به زور یه تایم خالی پیدا میکنم که حال خواهر برادرم و بپرسم.
بچه ها من احساس میکنم دارم مریض میشم شایدم عذاب وجدانه. من 2تا مادر بزرگ پیر و تنها دارم که خونشون از ما دوره. من هیچ کار خاصی تا حالا واسه اونا نکردم. دوست دارم دکتر ببرمشون کارای شخصیشونو بکنم و ... اما کار و بدهکاری این وقتو بهم نمیده. احساس میکنم پیریه خودمم قراره تو تنهایی بگذره.
بچه ها به نظر شما مشکلات من طبیعیه یا من دارم دچار بیماری میشم.
از بچگی هم همینطور بودم وقتی پول تو جیبی مدرسه از بابا یا مامانم میگرفتم و خوراکی می خریدم در حین خوردنش یه عذاب وجدان غریبی داشتم همش یاد دستای کار کرده و داغونشون میفتادم اصلا کوفتم میشد. الانم تو خونه خودم وقتی دارم یه غذای خوب می خورم یا وقتی مسافرت می ریم همش چهره این 4نفر تو سرمه که الان چی کار دارن میکنن چی می خورن سردشونه یا گرمشون. با اینکه شخصیتا اصلا آدم دلسوزی نیستم یعنی خیلی دیر دلم میسوزه و اشکم درمیاد یه جورایی پیش همه به دلسنگ معروفم. الانم پولایی که از همسرم میگیرم (البته از بی پولی هم بمیرم نمیگم خودش میده) با عذاب وجدان خرج میکنم اما پولای خودم و به راحتی خرج میکنم عین خیالمم نیست.
بچه ها من مشکل دارم؟

دوست عزیزم شما مشکلی نداری . اینکه به فکر اطرافیانمون باشیم . بد نیست . ولی افراط و تفریط نباید باشه . درسته ما در قبال اطرافیانمون مسئولیم . تا اون حد که در توان داریم باید بهشون کمک کنیم . ولی اگه بخواهیم کمکمون بیشتر از حد توانمون باشه دیگه ضربه زدن به خودمونه . باید اولویت بندی کنید و به هر کدوم در حد توان خودتون کمک کنید . به نظر من اولویت اول همسرتون و زندگی خودتونه . بعد از اون پدر مادر تون . بعد از اون خواهر برادرتون . و بعد از اون هم مادر بزرگتون . یک نفر مگه میتونه هم زمان به همه اینها کمک کنه ؟ اول از همه مراقب زندگی خودتون باشید . نگذارید مشکلات زندگی والدینتون روحیه تون رو خراب کنه . همسر شما شاید به خاطر درک شرایط شما چیزی نگه . ولی هیچ مردی همسر افسرده و همیشه ناراحت و نگران و نالان رو دوست نداره . و ممکنه باعث فاصله گرفتن شما از همدیگه بشه . پس در درجه اول مواقب زندگی خودتون باشید . اصلا هم عذاب وجدان نگیرید . شما و همسرتون حق دارید زندگی شادی داشته باشید . مطمئن باشید که پدر مادرتون هم از خوشبختی شما خوشحال خواهند شد . با اینکه شاید یاد نگرفته باشند اینو ابراز کنند . ولی مطمئن باشید از اینکه بدونند یکی از بچه هاشون به سر و سامان رسیده خوشحال خواهند شد . در مورد پدر مادرتون هم سعی کنید بیشتر درکشون کنید . اینطوری خودتون هم به ارامش بیشتری خواهید رسید . گاهی وقتها زندگی اونطوری که ما میخواهیم پیش نمیره . شاید مادر شما هم دوست نداشته زندگیش به اینجا برسه . و همینطور پدرتون دوست نداشته همچین زندگیی داشته باشه . اعتیاد از بدترین بیماریها هم بدتره . و روح وجسم رو تخریب میکنه . نظر پدرتون در مورد کمک مالی به مادرتون چیه ؟

دوست گرامی منم به نوعی مشکلات رو حس کردم اما شاید نه ب این شکل و شدت.. بنظرم مادر شما کمی لجبازی میکنه و لین باعث اختلاف از جمله طلاق خواستن بی اهمیت بودن زندگی فرزندان و همسر.. اگه کسی هست که مورد اعتماد مادرتون هس با اون شخص حرف بزنید و بخواید اونو متوجه اشتباهش کنه و اینکه بالاخره هر کس نقطه ضعفی داره از این نقطه ضعف مادرتون استفاده کنید.. در مورد رفتن به جای دیگه هیچ چیز حل نمیشه باید موند و اصلاح کرد البته با کمک خواهر و برادرت. به امید خوشبختی شما!