نمایش نسخه قابل چاپ
بعضی از آدمها از دست همه چیز و همه کس گله و شکایت دارند انگار هیچ چیز رضایت آنها را تأمین نمی کند.
مثلاً هوا چرا باران نمی زند؟ چرا باران می زند؟ چرا سرد است؟ چرا گرم است؟
او چرا این حرفها را زده؟ چرا برخوردش اینطوریه؟و ... حتی گاهی وقتها هم از دست خودشان ناراضی و شاکی هستند.:160:
شما فکر می کنید علت این رفتار چه چیزی می باشد؟ و با این افراد چگونه باید برخورد کرد؟:305:
اي واي پونه جان
چه تاپيك جالبي ايجاد كردي. دوست داشتم الان جواب بدهم اما احساس كردم نياز است تا كمي روي اين موضوع فكر كنم بعد پاسخ دهم.
درود بر شما
1-چون هوش بالایی دارند و مشکلات اجتماعی را می بینند و اشکال گیری آنها هم بجا و منطقی است.
2-یده آل گرا و رمانتیک می اندیشند و واقع بینی لازم را ندارند.
3-تجربیات تلخی در زندگی داشته اند که سبب بدبینی آنها شده است.
4-افسردگی دارند.
5-چون در امری شکست خورده اند و خرد کافی جهت بهره گیری از نتایج آن را جهت موفقیت ندارند،از هر چیز شکایت نابجا می کنند.
به نظر من شاکی ها جزء این پنج دسته اند و تنها دسته نخست حق دارند و باید به حرفشان گوش داد،البته گاهی اوقات براستی و واقعاً آن قدر اشکال د جامعه است که اشکال گیری بجا و درستِ این دسته به دلیل فراوانی،شبهه قرقر را می یابد که چنین نیست.
جناب گرد آفرید این پاسخ سوال من نیست!
میتونه یکی از دلایل این باشه که اون تصویری که از جریان زندگیشون توی ذهنشون دارن با اون چه میبنند متفاوته
در رابطه با نحوه برخورد به نظرم نباید زیاد از کارشون خرده گرفت و تا ندونی که دلیل این برخوردشون چیه نمیشه گفت باید چطور باهاشون رفتار کرد ولی چیزی که هیت اینه که با میانه روی در این قضیه با این دسته از آدما میشه هم از گلایه اونا کم کرد..ولی نقطه متضاد بودن با این دسته از افراد کارو خراب تر میکنه ..باید با حوصله باهاشون برخورد کرد
از همه اعضای محترم که پاسخ سوال مراداده اند متشکرم ولی نمی دانم چرا پاسخهای شما قانع ام نمی کند.
اگر می شود باز هم بیشتر تجربیات و معلومات خود را مطرح فرمائید.
با توجه به سوالی که پرسیدی تقریبا دوستان جوابی در همون راستا دادن .. اما ظاهرا شما منظورتون چیز دیگست...میشه یه خورده باز تر کنی موضوع رو ..خوب اینکه میگی از زمین و زمون شاکین..خوب یه مثال بزن که چی میگن ؟ .. همینجوری الکی که این رفتار و ندارن..دیوونه که نیستن ؟!نقل قول:
نوشته اصلی توسط pone20
نمیشه که همه رو جمع بست..اون موردی که باعث شد تو این تاپیک و باز کنی بیان کن ..شاید ما هم بهتر متوجه منظورت بشیم.
منظورتون اینه که اینجور آدمها دیوونه اند:203:
در ضمن من که برای شما مثال زدم.
چشم باز هم مثال می زنم.
از شغل - از درآمد - از گرانی - از زن- از بچه و خیلی چیزهای دیگه همیشه گله دارند.
همیشه احساس می کنند که فقط آنها هستند که با مشکلات دست و پنجه نرم می کنند بقیه آدمها در رفاه کاملند و هیچ زحمتی به خودشان نمی دهند و همه چیز را سهل و آسان به دست می آورند. از داشته های خودشان راضی نیستند دلشان می خواهد بیشتر و بیشتر داشته باشند.
نه من نمیگم که دیوونه هستند !!!!
با توجه به این چیزایی که میگید این افراد ( تا این حد حاد ) از نظر بهداشت روانی دچار مشکل هستند .
یه نگاهی به این کتاب بکنید : دانلود کتاب فارسی بهداشت روان ( از انتشارات کالج سلطنتی روانپزشکی انگلستان )
پونه خانم شما اگر بند دوم نوشتارم را می خواندید به پاسخ خود می رسیدید،لذا دوباره آن را که مفسر چنین آأمهایی است که از وضعیت خود ناراضی هستند را می آورم:
2-یده آل گرا و رمانتیک می اندیشند و واقع بینی لازم را ندارند.و افزون بر این در هنگام جوانی راهنمایی خوب که باید والدین یا بزرگی یا استادی باشد،تداشته اند و به راهی رفته اند که از همه چیزش شاکیند و البته مورد چهارم که شاید افسردگی دارند.
خیلی خیلی از راهنماییو نظرات ارزنده شما اعضای محترم متشکرم .
حتماً کتاب بهداشت روان رامطالعه خواهم کرد.
معمولاً این اشخاص روانید !!!
پونه جان
همين ديشب رفته بودم بيرون. توي مغازه لوازم خانگي مشغول ديدن يخچال بودم( http://qsmile.com/qsimages/26.gif واسه خريد جهيزيه) يه آقايي داشت از زمين و زمان غر مي زد. صداش كلافه ام كرده بود. به نظرم اين دسته از افراد نمي توانند از عهده زندگي به خوبي برآمده و از آنجايي كه واقعاً تلاش خود را كرده اند اما موفق نشده اند، تقصيرها را به گردن اين و آن مي اندازند و فكر مي كنند كه حتماً عوامل بيروني ديگري براي مشكلاتشان وجود دارد كه باعث مي شود هيچ وقت هيچ چيز درست نشود. و به خيال خود كه تمام زحمتهايشان را كشيده اند و از كاري براي از بين بردن مشكلات دريغ نكرده اند.
دانه عضو راهنما من هم با نظر شما موافقم.
ولی از آنجایی که ما در اجتماع زندگی می کنیم و با انواع و اقسام رفتارها و شخصیتها برخورد می کنیم باید طریقه صحیح برخورد با شخصیتهای گوناگون را بشناسیم. تا راحت تر با آنها ارتباط برقرار کنیم. و علت طرح این تایپیک هم همین بوده.
چرا ما انسانها باید از زندگی بنالیم؟
بیشتر کسانی که با من دردل میکنند از زندگی خود گله دارند که چرا زندگی بر وفق مراد ما نیست؟ چرا زندگی به ما وفا نداره؟ چرا همیشه من باید بد بیارم؟ چرا نباید به فلان مقام برسم؟ چرا روزگار و سرنوشت را نمیشه عوض کرد؟ ... به این روزگار؟
و من جواب میدم:
به روزگار ناسزا نگو، روزگار همان خداست.
چرا انسانها فکر میکنند که سرنوشت همین است که رقم زده شده و آن را نمیتوان تغییر داد؟
اگه سرنوشت همانی است که خدا رقم زده پس چرا به انسان قدرت تصمیم گیری و اراده داد؟ چرا به انسان تلاش و کوشش آموخت؟ چرا انسان را موجودی با شعور و آزاد معرفی کرد؟ و مهم تر از همه چرا به انسان فرصت زندگی در این دنیا را داد؟
و مشکل همه ما همین است که اصلاً معنی زندگی را نمیدانیم و آن را نمیشناسیم.
پس بزارید بگم زندگی چیست؟
زندگی موجودی حقیقی نیست که بتوان آن را دید و لمس کرد. زندگی را نمیتوان با چشم دید و بعد گفت که چه بینی بی ریختی دارد یا دارای چه هیکل نا فرمی است و کلاً چقدر زشت یا زیباست، بلکه زندگی یک تصویر مجازیست که خود ما آن را در ذهنمان میسازیم و همان گونه میشود که ما می خواهیم. حال میتوانیم آن را زیبا بسازیم و همیشه از آن لذت ببریم و یا آن را آنقدر زشت بسازیم که از آن متنفر باشیم.
و در کل زندگی آنگونه است که ما به آن نگاه میکنیم.
و دلیل این که همه ما انسان ها در زندگی حد اقل یک مشکل داریم این است که همه ما از مشکل داشتن لذت میبریم و دوست داریم که تصویر زندگی ما دارای یک عیب هرچند کوچک و یا بزگ باشد.
آمیرزا (ح.ق)
مرسی. عالی بود. ما نباید از زندگی گلایه کنبم چون این ما هستیم که به کاینات دستور می دهیم و کاینات هم طبق خواسته های ما عمل می کند. پس چرا بهترین ها را برای خود نخواهیم......
چرا آدمها از همه چیز شاکی اند؟
خوب میشه گفت چون همه چیز آنها را آزار میدهد.
در هر انسان چیزی به نام درصد پذیرش یا همون ظرفیت وجود دارد. این در صد پذیزش در بین همه متفاوت است و عصبانیت انسانها با این در صد نسبت عکس دارد، هر چقدر این در صد به صفر نزدیکتر شود عصبانیت انسانها بیشتر میشود و هر انسان نیز در عددی از این درصد سیر میکند.
کسانی که همیشه از همه چیز شاکی اند در عدد پایینی از این در صد سیر میکنند. برای این که راحت تر بتوان به رابطه بین شاکی بودن و درصد پذیرش پی برد بهتره که اول ببینیم پذیرش یعنی چه؟
پذیرش در کل با مفهوم قبول کردن همراه است و در اینجا نیز با مفهوم قبول کردن مشکلات همراه میشود.
ساده تر بگم زمانی که ما نمیتوانیم کسی را عوض کنیم یا شرایطی را تغییر دهیم باید آن را همان گونه که هست بپذیریم و همیشه واقعیات را ببینیم.
مثلاً وقتی نمیتوان آب و هوا را تغییر داد باید خودمان را با آن سازگار کنیم.
یا وقتی نمیتوانیم دوست دروغگویمان را راستگو کنیم باید او را به صورت یک دروغگو بپذیریم.
و بزرگترین مشکل افراد شاکی هم همین است که نمیتوانند شرایط اطراف خود را تغییر دهند و در عین حال حاضر به قبول آها نیز نیستند.
پس باید به آنها یاد داد که شرایط را بپذیرند.
آمیرزا (ح.ق)
شاید بهتر باشه یه سری به دو تا موضوع زیر بزنید.
1. چرا از زندگی مینالیم؟
2. انسانهای شاکی
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=3802
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=3805
آمیرزا (ح.ق)
خود من به شخصه نسبت به اين افراد از شيوه بي اهميتي استفاده مي كنم. چون صحبتهاي آنها اغلب بي پايه و اساس است . آنها يك دقيقه خود را جاي رئيس جمهور مي گذارند يك دقيقه جاي كارگر شهرداري و نحوه عملكرد همه چيز و همه كس را زير سئوال مي برند و به قول معروف غر مي زنند. خودشان هم دقيقه اي بعد يادشان مي رود كه اصلاً چه گفته اند. بهتر است اهميتي نداد و در جواب صحبتهاي آنها سكوت اختيار كرد.
با تشکر از عضو همراه "pone20" که ابتدا این موضوع را بیان کرد و مرا به فکر وا داشت.
متشکرم. ولی چرا در همان تایپیک پاسخ ندادید؟
سلام .با استفاده از مطالبی که پونه نوشته میشه راجب به این جور آدمها به نتیجه ای رسید .اما باز هم جای بحث داره .مطالبی رو که مینویسم شاید تکراری باشه. این آدمها یا در زندگی فشارهای زیادی رو متحمل شدن یا با کوچکترین مسئله ای آزرده خاطر میشن وتا حدودی مشکل روانی ونوعی وسواس دارن .این دو نوع دیگه تاب هیچ گونه فشاری رو ندارن و حتی با وجود اون . مسائل گذشته رو ول نمی کنن .
زندگی رو خیلی سخت میگیرن.در بعضی موارد چون هیچ کاری بلد نیستن یا کاری ازشون بر نمیاد که این دسته به احتمال زیاد بی خیال زندگی اند و به خاطر اینکه بگن ماهم هستیم به این شکل به نظر خودشون باری از رو دوششون ورداشته میشه .واون های که سختی زیاد دیدن داغ دلشون رو اینجوری خالی میکنن و دوست دارن به این شیوه به اطرافیانشون بفهمونن که آره من مثلا"بدبختی زیاد کشیدم. و همین مشکل باعث عصبی شدن اون ها میشه . در کل میشه گفت این آدمها با خودشون درگیری دارن. بدون فکر کردن رو هر موضوعی یا ریشه یابی اون دادو بی داد میکنن و بد بختانه یا خوشبختانه هر معضلی رو در جامعه مشکل خودشون میدونن البته به اون شیوه . ..به قول پونه بهتره که در جوابشون سکوت اختیار کنیم .(مطالبی رو که نوشتم بر اساس برداشتی که از رابطه با این جور آدمها داشتم و کم تا بیش با هاشون رابطه دارم تقدیم کردم.)