نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستای جدید و قدیمی:
بچه های قدیمی همه در جریان مسایلم هستن. من 27 سالمه. فوق لیسانسم. یک خواستگار دارم از تیر ماه. 28 سالشه. فوق لیسانسه. استخدام نفت هست. ایشون آدم بدی نیست. حتی خوبم هست. منم الان در یک وضعیتی هستم که وقتش شده زندگیم جهت بگیره. و خب یکی از راه های جهت گرفتن یک ازدواج مناسبه. پس من میخوام و باید بخوام که ازدواج کنم. ایشون هم خیلی من رو میخواد اما من زیاد حوصله اش رو ندارم. الان خودم شرمنده هستم از تایپ این جملات. لطفا کمکم کنید.
سلام.
چرا دافعه دارید؟
افسردگی؟
بی تفاوتی؟
ترس و نگرانی؟
ارتباط قبلیتون تمام شد؟ از زمانی که دیگه هیچ تماس و اطلاعی از ایشون نداشتید، چقدر می گذره؟
شیدای عزیز ممنون از توجهت. علتش رو میخوام با کمک شما پیدا کنم. من از اول تیرماه دیگه هیییچ خبری از اون آقا ندارم. تلاشمو میکنم. راستش آقای خواستگار یک مقدار اعتماد به نفسش پایین هست. مثلا گاهی توی حرف هاش به من گفته که من بعضی اوقات میترسم که از پس مسئولیت هام و انتظاراتی که توی رابطه از من میره بر نیام، من اندازه شما در تصمیماتم قاطع نیستم، شاید این یکم منو دلسرد کرد. البته خداییش من از اولشم دلگرم نبودم. البته الان میگه که من به دلیل بی تجربگی شاید منطق این تیپ رابطه ها رو درست درک نکنم ولی الان دارم تلاش میکنم که رفتارمو تنظیم کنم...
چهره ایشون هم گفتم ایشون یکم تپل و تاس هستن. ..البته الان نسبت به روزای اول برام کمرنگ شده ولی شاید اگر به لحاظ ظاهری هم کفو بودیم همون جذابیتی که من برای ایشون داشتم ایشونم برای من داشت ...ایشون یکبار هم سعی کرده بود بره مو بکاره.. بعد از چندماه که همه آزمایش ها و مقدمات رو انجام داده بود لحظه آخر گویا پشیمون شده بود...گفت من آدم اینکار نیستم...خب این هم یکم برای من دلزدگی ایجاد کرد..که چرا روی تصمیمش ناایستاد. البته هیچکس کامل نیست. منم عیب و ایراد دارم کلی. ولی خب شیداجان برای من خیلی مهمه که اگر میخوام سنتی و بدون علاقه قبلی ازدواج کنم حداقل مطمئن باشم اون مرد پشت من می ایسته....اگر سوالی هست بپرسید.
به نظر من بیشتر صبر کن
کیس های مناسب تری هم وجود داره
سلام مائده جان. ممنون از نظرت. لطفا دلیل حرفتو بگو بهم. یعنی این که شما چه تحلیلی داری از این موضوع که به این نتیجه رسیدی برام مهمه. ممنون.
1.مهم ترین مسئله این هست که حس خوبی نسبت بهش ندارینقل قول:
نوشته اصلی توسط شین خانوم
2.با توجه به ظاهرش زیاد میل بهش نداری و زیاد هم مطمئننا روت نمیشه با افتخار دستش رو بگیری و باهاش راه بری مهمونی بری وحالا هرجا ...
3.عدم اعتماد به نفس و اینکه این عرضه رو در خودش نمیبینه که بتونه یه زندگی رو اداره کنه و تورو خوشبخت کنه
4.تمام مراحل رو برای کاشت انجام داده اما اخرش میگه من ادم این کار نیستم این عدم ثبات تصمیم گیری در عمل رو نشون میده ...
5.کلا با تعریفایی که کردی حسم زیاد جالب نبود
6.من خودم با ازدواج سنتی مخالفم تو این دوره زمونه تا شناخت کامل ادم پیدا نکنه نمیتونه بره زیر یه سقف
8.من خودم بعد از 9 ماه اشنایی تازه یه سری چیزارو الان فهمیدم ک خیلی دیره :302:
به هرحال تمام نکته ها که گفتم استنباط شخصیم بود بازم خودت میدونی عزیزم
سلام
27 سال کم نیست
چقدر میخوای با خودت کلنجار بری
یه ایرادایی از این بنده خدا میگیری که اصلا منطقی نیست
این نه یکی دیگه، تازه اگه به این زودیا بیان در خونتون
شما رو خودت کار کن
با این توصیفات وقتی بچت بره کلاس اول شما کمه کم (تازه اگه عجله کنی)35 سالته مادر
یکی کچله یکی کوتاهه یکی چاقه یکی همشو باهم داره(خوب که چی )
دنبال اسب سواره نباش ، اگه لازم باشه خدا برات میفرسته حتما لازم نداشتی
اینم که میگی لحظه آخر تصمیمشو عوض کرد بهترین کار و کرده چون فهمیده داشته اشتباه میکرده این کجاش بده؟
دوست داری راجع به شما هم لحظه اخرش نظرش عوض شه؟
تا بفهمی شانس الکی درخونه آدمو نمیزنه؟
سلام دوست عزیز
به نظر من دیر خوشبخت شدن،بهتر از هرگز خوشبخت نشدنه.شما با این آقا قراره بری زیر یه سقف و ازون به بعدتک تک لحظه های زندگیت رو با ایشون شریک باشی.پس باید کسی باشه که بتونی بهش تکیه کنی.من درست متوجه نشدم الان مشکل شما اینه از نظر ما خواستگارتون خوبه یا نه؟چون ظاهرا نظر خودتون منفیه.
شین جان،
الان شما در تصمیم گیری ضعیف تر هستی یا ایشون؟
راستش اون دو موردی که شما گفتید، به نظرم خیلی درست نیست. پذیرش جراحی زیبایی خیلی قدرت ریسک پذیری می خواد. خیلی باید اونطرف قضیه (زیبایی) برات مهم باشه که خودت را بسپری به دست جراح که ایا خوب بشه، آیا نشه. ایشون کمی پیگیری کرده و بعد منصرف شده. برای کسب رضایت شما بوده، اما بعد حس کرده تغییری در احساس شما نمی بینه. ذوق و شوقی نمی بینه. با خودش فکر کرده حالا این کار را هم بکنم، برای این خانم که فرقی نداره.
حتی مورد اعتماد به نفس هم خیلی باهات موافق نیستم.
فکر می کنم مشکل اینه که به دلت ننشسته. ارتباط عاطفی و اون کانکشن لازم بینتون برقرار نشده.
دخترها زود دل می دن. راحت وابسته و دلبسته می شن. اگر بعد از شش ماه هیچ حسی بهش پیدا نکردی، کی می خوای پیدا کنی؟
شاید افسرده ای. شاید هنوز دلت و روحت از رابطه قبلی جدا نشده. اگر شرایط اجتماعی، محیطیت طوری هست که فکر می کنی در یکی دو سال آینده خواستگارهای خوبی ممکنه داشته باشی، بهتر هست این خواستگار را رد کنی و یه کم روی شادابی و آرامش خودت کار کنی. من از نوشته هات حس دلگیری و دلتنگی گرفتم. نمی دونم درست فکر می کنم یا نه.
انگار ازدواج هم یه وظیفه و یه کاریه که می خوای انجامش بدی تمام بشه. حوصله نداری.
سلام دوستا. مرسی که جواب دادید. چند تا مسئله هست که میگمشون. اول اینکه شیدا جان این آقا تصمیمای هیجانی زیاد میگیره..ایشون به لحاظ اخلاقی پا جای پای دو سال پیش من گذاشته. یعنی همون اخلاقایی که من داشتم و ضربه خوردم رو عینا داره. احساس محور، ترس از دست دادن من، تصمیمای آنی و هیجانی...البته مورد آخر رو تذکر دادم بهتر شده ولی احساس میکنم رعایتمو میکنه...علت اینکه من رابطه رو ادامه دادم تا شاید به نتایج خوبی منتهی بشه این بود که خانواده من نظرشون این هست که هرگز خواستگاری نمیاد که انقدر خانوادش با ما همکفو و همفرهنگ باشن...و خب ایشون به لحاظ تحصیلی هم با من همکفو به لحاظ شغلی موقیعت خوبی دارن و پسر سالمی هم هست. اما من چون پدر ندارم برام واقعا مهم هست که مرد آینده ام مرد ساپورتر و حمایتگری باشه. من نمیتونم دائم در حال اعتماد به نفس دادن و دلداری دادن باشم. من نمیخوام رییس رابطه من باشم. من دختر آویززون و بی عرضه ای نیستم ولی دوست دارم طرف مقابلم مرد قوی باشه. دلم میخواد این باری که روی دوشم هست تقسیم بشه. راستش شیداجان من یک مقدار افسرده ام. فکر میکنم. گوش ماهی جان من اومدم اینجا حرفامو ذهنیتامو بیان کنم که شما نظر بدید درستن یا من باید روی خودم کار کنم و با این آقا ادامه بدم..
آقای ابی:
من قبلا یک پست از شما خوندم. و فکر میکنم به لحاط فکری انقدر عجیب هستید که صحبتای شما اصلا ملاک عمل من نیست. جالبه شما که دیگه انتخابتون رو کردید این حق رو برای خودتون قایل هستید که بیاید بگید همسر و مادر فرزندتون که شبیه هالیوودیاست چرا چاق نیست! ولی این حق رو برای یک کسی که تازه در مرحله انتخاب هست قائل نیستید که بگه خواستگار تاس و کمی چاقه! شما نگران سن نباش در قشر تحصیلکرده و با وصعیت معیشتی و اقتصادی امروز جامعه ازدواج کردن دختر و پسرا بالای 30سالگی کاملا طبیعی هست. من ترجیه میدم وقتی بچه ام رفت کلاس اول من 40سالم باشه تا اینکه سال بعد این موقع بچه ام بغلم باشه ولی شوهرم بیاد تاپیک بزنه چرا پاهای زنم چاقتر نیست! یا من بیام تاپیک بزنم همسرم نمیتونه زندگی رو مدیریت کنه.... من انتخاب سنجیده رو ترجیح میدم. ای کاش افق دیدتون گسترده تر باشه.
دوست عزیز به نظر من فکر میکنم از نظر احساسی ،شما هیچ حسی بعد از 5 ما به این آقا ندارید و عقلانی میخواید انتخاب کنید.من نمیدونم خواستگار شما چه عکس العمل هایی از خودشون نشون دادن که شما به این نتایج رسیدید. ولی یه لینک از صحبت های مدیر همدردی براتون میگذارم در ارتباط با شناسایی خواستگاره،فکر کنم کمکتون کنه.
نقطه ضعفهای خواستگارت رو برای خودت بنویس،آیتم هایی که دوست داری نداشته باشه ولی داره و شما ازین آیتم ها نمیتونی راحت بگذری،آیتم هایی که دوست داری داشته باشه و داره و برای شما ارزش محسوب میشن.بعد مقایسه کن ببین کدوم آیتم ها قابل چشم پوشیه و شاید حساسیت شما باشه و کدوم ها رو خواستگارت میتونه تغییر بده.این نکته هم در نظر بگیر که هیچ آدم ایده الی وجود نداره عزیزم.
http://www.hamdardi.net/thread-412.html
گوش ماهی جان، درست متوجه شدی. من بعد از یک شکست عاطفی که داشتم تبدیل به یک آدم سرد و سخت شدم. مثل فولاد آب دیده. سخت.
بچه ها کسی نظری راهنمایی نداره؟!:305:
شی عزیز سلام
تاپیکی که برات گذاشته بودم رو خوندی؟اجراش کردی؟به چه نتیجه ای رسیدی؟