چرا من راه زندگی را نشناختم ؟

سلام.قصدم از ایجاد این تاپیک شناخت مشکلات اساسی خودم و زنئگیم هست تا به رفع انها بپردازم
25ساله هستم وزمستان بیست و شش ساله میشوم اما مشکلات من

1/اصلا راه درست برخورد با انسانها رو بلد نیستم و نیت طرف مقلبل که در اینجا اکثرا منظورم هم جنس خودم هست رو مصبت فرض میکنم و بعد میفهه عجب رودست خوردم و طرف تمام وقت درحال ارزیابی و بیان حرفای نامطلبئ به صورت غیر مستقیم بوده
2/اینقدر در روابز و رفتارهای خودم مشکل دارم که حتی خواهر برادر خودم هر در شناخت من دچار اشتباه شده اند
3/هیچ چیزی از ازدواج نمیدانم و فکر میکنم ازدواج فقط همین خواستن دونفر و خواستگاری و عروسی ست
4/اصلا نمیدانم سیاست در رفتار چیست
5/نمیدانم از زندگی چه میخوام و باید در ادامه چه کار کنم.یکسالیست که کاملا متوقف و گیج و مبهوتم و قادر به استفاده از ذهن خود نیستم تا شرایط و موقعیت هایم را بررسی و کنترل کنم و هرچه یمیخوام بفهمم مکشل کجاست که ذهن من منتوقف شده و راه حلی برای مکشلاتم نمیدهد به جواب روشنی نمیرسم
به نظرشما باید برای مشکلاتم و شناخت خودم وزندگی و راه درست ارطباطاتم چه کنم ؟

- - - Updated - - -

6/ در روابط با اقایون یا طوری رفتار میکنم که فکر میکنن عاشقشان هستم یا اینقدر دوری میکنم که استفاده های مثبتی که میتواند در روابط باشد هم از من گرفته میشود مثل دانشگاه .

7/اصلا جرات سرکار رفتن ندارم و فکر میکنم توانایی هایم کم است که البته واقعا کم هست وفکر میکنم باید باز به درس ادامه دهم که ان هم به خاطر شرایطی که گفتم نتوانسته ام.مدرک من کارشناسی هست

- - - Updated - - -

عجیبه که این همه دختر با روابط اجتماعی درست توی این سایت هست ولی کسی اطلاعاتشو در اختیار دیگران نمیگذاره
لااقل بگید باید پیش کی برم که این چیزها رو یاد بگیرم؟
برم به روانشنلس بگم من بچه موندم؟ میدونید لااقل ده جلسه باسد برای این مشکلات برم و هزینشو ندارم خب

سلام.

نکته جان، شما چه بخوای چه نخوای، 25 سالت تموم میشه و نه تنها به سن 26 هم خواهی رسید بلکه به اندازه ی یک پلک زدن نگذشته، به سن 50 هم میرسی. همین طور که تا به حال

زمان گذشته، آینده هم سریع تر از اونچه که فکر میکنی میاد و میگذره.

پس به جای کار اشتباه شمردن سن، بیا و از روزهات بهترین استفاده رو ببر. به قول بابام، اون موقع که جوون بودیم زور داشتیم، عقل نداشتیم، حالا که پیر شدیم، عقل داریم زور نداریم!!!!!!

تو هم نذار تو سن 70 سالگی یه هویی متوجه بشی که ای دل غافل، چرا عمرمو هدر دادم!!!! دست طبیعت نامرد تر از این حرفاست عزیزم ولی خوب چه میشه کرد راه فراری نیست.

هر چقدر سنتو بشمری کمتر نمیشه که بیشترم میشه!!!

سوالایی که پرسیدی، جواباش خیلی سنگینه و سخته. اگه فک کردی همه ی عالم و آدم جواب این سوالا رو میدونن جز تو در اشتباهی .

ببین عزیز من اگه حواستو جمع کنی، متوجه منظور و علت حرفای مردم میشی. یه عده آدم واقع قصد حرف زدن دارن، یه عده آدم حسودن، یه عده آدم دنبال حرف کشیدن از توئن و سو

استفاده و ... خوب عزیز من اگه دو دستی بچسبی به زندگیت ، اینارو متوجه میشی. متاسفانه تو الان تو شرایط حساس روحی هستی.

خوب چرا در مورد ازدواج مطالعه نمیکنی؟ منم قبلا مثل تو معتقد بودم که شوهر آدم از استاد دانشگاه کمتر باشه و حقوقش از ماهی n میلیون کمتر باشه شوهر نیست!!! چرا چون من

یه دختری ام که رتبه ی کنکورم سه رقمی بود، من با اینکه هزار تومن پول تو جیبم نبود به فکر خارج رفتن بودم. به جای اینکه به کار کردن فک کنم به این فک میکردم که چرا باید برم زیر

دست کسی کار کنم که رتبه ی دانشگاهش از من پایین تره!!! و ...

میدونی چیه هر سنی برای خودش یه سری موقعیت ها داره. مثلا وقتی تو سن مدرسه ای باید مناسب اون سن باشی وقتی تو سن دانشگاهی باید مناسب اون سن رفتار کنی و وقتی که

تو سن ازدواجی هم باید مناسب با سنت رفتار کنی.

اگه فرض کنیم تو تا به حال عمرتو هدر دادی و زندگی تو بر باد دادی، خوب گذشته ورفته و تو دیگه کاری از دستت بر نمیاد. الان رو بچسب.

تو تا به حال مناسب سن عمل نکردی. حالا بیا از فردا صبح مناسب سنت باش. الان تو سن ازدواجی، خوب برو بشین در مورد ازدواج مطالعه کن، کلاسای هنری و آرایشگری و آشپزی و ...

برو و برای زندگی موفق تو آینده خودتو آماده کن. نگاه کن ببین دخترای دانشگاه چیکار میکنن تو هم همون کار رو بکن. برو بازار دنبال جهیزیه باش و حواست به قیمتا باشه. اصلا فرض کن این

لیسانس لعنتی رم نداری!!! بابا دخترای مردم که چهار کلاس سواد ندارن اونقدر خوشن به خدا!!!!! بعد من و تو اسم خودمونو گذاشتیم باسواد!!!

به نظرم یه کاری شروع کن مثلا زبان بخون یا برو دنبال کار یا بشین درس بخون و ... با غصه خوردن تا حالا به جایی نرسیدی از این به بعدم نمیرسی. مطمئن باش.

همه ی آقایون عین هم نیستن. در ضمن همه جا هم دانشگاه و همکلاسی نیست. یکم برو تو بازار کار تازه میفهمی اقا یعنی چی.

یه عده از آقایون هستن اونقدر با معرفت و بزرگوارن که آدم فکر میکنه کی گفته فقط خانم ها مهربونن!!! ولی یه عده از آقایونم هستن که از شیطونم پست ترن!!! تازه دلت لک میزنه برای

روزای خوب دانشگاه و همکلاسی های خوبت. همین روزایی که الان ازش متنفری. منم دسته گل زیاد به آب دادم.

با دیگران هر جور رفتار کنی باهات همون جور برخورد میکنن. اگه ساده لوح باشی، بازیت میدن و اگه زیادی خودتو بگیری ازت دور میشن. هر چی میخواهی باش فقط ساده لوحی رو بذار کنار.

ساده لوحی یعنی همین که الان هستی. دختر ساده لوح غصه میخوره. دختر باهوش و زرنگ به خودش میرسه، ورزش میکنه، خوب غذا میخوره به ظاهرش توجه داره و به کارهاش میرسه.

سعی کن زرنگ باشی و خواستنی.

سلام گلم.
خانومی چند تا نکته اینجا اهمیت داره:

1. درک کردن: اینکه به هرچیز عمیق بنگریم. محدود به ظواهر نباشیم. معنا بگیریم.

2. منبع مطالعه و اطلاعات داشته باشیم و قسمتی از روزمون رو به یادگیری دانش زندگی اختصاص بدیم.

3. از تجارب عبرت بگیریم. از ضعف هایی که داشتیم سرسری نگذریم و در شرایط مشابه هوشیار باشیم یه اشتباهمو چندین بار تکرار نکنیم که این ملزم به پذیرش و قبول اشتباهاتمون هست.

4. با کسانی نشست و برخواست کنیم که اندیشه های متعالی دارند.

5. لجباز نباشیم و در مقابل افکار نوین و روش های جدید مقاوم نباشم.

6. بیشتر گوش بدیم و کمتر حرف بزنیم.

7. لوس نباشیم. وابسته نباشیم. ترسو نباشیم. منفعل نباشیم. کارهایی که تا به حال انجام ندادیم انجام بدیم.

8. اعتماد به نفس داشته باشیم و وارد بحث ها بشیم. سؤال بپرسیم، نظر بدیم و نظر بشنویم.

9. تمرکز و دقت داشته باشیم. ذهن آرام و خلوت داشته باشیم.

10. صبر و حوصله برای تمرین رفتارهای صحیح و عملگرایی داشته باشیم و برای نتیجه عجول نباشیم.

حتما موارد دیگری هم هست. مطالعه و تحقیق کنید.
موفق باشید.

با سلام
دوست عزیز من فکر میکنم برای همه آدما تو زندگی این سردرگمی و بازگشت به خود و خودشناسی حتما اتفاق میفته .واسه یکی تو دوران بلوغش واسه یکی دیرتر. واسه من الان تو بیست و هشت سالگی اتفاق افتاده . پس در درجه اول بدون طبیعیه و واسه همه پیش میاد حالا کارایی که میتونی بکنی:

۱-اول بیا و از پایین ترین قسمت شروع کن به طبقه بندی .وقتی مسایلت طبقه بندی بشه راحت تر حمورد برسیشون میتونی قرار بدی.اینکه میگم طبقه بندی یعنی اینکه یه دفتر بذار جلوت و شروع کن به تقسیم بندیو نوشتن.اول نقاط ضعفت بعد نقاط قوتت بعد اشتباهاتی که به نظر خودت تا حالا کردی بعد موفقیت هات بعد اون شخصیتی که دوست داری باشی رو کاملا توصیف کن و بنویس.این مرحله خیلی طول میکشه چون تو باید خیلی فکر کنی و همینطور عمیق.یه ساعتایی رو بذار دقیقا واسه این کار.وقتی خوب تمام زوایای وجود خودتو شناختی و ترسیم کردی و آگاه شدی میری مرحله بعد
.
۲-تو این مرحله باید علت نقاط ضعفتو شناسایی کنی.میتونی کلی مقاله و کتاب بخونی.مثلا من از روی شکست هام میفهمم اعتماد به نفس ندارم.پس میرم سراغ خوندن مقالاتی در مورد اینکه چرا اعتماد به نفسم پایینه و علت رو برطرف میکنم

۳-باید روشهای برطرف کردن نقایصت رو یاد بگیری.فکر نکن همه مادرزاد بلدن.نه باید مطالعه کنی مشاوره بری با آدمایی که در اون زمینه قوی هستن حتی توی فامیل و جاهای دیگه حرف بزنی و راهکار بگیری توی اینترنت پر از مقالات مفید هست.سطح اجتماعیتو با کلاسای مفیدی که میتونی بری بالا ببر

۴-حل مسایل خیلی طول میکشه و به قول مدید گرامی صبر و ثبات باعث پیشرفت میشه پس شروع کن ثابت قدم باش و ادامه بده حتی اگه ده دفعه به نتیجه نرسیدی
انشالا موفق میشی

سلام

خواهرم بزار یه چیز کلی بهت بگم

وقتی یه سوال برامون پیش میاد و نمیدونیم چیکار باید بکنیم

یکی از راههای به جواب رسیدن اینکه: فرض کنی اون سوالو یه نفر دیگه ازت بپرسه اون موقع در جوابش چی میگی؟

اون جواب اولین راه حل برای خودته

پس به قول تیام به خودت برس و به ازدواج فکر کن وراه و روشهای ازدواجو یادبگیر

گور بابای گذشته

اصلا فکر نکن که روزاتو از دست دادی همینکه تنت سالمه و در کنار خونواده هستی خدارو شاکر باش

درود عزیزم

دوستان راهنماییهای خوبی بهت کردن.اهداف و کارهایی که برای رسیدن بهشون میتونی انجام بدی رو برای خودت بنویس.این شاید بتونه به ذهنت نظم بده.

اولویت هاتو مشخص کن.من اگه جای شما بودم یکی از این دوکار یا ادامه تحصیل و یا پیدا کردن کار(میشه از کارهای راحت تر شروع کرد) رو انجام میدادم.

این هم به رسیدن به اهداف و هم برای اجتماعی تر شدن بهت کمک میکنه.همزمان با قرار گرفتن توی محیط کار و دانشگاه میتونی روی روابط اجتماعیت بهتر کار کنی.

زیادم خودت رو سرزنش نکن که چرا اینجوری رفتار کردم یا چرا این حرف رو زدم.اگه فکر میکنی حرف یا رفتار اشتباهی داشتی خوب سعی کن تو برخوردهای بعدیت

تکرارشون نکنی.
برای شروع لازم نیست بشینی فکر کنی من توانایی کار کردن رو ندارم.شروع کن.قدمهای اول رو بردار.به مرور همه چیز حل میشه.

در کنار اینها به ازدواج هم حتما فکر کن.مقالات مربوط به ازدواج و شناخت رو مطالعه کن.

مراجعه به روانشناس هم میتونه کمکت کنه.اگه پولشو نداری حتما لازم نیست ده جلسه بری.یکی دو جلسه برو و به حرفهایی که بهت زده میشه خوب دقت کن.

ممنون از تیام عشق افرین تقدیر ebilyrinx انیتا .
تیام جان البته منظورمن این نبود چرا پیر شدم منظورم این بود جرا رتارای صحیح و زندگی رو نشناختم دخترای دبیرستانی منو کامل میزارن تو جیبشونو همسن های من هم هیچکدومشون مثل من نبودن.
من زودباورم.زودباور.برای همین یابعد ازچندماه میفهمم بابا این دوست ما تمام مدت داشت حرفای خودشو از قول دیگرون میزد .یا6ماه که دروغ شنیدم میفهمم کجایی ساده اینها که شنیدی همه دروغ بود.یکی از نمونه های خیلی معمولیش یه کتاب 500صفحه ای دست یکی از بچه هابودهمه جاش هایلایت گفت اوه!گفت اینو من اینجوری نکردم.همون اول باورکردم راست میگه.بعدکه استاد امتحان گرفت ازاون کتاب اونم چه امتحانی وطرف 19شد.فهمیم چقد گوشام درازه!!.
تیام ممنون دیدگاهت جالب بود
ممنون عشق افرین برای دسته بندی که داشتی
اقای ابی .حرفتون درست اما از گفتن تاعمل کردن خیلی فاصله ست
نقدیر عزیز.به نکته های خوبی اشاره ردی .حتما همبنکارو میکنم
انیتای عزیز حتما با انجام مراحل قبلی و بدست اوردن جرات لازم به کارشماهم دست خواهم زد

حالا درباره رفتار با اقایون که یا خیلی پلیدن یا ادمهایی خوبی هستن چه طوری باید رفتار کرد؟ فکر کنم تاحدی توی ظاهرو برخوردامهم مشخصه ساده ام .چه جوری به رئیس که خیلی احساس میکنه هرکار میگه باید انجام بدی وفکر میکنه تورو خریده کارفرما صاحب شرکت یا حتی مردا و پسرای معمولی بهتره چه طوری باشه؟؟ من درباره برخوردهام باادمها یکی دوبار دیگه هم تاپیک ایجاد کردم ولی به نتیجه نرسیدم

- - - Updated - - -

ممنون از تیام عشق افرین تقدیر ebilyrinx انیتا .
تیام جان البته منظورمن این نبود چرا پیر شدم منظورم این بود جرا رتارای صحیح و زندگی رو نشناختم دخترای دبیرستانی منو کامل میزارن تو جیبشونو همسن های من هم هیچکدومشون مثل من نبودن.
من زودباورم.زودباور.برای همین یابعد ازچندماه میفهمم بابا این دوست ما تمام مدت داشت حرفای خودشو از قول دیگرون میزد .یا6ماه که دروغ شنیدم میفهمم کجایی ساده اینها که شنیدی همه دروغ بود.یکی از نمونه های خیلی معمولیش یه کتاب 500صفحه ای دست یکی از بچه هابودهمه جاش هایلایت گفت اوه!گفت اینو من اینجوری نکردم.همون اول باورکردم راست میگه.بعدکه استاد امتحان گرفت ازاون کتاب اونم چه امتحانی وطرف 19شد.فهمیم چقد گوشام درازه!!.
تیام ممنون دیدگاهت جالب بود
ممنون عشق افرین برای دسته بندی که داشتی
اقای ابی .حرفتون درست اما از گفتن تاعمل کردن خیلی فاصله ست
نقدیر عزیز.به نکته های خوبی اشاره ردی .حتما همبنکارو میکنم
انیتای عزیز حتما با انجام مراحل قبلی و بدست اوردن جرات لازم به کارشماهم دست خواهم زد

حالا درباره رفتار با اقایون که یا خیلی پلیدن یا ادمهایی خوبی هستن چه طوری باید رفتار کرد؟ فکر کنم تاحدی توی ظاهرو برخوردامهم مشخصه ساده ام .چه جوری به رئیس که خیلی احساس میکنه هرکار میگه باید انجام بدی وفکر میکنه تورو خریده کارفرما صاحب شرکت یا حتی مردا و پسرای معمولی بهتره چه طوری باشه؟؟ من درباره برخوردهام باادمها یکی دوبار دیگه هم تاپیک ایجاد کردم ولی به نتیجه نرسیدم

سلام.

توی پستهات دو نکته وجود داره :یکی کمالگرایی دوم خطاهای شناختی.

یعنی انتظار داری همون باراول علم غیب داشته باشی ته حرف مردم روبخونی که راست میگن یادروغ.آدمهاروبه خوب وبد مطلق تقسیم بندی میکنی.ازخودت زیاد انتظار داری وطبیعی هست با برآورده نشدن خواسته ها و انتظارات فوق انسانی ای که ازخودت داری دچار وسواس میشی که حتما حتما یه جای کارم میلنگه وبایدفلان کار رودوباره دقیقترانجام بدم و...اینجوری کم کم هنگ میکنی.


طبیعیه آدمهاگاهی به ما دروغ میگن وممکنه چندماه یاچندسال بعدمتوجه بشیم یاهیچوقت متوجه هم نشیم!طبیعیه اگر یه دوستت توی درس زیاد موفق شده باشه توی جنبه ای دیگه جامونده باشه وتو هنوزاون جنبه رو ندیدی.

راه زندگی هرشخص به شخصیت خوداو بستگی زیادی داره. شخصیت آدمها ،نوع نگاه ها وحقایق وباورهای اونهاروتعیین میکنه پس نمیشه برای دیگران نسخه واحدی پیچید...

اگه بعدازخوندن پستهای دوستان ،ابهامی برات میمونه ابهامت رو به شکل سوال دوباره بپرس اینجوری باخودت "صادق ترو روراست تر"میشی واین تو رو به خودیابی نزدیکترمیکنه...

این دو لینک به مسأله شما مربوط میشن .

.http://www.hamdardi.net/thread-21869.html .

..http://www.hamdardi.net/thread-154.html

وآخرسرهم اونکلیپ کوتاه رو دانلود کن تامسأله برات روشن تربشه..

http://www.hamdardi.net/thread31818-2.html

سلام امین :72:
از اینکه می بینمت و میای و پست می ذاری خوشحالم

نقل قول:

---

یکی از بچه هابودهمه جاش هایلایت گفت اوه!گفت اینو من اینجوری نکردم.همون اول باورکردم راست میگه.بعدکه استاد امتحان گرفت ازاون کتاب اونم چه امتحانی وطرف 19شد.فهمیم چقد گوشام درازه!!.

---

در زمینه ی گوش درازی که بعید می دونم کسی گوشاش به گوشای من برسه !
اما ببین این مثالتو. اینجا هیچ اهمیتی نداره که اون راست می گفته یا نه. نفع یا ضرری بهت نمیرسه که کسی بخونه کتابی رو یا نه.
تو کار خودتو بکنی وظایف خودت رو انجام بدی راه خودتو بری اهداف خودتوداشته باشی دیگه اهمیت خیلی از این دروغ ها برات کم میشه. اینجا مهم اینه که خودت درستو خونده باشی. اینکه کی چی کار کرده مهم نیست و در نتیجه ناراحت نمیشی


در مورد اینکه هی پشیمونی
یادمه فرشته اردیبهشت جایی نوشته بود که اگه بخواد ادم به این فکر کنه که چرا و چرا من و این چیزا باخته. درست میگه. دنبال چراهای اینطوری نباش. سعی کن وظایفت اهدافت و مسیرهای زندگیتو بفهمی. سعی کن خودتو و درونتو بهتر کنی. و سعی کن تلاش کنی برای خودت. اما بیخودی دنبال چراهایی که جواب نداره نباش.
ادمی موفق میشه که راضی باشه در لحظه به داشته ها و نداشته هاش اما خیلی هم تلاش کنه. اینطوری چرا نمی گه ارامش داره اما موفق هم میشه


اها یه چیز دیگه
ببین خودت استعدادای درونیت چی هستن. ادم یه وقتی استعداد بدجنسی نداره خوب چه کاریه. هر کاری هم بکنه نمی تونه. اما می تونه مهربون باشه. خوب یه مثال بود. اما در کل ببین استعدادهای خودت چیه. سخته اما اگه پیدا کنیشون و روی همون ها انرزی بذاری خیلی موفق تر خواهی بود تا اینکه بخوای شبیه یکی دیگه و یکی های دیگه باشی. اینطوری سخت میشه

موفق باشی

مرسی اقای امین.منتهی حرفی که اینجا پیش میاد اینه که مثلاجایی ادممیره برای کار وقتی تو اولین برخورد ازش سوتفاهم میشه تا پریا میرود دیوار کج!
مثال میزنم شرکتی رفتم کوچیک بود ورئیسی داشت متاسفانه تو برخوردای اول ایشون یک مقدار اشتباه تصور کرد و وقتی فهمید اشتباه کرده کارمون به چاره نرسید. نه من به کارم رسیدم و یه مدت اعصابم خورد شد و وقتم تلف. تازه ابروم هم رفت چرا تو اون شرکت غیرمفید بودم!
توی دانشگاه یا زمانیکه بیرون میرم هم زیاد هستن کسایی که سوتفاهم میکنن که خب اینها اغلب راحت تر میشه جبرانشون کرد به نسبت کارو دانشگاه که مدت بیشتری باکسی ارتباط داریم. والبته درمورد رابطه های معمولی روزمره خودم به تعدادی از خطاهای رفتاریم پی بردم

ممنون مینوش :اون مثال یه دروغ کم ارزش بود.البته برای من این مهمه که چقدر راحت باورکردم.البته تو سطح درس خوندنم تاثیر گذاشت.بخاطر همون گوش درازی!!خیلی از این موارد پیش میاد
درمورد اهداف و مسیر.اونزمان که نوزده سالمون بود و هیچی حالیمون نبود.تا همین دیروز! هرچی اشتباه میکردیم با بیخیالی ازش میکذشتیم.الان که شرایط حاد تره و سنمون تو نقطه بحرانیه دیگه همون مشکل کمالگرایی که اقای امین گفتن شدید تر میشه و ادم از اشتباهاتش سخت میگذره.نمیونه برای هر تصمیمش یکسال وقت صرف کنه و بعدم هیچی

خب بعضیا هستن که پولشو دارن و راحت تا مقطع دکترا میرن دانشگاه ازاد. اما برای من اینجا دوتامشکل هست.یکی اینکه تو کیفیت مدرک دانشگاه ازاد شک دارم دوم که خب پولشو ندارم.اینجوری میشه مشکلاتم سخت تر حل میشه
چون دلم نمیخواد خانه دار باشم و به کلاس اشپزی و گلدوزی علاقه ندارم. هرچند به خودشون علاقه دارم درحد معمول. حالا مثلا اگر من بخوام کلاس برم مثلا کلاس زبان.این به چه دردم میخوره؟ مدرک من نرم افزار هست.تقریبا مدرک تمام دخترای الان!; البته اسما. چون سستی کردم و حتی برای یادگیری کارهای دانشگاهی اقدام نکردم.این کلاس زبان رفتن من به چه درد من میخوره اینجا؟ایا بیخیال 4سال هزینه و زحمت بشم؟ علاقه هم قطعا به رشتم داره اما مهارت و توانایی کاری و عملی نه
حال دلم مخیواد درسمو ادامه بدم که مشکل پیش میاد که یکماه دیگه ازمونشه و من نخوندمو میفته واسه دوسال دیگه. و اینجوریکه که من در تصمیم گیری مشکل دارم و اون کمالگرایی بخاطر بالا رفتن سن اجازه ازمون و خطای بیشتر رو به من نمیده یا خیلی سخت ترش میکنه

ممنون نکته جان.

دوستان نظراتشون خوب و جالب بود.

ببین دوست من، همین دخترای دبیرستانی که من و تو و کلی از آدمای دیگه رو میزارن تو جیب بغلی شون، از همه نظر این جوری نیستن. از بعضی نظر ها قبول دارم که این جوری ان ولی نه

از همه جهت.

مثلا اون دخترای درس خون و تلاش گرشون یکی هستن مثل تو، تو دوران دبیرستانت. اگه قبول نداری یه سر برو دبیرستان و ببین. بعد دقیقا میرن دانشگاه میشن مثل من و تو دخترای ساده

ای که چشم و گوش بستن و تازه میخوان یاد بگیرن که تو جامعه چه مدلی رفتار کنن. اشتباهات زیادی میکنن، شکستای زیادی میخورن ولی در نهایت یاد میگیرن و خودشونو جمع و جور

میکنن.

ولی یه عده از دخترا که بابت شرایط شون ، از اول سیستم بزرگ شدنشون با من و تو فرق داره، به نظر میاد از من و تو بهتر عمل کردن و خوب اونا هم یه اشتباهاتی میکنن که بعضی

هاشون جبران ناپذیره یا سخت میشه جبرانش کرد. نگو که اونا بهترینن. اونا فراتر از انسان نیستن و با تو زیاد فرق ندارن .

ببین تو باید خیلی هم خدا رو شکر کنی که اشتباهاتی که کردی اونقدرا بزرگ و جبران ناپذیر نیست.

اصلا میدونی چیه، اشتباه های آدما مثل زلزله می مونه، اگه زلزله های کوچیک نیاد و انرژی زمین آزاد نشه ، اونوقت این انرژی جمع میشه و به یه زلزله ی فاجعه برانگیز با تلفات زیاد منجر

میشه، دوست من تو با هر اشتباهی که میکنی یه چیزی رو یاد میگیری درسته به ظاهر ضرر میکنی ولی واقعیت ماجرا اینه که تو باطن منفعتی بزرگ نصیبت میشه ، اما اگه بشینی یه جا و

از ترس اینکه نکنه اشتباه کنم کاری انجام ندی و با کسی در ارتباط نباشی مطمئن باش نتایج افتضاح تر و افسردگی های طولانی تر و تاوان های سنگین تری باید پرداخت کنی.

اما در مورد آقایون ، ببین دوست من، تو توی ذهن هیچ کسی نیستی، نمیدونی با پسری که داری باهاش صحبت میکنی آیا انسان سالمیه یا نه.

آقایون هم در مورد تو همین نگاه رو دارن. مهم نیست که تو توی فکرت دختر سالمی هستی یا نه، مهم رفتار توئه. مهم اینه که تورو چه جوری میبینن. چه جوری تو جامعه ظاهر میشی.

وقتی میبینی پسری تو ظاهر سالم رفتار نمیکنه، اصلا نباید به این فکر کنی که اون هم مثل منه ولی ظاهرش غلط اندازه. طبیعتا برای آقایون هم همین جوریه سعی کن در ظاهر رفتارت هم

گویای قلب و طرز فکرت باشه.

این اشتباه مخصوص تو نیست یه مثال روشنش اینه که یه آقا همسرش رو کتک میزنه و طبیعتا همسرش ازش متنفر میشه ، اون اقا حق رو به خودش میده که چرا من که این همه مهربونم

و تو ذهنم همسرم رو دوست دارم، اما اون متوجه نیست!!!! اون اقا دچار اشتباه شده، مهم نیست توذهنش چیه مهم عملکرد اونه.

تو هم باید این موضوع رو درک کنی و این همه نگی من که خوبم اونها انسانهای پلیدی ان.اول خوب به خودت نگاه کن بعد به مردم. با انصاف و خوب خودتو ببین. وقتی واقعا دیدی اشکال از تو

نیست مجبور نیستی با یه فرد پلید هم صحبت بشی، دنبالت که نکردن!!! مگه آدم قحطیه!!!! این جوری آدم شناسی تو هم افزایش پیدا میکنه!!!

تو هر شرایطی که هستی دیروز رو فراموش کن. امروز یه روز دیگه بود. فردا هم یه روز دیگه اس. هیچ روزی مثل هم نیست و هیچ لحظه ای ارزش تلف کردن نداره.

موفق باشی

سلام

اولا که هرجا نامی از زبان است ، نام love less می درخشد.:18:
یعنی چی؟ یعنی اگه زبان میخای بخونی کلاس ملاسو بیخیال ، لیسانس میسانسو بیخیال ، تاپیک بیکاری رو که زدم بخون. امیدوارم به دردت بخوره.

در خصوص مدرک نرم افزارت :
خب باید تو محیط دانشگاه ، از اساتید و دوستات استفاده می کردی و تمرین میکردی تا چیز یاد بگیری.
اما الان هم دیر نشده.
ببین به چی علاقه داری : وب ، دسکتاپ ، موبایل ، شبکه ، هوش مصنوعی ، سخت افزار ، امنیت یا ....
یکی رو انتخاب کن و تا تهش برو.

در مورد این که نگران یکی دوسال از دست رفته یا پشت کنکور موندنی :
ببین یه زمانی میرسه که میگی فقط بشه ، زمانش مهم نیست ، یه سال بعد ، دوسال بعد ، 10 سال بعد. فقط بشه.
پس بهتره زودتر به این مرحله خودت رو برسونی و از حسرت بیخودی دوری کنی و شروع کنی خودت رو بسازی.
این اسون نیست اما شدنیه.
شما یه الماسی ، اما نهفته در قعر کوه. خودت رو پیدا کن ، صیقل بده خودت رو (که خیلی دردناکه و سخت) و نهایتا گوهر وجودت رو به دنیای خودت نشون بده.

موفق و موید

less love lessمحترم من دوتا سوال از شما دارم معنای نام کاربریتون چیه؟!
دوم اینکه به نظرتون این زبان برای من درحال حاضر چه فایده مادی و معنوی داره؟ و منظورتون از ادامه دادن یه شاخه به صورت دانگشاهی هست یا این کلاس های اموزشگاه ها؟چون تمام چیزهایی که گفتین تو اموزشگاها هم یاد داده میشن

یه سوال دیگه هم از هرکسی بتونه جواب بده دارم.الان این درسها که ماخوندیم به صورت عملی به چه درد ما یهوره؟ بجز اینکه کسیکه در برنامه نویسی کاری بلد باشه بقیه درسها رو ا برای چی خوندیم؟

تیام. منظورت اینه که رفتار باید درست باشه قبلا من هم همینو قبول داشتم ولی همین یکسال فهمیدم اگه ظاهر ادم کاملا باحجاب و بی ارایش و بی الایش نباشه رفتارش هرچی باشه ادمها بهش توهین میکنن
راستی من نگفتم مردا پلیدن من خوب.گفتم ادمها رو چه جوری بشناسم که البته اکثریت به اتفاق گفتن در برخورد اول نمیشه.ممنون تیام جان

سلام نکته جان

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nokte

less love lessمحترم من دوتا سوال از شما دارم معنای نام کاربریتون چیه؟!
دوم اینکه به نظرتون این زبان برای من درحال حاضر چه فایده مادی و معنوی داره؟ و منظورتون از ادامه دادن یه شاخه به صورت دانگشاهی هست یا این کلاس های اموزشگاه ها؟چون تمام چیزهایی که گفتین تو اموزشگاها هم یاد داده میشن

---

اولا که اینا شد سه تا سوال. نه دو تا !!!

از اون جایی که جهانی در معنای نام کاربریم حیران مونده و درخواست های متعدد و بیشمار برای رمزگشایی معنای نام کاربریم شده ، بر ان شدیم تا بگشاییم دری از این معنا : :18:
اقا ما یه بار یه شکری خوردیم عاشق شدیم ، طوری که دنیا و اخرت ما اومد جلو چشامون ، البته جبر زمانه نذاشت مجنون به لیلی برسه(باعث شدی بغض کنم) ، ولی چنان چشمم ترسیده که گفتم برای مدتی بس طولانی دور عشق و علاقه و احساسات رو خط خواهم کشید تا به وقتش.لذا love less یعنی فارغ از عشق ، یا به عبارتی عشق ، کمتر.

در مورد زبان به اندازه کافی در اون تاپیک گفتم. حالا شما فواید مادی و معنویش رو ضرب در صد کن تا بفهمی زبان رو. بیشتر از اون تاپیک نمیخام در موردش صحبت کنم.(خوندی تاپیک رو؟)
نهایتا واسم مهم نیست شما کی هستی ، چه شاخه ای میخونی ، کجایی یا هرچی ، زبان بدجور به دردت میخوره . کاش بفهمن مردم اینو !!!:305:

درمورد ضرورت و لزوم یه سری از سر فصل های درسی ، بحثی طولانی وجود داره ، اما در کل خوبه همشون ، بخون لازمت میشه. گیر نده. (نهایتا باید تاپیک جدابزنی نه این که این تاپیک رو منحرف کنی)

درمورد ادامه شاخه تخصصیت : ببین دانشگاه خوبه ، اموزشگاه خوبه ، اما هیچ کدوم خودت + اینترنت نمیشه. اما فقط یک شاخه و بس. اصول اولیه رو از استاد می پرسی بقیه راه رو خودت میری. یک راه ، تا تهش.

موفق و موید

سلام ببخشید به تاپیک شما نامربوطه. از love less یه سوال دارم.اگر تجربه ایی دارید باید بگم من 5سالی زبانو اموزشگاهی خوندم اما مدرک ایلتس و تافل رو چون فعلا نیاز ندارم نرفتم دنبالش.از طرفی دوست دارم بدون کلاس رفتن زبانمو تقویت کنم و چیزایی که این مدت خوندمو یادم نره.شما پیشنهادی داری؟