به طلاق و جدایی فکر کنم یا صبور باشم؟؟

حدود یک سال که ازدواج کردم، شوهرم بیکاره بدهکار هم هست خانواده شوهرم سر همین موضوع خییلی وضعیت آشفته ایی دارن
پدر شوهرم با شوهرم لج کرده به زور خرجی میده ، یه برادر شوهر دارم که اونم بیکار اصلا تو فکر کار نیست همه اعضای خانواده یه جورایی منتظرن که باباشون بهشون خرجی بده.

من خودم شاغلم ولی همه حقوقم بخاطر قسط و قرض های شوهرم خرج میشه
دوستام میگن به توچه که بدهی اون را میدی تو یک ساله آمدی تو زندگیش وظیفه خودشونه بدن نه تو
(البته اوناها هم یه قسطهای دیگه ایی را میدن ولی خوب منم هر ماه حدود یک تا یک ونیم قسط میدم)

شوهرم چندین ماهه دنبال کار ولی همه فقط قول بهمون قول میدن ولی خبری نیست

دوستم میگه من اصلا به آینده این خانواده و ازدواج تو خوش بین نیستم ، این خانواده سه روز بدون پدرشون دوام نداره معلوم نیست چند سال دیگه آینده تو چی میشه ، بهم میگن تا دیرتر نشده تا جووانی جدا شو یکم خودخواه باش فکر خودت باش میگن این خانواده و آقا(شوهرم) با تو رو راست نبودن اول یه حرفای دیگه ایی زدن (وضع مالیشون خوبه ، واسه پسرمون کار پیدا میکنیم و ...)الان یه اتفاقات دیگه ایی افتاده

بعضی وقتها میگم بالاخره درست میشه شوهرم میره سرکار بدهی اش را هم میده ولی ته دلم محکم نیست شایدم اینطور نشه دوستم میگه تو خیلی خوش بینی

خیلی کلافه ام نمیدونم چیکار کنم از آینده ام میترسم
لطفا مرا راهنمایی کنید
مرسی

سلام عزیزم من تو مسائل متاهل ا زیاد نمیتونم نظر بدم
فقط اینو رو بهت میگم دهن بین نباش ... دوستت توی زندگی تو نیست و شرایطش مثل تو نیست ... از دور به ماجراتون نگاه کرده و نظر داده ... شما نباید اجازه میدادی دوستت از زندگیت با خبر باشه ...
تصمیم گیرنده خودت باش و کاری به حرف بقیه نداشته باش ...
بازم ببخشید که نتونستم راهنمایی کنم

چرا هر وقت من اینجا مشکلم را مطرح میکنم کسی خیلی پاسخ نمیده مشکل از منه؟ یعنی من مشکلاتم را بد توضیح میدم ؟

با سلام

شما با همسرتون غیر از مشکلات مالی ؛ مشکل دیگه ای هم دارین؟

چه ویژگی هایی در ایشون وجود داشت که شما ایشونو انتخاب کردید؟

همسرتون خودشون دنبال کار هستن؟ همسرتون و انسانی مسولیت پذیر میبینین؟

من متاهل نیستم، اما اینو میدونم که وقتی ازدواج میکنم، یعنی تصمیم دارم یک زندگی کاملا مستقل از خانواده ها با یک نفر دیگه که از خیلی از فیلتر ها گذشته و من انتخابش کردم، تشکیل بدهم.

تو این راه با مشکلات زیادی هم مواجه خواهم شد، که مشکلات مالی زیر مجموعه همین مشکلات هست، من وقتی تضمیم گرفتم مستقل باشم ، پس باید این دست مشکلات هم قبول کنم و خودم با کمک همسرم و با مشورت خانواده ها رفعشون کنم.


خانواده همسرتون وظیفه ای ندارند در قبال خرج و مخارج زندگی کاملا مستقل شما و همسرتون! اگه کمکی هم میکنند از روی لطفشونه؛ نه وظیفه اشون.

شما اگه انتظاری هم دارین صرفا باید از همسرتون انتظار داشته باشین نه از خانواده شون.



شما که تازه یسال که ازدواج کردین، هنوز خیلی زوده بخواین به طلاق و جدایی فکر کنین!

از مشکلات یک زن مطلقه اطلاع دارین؟

اصلا از کجا مطمعنین وقتی طلاق گرفتین دوباره موردی بهتر از همسرتون به خواستگاریتون بیاد؟
مگه شما از آینده خبر دارین؟


هنوز اول راهین خیلی هم مونده تا بخواین جا بزنین ، مشکلات مالی هم مشکلی نیست که بخواین بخاطرش زندگیتون و از هم بپاشین هم خودتون هم شوهرتون هم خانواده هاتون از این مسله آسیب میبینین.

من نمیگم مشکل کمیست، نه اتفاقا مشکل سختیه، اما مشکلی نیست که بخواین بخاطرش جدا بشین، بهرحال این هم یکی از مولفه های زندگی متاهلیست !
وقتی خواستین ازدواج کنین ، فقط شیرینیاشو که نخواستین، تلخی و مشکلاتشم همراه با لحظات خوش انتخاب کردین.

نمیشه که همیشه لحظات خوش داشته باشیم، خوبه گاهی هم سختی های زندگی و بچشیم، تا پخته تر بشیم، تا بیشتر پدر و مادرامون و درک کنیم.
شما در سختی ها کنار همسرتون باشین ، تا همسرتون هم در آینده قدر شناس این درک بالای شما باشند، انشالله در خوشی ها همسرتون این فداکاری شما و جبران خواهند کرد.

مطمعن باشین در آینده همسرتون قدردان زحمات شما خواهند بود.

پدر همسرتون نمیخواین به فرزندشون ماهی بدن، میخواین ماهی گیری بهشون یاد بدن.

بذارین همسرتون کمی سختی بکشن تا خودشون بفکر راه چاره بیوفتن و برن دنبال کار! اگه قرار باشه شما بدیهیاشون و بدین، خانواده همسر هم خرجی شما! خب ایشون راحت میگن هیچکس که به کار کردن من نیازی نداره، چرا اصلا کار کنم ، میشینم تو خونه استراحت میکنم.

مساله ای که مطرح کردید خیلی مهمه. استقلال اقتصادی خانواده و همینطور کار کردن مرد، دو تا از مسائل مهم خانواده هستند.

همسرتون چند سالشه؟
سابقه ی کاریش چطور هست؟ آبا واقعا اهل کار هست و یه حرفه یا کار خاصی را بلده
یا این که یه پولی از پدرش گرفته و الکی وارد بازار شده و اون را از دست داده و حالا هم به اعتبار پدرش قرض و قوله و چک و سفته و ...

ضمن این که روش شما به نظر من درست نیست
شما ماهی یک و نیم میلیون قسط برای قرضهای همسرتون می دین و ایشون بیکار می خورن و می خوابن؟

سلام و روزتون بخیر
از شرایط سختی که توش قرار دارین متاسفم ... مسئله اقتصادی و مشکل مالی متاسفانه همه چیز زندگیرو تحت شعاع قرار میده... من تجربه زندگی مشترک ندارم اما خب شما بر چه اساسی ازدواج کردین یعنی به همسرتون علاقه داشتین؟ خب هر کس شرایط خودشو داره و شرایط زندگی ها انقدر متفاوته که نمیشه واقعا گفت چی بهتره ... بدهی شوهرتون اگر مقدارش زیاد نیست یعنی با کمک هم میتونین رفعش کنید خب چه اشکال داره شما هم کمکشون کنید...به قول خارجیا که عقد میکنن ادم باید در ناراحتی و خوشحالی و بیماری و سلامتو گرفتاری و هر لحظه در کنار همسرش باشه... بقیش دیگه به همسرتون بستگی داره که واقعا مسئولیت پذیر هستن یا نه ؟ واقعا دارن تلاششونو میکنن ولو اینکه به نتیجه نمیرسن یا نه؟ نظر خودتونم مثل دوستتونه؟ یعنی ته دلتون چیه؟ مسلماً جدایی اخرین راهه ... حتماً خوب فکر کنید خوب تا بعدا خدایی نکرده پشیمون نشین...مراقب خودتون باشید و یه چیزم اینکه مسائلتونو با دوستاتون یا اطرافیانتون زیاد مطرح نکنید ... با خدا درد دل کنید...:72:

درود بانو

یه گلگی از شما خیلی مختصر توضیح دادید ایکاش بصورت کامل مینوشتید.فکر کنم دوستان باید به تایپیک های قبلی شما مراجعه کنند:72:

میزان دقیق بدهی شوهرتان چقدره میشه اینو بگید منظورم اینه حدودا 100یا 2000 و اینکه چرا اصلا ایشون اینقدر بدهکاری بالا آوردن؟آخه نوشتید ماهانه یک تا یک و پانصد دارید قسط میدید و خانواده شوهرت هم داره یکمقدار قسط ها را پرداخت میکنه برای این سوال را پرسیدم.
شغل قبلیشون چی بوده ؟آیا با آگاهی وارد این شغل شدن و یا خیر بدون کسب اطلاعات لازم این شغل را انتخاب کردن و نبود مهارت و تجربه باعث شده بدهکاری بالا بیاره

منظور از پرسیدن سوالات بالا اینه میخواهم مشخص بشه که آیا ایشون توانایی اداره یه زندگی مشترک را دارند یا خیر بعد اینکه این مشکل حل بشه و یا اصلا این مشکل حل میشه یا نه؟مسئله اصلی بجز حل این مشکل اینه ایشون توی شغل بعدی که میخوان انتخاب کنن تواناییشو دارن یا نه دوباره هم یه بدهکاری بالا میارن و بدهی ایشان را همسر و خانوادش باید پرداخت کنن؟

سلام مرسي از همه دوستان بخاطر پاسخ هاشون
همسرم 31 سالشه، شغل پدرش دولتيه ولي خودش وارد بازار شده حدود 5 سال پيش به نظر من شوهرم بدرد بازار نميخوره چون هم خيلي به همه اعتماد ميکرده و ميکنه و الان هم چوب همين اعتمادش را مي خوره و البته خيلي اهل حساب و کتاب و دو دو تا چهار تا هم نيست.
اولش که وارد بازار شده (البته اون موقعه مجرد بوده و من نبودم) اينطور که من از اطرافيان و دوستان و خودش شنيدم خيلي خوب تو کارش پيشرفت کرده ولي چندتا اتفاق براش افتاده يکي اينکه با يه مقداري از پولش ماشين ميخره که خيلي زود تصادف بدي باهاش ميکنه و ماشين اسقاطي ميشه و دوباره يه ماشين ديگه ميخره و دوم اينکه بعداز اون ضرر يه نفر حدود 70 - 80 ميليون ازش پول ميبره و فرار ميکنه(بخاطر اعتماد بيجا شوهرم بدون چک و هيچي بهش بار داده و اونم فرار کرده) که هنوز پيدا نشده که نشده.


ميزان بدهي شوهرم حدود 200 ميليون بود که با فروختن ماشينمون و چندتا وام که گرفتيم الان تقريبا 100 ميليونه. يه کار اشتباه ديگه ايي هم که شوهرم کرد اين بود که بخاطر اينکه از کسي پول قرض نگيره پول سودي گرفت و همون بدبختمون کرد البته من اطلاع نداشتم وگرنه هيچوقت اجازه همچيت کاري را بهش نميدادم

تمام وامها و پول ماشين را ، (حدود 100 ميليون و بيشتر) داديم جاي اون پول سودي :-((
شوهرم مغروره به نظر من چون ميخواست حرف باباش را گوش نده و زير بار حرف اون نره سودي پول گرفت الان خودشه به اشتباهش اعتراف ميکنه و ميگه بزرگترين اشتباهم همين بوده و چه فايده داره .

همه ترس من هم اينه که شوهرم از پس زندگيمون بر نياد و مسئوليت پذير نباشه و بعدا دوباره هم اين مشکل پيش بياد . از کجا بايد متوجه بشم که شوهرم توانايي لازم واسه اداره زندگي را داره ؟ آيا بعدا که رفت سرکار اهل حساب و کتاب و پس انداز هست يا نه؟ چون وضع مالي پدرش خوبه از اون انتظار داره که کمک کنه و و خودش هيچي پس انداز نکنه.
خيلي از آيندهام ميترسم لطفا کمکم کنيد .
پيشاپيش ممنونم.

درود بانو

توی بیست و یکسالگی شوربختانه بخاطر نداشتن حساب و کتاب کم اوردم 4سال از عمرم رفت اگه اینجوری نمیشد الان وضع مالیم خیلی خیلی بهتر از الانم بود مهم نیست گذشته برای گذشتست مهم اینه ازش درس بگیریم برای دوباره بلند شدن و پیشرفت کردن در مورد شوهر شما من این مسئله و تغییر را مشاهده نمیکنم.

یادمه وقتی دوباره مغازه زدم پول زیادی نداشتم برای اینکه دوباره مثل دفعه اول نشه پولهامو بجای اینکه جنس مغازه بیشتر کنم طلا خریدم و خداراشکری سود هم کردم.الان هم حساب کتاب مغازه را حواسم بهش هست خداروشکری بهتر شدم.بدست اوردن این تجربه برای بهای سنگینی داشت خیلی سنگین

حالا وضعیت شوهر شما الان ایشون دنبال چجور شغلی میگردن اینو میشه توضیح بدید باهاشون صحبت کردید؟لطفا میزان درآمد درخواستی ایشون را بنویسد دقیق باشه این موضوع مهمه
لطفا بصورت دقیق جواب بدید حرف حساب ایشون چیه توی این مدت چه کارهایی انجام دادن و آیا درامدی داشتن؟
میزان درامد شما در ماه چقدر است؟


بطور خلاصه آیا شوهرت از شکستی که خورده درس گرفته تغییری درش احساس کردید

دوجور بازاری وجود داره یکی وقتی شکست میخوره ازش درس میگیره و بعد یه مدت دوباره بلند میشه و شروع میکنه به کار کردن پله پله پیشرفت میکنه
و یه مدل دیگه هم هست که پشتش به یکجایی گرمه و از اول بدرد بازار نمیخورده اگر یکبار اشتباه کنه دوباره هم همان را تکرار میکنه اینجور افراد از همه انتظار دارن ازشون حمایت بشه فرقی نداره پدر یا همسر و یا مادر.مظلوم نمایی میکنن و شکستشان را گردن دیگران می اندازن و اینکه ساده هستند و دیگران کلاهبردار.

با مورد اول شکست خورده ولی دوباره بلند میشه میشه زندگی دوباره ساخت و بهش امیدوار بود ولی در مورد افرادی که در دسته دوم قرار میگیرن یکم باید بیشتر دقت کنی و قشنگ فکر کرد در موردشان.

این موضوع باید اول مشخص بشه برداشت شما و اطرافیان نسبت به این موضوع چیه؟در رفتارهایی که انجام میده و مسئولیت پذیریش و اینکه توی زندگی شخصیش با توجه به موقعیت حال حاضرش مدیریت پولی داره با توجه به اندک درآمدی که خانواده داره و یا خیر بازم به بیخیالی میزنه

ببخشید زیاد شد:72:



حداقلش اینو بجرات میتوانم بگم شوهر شما مدیریت اقتصادی نداره در آینده در این مورد به مشکل برمیخورید اگر ایشون سعی در تغییر خودشان نداشته باشند با توجه به اینکه مرد هستند و غرور دارند و شما هم نوشتید فرد مغروری هستند.این وسط حسی که من دارم رابطه خوبی با پدرش نداره و یکجورایی میخواد خودشو به پدرش ثابت کنه

دوست ندارم بگم یا نه میترسم با واقعیت روبرو شم به نظرم شوهرم از نوع دوم بازاری هاست نه امکانش نیست پیش پدرش شاغل شه
نه اینکه نسازه امکانش نیست.

تو این مدت خانوادش به چند نفر سپردن واسه کار ولی خبری نشده ، خودش دنبال کار دیگه ایی نبوده .

میترسم با شوهرم در این رابطه صریح و واضح صحبت کنم و انتظاراتم را بگم :(

اینجا فقط مسئله درآمد نیست جایگاه مرد باید در خانواده مشخص باشه این جواب شما اصلا بهم حس خوبی نمیده.اینکه خودش دنبال کار نمیگرده دلیلش چیه؟
وضعیت یه مرد متاهل با یه مرد مجرد متفاوته مسئولیت های متفاوت و شرایط متفاوتی هم دارند این موضوع را بسیار جدی بگیرید بانو
جواب پست من را ندید چون تایپیک بهتره منطقی جلو بره و از حالت محاوره ای خارج بشه.پیشنهاد من بشما اینه که عضویت انجمن ازاد بگیرید و این مشکلتان را بصورت خصوصی با مدیر و مشاورین سایت مطرح کنید:72:



http://www.hamdardi.net/payments.php

حق اشتراک يکماهه انجمن آزاد 10000 تومان
حق اشتراک 3ماهه انجمن آزاد 28000 تومان
ولي بهتره که سه ماهش را پرداخت نماييد
چنتا حسن داره.
1.بصورت انلاين مشاوريد سايت در اختيار شما هستن و لازم نيست وقت بگيريد يا از منزل خارج بشيد.
2.قيمت مناسب نسبت به بيرون
3. از همه مهمتر حداقل خيالت راحته سايت داراي مشاورين متخصص و باتجربه اي هستش

حتما باید با شوهرت بصورت درست و صریح همراه با احترام صحبت کنید.جراتمندانه باید رفتار کنید.البته این فقط یه پیشنهاد شخصیه

سلام وقتتون بخیر

چطوری می تونم با شوهرم در این باره صحبت کنم و متوجهه شم که از این شکستش درس گرفته و در آینده دوباره تکرار نمیشه؟ و در مورد مدیریت مالی و اقتصادی باهاش صحبت کنم.
اگه مستقیم بگم که مدیریت مالی نداری و ... که نه تنها هیچی درست نمیشه بلکه ناراحتی هم پیش میاد دوست دارم یه جوری متوجهه شه که من نگران آیندهام و دوست دارم که بیشتر حواسش به آینده زندگیمون باشه و بیشتر تلاش و کوشش از خودش نشون بده حتی اگه چیزی عوض نشه ولی اون تلاشش را بکنه که من خیالم راحت باشه که شوهرم اهل پیشرفت و کاره.
تا حالا در این باره باهاش صحبت نکردم حس میکنم اون فکر میکنه از نظر من همه چی خوبه و من هیچ خواسته و انتظاری ازش ندارم !

سلام به همدردی خوش امدید . ازدواج یعنی قبول تعهد . یعنی قبول مسئولیت . اول از همه اون دوستتون اصلا خیر خواه زندگی شما نیست . واز روی نا اگاهی یا حسادت زندگی شما رو از هم میپاشه . ازدواج این نیست که زوج در خوشیها کنار هم باشند بلکه در سختیها هم باید پشتیبان هم باشند . اگر بیکاری همسر شما از روی بی عاری و تنبلی وبی مسئولیتی باشه جای تامل داره ولی اگه واقعا دنبالشه و شرایطش فعلا مهیا نشده بهتره صبوری کنید . شما قبل از ازدواج میدونستید که ایشون فعلا بیکاره پس خودتون قبول کردید که باهاش ازدواج کنید . به خاطر بیکاریشون سرش غر نزنید و غرورش رو نشکنید اینطوری اعتماد به نفسش رو از بین میبرید . بلکه اعتماد به نفس بدهید و امید تون به خدا باشه . دعا میکنم خداوند برای همه جوانان بیکارمان کار برسونه . و جربزه کار کردن رو هم در وجودشون قرار بده . (متاسفانه تعریفی که امروزه جوانان ما از کار دارند . شکل یک میز خالی ست )

سلام خدمت همه دوستان از همه تشکر میکنم بخاطر راهنماییشون

شوهرم آدم تنبلی نیست یعنی اگه کار واسش جور شه خیلی خوب و دقیق به کارش رسیدگی میکنه
چند ماهی تو یه شرکت تازه تاسیس کار میکرد مدیرش ازش راضی بود ولی متاسفانه شرکت از هم پاشید و تعطیل شد. تازه حقوق اون چند ماه را هم بهش ندادند.

خودش خیلی دلش میخاد بره سرکار میگه منم خسته شدم از بیکاری ولی نمیدونم چرا هیچ حرکتی واسه پیدا کردن کار ازش نمیبینم. همش میگه آخه چطوری و کجا کار گیر بیارم؟!
به نظر شما اشکال داره بره تو آژانس کار کنه خودش قبول نمیکنه من خودم فکر میکنم بخاطر اینکه وضعش قبلا خوب بوده الان دوست نداره بره میترسه دوستاش یا آشنایان ببینن. من چطوری راضیش کنم که بره تو آژانس کار کنه؟؟؟

یه روزی داشتم با دوستم که مشاور بود راجه به وظایف مردا در قبال خانوما تو زندگی متاهلی صحبت می کردم،یه حرفی زد که همیشه تو ذهنمه. گفت مرد اگه زنش رو بخواد برای آسایشش هر کاری میکنه.گفت شوهر خواهر من اوایل که ازدواج کرده بودن حقوقش بزور کفاف زندگیشونو میداد.گفت خواهر من تو اون دوران وقتی با شوهرش رفته بود بیرون از یه النگو خوشش میاد و به شوهرشم میگه که چقدر خوشش اومده. گفت بعد اون روز شوهرش تا یک ماه هر روز دیرتر میومده خونه و وقتی خواهرم ازش میپرسیده میگفته میفهمی.آخر سر ،سرماه اون النگو رو برای خواهرم میخره و خواهرم تازه فهیده بوده که بنده خدا بعد کار روزانش میرفته کاگری ساختمان تا بتونه پول جمع کنه.
دوست عزیز شوهر شما باید خودش فکر کار باشه و بخاطر اسایش زنش راضی به هر کاری باشه.دیگه کار آژانس که بد نیست.با نظر دوستمون واحد که گفتن ازدواج یعنی قبول تعهد موافقم ولی این تعهد رو دو نفر در قبال هم دارن. نمیشه که فقط یکی تلاش کنه.شما میگی چطوری شوهرمو راضی کنم؟من جای شما بودم میزاشتم کمی بهش فشار بیاد تا بفکر بیفته .تاوقتی شما قسط و خرجی میدی منم بودم فکر کار نمیشدم.

با سپاس از بانو واحد

توی هر زندگی از اینجور مشکلات پیش میاد بعضی مواقع با سختی هایی مواجه هستیم ولی شما هم بهتره صبور باشید بانو ولی ساده نباشید به شوهرت اعتماد بنفس بده روحیشو تقویت کن جایگاه مردانشو بهش برگدون دونفری برید دنبال کار بهش بگید چقدر برای شما باارزشه و بخاطر خودش انتخابش کردید و کنارش هستید خوشحالید از اینکه پیشتونه و احساس خوبی دارید و دوست دارید خوشحال ببینین ایشونو کلا بهش دلگرمی بده و درعین حال هم دنبال شغل باشید.بهش اصرار نکن فقط تشویقش کن در مورد رفتن به آژانس هم تشویقش کن بعنوان یه شغل موقت بهش پیشنهاد بده تا شغل جدید پیدا بشه.:72: مثلا چنتا شغل را با همدیگه بهش پیشنهاد بدید کار توی آژانس هم بینشان باشه در هر صورت سعی کن احترامش حفظ بشه این مشکلات رفع میشه ایشالله بزودی این سختی ها باعث میشه زن و شوهر بهم بیشتر نزدیک بشن و قدر زندگیشان را بیشتر بدانن.