عدم علاقه به نامزد بعد از چندسال !

با سلام خدمت شما عزيزان
يكم موضوع طولانيه
اميدوارم خسته كننده نباشه براتون
من يك پسر ٢٣ ساله دورگه هستم تو يكي از شهرهاي جنوبي كشور زندگي ميكنم.
مادرم بزرگ شده تهران هستن و پدرم جنوبي ميباشن
خودم نصف عمرم رو تهران بزرگ شدم و بطور كلي ميشه گفت كه تو خونه هم با فرهنگ اونجا بزرگ شدم
درست پنج سال قبل من از همه جا بيخبر يه نوجوان ١٧ ساله بودم كه پسر عمم( الان باجناقمه) تماس گرفت و گفت بيا كه براي دختر فلاني كلي خواستگار اومده و ميخوان عروسش كنن و من چند سال دوماد اين خونوادم خيلي راضيم و مطمئن باش ازين بهتر گيرت نمياد و ازين حرفا !
من نميدونم چي شد كه يهو تحريك شدم !
اينو هم بگم كه ما با خانواده نامزدم دوستي ديرينه اي داشتيم و پدر من و پدر نامزدم از دوتا برادر به هم نزديكترن و روابط خانوادگي خيلي محكمي داشتيم هميشه و اتفاقا خيلي خانواده خوب و محترمي هم هستن !
خلاصه ازون روز به بعد پسرعمم مرتبا تماس گرفت كه برو با خونوادت حرف بزن بگو بيان اين دخترو نشون كنن !
من چون روم نميشد و سنم خيلي كم بود به خونوادم نگفتم و ضمن اينكه پدر و مادرم چون من تك پسر هستم روي تحصيلات من خيلي حساس بودن و ميخواستن من درس بخونم و مخالف زود ازدواج كردن بودن !
بعد از مدتي دوباره با من تماس گرفتن گفتن كه يكاري بكن وگرنه دختره از دستت ميپره و اگه روت نميشه با خونوادت بگي حداقل به عموت بگو تا اون به خونوادت بگه
من با عموم تماس گرفتم بهشون گفتم كه به خونوادم بگه و اگه اونا راضين برن و به خونواده دختر بگن كه دخترو برامون نگه داره تا زمانيكه من وارد دانشگاه بشم و درسم تموم بشه !
عموي بنده هم بدون اطلاع پدر و مادرم به پدر نامزدم گفته بودن و پدر نامزدم هم قبول كردن !
و بدون اطلاع خونوادم من دوماد شدم !!!!
من خيلي ميترسيدم
بعد مدتي خونوادم مطلع شدن و خيلي ناراحت شدن و گفتن كه اين هنوز بچه است و چهار روز ديگه پشيمون ميشه و باعث ابرو ريزي و قطع شدن يك عمر روابط خونوادگي ميشه.
حتي مادرم ر به نشانه اعتراض به مدت يكسال با همه قطع رابطه كردن.
خلاصه من خيلي تحت فشار قرار كرفتم
از طرفي كه خونوادم راضي نبودن و از طرفي اينكه مرتبا پسرعمم تماس ميگرفت و ميگفت خونوادت رو راضي كن بگو بيان كه مراسم نامزدي بگيرن وگرنه آبرو ريزي ميشه و ابروي دخترشون ميره و ازينجور حرفا !
چون نامزدم مادرشون فوت شده مدام ميگفتن دختره مادر نداره و گناه داره و با ابروش بازي ميشه !
خلاصه تا يك مدتي گذشت و خونوادم كوتاه اومدم حدود يكسالي بود كه گذشت و من احساس كردم كه اشتباهي تو اين مسير گام برداشتم !
ادامش رو تو پست بعدي مينويسم

- - - Updated - - -

تو اين مدت پدر و مادرم بازم با پدرنامزدم حرف نزده بودن و رسما خواستگاري صورت نگرفته بود و من صرفا بخاطر همون حرف عموم دوماد شده بودم !
پدر نامزدم مرد فوق العاده مهربون و خوش قلبيه!
خيلي به من محبت ميكنه و منو بيشتر از همه دوماداش تحويل ميگيره !
تو اين مدت يكسال هم ارتباطي با اون دختر نداشتم
چون اينجا مردم مذهبي هستن و روابط بين نامزد ها رو اصلا درست نميدونن
بصورت پنهاني گاها با گوشي خواهرش به من زنگ ميزد يا مسيج ميداد
يكسالي ازين موضوع كه گذشت و من وارد دانشگاه شده بودم حس كردم دودلم و اشتباه كردم
اصلا از ظاهر و اخلاق و رفتار نامزدم راضي نبودم
اون با يه فرهنگ ديگه بزرگ شده و من با يه فرهنگ ديگه
ظاهرش هم اصلا برام قابل قبول نبود
خيلي حرص ميخوردم
روز به روز هم محبت خانواده نامزدم به من بيشتر ميشد
اون دختر هم به من دلبيته بود
با اينكه هيچ خواستگاري رخ نداده بود و حتي نشونش هم نكرده بودم اما حس كردم ديگه راه برگشتي وجود نداره !
همش ميگفتم اگه الان بخوام بكشم كنار روابط خونوادگيمون خراب ميشه
و اينكه اونا اينهمه به من محبت ميكنن من نبايد جواب محبتشون رو با بدي بدم.
ديگه گفتم حاضرم خودم رو فدا كنم اين وسط.
ديگه چهارسال گذشت به همين منوال
تا اينكه خوانواده ها گفتن بعد از گذشت چندسال بهتره الان مراسم نامزدي و عقد بگيريم براشون.
پدر و مادرم تو اين مدت چهارسال چندبار ازم پرسيدن ايا واقعا ميخوايش يا نه ؟
منم از ترس اينكه ابرو ريزي بشه و دل دختره بشكنه گفتم اره ميخوام !
همش هم محبتهاي پدر نامزدم ميومد جلوي چشمام و نميخواستم كه ناراحت بشه !
پارسال عقد كرديم و من اصلا راضي نبودم و روز عقد بدترين روز رندگيم بود !
نامزدم منو خيلي خيلي دوستم داره
دركل دختر خوب و مهربونيه
اما اون چيزي نيست كه من ميخوام
اصلا بهش علاقمند نشدم تو اين مدت
متاسفانه يكماه بعد از عقد من حس كردم ديگه الان واقعا راه برگشت نيست گفتم شايد ارتباط جنسي باعث بشه بهش علاقمند بشم
با رضايت نامزدم ارتباط كامل برقرار كرديم متاسفانه!
بازم علاقمند نشدم
تو اين يكسال شايد باورتون نشه شايد كمتر از ده بار بهش زنگ زده باشم همش اون زنگ ميزنه و مسيج ميده.
نامزدم هم كاملا ميدونه كه بهش علاقه ندارم اما همش ميگفت من مادر ندارم و منو تركم نكني و به من محبت كن و ازينجور حرفا !
ديگه زندگيم تو اين مدت چندسال شد همش حسرت خوردن و حرص زدن !
من خيلي ادم شوخ طبع با انرژي بودم
اما كاملا منزوي شدم و افسرده
موهاي سرم شايد باورتون نشه اما سفيد شده !
الان ديگه حس ميكنم بريدم و از اينده ميترسم !
به خانومم گفتم كه ديگه نميخوامت
حدود دوماهه باهاش ارتباطمو قطع كردم
به خونوادم براي اولين بار گفتم
خيلي ناراحت شدن
خونوادم مخالفت كردن گفتن الان اصلا نميشه كاري كرد و اون دختر كناه داره و ابرو ريزي ميشه ضمن اينكه تو اين منطقه باكرگي خيلي مساله مهميه و ازينجور حرفا !
دوستاني كه فرصت كردن و مطالب رو خونودن بنظرتون چيكار كنم ؟
من به اندازه كافي ضرر كردم
خودمو فدا كردم خيلي
افسرده و منزوي شدم
و ميدونم كه اشتباه كردم
اما بايد چيكار كنم الان ؟

- - - Updated - - -

در مورد ظاهر هم بگم كه من پوستم روشنه ولي نامزدم سبزست
و از خيليا هم شنيدم كه گفتم كه خودت از نامزدت خيلي سرتري
حتي نامزدم هم هميشه همينو بهم ميگه
خيلي برام زجراوره
نه ظاهرش برام جذابيت داره
و نه اخلاقاش
من روي تميزي و منظم بودن خيلي حساسم اما اون اينجوري نيست متاسفانه

کاری که شما کردید اشتباه بوده و اشتباه تر اینکه ادامه دادید و عقد کردید.اون خانم نمی دونستن که شما چه حسی به ایشون دارید الان متوجه شدند که هم خواستگارشون رو از دست دادند و هم چند سال رو به پای شما گذاشتند.و بدتر اینکه شما میدونستید دارید اشتباه می کنید ولی ادامه دادید....خوب اینها رو گفتم نه برای سرزنش،برای اینکه به خودتون بیایید و تو زندگی محکم و عاقلانه و به موقع تصمیم بگیرید ....شما ذهنیتتون کاملا منفیه نسبت به این خانوم.به نظر میاد فقط به جدا شدن فکر میکنید....نظر همسرتون چی بود وقتی متوجه شدند؟

شما اشتباه کردید خیلی زیاد
پدر دختر هم اشتباه کرد با اینکه میدونست 1-خانوادت راضی به این وصلت نیست و
2-خودت سن کم داری به این ازدواج رضایت داد

اگه دوستش نداری بهتره که جدا شی و باید تاوان اشتباهت را بپردازی (منظورم مهریه هست )

سلام دوست عزیز.
خیلی خیلی متاسف شدم. بیشتر بخاطر اون دختر که قراره زندگیش خیلی راحت و با تصمیم شما از راهی که میتونست براش خیلی خوب باشه عوض بشه و به راهی بره که شاید تا آخر عمر فقط حسرت بخوره.
من فکر میکنم دچار تنوع طلبی شدی. راهی هستش که رفتی و اون دختر الان همسر تو هستش. به نظر من برو و با یک مشاور دینی موضوعت رو مطرح کن. چون موثرترین راه بنظر من راهیه که روی احساست تاثیر بذاره.
تو دو راه داری. یا به هر قیمتی شده ازش جدا بشی و بری دنبال یکی که از ظاهرش خوشت میاد(متاسفانه خیلی چیزا توی این تصمیم خراب میشه و مهمترینش آینده ایه که اون دختر میتونست به خوبی داشته باشه) و یا بشینی و فکر کنی.یکم روی فکرت باید کار کنی.روی رفتارهای روزانت. شاید بگی چه ربطی داره. ولی برای خودم و توی وجود خودم ثابت شده که حتی خیلی چیزای ساده روزمره روی احساس و فکر ما نسبت به دیگران تاثیر داره. وقتی شما رفتی دانشگاه و دختر هایی در رنگ های مختلف و تیپ های مختلف دیدی(اینا مال چند وقت بودن با دوست پسراشون هستن نه همسران شما و خیلی از ما جوونایی که فک میکنیم اینا خوبن ) مطمعنا اگر یک پشتوانه ی اعتقادی (نمیگم مذهبی) نداشته باشی دچار دلزدگی از همسرت میشی. اینکه میگن تو از خانمت سرتری و این روی شما تاثیر میذاره دقیقا مشکل خودته و نه اون دختر بیچاره. سرتر توی چی؟ قیافه؟تیپ؟یا معرفت و محبت و عشق؟ یک مرد واقعی بخاطر اشتباه خودش زندگی دیگرانو به بازی نمیگیره. مرد واقعی بخاطر اشتباه خودش منت نمیذاره که بخاطر اون موهام سفید شده و روزای سختی رو سپری کردم و ... . اون چه گناهی کرده؟؟ نمیخوام سرزنشت کنم. و نمیخوام بگم اشتباهت شروع و یا ادامه این قضیه بوده. اشتباهت توی وجود خودته و چیزی نیست که درست نشه. باید تمرین کنی تا روح قوی و عزت نفس قوی داشته باشی. فکرت و باید نسبت به بعضی چیزا عوض کنی. حالا دختر خوشگل و خوشتیپ و ... چی داره که همسر خودت نداره؟؟ آیندت با کدوم آرومتر و پایدارتره؟ همه چیز قیافه و تیپه؟ .
برنامه ی ماه عسل رو دیدی؟اون قسمتی که اون دختر که ضربه به نخاعش خورده بود به همراه شوهرش اومده بود؟؟ اون دختر روی ویلچر بود.کارای روزا نشو نمیتونست انجام بده. فکر میکنی چرا اون پسر اونطور پای زنش مونده بود؟؟
یکم توی وجود خودت دنبال اشتباهات و مشکلات بگرد.نه توی تیپ و قیافه ی دختری که دوستت داره.
ببخشید زیاد حرف زدم:)

مرسي از راهنمايياتون
اما ببينيد من اولا ادم مذهبي هستم و اينجوري نيستم كه فكر كنيد خداينكرده تو خيابون و اينور اونور دنبال زن و دختر مردم باشم !
ثانيا دوست عزيزم باور كنين من بي وجدان نيستم
من اگه وجدانم رو ميخواستم زير پا بذارم همون سال اول تموم ميكردم
من توي يك عمل انجام شده قرار گرفتم
١٧ سالم بود و درك درستي از اطرافم نداشتم
يكهو دومادم كردن و ديدم كه وارد يك مسيري شدم كه بيرون امدن ازش سخته
من تمام اشتباهاتم رو قبول دارم
و بزرگترين اشتباهم اين بود كه اينهمه صبر كردم !
شايد اگه همون سال اول ميكشيدم كنار اينهمه مشكل بوجود نميومد !
دوست عزيزم من با برخي از مشاورين مذهبي دوستم
باهاشون در ميون گذاشتم اما بدليل پيچيدگي موضوع نتونستن راهكار درستي بدن.
من صبر و تحملم خيلي زياده
٥ سال از بهترين سالهاي زندگيم رو درد كشيدم و به هيچكس چيزي نگفتم كه مبادا خاطر كسي رنجيده بسه
ميتونم مابقي عمرم رو هم بسوزم و بسازم
اما ازين ميترسم كه ٤ روز ديگه بچه من تو زندگيم متضرر بشه
خود همسرم وقتي بياد زير يك سقف وقتي ببينه من بهش حسي ندارم بيشتر زجر ميكشه
دور و بر من مشابه اين اتفاقات زياد رخ داده متاسفانه و ميبينم كه طرف با يك بچه شب و روز با زنش درگيره
اينجا تو اين منطقه چون زود و بدون در نظر گرفتن شرايط ازدواج ميكنن متاسفانه ازين قبيل مشكلات زياد ديده ميشه !
يك چيز ديگه هم بگم
من فقط نگفتم ظاهرش برام قابل قبول نيست
گفتم كه از لحاظ فرهنگي خيلي تفاوت داريم
هميشه بايد من بهش بگن اينكارو بكن يا اينجوري رفتار كن و ...
من دوسال پيش قبل اينكه عقد كنم به نامزدم گفتم بهت حسي ندارم ولي خيلي بي تابي كرد و گفت من مادر ندارم و ازينجور حرفا
من دلم سوخت گفتم خودمو فدا ميكنم اما نميذارم دلش بشكنه !
پس من ادم بي وجدان و بي احساسي نيستم !
در ضمن خانواده نامزدم بسيار ثروتمند هستند.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گوش ماهی

کاری که شما کردید اشتباه بوده و اشتباه تر اینکه ادامه دادید و عقد کردید.اون خانم نمی دونستن که شما چه حسی به ایشون دارید الان متوجه شدند که هم خواستگارشون رو از دست دادند و هم چند سال رو به پای شما گذاشتند.و بدتر اینکه شما میدونستید دارید اشتباه می کنید ولی ادامه دادید....خوب اینها رو گفتم نه برای سرزنش،برای اینکه به خودتون بیایید و تو زندگی محکم و عاقلانه و به موقع تصمیم بگیرید ....شما ذهنیتتون کاملا منفیه نسبت به این خانوم.به نظر میاد فقط به جدا شدن فکر میکنید....نظر همسرتون چی بود وقتی متوجه شدند؟

---

من بهشون دوسال پيش قبل اينكه عقد كنم گفتم بهت حسي ندارم و حتي تصميم گرفتم ديگه ادامه ندم
اما خيلي بي تابي كرد و دلم سوخت
با خودم گفتم خودمو فدا ميكنم اما دلشو نميشكنم
تو اين مدت هم خودش ميدونست كه من بهش علاقه ندارم حتي بارها به من گفت كه منو دوس نداري
اخرين باري كه باهاش حرف زدم و گفتم بريدم و بهت حسي ندارم مجددا بي تابي كرد
اما جالب اينه كه اونم ديگه به من زنگ نزد و از وقتي ارتباطم رو باهاش قطع كردم اونم ديگه زنگ نزده و مسيج نداده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین2010

شما اشتباه کردید خیلی زیاد
پدر دختر هم اشتباه کرد با اینکه میدونست 1-خانوادت راضی به این وصلت نیست و
2-خودت سن کم داری به این ازدواج رضایت داد

اگه دوستش نداری بهتره که جدا شی و باید تاوان اشتباهت را بپردازی (منظورم مهریه هست )

---

این نظر شما واقعا تاسف برانگیزه.
مثل این میمونه طرف کامیون داره هرجور بخواد رانندگی میکنه و میزنه به ماشینای کوچیکتر و بعد میگه بیمه دارم دیه میدم.به نظرتون درسته؟؟
هرکی هرکار بکنه بعد بگه پولشو میدم؟؟ شما جای اون دختر باشی راضی میشی شوهرت ولت کنه بعد بگه مهرشو میدم؟؟ همه چیز مگه پوله؟؟ عزت نفس شماها کجا رفته؟؟؟ اینجوری باشه که من میتونم سالی یه زن بگیرم.بعد بگم خب دیگه این بسه و بعدی.اینو مهرشو بدین بره رد کارش چون خوشم نمیاد دیگه.
خیلی خیلی متاسف شدم برای دختران جامعه خودمون که اگر واقعا این دید رو به زندگی و مشکلات دارن.

- - - Updated - - -

باسلام

به همدردی خوش آمدید.


عجب مشکلی! دو طرف قضیه دو انسان هستند، با یک عالمه آرزو !

خب اگه شما همون زمان نامزدی مشاوره میگرفتین، نهایت یک دلخوری ساده برای خانواده ها پیش میومد، شاید تا یک مدتی کدورت میبود ولی خب در نهایت دختر خانوم با شخصی که دوستش داره ازدواج میکرد و خوشبخت میشد شما هم همینطور!

اگه حداقل دوران عقد میامدین قبل از برقراری رابطه کامل ، خب در اونصورت هم باز هم جای برگشت هایی برای دختر بود!

اما الان شما میگین در یک شهر کوچک و اونم شهری که بکارت دختر خیلی مهمه، هستین، از طرفی به دختر خیلی بد موقعی گفتین درست زمانی که دل بسته؛ و حتی رابطه کامل برقرار کردین! حتما میدونین دختر خانوم ها بخش عظیم وابستگیشون بعد از ایجاد رابطه بوجود میاد!

خب اما بازم نقطه های امیدی هست، شما نوشتین فقط مسله ظاهری نیست! خب پس یسری مسایلی هست، که دست خود شخصه و با آگاهی و مدیریت درست ؛ میشه درستش کرد!

بنظرم هم بخاطر خودتون هم خانواده ها هم دختر خانوم، بحث جدایی و مدتی مختومه کنید، اصلا مدتی فکر کنین همچین گزینه ای وجود نداره! مدتی فکر کنید، باید با همین ایشون زندگی کنید، و دختر دیگری نیست، و راه فراری به اسم "طلاق " فعلا تا اطلاع ثانوی وجود نداره!


ببینین، خیلی مهارت ها هست ، که مطمعنا هم شما هم دختر خانوم به علت ازدواج زود هنگام ازشون بی بهره موندین، که تمام این مهارت ها رو شما میتونین از طریق مطالعه ، یا کلاس رفتن بدست بیارین! فقط کافیه انگیزه اش و داشته باشین و بخواین!

با دختر خانوم صحبت کنین باهم مشاوره برین و سعی کنید ضعف های همدیگه رو بهم گوشزد کنید و درصدد رفعش بربیاین!

دختر خانوم که شما رو خیلی دوست دارند، پس حتما دوست خواهند داشت که همسر شون هم همین احساس و نسبت بهشون داشته باشند، تا الان هم حتما خیلی دلشون شکسته ، بهتره بهشون راه درست و نشون بدین! تا ایشون بهترین همسر براتون بشند!

ما که دختر خانوم و ندیدیم، اما اگه صرفا روی حساب حرف مردم میخواین بگین شما سرتر هستین بنظرم اشتباه عمل میکنید، زیبایی یک معیار نسبیه، ممکنه یکی از انسانی سبزه خوشش بیاد یکی از سفید ! نمیشه گفت اونی که سبزه است زشته اونی که سفیده خوشگله!

اصلا زشتی وجود نداره، همسر شما اگه به دلتون ننشسته بوده، خب مقصر شما هستین که از همون اول ندیده و نشناخته اقدام کردین، حتی پدر و مادرتون به شما چهار سال مهلت دادند، و بعد از چهار سال تازه اقدام کردن ! و این شما بودین که پنهانی با ایشون در ارتباط بودین! اگه حس و تمایلی نبوده ، پس ارتباط به چه علت برقرار شده؟ وقتی عرف شهرتون رابطه نبوده، خب میتونستین ، به این بهانه حرف و رابطه ای هم نداشته باشین تا خانواده تون اقدام کنند! اینطوری دختر خانوم هم وابسته و امیدوار نمیشدن! اما حتما تمایلی در شما وجود داشته که این ارتباط شکل گرفته ، درسته؟


در مورد ظاهر یک نکته ای و بگم:

ایشون چند سالشونه؟ اگه هنوز دبیرستانی هستند، بنظرم کمی صبر کنید، ظاهر دختر خانوم ها معمولا از 20 تا 25 ، 26 خیلی تغییر میکنند، شاید ایشون هنوز همون چهره نوجوانی و دارند، برای همین بظرتون زیبایی های مد نظرتون و ندارند. شاید هنوز از نظر فیزیکی به اون اوج زیباییشون نرسیده باشند!




من فکر میکنم ، چون به شما این فرصت داده نشده بوده که خودتون دنبال دختر مورد علاقه اتون بگردین و کمی تو این راه بدست آوردنشون سختی بکشین، یجورایی ایشون چون برای شما سهل الوصول بودند، برای همین از چشم شما افتادن!

درصورتی که شاید اگه امروز شما با ایشون ازدواج نکرده بودین، و ایشون به شما به این آسونی جواب مثبت نمیدادن، شما تمایل زیادی در بدست آوردن دل ایشون میداشتین!

مگه نه اینکه تا فهمیدین خواستگار زیاد دارند و ازشون تعریف زیاد میشه راغب شدین و در سنی که اصلا آمادگیشو نداشتین اقدام کردین!!!


کمی به خودتون و ایشون فرصت بدین، با هم صحبت کنید و مشاوره برین، به ایشون از ضعف هاشون بگین و ازشون بخواین اصلاحشون کنند، البته از راه درست بگین!میتونین پیش مشاور برین و از مشاور بخواین برای اصلاح زندگیتون بهشون بگند.
کلاس برین!
یا اگه شرایطشو ندارین ، بیشتر مطالعه داشته باشین!

حتی میتونید از مقالات خوب اینجا استفاده کنید!

سلام

شما گفتید: "نه ظاهرش برام جذابيت داره
و نه اخلاقاش
من روي تميزي و منظم بودن خيلي حساسم اما اون اينجوري نيست متاسفانه"

بنظرم سن نامزدتون خیلی زیاد نباشه..شما می تونید دوستانه و بدون رودربایستی درباره ی موارد، اخلاقیات و خصوصیت هایی که ایشون دارن و شما نمی پسندید و یا ایشون ندارن و شما می خوایید که ایشون داشته باشن، باهاشون صحبت کنید.
ظاهر که مشکلی نیست زیاد! واقعا می شه ظاهر رو کاملا تغییر داد و بهتر کرد. مثل چاقی یا لاغری، تیپ و لباس، آراستگی و زیبایی، نحوه ی ارتباط و ...

شاید مسله پیچیده باشه اما راه حلش مشخصه. یک راه سخت داره اما با معرفت و بزرگی و مرد بودن. و یک راه با دردسرای اولیه و ادامه ای بظاهر راحت و اونم پاک کردن صورت مسله و جدایی ولی انصافا مردونگی و معرفت توش زیاد نیست.
شاید فکر کنی درکت نمیکنم.ولی باید بگم درکت میکنم که دارم نظر میدم. نمیدونم داستان منو خوندی یا نه. ولی منم توی یه روزایی همچین حسی داشتم و گاهی حتی تنفر. اما خب خودمو کنترل کردم.اما بعد بخاطر مشکل خانواده و ... رابطمون بهم خورد. پیشنهاد میکنم بخونی داستانم رو. یه روزای سختی رو دارم میگذرانم که داره پیرم میکنه. داستانمون شبیه هم نیست ها.فقط این حس تورو تجربه کردم. اما با این تفاوت که تو خیلی از راه رو رفتی. و اینکه به راهت ادامه بدی در اصل معرفت بخرج دادن نیست.وظیفته.
متاسفانه فکر میکنم توی خیالت میگی من معرفت بخرج دادم که تا اینجا اومدم و ولش نکردم. نمیدونم دیدت نسبت به کلا خانم ها چجوریه. اونو یک انسان ببین.انسانی در حد خودت. نه یه موجود قابل ترحم و مادر مرده و ... . اون الان توی ذهن تو یک انسان خیلی پایین هستش. به خودت نگاه کن. تو کی هستی؟؟ اون وقتا که این حس به من دست میداد میرفتم جلوی آینه به خودم نگاه میکردم و از خودم میپرسیدم که فکر میکنی کی هستی؟؟ وقتی میدیدم که هیچی نیستم.تازه میفهمید اون کیه.
برخلاف اینکه میگی مذهبی هستی اما بنظر میاد با اعتقاد نیستی. مذهبی بودن که کار خاصی نیست. نماز و روزه و شرکت توی هیات مذهبی و ... که نشونه اعتقاد نیست. فقط ظاهرا مذهبی هستی.
تو نگاهت به اون دختر اشتباه هستش. بشین فکر کن. بدون هیچ جبهه گیری و قضاوت و ... ای. عاشورا تاسوعا نزدیک هستش. بجای زدن به سر و سینه امسال بنظر من بشین گوشه ی مجلس خودتو بررسی کن. بشین ببین خداوکیلی توی وجودت چی میگذره. و بعد هر تصمیمی گرفتی پاش بمون. و سعی کن دیدت هرچی شد اون شب همون بمونه. جوگير نمیخوام بشی. چشمات بنظرم باید بیشتر باز بشه.
امیدوارم هرچی خیر و صلاح هستش برات پیش بیاد. تو راه درست رو بخاطر رضای خدا برو.خودش کمکت میکنه. اما خالص برو. اگر میبینی مردونه میتونی بری توی این راه و خالصانه ادامه بدی پس ادامه بده.
این قضیه مثل اون معتادی میمونه که ترک میکنه و با سختی زیاد 1 سال لب به سیگار هم حتی نمیزنه ولی یکبار و یک دقیقه که مواد بکشه تمام زحمتشو به باد داده. مرد اون لحظه باید باشی. بشین فکر کن ببین مرد لحظه های سخت زندگیت هستی یا نه.
میگی زنگ نزده و پیام نداده.خوشحالی؟؟ احساس میکنی داری خلاص میشی. اما این احساس موقته. اگر راحت از زندگیت بره و هییییییییچ مشکلی هم برات پیش نیاید چه احساسی داری؟؟اینرو به خودت جواب بده.
همیشه یه چیز رو اصل قرار بده. و اون اینکه خودت رو جای اون قرار بده و ببین اگر جای اون بودی دوست داشتی باهات چه رفتاری بشه. این یه اصل کلیه. حدیث از امام علی(ع) هم هست. آنچه بر خود میپسندی بر دیگران هم بپسند.
من سه تا پست امروزم تموم شد و صحبت دیگه ای هم ندارم. فقط امیدوارم اگر راه ادامه دادن رو پی گرفتی مردونه و خالصانه و بخاطر رضای خدا ادامه بدی. و همونطور که گفتی فردا روز دعوا و درگیری و کم محبتی به همسرت نداشته باشی. من مطمعنا اگر خودتو اصلاح کنی میتونی. بهتره کمی داستان های واقعی از آدم هایی که بخاطر رضای خدا کاری رو انجام دادن بخونی. از خدا خالصانه محبت و عشق به همسرت رو بخواه. اما اگر این راه رو رفتی ولی باز هم علاقت کم بود از محبت کردن و عشق ورزیدن براش کم نذار. رضای خدا رو در نظر بگیر بعد میبینی که میشه.
براتون دعا میکنم که هرچه خدا براتون صلاح میدونه اتفاق بیوفته.

خانمت چند کلاس سواد داره؟

- - - Updated - - -

شما شغل و درآمدتون چقدره؟ منظور از سر بودن خودتون رو بیشتر توضیح بدین و چند تا از خوبی های همسرتونم بگید. قطعا سر تا پا عیب نیست و ویژگی های مثبت هم زیاد داره.

مرسي از دوستان
اون دوستمون كه فرمودن چهارسال ارتباط داشتي حتما علاقه داشتي
بايد بگم من فقط همون يكسال اول رو ارتباط داشتم كه اونم از طرف اونا بود
يعني خودش كه گوشي نداشت ميرفت خونه خواهرش زنگ ميزد
اما بعد يكسال ارتباطم قطع شد
و حتي تو دوران عقد هم من هيچوقت تماس نميگرفتم بلكه اون هميشه تماس ميگرفت.
نامزدم الان ١٩ سالشه
از نظرات دوستان واقعا ممنونم
من تمام اشتباهات خودمو قبول دارم
ولي ديگه حس ميكنم بريدم
نميتونم مني كه با يك فرهنگ ديگه اي بزرگ شدم چشم خودم رو روي اطرافم ببندم و يك عمر خودم رو محدود كنم و حسرت بخورم
ديگه ميترسم وقتي اين چندسال علاقه بوجود نيومده پس شايد ديگه بوجود نياد
عموي كوچك بنده هم دقيقا مثل من بردن دومادش كردن و بيچاره تو زندگيش شكست خورد
الان يه دونه بچه داره و خودشم ٢٧ سالشه اما وقتي ميبينيش مثل يه پيرمرد ٧٠ ساله شده !
من الان واقعا از آينده ميترسم
نميدونم چكار كنم
روزاي خيلي سختي رو دارم ميگذرونم واقعا
نظرات شما عزيزان رو هم كه خوندم بيشتر آشفته شدم

یعنی ارتباط اولیه و این خانوم با شما شروع کردند؟

یعنی شما بدون اینکه ایشون و ببینین، به عموتون پیشنهاد دادین، بعدشم ، عموی شما با پدر ایشون صحبت کردن، بعد این خانوم خودشون شخصا شماره شما رو پیدا کردند و با شما تماس گرفتن؟

میشه لیستی از ویژگی های همسرتون بنویسین، ویژگی های مثبت و منفی!

تا حالا برای حل مشکلتون چکار هایی کردین؟غیر از سکوت و ترس از آبروریزی و در نهایت لبریز شدن صبرتون و گفتن به دختر خانوم! راه های مشاوره و مطالعه هم امتحان کردین؟

این دختر خانوم خیلی بچه بودن که باشما ازدواج کردن،حتی الانم هم حتما از زندگی هیچی نمیدونن!

کسی اینجا نمیگه برین و بچه دار بشین ، ما فقط میگیم راه های دیگه هم امتحان کنین، شما و ایشون همیشه راه برای طلاق و جدایی دارین! الان شما دونفر زن وشوهر هستین فقط فرزند ندارین! خب پس چه امروز طلاق بگیرین، چه چند سال دیگه بدون فرزند، چه فرقی داره؟

حداقلش اینه که شما در این مدت تلاش میکنید و سعی میکنین زندگیتون و بسازین! اصلا همسرتون میدونن چه کارهاشون شما رو دلخور و دلسرد کرده؟

یا فقط بهشون گفتین هیچ علاقه ای بهشون ندارین همین؟ بهیچ دلیلی؟

شاید اگه دلایلتون و بدونن سعی کنند خودشون و اصلاح کنند.

بهرحال دقت کنید که شما هم مقصر هستین و این خانوم روحش از دل شما بی اطلاع بوده، شما حتی وقتی خانواده اتون از شما پرسیدن گفتین بله میخوایم! خب میتونستین اون موقع مشورت کنید.

الان هم حداقل به ایشون فرصت جبران و بدین، بهشون بگین چطور همسری مدنظرتون بوده! و راه درست تغییر کردن و بهشون آموزش بدین.
شما خودتون هم سنی ندارین و مهارت لازم و ندارین! حتی در این راه اصلا پخته عمل نکردید!البته فقط خودتون مقصر نیستین شرایط و خانواده هم مقصر هستن. اما بازهم جدایی برای این خانوم تاوان سنگینی داره ، سعی کنین این راه و بعد از تلاش کردن و بعنوان آخرین راه انتخاب کنید

فقط متاسفم برا اون دختر که این وسط بیشتر از همه باخته... اول اگه شما نرفته بودین سراغش حالا میگیم به اصرار باجناقتون شاید الان یه زندگی دیگه داشت و خوشبخت تر بود... بعدم باکره گیش رو گرفتین که خوب حالا میگیم چون همسرتون بوده و خودشم رضایت داشته حق داشتین.. و از همه مهمتر قلبش رو:54:......نمیگم شما تنها مقصری نه. ولی کاش زودتر از اینااا همه چیوتموم کرده بودین:54::54::54:الان واقعا گناه داره...واقعا............

هدف شما از تاپیکی که زدین چیه؟ به نظرم شما دچار نوعی عذاب وجدان شدین و اینجا تایپیک زدین تا تصمیمتون توسط همه تایید بشه و شاید این جوری بتونید قدری از ناراحتی تون رو کم

کنید ولی حتی اگه همه با شما موافق باشن باز هم این آرامش به دست اومده غیر واقعیه.

آقای محترم این راهش نیست. دوباره اشتباه خودتون رو تکرار نکنید. اینبار با عقل و درایت و با در نظر گیری همه جوانب تصمیم بگیرید و دوباره با احساسات و خجالت و بی عرضه گی

کاری نکنید که چند سال بعد دوباره کاسه ی چه کنم ، چه کنم دستتون باشه . امیدوارم دلخور نشید ولی من با پست اخیر شما همچین احساسی بهم دست داد. امیدوارم نظرات درست و

منطقی دوستان از جمله دختر بیخیال رو بخونید و بهشون عمل کنید. متاسفانه شما الان از لحاظ روحی آشفته اید و احتیاج به کمک و همفکری دارید.

لطفا تو یه پست در مورد خودتون و فرهنگتون که مدام در موردش صحبت میکنید توضیح بدین. اختلاف فرهنگی شما و همسرتون در چه حدی هست؟ به غیر از اختلافاتی که گفتین دیگه

مشکلی وجود نداره؟

متاسفانه هم سن شما پایینه و هم همسرتون. واقعا احتیاج به راهنما دارید. حتما پیش مشاور برید. طلاق دادن و تشکیل دوباره زندگی خیلی سخت تر از این حرفاست. شما هم دیگه یه

پسر نیستین و یکبار ازدواج کردین، خیلی از دخترها با شنیدن این که شما قبلا ازدواج کرده بودین و طلاق گرفتین مشکل خواهند داشت.

لطفا بگید دوست داشتید همسرتون چه جوری باشه و یکم در مورد خصوصیات مورد پسند همسرتون توضیح بدین. صرفا به خاطر حرف این و اون تصمیم نگیرید.

لطفا نظر مادرتون رو در مورد همسرتون بگید.

راستی نظر شخصی خودم در مورد اخلاق اینه که به هیچ عنوان دلتون به حال همسرتون نسوزه و هیچ وقت شخصیت ترسو خودتون رو پشت نقاب دلسوز قایم نکنید. در واقع شما دلسوز

نیستین و فقط بین حرفای این و اون گیر کردین. احساس من اینه که تصمیم طلاق هم نظر خودتون نیست و شاید متوجه دشمنی های پنهان این و اون نباشید.

سلام دوست عزیز
ظاهرا شما دوست دارید جدا بشید و تمایل دارید که دوستان شما رو تشویق به جدایی بکنند.جدایی راه حل هست ولی نه اولین راه.توی دوران عقد هستید و توی همن دوران سعی کنید هر راهی که میشه شما رو به نتیجه برسونه رو امتحان کنید.دختر بی خیال راهنماییهای خوبی کردند.به نظر من هم دیدتون رو کمی مثبت کنید و از یه مشاور خوب کمک بگیرید وسعی به ساختن زندگی کنید.از ویژگیهی مثبت ایشون هم بنویسید.اگر در نهایت بعد از مشاوره و تلاش به نتیجه نرسیدید اون موقع فکر دیگه ای میشه کرد.ان شالله که به نتیجه می رسید.فقط جدایی رو بگذارید آخرین راه حل.

به نظر من شما هیچ چیز رو فدا نکردین بلکه اون دختر رو فدای خودخواهی خودتون کردین برای اینکه نمی خواستین حس عذاب وجدان داشته باشین احساستونو به کسی نگفتین .هرچند که شما به اون خانم ظلم کردین ولی هنوز هم دیر نشده اون هنوزم راه زیادی برای زندگی داره

سلام مرد بزرگ

دختر بیخیال، جامع بهت توضیح داد چیکارکنی

باز اومدی پست زدی و حرف خودتو تکرار کردی این یعنی گوش به حرفاش ندادی (عمل نکردی)

بجز قیافه که (تو این شرایط تو بهونه ای بیش نیست) بقیه اخلاقشو میتونی عوض کنی

اون دختر تواین سن مثل مومه تودستای تو از خدا بترس و از همون خدا کمک بخواه حتما جواب میگیری

مرسي از پاسخ هاي دوستان
با يك مشاور خوب در اين زمينه قرار از چند روز ديگه صحبت كنم
اگه مدير بخش لطف كنن و كلا تاپيك بنده رو حذف كنن ممنون ميشم
چون با اسم حقيقي خودم و بصورت دقيق مشكلم رو مطرح كردم نميخوام كسي از آشنايانم مطالب بنده رو بخونه.
اگه امكانش هست كلا تاپيك بنده رو حذف كنيد.
بازم ممنون از راهنمايي هاي دوستان
التماس دعا

سلام به همدردی خوش امدید . دوستان نظرات خوبی براتون گذاشتند . ولی به نظر میرسه مشکل شما همسرتون نیست . بلکه مشکل خود شما هستید . شما خیلی منفعلانه عمل میکنید . هیچ فکر و برنامه ای در زندگی ندارید . زمانی که باید به فکر تحصیل میبودید با پیشنهاد یک فرد دیگر خیلی راحت زندگی و اینده خود رو بازیچه دیگران قرار میدهید . بدون اینکه به برنامه های خود فکر کنید . و پدر مادر که دلسوز ترین افراد در زندگی شما هستند نادیده میگیرید . حتی الان هم که چهار سال بزرگتر شده اید باز همین رویه رو دنبال میکنید و به جای اینکه با تفکر و اقتدار مردانه افسار زندگی خود را به دست بگیرید دائم به دنبال نظر دیگرانید تا یکی بگه تو از همسرت سرتری. یا یکی بگه بیچاره دختر مردم گناه داره. علاوه بر این شما خیلی زود ازدواج کرده اید و لازم است مهارتهای همسر داری رو یاد بگیرید . اگر اینکار رو نکنید حتی اگه با فرد دیگری هم ازدواج کنید همین مشکلات را خواهید داشت . چطور ممکنه شما همسرتون رو دوست نداشته باشید و باهاش رابطه جنسی بر قرار کرده باشید . مسئله دوست داشتن نیست بلکه به دلیل سن کم و شاید شهرستانی بودن ظاهر و طرز پوشش یا ارایش ایشون براتون مطلوب نیست . وشما میتونید این رو به مرور تغییر بدید . دیگه وقتشه که بزرگ شوید . مرد باشید و مردانه عمل کنید . هیچ خانمی دوست نداره به یک مرد سست تکیه کنه . یا تکیه گاهش باشید یا رهاش کنید .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Nimafarahzad

مرسي از پاسخ هاي دوستان
با يك مشاور خوب در اين زمينه قرار از چند روز ديگه صحبت كنم
اگه مدير بخش لطف كنن و كلا تاپيك بنده رو حذف كنن ممنون ميشم
چون با اسم حقيقي خودم و بصورت دقيق مشكلم رو مطرح كردم نميخوام كسي از آشنايانم مطالب بنده رو بخونه.
اگه امكانش هست كلا تاپيك بنده رو حذف كنيد.
بازم ممنون از راهنمايي هاي دوستان
التماس دعا

---

20 - شما مسئول و پاسخگوی درج اطلاعات خصوصی خود در انجمن های علنی تالار هستید، و برای غیر علنی کردن تاپیک خود نیاز به حق اشتراک انجمن آزاد دارید، که در این صورت تاپیک شما به انجمن خصوصی منتقل می شود.

با توجه به اینکه ساختار تالارهای گفتگو به صورت عمومی بوده و به صورت تعاملی هست، لذا همه اعضاء در تعامل با پست شما و بر اساس آن اقدام به پاسخگویی می کنند،و همه افراد حتی آشنایان شما ممكن است این مطالب را مشاهده كنند، همچنین گاهی موضوع مطرح شده از طرف شما منجر به ایجاد پستهای زیادی می شود، لذا مدیران تالار به لحاظ احترام به همه اعضاء نمی توانند، به صورت یکجانبه اقدام به حذف پست یا موضوع شما کنند، چرا که ممکن است کل موضوع یا پستهای دیگر ناقص گردند. لذا قبل از اینکه پستی ارسال کنید، مطمئن شوید که به هیچ وجه از ارسال آن پیشیمان نخواهید شد.
تبصره بسیار مهم و اما اگر از وجود تاپیک خود در فضای عمومی و رایگان تالار همدردی پشیمان شوید صرفا با پرداخت حق اشتراک انجمن آزاد ، سئوال شما به انجمن آرشیو تاپیک های خصوصی منتقل خواهد شد و پس از آن صرفا خود شما در صورتی که عضو انجمن آزاد باشید می توانید آن را مطالعه کنید.