خاستگارم منو بلاتکلیف کرده چه راهی پیشنهاد میکنید؟

سلام به همه دوستان عزیز

• :47:
  
  

دختری26 ساله هستم،دقیقا یکسال پیش در محیط دلنشگاه پسری که 11سال ازم بزرگتره استاد دانشگامون بود و ازم خاستگاری کرد.من ارشدم و ایشون دکتری.از قضا بعد از خاستگاری و اشناییت با ایشون متوجه شدم که از همسایه های منزل قدیمیمون هستند و اشنایی کاملی از ایشون و خانواده هامون حاصل شد.
واقعیت این بود که این اقا خیلی سعی کرد منو برای ازدواج راضی کنه حدودا دوماهی طول کشید تا منو راضی کرد این اقا رییس یه اداره هست و موقعیت بالایی داره و همون زمان خواهرمو اداره خودش برد سرکار. اوایل اشنایی خیلی به من توجه میکرد ابراز علاقه میکرد ولی از همون اول یه مشکلی وجود داشت و همیشه میترسیدم، این اقا 4 خواهر مجرد با تحصیلات بالا و سن بالای 30داره که توی خونش زندگی میکنن.پدرش ازدواج کرده و دخترا پیش برادرشون هستن.
از اول این اقا خودشون به من گفت مادرتو ببینم و باهاش صحبت کنم ولی هنوز خاستگاری نیومده.
ولی کم کم این اقا نسبت به من سرد شد منم قهر کردم و خاستگار داشتم به خانوادم گفتم من میخام با خاستگارم ازدواج کنم و استادمو دوست ندارم در صورتی که عاشقش بودم و فقط از روی لج میخاستم ازدواج کنم.
وقتی استادم ماجرای خاستگارو از خواهرم شنید دیوانه شد هر روز زنگ میزد و التماس میکرد که من عاشقتم و دوستت دارم تورو خدا یه فرصتی به من بده که با هم ازدواج کنیم منم با این حرفا خاستگارمو رد کردم.
بعد دوباره با هم خوب شدیم بیشتر دوستش داشتم..
تا اینکه دوباره ادم سابق شد، بی توجه، درگیر 4 خواهر مجردش که همیشه مخالف ازدواجمون بودن و بی حوصله.
خودش رفت با شوهر خواهرم و خواهرم صحبت کرد که من عاشق پرگل هستم و نمیخام ازدستش بدم خواهش کرد دامادم با پدرم صحبت کنه که کمی صبر کنن در مورد ازدواجم.
الان چند ماهی میشه که منو توی اداره خودش برده سرکار و از اینکه اداره پیشش هستم خیالش جمع هست که از دستش نمیپرم ولی از دل من خبر نداره که هم دوستش دارم و هم از ش ناراحتم .سرکار پیشش نمیرم نمیبینمش میگم دلتنگم میشه یا نه .در صورتی که اصلا به من زنگ نمیزنه و من هم 5 ماه میشه که حتی باهاش بیرون نرفتم..بارها و بارها گقته تو فقط مال خودمی اگه زمانی از دستت بدم دیوانه میشم.
هدف من از مطرح کردن این ماجرا:
این اقا با من هیچ رابطه ای تاحالا نداشته و اهل رعایت کردن مسایل دختر و پسر هست کاملا مغرور هست و فکر میکنه من هم مثل کارمندای زیردستش هستم.
من از بلاتکلیفی خسته شدم،الان هم خاستگار دارم و هم دلم پیششه .
به نظر دوستان من با استادم برم صحبت کنم و مستقیم همه حرفامو بزنم؟نامه بنویسم؟چیکار کنم؟چی بگم؟یا به این قهر عاطفی ادامه بدم؟

• :203:
  

سلام
راه حل ساده است ،خیلی صریح و محکم بگید یا بیاد خواستگاری به قصد ازدواج یا همه چیز تمام هست. منتها با توجه به اینکه میگید دلتون پیششه ؛سوال اینه که در صورت مطرح کردن این موضوع و رد درخواست شما از جانب ایشون آیا خودتون میتونید ایشون رو فراموش کنید یا نه؟ اگه نه یکم نگران کننده است.
ضمنا اختلاف سنیتون خیلی زیاده ،لطفا به اینم فکر کنید؛ و تعلل ایشون تویه این سن برای ازدواج توجیه پذیر نیست.
پ.ن.: دقت کنید،شما تا فردا ساعت 23:04 دو پست دیگه میتونید ارسال بفرمایید.

سلام دوست گرامی

ایشون در تصمیم گیری گویا مشکل دارند .ایشون هنوز رسمی خواستگاری نیامدند جای سوال است چگونه برای شما وخواهرتون توی ادارشون کار جور کرده وشما نیز موافقت کردید؟

بهتره عطای اون کار را به لقایش ببخشید وبیشتر از این خودتون را تحقیر نکنید.
بطور کامل با ایشون قطع رابطه کنید وهر حرفی را منوط به خواستگاری واقدام رسمی از جانب ایشون عنوان کنید.

سلام.مرسی از راهنمایی هاتون.
اقای رضا:
من دوبار به صورت تلفنی قبل از اینکه اداره برم پیشش سرکار بهش گفتم رضا جان کی میای خاستگار؟من خسته شدم چرا تکلیفمو مشخص نمیکنی؟در جوابم گفت تاحالا صبر کردی یه دره دیگه صبر کن تا ازدواج کنیم.در مورد اختلاف سنی دوسه بار به من گفت که من از زیبایی تو میترسم که سنم بالا بره و تو جذابیت خودتو داشته باشی ولی برای من اختلاف سنیمون مهم نیست به لحاظ اخلاقی من بیشتر از سنم میفهمم و این اقا هم اخلاقای بچه گانه زیاد داره.در کل واسم مهم نبوده.اینکه تاحالا ازدواج نکرده درس و بیماری سخت مادرش بوده که 4 سال درگیر بودن و خواهرای مجردش که پیشش هستن.
چشم به نتیجه کلی برسم میرم پیشش مستقیم و جدی حرفامو میگم.
در مورد دوست داشتن دفعه قبل که خاستگار داشتم نتونستم جلوی احساساتمو بگیرم و کارم شده بود ناراحتی و گریه.این دفعه دیگه باید به احساساتم غلبه کنم ولی خیلی خیلی سخته.
جناب بی نهایت:
اینکه میگید ایشون در تصمیم گیری مشکل دارند درسته.اوایل که با من اشنا شدند خیلی دوق داشتند عکسمو برد به خواهراش نشون بده چند بار به من گفت که به خواهرام گفتم که بیان باهات اشنا بشن ولی خواهراش نیومدن.جبهه گیری کردن و زمانی که ماجرای خاستگاری مطرح شد فهمیدم کل خانواده مخالفن چون 4 خواهر مجرد خونه ایشون هستن و بعد از ازدواج آواره میشن در صورتی که خانواده مرفحی دارن و از پس هزینه های زندگی مستقل برمیان.
در مورد کار هم واقعا لطف بزرگی در حق من و خاهرم بود و همیشه فاتحه برای مادرش میفرستم.حتی پیش همکاراشون که یه محیط دولتیه منو به عنوان فامیل معرفی کردند و گفتند این خانم برام ارزش زیادی دارند و این چیزا و توی محیط اداره متوجه حرفایی که پشت سر زده میشه هستم.
من میدونم اشتباه های استادم زیاد بوده ولی از علاقه زیادش هم خبر دارم.من چند ماهه که توی اداره خودم و خواهرم شناخت ازش کسب کردیم.
من متوجه رفتارای خواهراش هستم زمانی که قرار با هم داشتیم یه جوری بهانه میاوردن تا با هم بیرون نریم و خیلی چیزای دیگه که منو ناراحت کرده.ولی من دنبال راهی هستم تا با رضا صحبت کنم و اتمام حجت کنم .اینکه چطور باهاش صحبت کنم و چی بگم ؟؟؟؟؟؟
من ادم ارومی هستم و معمولا اهل دعوا نیستم توی این یکسال اعتراضی به رضا نکردم که میدونم واسه خواهرات با من این برخوردا رو کردی و این چیزا...چند باری در مورد بی توجهی هاش بهش گفتم و به من گفت غرغرو ..منم دیگه بهش چیزی نگفتم اون هم فهمید کم کم نسبت بهش سرد تر شدم زنگ و اس ام اس میداد که میدونم ازم ناراحتی و جبران میکنم.در صورتی که هیچ وقت جبران نکرد.با هر قهر من، فرداش با خواهرم صحبت کرد که پرگل ازم ناراحته و شما بهش بگو به دل نگیره.نهایت یه اس عدرخواهی بفرسته....

بنظر من، شما هیچی به ایشون نگین، باهاشون رابطه ای دیگه نداشته باشین، نه بصورت تلفنی نه حضوری ! هر رابطه ای هست به صورت کاری فقط باشه همین

""اگه رفتار شما برایشان سوال بر انگیز بود، میتونین بهشون بگین، که شما یک مرد مستقل هستین، و شغل و شرایطش هم دارین، من متوجه نمیشم که چرا باید منو معطل کنین، شما اگه واقعا قصد ازدواج دارین حداقل باید یک خواستگاری رسمی از من داشته باشین، یا حداقل تا مرحله نامزدی باید پیش بریم تا من هم بدونم تکلیفم مشخص هست یا نه.
من نمیتوانم این حرف وحدیث هایی که پشت سرم هست و تحمل کنم! ""

بنظرم این دست روابط درست نیست و اصلا مورد تایید نه من و نه خانواده امه.


در آخر یسوال از شما دارم، ایشون بخاطر دخالت ها و مخالفت خواهرانشان حاضر نیستن حتی از شما خواستگاری رسمی انجام بدن! بعد شما چطور میخواین با دخالت چهار خواهر شوهر در زندگیتون کنار بیاین؟؟


آخه غرور و عزت نفس یک دختر پس کجا رفته؟ شما 26 سالتونه ، تا کی میخواین صبر کنین؟ اومدینو ایشون حالا حالا ها نخواستن اقدام جدی ای انجام بدن اون وقت چی؟

ارزش شما و خانوادتون کجا رفته وقتی ایشون از شما همچین درخواستی دارن که فعلا خواستگار رد کنین تا من بیام خواستگاری؟؟ مگه ایشون شرایطشون مهیا نیست؟
مگه ایشون فردی مستقل نیستن؟
پس دیگه چه مشکلی وجود داره که باید یک دختر و معطل کنن؟

اومدیمو خواهران ایشون هیچوقت راضی نشدن ، اونوقت تکلیف شما چیست؟ تکلیف وقت هدر رفته شما چی میشه؟
چه کسی پاسخگوی عمر هدر رفته شماست؟
چه کسی پاسخگوی حرف و حدیثیست که از ارتباط داشتن با این آقا برای شما و خانوادتون درست میشه ، هست؟
چه کسی پاسخگوی موقعیت های از دست رفته شماست؟

ایشون؟ خواهرانشان ؟ یا خودتان؟

خواهر خوبم باور کنید هیچی واسه یه دختر بالاتر و والاتر از عزت نفسش نیست.
تحصیلات زیبایی خانواده خوب خواستگار خوب همه همه اگه غرورت جریحه دار بشه ارزشی ندارند.اصلا اجازه نده کسی حالا اون آدم هر کی میخواد باشه هرشرایط و موقعیتی داشته باشه هر مشکلی داشته باشه نعوذبالله پسر پیغمبرم باشه ذره ای با احساست بازی کنه.این را با تمام وجودم میگم و دوس دارم کاملا جدی بگیریش.
اصلا اصلا فکر نکن من با بقیه متفاوتم و اجازه نمیدم کسی بازیم بدد متاسفانه آدم جوری میخوره زمین که خودش هم مات میمونه!
این آقا به چه حقی اجازه داده به خودش که شما را معطل کنه؟والا قدیما میگفتند زن مظهر نازه و مرد نیاز ولی حالا برعکس شده.
نمیدونم شاید اشتباه میکنم ولی کاشکی یه جورایی تو ادراه شون هم نمیرفتی آدم حس میکنه قصد این آقا فقط اینه که شما را تو آب نمک بخوابونه و هر موقع میلش کشید تصمیم نهایی اش را بگیره.

سلام.مرسی دختر بیخیال همین کاری که گفتید رو انجام میدم.
اینکه میگید چطور با 4 خواهر ایشون کنار بیام،این بود که هر4 تا برای ادامه تحصیل قصد رفتن از ایران رو دارند و از روز اول به من گفت خواهرام قرار هست از ایران برن تاحالا که نرفتن.
ایشون فردی مستقل هست مثلا از افتخاراتشون این بود که خواهرامو بردم مسافرت یا واسشون موبایل خریدم،لپ تاپ خریدم و این چیزا .وقتی به من میرسید میگفت من از این مردا نیستم واسه زن خرید کنم من میگفتم من ازت توقع دارم که برام کادو بخری حتی یه شاخه گل ولی حرف توی کلش نمیرفت.با اینکه همیشه بهش شکایت میکردم پشت گوش مینداخت.
تصمیم به صحبت جدی با خاستگارم گرفتم و کاملا جدی هستم.
دنیای وارونه:
مرسی از صحبت های شما.
چطور میگید من کار رو قبول نمیکردم؟؟؟؟میدونید چند جا مصاحبه کاری رفتم و ردم کردن؟؟؟من خانواده متوسطی دارم و به این حقوق نیاز دارم.چطور رد میکردم؟؟من خودم بهش گفتم از بیکاری خسته شدم توکه به من محبت نمیکنی دلم به تو خوش باشه پس ببر سرکار سرم گرم بشه.گفتم منو یه شرکتی که اشنا داری ببر سرکار ولی اون منو برد اداره خودش.برای خودم غیرمنتظره بود.کل اداره هرکسی منو میبینه میگه شما و خواهرتون اشنای رییس هستید و این چیزا؟
یه سری اخلاقای خاص داره مثلا غرور زیاد در حین محبتش.بی فکر بی احترامی میکنه و بعدش پشیمون میشه.
اطمینان صددرصد به من داره که شیطنت نمیکنم و این چیزا،میگه من خیالم جمع هست مامانت تورو حفظ نگه داشته نمیزاره شیطونی کنی.اداره هم خیالش جمع هست که هیچ مردی سراغ من نمیاد.
یه جورایی قبلا احساس اینکه منو ازدست میده داشت همش بین حرفاش میگفت که نمیخام ازدستت بدم الان پیش خودش اطمینان داره که از دستم نمیده.
ولی تصمیم دارم با خاستگار جدیدم صحبت کنم و با اخلاقش اشنا بشم

پر گل عزیز گاهی وقتها این خود ما هستیم که خودمون رو بلاتکلیف میکنیم نه طرف مقابل!!! شما هم راه جلوی روته هم بی راهه ولی ترجیح میدی بیراهه بری و خودت رو توجیح کنی و در نهایت

هم بگی من رو بلاتکلیف گذاشتن...

وقتی خودت خیالش رو راحت کردی معلومه که اونم اقدام نمیکنه...وقتی میری سرکاری که چندین ساعت در روز وقتت رو با اون میگذرونی و مدام جلوی چشمش هستی چرا باید خودش

رو به زحمت بندازه؟

شما نیاز مالی داری که میری تو شرکت این آقا کار میکنی؟؟

اصلا اگر خاستگاری داشتی که قرار شد وارد یک رابطه جدی بشی چطوری میخوای بری سرکار اونم پیش عشق سابقت؟؟

بنظر من شما باید یه تکونی به این آقا بدی اونم نه از راه مستقیم که مثلا بهش بگی بیا خاستگاریم شما اولین کاری که میکنید از کارتون استعفا بدید چون به هر حال اولا اگر بنا شد با کسی

دیگه ازدواج کنید که دیگه نمیتونید برید تو اون شرکت درثانی این استعفای شما باعث میشه که این آقا از این خوش خیالی که شما همیشه هستید بیرون بیاد ضمن اینکه من فکر میکنم

که این آقا خیلی تصمیمات شما رو جدی نمیگیره پس مصمم باش...

پرگل جان خودت رو گول نزن و قاطع باش این آقا همه جوره شرایط تشکیل خانواده رو داره پس اگر تا الان جلو نیومده باید بفهمی چرا و به چه علته؟؟

سلام.اصلا نسبت به این ادمایی که رفتار دوگانه دارند..یا مثلا قبل این که دل طرفو بدست بیارند کلی واسش کار می کنند نگاه طرفو جلب کنند ولی بعدش که دل طرف رو بدست میارند میخوان تلافی کنند حس خوبی ندارم.


ایشون سن بالایی هم دارند ؟!؟ 11 سال کم نیستا ؟! درسته شرایط خوبی دارند ولی بدونید سرد و گرم چشیده روزگار هستند و خوب میدونند احتمالا چه کنند... ایشون که پسر 20 و چند ساله نیستند بگیم شاید میخواد شرایطش بهتر شه.. خانم محترم از قدیم گفتند ادم نقدو به نسیه نمیده.. شما خواستگار جدیدتون رو بررسی کنید بعدش اگه دیدید داره قضیه جدی میشه به اون اقا نهایتش اولتیماتوم بدید که واستون خواستگارا ومده و باید سریع تکلیفو مشخص کنند ... دیگه همه چی مشخص میشه ...

به هر حال این خواستگارتون هر چی شد یا نشد.. تکلیفتون رو با اون اقا یه بار برای همیشه مشخص کنید.. گفتارو عمل باید متناقض نباشند ..اگه شما رو دوست دارند چرا پاپیش نمی ذارند ... اگه مشکلی هست چرا نمیگند..

از طرقی شما میگید ایشون مغرور هستند و.. خوب دقت کنید ببنید با این اخلاقای مرد ایندتون میتونید بسازید یا نه.

ان شالله هر اتفاقی برای شما می افته صلاحتون درش باشه.

رزا و فدایی یار عزیز مرسی از راهنماییت...
میدونم من هم مقصرم که این اقا این طور شده...من یه شرکت خصوصی سرکار نیستم که این اقا بتونه ازم سو استفاده کنه..من یه اداره دولتی سرکارم و این اقا رییس اینجاست.
بعد از ازدواج با هر شخص دیگری از اینجا انصراف میدم،ولی الان به پولش نیاز دارم برای دکتری هم هزینه هایی دارم که بایداز پسش بربیام.
بزرگترین مشکل من نداشتن جدیت در برخوردام بوده که کار به اینجا کشیده شده...سعی میکنم جدی باشم همیشه برای اینکه طرف مقابلم ازم ناراحت نشه گله و شکایه نمیکنم که کاملا اشتباه بوده و کار به اینجا کشیده شده ....
این اقا از روی غرورش نمیگه مشکلش ازدواج خواهراشه.چند بار غیرمستقیم توی حرفاش گفته که خواهرام نمیرن تنهایی بتونم نفس بکشم .خدارو شکر اینجا همه غریبه هستن ماجرای کارهاشو براتون تعریف کردم همه میگید اشتباه در کار رضا وجو داشته..ولی وقتی به خودش میگم میگه از گل نازکتر بهت نگفتم و دوست داشتن من نسبت بهت ثابت شدست...بعضی اوقات پیش خودم میگم نکنه من زیاد حساس شدم.
در مورد این خاستگار جدید هم قرار برای اشنایی گداشتیم تا باخودش و خانوادش اشنا بشم و اگه احساس کنم کیس مناسبی هست و زمانیکه اشنایی خانواده ها تموم شد به این اقا رضا هم میگم خاستگار دارم و میخام ازدواج کنم.

سلام به همه دوستای خوبم...
توی این مدت با خاستگار جدیدم درگیر بودم.از روز اولی که ایشونو دیدم ازش خوشم آقا بد باشه، دلم به سمتش راضی نبوده.
مثلا از قیافش خوشم نیومد این بیچاره زشت نبود ولی دلپسب منم نبود. .همش با این بیچاره خاستگارم برخورد سردی باهاش داشتم که خودش فهمید گفت شما دلت پیش من نیست و معلومه ازم خوشت نیومده و گفت دیگه اصرار نمیکنم ..دلم هنوز جای اولشه...هرکاری میکنم با خودم کلنجار میرم نمیتونم با هیچ مرد دیگه ای صحبت کنم...
من دنبال این حرفا نیستم که بگم با خاستگار دیگه چیکار کنم.
به من یک سری جملات یاد بدید تا برم پیش کسی که دوستش دارم حرف دلمو بزنم.؟؟؟؟راهی بهم نشون بدید که اونو متوجه کوتاهییای که توی این مدت داشته بکنم.

سلام
به نظر من لازم نیست بهش حرفی بزنی.
شرکتش رو ترک کن و برو سراغ یه کار دیگه.

ممنون از راهنماییت دوست عزیز.
من شرکت سرکار نیستم.من یه اداره دولتی سرکارم.....وقتی اداره هستم اصلا نمیبینمش اون اقا رییس اداره هست و پیشش نمیرم.چندین بار به خواهرم گفته چرا خواهرت تحویلم نمیگیره، ولی حتی یک بار به من نگفته چطوری ؟ چیکار میکنی و این حرفا....
من این کار رو ول نمیکنم چون به پولش و همچنین سابقه کاریش نیاز دارم.
راه دیگه ای به من پیشنهاد کنید....متشکرم.

خواهر خوبم به نظرم رسید خواستگارتون مرد خوبیه و دوستتون داره و به هیچ وجه نمیخواد شما رو از دست بده . این دوست داشتنش رو هم براتون ثابت کرده با بردن شما به اداره اش و با زیر سوال بردن شغل و ابروی خودش . بدون اینکه از شما سو استفاده کنه یا انتظار غیر معقولی از شما داشته باشه . ولی شرایط خونواده ایشون خاص هست و ایشون مجبور به سرپرستی چهار خواهر مجرده . این مشکل کمی نیست ولی باید به نحوی حل بشه . با ایشون صحبت کنید و با همدلی سعی کنید مشکل رو حلش کنید تا شرایط برای ازدواجتون محیا بشه . اگه این مشکل حل نشه بعد از ازدواج هم شما با خواهرهای ایشون مشکل خواهید داشت . این منطقی نیست که اونها انتظار داشته باشند برادرشون تا اخر عمر مجرد بمونه و از انها نگهداری کنه . انصاف هم نیست که بیخیال خواهر هاش بشه ولی میشه توی یه خونه جدا هواشون رو داشته باشه و به زندگی خودش هم برسه . از مسئولیت پذیری ایشون در قبال خواهر هایشان تقدیر کنید ولی بهشون یاد اوری کنید که در قبال شما هم مسئولند . به ایشون به عنوان رییستون نگاه نکنید بلکه به عنوان خواستگارتون خیلی صریح صحبت کنید . بگید که اگر موضع خودش رو مشخص نکنه شما قصد ازدواج دارید و نمیتونید تا ابد منتظر ایشون بمونید .

یه جمله عزیزم و تمام:
دور آدم مغرور رو خط بکش

رسی واحد گرامی..
خودم هم بعضی اوقات به کاراش فکر میکنم تنها نکته ای که به ذهنم میرسه مسیولیت پذیری ایشون هست همیشه برادرم هم میگه این آقا مرد خوبیه و خواهراش بیچاره ها آواره میشن من خودم میدونم بیچاره ها ناموس هستن ولی من هم آدمم و احساس دارم
.نسبت به مسایل کاری و درسی من خیلی توجه میکنه و خیلی داره تلاش میکنه که من بدون کنکور دکتری استعداد درخشان قبول بشم.ولی نسبت به مسایل عاطفی و احساسی من بیتوجه شده، اوایل عالی بود و خیلی به من محبت و توجه میکرد حتی به مادرم و دامادم مستقیم گفت که منو دوست داره و من ایده ال هاشو دارم و حاضر نیست از دستم بده. ولی الان دیگه به لحاظ عاطفی نسبت به من سرد شده.البته من هم حساسم ، حسودیم میشه میبینم واسه خواهراش و خواهر زاده برادرزادش کادو میخره ولی وقتی به من میرسه خشک میشه. وقی میبینم به فکر این هست خواهراش تفریح نرفتن اونارو ببره مسافرت و وقتی به من میرسه میگه سرم شلوغه جلسه با وزیر دارم واین حرفا و میگه خداروشکر پدر مادرت تورو بیرون میبرن سرت گرم میشه به من گیر نمیدی..
مشکل من این هست اینقد نسبت به من بیتوجهی کرد و من خودخوری کردم و قهر کردم دیگه قهر کردن من واسش عادی شده..
چند باری اداره منو دید باهام شوخی کرد و من جوابشو ندادم و خودش متوجه ناراحتی من شده...حتی یه اس ام اس نمیده که چطور شدم و چرا باهاش قهرم.
جدیدنا پست شغلیش هم بالاتر رفته و کل اداره براش دولا راست میشن...من نمیتونم مثل بقیه باهاش این برخوردو کنم اون هم به این وضعیت عادت کرده که همه باهاش با دورویی برخورد کنن و برخورد منو بعضی اوقات بی احترامی میدونه..
برم پیشش مستقیم بگم که من تورو دوست دارم و این حرفا؟؟؟؟؟روم نمیشه مستقیم توی چشمش نگاه کنم و بگم....
نامه بنویسم بهتر نیست؟

شما بدون در نظر گرفتن پست و سمت ایشون نظرتون رو در مورد اینده تون بهشون بگید . یک قرار ملاقات باهاش بگذارید و اخرین حرفتون رو بزنید . اصلا از در قهر وارد نشید . خیلی صریح و کوتاه بگید که شما به ایشون علاقمند شدید چون فکر میکردید ایشون هم همین احساس رو داره و قصدش ازدواج با شماست . ولی الان متوجه شدید که ایشون قصد ازدواج نداره . برای همین میخوام درمورد دیگر خواستگارهام فکر کنم . و به خاطر شما نمیتونم موقعیتهای ازدواجم رو از دست بدهم .چرا خواهرهاش با ازدواج ایشون اواره میشن ؟ مگه میخواد اونها رو از خونه بیرون کنه ؟ ایشون میتونه برای خودش یک زندگی مستقل داشته باشه . و زندگی اونها هم کماکان ادامه داشته باشه . از لحاظ مالی و عاطفی میتونه هواشون رو داشته باشه . اگه نمیتونید خودتون مستقیما صحبت کنید یکی از بزرگترهاتون مثلا خواهر بزرگتون باهاش صحبت کنه .

سلام.واحد عزیز از کمک هاتون ممنونم..کمی دلگرم شدم.
امروز رفتم پیشش برای کار و کارهای دکترام...اولش رفتم پیشش با موضوع کار و درس صحبت دو دقیقه ای داشتم، بعدش خاستم بهش حرفی بزنم بغض گلومو گرفت ولی چیزی نتونستم بگم و فقط در مورد کار و حقوق و درسو این چیزاگفتم و روم نشد بهش چیزی از خودم و احساسم بگم بهم گفت چه خبر و این چیزا ولی من نتونستم چیزی بگم سرمو گداشتم پایین.
الان متوجه شدم رفته با همکارم در مورد حقوقم صحبت کرده و حقوقمو سریع واریز کردن..
دفعه قبل که خاستگار داشتم خواهرم باهاش صحبت کرد که چرا اقدام نمیکنی و گفته که من شرایطمو میخام آماده کنم و نیومد الان هم خواهرم بره جلو همین حرفا پیش میاد و با این قهر و دوری عاطفی به نظرم بی تاثیره..
به نظرم که خودم باید بهش بگم تا متوجه بشه..چند ماهی هست که احساسات درونم رو سرکوب کردم تا غرورم نشکنه ولی....
بدترین ویژگی اخلاقی من خجالتی بودن و آروم بودنمه که همیشه جلوی احساساتمو گرفته.

به نظر من حالا که ایشون خواستگارتونه
اصلن بد نیست بهشون از احساستون بگین
ولی دقت کنید این مورد باید بدون گریه - صریح و کوتاه باشه
یه روزی که به اعصاب و احساس خودتون مسلط اید
سعی کنید عین حرف هایی رو که خانم واحد گفتن تکرار کنید

سلام به همه دوستای عزیز و خوبم...
من این مدت چندین بار تا دم اتاقش رفتم تا حرفمو بگم و نتونستم بگم....دست و دلم میلرزه حرفمو بهش بگم...یه بار فقط بهش گفتم که من از اینجا میخام برم و این چیزا و گفت تا زمانی که من هستم نگران چیزی نباش و خودم ضمانت کارت هستم....ولی دیگه روم نشد که حرفمو بزنم.چطور حرفمو بهش بگم....؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
من تمام مشکلاتم از همین حرف نزدنمه..بعضی اوقات بغض چنان گیر کرده توی دلم که دیگه هیچی؟؟؟؟؟؟؟؟
من عرضه ندارم حرف دلمو بهش بگم.
توی این یه ماه هم شرایط کاریمو درست کرد و خدارو شکر شرایطم خیلی خوب شده...

سلامدوست عزیز لج و لجبازی سر همچین مسئله مهمی در زندگی ؟!شمایی که خودت رو اماده ازدواج میبینه باید خیلی به پختگی رسیده باشی که حداقل سر این مسئله دست به لجبازی نزنی.روز اولی که ایشون به شما ابزاز علاقه کرد باید بدون هیچ مقدمه ای بهش میگفتی اقای محترم من خانواده دارم .اگر به من علاقه دارید این شماره پدرم.با ایشون در میون بذارید.والسلام.حالا هم چیزی نشده.همونطور که بچه ها گفتن از اون اداره بیا بیرون و راهای ارتباطیت رو با این اقا قطع کن.ایشون اگر شما رو برای ازدواج میخواست یک لحظه هم برای خواستگاری درنگ نمیکرد.شما نباید الان حرفی به این اقا بزنی.ایشون خودش به شما ابراز علاقه کرده دیگه ..درسته؟پس خودش هم باید این اوضاع رو سر و سامان بدهنامه نوشتن شما و ....کار رو خراب تر میکنه.ضمنا الان وقت ازدواج شما نیست.اشما درگیر این اقایی و میخوای به یکی دیگه جواب مثبت بدی ؟!اصلا این کار رو نکن .ازدواج شوخی نیست.در زمان مناسب باید تصمیم بگیری نه الان که ذهنت انقدر به ریخته است.اساسی رابطه ات رو قطع کن و همه راههای ارتباطیت رو ببند و بذار به خودش بیاد و بفهمه که بلاتکلیف گذاشتن شما ممکنه باعث بشه شما رو از دست بده.زندگیت رو به خاطر کار و شغل نابود نکن.ارزشش رو ندارهموفق باشی

مشکلی نیست زمان حلش میکنه ادمهایی که مشکل شبیه شما رو داشتن بعد از یه مدت اینقدر اذیت میشن که از این رابطه خسته میشن و همو فراموش میکنن
نمی دونم چرا خجالت میکشید حرفتونو بهش بزنید یا حرفتونو بزنید یا راه دیگش اینه که همین راه رو ادامه بدید تا دیگه تحمل جفتتون تموم بشه و تمام کردن رابطه لذت بخش بشه !

سلام،به همه دوستای عزیز
من توی این مدت چندین بار رفتم تویاتاقش که بهش از خودمون بگم ولی روم نشد چیزی بگم،یعنی از درون دیوانه ام،سرکار منو میبینه انگار یه غریبه ام،،،به خودم هیچ چیزی نمیگه ولی پشت سر به همکارام میگه هوای منو داشته باشن.
من چند روز پیش باهاش توی اتاق تنها بودم،اومد بهم گفت اخلاقت خوب شده؛دختر کاملی شدی دیگه به من گیر نمیدی،دیگه پیش خودش نگفته چرا من بهش زنگ نمیزنم و مث غریبه باهاش برخورد میکنم.
خلاصه من در جوابش گفتم این دختر کامل که الان ایده ال شما شده زمانی عاشقت بود،ولی الان حتی دوستت نداره،گفتم زمانی ارزوم بود حتی ثانیه ای باهات تویخلوتمون صحبت کنم،ولی الان حتی سراغت نمیام،گفتم دیگه اونادم سابق نیستم ،گفتم دیگه اشتباهامو تکرار نمیکنم،
بهش گفتم دوست داشتی به چنین مرحله ای برسم؟؟؟؟
بهش گفتم متوجه ای دیگه برام غریبه شدی؟؟؟
فقط درجوابم گفت اره متوجه ام،یه بغضی کردبا صورت قرمز از اتاق رفت....
من خیلی حرف توی دلم بود که میخاستم بهش بگم،ولی با این حرفام تخلیه شدم.....
به نظرتون کار درستی کردم؟:43::72:

سلام دوست عزیز
یه نکته دیگه هم به ذهن من رسید
شما همش به ایشون می گی استادم
در واقع اصلا تو ذهنت بیشتر استادت هست تا کیس ازدواجت
و این خودش به نظرم جالب نیست و رابطتون خیلی با رابطه استادی Mix می شه.
تازه الان که رئیس کاریتونم هست که دیگه بدتر.
به نظر من هم ایشون نمی تونه تصمیم قاطع بگیره و فعلا شما رو تو آب نمک در اداره نگه داشته.
به نظرم بهتره کیسهای جدید رو پیدا کنی و بهش اطلاع بدی که تصمیم قطعی شو بگیره.

سلام عزيزم ،
من هم ماجراي مشابهي برام پيش اومد كه مدتي بلاتكليف موندم ، هم ابراز علاقه مي كرد ولي مي گفت فعلاً نمي تونم با خونوادم مطرح كنم و در حاليكه تصميم قطعيشم به قول خودش گرفته بود . استرس هم داشت كه مي ترسم اينقدر كه براي جلو اومدن كش ميدم تورو ازدست بدم و با كس ديگه ازدواج كني . منم اونو دوست داشتم و تنها كسي بود كه باهاش آشنا و علاقمند شدم و اشنايي هم با معرفي يه دوست مشترك بود . ولي هر وقت صحبت ازدواج ميشد عصبي ميشد و مي گفت نمي تونم با خونواده مطرح كنم و موضوع كش ميومد،از ماه دوم اشنايي اين ادم با خودش كلنجار ميرفت كه چطور منو با خونوادش آشنا كنه و ما ٥ ماه عمرمونو داشتيم براي اين موضوع دنبال راه حل مي گشتيم ! ولي من با اين هدف با اون اشنا نشده بودم و هدف فقط اشنايي و ازدواج بود ، در هر حال منم كم كم خسته و سرد شدم و هر حور فكر كردم ديدم اين ادم جلو نمياد و اين منم كه دارم ضربه مي بينم و بلاتكليف موندم . موضوع رو درسم كارم و روانم اثر خيلي بدي گذاشت ،زود عصبي ميشدم . احساس بازيچه شدن داشتم ولي تصميم گرفتم هر بارزنگ زد درباره ازدواج و مزايا صحبت كنم و بهش بگم خسته شدم و بيا خواستگاري ولي اون يهو شد يه ادم ديگه و كلي پرخاش كرد و رفت ، گفت پيگير بشي ميام كوچتون عربده مي كشم و ابروتو مي برم . من حتي اونقدر به اين ازدواج مطمين بودم و اين فردو دوست داشتم كه فكرشم نمي كردم نشه و به فكر جمع كردن جهيزيه هم بودم ولي اخر حس كردم رابطه ما داره تو يه مرحله درجا مي زنه و منم كه دارم لطمه مي بينم . و تصميم گرفتم هر چند سخت ، خودمو از اين مخمصه نجات بدم . اونم كه خواسته منو ديد ول كرد و رفت ، من بهش گفتم ما تموم صحبتارو كرديم و اگه مي خواد بيشتر فكر كنه ديگه لزومي به بيرون رفتن و صحبت نيست . مي دونيد وقتي اين كارو كردم از درون خيلي ناراحت و شكسته بودم ولي چاره اي نبود . اشنايي ما به سمت هدفي كه من داشتم پيش نمي رفت و من داشتم تبديل مي شدم به دوست دختري كه وقتشو پر كنه و اين خواسته من نبود و بايد مسيرمو مشخص مي كردم ولي من بعدش مدتها ناراحت بودم و ديگه هنوزم كه هنوزه دختر پر انرژي و شاد و مرتب قبلي نيستم .گاهي ياد قولاو حرفاش و تناقضات كاراش ميوفتم و گاهي هم دلم براش تنگ ميشه ولي من كه نمي تونستم تا مدت نا معلومي اون بلاتكليفيو تحمل كنم و بايد تموم ميشد .