احساس می کنم که ازدواج در کل برای من خیلی دردسر میاره .

احساس میکنم ازدواج درکل برام خیلی دردسر داره .


سلام. من 27 سالمه و کارمندم و لیسانس و مجرد و سربازی رفته .
دوست دارم ازدواج کنم و تا الان چند تایی کیس بهم معرفی شده .


میدونین من احساسم اینه که ازدواج و این کارا منو از اطمینان و آرامشی که الان دارم بهم میزنه و منو گرفتار می کنه .
میدونم تجربه عشق و دوست داشتن باید لذت بخش باشه ، اما خب همش که این نمیشه .
شاید اگر کسی رو دوست داشتم و اونم منو دوست داشت ، قاعدتا این سوالها رو نمی پرسیدم .
قاعدتا سختی های خودش رو داره .
مثلا به اینا فکر می کنم :
1- اگر برم توی جلسه خواستگاری و صحبت مهریه های بالا بشه چیکار باید کرد ؟
2-تصور اینکه برخورد نامناسبی صورت بگیره .
3-تصور اینکه توقعات مالی زیادی داشته باشن .
4-تصور اینکه ظاهر خونمون رو نپسندن .
5-...


این تصورات برای من اگر چه زیاد بهش فکر نمی کنم و بهشون پا نمیدم اما در من وجود داره .
نمی دونم ریشه مشکلاتم چیه .

سلام آقا امید،

به نظرم مشکل اصلی شما کمبود اعتماد به نفس هست.
مسائلی که به عنوان مشکل به آن‌ها نگاه می‌کنید، بیشترشان (مثل موارد ۱، ۲ و ۳) امتیاز منفی برای خانوادهٔ دختر هستند، نه خانوادهٔ شما. البته با تحقیق قبلی در مورد خانوادهٔ دختر، می‌توانید احتمال به وجود آمدن این مسائل را کاهش دهید. اما اگر یکی از این اتفاق‌ها افتاد، نباید باعث ناراحتی شما شود. باید باعث تأسف شما بشود!

برای مسائلی همچون "نپسندیدن ظاهر خانه شما"، چاره این است که دختر را از خانواده‌ای هم‌کفو خودتان انتخاب کنید. در این صورت، احتمال ایجاد این مشکل هم کم می‌شود.


برای افزایش اعتماد به نفس، از مطالب انجمن اعتماد به نفس بهره بگیرید.

---
راستی، حدس می‌زنم که تا به حال به خواستگاری کسی نرفته‌اید، درسته؟
اگر این طور هست، این استرس‌ها برای بار اول تا حدی طبیعیه، اما نباید اونقدر زیاد بشه که شما رو از خواستگاری رفتن منصرف کنه. اگر یک بار انجام بدید، متوجه می‌شید که اونقدرها هم سخت نیست...


موفق باشید.

سلام، خیلی وقتا تصمیم نگرفتن از تصمیم اشتباه کردن تبعاتش بیشتره، شما اول برای خواستگاری اقدام کن بعد به تناسب مشکلاتی که با اون روبه رو میشی تصمیم میگیری.قرار نیست خواستگاری هر کی رفتی حتما با هم ازدواج کنید.

من اصلا تا حالا خواستگاری نرفتم و فکر می کنم شماها راست میگین .
قصاص قبل از جنایت نباید بکنم . شایدم اصلا اینجوری نباشن.

سلام

هر بار یه تاپیک میزنی با یه ترس جدید

یک بار لاغری
یک بار وضع مالی
خانواده
رنگ پوست
...

ازدواج یه مساله مطلق که نیست یه پروزه است که با برنامه ریزی باید بهش رسید
و برای هرکسی مناسب باوضع خودش ازدواجی در سطح خودش لازمه.

شما بسیار علاقه به ازدواج داری ولی یسری ترسهای مبهم هم داری که باز با بهانه گیری و دلیل تراشی ها سعی میکنی میل به ازدواج رو سرکوب کنی
شاید چون فکر میکنی موقعیتشو نداری و هرجا بری دست رد به سینه ات میزنن ناخوداگاه رو به این دلایل کاذب میاری که نیجه اش دوست داری این باشه که اقا اصلا ازدواج به چه دردم میخوره ؟ دردسره.
و به تبعش میلت به ازدواج کم میشه . یه جوری میشه گفت مکانیزم دفاعی در برابر ناکامی هست البته کاذب.
یعنی سلسله مراتبش میشه این:
میل شدید به ازدواج --ترس های ازدواج --بروز حس ناکامی به خاطر میل به ازدواج کردن و محقق نشدن ان -- دلیل تراشی مبنی بر نکوهش ازدواج(مکانیزم) -- کم شدن میل به ازدواج--احساس ارامش کاذب موقتی

نه؟

..........................
یا شایدم اعتماد به نفس نداری و میترسی اقدام کنی و یکی بهت نه بگه!
اگه اینه باید بگم خاستگاری پر ازین ماجراهاست ترس نداره هم برای دختر هم برای پسر
ممکنه یه دختری شیفته ات بشه یکی اصلا حالش از دیدنت بهم بخوره .
با خودت محکم روبرو شو نترس از نظر دادن دیگران هم نلرز.

فکر نمی کنم از این دوحالت خارج باشه هرچند این دو هم باهم مرز مشترک دارن .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid65

اح

1- اگر برم توی جلسه خواستگاری و صحبت مهریه های بالا بشه چیکار باید کرد ؟
2-تصور اینکه برخورد نامناسبی صورت بگیره .
3-تصور اینکه توقعات مالی زیادی داشته باشن .
4-تصور اینکه ظاهر خونمون رو نپسندن .

---

سلام
همدردیم.

1- آقا از نظر من بحث ترس از مهریه اصلا ربطی به اعتماد به نفس نداره. من خودم کمپانی اعتماد بنفسم. آدمی که عقل داره باید از مهریه بالا بترسه و طبیعی هم هست که در این مورد کاری از دست کسی بر نمیاد.

2- برخورد بد چرا؟ اگر کسی چنین رفتاری با شما داشت اصلا ارزش نداره که به خاطرش خودتو ناراحت کنی. بی فرهنگیه دیگه !

3- بعضیها اینجورین. میشینی و صحبت میکنی. دیدی توقع بالایی دارند خیلی با احترام میایی بیرون.

4- اینم مثل قبلیه. باید یه جایی بری که تناسب فرهنگی و مالی وجود داشته باشه

من چند بار این جلساتو تجربه کردم. باید سعی کنید (البته مادرتون) قبل از رفتن از معرف دختر یا در تماس اولیه با خانواده دختر از یه سری کلیات با خبر بشین. هم وقت شما گرفته نمیشه هم مردم به زحمت نمی افتن.

مثلا مامان یه بار با یه خانواده ای تماس گرفتن و همه چی دختر خانوم متناسب با شرایط ما بود . دم آخر متوجه شدیم که مایه دار اساسی هستند. من خودم روی تناسب وضعیت اقتصادی حساسم و برای همین خواستگاری کنسل شد.
بهتون هم پیشنهاد میکنم زودتر این کار رو انجام بدین. هرچی بگذره بدتر میشه

امیدوارم موفق باشین

با سلام


جناب امید

آنچه در پست اولت خواندم حکایت از تعارض گرایش ـــ اجتناب دارد

یعنی وقتی به مزایای ازدواج فکر می کنی تمایل پیدا می کنی اما وقتی به مراحل و احتمالات به قول خودت دردسری آن فکر می کنی اجتناب می کنی . منتها کفه ترازو به سمت اجتناب سنگین تر هست و آن هم برخاسته از اینکهدر بلوغ فکری و عاطفی و شخصیتی هنوز نیاز به تقویت خودت داری . یعنی آنچه شما به عنوان سختی و دردسر برای ازدواج ذکر کرده ای طبیعت ماجرا هست و چون شما راحت طلبی را ترجیح می دهی و از درگیر شدن و مواجهه با مسائل می ترسی چون حرکت برای حل مسئله برایت سخت هست و ترجیح می دهی نیاز به این تلاش نباشد لذا اجتناب می کنی ..... این فقط ربطی به ازدواج ندارد کلاً به زندگی شما بر میگردد و به همین خاطر کفه عدم رضایت از زندگی سنگین تر از رضایت از زندگی هست و راه حل آن هم این است که نگاه و نگرش و عواطف . شخصتت را به سوی هرچه بالغانه تر بودن هدایت کنی

موفق باشی

سلام آقا امید
من فکر میکردم تا حالا 1 دونه خواستگاری رفتید لااقل!
نظر من!. احساس میکنم شما آمادگی ازدواج رو فعلا ندارید. یعنی آمادگی پذیرش مسئولیت های سنگینش رو ندارید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid65

میدونین من احساسم اینه که ازدواج و این کارا منو از اطمینان و آرامشی که الان دارم بهم میزنه و منو گرفتار می کنه .
ه .

---

بله درسته ازدواج یه سری از راحتی ها (شاید آرامش های مجردیتون) رو ازتون میگیره، و بجاش یه بار مسئولیت میذاره رو دوشتون.ولی کسی که با آمادگی جلو رفته از این چیزها دیگه هراسی نداره، و سختی هاشو تحمل میکنه. اما اونی که آمادگی نداره ممکن شونه خالی کنه...
ازدواج اگه یه سری آرامش ها رو از شما میگیره، ولی آرامش خاصی هم میده به آدم. اونایی که ازدواج خوبی داشتن ، این آرامش رو با آرامش و راحتی مجردی عوض نمی کنن هیچوقت

ولی فکر کنم شما هنوز باید کمی روی خودتون کار کنید بعد با اطمینان بیشتر واسه خواستگاری و ازدواج قدم بردارید

درضمن این مواردی(1 و 2 و 3و ...) که شما ذکر کردید اصلا موارد لاینحلی نیستن!! اینا در برابر مسائل بعد خواستگاری و عقد و ازدواج و ... هیچی نیستن.
شما اگه میخواید ازدواج کنید باید الان موقعیتتون و معیاراتون مشخص باشن، وقتی هم مشخص باشن پس تصورات اینجوری خیلی سریع از ذهن شما رد میشه و جواب داده میشه.

سعی کنید اعتماد به نفستون هم بالاتر ببرید:72:
موفق باشید:72:

واقعا پاسخهاتون بسیار زیبا بود . مخصوصا پاسخ فرشته اردیبهشت .

من دارم روی حرمت نفسم (self esteem) کار می کنم ، من فکر می کنم که این موضوع بیشتر به حرمت نفسم مربوط باشه .

من الان یک کیسی بهم معرفی شده ، دوست دارم برم جلو . آیا با این موضوعی که توی این تاپیک گفتم ، مشکلی بوجود میاد .
فکر می کنم شاید تا حالا تجربه شو نداشتم و تا حالا خواستگاری نرفتم برام سخته و ترسناک

دوست عزیز منم همسن شما هستم و مثل شما از خواستگاری خیلی می ترسیدم

اولین بار که رفتم خواستگاری داشتم از استرس میمردم اما مثل مرد رفتم جلو و مثل مرد جواب منفی شنیدم:friendly_wink:

بعد از اون سه بار دیگه رفتم خواستگاری و هر سه بار با کمال احترام جواب منفی شنیدم

البته اینم بگم که شرایطم بد نیست (شغل و خونه مستقل و پس انداز...) ولی خب قسمت نبود دیگه

استرس رو هم برای تمام خواستگاری ها داشتم البته میزانش کمتر میشد

الان هم که خوردیم به محرم وصفر انشالله بعد از این ایام مجددا شروع خواهم کرد:joyous:

کلا خیلی تعلل می کنی میدونی چقدر از زندگی ات با این تعلل هات هدر میشه؟ هم کمی هم کیفی .
لذت زندگی رو با این تعلل ها از خودت می گیری .

نترس یه کم ببخشین مقابل زندگی پررو باش نترس باش

من این حرف امام علی رو خیلی دوست دارم که اگه روش دقیق بشی هزارتا نکته روانشناسی ازش در میاری.

" از هرچیزی ترسیدی خودت رو دراون ترس بیفکن چرا که چه بسا فکر کردن به ترس از خود واقعه ترسناک تر است."

یه کوچولو طبیعیه اولش خاستگاری رفتن سخت باشه ولی برای تجربه هم که شده این مورد را اقدام کن میبینی که کار سختی نبوده راستش به من که خیلی خوش می گذره با ادمای جدید اشنا می شم باوجود اینکه هیچ کدوم تا حالا منجر به ازدواج نشده ولی هرکدوم یه تجربه بوده.

امید یه کم دیدت رو نسبت به زندگی عوض کن خیلی خیلی جدی گرفتی باور کن زندگی اینقدرها سخت نیست .با سختی هات تفریح کن
شعار نیست باور کن خودم دارم این کارو می کنم که می گم .
همین که سوار زندگی شدی به خواست تو در میاد ولی اگه تو ذهنت غول ببینیش همه اش تو رو میترسونه تو درحال فراری اما این غول رو میشه سوارش هم شد و رامش کرد .

در ضمن مطمان باش این مساله در همه جا گریبانتو می گیره که فعلا در ماجرای ازدواج بهش برخوردی .
نتیجه : مشکل ازدواج نیست ..مشکلت به خودت بر می گرده ولی خیلی روش تمرکز نمی کنی.

فرشته اردیبهشت راست میگی ، الان یه هفته است دختره رو بهم معرفی کرده اند و عکسشم بهم نشون دادن .

کسی که دختره رو معرفی کرده تا الان سه چهار بار پرسیده که چیکار کردی ، خب بیا ببینش ، منم بهانه میارم که هنوز با داداشم صحبت نکردم ، با یکی از دوستام که ممکنه این خانواده رو بشناسن صحبت نکردم .....
واقعا من خیلی لفتش میدم

خب پس حرفها و توصیه هایی که میشنوی رو عمل کن
یعنی از حد حرف به عمل برسون .
برو خاستگاری اما خیلی تو بند نتیجه اش نباش.

میدونی یکی از موضوعاتی که من تونستم بهش برسم اینه که من بچه آخر یه خانواده پرجمعیتم ، و نقش روانی من اینه که منتظر باشم یکی یه کاری بکنه . یکی کارو جلو ببره یا یکی بهم بگه چیکار باید بکنم .

خب خودت که اینو میدونی پس چرا بهش غلبه نمی کنی؟
ببین باز داری دنبال بهانه می گردی تا فـــــــــرار کنی .

باز داری مثل تاپیک های گذشته ات بحث رو به ناکجااباد می رسونی و قضیه ات حل نشده میمونه .


چاره کار اقدام کردنه .
از ما گفتن بود.

سلام آقا امید حالتون خوبه؟

چقدر دوستان فوق العاده راهنماییتون کردند!
من هم یه نظری دارم. شما بیایید دیدگاهتون را برای اولین تجربه بردارید. یعنی به اولین تجربتون صرفا به این دید نگاه نکنید که باید ازدواج کنید.به این دید نگاه کنید که بالاخره باید شروع کنید و ترستون بریزه.......
من دفعه اول خواستگاریم یادمه!خیلی استرس داشتم به حدی که قرمز شده بودم. قبلش به خودم می گفتم من فقط برای اینکه ترسم بریزه این خواستگاری را می پذیرم. هر چی بشه مهم نیست....
خلاصه رفتیم صحبت... باور نمی کنید چه قدر اولاش برام سخت بود! ولی تو دلم می گفتم عیب نداره باید به هر حال شروع کرد دیگه!
تو اون خواستگاری جاتون خالی یه چند تا سوتی هم دادم.... چون اون موقع تابستون بود بعد به دلایلی اتاق خونمون محیا نبود خواستگاری در حیاط برگزار شد و در نتیجه گربه(کاملا کنار میزمون ادا اصول درمیاورد! )صدای ضبط ماشین با آهنگ های قری(!) دقیقا وسط سوالات مذهبیم! و... اتفاق افتاد! :311: حالا اصلا هیچ وقت این اتفاق ها نمیفتادها! ولی تو اون جلسه افتاد.... خلاصه من می دیدم آقای خواستگار که می خنده! منم فقط خجالت می کشیدم..... (فکر کنم هیچ کس باورش نشه همچین چیزی... تازه سوتی هام را نگفتم!!!)

اما اصلا از رو نمی رفتم.... سوالاتم را می پرسیدم... پیش خودم می گفتم باید این جلسه را حتما تموم کنم و ترسم بریزه و تا آخر سوالام را هم بپرسم تا لااقل تو خواستگاری های بعدی راحت باشم..... دیگه تقریبا آخر جلسه ترسم ریخته بود ....

هچی دیگه! زنگ زدند و تشکر و جواب منفی....
چیزی هم نشد. همین طور که می بینید زنده هستم و تو زمینه خواستگاری کاملا با تجربه!!! :18:

با هر خواستگاری کلی چیز یاد گرفتم. کلی تجربم زیاد شد.... همه جور آدم با هرجور اعتقادی دیدم واحساس می کنم خیلی بزرگتر شدم. هم از لحاظ اخلاقی و هم فکری... نگاهم به زندگی خیلی بهتر شد.....

هرچند که گاهی خسته هم شدم... هرچند گاهی به این موضوع آلرژی پیدا کردم... ولی عوضش محکم و پخته شدم!

همین محکم شدنم کلی میرزه! دیگه نازک نارنجی نیستم! می گم زندگی همینه دیگه! خواستگاری که از خود مسئولیت زندگی مشترک آسون تره!

شما هم الکی نترسید. چیزی نمیشه که! ترس از خواستگاری مثل ترس از آمپوله! آدم می دونه که یکم دردش می گیره و درکل چیزی نیست ولی باز هم یه ترسی توش هست....

اما نترسید به خودتون بگید تا حالا گزارش نشده کسی از رفتن به خواستگاری چیزیش بشه و بعد قدمهاتون را محکم تر بردارید....
شما اول راهید! من خودم اگر برگردم به عقب یه کار جالب می کنم!
یه دفتر خاطرات برمی دارم و تجربه های جالب هر خواستگاری را به طنز می نویسم و ماجراهام را با این دید نگاه می کنم! نه با دید قبلیم!
متاسفانه این کار را نکردم. چه می دونستم ....

می گم ماکه منتظریم شما ان شاالله این جلسه را برید و برگزار کنید( بدون اینکه به نتیجه فکر کنید) بعد بیاید و برامون خاطرتون را تعریف کنید!
منتظریم !

خوشبخت بشید :72:

سلام

رفتی خاستگاری یا باز رفتی قایم شدی ؟
فکر کردی یادمون رفته؟

فکرکنم باید به زور بفرستیمت خاستگاری تا این پیله ترست رو بشکافی .
منتظریم ها.

اول باید برم ببینمش بعد ، میام تعریف می کنم

سلام

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid65

میدونی یکی از موضوعاتی که من تونستم بهش برسم اینه که من بچه آخر یه خانواده پرجمعیتم ، و نقش روانی من اینه که منتظر باشم یکی یه کاری بکنه . یکی کارو جلو ببره یا یکی بهم بگه چیکار باید بکنم .

---

از تو حرکت ، از خدا برکت.

به امضای خودتون که اعتقاد دارین؟ اول شما حرکت کنید قدم اول رو شما باید بردارین منتظر کسی نباشین!!!

رفتم دیدمش و چه دختر خوبی بود:43: ( برای یک جلسه عرض می کنم ) قبلش هم با خانواده صحبت کردم.

آفرین امید

بالاخره یه خاستگاری رفتی و راهت شروع شد .
سخت بود به نظرت؟
اونقدر که فکر می کردی استرس زا بود؟

خواستگاری نبود ، یک جلسه آشنایی با حضور معرف و خانمش + دختره بود.
سخت نبود .
5 دقیقه اول استرس داشتم ولی بعدش اوکی شدم.
اونقدر که فکر می کردم استرس زا نبود . حالا شروع شده راهم ( البته اگر در حواب مثبت من ، جواب مثیت بدن )