ازدواج من در این سن درست است؟

با سلام دختری هستم 19 ساله که دوسال است با پسری هم سن خودم در ارتباطم!اولین کاری که کردیم به خانواده هامون گفتیم مخالفت نکردن اما ی از یکی از اشناها بخاطر حسودی حرفای خیلی زشتی درمورد من به خانوادش زد!حالا بعد دوسال پدرش کمی مخالفت میکنه اما مادرشون مشکلی نداره!با این وجود که خیلی سنمون کمه اما میخواییم زودتر ازدواج کنیم!اما خانوادش حتی قبول نمیکنن که نشون کرده بشیم!با این همه منم خواستگارهایی خوبی دارم و پسر خالم خیلی بهم علاقه داره از همه لحاظ خیلی عالیه اما من دوستش ندارم و معیار های دیگری واسه ازدواج دارم!
من خیلی تحت فشارم در خانه چون با پدر بزرگ و مادربزرگ و مادرم زندگی میکنم!
مادرم شاغل است و بیشتر اوقات خانه نیست!و بین پدربزرگ و مادربزرگم همیشه دعواس!ومن از این وضعیت خیییلی زیاد خسته شدم فقط امید به کسی دارم که اندازه جونم دوستش دارمو عاشقشم!واقعا تحت فشارم و نمیخوام چندسال اینده ازدواج کنم دوست دارم تا جوونم و انرژی دارم ازدواج کنم و با عشقم باشم از دست دادن عشقم برام خیلی سخته لطفا راهنماییم کنید که چجور میتونم از ترفندهایی استفاده کنم که زودتر ازدواج کنم!:203::203:



توروخدا فقط یک راهنمایی درست کنید
هیچکس ی جواب درست و حسابی بخم نداده:302::161:

سلام:72:

میشه یکم درباره معیارات بیشتر صحبت کنی؟؟

آقا پسری که شما باهاش در ارتباط هستید شرایط تشکیل خانواده رو داره مثل شغل ..درآمد و....

س شما برای ازدواج اونقدرم پایین نیست فقط این رو در نظر داشته باش که خدای ناکرده برای فرار از یک مشکل گرفتار مشکل بزرگتر نشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رزا

سلام:72:

میشه یکم درباره معیارات بیشتر صحبت کنی؟؟

آقا پسری که شما باهاش در ارتباط هستید شرایط تشکیل خانواده رو داره مثل شغل ..درآمد و....

س شما برای ازدواج اونقدرم پایین نیست فقط این رو در نظر داشته باش که خدای ناکرده برای فرار از یک مشکل گرفتار مشکل بزرگتر نشی.

---

نه نداره
جفتمون دانشجوییم و داریم درس میخونیم
من حاضرم نشون کرده هم باشیم
یعنی خود اقا پسر مشکلی نداره
خانوادش با سنش مشکل دارن
اما من خیلی احساس تنهایی میکنم
واقعا به یکی احتیاج دارم که هرلحظه که اراده کنم پیشم باشه
و جفتمون میتونیم از پس یک زندگی برمیام
نمیدونم چیکار کنم!

معیاراتو نگفتی دختر خوب؟؟چی تو این اقا دیدی که تو بقیه خواستگارات نیست که باعث شده اینجوری دوستش داشته باشی؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط SOGAND.

معیاراتو نگفتی دختر خوب؟؟چی تو این اقا دیدی که تو بقیه خواستگارات نیست که باعث شده اینجوری دوستش داشته باشی؟؟؟

---

خیلی مظلومه..دلش پاکه..تو این دوسال واقعا ازش بدی ندیدم
من ی سری مشکلات تو زندگیم داشتمو دارم که شاید منو هرکسی قبول نکنه
خانوادمم خیلی قبولش دارن
معیار من اخلاق خوبه که واقعا فوق العاده اس و مودبه
جوری که دخترخاله ام وقتی دیدش گفت این پسر اینقدر مودب و تمیز اصلا به تو نمیخوره:)
خیلی باغیرت البته نه اینکه گیر بده و اینا(همه مردا این غیرتو دارن)
با همین سنش دنبال کار میکردم و منم میدونم میتونه
وطمینم وقتی با منه فقط منم
اما پسر خالم با اینکه دوستم داره هزارتا دوست دختر داره
منم از این پسرها خوشم نمیاد
شهرما شهر کوچیکیه همه همدیگرو میشناسن
دوست ندارم وقتی دست شوهرمو گرفتم همه نگاهمون کنن مخصوصا دخترا
چون تو ای مورد خیلی حسودم
میگن ازدواج کنه درست میشه اما نمیشه
درثانی منم کس دیگه ای رو دوست دارم
فشارهایی که تو خونه رومه اذیت میشم
حتی برای خوشگذروندن میرم خونه خالم دخترخاله هام موضوع ازدواجو پیش میکشن و من دوست ندارم
واسه همین دیگه کمتر میرمو میام
اینجوری خیلی تنها ترم
دلم یک یار میخواد که باهاش حرف بزنم
نمیدونم کاملا گیجم
ببخشید اگه متن طولانی شد

عزیزم.
به عنوان کسی که راه تورو رفته خیلی دوست دارم بهت نشون بدم همه چی به این قشنگی که تو تصور میکنی نیست.
ولی میدونم نمیشه.
یعنی کاملا درکت میکنم.
میدونم که فک میکنی گزینه ای که تو انتخاب کردی با همه فرق میکنه...
میدونم فک میکنی با این ازدواج از همه فشارهای خونوادت راحت میشی.

اصن نمیدونم این چه راهیه که تا وقتی تا تهش نری نمیفهمی بقیه کمتر از تو نمیفهمن.نمیفهمی بقیه بدتورو نمیخوان.نمیفهمی ازدواج چقد فرق داره با اون چیز شیرین خالصی که تو این روزا تو مغزت داری.

ببین عزیز دلم.من شک ندارم دوست داره.و توام دوسش داری.
ولی این کافی نیست.ببین ازدواج یه سری پیش زمینه و مهارت لازم داره.
که اگه اینا نباشه به مرور دیگه نه تو اونو دوست داری نه اون تورو.
همه جا مشکل هست.شک نکن بین شما هم یه سری اختلاف و مشکل پیش خواهد اومد.ولی باید تو مرحله ای باشین که بتونین حلش کنین.جلوش کمر خم نکنین و شیرینی این احساساتتون به کامتون تلخ شه.

ببین از مرد چی تو ذهنته؟
به نظر تو مرد زندگی به کی میگن؟ببین چند تاشو این اقا داره...

ببین اگه روزی بیاد که اصلصصلا همو دوست نداشته باشین چه چیزای دیگه ای هست که بشه زندگیتونو حفظ کنه؟

سن خیلی مهمه.هر قدرم که پخته باشین احساسات الانتون خیلی قوی تر از 5سال دیگه ست.
یعنی الان 70 درصد دلت میبنه.30درصد مغزت.
5سال دیگه جای این درصدا عوض میشه.
تو همه چی.تو عصبانیت.تو شادی.تو غم... تو همه چی مغزت ورزیده تره.
پس این کم سن بودنتونو دست کم نگیر.

سلام پانیذ جان من هم یه مدت مثل تو با شرایط تو زندگی میکردم واقعا میتونم تو این زمینه درکت بکنم ..:72:
اما درباره این پسره من بحث سن رو وسط نمیکشم .. چون خودم دیدم کسی با سن شما فهمیده که با عقل و دل تصمیم میگیره کسی رو دیدم سن بالا که چیزی از زندگی نمیدونه به بقیه دوستان جسارت نشه ...
ولی درباره این آقا پسر درست پسر پاک و خوبیه و دوست داره ... تو خودت گفتی که دوست داری زودتر از جو خونه بیای بیرون و راحت بشی اما پسری که فعلا دانشجو هست شغل نداره سرمایه نداره رو چه حساب میخوای برای آینده روش فکر کنی؟؟؟نکنه از این دخمل هایی هستی که کلشون داغ میگن ما که به پولش کار نداریم مهم این دوستم داره:81:
زمانی که یه هفنه توخونه بمونه غر بزنه دوست داشتن رو میفهمی
وقتی نتونست برات مایحتاجتو برآورد کنه دوست داشتن رو میفهمی
وقتی که سرمایه ای برای زندگی نداشت و ... دوست داشتن رو میفهمی
الان رو نبین 4 سال دیگه رو ببین
با یکی ازدواج کن که دستش به دهنش برسه بتونه نیازهاتو تامین کنه ... پول نیمی از خوشبختی هر کی هم میگه پول خوشبختی نمیاره حتما داره شعار میده ...
پس عزیزم بیشتر تو انتخابت دقت کن ...

عزیزم سن شما برای ازدواج خیلی کم نیست. شما الان هم میتونی ازدواج کنی ولی با یک خواستگار 25 ساله که سربازی رفته باشه و شغل و در امدی داشته باشه . ولی اون اقا پسر حداقل 6-7 سال زمان لازم داره تا شرایط ازدواجش رو فراهم کنه . و به پختگی لازم برسه . میدونم شما هر دو الان در اوج احساسات هستید و فکر میکنید با هیچکس دیگر و هیچوقت خوشبخت نخواهید شد ولی چند سال دیگه این طرز فکر عوض خواهدشد . پسری که در نوزده سالگی ازدواج میکنه اونقدر مشکلات خواهد داشت که از ازدواج پشیمان بشه . و پسری که این مشکلات رو نمیبینه و بهش فکر نمیکنه و احساساتی عمل میکنه مناسب انتخاب نیست .

عزیزم شما گفتی که همسنین شاید 19 سال سن خیلی کمی واسه ی دختر نباشه اما برای پسر خیلی کمه خودت حتما میدونی ی پسر 19 ساله پختگیی دخترو نداره و فقط از روی احساس تصمیم میگیره چون تو سنیه که به جنس مخالف نیاز داره بیشتر فکر کن موفق باشی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط واحد

عزیزم سن شما برای ازدواج خیلی کم نیست. شما الان هم میتونی ازدواج کنی ولی با یک خواستگار 25 ساله که سربازی رفته باشه و شغل و در امدی داشته باشه . ولی اون اقا پسر حداقل 6-7 سال زمان لازم داره تا شرایط ازدواجش رو فراهم کنه . و به پختگی لازم برسه . میدونم شما هر دو الان در اوج احساسات هستید و فکر میکنید با هیچکس دیگر و هیچوقت خوشبخت نخواهید شد ولی چند سال دیگه این طرز فکر عوض خواهدشد . پسری که در نوزده سالگی ازدواج میکنه اونقدر مشکلات خواهد داشت که از ازدواج پشیمان بشه . و پسری که این مشکلات رو نمیبینه و بهش فکر نمیکنه و احساساتی عمل میکنه مناسب انتخاب نیست .

---

من نمیخوام با کس دیگه ازدواج کنم چون تمام معیارهامو تو خودشو خانوادش دیدم بعد رابطمو شروع کردم خانواده هامووون با ازدواجمون مخالفتی ندارن اما میگن الان نه منم اگه راهکار خواستم واسه این بود که شیش سال دیگه رو بکنم سه سال بازم مرسی از راهکارت من از پسرهای سن بالا خوشم نمیاد ترجیح میدم همسن باشه یا حداقا 3 سال فرقمون باشه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maedeh120

سلام پانیذ جان من هم یه مدت مثل تو با شرایط تو زندگی میکردم واقعا میتونم تو این زمینه درکت بکنم ..:72:
اما درباره این پسره من بحث سن رو وسط نمیکشم .. چون خودم دیدم کسی با سن شما فهمیده که با عقل و دل تصمیم میگیره کسی رو دیدم سن بالا که چیزی از زندگی نمیدونه به بقیه دوستان جسارت نشه ...
ولی درباره این آقا پسر درست پسر پاک و خوبیه و دوست داره ... تو خودت گفتی که دوست داری زودتر از جو خونه بیای بیرون و راحت بشی اما پسری که فعلا دانشجو هست شغل نداره سرمایه نداره رو چه حساب میخوای برای آینده روش فکر کنی؟؟؟نکنه از این دخمل هایی هستی که کلشون داغ میگن ما که به پولش کار نداریم مهم این دوستم داره:81:
زمانی که یه هفنه توخونه بمونه غر بزنه دوست داشتن رو میفهمی
وقتی نتونست برات مایحتاجتو برآورد کنه دوست داشتن رو میفهمی
وقتی که سرمایه ای برای زندگی نداشت و ... دوست داشتن رو میفهمی
الان رو نبین 4 سال دیگه رو ببین
با یکی ازدواج کن که دستش به دهنش برسه بتونه نیازهاتو تامین کنه ... پول نیمی از خوشبختی هر کی هم میگه پول خوشبختی نمیاره حتما داره شعار میده ...
پس عزیزم بیشتر تو انتخابت دقت کن ...

---

کلم داغ نیست چون تو زندگی طعم خیلی چیزارو چشیدم
سرکارشم درسش تموم شه میره کارشم تضمینی
من فکر همه جاشو کردم که الان فکر ازدواجم عزیز
و طرفم هم خیلی پخته اس
اینو همه اطرافیانم میگن
واقعا دنبال ی زندگی خوبه که برام درست کنه
من نمیخوام شیش سال دیگه ازدواج کنم حداقل سه سال راهکار واسه این میخواستم موفق باشی

سلام
سن شما کاملا مناسبه ولی همه چیز سن نیست و باید شرایط دیگه رو نیز بسنجید
طرف مقابل شما به نظرتون شرایط ازدواج رو داره همونطور که دوستان اشاره کردن ؟ ایشون حتی شغل و درآمد هم ندارند و قراره در آینده برن سر کار!! و عجیبه که میگین کارشون تضمینی هست بر چه اساسی این حرف رو زدین؟
فرض رو هم بر این بگیریم که کارشون تضمینی هستش خب بعد از پایان تحصیل ایشون به مدت 21 ماه باید به خدمت مقدس سربازی بروند و این یعنی به مدت 21 ماه از کار خبری نیست حتی بازم فرض بکنیم که از سربازی معاف هستند
به نظرتون کسی که تازه شغل پیدا کرده از نظر مالی توانایی شروع زندگی رو داره؟ این جوون که تازه رفته سر کار چقدر برای شروع زندگی پس انداز داره؟
به نظرتون چرا خانواده طرف با ازدواجتون مخالفت کردن؟ شما که خودتون گفتید مشکل شما نیستید بلکه سن آقا پسر هستش به نظرتون خانواده آقا پسر شناخت بیشتری از پسرشون نسبت به شما ندارند؟ به نظرتون نمی تونه دلیلش این باشه که خانواده پسر حس می کنند پسرشون پخته نشده و آمادگی اداره یک زندگی مشترک رو نداره؟
و سر آخر با توجه به توضیحاتی که دادین به عنوان برادر دو تا نکته رو بهتون یادآوری میکنم
امیدوارم از سر احساس تصمیم نگرفته باشید چونکه صحبت سر زندگی آیندتون هستش
برای فرار از مشکلاتتون این کار رو انجام ندید که نتیجش این میشه که از چاله به چاه می افتید
و نکته دوم هم اینه که برای شناخت شخصیت واقعی یه نفر نیاز به اینه که وقت بیشتری باهاش بگذرونید من به عنوان یه پسر با توجه به شناختی که نسبت به هم جنس هام دارم اینو بهتون میگم که وقتی با یه پسر ملاقات می کنید مطمئن باشید اون خودشون در بهترین حالت در مقابل شما قرار میده و شما حالت های دیگه شخصیت اون پسر رو نمی بینید بلکه بهترین حالتش رو می بینید پس بررسی بیشتری کنید و تمام جوانب رو بسنجید

سلام

این خیلی خوبه که نمی خواهی در یک رابطه چند ساله بمانی و بعد ازدواجی که معلوم نیست بشه پیش بیاد . من هم به شما توصیه تاکیدی دارم که به ایشون بگویی خانواده اش را متقاعد کند تا رسماً به خواستگاری بیایند و برای این منظور به رابطه دوستی ادامه نده و یک بازه زمانی تعیین کن که اگر اقدام شد که شد اگر نه نمی توانی منتظرش باشی و به خواستگاران دیگر اجازه ورود می دهی . این هم محک خوبی هست هم تکلیف تو را روشن می کند امروز ، نه چند سال دیگر .

اما نکته مهمتری برایت دارم و آن اینکه :

به هیچ وجه به شناختی که الآن داری توجه نکن و به عبارتی اعتماد نکن . همه چیز الآن تحت تأثیر عواطف بین شما خوب و عالی و گل و بلبل هست اما ویزگیهایی هست که حتی ممکنه خود شما دو نفر در خودتون پی نبرده باشید بعبارتی می خواهم بگویم شناخت هرکدام از شما در مورد خودتون بطور فنی کامل و کافی نیست چه رسد به شناختتون در مورد همدیگر از این جهت که با همان شناخت ناکافی اتان در مورد خودتون ، دیگری را هم می بینید بگذریم از رابطه عاطفی شما که شناخت را تحریف می کند . لذا شما شخصاً نیاز داری که به یک مشاور مطمئن و حاذق مراجعه کنی و نسبت به تیپ شخصیتی خودت شناخت تخصصی پیدا کنی و تیپ مناسب تیپ خودت را هم بفهمی که کدام است و بسنجی که آیا ایشون همان تیپ هست . و دیگر اینکه خواستگاری را با ازدواج یکی ندان بلکه خواستگاری را شروع شناخت رسمی و جدی آن هم به کمک یک روانشناس از همدیگر بدان و همین را به ایشان هم بگو . البته اگر می خواهی ازدواجی منطقی و پایدار داشته باشی نه صرفاً احساسی .

موفق باشی