سلام سعیده جان
درکت می کنم تو چه اوضاع روحی هستی. :72:
بالاخره انتخاب یک عمر زندگیت هست.
ببین سعیده جان من نظر شخصیم را می گم. خیلی حساسم که یه وقت تو این مورد انتخاب آینده کسی به اشتباهش نیندازم. ای کاش مدیر همدردی هم بیان نظر بدن.
ببین سعیده جان نظر منو تو اون تاپیک خوندی که در مورد تحصیلات تا حدی تغییر کرده بود. الان نظر کاملم را می گم.
تحصیلات یک امتیاز مثبتی هست ولی معیار نیست.البته امتیاز واقعا خوبی هست.
ببین باورت نمیشه من خواستگار نخبه داشتم، غیرت بی جا داشت. یعنی اگر زنش می شدم حتما خوشبخت نمی شدم.
توی زندگی مشترک قرار نیست قضیه فیثاغورث را حل کنید. قراره زندگی کنید. دیدگاه های فرد و از همه مهمتر خوش فکری و سیاست داشتن فرد در زندگی مشترک بسیار مهم تره.
نمی خوام بگم تحصیلات تاثیری نداره ها! چرا تاثیر داره. من خودم را می بینم،متوجه می شم یه سری تجزیه تحلیل هام به خاطر رشته ام قوی شده. یعنی این قدر باید تجزیه تحلیل می کردم که چرا فلان نتیجه را دیدم قدرت تحلیلم بالا رفته.
ولی می تونم بعضی از اساتید دانشگاهمون را مثال بزنم که تو زندگی مشترک اصلا موفق نشدند!!!
مدرک اگر درک نیاره حتما تکبر میاره.چنین مدرکی حتما نداشتنش بهتر از داشتنش هست.
مدرکی خوبه که با درک باشه.
اگر کسی بدون مدرک همون درکی که تو می خواهی داشت،و باهاش درک مشترک داشتی چه فرقی می کنه که مدرکش چی باشه؟
از اون گذشته گاهی کسی این قدر استعداد داشته ولی با انتخاب خودش ادامه تحصیل نداده. گاهی این قدر مسائل مهم تر را تو زندگی تجربه کرده که هیچ تحصیلاتی نمی تونسته درک و قدرت تجزیه تحلیلش را بالا ببره!
خودت را نگاه کن. چقدر حالا مگه فوقت را گرفتی با زمان لیسانست به خاطر مدرکت تغییر کردی؟
یه وقت می بینی پسری لیسانسه اما رفته دنبال یه حرفه ای. دنبال کار، اشتغال و... وقتش را هدر نداده. منظورم اینه که از تنبلی نبوده.
می بینی این قدر خوب مسائل را تحلیل می کنه. این قدر مطالعه داره. این قدر محکمه!
یه پسر تحصیل کرده خرخون که فقط سرش تو کتاب باشه و محکم نباشه و دنیای پیرامون را خوب درک نکنه و به مدرکش غره باشه؛ به چه درد می خوره؟
به نظرم اگر بدون مدرک مدنظرت این آقا و شما همو می فهمید و البته هدف های مشترکی دارید و می تونید همو در اون راستا حمایت کنید؛ اینجا اثری که از مدرک می خوای را گرفتی.
اگر منظورت جایگاه اجتماعیه هم اگر این آقا در اجتماع و در زمینه شغلیش انسان موفقیست هم اینجا اثری که از مدرک می خواستی را گرفتی.
اگر منظورت اینه که آدم باهوشی باشه خب تو این مدت که باهاش صحبت کردی از این نظر متوجه می شی.و اگر می بینی خوبه پس همون انتظارت از مدرک را براورده می کنه....
اگر منظورت اینه آدم به روزی باشه و از دنیا عقب نمونده باشه خب اینو چک کن. باور کن اون خواستگار نخبه من غیرت بی جای زمان قاجار را داشت.
در کل می خوام بهت بگم؛قشنگ بشین فکر کن از تحصیلات چه انتظاراتی داری! بعد ببین اون انتظارات را در اون فرد می بینی یا نه! اگر اون انتظارات را فرد بدون مدرک داشت، خب چرا باید برات تا این حد رد کردن مهم باشه؟
چه بسا کسی تحصیلات داشته باشه ولی همون انتظارات تو در این زمینه را نتونه براورده کنه!!! و ازش برعکس نتیجه بگیری!
************************
ولی اگر می بینی همش تو دلت این می مونه که ای کاش این مورد را می دیدم و...
خب اگر واقعا با توجه به اون چیزهایی که گفتم این توانایی را در خودت می بینی و خانواده ات هم همراهت هستند. پدر و مادرت همه چیز را قاطی نمی کنند و هی روی تصمیم گیریت راه نمی رن و کاملا این خودت هستی که سبک سنگین می کنی اول کاملا شرایط این مورد را بپرسید و اگر خواستی یه جلسه ایشون را ببین.
3حالت داره:
1) نمی پسندی و خیالت راحت میشه و اتفاقا به این مورد اول راضی تر...
2) به شک میفتی و تصمیم گیریت خیلی خیلی سخت میشه...
3) مورد دوم را خیلی بهتر می بینی و دیگه به این مورد اول جواب منفی می دی...
اما تو اون روشی که من گفتم تو خوب نگاه کن ببین چقدر می تونی این مورد اول را به عنوان همسر قبول کنی بعد اگر می شه جلسات را ادامه بده. اگر نشد مورد دوم حذف نشده بلکه بعد یک ماه احتمالا بر می گرده...
برای ازدواج نماز استخاره (به معنای طلب خیر)هم هست.2 رکعت نماز + 101 بار استخیرالله برحمته خییَرهً فی عافیه (جایی خواندم در سجده و جایی خواندم استخیرالله را به تنهایی هم می شود خواند) می گویند خداوند صلاحتان را از طریقی به شما نشان می دهد.
می دونم شرایطت خیلی راحت نیست. ولی واقعا نمی شه بگم که چه کار کن. تجربه ام را بهت گفتم. خودت تصمیم بگیر.
منم حتما و حتما دعات می کنم.
ان شاالله بهترین مصلحت ها برایت پیش بیاد.
الهی خوشبخت و عاقبت بخیر بشی :72:
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
شیدا.
مصباح الهدی عزیز،
ایشون می خوان یه راهی پیدا کنند که نفر اول موقتا کنار برن تا نفر دوم را بررسی کنند. اگر دومی مناسب تر بود، به نفر اول جواب منفی بدن.
اما مشکل اینجاست که اگر دومی مناسب نبود، چطوری به اولی بگن برگرد.
راه حلی که شما گفتید برای نگه داشتن دومی، خوب هست. اما اولی را چطور نگه دارند و دومی را بررسی کنند؟
سلام شیدا جان :72:
به نظر من این کار خیلی سخته. مگر اینکه نفر دوم بشه روش زود تصمیم گرفت.
از آن گذشته چه طور مطمئن باشیم که نفر اول جای دیگری خواستگاری نره؟
نفر اول الان یه ذره دلبستگی داره وقتی خیلی دور بشه این دلبستگی سریع می ره...
ولی به نظر من سعیده جان اگر می خوای ایشون را نگه داری می تونی فاصله جلساتت را با ایشون با بهانه هایی زیاد کنی. مثلا یک هفته.یا دوهفته.
ولی فاصله جلساتت را با نفر دوم کم کنی. تا ببینی با ایشون در چه وضعی هستی.
بعد هم اگر دیدی نه انگار نفر دوم بهتره ولی هنوز مطمئن نیستی؛ از نفر اول مدت بیشتری مهلت بگیرید. مثلا بگید که هنوز باید بیشتر آشنا بشیم اما متاسفانه فعلا شرایطمون جور نیست.نمی دونیم کی شرایطمون درست میشه اگر اشکال نداره ما خودمون با شما تماس می گیریم. بعد هم مثلا مدت بیشتری طول بدین و تماس بگیرید...
ولی چقدر حس بدی به آدم برای به کار بردن چنین روندی برای شریک زندگیش دست می ده! من خوشم نمیاد. اون مورد را هم که این کار را کردم این جوری بود که من نمی دونستم مورد اول زنگ می زنه.
ان شاالله همه جوانان خوشبخت بشن.:72:
