نمایش نسخه قابل چاپ
.
- - - Updated - - -
سلام
نمي دونم از كجا شروع كنم.همين الان كه اين موضوع رو دارم مي نويسم تومحل كارم هستم به جاي اينكه با خيال راحت به كارم مشغول باشم حدود 2 ساعت پيش بيش از 20 دقيقه با همسرم بگو مگو داشتيم اومدم تو نت چرخيدم اين سايتو پيدا كردم و عضوش شدم.خيلي اعصابم داغونه نمي دونم چي بنويسم تا حدودي با تاپيكي كه علي كوچولو زده شباهت داره زندگيم.همسرم به خاطر موضوعات كوچيك باهام دعواهاي بدي مي كنه كه از زندگيم خسته مي شم.
سلام
میشه یه کم ازخودتون وهمسرتون بگید؟چندسالتونه؟چندوقته ازدواج کردین؟چطوری باهم اشناشدین؟
سرچه مسائلی باهم دعوامیکنید؟مثلابگومگوی امروزتون سرچی بود؟
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط شاپرک 114
هردو ليسانس من شاغل ولي همسرم نه.
هردو متولد 66 هستيم
سال 89 باهم دوست و سال 90 عقد كرديم و پارسال ازدواج كرديم.باهم تو خيابون آشنا شديم
بحث سر چيز مسخره كه شنبه تو خيابون اتفاق افتاد رفته بوديم براي خريد خيابون موقع رد شدن از خيابون داشتيم به پياده رو مي رسيديم اون از يه سمت رفت من از يه سمت ديگه كه باعث شد حدود 2 ثانيه ديرتربرسم بهش همين باعث شد بگه چرا دير اومدي كه تا اومدم توضيح بدم بهم مي گه اخلاقتاينه مي خواي توجيه كني يه ببخشيد بگو و تمام مي گم اخه من كاري نكردم همين باعث حوادث ديگه اي شد كه كلا شبمون خراب شد.ناسزا شنيدم.ديشب شام خريدم بخوريم خانم گفت نمي خورم منم يه لقمه برداشتم ديدم چون اون نمي خوره ديگه لب نزدم شامو انداخت تو سطل اشغال و...كلي ناسزا گفت
من بي شعور سطح پايين و خيلي چيزاي ديگه هستم از نظرش
سلام
البته ممکنه دلایل مختلفی داشته باشه مثلا از چیزی یا رفتاری در گذشته انجام دادید دلخورن و از دلشون در نیاوردید دارن گیر الکی میدن تا بپرسید علت واقعی رو یا دلایل دیگه ولی یه علتش میتونه توضیحی باشه که خانم مصباح الهدی در این پست دادن
اگه اشتباه میکنم خانم ها اصلاح کنن ولی فکر کنم خانم ها گاهی بی دلیل یا با دلایل ساده غر میزنن تا همسرشون نازشونو بکشه یا یه عذرخواهی حتی بی دلیل بکنه یا دنبال علت رفتارشون بگرده و خلاصه بفهمن براشون مهمه که چرا تغییر کرده
یا اگه از چیزی ناراحت بودن اون روز بدون راه حل دادن به حرفاشون یا حتی گریه شون گوش بدید و فرار نکنید
دلیل دیگشم تغییرات هورمونی در زمان های خاص
مثلا یک مثال که خانم مصباح الهدی زدن
البته شاید لازم باشه توضیحات بیشتری از زندگیتون بدین شاید از چیز دیگه ای دلخورن. خودتون حدسی نمی زنید؟مثلا اخیرا مشکلی با خانوادتون پیدا نکردن یا توهینی بهشون نشده؟ یا هر احتمال دیگه ای که ناراحتشون کرده باشه؟نقل قول:
مثلا خانمتون کمی دل درد داره .غر می زنه.شما تحمل می کنید و جواب نمی دین و تازه نازش را هم می خرید.در را یکم محکم می بندین.خانمتون بیشتر از مواقع عادی واکنش نشون می ده،می گه چه خبره!!! شما می دونید که خب اون الان در شرایط احساسی است.می گید ببخشید خانومم.(خانمتون تو دلش می گه چقدر خوب داره با من رفتار می کنه و یک حس شرمندگی)
فکر کنید ببینید در گذشته گله کوچکی ازتون نکردن که شما جدی نگرفته باشید؟
ولی به هر حال علت هر چی که باشه فکر کنم باید تو لحظه عصبانیت یه عذرخواهی ساده (حالا نه التماس) بکنید ، بعد نشون بدید علت ناراحتیش براتون مهمه و دنبال علت و راه حلید و بعد یکم نازشونو بکشید البته متناسب با رفتارشون مثلا از ناسزا گفتنشون نشون بدید با حالت چهرتون دلخور شدین اما شما ناسزا نگید بعد هم شاید بتونید با کارهای رمانتیک آرومشون کنین؟
مثلا میگم وقتی شام نخوردن خوب شد شما هم نخوردین اما دردی ازشون دوا نکرده چون احتمالا توجهتونو میخواستن یعنی به جای اینکه شما هم نخورین و هر دو بی تفاوت باشید مثلا شما میرفتین پیششون یکم دلجویی و بعد خودتون بهشون شام بدین و نازشونو بکشید و بگید نمیتونید گرسنگی ایشونو ببینید
خلاصه با این کارا نشون بدین براتون مهمن و بهونه گیری های الکی رو تحمل میکنید (البته فعلا و اگر بعدا زیاده روی کردن و بیش از حد نرمال ادامه پیدا کرد دنبال راه بهتر باشید که عادت یک طرفه نشه)
منم فکر میکنم خانمتون از جای دیگه ای دلش پُره.
من خودم وقتایی که به شوهرم گیر میدم و الکی دعوا راه میندازم (البته ناسزا تو کارمون نیست ولی خیلی بدگیرم) ، وقتایی هست که من ازش یه توجه کوچیک میخواستم و اون گیج میزده.
بهش توجه کنین. به ظاهرش. مثلاً لباسشو عوض میکنه یه عکس العملی نشون بدین. یه چیزی بگین. شبا وقتایی که به تلویزیون نگاه کردن میگذره سرش رو رو پاتون بزارین و دست تو موهاش کنین. با این کارا می تونین سرکش ترین خانمها رو هم رام خودتون بکینید.
ولی یه چیز درگوشی بهتون بگم. وقتایی که عصبانی شده و فحش داده این کارا رو نکنین. وقتایی که آرومه و مهربونه یا حالت عادی داره این کارا رو بکنین. تا غیر مستقیم بفهمه که وقتی نوازش شما رو داره که مهربون و مودب باشه.
یه چیز دیگه!
چون خانمتون شاغل نیست بیشتر تو حالت گیر دادن قرار داره. من خودم که تو خونه بودم و کار نمیکردم عصرا که شوهرم میومد خونه انتظار داشتم به یه نحوی یه توجهی به کارایی که از صبح کردم نشون بده. که بزنم به تخته کلاً تو این خطا نیست. امتحان کنید. مثلاً امروز که میرید خونه از یه کارش تعریف کنید. مثلاً بگید من میدونم کارای خونه تمومی نداره و توخیلی خوب از پس این کارا برمیای. یه ذره مهربونی (مثل بوس و .... این چیزا که خودتون واردین) هم بهش اضافه کنید.
ببینید تا آخر امشب از این رو به اون رو میشه یانه!
آروم کردن خانمها خیلی سادس
خانم sehat و مو فرفري ممنون از راهنمايي هاتون
تو گذشته اتفاقات زيادي افتاده كه من عجيب ناراحتم و همسرم هم ناراحت از اون اتفاقات.شايد من تو 2 3 سال پيش كارهاي اشتباه زياد انجام دادم ولي بعضي موارد هم به خاطر تموم شدن ماجرا حتي اگه مقصر هم نبودم كوتاه اومدم و تقصير رو به گردن گرفتم قبول هم دارم كه خيلي جاها مقصر بودم
2 بار پيش مشاور رفتم يك بار تنها و بار ديگر با همسرم.كه به پيشنهاد همسرم ديگه نرفتيم چون مي گفت خوب نيست و ما خودمون بايد مشكلاتمون رو حل كنيم و ...
زندگي تواينمدت سيكلي بوده يه ماه خوبه ماهه ديگه بد.اينو بگم كه چند ماه بعد از عقدمون من يك خودكشي داشتم كه خودم پشيمون شدم و با پاي خودم رفتم بيمارستان حدود 50 قرص خوردم.اينقضيه رو فقط من و همسرم و يه دوست صميمي خودم ميدونه ولي اين قضيه هميشه نقطه تاريك زندگي من هست و هميشه تو هر دعوايي چماق مي شه تو سرم كوبيده مي شه.
بزارين مسايلو ريشه اي تر توضيح بدم انقدر ذهن اشفته اي دارم كه از اين شاخه به اون شاخه مي پرم.تو دوران دوستي با هم دعوا زياد داشتيم ولي نمي دونم بچه بودم (اين حرفو تو اين مدت اينقدر از زبون همسرم شنيدم كه باورم شده بچه بودم و هنوز هستم)ولي به اصرار من عقد كرديم.
بعدعقد همسرم ترم اخر دانشگاهو پيش من بود تو خونه اي كه من و مادرم زندگي مي كرديم.اشتباه من بود نبايد مجبورش مي كردم تو خونه ما زندگي كنه(فاصله شهرما تا منزل پدري ايشون 180 كيلومتر هست و ايشون دانشجوي شهر ما بود)من قصد بدي ازاينكار نداشتم من اين قضيه رو بامادر همسرم در ميون گذاشتند و ايشون استقبال كردند و من اون موقع فكر مي كردم اگه اين كارو نكنم پشتسرم خانواده همسرم چيا مي گن و از همه مهم تر اينكه دوست داشتم با زنم باشم.
موقعيت كاري من هم به صورتي بود كه ساعت 10.30 شب به خانه بر مي گشتم و همسرم مدت زمان زيادي با مادرم تنها بود و من نمي دونم چي بين اينها گذشته كه هنوز كه هنوز جزو نقاط تاريك زندگي همسرم هست و هر اتفاقي ميوفته پايتماماين افكار به ذهنش باز ميشه.
تو دوران دوستي و اوايل عقد مي گفت ما خونه نگيريم و تو همين خونه با مادرت زندگي كنيم كه من مي گفتم نه!ما تو اين شهر مي مونيم ولي خونه جدا مي گيريم ولي بعد مدتي تو اين شهر موندن شده منت روي سر من مي گه تو منو مجبور كردي تو اين شهر بمونم در صورتي كه فقط 2 ساعت با خانوادش فاصله دارند و هر زمان خواسته يا من يابا ماشين سواري فرستادمش پيش خانوادش.
نمودم چرا دارم راجباين موضوعات حاشيه اي مي گم ولي همسر من اخلاقش جوريه كه وقتي راجب هر موضوعي دعوا بيوفتيم اين موضاعت سه سال پيش رو عنوان مي كنه و اگه عنوان نكنه مي دوتم ياد همه اينها ميوفته.
مسايل ما خيلي ريشه اي هست و تمام اينها جمع شده شده كوهي از مشكلاتكه با چيزهاي بي ربط اتفشان مي كنه
من يك بار بعد يك دعواي شديد به خواهر بزرگترش زنگ زدم و گفتم ازت راهنمايي مي خوام من خواهر ندارم شما راهنمايي كن منو تا خودمو اصلاح كنم و چند تا اس ام اس ردو بدلشد اسم چندتاكتابو به من گفت كه مطالعه كنم .اين مسايل رو به خانمم نگفتم تا اينكه تو گوشيم ديد و جهنم رو به چشمام ديدم.هديه اي كه براش خريده بودم پاره شد فحش و ناسزا و...(كلا تو دعوا انفجاري عمل مي كنه ولي من ارومم وساكت و فكر كنم سكوت من باعث مي شه بيشتر به من حمله كنه)اين موضوع تماس با خواهرشو پيش مشاور گفتيم و مشاور بهش گفت كه من قصدبدي نداشتم ولي تو كتش نرفت كه نرفت و از اون روز من ادم پنهون كار و دروغ گو شدم پيشش و هر بار هم اي نو تكرار مي كنه.
ديگه نمي دونم از چي بگم.ازروزايي كه سرباز بودم(البته تو شهر خودم خدمت كردم بعد از ظهر هم تو يه فروشگاه تا 10 شب كار مي كردم تا بتونم پول جمع كنم براي عروسيم و خانمم تو شهر خودش رفته بود چون درسش تموم شده بود)يگو مگوهامون يك شب زياد شدتا 4 صبح طول كشيد من رفتم پادگان بعد از پادگان بهچه بدبختي مرخصي گرفتم رفتم كه ببينمش حاضر نشد حتي منو ببينه چهقدر تو بارون لب دريا گريه كردم دوباره برگشتم اون روزو سر كارم نرفتم.كلا تو خدمت نميومد خونه ما زياد.من پنجشنبه ها 10 شب ميرفتم شنبه ها 4 صبح برمي گشتم هر هفته كارم اين بود.
تو دعواها من واسه اينكه خواسته باشم معذرت خواهي كنم يا بخوايم اشتي كنيم براشگل مي خرم يا شام مهمونش مي كنم يه بار كه كلا گل تو صورتم پرپر كرد يه بارم كه خونه خودشون بود مي دونستم مادرش نيست قضا بپزه براش از پادگان سر ظهر ساعتي گرفتم رفتم شهرشون قضا و سته گل خريدم با يه تاكسي تلفني فرستادم دم درشون بعد ديدمش كه غذا رو تحويل گرفته خودم دوباره برگشتم كه به كار خدمتم برسم بعد حرفش اينه مي گه تو مي خواستي منو خر كني!!!جيگر من اتيش مي گيره با اين حرف يعني من 400 كيلومتر راه ميامو ميرم كه تورو خركنم!!!واقعا دلم واسه اين كارايي كه كردمو اين نسبتايي كه ميده مي سوزه.شنبه هم كه تا 9 واليبال ديدم.بعد فهميدم از شام تو خونه خبري نيست رفتم شامخريدم كه رفت تو سطل اشغال بازم گفت كه مي خواي منو خر كني!!!
هميشه از اول ازدواج ترس از طلاق داشتم اينم مي دونست تا چيزي مي شد لفظ طلاق مي گيرم بلاخره يه روزي ازت طلاق مي گيرمو ميومد.منم ترسو التماس مي كردم تورو خدااين حرفونزن و از اين حرفا.اولين خودكشيم هم ناشي از شنيدن اين حرفو شوكه شدنم بود.
تو اين مدت خيلي حرف شنيدم غرورم يه جورايي خورد شده جلوش احساس ضعيف بودن مي كنم.واقعا" داغون شدم
زيادي غلط املايي و نوشتاري دارم همش از يه شاخه به يه شاخه مي پرم ببخشيد.ذهنم درگيره و الان سر كارم هستم.
ببین اقا من فقط درمورد اختلاف میخوام یه چیزی بگم ، من توخونه مون با کسی مشکل جدی دارم ، و خیلی هم سعی کردم بهترش کنم اما الان دیگه نمیخوام تغییرش بدم چون من با شما یه فرقی داریم من فهمیدم اون شخص هیچ علاقه و محبتی که باید به من داشته باشه رونداره و اگه من بخوام کاری بکنم فقط زحمت یکطرفه ست
اما در مورد شما فرق داره ،شما و خانمت حتما همدیگه رو دوس دارید ،حتما دلتون میخواد کنارهم پیشرفت کنید و زندگی اسوده ای داشته باشید ،ولی این اتفاق نمیفته تا زمانیکه یکنفر بیاد و تغییرات ایجاد کنه ،ببین خانمت از چی ناراضیه ،تو اون زمینه یکم تغییر تو خودت ایجاد کنید ،مطمین باش خانمت میفهمه و اونقت تغییر از طرف ایشون هم پیش میاد ، تو نارضایتی ها همیشه یاسد تغییراتی صورت بگیره تا طرفین احساس بهتری پیدا کنن و اونا هم تغییر کنن وگرنه هرر.ز بد تز از دیروز
خیلییییی معذرت میخوام اما من حس میکنم از بس نی نی به لالا خانومت گذاشتی که اینطوری شده یکم مقتدرانه تر برخورد کن
نه به اون مردایی که اینجا خانوما از غرورشون مینالن نه به شماهااااا
سلام
اونطور که من از نوشته هاتون استنباط کردم شما در قبال همسرتون خیلی انفعالی عمل کردید که متاسفانه بعد از گذشت زمان باعث شده تا همسر تون دریافت کردن محبت از سمت شما رو ی حرکت عادی و بی اهمیت تلقی کنه
ببینید دوست داشتن و محبت کردن واقعا خوب و لازمه اما ...........
این محبت کردن نباید به قیمت شکستن و از بین رفتن غرورتون باشه اگه ی جاهایی همسرتون مقصره فرصت لازم رو بهش بدید تا تقصیرش رو گردن بگیره و اشتباهاتش رو قبول کنه
خود کشی که ازش صحبت کردید کاملا نشون دهنده ی موضع ضعیفی که در قبال همسرتون اتخاذ کردید و خیلی واضح نشون میده که تا حد زیادی ادم مهر طلبی هستید
برای عشق و محبت جنگیدن و تلاش کردن خوبه اما گدایی کردن نه !!
به عنوان یک مرد قوی باشید نه خودتون به همسرتون توهین کنید نه به همسرتون اجازه ی این کار رو بدید
همسرتون فوق العاده ادم زود رنج و پرخاشگری به نظر میاد که همین میتونه از علایم افسردگی در ایشون باشه
ایشون شاغل نیست پس با کمک همدیگه برنامه ی هدف مندی برای اوقات فراغت همسرتون برنامه ریزی کنید
تمام افکار منفی که در ذهن همسرتون میگذره و کند و کاوی که همیشه در گذشته داره به خاطر کمبود فعالیت و به طبع اون کمبود انرژی های مثبتی که باید در اطرافش باشه و نیست
نمیتونم بگم صد در صد اما احساس می کنم صحبت طلاق فقط روشی که ایشون استفاده می کنن برای جلب توجه بیشتر از جانب شما
ببین سام عزیز.
من که یک زن هستم می دونم که هیچ زنی از مردی که زار زار گریه کنه و التماس کنه و خودکشی کنه و اینا خوشش نمیاد.
زنا از مردای محکم و مقتدر خوششون میاد. مردی که در عین اینکه مثل یه کوه میمونه، محبتاش و ابراز علاقه هاش نابه و دلنشینه.
احساس میکنم تو چشم خانمت دیگه اون اقتداری که یک مرد باید داشته باشه رو نداری.
به نظر من باید اول رو خودت کار کنی و خودت رو قوی کنی.
یه مدت سعی کن اصلاً نذاری دعوا پیش بیاد. از مسایلی که می دونی آخرش به دعوا ختم میشه از همون اول پرهیز کن.
فقط رو خودت و اقتدارت و مردونگیت کار کن. مردایی که خصوصیت مردونگیشون زیاده زیاد وارد جزئیات نمیشن. معمولاً آرومن و سرشون به کارای خودشون گرمه. دم به دقیقه سراغ زنشون نمیرن. به خاطر جذبه ای که دارن کسی رویش نمیشه یا بهتر بگم جرأت نمیکنه سرشون داد بکشه.
این مقاله ی پایینو بخون. خیلی بهت کمک میکنه.
"کارگاه آموزشی خانواده موفق / مرد مقتدر - زن لطیف"
http://www.hamdardi.net/thread-23419.html
تو خودت آدم خیلی خیلی مهربونی هستی. خیلی با احساسی هر زنی آرزوشه که شوهرش این احساساتی که تو داری رو داشته باشه ولی به شرطی که اقتدار خودت رو هم حفظ کنی.
بازم تاکید میکنم فقط وقتی طرفش برو که خوش اخلاقه. تو به اندازه کافی نازشو کشیدی. وقتی خوش اخلاقه برو و بهش توجه کن.
کاملاً معلومه که خانمت داره لجشو خالی میکنه.
موفق باشی
خانم minaaa نظرتون روخوندم ممنون از وقتي كه گذاشتيد.من كه حاضرم روابطمون بهبود پيدا كنه ولي يه موقع هايي اون انقدر گاردش بسته هست كه نمي شه رفت سمتش.
خانم maedeh120 من كه گيج شدم.خانمم همش مي گه دوسم نداري اين كارا مي كني كه منو خر كني.ولي قصدمن اين ها نيست
خانم پریا666
من هم احساس مي كنم به خاطر اينكه خونه بوده و كاري نمي كنه افسرده و كلافه شده و مدام مي خواد كه كار براي خودش پيدا كنه ولي داره به بي راهه مي ره.مدام تو نت هست.مدام تو ويچت و وايبر با دوستاش هست با گوشي من و من كلا ديدم خونه تنها هست كلا گوشيمو دادم بهش كه سرگرم باشه
تشكر از همه دوستان
بعد از ايجاد اين موضوع ديروز تماسي با من گرفت همسرم كه شب خونه دوستش دعوتيم منم قبول كردم و يكم ديگه بحث كرديم ولي موضعايشون همونه (ميگه انتخابمون اشتباه بوده الان تو مرحله تاوان دادن هستيم و من ادم بي شعور و سطح پايين و كلاس پايين و...هستم.مي گم خب حالا نتيجش.مي گه مثل دو تا ادمكنار هم زندگي كنيم و كاري به هم نداشته باشيم و مثل همخونه مي گه حتي به طلاقم فكر مي كنم ولي الان موقعيتشو ندارم.حتي به من مي گه تو ازادي هر كاري دوست داري انجام بدي منظورشگرفتن دوست دختر يا رابطه جنسي با كس ديگه اي هست مي دونه كه من اهل خيانت ني ستم)
ديشب كه رفتم خونه تو اتاق خواب بود بدون اينكه سلام كنم و نگاهش كنم رفتم دوش گرفتم موقع بيرون اومدن از حمام ديدم حولمو از جلو حمام برده يه سمت ديگه و جدي صداش كردم و گفتم حولمو بده ديدم داره مي خنده(نمي دونم مي خواست يه جوري اشتي كنه)ولي من خشك رفتار كردم برعكس اين 3 سال از اينجا ياد گرفتم.خيلي جلو اينه وايسادم و به موهام رسيدم و به يه اتاق ديگه رفتم ديدم موضوعي رو بهانه كرده صدام زده كه تو اون اتاق عنكبوت هست(مي خواست بكشونتم پيش خودش يا چيز ديگه)گفتم اشكال نداره بعد يهكتاب گرفتم دستم رفتم تو حال نشستم موقع رفتن اماده شدم جوابشو كوتاه وسنگينو تك كلمه اي دادم.حتي دستشم نگرفتم.موقع عابر بانك رفتن پرسيد با من نمي ياي گفتن نه!برعكس هميشه موقع شيريني خريدن هم تو ماشين موندم و نرفتم باهاش!
خونه دوستش اولين برخوردم با شوهر دوستش بود ولي مچ شديم باهم كلي حرف زديمو خنديديم (حتي ايكس باكس منو خانمم با خودش اورد قولشو به دوستش داده بود و من با شوهر دوستش كلي بازي كرديم)
رفتارش با من خوب بود ولي من باهاشجدي صحبت مي كردم البته كمي بهتر از تو خونه
سر شامم كلي راجب مسافرت ماه بعد (سالگرد عقد 21 مهر عروسي25 مهر)صحبت كرد با دوستاش كه كجا بريم ولي من حرفي نزدم.برگشتيم خونه هم گفت كلي با دوستش در مورد من و ... حرف زد كه گفتم مهم نيست.
امروزمبه من زنگ زد كه مادرم بهش زنگ زده ازش ادرس بپرسه كاملا جدي باهاش صحبت كردم و بعد با تعجب ازم پرسيد كه مادرم به من زنگ نزده كه گفتم نه چون واقعا" زنگ نزده بود.قشنگ معلوم بود كه منتظره من پشت تلفن التماس كنم يا بحث دعوا و ... و اشتي پيش بكشم كه هيچي نگفتم و اونم قطع كرد.
كلا تا دو سه هفته پيش كه خوب بود بهم دوسه بار شايد بيشترزنگ مي زد كه بيا بيا من تنهام زودتر بيا دعوا كه مي شه روزي يه بارم زنگ نمي زنه.منم زودتر از 6.5 7 نمي رم خونه.مدير مالي شركت هستم به علت حساسيت زيادم كلا"بعد دعوا
كارمم با اينكه خيلي حساسه تحت شعاع قرار مي گيره و نمي تونم روش تمركز كنم.خيلي بده چرا نمي تونم بي خيال باشمو به زندگيم فكرنكنم؟چا انقدر حساسو احساساتي هستم؟ولي اين دفعه تصميم گرفتم خيلي جدي باهاش رفتار كنم.دوستان كمكم كنيد بگيد چه طور رفتار كنم!
سلام ، هر دعوایی هرچند کوچیک که بینتون پیش میا سعی کن بعد از آروم شدن خودت و همسرت دنبال علت و ریشش باشی و همون موقع حلش کنی تا توو دعواهای بعدی حرفی از اون موضوع قبلی پیش نیاد ، یه چی بین خانوما مشترکه اونم پیش کشیدن مسائل قبله ، فکر کنم بخاطره این باشه که حل نشده میمونه و مردا فقط سعی میکنن خانومشونو آروم کنن بدون اینکه بعدا بپرسن علت چی بود و چرا اونجوری برخورد کرده . درمورد شماهم همینطوره ، درسته گل و شام و ... واسه آروم شدن اوضاع به کار میره ولی نه در اوج عصبانیت خانومت! اونجوری فکر میکنه فقط قصدت اینکه آرومش کنی ، باید بفهمیش قبل از همه چی ، درکش کنی ، بعد که تخلیه شد آروم کردن .
خانم minaaa نظرتون روخوندم ممنون از وقتي كه گذاشتيد.من كه حاضرم روابطمون بهبود پيدا كنه ولي يه موقع هايي اون انقدر گاردش بسته هست كه نمي شه رفت سمتش.
خانم maedeh120 من كه گيج شدم.خانمم همش مي گه دوسم نداري اين كارا مي كني كه منو خر كني.ولي قصدمن اين ها نيست
خانم پریا666
من هم احساس مي كنم به خاطر اينكه خونه بوده و كاري نمي كنه افسرده و كلافه شده و مدام مي خواد كه كار براي خودش پيدا كنه ولي داره به بي راهه مي ره.مدام تو نت هست.مدام تو ويچت و وايبر با دوستاش هست با گوشي من و من كلا ديدم خونه تنها هست كلا گوشيمو دادم بهش كه سرگرم باشه
تشكر از همه دوستان
بعد از ايجاد اين موضوع ديروز تماسي با من گرفت همسرم كه شب خونه دوستش دعوتيم منم قبول كردم و يكم ديگه بحث كرديم ولي موضعايشون همونه (ميگه انتخابمون اشتباه بوده الان تو مرحله تاوان دادن هستيم و من ادم بي شعور و سطح پايين و كلاس پايين و...هستم.مي گم خب حالا نتيجش.مي گه مثل دو تا ادمكنار هم زندگي كنيم و كاري به هم نداشته باشيم و مثل همخونه مي گه حتي به طلاقم فكر مي كنم ولي الان موقعيتشو ندارم.حتي به من مي گه تو ازادي هر كاري دوست داري انجام بدي منظورشگرفتن دوست دختر يا رابطه جنسي با كس ديگه اي هست مي دونه كه من اهل خيانت ني ستم)
ديشب كه رفتم خونه تو اتاق خواب بود بدون اينكه سلام كنم و نگاهش كنم رفتم دوش گرفتم موقع بيرون اومدن از حمام ديدم حولمو از جلو حمام برده يه سمت ديگه و جدي صداش كردم و گفتم حولمو بده ديدم داره مي خنده(نمي دونم مي خواست يه جوري اشتي كنه)ولي من خشك رفتار كردم برعكس اين 3 سال از اينجا ياد گرفتم.خيلي جلو اينه وايسادم و به موهام رسيدم و به يه اتاق ديگه رفتم ديدم موضوعي رو بهانه كرده صدام زده كه تو اون اتاق عنكبوت هست(مي خواست بكشونتم پيش خودش يا چيز ديگه)گفتم اشكال نداره بعد يهكتاب گرفتم دستم رفتم تو حال نشستم موقع رفتن اماده شدم جوابشو كوتاه وسنگينو تك كلمه اي دادم.حتي دستشم نگرفتم.موقع عابر بانك رفتن پرسيد با من نمي ياي گفتن نه!برعكس هميشه موقع شيريني خريدن هم تو ماشين موندم و نرفتم باهاش!
خونه دوستش اولين برخوردم با شوهر دوستش بود ولي مچ شديم باهم كلي حرف زديمو خنديديم (حتي ايكس باكس منو خانمم با خودش اورد قولشو به دوستش داده بود و من با شوهر دوستش كلي بازي كرديم)
رفتارش با من خوب بود ولي من باهاشجدي صحبت مي كردم البته كمي بهتر از تو خونه
سر شامم كلي راجب مسافرت ماه بعد (سالگرد عقد 21 مهر عروسي25 مهر)صحبت كرد با دوستاش كه كجا بريم ولي من حرفي نزدم.برگشتيم خونه هم گفت كلي با دوستش در مورد من و ... حرف زد كه گفتم مهم نيست.
امروزمبه من زنگ زد كه مادرم بهش زنگ زده ازش ادرس بپرسه كاملا جدي باهاش صحبت كردم و بعد با تعجب ازم پرسيد كه مادرم به من زنگ نزده كه گفتم نه چون واقعا" زنگ نزده بود.قشنگ معلوم بود كه منتظره من پشت تلفن التماس كنم يا بحث دعوا و ... و اشتي پيش بكشم كه هيچي نگفتم و اونم قطع كرد.
كلا تا دو سه هفته پيش كه خوب بود بهم دوسه بار شايد بيشترزنگ مي زد كه بيا بيا من تنهام زودتر بيا دعوا كه مي شه روزي يه بارم زنگ نمي زنه.منم زودتر از 6.5 7 نمي رم خونه.مدير مالي شركت هستم به علت حساسيت زيادم كلا"بعد دعوا
كارمم با اينكه خيلي حساسه تحت شعاع قرار مي گيره و نمي تونم روش تمركز كنم.خيلي بده چرا نمي تونم بي خيال باشمو به زندگيم فكرنكنم؟چا انقدر حساسو احساساتي هستم؟ولي اين دفعه تصميم گرفتم خيلي جدي باهاش رفتار كنم.دوستان كمكم كنيد بگيد چه طور رفتار كنم!
به دليل قطعو وصل نت شركت اشتباه پست دوبار زدم و خيلي بده تو روز 3 تا پشت بيشتر نمي شه گذاشت چون اينجوري احساس ارامش مي كنم خانمم كه تو واتسو و... با دوستاش دردودل مي كنه من هيچ كسو ندارم كه باهاشدردودل كنم باكارمند پايين دستمم نميتونم صميمي رفتاركنم و باهاش دردودل كنم به دلايل ديگه!(الان زنم بود مي گفت يه پست داري چقدر پز ميدي در صورتي كه قصدم اصلا اين نيست نمي دونم چرا اينجوري در موردم فكر مي كنه)
واااای ای ول! ای ول! ای ول!
اصلاً فکر نمیکردم اینقدر با استعداد باشی. آفرین
من با نظر سپیده ی تاریک موافقم. که مشکلات رو ریشه ای حل کنی ولی نه الان. اول باید خودتو بهش ثابت کنی. نمی دونم مقاله ای که بهت گفته بودم رو خوندی یانه! ولی همینجوری رو اقتدارت کار کن. دیدی وقتی بهونه دستش ندی اونم نمی تونه دعوا و فحاشی کنه؟
همین راهی که داری میری رو ادامه بده. قهر نباش ولی جدی باش. کاملاً تو بالِغِت باش. حتی اگه اومد سمتت کاملاً حالت عادی به خودت بگیر. ذوق زده نشی نیشتو تا بناگوشت واکنی هرچی رِشتیم پنبه بشه (شوخی بود)
در گوشی بهت بگم اینبار که خواستی رابطه برقرار کنی عکس همیشه رفتار کن. اگه همیشه به رضایت اون فکر میکردی اینبار بیشتر خودتو در نظر بگیر. البته منظورم بی توجهی بهش نیستا. فقط مثل همیشه نباش. سعی کن اقتدار و مردونگی که همون مقاله(قسمت اقتدار مردونه تو رابطه جنسی) هم واضحتر در موردش صحبت کرده رو اجرا کنی. زنا میمیرن واسه اینجور مردا.
در کل بهت بگم که خیلی خیلی خوب داری پیش میری. هر درد و دلی هم داشتی به ما بگو. بچه های این تالار هرچند از هم دورن ولی دلاشون خیلی به هم نزدیکه. مشکلات همو درک میکنیم.
موفق باشی
سلام
ديروز رفتم خونه باز هم سكوت از هر دونفرمون بود نه سلامي.رو مبل دراز كشيده بود تلويزيون مي ديد و با موبايل يكم ور ميرفت بعد ساعت 8 داشتم كافي برا خودم درست مي كردم رفت بخوابه گفتم پس شام چي؟!هيچ جوابي نداد.هيچي هم درست نكرده بود منم يچي از تو يخچال پيدا كردم خوردم ولي به شدت عذاب وجدان گرفتم كه اون الان گشنه خوابيده من شام خوردم.اعصابم بهم ريخت.اروم رفتم تو اتاق صداش كردم جوابي نداد.نمي دونم خواب بود يا نه.ساعت 9 دوباره اومد منم سرم رو به لبتاب گرم كردم اصلا" نگاهش نكردم نمي دونم كي دوباره رفت بخوابه!!!اخه اون معمولا" شبا تا 2 3 بيداره يا پاي نت هست يا با دوستاش تو وايبره كه من اعتراض مي كردم چرا شبا پيشم نمي ياي ميگه من خوابم نميبره خوب من كه صبح بايد 7.30 محل كارم باشم نمي تونم تا 12 1 بيدار بمونم ولي اينو درك نميكنه و اكثر شبا تنها مي رم بخوابم!
بگذريم
منم تا 10.30 فيلم ديدم رفتم بخوابم ديدم اون حالا پاشد از اتاق اومد بيرون ديگه من خوابيدم خوابمم سنگينه 4.5 بيدار شدم ديدم نه خودش هست نه رختخوابش رفتم ديدم تو حال خوابه رفتم اب خوردم ديدم بيداره گفتم چرا اينجا خوابيدي چرا نمي اي تو جات گفت من جام همين جاست!!!هيچي ديگه گفتم پاشو بيا و خودم رفتم تو اتاق.
نيومد از بس غده!!!قده!!!يكم عذاب وجدان گرفتم كه برم پيشش بخوابم اخه قبلا" دو سه بار اين كاروكرد منم نصف شبي فهميدم رفتم پيشش خوابيدم اين دفعه نرفتم.
اصلا"نمي دونم چي تو مغزش مي گذره!مي خواد بازم مثل هميشه من بيوفتم به دستوپاش!يا اين دفعه ديگه سرد سرد شده نسبت به من و حرفهايي كه مي زد ازت متنفرم الان كاملا"واقعت داره؟؟؟
با اين كه 3 روز شده من دارم مقاومت مي كنم ولي خيلي بهم داره سخت مي گذره!خيلي تحت فشارم كه از دستم ناراحته اخه به شدت احساساتي هستم.
اينم بگم تو روز مهموني باهام خوب بود ازم پذيرايي مي كرد حالا نمي دونم جلو دوستش ظاهر سازي كرد يا مي خواست اشتي كنه.حتي برام ميوه پوست كند و تعارف كرد.نمي دونم من اينقدر بعد مهموني بد رفتار كردم اونم مغروره كه با من اينجوري مي كنه يا كلا"تصميمشو گرفته كه اينجوري بمونه.كم كم دارم باز جلوش كم مي ارم اگه بهم كمك نكنيد فكر كنم بازم اينبار قافله رو مثل دفعات قبل مي بازم.نمي دونم اصلا"نه خودش قابل پيش بيني هست نه رفتاراش!
الان بازم دارم تو وجدانم خودمو محكوم مي كنم كه اينبارم تقصير منه ولي مي خوام بازم ادامه بدم ببينم تهش چي ميشه!احساس مي كنم زندگي خودمو همسرمو تباه كردم.سر كارم كه اصلا" تمركز كافي ندارم خدا رو شكر اين روزا زياد بار مالي رو شركت نيست وگرنه معلوم نبود چي پيش بياد.
نكنه از اون وره بوم بيفتمو اين حالت عادي شه!يه نظري بدين دارم ديوونه مي شم
يككمك ديگه چطورمي تونم اين محدوديت 3 تا پست رو حذف كنم؟امروز 4تومن شارژزدم واسه عضويت يك ماهه مشخصاتم ارسال كردم هيچ جوابي نيومد!يكي منوراهنمايي كنه خواهشن..
يه سوال ديگه از خانم ها:
شمام با همسرتون تو يه شرايطي شبيه شرايط من قهر مي كنيد نه شام مي پزيد نه به خونه مي رسيد؟؟؟
نمي دونم مامان بابام كه قهر مي كردن غذا به راه بود!!!
اولاً من بهت پیشنهاد میکنم حالا که اشتراک گرفتی یه مشاوره خصوصی با مدیر همدردی بزنی.
بعد هم الان دیگه محدودیت روزی سه پست برداشته میشه. هر چقدر که دوست داری پست بزار :)
ببین پسر خوب!
تو حاضری تو غفلت بمونی و زندگی کنی و همیشه به پای زنت بیفتی چه تقصیر داشته باشی چه تقصیر نداشته باشی؟
حس و حالت کاملاً عادیه. از بس همیشه تو تمام کننده ی دعواها بودی خانمت عادت کرده. توقع نداره که قهرت طولانی بشه. بعدهم من تا جایی که یادمه گفته بودیم قهر نکن. جدی باش
روز اول و دوم خوب پیش رفته بودی. خانمت یه جورایی نازتو میکشید. همونجا باید ناز و نوازش میکردی. قرار بود وقتی خوبه بهش محبت کنی. وقتی دعوا کرد و ناسزا گفت تو دوباره جدی بشی تا رفتارش دوباره خوب بشه.
فکر کنم جدی بودن تو تبدیل به قهر شده اشتباهی.
امروز کاری که شوهر من میکنه رو بکن. بشین کنارش و خیلی جدی بهش بگو دلیلش از اینکه میای خونه سلام نمیده و از جاش پا نمیشه چیه؟
مجابش کن که قهر نیستی. بگو مگه دعوا کردیم که این کارای بچه گانه رو میکنی. یه جور نامحسوسی بهش بفهمون که تو مردی و وقتی از بیرون میای خونه انتظار استقبال گرم داری.
سعی کن دعوا نشه. ولی جدی باش. میشه آدم جدی و مهربون باشه.
من بازم به تاپیکت سر میزنم
اصلاً نگران نباش. باهاش حرف بزن و بیارش تو خط عادی زندگی. ولی رو اقتدارت کار کن
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط مو فرفری
ممنونم كه به تاپيكم سر مي زني باور كنيد هر 5 دقيقه رفرش مي كنم ببينم كسي جوابمو داده يا نه!
مي تونم تصور كنم الان برم يا تواتاقه موبايل دستش دراز كشيده
يا تو حال پاي نت هست يا تي وي.حتي سرش هم برنمي گردونه ببينه منو
حالا رفتم خونه سلام مي كنم ولي مي دونم يا جواي نمي ده يا بدون اينكه نگاه كنه از سر رد كردنش يه جوابي مي ده.
اخه با همچين جوي من چطور بنشينم بگم باهاش حرف بزنم!!!
حالا برم خونه مي نويسم چي شد چون هنوزفكر كنم محدوديت دارم!
بازم راهكار بدين.
اصلا" انگار نمي دونم چطور بايد برخورد كنم باهاش بعضي اوقات لال مي شم نمي تونم حرف دلمو بزنم يا يه حرفي مي زنم كار خراب تر مي شه.كاشكي يه خواهرداشتم حداقل دنيا و روحيات دخترارو بهتر مي شناختم.
فکر کن من خواهرت. من هر چقدر که بتونم کمکت میکنم. ببین وقتایی که من به قول خودمون وحشی میشم و دیوونه بازی در میارم یا غیرمنطقی سر مسأله ای با همسرم قهر میکنم یه یکی دوروزی بامن سرسنگین میشه و بعدش میاد میشینه به من هم میگه بیا بشین میخوام باهات حرف بزنم.
منم به رو نمیارم ولی ته دلم حساب کارم دستم میاد. میام میشینم و بعد با اخم (ولی نه خیلی غلیظ) ازم میپرسه چرا فلان کار رو کردی یا چی شده که قهری و اخمات تو همه؟ راستش اولش مخم هنگ میکنه چون انقدر جدی میشه که یه لحظه میلرزم.
بعد که شروع کنم به حرف زدن کنترلش رو از دست نمیده. صداش از یه حدی بالاتر نمیره ولی به منم اجازه بلند کردن صدامو نمیده. شاید زنت بزنه کوچه علی چپ، شاید اصلاً محلت نده، شاید صداش رو بندازه رو سرش و هرچی از دهنش در اومد بیرون بهت بگه که هرکدوم راهکار داره.
اگه خودشو بزنه کوچه علی چپ بهترین حالته، چون میتونی اونجوری که دوست داری شروع کنی و حرفت رو بزنی. مثلاً بگی سه روز احتیاج داشتم فکر کنم و تو این سه روز نمیخواستم دعوای جدیدی بشه واسه همین تو خودم بودم. من ازاین رفتارای تو (مثلاً فحاشی و عصبی بودن و حساب نکردن تو و انجام ندادن مسئولیتاش به موقع و ....) ناراحتم. مطمئناً منم کامل نیستم و خیلی جاها اجتیاج به کار کردن دارم و چه و چه. نباید تند روی کنی. اول هم روی کم و کاستی های خودت فکوس کن که جبهه نگیره. دیگه این هنر توئه که چجوری منظورت رو برسونی. از الان بشین مواردی که باید بگی رو رو یه برگه کوچیک نُت برداری کن که یادت نره و از خط نزنی بیرون.
اگه محلت نداد باید یکم لحن تهدید به حرفات بدی و بگی میخوای واسه زندگیتون یه تصمیمی بگیری. این زندگی ای که الان داریم آرزوی من نبوده. میدونم آرزوی تو هم از زندگی مشترک این نیست و این حرفا. ولی بهش گوشزد کن که صبر تو هم حدی داره و نزاره که واسه هر کاری دیر بشه. بهش گوشزد کن وقتی که میشه کاری کرد چرا بزاریم همش احساسات تخریبی رو تجربه کنیم. بگو مگه ما غیر هم کیو داریم. بگو ما قراره پدرمادر بشیم. ولی اگه بازم محلت نداد بگو که مثل اینکه باید یه فکر دیگه ای بکنی و بحث رو ترک کن.
اگه فحاشی کرد و داد و بیداد کرد بگو مثل اینکه الان آمادگی صحبت کردن منطقی رو نداری. من سه روز صبر کردم که آروم شیم. بعد صحبت کنیم. یه موقع دیگه که آماده بودی حرف میزنیم. چون من ایندفعه جدیم و نمیخوام به قول تو با بچه بازی دوباره همه چی خراب شه. بگو میخوام زندگیمون درست بشه و هر وقت آماده بودی جدی صحبت میکنیم. بعد هم دوباره بحث رو ترک کن.
البته اینایی که من میگم مثاله. خودت با توجه به موقعیت بهتر میتونی بحث رو پیش ببری.
ولی باید بدونی که چی میخوای بگی. مثلاً میخوای بگی بریم پیش مشاور یا مثلاً تغییر رویه رو پیشنهاد بدی یا از خودش نظرشو بپرسی. هدف حرفات باید حتماً مشخص باشه تا از بحث دور نشید.
اگه ایشالا بحثتون جواب داد (شاید چند ساعت هم طول بکشه). آخرش بغلش کن و ببوسش و از اینکه همکاری کرد و اینا ازش تشکر کن. بعد هم نوبت حرفای خوب و برنامه ریزی واسه حل مشکله.
حالا اول بشین نکات منفی و مثبت خودت و خانمت رو بنویس و ببین که چی میخوای بگی. به عکس العملها زیاد فکر نکن چون هیچ وقت اونجور که فکر میکنی نمیشه.
ببخشید طولانی شد. نگران نباش. بالاخره یه چیزی میشه. وقتی یکی واسه درست کردن زندگی قدم برداره همیشه اتفاقات خوب پیش میاد.
مطمئنم بری برامون خبرای خوب میزاری.
موفق باشی
سلام خانم موفرفری
زمانی که رسیدم خونه نبود.تماس گرفتم دیدم با دوستش که دو شب پیش اونجا بودیم بیرونه.اومدم پای نت حرفاتو خوندم.داشتم واست توضیحات کامل می نوشتم که اومد خونه همسرم منم ارسال کردم نمی دونم چرا نشد!
سلام کردم جواب سلام نداد حتی نگاه هم نکرد.یه راست لباس عوض کرد رفت تو اتاق گوشی هم برد.مطمعنم یا تو وایبره یا واتس اپ با دوستاش یا خواهراش می حرفه.
با دوستاش ممکنه در باره مشکلاتش بگه ولی خانوادش مطمعنم هرگز حرفی نمی زنه!!
وقتی تو اتاقش بود صداش کردم خیلی جدی گفتم بیا می خوام باهات حرف بزنم.
جواب اصلا" نداد.الانم تو اتاقه.هیچی من دیگه تو این خونه انگار هرمتی ندارم.اصلا" واسش مهم نیست.اینقدر بی پروا شده یا من اینجور کردمش نمی دونم.اعصابم به شدت خورده!
از شام خبری نیست.من بیشتر نگران خودشم که مریض نشه.خدارو شکر ناهار می خوره.(ناهاراشو من از شرکت براش میارم.ما تو شرکت ماهی مقداری پول می زاریم ابدارچی برامون غذا می پزه!دیدم خانمم از شنبه تا 4 شنبه که من ناهار خونه نیستم غذا درست درمون نمی خوره غذای شرکت خودمو نصف می کنم شب براش میارم فردا ناهار بخوره)
اینم نشد.دیگه چیکار کنم؟یکی جوابمو بده دارم خفه می شم!تا کی می خواد قهر بمونه.!!؟:97:
ای بابا سام!
نشد یعنی چی مرد حسابی؟!!؟ مگه داری نقش بازی میکنی که نشد؟ تو باید به این باور برسی که باید این مشکل به دست تو و با حرف زدن با خانمت حل بشه. اون وقت به هر طریقی بود باید میاوردیش مینشوندیش پای صحبت.
وقتی از مشکلش به خانوادش نمیگه یعنی اونم به ادامه ی این زندگی علاقه منده. وگرنه مطمئن باش ما خانما اگه تصمیممون واسه تموم کردن رابطه ای جدی باشه به دنیای عالم چنگ میندازیم تا کاتش کنیم. پس یعنی خانمت این زندگی رو میخواد. ولی الان میخواد میخشو محکم بکوبه. مثلاً ناراحته که باهاش قهر کردی. یا میخواد هرجوری شده به اعتراضش توجه کنی.
خوب توام که آماده ی شنیدن حرفاشی دیگه دوستم. فقط مثل همیشه که تو حالت شخصیتیِ والد مهربون میرفتی و لوسش میکردی نرو. بالغ باش و بالغانه حرفاشو گوش کن. حرفاتو بزن. یه قدم واسه حل این مشکل بردار.
فکر میکنم خانمت عادت کرده مثل همیشه باشی. یعنی بری و ملتمسانه ازش بخوای تا مشکل حل بشه. اونم ناز کنه ، داد بزنه ، فحش بده و شمام نازشو بکشی و مساله تموم بشه.
نچ! اینجوری نمیشه. همین امشب میری یه تاپیک خصوصی تو انجمن آزاد میزنی و مشاوره میگیری.
من امشب دارم میرم مسافرت و اونجا نت ندارم. همش دلم میمونه پیش تو. امیدوارم جمعه خبرای خوبی ازت بشنوم.
فقط ازش بپرس می خوای مشکلمون حل بشه یا نه؟
آخه تو چه کردی با این آدم که اینجوری شده؟ :97
سلام آقای سام
من همین الان این جا عضو شدم فقط به خاطر مساله شما
سام عزیز من دقیقا دقیقا از نظر شخصیتی مثل همسر شما هستم
و مشکلاتی که برای ایشون تو ازدواج پیش اومده مثل ماله منه
من هم دوران دانشجویی که عقد بودم تو خونه مادر شوهرم بودم به اصرار شوهرم
خدای من شاهده که بدترین روزای عمرم بود
کابوسم بود
شبا تا صبح بیدار می بودم و گریه می کردم
حالا توضیحش از حوصله خارجه
ولی من مسبب اصلی این موضوع رو شوهرم می دونستم و می دونم
این به خاطر خامی و کم سنی شوهرم بود وی لطمه ای که دیدم تا الان هم هست
من با موفرفری بعضی جاها موافق هستم باید یکم قوی تر و مردانه تر برخورد کنی
باید در تو قدرت ببینه
بهت اطمینان پیدا کنه
من اصلن به شوهرم اطمینان ندارم و نمی تونم روش حساب کنم خصوصا در مورد خانوادشششششششششش
ببین وقتی رابطتون خوب شد یه روز عادی
یه روز معمولی که مثلا از سرکار اومدی و یا روز تعطیل
ازش به خاطر اتفاقات بد گذشته معذرت خواهی کن
بگو که از این که با بی تجربگی تو اون اذیت شده چقد ناراحتی
و ازش معذرت خواهی کن به خاطر تمام اتفاقات
اگه یه بار وقتی خودش چیزی نمی گه تو این موضوع رو مطرح کنی و معذرت خواهی کنی از ته دلت به نطرم اونم آروم می شه
از دلش درمیاد دیگه خدش خجالت می کشه مطرح کنه
اگه تو فقز یه بار بدون این که اون مطرح کنه این موضوع رو مطرح کنی و همسرت ناراحتی تو رو ببینه مطمونم دیگه به روت نمیاره
ای کاش شوهر منم یه بار این کارو می کرد
مساله بعد این که مدیریت داشته باش
روابط همسرت و خانوادت رو مدیرت کن
سلام ..من داشتم تاپیک شما رو میخوندم راستش هم به بعضی از کاراتون یکم خندم گرفت (البته ببخشید) هم یکم ازتون عصبانی شدم(بازم معذرت) ...خوب آخه عزیز من این کارا چیه که میکنی ؟ من نمیخوام که شما رو سرزنش کنم و به دعوای بیشتر با همسرت سوقت بدم ولی چرا واسش نهار فرداشو میاری؟ !!! الان شما نه قهرت معلومه نه آشتیت ... منم جای همسرت بودم جدیت نمیگرفتم ..خانم ها از مردای مغرور و با جذبه خیلی خوششون میاد ولی میتونم چهرت رو وقتی خانومت بهت محل نمیذاره تصور کنم قطعا اونقدر تابلو میشی که دلت واسش میسوزه که اونم متوجه میشه ..یکم مقتدرانه تر رفتار کن ..بخدا اگر همسرت بفهمه که جدی جدی طلاقش میدی هی چپ و راست بهت نمیگه طلاقم بده ...اینا همه برمیگرده به رفتارهای خودت که نمیدونی کی باید جدی باشی و کی نرمشن شون بدی ...جان من الانم پا نشو برو منتش رو بکش منتظر یه عکس العمل خوب از خانومت باش بعد اون موقع کوتاه بیا و دیگه زیاد کشش نده ..الانم علت قهر طولانیش فقط خودتی چون بهر حال رو شما شناخت داره میدونه که دیر یا زود میای منت کشی..بازم میگم خانم ها ذاتا از مردای با ابهت بیشتر از مردایی که مدام عذر خواهی میکنن خوششون میاد ..
سلام
يه چيز جالب منو دوستم هم داريم همين برنامه رو رو شوهرش پياده ميكنيم😁
شوهرش يه ادم مغرور كه همش بى محلي ميكرد و منتظر ناز كشيدن بود تا بحثى پيش ميومد ميگفت طلاق راه حل ماست جدا ميشيم هر وقت به اون مرحله رسيديم كه زندگى بر وقف بود دوباره ازدواج ميكنيم
و تو اين چند سال اين دوست من هى نازشو ميخريدو تو بحثا كوتاه ميومده...
حالا تو دعوا اخرى دوستم اومد پيشم گفت اتوسا بريدم
ما داريم ادبش ميكنيم الان ٢ هفته اس خونه منه
٣ روز اول شوهرش تكس هم نميداد
از روز ٤ روم حالشو ميپرسيد دوستم جواب نميداد
بعد ١ هفته هى زنگ ميزد و تكس ميداد بيا بريم بيرون حرف بزنيم دوستم نميرفت
امروز بعد از ٢ هفته دوستم رفت و گفت من خستم بريدم ديگه حاضرم جدا شم چون نميخوام از كسى بچه دار شم كه تكليفش مشخص نيست
شوهرش كلى التماس كرده كه اون تو اين ٢ هفته فهميده عاشق زنش....
دوستم گفت بايد به من يه سندى بدى كه ديگه اعصابمو با حرف طلاق خورد نميكنى و اينا
شما هم دوست عزيز يه ٢ هفته مقاومت كن طورى رفتار كن كه بفهمه خسته اى بريدى
زنا از طلاق بيشتر هراس دارن هر چقدر مغرور باشه اخر كوتاه مياد
انشالا كه زندگيت به يه روال عادى عالى ميرسه
سلام به همه دوستان
بگم بهتون كه واقعا" دست همتون درد نكنه بابت نكاتي كه بهم مي گين و مياين به تاپيكم سر مي زنيد واقعا" قوت قلب مي گيرم.
خانم مو فرفری جدا" بابت راهنمايي هات ممنونم و تلنگرهايي كه به من مي زني.تازه دارم مي فهمم چه قدر ضعيف بودم چه قدر اشتباه كردم.خودم اين آدم اين جوري بار آوردم و قدري هم خانوادش بهش بها دادند چون تو خانوادشم هررفتاري با خواهر يا مادرش مي كنه مي گن حساسه ولي من بهش تذكر مي دم مي گه به تو ربطي نداره خانواده خودمن.بگذريم
خانمزینب خانم ممنون كه به خاطر من اومديد و عضو شديد اميدوارم تو زندگيتون هميشه شاد باشيد
تمام اتفاقاتي كه تو گذشته افتاده رو در هر اتفاقي مي ياد جلو چشش من بارها ازش عذرخواهي كردم حالا اين قهر ما تموم شه تو آشتي درباره گذشته باهاش صحبت مي كنم و بدون توجيه كردن كار خودم يا ديگران ازش معذرت مي خوام.(هرچند بعضي از اين دلخوريا يا سو تفاهم هست يا برداشت بد ديگه كاري ندارم اصلا" نه توضيح نه توجيه)
خانم رزا (بايد عين هومن برق نورد تو سريال دزد و پليس مي گفتي!!!ممنونم ممنونم كه موجبات خنده ما فراهم شد)
اين قضيه غذا آوردن بيش از 4 5 ماهه كه دارم واسش ميارم پيش خودم گفتم نامرديه كه تو دعوا نيارم اين تفكر من بود درست يا غلط فكر نميكنم اونقدري رو مردونگي و اوبهت من تاثير بزاره!در مورد اينكه برم نازشو بخرم نه!اين تو بميري ديگه از اوناش نيست بايد يه جايي لنگر اين كشتي انداخت تو آب اينقدر اينور اونور شدم از دريازدگي داره حالم بهم مي خوره هرچند مي دونم سكان رو عرشه دست خودم بود خودم ولش كردم!
خانم atosa ممنون از اينكه وقت گذاشتيد برام.نميدونم شوهر دوستتون چقدر مغرور هست ولي خانم من آخره غروره!جالبه به من مي گه تو خيلي مغروري
بازم از همه ممنون كه به تاپيكم سر مي زنيد و از راهنمايي و تجارب و نظرات خودتون بيبهره نمي ذاريد منو.
ديشب بعد ماجرايي كه توضيح دادم حدوداي 9 ازاتاق اومد بيرون رو مبل جلوم ولو شد منم كه چشمم به لبتاپ زير چشمي مي پاييدمش تا ساعت 10.30 به همينصورت گذشت!وقتي داشتم به اتاق مي رفتم خيلي اين پا اون پا كردم حرفي بزنم نزم از اتاق زدم بيرون گفتم من امروز مي خواستم باهات صحبت كنم صداتم كردم چرا نيومدي؟گفت كي؟من نشنيدم اگه هم مي شنيدم جوابتو نمي دادم نميومدم.
گفتم تا كي مي خواي قهر باشي؟گفت خودت گفتي چند روز كاري به كار هم نداشته باشيم.
گفتم اره چون مي خواستم فكركنم اروم شديم با هم حرف بزنيم ولي انگار تو هنوز امادگي حرف زدنو نداري.
گفت من اينجوري راحتم آزادم كاري هم به كار هم نداريم.
اومدم تو اتاق ديگه جوابشو ندادم ديدم اومد باز داره بالش و... خودشو مي بره تو هال گفتم اين چه كاريه مي گه من به كسي كه احساس ندارم پيشش نمي خوابم!!!
منم اومدم از اتاق بيرون خيلي اروم خونسرد ولي جدي بهش گفتم مثل اينكه بايد جدي تر در موردت فكركنم.
گفت چيه مي خواي طلاقم بدي؟؟
هيچي نگفتم رفتم خوابيدم ديدم 12 امد كنارم خوابيد خوابم برد باز ديدم اثري از خودشو بالشش نيست نمي دونم شايد خواب ديدم كه هست يا نيست ولي صبح داشتم ميومدم سر كار ديدم پيشم خوابيده
دوستان فكر كنم جديتم آرامشم اخم توچهرم داره جواب ميده هرچند با هم حرف نمي زنيم ولي فهميده اين دفعه با دفعات قبل فرق داره و من مي خوام بشونمش سر جاش!!
بازم نظر و پيشنهاد بدين دوستان.
ای جانم شما دوتا خیلی با مزه اید
ایشالا همیشه شاد و خوشبخت کنار هم باشید
سلام
ببخشید که اینقدر رک میگم ولی خیلی لوس بارش آوردی. ایندفعه اسم طلاق آورد بگو خودمم دارم به این نتیجه می رسم. ببین چقد میترسه.میگن نازکش داری ناز کن.اونم وقتی میبینه زیاد نازشو میکشی زیاد ناز میکنه. محبت و ناز کشیدن باید متقابل باشه نه فقط از سمت شما.ی بار نازشو بکش باردوم نوبت اونه که ناز شما رو بکشه.حس میکنم تو محبت کردن از اون ور بوم افتادی
ممنونم براي شما هم اين آرزو رو دارم.شايد اينجور بهنظر برسه ولي زندگيمون بيمزه شده!نقل قول:
نوشته اصلی توسط سلیمانی
من از وقتي با اين سايت آشنا شدم خيلي ديدم نسبت به زندگي خودم خانوادم بازتر شده!حيف كه آدمي معمولا" به مشكل بر مي خوره مي ره دنبال درمونش.كاشكي روابط آدما اينقدر خوب باشه تا مشكلات مثل كوه نشه كه يهو تبديل به اتشفشان شه و زندگي رو به اتيش بكشه.ادما با هم حرف بزنن مشكلات ريزشونو حل كنند اگه قولي به هم دادن كاري انجام بدن يا ندن اگه به هر نحوي فراموش كردن به هم عشق بورزن واسه هم وقت بزارن به هم تذكر بدن.همو ول نكنن نااميد از هم نشن.
حرفام طولاني شد ببخشيد من خودم ادم اهل عمل نبودم ولي سعيمو مي كنم بشم.
هرچند جلوگيري از بعضي مشكلات اجتناب ناپذيره!
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط باران65
سلام
باوركنيد تا چند روز پيش هنوز باورنداشتم اين موضوع رو ولي كم كم بهش دارم مي رسم.
ممنون كه نظر داديد
با سلام // بنظر تا اینجاشو بد نیومدید. اما برادر من مراقب باش که آدمای مغرور(خانمتون) ممکنه یه دفعه قید همه چیو بزنن و به قول معروف یا رومی روم یا زنگی زنگ! نظرتون چیه تدارک یه سفر مهیا کنید تا کمی خوش بگذرونید. اما بهش نگید برای تغییر بریم سفر چون ممکنه دوباره گارد بگیره. البته هم شما باید تغییر کنی و هم ایشون. فکر کنم شما انعطاف بیشتری داری و برای تغییر تلاش بیشتری میکنی اما راه تغییر همسرتون رو هم باید پیدا کنید... سخته ولی شدنیه. احتمالا اینکار باید خیلی نرم و زیر پوستی انجام بشه تا حساس نشه روی موضوع و یه جورایی خودش به این نتیجه برسه که غرورش رو باید کنترل کنه و گذشت بیشتری بخرج بده وگرنه نه تنها در زندگی شخصی بلکه در صورت جدایی هم آسیب میبینه. راستی سعی منید اخلاقهای خوبش رو تقویت کنید و ایشون رو بخاطر کمالات اخلاقی که داره تحسین کنید(زیر پوستی)..... موفق باشید
مشکل شما با اقتدار همراه با عشق حل میشه
من خودم همچین تجربه ای رو داشتم
من خودم عاشق سخت گیری که نه یه جورایی عاشق
مرد مقتدرم همراه با عشق
شما همین روال رو ادامه بدید درست میشه :43:
ممنون بابت راهنمايي توننقل قول:
نوشته اصلی توسط winter
تقريبا" 1 ماه ديگه سالگرد ازدواجمونه و هردو تا قبل دعوا تصميم به مسافرت 3 4 روزه داشتيم.ببنيد وقتي دعوا مي شه و قهر مي كنه برگردوندنش به روال عادي زندگي خيلي سخته.گاردي مي گيره كه از ديوار چين هم بدتره.من هم تو اين چند وقت هنوز نتونستم راه ارتباط باهاش تو اين مواقع رو پيدا كنم.و نمي خوام مثل دفعات قبل عمل كنم.بايد يه بار بفهمه كه اين راهش نيست وگرنه تا آخر عمر عذاب مي كشم.ميكشيم.
- - - Updated - - -
فعلا" بايد راهي پيدا كنم تا برش گردونم تو مسير درست زندگينقل قول:
نوشته اصلی توسط سلیمانی
البته نه مثل قبل با التماس وخواهش و خار كردن خودم بلكه بايد بفهمه حتي اگه من مقصرم يه مردم غرور دارم!!!اين بار نوبت اونه
سلام
یه سوال داشتم
شما دوستای همسرت رو میشناسی ، اونهایی که از طریق شبکه های اجتماعی باهاشون در تماسه ؟
دخترا یه ویژگی بد که دارن اینه که از دوستاشون خیلی تاثیر پذیرن
و کافیه یه دوست بد داشته باشن تا با مشورت با اون زندگی مشترک رو نابود کننمتاسفانه در دوستی دخترها عاملی وجود داره که در دوستی پسرا کمتر به چشم میاد عاملی به اسم:حسادت
اینطور مواقع خودشونو مثل یک فرشته نجات به طرف دیگه نشون میدن و طوری بهش خط میدن تا زندگیشون نابود بشه ،
حالا این دوستهای ناخلاف میتونن دخترای مجرد باشن یا دخترای مطلقه یا دخترای متاهلی که زندگی نامناسبی دارن و این سه گروه سعی میکنن با خراب کردن زندگی شما احساس حسادتی که به شما دارن رو درمان کنن
به نظر من باید یه فکری به حال موبایل همسرت و ارتباطی که با شبکه های اجتماعی داره بکنی
هر جای داستانت رو که خوندم همسرت دستش موبایل بوده و در حال چت کردن ، امیدوارم برای این مشکل بتونی راه حل مناسبی پیدا کنی
به نظر من در این خصوص که این دوستیها چقدر میتونه به زندگی مشترک لطمه بزنه با همسرت خیلی منطقی و با لهن مناسب گفتگو کن و بگو که این راهنمایی ها فقط بخاطر حسادته
دخترها موجودات پیچیده ای هستندباید سعی کنی همسرت رو بیشتر بشناسی
مثلا وقتی دختری میگه من این طلا رو نمیخوام واقعا مشخص نیست که از صحبتی که کرده چه منظوری داشته ، شاید منظورش این بوده که باید هر طور که میتونی این طلا رو برام بخری
به نظر من باید خیلی با همسرت صحبت کنی و نذاری این حرفها رو تو خودش تل انبار کنه و یکهو مثل یک کوه آتشفشان فوران کنه
به نظر من جای گفتگوی منطقی بین شما دو نفر خالیه (البته گفتگویی کاملا مودبانه و با احترام اما بدون قربان صدقه هم رفتن و التماس و عجز شما ، شما باید مردانه حرف بزنی وقتی که شما مثل یک زن رفتار میکن معلومه که جایگاه زنت هم عوض میشه و اون ناچار مردانه رفتار کنه)
دوست من باور کن عجزی که در نوشته شما هست من رو ناراحت و کلافه کرده و امیدوارم همسرت همین حس رو نداشته باشه!
موفق باشی
من تازه عضو اين سايت شدم دقيقا" نمي دونم جنسيتتون مرد يا زن؟حدس مي زنم مرد باشيد
پس جناب معاون کلانتر كاملا" صحبت هاي شما رو قبول دارم بي نهايت منطقي هست حرفاتون ولي 2 نكته
1- همسر من از نظر خودش بينهايت آدم منطقي هست(اين نكته رو اولين باره دارم بيان ميكنم حتي منطقش از احساسش بيشتره و بازم مي گم ازنظر خودش و به منطق خودش.درست يا اشتباه عاشق حرف خودشه)
اصلا" و به هيچ وجه آدمتاثير پذيري نيست يعني حرف دوستاش روش اثر نداره(ولي به شدت فمينيست هست به طورافراطي مدافع حقوق بانوانه)به شرايط جامعه و كشوريكه توش هستيم دقت نداره!
2-من اصلا" آدمي نيستم كه با محدوديت بخوام شرايط تغيير بدم.يه زماني ويديو هم لاي پارچه مي پيچيدن مي بردن خونه هم ديگه يادتونه؟
پس از اينكه بخوام اونو از نت و موبايل دور كنم منطقي نيست (دوستاشو دورادور ميشناسم با دوتا خونواده ازدوستاشم چندين بار رفت و آمد كرديم)
من 7 صبح تا 7 شب خونه نيستم.اعتماد كامل هم به همسرم دارم اونم به من داره و مي دونم ازاعتماد من سو استفاده نمي كنه ولي بارها بهش گفتم موقعي كه من خونه هستم براي من وقت بگذار همچيو بزار كنار ولي خب متاسفانه...
ببن پسرمون چه کرده! :)
خوب همینطور که خودت هم که میبینی همه دارن تشویقت میکنن که به اقتدارت ادامه بدی.
به نظر من مشکلات زندگی مشترک رو باید مشترکانه حلش کرد. ولی همین که یه نفر قدم پیش بزاره، نفر دوم هم ناخودآگاه مغزش تحت تاثیر قرار میگیره و به سمت حل مشکل قدم بر میداره.
خسته نشو. هیچ زندگی ای با یه ماه دوماه قهر به پایان نرسیده تاحالا. که اگر هم رسیده اون زندگی زندگی نبوده. اگر یه موقع حرفی زد یا دیدی تمایل به صحبت کردن داره، حل کردن مشکلتون رو منوط به انجام مشاوره بکن. بگو این توبمیری از اون تو بمیری ها نیست. من جام تو این زندگی گم شده باید پیداش کنیم. وگرنه من اینجوری نمی تونم ادامه بدم.
شما مردا بیشتر استعداد مغرور شدن دارین تا ما خانما. به جدیتت ادامه بده. از همه مهمتر حفظ آرامشته. اگه یه موقع خدا نکرده خواست بهتون پرخاش و اینها بکنه اصلاً با غرورتون بهش اجازه ندین.
احساس میکنم تو مسیر درست هستین.
راستی در مورد حرفتون که خانمتون گفته بود: "هرکی به کار خودش میرسه و آزادم" جاش بود که بهش میگفتی این راهی که در پیش گرفتی به احتمال زیاد، به جایی ختم میشه که دیگه کلاً آزاد باشی و هر کاری که خواستی بکنی.
یادته گفتم حرفات باید یکم بوی تهدید داشته باشه تا اطمینان پیدا بکنه که جدی هستین؟ از هر فرصتی استفاده کنید تا بهش بفهمونید بیخیال این مشکل زندگیتون نمیشین. ولی از تهدید عاصیش نکنید که خسته بشه مخصوصاً که مغروره. گفتن یه جمله و بعد سکوت کافیه.
اون خودش به حرفای شما فکر میکنه.
واست دعا میکنم
سلام
از همه دوستان متشكرم كه تو اين مدت منو همراهي كردن
خدا رو شكر صلح و آرامش برقرار شد.و ديروز يه پيكنيك 2 نفره داشتيم.باهم صحبت كرديم و قراره در مورد گذشتمون با هم صحبت كنيم از اولش و تمام مسايل رو حل كنيم
باز هم تشكر مي كنم از مديريت سايت و تمامي كارشناسان و دوستان
به اميد روزي كه كسي تو زندگيش مشكل غير قابل حل نداشته باشه.
:104::104::104::104:آفرین مرد موفق
خوب خدا روشکر. خیلی خوبه. خوشحالم :43::smile:
حالا که صلح و صفا برقرار شده یادت نره که باید چجوری باشی. مهربون، جدی، سریع، پرقدرت، جذاب، با ابهت، اینا ارزشهای وجودی یک مرد هستند. از بالا به مسایل نگاه کردن هم یادت نره. یعنی به جزئیات گیر نکن.
یه موقع خدای نکرده فکر نکنی میخوام واست بکن نکن بکنم ها! نه ! فقط میترسم یادت بره و دوباره مثل قبلت بشی.
امیدوارم دوتایی راهتون رو به سمت بهتر شدن روابط پیش ببرید.:heart: