قطع رابطه کردم فکروخیالش عذابم میده

سلام
باتوجه به تاپیکی که زدم وبه راهنمایی شمادوستان قطع رابطه کردم رابطمون کم کم کمرنگ شد تااینکه من به طورکامل قطع کردم چون رفتارهاش عذابم میدادبدقولیهاش و...
هرروزکه میگذره بیشتر عذاب میکشم چرابازیچم کرد چراخواستگاری کرد ولی بطوررسمی نیومد مگه من چیکارکرده بودم چرا با رفتارهاش عذابم داد چرا پیش عالم وادم خرابم کرد چرا به همه نامزدم معرفی کردولی براحتی گذاشت رفت حتی تلاشی برای موندن نکردانگارمنتظربروبود
همه چی رودیلت کردم ولی عذاب میکشم حالم خیلی بده همش منتظرم نمیوندم چرا بااینکه میدونم رفته ولی عذابش برای من مونده چیکارکنم :54::54::54:
بازیچه شدم عذاب میشکم
میدونم خداجای حق نشسته ورفتارهاش رومیبینه ولی نمیدونم چرادعای من رونشنید واجازه دادبازیچه بشم همین که اومد واصرارکرد بعد چندماه که دیدم مصراست خیلی به درگاهش دعاکردم که خدایاخودت کمکم کن اگرمنوواقعامیخوادجلوبیادب ازیچه نشم اون جلو اومدولی بازیچم کرد شایدلیاقتش رونداشتم دعام شنیده نشد
دلم داره میترکه

سلام.بابت تصمیم درستت بهت آفرین می گم.
تنها کاری که باید بکنی اینه که با افکار و گذشتت کنار بیای.با افکارت مقابله نکن.بذار بیان تو ذهنت.واسشون یه جواب تو ذهنت پیدا کن و بهشون ایمان بیار. رفتنشو توجیح کن واسه خودت.
یه کاغذ بردار و دلیلایی که به خاطرش نباید ایشون تو زنذگی ات می موندو یادداشت کن تا متوجه بشی جدایی تو چنین حالتی چقدر خوب و ارزشمنده.
نگذار افکارت به سمت یک حرکت اشتباه هدایتت کنن.فقط دووم بیار و بذار زمان راحت تر بگذره.هرچی زمان بیشتر بگذره راحت تر کنار میای.
مطمئن باش راه درست رو انتخاب کردی.

مشکل تو شبیه من مشکل منه،تاپیک منو بخون،با این تفاوت که اون اومد جلو،اومد خواستگاری رسمی.چندبارم اومد،قرار عقد گذاشت و خریدم کردیم.ولی آخرش رفتاری کرد که خودمم نخوام دیگه بمونه.منم حتی با وجود اون رفتارش و با وجود ضرر مالی که بهم زد،تا یه مدت منتظر بودم برگرده.ما دخترا واقعا احساساتی هستیم.ولی بعدش به خودم اومدم.ببین،این جور آدما اهل ازدواج نیستن.خودشون با خودشون کنار نیومدن.خدا دعای تو رو شنیده ولی نخواسته تو درگیر یه آدم نامناسب بشی.مثل من.من هرروز خدا رو شکر میکنم که عقد نکردیم.چون مسلما این ازدواج ناموفقی میشد.تو هم خدا رو شکر کن و زندگی کن.چون زندگی جریان داره هنوز و آدمی که برای تو مناسبه یه روز سر راهت قرار میگیره.:72:

سلام عزیزم
حال و روز منم مثل شماست
منم بطور رسمی خاستگاری نمیکرد نگهمداشت با حرفای دروغش
منم خیلی سوال تو ذهنم دارم چرا هایی هست که جوابی براش پیدا نکردم عزیزم
فقط خودش میتونه جواب بده
اونم راستش و نمیگه
خودت و مشغول کن
از ذهنت پاکش کن
مواظب خودت باش:72:

سلام
فقط اینو میتونم بگم：اگه دعات مستجاب نشد بدون حتما حکمتی در کاره...
خدا همیشه واسه بنده هاش بهترینها رو میخواد...
امیدت رو از دست نده,به خدا توکل کن هر کاری اسون میشه.

نقل قول:

---

دلتنگي پس از قطع يک رابطه

هرچند شروع يک رابطه با جنس مخالف مورد تاييد ما نيست،
اما اگر درگير يک رابطه عاطفي شده و آن را پس از مدتي قطع کرده ايد، خواندن اين مقاله مي تواند برايتان مفيد باشد.

براي اينکه بتوانيد از پس برخي مشکلات احتمالي ناشي از قطع يک رابطه عاطفي برآييد،
لازم است ابتدا با خود روراست و صريح باشيد و دلايل محکم و قطعي اتمام رابطه را مرور کنيد.
اينکه طرف مقابلتان صادق نيست، يا قصدي به جز ازدواج دارد، يا حرف و عملش با هم جور در نمي آيد،
يا اينکه فرد مطمئني براي زندگي با شما نيست، و...، همه دلايل محکمي براي اتمام رابطه هستند.

ممکن است افکار ناراحت کننده اي به سمت شما هجوم بياورند، از قبيل: من فقط بايد با اين فرد ازدواج کنم، من ديگر نمي توانم ازدواج کنم،
براي من مورد بهتري وجود نخواهد داشت، اگر با هر شرايطي ادامه بدهم بهتر از تنها ماندن است، ديگر دير شده و من اميدي ندارم و...

احساسات ناراحت کننده اي هم شما را همراهي مي کنند، مانند: دلم براي صدايش تنگ شده، حرفهاش آرومم مي کرد،
روياهام با او بود، تمام تصورات زندگي آينده ام با او شکل گرفته بود، احساس تنهايي مي کنم، احساس شکست مي کنم و...

اما بايد بدانيم که اين افکار و احساسات گذرا هستند و با مديريت به جا و گذر زمان قابل برطرف شدن هستند. چه بايد بکنم؟

پيش از شروع، از خدا بخواهيد تا شما را ياري دهد.

نخستين کار اين است که بپذيريد اين رابطه تمام شده و ديگر ادامه نخواهد داشت.

دوم اينکه هرگونه اميد به بازگشت فرد مقابل را از ذهن و فکر خود دور کنيد.

سوم اينکه هرآنچه طرف مقابل
را به ياد شما مي اندازد از خود دور سازيد. آهنگ هايي که به يادش گوش مي داديد را دست کم براي مدتي گوش ندهيد؛
به جاهايي که او را به يادتان مي اندازد نرويد، يا اگر مجبوريد برويد(مثلا دانشگاه)، آن محل را با چيزها و افراد ديگري در ذهنتان تداعي کنيد.
مثلا به جاي اينکه دانشگاه را محلي براي ملاقات طرف مقابلتان مجسم کنيد، آنجا را محلي براي کسب علم، گذران اوقات با دوستان،
و سوال از اساتيد تصور کنيد و به اين تصورات جديد عمل کنيد. يادگاري ها را دور بريزيد و عکسها و ... را پاک کنيد.

چهارم اينکه در رويه زندگي خود تغيير ايجاد کنيد.
مدتي که با طرف مقابل خود گذرانده ايد، احتمالا روند زندگي شما را به شکل خاصي قرار داده.
مثلا ساعت هاي خاصي منتظر پيام يا تلفنش بوده ايد، اوقات خاصي را به ملاقات هم سپري مي کرده ايد و... .
حال نياز است که تغييري در روند زندگي جاري خود بدهيد. آن اوقات و زمانها را به کارهاي ديگري اختصاص بدهيد.
به ورزش بپردازيد،
به کلاس هاي فوق برنامه برويد، کار پژوهشي انجام دهيد، به علايق خود بپردازيد، در طبيعت سير کنيد، خدا را ياد کنيد و ...

پنجم اينکه حمايت اجتماعي دوستان و خانواده را همراه داشته باشيد.
با کساني که تجارب مشابهي داشته اند و آن را با موفقيت سپري کرده اند، صحبت کنيد. با دوستي که امين شماست دردودل کنيد.

قوي باشيد و بدانيد که اتمام يک رابطه، به معناي شکست نيست. رابطه اي که سرانجامي ندارد، همان بهتر که زودتر قطع شود.
هر کاري راهي دارد. اگر کسي قصد ازدواج داشته باشد، از راه رسمي اش اقدام مي کند.

تا زماني که رابطه قبلي را فراموش نکرده ايد،
اجازه ندهيد کسي وارد رابطه جديدي با شما شود. از خود بپرسيد هدف از برقراري رابطه چيست؟
اگر رابطه صرفا براي رابطه است، نه عقل و نه شرع و نه تجربه آن را تاييد نمي کنند. اگر براي ازدواج است، راه و رسمي دارد.
اگر نمي تواند در شرايط فعلي اقدام رسمي کند، اشکالي ندارد، هر وقت توانست اقدام کند به خواستگاري بيايد(مخصوص دخترخانمها).

در پايان سعي کنيد از تجربه اي که به دست آورده ايد نهايت استفاده را ببريد و آن را به ديگران نيز منتقل کنيد.

---

نقل قول بالا را حتما مطالعه کنید بانو:72:

من متاهلم و 30 سالمه اینو به شما باید بگم ازدواج کردن فقط شوهر کردن و عروسی گرفتن و لباس عروس نیست خیلی متفاوته برخوردها توی زندگی متاهلی وقتی تمام روز باهم هستید با شناخت قبل از ازدواج.

لطفا تاکید میکنم لطفا به هیچ عنوان احساساتی نشید به هیچ عنوان :81:
قشنگ حرف زدن خیلی خوبه ولی مهم اینه بهش عمل کنه وگرنه پشیزی ارزش نداره مرد اونیه که تا تهش بیاد و بخاطر کسی که بهش علاقه داره همه کار یانجام بده وگرنه به حرف زدن باشه همه بلدن

شما در هشت خط نوشته 5 بار از کلمه بازیچه استفاده کردی...
چه خبره؟؟؟
داستان اون فیله رو که پنج نفر تو تاریکی شب بهش میرسن رو شنیدی؟؟؟
پنج نفر هر کدوم یه قسمت از بدن فیل رو لمس میکیرن و چون تاریک بود و نمیدونستن چی به چیه واسه خودشون حدس میزدن.اونی که دست به پای فیل میزد میگفت این یه ستون محکمه
اونی که به شکمش دست میزد میگفت این یه تخته سنگ بزرگه و ....

در مورد شما هم باید ازتون پرسید از کدوم وجه به موضوع نگاه میکنید؟؟؟این اتفاق رو یه شکست میبینید یا پیروزی؟؟؟
اگه بعد از عروسیتون این آقا اینجور رفتاراشو لو میداد اونوقت میخواستی چیکار کنی؟؟؟
پس الان جا داره به خودت بگی چه خوب شد که با این مرد ازدواج نکردم...:72:

این که میگی بازیچه شدی ..
خب یه جورایی خودت زمینه رو فراهم کردی که بازیچه بشی
خودت بهش میدون دادی
خودت بهش فرصت دادی
همه اینا یه اشتباهه
و همه انسان ها اشتباه میکنن
مهم اینه که درس بگیریم
چه خوبه که از تجربیات دیگران استفاده کنیم
دیگه ایشون رو ول کن
تو ذهنت کم رنگتر و کم رنگترش کن
میدونم خیلی وقتها ازش متنفر میشی .. گاهش شایدم دلتنگش بشی .. گاهش از دستش عصبانی .. خیلی طبیعیه!
بیخیال دیگه .. تموم شد!
میدونم زمان میخاد که یه کم خودتو پیدا کنی و ازون وابستگی عاطفی اشتباه جدا بشی .. ولی خودتم باید تلاش کنی.. و ایشا.. هرچه زودتر به ارامش برسی و به زندگی عادی خودت برگردی.
مطمئن باش کارای خدا بیحکمت نیست
فردی شایسته زندگی باشماست که اراده و قاطعیت داشته باشه .. بفهمه چی میخاد و با احساسات دیگران بازی نکنه. کسی که انسان واقعی باشه نه مثل این آقا!:72:

ممنون از همه شماهاکه وقت گذاشتید
راستش باخودم رک وروراستم میدونم ازخیلی جهات مثل هم نبودیم اون فردی نبودکه روی حرفش بمونه وبعدش میگفت من قول صددرصدندادم من نگفته بودم حتمااینکاررومیکنم مثلا میگفت زنگ میزنم زنگ نمیزدمیگفت من گفتم زنگ میزنم ولی قول دادم همین رفتارهاش کم کم سردم کرد حرفهای شمامثل تلنگری بودکه بیدارم کرد مدام وایبرش ان بود تادم دمهای صبح
همه ایناباعث شد ازش دور بشم
امامیدونیدچرامینویسم بازیچه شدم
چون دختری بودم وهستم که به هر پسری رونمیدادم ونمیدم ولی با حرفهاش گولم زد یه بارخواستگاری اومد بعدش وعده وعیدشد مدام این سوال توذهنمه که وقتی من میدونستم حرفهاش باعملش نمیخونه چرابهش فرصت دادم ؟چرابه حرفهاش اعتمادکردم؟
میدونم خداجای حق نشسته خودش وخانوادش جواب میدن خانوادش وعده دادندولی عمل نکردندبطور رسمی نیومدن زمان خواستندولی درعمل هیچ کاری نکردن
هیچ کدوم جای من نیستید ونمیدونیدچه فکرایی اذیتم میکنن
نمیدونید تاکجاپیش رفته بودیم نمیدونید طلا وجواهر و... همه چی روپسندیده بودیم نمیدونید که وقتی دوستان واشنایان درجریان قرارمیگیرند یعنی چی
نمیدونید ضایع شدن پیش خانواده یعنی چی
درسته هیچ رابطه ای باهم نداشتیم خداروشکرمیکنم ولی همه نقشه هام نقش براب شد
من موندم باکنایه های اطرافیان دیدی گفتیم به دردزندگی نمیخوره دیدی ............

- - - Updated - - -

ممنون از همه شماهاکه وقت گذاشتید
راستش باخودم رک وروراستم میدونم ازخیلی جهات مثل هم نبودیم اون فردی نبودکه روی حرفش بمونه وبعدش میگفت من قول صددرصدندادم من نگفته بودم حتمااینکاررومیکنم مثلا میگفت زنگ میزنم زنگ نمیزدمیگفت من گفتم زنگ میزنم ولی قول دادم همین رفتارهاش کم کم سردم کرد حرفهای شمامثل تلنگری بودکه بیدارم کرد مدام وایبرش ان بود تادم دمهای صبح
همه ایناباعث شد ازش دور بشم
امامیدونیدچرامینویسم بازیچه شدم
چون دختری بودم وهستم که به هر پسری رونمیدادم ونمیدم ولی با حرفهاش گولم زد یه بارخواستگاری اومد بعدش وعده وعیدشد مدام این سوال توذهنمه که وقتی من میدونستم حرفهاش باعملش نمیخونه چرابهش فرصت دادم ؟چرابه حرفهاش اعتمادکردم؟
میدونم خداجای حق نشسته خودش وخانوادش جواب میدن خانوادش وعده دادندولی عمل نکردندبطور رسمی نیومدن زمان خواستندولی درعمل هیچ کاری نکردن
هیچ کدوم جای من نیستید ونمیدونیدچه فکرایی اذیتم میکنن
نمیدونید تاکجاپیش رفته بودیم نمیدونید طلا وجواهر و... همه چی روپسندیده بودیم نمیدونید که وقتی دوستان واشنایان درجریان قرارمیگیرند یعنی چی
نمیدونید ضایع شدن پیش خانواده یعنی چی
درسته هیچ رابطه ای باهم نداشتیم خداروشکرمیکنم ولی همه نقشه هام نقش براب شد
من موندم باکنایه های اطرافیان دیدی گفتیم به دردزندگی نمیخوره دیدی ............

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط roseflower

ممنون از همه شماهاکه وقت گذاشتید
راستش باخودم رک وروراستم میدونم ازخیلی جهات مثل هم نبودیم اون فردی نبودکه روی حرفش بمونه وبعدش میگفت من قول صددرصدندادم من نگفته بودم حتمااینکاررومیکنم مثلا میگفت زنگ میزنم زنگ نمیزدمیگفت من گفتم زنگ میزنم ولی قول دادم همین رفتارهاش کم کم سردم کرد حرفهای شمامثل تلنگری بودکه بیدارم کرد مدام وایبرش ان بود تادم دمهای صبح
همه ایناباعث شد ازش دور بشم
امامیدونیدچرامینویسم بازیچه شدم
چون دختری بودم وهستم که به هر پسری رونمیدادم ونمیدم ولی با حرفهاش گولم زد یه بارخواستگاری اومد بعدش وعده وعیدشد مدام این سوال توذهنمه که وقتی من میدونستم حرفهاش باعملش نمیخونه چرابهش فرصت دادم ؟چرابه حرفهاش اعتمادکردم؟
میدونم خداجای حق نشسته خودش وخانوادش جواب میدن خانوادش وعده دادندولی عمل نکردندبطور رسمی نیومدن زمان خواستندولی درعمل هیچ کاری نکردن
هیچ کدوم جای من نیستید ونمیدونیدچه فکرایی اذیتم میکنن
نمیدونید تاکجاپیش رفته بودیم نمیدونید طلا وجواهر و... همه چی روپسندیده بودیم نمیدونید که وقتی دوستان واشنایان درجریان قرارمیگیرند یعنی چی
نمیدونید ضایع شدن پیش خانواده یعنی چی
درسته هیچ رابطه ای باهم نداشتیم خداروشکرمیکنم ولی همه نقشه هام نقش براب شد
من موندم باکنایه های اطرافیان دیدی گفتیم به دردزندگی نمیخوره دیدی ............

.

---

واقعا نمیدونم چی بگم فقط میتوانم بگم متاسفم واقعا متاسفم من یه مرد هستم و خیلی بعضی احساسات زنانه را درک نمکینم ولی واقعا اتفاقی که برای شما افتاده هضمش سخته و فشاری که روی شما وارد شما بیش از اندازه بوده:72:

هرچی بود خدا را شکری همینجا قطع شد بدترین قسمتش تیکه های اطرافیانه خود آدم به اندازه کافی درد کشیده بعدش هرکی میاد میخواد ثابت کنه شرلوک هلمز بوده و خیلی زرنگ و از اول متوجه بوده چی میشه ولی اینو نمیدونه با حرفایی که میزنه چقدر اذیت میشه طرف مقابلش و واقعا خورد میشه !!!!

ایکاش به بعدش ادامه نمیدادید شوربختانه جلب شده برام بجز شما هم توی تالار همدردی هستند بانوانی که این اتفاق براشون افتاده برای همینه که تاکید میشه مراسم خواستگاری سنتی باشه و سعی بشه احساسات واردش نشه :81:

خدارو شکر باز وارد این زندگی نشدی خدا خیلی دوست داشته هاااااا:72:
یاد یه اتفاق افتاد یکی بود همینجوری باهاش آشنا شدم جالب بود برام کوچه روبروی ما یه همساده داریم سنشون خیلی بالاست یه دختر جوان داشتم این پسره میخواست باهاش دوست بشه و رابطه جنسی برقرار بکنه باورت نمیشه بخاطر برقراری رابطه جنسی الکی یه خانوم را به عنوان مادرش جا زد و رفت خواستگاری دختره!!! یعنی اینقدر آدم کثیف و پست میشه, یکهو یاد این جریان افتادم

هرجورم که فکرشو میکنم عمق دردی را که کشیدین نمیتوانم تصور کنم.بنظرم بهتره یه ریکاوری کنی فعلا بخودت یه استراحت بده و به علایقت برس که روحیت دوباره یه بازسازی بشه.ولی خواهشا دفعه بعدی حتی توی مراسم خواستگاری هم دیگه احساساتی نشید و منطقی تصمیم بگیرید

سلام عزیزم. من همه تایپیک هات و مرور کردم. تا حد زیادی احساساتی که داریم شبیه به همه و از این نظر خودم و خیلی بهت نزدیک می بینم.ببین منم مثل تو درگیر یه ارتباطی شدم که البته خیلی ناخواسته بود.
من هم اعتماد به نفس پایینی دارم و به همین خاطر میترسم که از دیگران بخصوص مردها ضربه بخورم. برای همین کلا تصمیم به ازدواج ندارم و به پسری هم اجازه نمیدم وارد زندگیم بشه. هر چند گاهی احساس نیاز میکنم به اینکه دوست داشته بشم یا کسی و دوست داشته باشم و یکی باشه که بهم اهمیت بده.
بگذریم! کلا اینکه من ناخواسته و بدون اینکه متوجه باشم به یه مرد متاهل اجازه دادم تا به زندگیم وارد بشه. البته هیچکدوم نیتی و دنبال نمیکردیم. یعنی قصد اینکه با هم رابطه ی عاطفی برقرار کنیم و نداشتیم. ولی ناخواسته درگیر شدیم.

شاید یکی از دلایلی که اجازه دادم این آقا تا این اندازه بهم نزدیک بشه این بود که یک در صد هم فکر نمیکردم که نسبت بهش احساسی پیدا کنم. چون متاهل بود و من هم صمیمی باهاش برخورد نمیکردم و از نظر ظاهری هم نسبت بهش تو خودم کششی احساس نمیکردم.

رابطمون اینترنتی بود. توی فیسبوک به دلایلی با هم دیگه حرف میزدیم. اوایل صحبت هامون خیلی کم و رسمی بود و ایشون بودن که به من پیام میدادن. در مورد موضوعات مختلف با همدیگه صحبت میکردیم.
من گاهی از خودم و خصوصیاتم میگفتم و احساساتم نسبت به مسائل مختلف. و همینجور ارتباطمون ادامه داشت تا اینکه یک دفعه چشم باز کردم و دیدم که بیشتر از 6 الی 10 ساعت در روز وقتمو تو فیسبوک با این آقا میگذرونم و زمان هایی که پیام نمیداد به شدت احساس دلتنگی و ناراحتی میکردم و همه ش منتظر بودم بهم پیام بده و حرف بزنیم.http://www.hamdardi.net/images/smilies/47.gif

من با اون همیشه رسمی و جدی برخورد میکردم اما ایشون بعدها مواقعی ابراز علاقه میکرد و با اینکه خیلی کم پیش میومد تحت تاثیر ابراز احساست مردی قرار بگیرم ولی برام عجیب بود که با ابراز علاقه ی ایشون به نوعی قلبم میلرزید و باورش میکردم. ( البته بعدها متوجه شدم که منظور خاصی از ابراز علاقه نداشتن و با همه و حتی دوستان هم جنس به همین شکل برخورد میکنن)

از اونجایی که وابستگی من به ایشون درست نبود به محض اینکه متوجهش شدم خیلی با خودم و احساسم درگیری پیدا کردم. چند باری صفحه مو بستم تا نبینمش و نخوام که باهاش حرف بزنم ولی خیلی برام سخت بود و بعد از چند روز دوباره برمیگشتم. دوست داشتم باهاش حرف بزنم اما وقتی بهم پیام میداد با بداخلاقی و سردی جواب میدادم چون از اینکه باعث شده بود بهش علاقه مند بشم عصبانی بودم.
بالاخره یه روز که شدیدا دلم براش تنگ شده بود و قبلش کلی گریه کرده بودم همین که بهم پیام داد و تند برخورد کردم و علت رفتارهای جدیدم و پرسید دلم و به دریا زدم و گفتم که احساس میکنم بهش وابسته شدم و برای همین فکر میکنم نباید دیگه با هم حرف بزنیم.
اولش که باور نمیکرد و میگفت داری دستم میندازی. (به خاطر اینکه همیشه باهاش رسمی بودم فکر نمیکرد حسی بهش داشته باشم) اما وقتی دید کاملا جدی حرف زدم بهم گفت که ته قلبش یه احساسی به من داره و بعدم پیشنهاد داد که یه دفعه رابطه مون و قطع نکنیم چون اینجوری برای هر دومون سخته و بهتره کم کم از هم فاصله بگیریم.

ولی نمیدونم چی شد که از فرداش باهام خیلی صمیمی تر شد. بیشتر از قبل ابراز احساسات میکرد و کلا رابطمون و به سمت یک رابطه ی خیلی عاشقانه کشید.

من به هیچ وجه اهل ابراز احساسات نبودم ولی این آقا مدام از احساساتم میپرسید و اینکه هنوز دوستش دارم یا نه؟ و منو تشویق میکرد به اینکه احساسم و نسبت بهش با دقت شرح بدم. و البته خودش هم همینطور در مورد احساساتش باهام حرف میزد.

خلاصه اینکه انگار میخواست منو به خودش وابسته تر کنه ولی من دلیلی برای این کارش پیدا نمیکردم. چون از دو شهر مختلف بودیم و امکان ارتباط حضوری وجود نداشت که بگم با نیت خاصی این کارو میکنه

خلاصه گذشت و گذشت و در این بین من چند باری ارتباطمو باهاش قطع کردم. چون روز به روز وابسته تر میشدم ولی هر بار طاقت نمیاوردم و دوباره رابطه رو از سر میگرفتیم. اون اوایل ایشون هم تو ارتباط مجددمون دخیل بودن. یعنی به نوعی باعث میشدن دوباره با هم حرف بزنیم. اما کم کم دیگه خودشون و کنار کشیدن و این من بودم که برمیگشتم به سمت ایشون.
و بار آخر که باز هم بنا به خواست من جداشدیم نه سراغی از من گرفتن نه حالی ازم میپرسیدن که دقیقا این برخوردشون منو با احساساتی که تو داری روبه رو میکرد. که این آقا که اینقدر ادعای علاقه میکرد چطور الان اینقدر بی تفاوت برخورد میکنه.
یعنی منی که دو سال و نیم هر روزم با ایشون میگذشت و این همه هم ادعای دوست داشتنم و داشت اینقدر براش ارزش نداشتم که گاهی حالی ازم بپرسه و هزاران فکر دیگه که همه ابراز احساساتش دروغ بود و باهام بازی کرد و فقط برای سرگرمی میخواستم.
خلاصه تفکرات منفی بی نهایت عذابم میداد و مثه تو ، توی ذهنم مدام دنبال دلیل میگشتم.
احساس تنفر ، دلتنگی ، عصبانیت ، بازیچه شدن . حماقت ، انتقام ... احساسات مختلفی و همزمان تجربه میکردم و مسببش و این آقا میدونستم.
میدونی نمیخواستم قبول کنم که منم توی حال بد الانم ، سهمی دارم. که خودمم اشتباه کردم. همه چیزو گردن آین آقا انداخته بودم.
ببین عزیزم تو باید سهم خودت و از این اشتباه قبول کنی. البته منظورم سرزنش کردن خودت نیست. به هیچ جه خودت و سرزنش نکن چون نتیجه ی عکس داره. ولی سهم خودت و بپذیر و اینقدر احساس سرخوردگی و ضرر نکن به خاطر این رابطه.
مطمئنا که ارتباطت لحظات خوبی هم داشته. چیزهای زیادی از این رابطه یاد گرفتی.تجربه پیدا کردی. تا حدی با روحیات مردها آشنا شدی. این هارو انکار نکن. همه ش و بد نبین.
ببین عزیزم احساس متضرزر شدن توی یه رابطه میتونه خیلی خطرناک باشه و باعث بشه که دوباره اشتباه کنی. برای همین اینقدر روی این مسئله تاکید میکنم که لحظات خوب رابطه ت و هم ببینی. حس خوشایندی که داشتی. شناختی که از نزدیک از مردها پیدا کردی. البته جوری نباشه که تشویقت کنه به برگشتن به اون رابطه.
یه مورد دیگه هم که من خیلی تو صحبت های تو و توی تایپیک های مختلف ازت دیدم اینه که خیلی به دلیل رفتارهای اون آقا فکر میکنی که باید برای این مورد روی خودت کار کنی.
واقعا چرا اینقدر دنبال دلیل رفتارهاش هستی. دوست داشته یا نداشته چه اهمیتی داره؟
این رابطه برای اینکه ادامه پیدا کنه باید وارد فاز دیگه ای میشد که اونم به خواستگاری و اقدام رسمی ایشون بستگی داشته که اتفاق نیقتاده. پس کنکاش توی ارتباطی که با این آدم داشتی هیچ کمکی بهت نمیکنه. قبول کن که بهترین تصمیم تموم شدن این رابطه بوده.

هرچند به نظر من تو دنبال جواب سوالی هستی که پاسخش و خودت میدونی و بهش رسیدی ولی نمیخوای قبول کنی. ببین این آقا تورو دوست داشته مطمئنا. از تو خوشش میومده. شاید واقعا هم در ابتدا قصدش از ارتباط با تو ازدواج بوده ولی به همون دلایلی که خودت نوشتی. مخالفت خانواده و اقدام نکردنشون برای خواستگاری رسمی و کشدار شدن این قضیه و دلایل دیگه ای که ما در جریانش نیستیم رفته رفته نسبت به ادامه ی این ارتباط و ازدواج با شما دچار تردید شده.
شما هم که خصوصیاتی در ایشون دیدی که خودتون هم نسبت به موفقیت و خوشبختیت در ازدواج با این آدم دچار تردید شدی. دوستش داری ولی اینم میدونی که ممکنه باهاش خوشبخت نشی با توجه به شناختی که الان ازش پیدا کردی.
پس عزیزم چرا خود فریبی میکنی وقتی میدونی این ارتباط با شرایط موجود به نفعت نیست؟

- - - Updated - - -

در مورد اینکه این آقا هنوزم گاهی وقتا بهت پیامک میده من فکر میکنم دلیلش اینه که اونم به تو وابسته شده و فعلا نمیتونه به طور کامل کنارت بذاره.
من با اون آقا که رابطه داشتم . با هر کسی که در موردش صحبت میکردم البته تو فضای مجازی بهم میگفتن که داری اشتباه میکنی و باید به طور کامل و به یکباره ارتباطت و باهاش قطع کنی. تو فیسبوک بلاکش کن و شماره ش پاک کن و از این حرف ها....
منم تحت تاثیر این صحبت ها همین کارهارو میکردم. آخرین بار حدود دوماه به طور کامل ارتباطمو باهاش قطع کردم ولی هر روز و حتی بیشتر از گذشته بهش فکر میکردم و همین افکاری که تو الان داری و من هم داشتم.حتی باعث شد رفتارهایی ازم سر بزنه و حرف هایی به این آقا بزنم که خودم تعجب میکنم و همه ش به خاطر این بود که به شدت تحت فشار بودم !! در نهایت به این نتیجه رسیدم که نمیتونم بیشتر از این خودم و عذاب بدم. فرار کردن من از این آدم فقط درگیرترم کرده بود.

برای همین برگشتم و باهاش حرف زدم . اونم منو پذیرفت. اما دیگه مثل قبل که در روز چند ساعت و با هم حرف میزدیم نیست. خیلی ارتباطمون کمتر شده . در هفته شاید کلا 5 ساعت در مجموع یا کمتر حرف بزنیم. و من روی خودم کار کردم که دیگه به دلیل رفتارهاش فکر نکنم. ازش توقعی نداشته باشم. اگه بی محلی کرد دنبال علتش نگردم یا مثل گذشته نخوام بهم توجه کنه.با خودم قرار نذارم که مثلا حالا که بهم بی توجهی کرده باهاش سرد برخورد کنم. تلافی کنم .
میدونی تمام تلاشم اینه که عادی باهاش برخورد کنم مثه آدمای دیگه نه مثل کسی که بهش احساس دارم. همینم تا حد زیادی کمکم کرده که نسبت بهش بی تفاوت بشم. اینکه ازش توقعی ندارم. این خیلی کمکم کرده.
میخوام بگم نمیشه برای همه ی آدما یه جور نسخه پیچید. آدم ها تو شرایط ما نیستن. هر کسی خودش میدونه چه رفتاری باعث میشه آسیب کمتری ببینه. بعضی ها اگه یکدفعه جدا بشن براشون بهتره ولی برای عده ای اینطور نیست. من فهمیدم که نمیتونم کسی و که این همه مدت هر روز ساعت ها باهاش حرف میزدم به یکباره کنار بذارم.
اینجوری فقط خودم و نابود میکنم و تحت فشار میذارم.برای همین برگشتم تا فقدان ناگهانیش تو زندگیم دیوونه م نکنه. حالا بدون ناراحتی و فشار آروم آروم داریم از هم فاصله میگیریم. خوشبختانه دیگه مثه قبل بهم ابراز علاقه نمیکنه
اوایل ناراحت میشدم از این رفتارش اما الان به خودم میگم که این به نفع منه و باعث میشه زودتر به اون چیزی که به صلاح هردومونه برسیم.
تو هم اگه جدا شدن ناگهانی برات مشکله کم کم این کارو بکن. اما نه اینکه فقط رابطه ت و کم کنی باید روی خودت هم کار کنی تا ذهنت و هم از این رابطه بیرون بکشی نه فقط حضورت و. ازش انتظاری نداشته باش ، به رفتارهاش و دلیل رفتارهاش فکر نکن یا حداقل کمتر فکر کن. باهاش مثه یه فرد عادی برخورد کن و ذهنت و آماده کن برای پذیرش آدم های دیگه و فکر کردن روی پیشنهادهایی که برای ازدواج بهت میشه.
احساس گناه نکن. خودت و سرزنش کن. اون آقارو هم همینطور. بپذیر که ارتباطی بوده که سرانجامی نداشته به هر دلیلی و مقصرش تو نیستی. به حرف های دیگران و قضاوت هاشون در مورد ارتباطت توجهی نکن. اصلا فرض کن این مدت با این آقا عقد بودی و به دلایلی یه این نتیجه رسیدین که به درد هم نمیخورید. اهمیتی به حرفای دیگران نده که دیدی درست میگفتیم؟ دیدی به دردت نمیخورد ؟ دیدی نیومد ؟ درسته واسه اینکه چیزی و به دیگران ثابت کنیم خودمون و آینده مون و نابود کنیم ؟؟
تو که میگی خواستگار زیاد داری پس این یعنی دختری هستی که دیگران نظر مثبی بهت دارن برای ازدواج ، پس دلیلی نداره اینقدر تلاش کنی برای نگه داشتن و ازدواج با این آدم که معلوم نیست با ازدواج باهاش به خوشبختی برسی یا نه.. بعضی ها حتی یه خواستگار هم ندارن اما اینقدر به حضور یه نفر در زندگیشون اونم از روی عادت و وابستگی اهمیت نمیدن.

میدونم فکر کردن به این آدم به خاطر علاقه ای که بهش داری برات لذت داره. حتی فکرای منفی. درسته این افکار احساس بدی بهت میدن اما تو ناخود آگاهت دوست داری بهش فکر کنی. اینم یه امر طبیعیه. برای خود من فکر کردن به کسی که دوسش داشتم باعث میشد که به مشکلات دیگه م فکر نکنم . تفکرات و مشکلاتی که برام خیلی آزار دهنده تر از فکر کردن به این آقا و رفتارهاش بود. چون با وجود بدبینی و تفکرات منفیم نسبت بهش ، حس خوبی که بهش داشتم و نمیشد انکار کرد.

قوی باش . از خودت محافظت کن. تردید وکنار بذار و کاری رو بکن که به صلاحته
امیدوارم که موفق بشی :43::43::43:
.

[QUOTE=maryam240;359563]سلام عزیزم. من همه تایپیک هات و مرور کردم. تا حد زیادی احساساتی که داریم شبیه به همه و از این نظر خودم و خیلی بهت نزدیک می بینم.ببین منم مثل تو درگیر یه ارتباطی شدم که البته خیلی ناخواسته بود.
من هم اعتماد به نفس پایینی دارم و به همین خاطر میترسم که از دیگران بخصوص مردها ضربه بخورم. برای همین کلا تصمیم به ازدواج ندارم و به پسری هم اجازه نمیدم وارد زندگیم بشه. هر چند گاهی احساس نیاز میکنم به اینکه دوست داشته بشم یا کسی و دوست داشته باشم و یکی باشه که بهم اهمیت بده.
بگذریم! کلا اینکه من ناخواسته و بدون اینکه متوجه باشم به یه مرد متاهل اجازه دادم تا به زندگیم وارد بشه. البته هیچکدوم نیتی و دنبال نمیکردیم. یعنی قصد اینکه با هم رابطه ی عاطفی برقرار کنیم و نداشتیم. ولی ناخواسته درگیر شدیم.

شاید یکی از دلایلی که اجازه دادم این آقا تا این اندازه بهم نزدیک بشه این بود که یک در صد هم فکر نمیکردم که نسبت بهش احساسی پیدا کنم. چون متاهل بود و من هم صمیمی باهاش برخورد نمیکردم و از نظر ظاهری هم نسبت بهش تو خودم کششی احساس نمیکردم.

رابطمون اینترنتی بود. توی فیسبوک به دلایلی با هم دیگه حرف میزدیم. اوایل صحبت هامون خیلی کم و رسمی بود و ایشون بودن که به من پیام میدادن. در مورد موضوعات مختلف با همدیگه صحبت میکردیم.
من گاهی از خودم و خصوصیاتم میگفتم و احساساتم نسبت به مسائل مختلف. و همینجور ارتباطمون ادامه داشت تا اینکه یک دفعه چشم باز کردم و دیدم که بیشتر از 6 الی 10 ساعت در روز وقتمو تو فیسبوک با این آقا میگذرونم و زمان هایی که پیام نمیداد به شدت احساس دلتنگی و ناراحتی میکردم و همه ش منتظر بودم بهم پیام بده و حرف بزنیم.:47:

من با اون همیشه رسمی و جدی برخورد میکردم اما ایشون بعدها مواقعی ابراز علاقه میکرد و با اینکه خیلی کم پیش میومد تحت تاثیر ابراز احساست مردی قرار بگیرم ولی برام عجیب بود که با ابراز علاقه ی ایشون به نوعی قلبم میلرزید و باورش میکردم. ( البته بعدها متوجه شدم که منظور خاصی از ابراز علاقه نداشتن و با همه و حتی دوستان هم جنس به همین شکل برخورد میکنن)

از اونجایی که وابستگی من به ایشون درست نبود به محض اینکه متوجهش شدم خیلی با خودم و احساسم درگیری پیدا کردم. چند باری صفحه مو بستم تا نبینمش و نخوام که باهاش حرف بزنم ولی خیلی برام سخت بود و بعد از چند روز دوباره برمیگشتم. دوست داشتم باهاش حرف بزنم اما وقتی بهم پیام میداد با بداخلاقی و سردی جواب میدادم چون از اینکه باعث شده بود بهش علاقه مند بشم عصبانی بودم.
بالاخره یه روز که شدیدا دلم براش تنگ شده بود و قبلش کلی گریه کرده بودم همین که بهم پیام داد و تند برخورد کردم و علت رفتارهای جدیدم و پرسید دلم و به دریا زدم و گفتم که احساس میکنم بهش وابسته شدم و برای همین فکر میکنم نباید دیگه با هم حرف بزنیم.
اولش که باور نمیکرد و میگفت داری دستم میندازی. (به خاطر اینکه همیشه باهاش رسمی بودم فکر نمیکرد حسی بهش داشته باشم) اما وقتی دید کاملا جدی حرف زدم بهم گفت که ته قلبش یه احساسی به من داره و بعدم پیشنهاد داد که یه دفعه رابطه مون و قطع نکنیم چون اینجوری برای هر دومون سخته و بهتره کم کم از هم فاصله بگیریم.

ولی نمیدونم چی شد که از فرداش باهام خیلی صمیمی تر شد. بیشتر از قبل ابراز احساسات میکرد و کلا رابطمون و به سمت یک رابطه ی خیلی عاشقانه کشید.

من به هیچ وجه اهل ابراز احساسات نبودم ولی این آقا مدام از احساساتم میپرسید و اینکه هنوز دوستش دارم یا نه؟ و منو تشویق میکرد به اینکه احساسم و نسبت بهش با دقت شرح بدم. و البته خودش هم همینطور در مورد احساساتش باهام حرف میزد.

خلاصه اینکه انگار میخواست منو به خودش وابسته تر کنه ولی من دلیلی برای این کارش پیدا نمیکردم. چون از دو شهر مختلف بودیم و امکان ارتباط حضوری وجود نداشت که بگم با نیت خاصی این کارو میکنه

خلاصه گذشت و گذشت و در این بین من چند باری ارتباطمو باهاش قطع کردم. چون روز به روز وابسته تر میشدم ولی هر بار طاقت نمیاوردم و دوباره رابطه رو از سر میگرفتیم. اون اوایل ایشون هم تو ارتباط مجددمون دخیل بودن. یعنی به نوعی باعث میشدن دوباره با هم حرف بزنیم. اما کم کم دیگه خودشون و کنار کشیدن و این من بودم که برمیگشتم به سمت ایشون.
و بار آخر که باز هم بنا به خواست من جداشدیم نه سراغی از من گرفتن نه حالی ازم میپرسیدن که دقیقا این برخوردشون منو با احساساتی که تو داری روبه رو میکرد. که این آقا که اینقدر ادعای علاقه میکرد چطور الان اینقدر بی تفاوت برخورد میکنه.
یعنی منی که دو سال و نیم هر روزم با ایشون میگذشت و این همه هم ادعای دوست داشتنم و داشت اینقدر براش ارزش نداشتم که گاهی حالی ازم بپرسه و هزاران فکر دیگه که همه ابراز احساساتش دروغ بود و باهام بازی کرد و فقط برای سرگرمی میخواستم.
خلاصه تفکرات منفی بی نهایت عذابم میداد و مثه تو ، توی ذهنم مدام دنبال دلیل میگشتم.
احساس تنفر ، دلتنگی ، عصبانیت ، بازیچه شدن . حماقت ، انتقام ... احساسات مختلفی و همزمان تجربه میکردم و مسببش و این آقا میدونستم.
میدونی نمیخواستم قبول کنم که منم توی حال بد الانم ، سهمی دارم. که خودمم اشتباه کردم. همه چیزو گردن آین آقا انداخته بودم.
ببین عزیزم تو باید سهم خودت و از این اشتباه قبول کنی. البته منظورم سرزنش کردن خودت نیست. به هیچ جه خودت و سرزنش نکن چون نتیجه ی عکس داره. ولی سهم خودت و بپذیر و اینقدر احساس سرخوردگی و ضرر نکن به خاطر این رابطه.
مطمئنا که ارتباطت لحظات خوبی هم داشته. چیزهای زیادی از این رابطه یاد گرفتی.تجربه پیدا کردی. تا حدی با روحیات مردها آشنا شدی. این هارو انکار نکن. همه ش و بد نبین.
ببین عزیزم احساس متضرزر شدن توی یه رابطه میتونه خیلی خطرناک باشه و باعث بشه که دوباره اشتباه کنی. برای همین اینقدر روی این مسئله تاکید میکنم که لحظات خوب رابطه ت و هم ببینی. حس خوشایندی که داشتی. شناختی که از نزدیک از مردها پیدا کردی. البته جوری نباشه که تشویقت کنه به برگشتن به اون رابطه.
یه مورد دیگه هم که من خیلی تو صحبت های تو و توی تایپیک های مختلف ازت دیدم اینه که خیلی به دلیل رفتارهای اون آقا فکر میکنی که باید برای این مورد روی خودت کار کنی.
واقعا چرا اینقدر دنبال دلیل رفتارهاش هستی. دوست داشته یا نداشته چه اهمیتی داره؟
این رابطه برای اینکه ادامه پیدا کنه باید وارد فاز دیگه ای میشد که اونم به خواستگاری و اقدام رسمی ایشون بستگی داشته که اتفاق نیقتاده. پس کنکاش توی ارتباطی که با این آدم داشتی هیچ کمکی بهت نمیکنه. قبول کن که بهترین تصمیم تموم شدن این رابطه بوده.

هرچند به نظر من تو دنبال جواب سوالی هستی که پاسخش و خودت میدونی و بهش رسیدی ولی نمیخوای قبول کنی. ببین این آقا تورو دوست داشته مطمئنا. از تو خوشش میومده. شاید واقعا هم در ابتدا قصدش از ارتباط با تو ازدواج بوده ولی به همون دلایلی که خودت نوشتی. مخالفت خانواده و اقدام نکردنشون برای خواستگاری رسمی و کشدار شدن این قضیه و دلایل دیگه ای که ما در جریانش نیستیم رفته رفته نسبت به ادامه ی این ارتباط و ازدواج با شما دچار تردید شده.
شما هم که خصوصیاتی در ایشون دیدی که خودتون هم نسبت به موفقیت و خوشبختیت در ازدواج با این آدم دچار تردید شدی. دوستش داری ولی اینم میدونی که ممکنه باهاش خوشبخت نشی با توجه به شناختی که الان ازش پیدا کردی.
پس عزیزم چرا خود فریبی میکنی وقتی میدونی این ارتباط با شرایط موجود به نفعت نیست؟

- - - Updated - - -

در مورد اینکه این آقا هنوزم گاهی وقتا بهت پیامک میده من فکر میکنم دلیلش اینه که اونم به تو وابسته شده و فعلا نمیتونه به طور کامل کنارت بذاره.
من با اون آقا که رابطه داشتم . با هر کسی که در موردش صحبت میکردم البته تو فضای مجازی بهم میگفتن که داری اشتباه میکنی و باید به طور کامل و به یکباره ارتباطت و باهاش قطع کنی. تو فیسبوک بلاکش کن و شماره ش پاک کن و از این حرف ها....
منم تحت تاثیر این صحبت ها همین کارهارو میکردم. آخرین بار حدود دوماه به طور کامل ارتباطمو باهاش قطع کردم ولی هر روز و حتی بیشتر از گذشته بهش فکر میکردم و همین افکاری که تو الان داری و من هم داشتم.حتی باعث شد رفتارهایی ازم سر بزنه و حرف هایی به این آقا بزنم که خودم تعجب میکنم و همه ش به خاطر این بود که به شدت تحت فشار بودم !! در نهایت به این نتیجه رسیدم که نمیتونم بیشتر از این خودم و عذاب بدم. فرار کردن من از این آدم فقط درگیرترم کرده بود.

برای همین برگشتم و باهاش حرف زدم . اونم منو پذیرفت. اما دیگه مثل قبل که در روز چند ساعت و با هم حرف میزدیم نیست. خیلی ارتباطمون کمتر شده . در هفته شاید کلا 5 ساعت در مجموع یا کمتر حرف بزنیم. و من روی خودم کار کردم که دیگه به دلیل رفتارهاش فکر نکنم. ازش توقعی نداشته باشم. اگه بی محلی کرد دنبال علتش نگردم یا مثل گذشته نخوام بهم توجه کنه.با خودم قرار نذارم که مثلا حالا که بهم بی توجهی کرده باهاش سرد برخورد کنم. تلافی کنم .
میدونی تمام تلاشم اینه که عادی باهاش برخورد کنم مثه آدمای دیگه نه مثل کسی که بهش احساس دارم. همینم تا حد زیادی کمکم کرده که نسبت بهش بی تفاوت بشم. اینکه ازش توقعی ندارم. این خیلی کمکم کرده.
میخوام بگم نمیشه برای همه ی آدما یه جور نسخه پیچید. آدم ها تو شرایط ما نیستن. هر کسی خودش میدونه چه رفتاری باعث میشه آسیب کمتری ببینه. بعضی ها اگه یکدفعه جدا بشن براشون بهتره ولی برای عده ای اینطور نیست. من فهمیدم که نمیتونم کسی و که این همه مدت هر روز ساعت ها باهاش حرف میزدم به یکباره کنار بذارم.
اینجوری فقط خودم و نابود میکنم و تحت فشار میذارم.برای همین برگشتم تا فقدان ناگهانیش تو زندگیم دیوونه م نکنه. حالا بدون ناراحتی و فشار آروم آروم داریم از هم فاصله میگیریم. خوشبختانه دیگه مثه قبل بهم ابراز علاقه نمیکنه
اوایل ناراحت میشدم از این رفتارش اما الان به خودم میگم که این به نفع منه و باعث میشه زودتر به اون چیزی که به صلاح هردومونه برسیم.
تو هم اگه جدا شدن ناگهانی برات مشکله کم کم این کارو بکن. اما نه اینکه فقط رابطه ت و کم کنی باید روی خودت هم کار کنی تا ذهنت و هم از این رابطه بیرون بکشی نه فقط حضورت و. ازش انتظاری نداشته باش ، به رفتارهاش و دلیل رفتارهاش فکر نکن یا حداقل کمتر فکر کن. باهاش مثه یه فرد عادی برخورد کن و ذهنت و آماده کن برای پذیرش آدم های دیگه و فکر کردن روی پیشنهادهایی که برای ازدواج بهت میشه.
احساس گناه نکن. خودت و سرزنش کن. اون آقارو هم همینطور. بپذیر که ارتباطی بوده که سرانجامی نداشته به هر دلیلی و مقصرش تو نیستی. به حرف های دیگران و قضاوت هاشون در مورد ارتباطت توجهی نکن. اصلا فرض کن این مدت با این آقا عقد بودی و به دلایلی یه این نتیجه رسیدین که به درد هم نمیخورید. اهمیتی به حرفای دیگران نده که دیدی درست میگفتیم؟ دیدی به دردت نمیخورد ؟ دیدی نیومد ؟ درسته واسه اینکه چیزی و به دیگران ثابت کنیم خودمون و آینده مون و نابود کنیم ؟؟
تو که میگی خواستگار زیاد داری پس این یعنی دختری هستی که دیگران نظر مثبی بهت دارن برای ازدواج ، پس دلیلی نداره اینقدر تلاش کنی برای نگه داشتن و ازدواج با این آدم که معلوم نیست با ازدواج باهاش به خوشبختی برسی یا نه.. بعضی ها حتی یه خواستگار هم ندارن اما اینقدر به حضور یه نفر در زندگیشون اونم از روی عادت و وابستگی اهمیت نمیدن.

میدونم فکر کردن به این آدم به خاطر علاقه ای که بهش داری برات لذت داره. حتی فکرای منفی. درسته این افکار احساس بدی بهت میدن اما تو ناخود آگاهت دوست داری بهش فکر کنی. اینم یه امر طبیعیه. برای خود من فکر کردن به کسی که دوسش داشتم باعث میشد که به مشکلات دیگه م فکر نکنم . تفکرات و مشکلاتی که برام خیلی آزار دهنده تر از فکر کردن به این آقا و رفتارهاش بود. چون با وجود بدبینی و تفکرات منفیم نسبت بهش ، حس خوبی که بهش داشتم و نمیشد انکار کرد.

قوی باش . از خودت محافظت کن. تردید وکنار بذار و کاری رو بکن که به صلاحته
امیدوارم که موفق بشی :43::43::43:
.[
QUOTE عزیزم سلام.....همین جا براتون پیام میزارم که دوستمون هم ببینن

1.خیلی خوبه که ماها میبینیم این حس های منفی برای کسان دیگه هم وجود داره و ما تنهانیستیم؛نمی دونم چه حکمتیه ادم سبک تر میشه!!!و پیش خودش زیاد جوگیر نمیشه!!!!!
2.منم مشکل شبیه شمارو داشتم ارتباط با یه اقای متاهل
3.من فکر میکنم اقایون از اول می دونن طرفشون برای چی می خوان،واقعا ارادش قویه!نمونه هاش ههممون دیدیم:کسایی که با وجود مخالفت خانوادشدن با یه دختر خاندم ازدواج میکنند یا بخاطر عشقشون درس می خونن و کار می کنند تا نظر خانواده دختر جلب کنند و....پس فکر کنم این اقا قصد جدی نداشته که مهم هم نیست.....به هر حال ادم بد باید بده چه بهتر که زودتر و با کمترین هزینه
4.چیزی که من فکر میکنم مهمه اینکه ما دخترها احساس قربانی شدن نکنیم!!!!به این معنی که ایوای باهام بازی کرد؛من نخواست؟چی کم داشتم....این حس از حرف دیگران و دلتنگی و...بدتره؛دقت کنی خودمون هم از اول می دونیم رابطه اشتباه؛حس میکنیم؛طرف سیگنال میده ما نمیگیریم پس قربانی نیستیم اگه باشیم قربانی احساسات زنانمون میش
5.منم به تازگی کات کردم از خدامه جای شما باشم...می دونم همین روزا از یه جا سبز میشه و میاد رو اعصابم
6.امروز نمیرفت فردا میومدی اینجا و از یه شوهر بد قول و.....میگفتی!ببین چه بدتر میشد.
7.لطفا در مورد خودت این طور حرف نزن و اون اقارو بزرگ نکن......نمیفهمم لیلقتش نداشتی یعنی چی؟!!!!در منصفانه ترین حالت می تونم بگم به درد هم نمی خوردید

- - - Updated - - -

وای ببخشید من نمی دونم اون خنده اون بالا چی میگه!!!!!!!من با گوشیم و رایتل میام چون سر کارم و از بس فونتش ریز و هی صفحات قاطی میشه هم بد تایپ میکنم هم از این مشکلات پیش میاد..

4.چیزی که من فکر میکنم مهمه اینکه ما دخترها احساس قربانی شدن نکنیم!!!!به این معنی که ایوای باهام بازی کرد؛من نخواست؟چی کم داشتم....این حس از حرف دیگران و دلتنگی و...بدتره؛دقت کنی خودمون هم از اول می دونیم رابطه اشتباه؛حس میکنیم؛طرف سیگنال میده ما نمیگیریم پس قربانی نیستیم اگه باشیم قربانی احساسات زنانمون میشیم

سلام کیت کت جان! منم دقیقا میخواستم همین و بگم . احساس قربانی شدن خیلی آزار دهنده و وحشتناکه. ممکنه حتی باعث بشه بازم به اون ارتباط اشتباه برگرده. به هر حال هر رابطه ای ویژگی های منفی و مثبت خودش و داره. رابطه ی من ، شما و این خانوم هم از این قاعده مستثنا نیست. یه خوبی هایی داشته اون آدم ، خود رابطه یه جذابیت هایی داشته که ادامه دادیم وگرنه کسی تو رابطه ای که بهش بد بگذره نمی مونه.
رز عزیز تو هم که خوشبختانه ارتباط جنسی با این آقا نداشتی که اینقدر احساس قربانی شدن میکنی. (حتی اگه داشتی هم بازم به نظر من با اینکه کار اشتباهی بوده اما فاجعه و پایان دنیا نیست)
باید روی خودت و افکارت کار کنی همین. بعد هم چون گفتی وقتی ازش بی خبری آرومی ولی وقتی بهش پیام میدی و جواب نمیده هزارتا فکر و خیال منفی میکنی. به نظر من بهتره تا جایی که میتونی جلوی خودت و بگیری و وسوسه نشی از احوالش باخبر بشی ، چون افکار منفی دوباره بهت هجوم میارن. (در ضمن منم دقیقا همین احساسات و تجربه کردم عین خودت).
انشالله که به آرامش قبل از این رابطه برمیگردی. ما هم برات دعا میکنیم :43:

نقل قول:

---

سلام کیت کت جان! منم دقیقا میخواستم همین و بگم . احساس قربانی شدن خیلی آزار دهنده و وحشتناکه. ممکنه حتی باعث بشه بازم به اون ارتباط اشتباه برگرده. به هر حال هر رابطه ای ویژگی های منفی و مثبت خودش و داره. رابطه ی من ، شما و این خانوم هم از این قاعده مستثنا نیست. یه خوبی هایی داشته اون آدم ، خود رابطه یه جذابیت هایی داشته که ادامه دادیم وگرنه کسی تو رابطه ای که بهش بد بگذره نمی مونه.
رز عزیز تو هم که خوشبختانه ارتباط جنسی با این آقا نداشتی که اینقدر احساس قربانی شدن میکنی. (حتی اگه داشتی هم بازم به نظر من با اینکه کار اشتباهی بوده اما فاجعه و پایان دنیا نیست)
باید روی خودت و افکارت کار کنی همین. بعد هم چون گفتی وقتی ازش بی خبری آرومی ولی وقتی بهش پیام میدی و جواب نمیده هزارتا فکر و خیال منفی میکنی. به نظر من بهتره تا جایی که میتونی جلوی خودت و بگیری و وسوسه نشی از احوالش باخبر بشی ، چون افکار منفی دوباره بهت هجوم میارن. (در ضمن منم دقیقا همینم :43:

---

سلام مریم جون
انقدرررررررررررررر حرفت برام مملموس و قبول دارم خدا میدونه اینکه به هر حال یه خوبی هایی داشته که ما پامون سر خورده....اینکه اصلا الان که اون استرس ترک رابطه رو هر چند کوتاه سپری کردم...رو ابرهام وقتی دیگه پیام الکی نمیدم؛ناراحتی بی خود ندارم....به خودم افتخار میکنم چون فکر میکردم تموم کردن اون کابوس نشدنیه اما شد.تونستم.الاننننن کلی کارهای خوب و ادم های خوب و تجربیات واقعی انتظارم میکشه.
ما برای همین اینجاییم؛این هم فکریها این تبادل تحربیات مارو تو تصمیمات درستمون کمک میکنه ...میبینیم دو نفر دیگه هم شرایط منو داشتن اونا هم تونستن پس منم می تونم....به قول شما دنیا به اخر نرسیده.از حرف هات ممنونم؛ایشالا به درد دوستمون هم بخوره