چقدر مشکل جسمی برای پسرا اهمیت داره؟

سلام. من از بچگی با نقص یکی از اعضای بدنم بزرگ شدم که در حال حاضر از همیشه بیشتره ،مشکل من در حد کسیه مثلایک گوشش تقریبا کر باشه یا یک چشمش تقریبا کور و اون یکی هم وضعیت مناسبی نداشته باشه ،میخوام بگم در کل یکی از اعضای کلیدیم درست کار نمیکنه ، البته نمخیوام موضوع رو تشدید کنم من قادر به انجام تقریبا تمام کارهام هستم البته خوب نه مثل یه ادم سالم و کسیکه از نزدیک بخواد باهام زندگی کنه متوجه کمبودم میشه ،مثل دیروز که بابام در یک موضوعی که پیش اومد فهمید چقدر مشکل دارم وناراحت شد ، مشکلم تاحد کمی نمود ظاهری هم داره البته اون رو مثل ارایش که پوشاننده هست میشه تا خدی با ابزاری از نمایش ظاهریش جلوگیری کرد ،البته باز هم میگم چون تقریبا خوشگل هستم! میشه اثر ظاهریش رو کم فرض کرد اما کمبود باطنیش زیاده ،مثلا در روابط اجتماعی کمی که باعثش شده و یا کار کردن که تاحالا ریسک نکردم ،چون بخصوص تو اداره های خصوصی خیلی زود تابلو میشه که مشکل دارم
چندسال پیش قرا بود با پسری نامزد کنم که جریاناتی پیش اومد و من برای ازمایش اون پسر گفتم شاید کاملا اون عضوم رو از دست بدم ،اون پسر هم گفت اگه کسی عاشق کسی باشه با همه جور کمبودیش میسازه ،اما من زن سالم lمیخوام و یه حورایی گفت که حسم بهت عشق نیست حتی اگه خیلی دوست دارم
و رابطه مون رو بهم زد
البته ادم خوش خنده و شوخی هستم و راحت با ادمهایی که هرازگاهی میبینم معاشرت میکنم و خالم خیلی به عوامل بیرونی و رفتارای اطرافیانم بستگی داره ،یعنی اگه با خانواده ای باشم که نیمه خالی لیوان رونبینند و روحیه مو بالا ببرن تا حد زیادی میتونم مثل یه ادم معمولی باشم و تو مهمونیا اگه قرار نباشه کار خاصی انجام بدم ،یعنی اگه فقط در حد نشتن وخوردن و احوالپرسی باشه نه ظرفشتن و جارو کردن و....
الان میخوام نظر کلی تون بخصوص پسر ها رو بدونم ،اعتماد به نفسم پایین نیست پس نیاز به روحیه دادن و اینکه فقط بخوایید روحیه بهم بدین نیستم ،میخوام واقعیت نظر پسرا رو درباره ادمهایی که شرایطی تو مایه های مندارن بدونم
پ
س اگه پسرا بی رو دربایستی نظرشون رو بگن ممنونشون میشم،دخترا هم اگه اطلاع دارن بگن خیلی خوبه و ممنون میشم

- - - Updated - - -

من لیسانس دارم و 25 سالمه

اقا پسر ها و اعضای محترم من منتظر جواب هاتون هستم ، این یه مشکل اساسی در زندگی منه ،تعارف نکنید و نظرتون رو بدون اینکه فکر کنید دربارتون چی فکر میشه بگید لطفا:305:

سلام گلی جان،

باید برم وقت ندارم، فقط خواستم برات بنویسم که:

من دختری رو می شناسم که موهاش ریخته. یعنی کلا مو نداره، ابرو و مژه هم نداره. و خدا رو شکر تازگی ازدواج خوبی هم داشت.

طبیعتا هر پسری معیارهایی داره، و شما نمی تونی بگی چی برای پسرا قابل پذیرشه و چی نیست. همونطور که نمی شه گفت چی برای دخترا قابل پذیرشه.

به هرحال چیزیکه مهم تر از نقص عضوه، حس خود فرد نسبت به اون موضوعه. اگه خودت عزت نفس داشته باشی، تعداد آدم هایی که به اون موضوع بی تفاوتی می کنن هم خیلی بیشتر می شه.

موفق باشی:72:

ممنون میشل عزیز ،حرفتون مفیده و کافی

اقایان گرامی من خودم هم اینقدر شعور و معرفت ندارم که مثلا باکسی که لوچه ناقص میشنوه یا انگشت نداره یا میلنگه فلجه یاکچله ازدواج کنم ،البته خیلیا بهتر از من اینقدر معرفت دارن که با اینجور ادمها باشن
من خودم هم عیب اونجوری ندارم ،کمتر از تو ظاهر مشخصه
واقعا اینقدر سخت بود که یک جمله نظراتتون رو حتی در حد جمله نگفتید؟
البته مشخصه که این سکوت معنیش چیه

عزیزم تا وقتی دقیقا نگی مشکلت چیه کسی نمیتونه نظر بده
تو گفتی مثل کور بودن یک چشم یا کر بودن یک گوش اما نگفتی دقیقا چی و منم نتونستم حدس بزنم که دقیقا مشکلت چیه
تا وقتی دقیقا ندونیم نمیتونیم چیزی بگیم
کوری و کری که خب معلومه کمتر پسری حاضر به ازدواج میشه
مشکلت رو بگو اینجا کسی تورو نمیشناسه که بابتش نگران باشی

سلام دوست عزیز اگه واضح مشکلتونو می گفتید بهتر بود و اما نظر شخصیه من اینجور موقع ها 2 چیز برای من مهمه 1) اینکه مشکل شخص زیاد تو ظاهرش تاثیر نذاره 2) مشکل ژنتیکی نباشه تا برای بچه دار شدن هم مشکلی پیش نیاد. موفق باشید

با سلام
نظر شخصی منم اینه که اگر زیاد توی ظاهر مشخص نیست زیاد برام اهمیتی نداره.
مهمترین موضوع هم اعتماد به نفس شماست. اعتماد به نفس شماست که نظر مخاطب تون رو شکل میده. اگر اعتماد به نفس تون پایین باشه ، مخاطبتون مشکل شما رو بزرگ می بینه اما اگر اعتماد به نفس تون خوب باشه ناخودآگاه مشکل تون برای مخاطب تون کم رنگ و بی اهمیت تر میشه

سلام

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط golii

م
اقایان گرامی من خودم هم اینقدر شعور و معرفت ندارم که مثلا باکسی که لوچه ناقص میشنوه یا انگشت نداره یا میلنگه فلجه یاکچله ازدواج کنم ،البته خیلیا بهتر از من اینقدر معرفت دارن که با اینجور ادمها باشن

---

خانم golli دقیقا مشکل همین جاست،چون در نظر شما کسی که یکی از این مواردی که اشاره کردید رو داره،ادم کاملی(از این لحاظ که میتونه زندگی خوبی داشته باشه) نمیتونه باشه،خودتونم لیاقت اینکه شخصی شما رو اینطوری بپذیره ،نمیدونید.
مشکل این طرز فکر شماست.اگه این فکر رو عوض نکنید احتمالا بعد از ازدواج هم خودتونو لایق خیانت میدونید چون ،به زعم شما، دچار "نقص" هستید. تا حدی هم به خودتون تک بعدی نگاه میکنید ؛یعنی به جای اینکه توانایی های دیگتون رو هم ببینید ،به واسطه ی این مسئله همشون رو نادیده میگیرید.
رو افکارتون کار کنید.
موفق باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m.reza91

سلام

خانم golli دقیقا مشکل همین جاست،چون در نظر شما کسی که یکی از این مواردی که اشاره کردید رو داره،ادم کاملی(از این لحاظ که میتونه زندگی خوبی داشته باشه) نمیتونه باشه،خودتونم لیاقت اینکه شخصی شما رو اینطوری بپذیره ،نمیدونید.
مشکل این طرز فکر شماست.اگه این فکر رو عوض نکنید احتمالا بعد از ازدواج هم خودتونو لایق خیانت میدونید چون ،به زعم شما، دچار "نقص" هستید. تا حدی هم به خودتون تک بعدی نگاه میکنید ؛یعنی به جای اینکه توانایی های دیگتون رو هم ببینید ،به واسطه ی این مسئله همشون رو نادیده میگیرید.
رو افکارتون کار کنید.
موفق باشید.

---

ممنون ا زکسایی که جواب دادن.
اقای mreza بسیار خوب اشاره کردید ،من دقیقا همینجوری فکر میکنم ،بیشتر از یکسال میشه که اصلا به ازدواج فکر نمیکنم ،ولی گذشته رو که یادم میاد همین حس رو داشتم که طرفم شایسته است که خیانت کنه ،حتی به اون پسری که قرار بودد نامزد کنیم هم همینو گفتم ،که اگه من طوریم شد میتونی بری زن دوم بگیری که گفت من زن سالم میخوام

اما چرا به سوال اولم جواب ندادید؟ به سوالی که براش تاپیک زدم؟
و اینکه من چه جوری میتونم طرز فکرمو عوض کنم؟ وقتیکه هم خانوادم شدیدا عزت نفس پایینی دارن و اینو بهم القا میکنن و هم خودم خودم رو کمتر از بقیه میبینم در این زمینه ،که خب نمیتونم یه سری شادی ها رو داشته باشم ، نمیوتن شاید مثل همه با شوهرم بدوم و ورزش کنم و یه سری کارایی از این قبیل وقتی میبینم تو پارک ها همه با همسرانشون از اینجور تفریحات دارن ، البته درسته ضعف من زیاده ولی اینقدر 7 و8 ساله که اینجوری زندگی کردم که دیگه یه سری کارها رو اصلا تلاش هم نمیکنم
دیدید که اون خانم گفت کسی حاضر نیست مثلا با کر و کور ازدواج کنه هرچقدر هم عزت نفس داشته باشه ،حالا من یه چیزی یکم ملایم تر از اینها

تا زمانی که ندونیم مشکلت چیه نمی تونیم نظر بدیم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

تا زمانی که ندونیم مشکلت چیه نمی تونیم نظر بدیم.

---

ببینید من نمیخوام نظرتون رو راجب به من تنها بگید ، میخوام نظر کلی تون رو بدونم
میتونید دسته بندی کنید به خفیف ضعیف یا هرجوری که درست میدونید

گلی ما ملزم هستیم فقط راجع به شخص شما نظر بدیم.

سلام
چرا برای دیگران حق خیانت در نظر میگیرید ؟ انسان خائن اصلا لائق کلمه ی انسان نیست،شما باید به خودتون احترام بذارید ؛شما یک انسانید گوهر وجودی هر انسانی رو خدا آفریده ،این چیزیه که حقوق انسان ها رو نسبت به هم در ارتباطاتشون تعیین میکنه نه چیزدیگه،مطلقا هیچ چیز دیگه ای اساس کلمه ی حق نیست.
سعی نکنید خودتون رو بی ارزش و ناتوان بدونید چون به مرور مدام تلاش میکنید خودتون رو تا اون حد پایین ،پایین بکشید.چون باور ندارید که میتونید باارزش و توانمند باشید،فقط باورش رو ندارید در حالی که پتانسیلشو دارید.
شما تلقی مثبتی از خودتون ندارید و احساس ارزشمند بودن نمیکنید که به کمبود عزت نفستون، همونطور که اشاره کردید ،بر میگرده. تا الان باید متوجه شده باشید که در زندگیتون نسبت به بقیه ،نظیر دوستاتون، اون شادی و احساس رضایت رو ندارید ،خلاصه اینکه یه جای کار مشکل هست و شرایط عادی نیست.خونوادتونم مزید بر مشکل شدند، بازم شمایید که اجازه میدید اونا با رفتارها وگفتارهاشون روی شما و در حقیقت روی افکارتون اثر بگذارند.حالا اگه شما افکارتون رو در مقابل القائات خارجی ایزوله کنید و درحقیقت کنترل اونا رو در دست بگیرید قطعا اجازه ی نفوذ افکار منفی رو نمیدید متعاقبا احساسات بهتری هم پیدا خواهید کرد عزت نفستون هم افزایش پیدا میکنه و اون موقع است که دلیلی برای مطرح کردن چنین پرسشی پیدا نمیکنید !(و پاسخ دادن به این پرسش هم بی معنی خواهد بود!) تقریبا مطمئنم شما مسائل آزار دهنده ی دیگه ای هم دارید که ریشه ی همش فکر میکنم یه چیز باشه، ولی متاسفانه بنده متخصص نیستم و نمیتونم راهکار اساسی بهتون بدم و پیشنهاد میکنم از مشاوره ی تخصصی سایت در انجمن آزاد کمک بگیرید. و یادتون هم باشه خودتون باید بخواید که این جو سنگین رو رقیق کنید تا بتونید نفس بکشید و مثل بقیه ی مردم با آرامش زندگی کنید.

خیلی ممنونم از وقتی که گذاشتید و جواب دادید

روحیه و اعتماد به نفس خیلی خیلی مهمه من اینو روزای اخر لیسانسم فهمیدم
اما چیزی که باعث کاهش روحیه م میشه علاوهبر خانوادم ،مردای سو استفاده کن هستن

یادمه ترم اخرم رفتم پیش یک استاد مزخرف تا ازش بخوام دو هفته اجازه نده بیام بخاطر مشکلم ،فکر میکردم پیرمرد امینه! اونروز بهیچوجه که بهم احازه غیبت نداد اخر ترم اومده بود از همسایه هامون تحقیق!! و قصد داشت بیاد خواستگاری! پیرمرد ،تازه چنان حرف میزد من 47 سالمه و فقط دوتا بچه دارم ، تا شش ماه گریه میکردم مگه من چکار کردم یه پیرمرد باید بخودش اجازه بده
یک مرد چهل و چند ساله متاهل دیگه که بخاطر ضعف عزت نفس و رفتارای مادرم بخودش اجازه فکر کردن به من رو به خودش داده بود. از اونزمان خیلی رو خودم کار کردم ،البته اطرفیان رو نمیشه کاریشون کرد ، و حتما در همین سال جاری زمانیکه بیشتر روی خودم کار ردم از مشاور هم بهره میگیرم

عجیبه برام چرا دقیقا نمیگی مشکلت چیه اگه واقعا کمک میخوای بگو مشکلت چیه اینجا که کسی نمیشناستت مثل این میمونه بری دکتر بعد بگی جناب دکتر من مشکل دارم ولی روم نمیشه بگم درمانم کن
بگو مشکلت چیه عزیزم بگو بگو بگو

با توجه به اینکه نمی تونی مشکلتو عمومی بگی اگه می تونی یه ماه اشتراک ازاد بگیر مشکلتو به کارشناسا بگو و نظرشونو راهنماییشونو بپرس
موفق باشی