آیا دانستن درمورد گذشته همسرم حق من هست یا نه؟

. آیا دانستن درمورد گذشته همسرم حق من هست یانه؟سلام یاران همدردی به تاپیک قبلیم که چندین روز پیش ایجاد شده هیچکس پاسخی نداده مدیرو کارشناسان محترم هم لطفشون رو ازمن دریغ کردن حالا یه موضوع جدید فکرمو مشغول کرده و آزارم میده میخام بدونم آیا دانستن گذشته همسرم از زبون خودش حق من هست یانه من میدونم که همسرم گذشته خوب و سالمی نداشته و برام اهمیتی نداره که چکارکرده و نکرده یعنی اوایل زندگی مشترک که دروغاش برام رو شد و فهمیدم گولم زده و پای بچم درمیون بود ازش گذشتم با اینکه خیلی برام سخت بود ولی خودمو قانع کردم که اون اشتباهات برای گذشته و مجردی و قبل از ازدواج بامن بوده و زندگی سالم و خیانت نکردن الانش برام مهمه که از الانش خاطرجمعم. ولی از اونجایی که ماه پشت ابر نمیمونه مشکل اینجاست که من هرچندوقت یکبار یه موضوع جدید درموردش میشنوم و باعث ناراحتیم میشه که چرا خودش باهام صادق نبوده و نیست وجالبه هربار هم بحث درمورد دیگران بوده از خودش تعریف و تمجید میکنه که اگه همه پسرای مجرد مثل مجردی من بودن دنیا بهشت میشد و هربارم بهش میگم که نذار من اینطور چیزا رو از دیگران بشنوم یاجای دیگه بفهمم و شکه بشم سکوت میکنه و منو ناراحت میکنه بهشم گفتم برام مهم نیست چکارکردی فقط نمیخام هربار اینجوری خورد بشم نمونه های زیادی داشتیم مثلا نمونه کوچیکش امروز دعوت بودیم ویلای یکی از فامیلاش من سرگرم بچم بودم و مردا داشتن راجعبه همسرم صحبت میکردن که چرا اینقد ندونم کاری میکنه و زندگیشو به این روز نشونده که 8ماهه ما اینقد اذیت شدیم و بیکاربوده که شوهرخالش گفت تازه الان آدم شده و زنش خیلی زنیت داشته که اینجوری تغییرش داده واینجوری جمعش کرده و زندگی اینچنینی ساختن و شروع کرد به تعریف کردن از اشتباهات شوهرم به دوتا آقای کنارش و راجعبه رابطش با یه خانم هرویینی شنیدم و کلی داستان که گفتن و بعد که متوجه حضورمن شدن خواستن قضیه رو ماست مالی کنن منم خودمو نباختم و گفتم آره همیشه خودش میگه که گذشته خوبی نداشته ازاین کاراش خیلی پشیممونه یعنی من خودم خبر دارم و شما هیچی نگید و خودش پشیمونه و من که همسرشم باهاش کنار اومدم و بچگیاشو که برا مجردیش بوده بخشیدم ولی خودم خیلی بهم ریختم و پاشدم رفتم تو باغ مثلا بچرخم وقتی اومدیم خونه بهش گفتم عزیزم چرا درمورد این مسایل خودت بهم نگفتی و نمیگی من کاری به گذشتت ندارم فقط برام مهمه که چرا با اینکه میدونم گذشته سالمی نداشتی باهام صادق نیستی که منو تو این شرایط قرار نگیرم بار اولتم که نیست همچین اتفاقی افتاده نذار تکراربشه من خیلی تو اون موقعیت ناراحت میشم و بازم سکوت میکنه سکوتش خیلی آزارم میده و وقتی دیده من توخودمم شروع کرده غر زدن که مقصر خودمم که هربار کوتاه میام و تو پرو شدی و ازاین حرفا منم حوصله کل کل کردن باهاشو نداشتم و خودمو به خواب زدم لطفا راهنماییم کنید کدوم رفتار من اشتباهه ؟

سلام
به طور کلی 2 نفر که میخوان با هم باشن، باید راجع گذشته هم به طور کلی بدونن، اما به هیچ وجه نباید وارد جزئیات بشن
کلیات برای آینده مشترک لازم و ضروری هست. مثلا اینکه همسر شما بهتون اعتراف کنه که من قبلا با زن های مختلفی بودیم.

اما این که وارد جزئیات بشن چندین آسیب ابدی مخصوص برای خود شما خواهد داشت.
اولیش اینه که غرور همسر شما ، پیش شما آسیب میبینه. توی دین اسلام داریم که انسان فقط باید پیش خدا اعتراف کنه. به همین دلیل حفظ شدن غرور انسان هست چون وقتی پیش کس دیگه ای اعتراف می کنه غرور و کرامتش آسیب میبینه
دلیل دومش آسیبی هست که این جزئیات به فکر و روان شما که همسرش هستید میزنه. وقتی جزئیات رو برای شما تعریف کنه ، مدام ناخودآگاه اون صحنه ها میان جلوی چشم تون و شما اونها رو در ذهن تون باز سازی می کنید و فقط عذاب می کشید و سوهان روح تون میشن. چه فایده ای داره که جزئیات گذشته رو بدونید؟ گذشته که دیگه اتفاق افتاده و کسی نمی تونه تغییرش بده.
دونستن اتفاقات گذشته فقط در همین حد باید باشه که شما کلیت کار دستتون باشه. جزئیاتش به رابطه دو طرفه تون و روان شخصی خود شما خیلی آسیب میزنه.

بهتر این هست که همین مقدار که تا الان میدونید باشه. یعنی همین که می دونید در گذشته با زنها و دخترهای مختلفی بوده کافیه. اینکه حالا بدونید یه دخترهایی که بوده هروئینی بوده یا اون شکلی بوده و مدل موهاش اون طوری بوده، هیچ کمکی به زندگی مشترک تون نمی کنه و فقط مایه عذاب شخصی شما در آینده و جراحت دیدن غرور همسرتون میشه.
موفق باشید

سلام.

دونستن گذشتۀ همسرتون برای شما چه فایده‌ای داره؟

بعضی از مسائل هست که دونستنشون برای ما فایده‌ای نداره ولی به اشتباه دوست داریم بدونیم. این که همسر شما قبل از ازدواج با خانمی در ارتباط بوده مهم نیست. مهم برای شما اینه که تو زندگی الآنتون این اتّفاق نیوفته.

دونستن بعضی مسائل باعث می‌شه نسبت به همسرتون بدبین بشید و نتونید زندگی خوبی داشته باشید.

هیچ نیازی نیست که در خصوص گذشته همسرت تجسس کنی و یا حتی بشنوی و بعد هم به روی او بیاوری . مهم زمان حال هست و ضمناً حتی در خواستگاری اگر کسی اشتباهاتی در گذشته داشته که کنار گذاشته و از آنها توبه کرده لزومی ندارد افشا کند و خود خدا هم راضی نیست و افشای خطا را فقط به درگاه خودش مجاز می داند . اما اگر کسی خطایی داشته و توجیه هم دارد و عیب نمی داند و ادامه هم می دهد و در واقع تفکر او محسوب می شود لازم هست با کسی که می خواهد ازدواج کند در میان بگذارد . لذا او از زمان ازدواج با شما خوب عمل کرده و خود شما اعلام اطمینان می کنید بنابراین حقی مبنی بر اینکه باید از گذشته او مطلع شوید ندارید و بهتر هست پی گیری نکنید و مثبت اندیش باشید و بیخود خاطر خود و او را آزرده نکنید ، بسیار در برابر آن افرادی که از گذشته همسرت گفتند خوب عمل کردی و جای تحسین دارد اما با زیر سئوال بردن همسرت و ذکر آنچه شنیدی به او ،خرابش کردی و موجبات تحقیر او را فراهم ساختی که از سکوتش می توانی بفهمی .

ادامه نده به این روند و در ذهنت هم هیچ کنجکاوی ای را راه نده . من و شما و دیگران از خود خدا درس بگیریم که نه تنها خطای بنده اش را می پوشاند بلکه وقتی توبه می کند می بخشد و حتی تبدیل به حسنه می کند .

موفق باشی

سلام خانمی. راستش من در برحه ای به گذشته همسرم شک کردمو این کنکاش تنها کسیو که داغون کرد خودم بودم...
به نظر من گذشته افراد اگر در مرحله خواستگارری هستین ، بله باید تا حدی بدونین که چه افکار و روش زندگی داشته.اما نه الان که ازدواج کردینو بچه دارین. به نظر من در هیچچچچ حدییی الان منو شمایی که چند ساله ازدواج کردیم نباید از گذشته همسرمون چیزی بدونیم که این دونستن جز خراب کردن رابطه با شوهرمون هیچ حاصلی نداره و تازه شک و دو دلی برامون ایجاد میکنه.
از نظر فقهی هم نباید کنکاش کنیم در گذشته همسرمون.
شما هر وقت دیگران چیزی دارن میگن همینطور که زیبا جواب دادین به اون آقایون، از کنار اون حرف بگذرین و هرگز با مظرح کردن گذشته به همسرتون کاری نکنین که باز فیلش یاد هندوستان کنه و زیبایی های گذشتش جلو چشمش بیادو خدایی نکرده هوس کنه بخواد دوباره تکرارش کنه...

به نظر من اون تایپیکی که درباره فرزندتون زدینو خیلی جدی دنبال کنین و از کارشناسان کمک بگیرین تا رفتار خشونت بار همسرتون با طفل معصومتونو اصلاح کنین. و این تایپیکو ببیندین چون واقعا این ره که میروی به ترکستان است...

موفق باشین

- - - Updated - - -

پست فرشته مهربان رو بعد ارسال پستم دیدم. حرفام تکراری شد ببخشید.
اگه مذهبی هستین میتونی با خوندن احادیث در منع کنکاش درباره دیگرانو گناهان دیگران خودتو آروم کنی و دیگه به گذشته همسرت فکر نکنی.این کار واقعا تاثیر داره.
من عاشق اون سخن مولا علی ع به جناب مالک اشتر هستم: اگر شخصی را شب هنگام در حال گناه دیدی، فردا به آن چشم نگاهش مکن، شاید سحر توبه کرده باشد و تو ندانی:72:

سلام فرشته مهربان و دوستان عزیز از لطف و راهنماییتون خیلی خیلی سپاسگذارم همونطور که گفتم همسرم درمورد گذشتش همیشه خیلی تعریف میکرد که من خیلی خوب بودم و فلان بودم و بهمان بودم تا اینکه دوسال پیش توسط خونواده خودش فهمیدم که چی بوده و چه غلطا که نکرده خیلی برام سخت بود ولی پذیرفتم .من میدونم کنکاش درمورد گذشته یکدیگر حق هیچکدوم از دوطرف نیست ولی خودش ناصادقه حتی الان که خیلی ازاین موضوعات روشده و من خیلی چیزا رو میدونم با اینکه به روش نمیارم ولی خودش انکارمیکنه مثلا میگه هیشکی مثل من تومجردیش اینقد خوب و پاک و عاقل نبوده و اینا به قصد کمک بوده یا اشتباهاتش رو گردن این و اون میندازه که دوستم این کارارو میکرده و من نمیکردم با اینکه خانوادشم میدونن چی بوده و الان چی شده خودشون علنا به من میگن خودتو پیرکردی و حالا ازم بخاطر کاراو رفتارشون حلالیت میخان ولی خودش با اعتمادبنفس بالا میگه هیشکی رو مثل من نمیتونستی پیداکنی و جالبه که بهم میگه از سرتم زیادم تازه منی که همه زندگی و موفقیت گذشتمو فدای زندگیش و درست کردن خودش و زندگیمون کردم و خودم به این روز نشوندم تازه همش اون طلبکاره برام سخته که بجای عذرخواهی بهم میگه تقصیر خودمه که بهت رو دادم و میخاد منو مقصرجلوه بده آخه من کجای این ماجرابودم؟!!! من فقط توقع دارم صادق باشه که من صددرصد بهش اعتمادکنم نه اینکه طوری حق به جانب حرف بزنه که من به الانشم شو کنم ولی در کل بهش اعتماد دارم و بهم وفاداره.باحرفاتون خیلی آرومم کردین ممنونم از همه تونبله شمیم الزهرای عزیز مذهبی هستم اگه لطف کنید نام کتابی که میگید رو برام عنوان کنید ممنون میشم دوست دارم داشته باشم و یه سوال دیگه خط بعدی فرمایش حضرت علی(ع) از نهج البلاغه است یا کتاب دیگه؟

سلام
الان دیگه کمی دیره یرای جستجو ، این کار باید حین خواستگاری انجام میشد شما مدتهاست که زندگیتان را شروع کردید و بدون توجه به گذشته همسرتان اطلاعات کافی در مورد وضعیت فعلی اش دارید ضمن اینکه در مرحله ای نیستید که مابین ادامه زندگی و جدایی در حال انتخاب باشید این جستجو و کنکاش گذشته فقط به شما و روابطتان آسیب می زند
اگر خدایی نکرده روزی به ادامه زندگی با همسرتان شک داشتید برای انتخاب مسیر درست و پیش بینی اصلاح پذیر بودن و یا عکس آن در مورد همسرتان ، به مطالعه گذشته روی بیاورید

مجددا سلام آونگ جان پپست من و شماهمزمان شد براهمین دوباره پست زدم بامحدودیت درارسال خواستم ازتون تشکرکنم و رفع ابهام بشه شما درست متوجه منظورم نشدید عزیزم زندگی بچه بازی که نیست کیف و کفشم نیست که من بخام هر روز بایه حرف جدید اوقات خودمو تلخ کنم و برم دنبال طلاق و طلاق کشی . درسته که همسرم درابتدا ناصادق بوده و خودم بخاطر انتخاب نسنجیده و با تحقیقات کم ازدواج کردم و بعداز اینکه این موضوعات رو فهمیدم خیلی برام سخت بود ولی ازش گذشتم و بخشیدمش من همسرمو خیلیم دوست دارم از زندگیمم باوجود مشکلاتی که داره راضیم و باهمون گذشته بد پذیرفتمش و الانش برام مهمه .منظورمم صداقت الان و طرز صحبت و بیان ایشون و نپذیرفتنشون بود که باخودم با کمک دوستان کنار اومدم ممنونم

سلام مجدد نیلوفر مرداب عزیز.
بله نهج البلاغه. من میزان الحکمه دارم که دو جلده ولی یک جلدیش که خلاصه تره هم هست. خیلی خوبه چون اومده هم برحسب کلمات فارسی و هم عربی و هم بر حسب موضوع فهرست گذاشته.خیلی راحت میشه تو هر زمینه که دوست داری احادیثی که میخوایو پیدا کنی. متن عربی حدیث رو هم داره:72:
اصول کافی هم اگه داری که عالیه

اگر شما به قدر کافی به همسرتون اعتبار دهید ، اگر در رفتارتون روند تحقیر و منت گذاری نباشد ، اگر غر غر و ابراز نارضایتی نباشد و .... اگر محبت باشد و پذیرش و اعتماد و اعتبار دهی ... همسرت نیاز به تعریفهایی که می گویید نمی بیند .... از طرفی هم تعریف و تمجید خودش را داشته باشد و دلش به این خوش باشد شما چرا خودت را اذیت می کنی به اینکه اثبات کنی غیر از این بوده ، اینجاست که گول خوردن هیچ اشکالی ندارد ، اینجاست که باور حرفهای همسرت و با همون چشم که میگه تصورش کنی هیچ اشکالی ندارد بلکه خدا هم راضی هست چون اثرش مثبت هست وقتی ابراز میکنه ال بودم و بل بودم یعنی دوست داره به این چشم نگاهش کنی ، وقتی شما اینجوری نگاهش کنی و بفهمانی که باور داری او دلش راضی میشه ، این رفتار او واکنش وارونه هست یعنی اون گذشته را دوست نداره که انکارش میکنه و این خیلی مهم هست . آیا دوست داشتی از گذشته ناهنجارش به خوبی یاد می کرد و افتخار می کرد و می گفت خوش بودم و خوب کاری کردم ؟ همین که انکارش میکنه نشانه خوبی هست و شما درک کن و بهش اعتبار بده .

پیداست که بیشتر اوقات ناراضی و گله مند با همسرت رفتار می کنی که او را وادار به واکنش های منت بار می کند و ...... از این رویه دست بردار تا زندگی را برخودت و او گوارا کنی

موفق باشی

سلاممنونم فرشته مهربلن و دوستان عزیز و تشکر از وقتی که برام گذاشتیدآره فرشته عزیز شما درست میگید من همه کار برا همسرم کردم بخاطرش از درسم گذشتم رو حرف خانوادم حرف اوردم هرچند که خانوادمم فکر خودشونن ولی من همیشه و همه جا طرف همسرم رو گرفتم که جلوی اونا خورد نشه ولی همسرم برعکس اسن کار رو میکرد ازمن همش به دروغ بدگویی میکرد من ازکارم بخاطرش گذشتم خیلی از کارایی که باب میلم نبود براش انجام دادم و توو زندگی مشترک خیلی از خودگذشتگی کردم ولی چون همسرم همیشه بجای قدردانی یه جورایی پروتر میشه و حق رو به خودش میده منم ازش بخاطر این رفتاراش رنجش دارم از وضعیت زندگیم ناراضیم و بهش غرمیزنم بخاطر هرچیز کوچکی اونم بدتر از منه مثل طوطی رفتارای منو شدیدتر تقلید میکنه آره بلدنیستیم به هم اعتبار بدیم همه میگن زندگیتون خیلی خوبه ولی خودمون میبینیم که همش سرهم منت داریم همسرم سعی میکنه همیشه خودشک بزرگ کنه و منو کوچیک کنه مثل یه بچه که فکرمیکنه مسابقه است و باید با نارو زدن به حریفت از پا درش بیاری من بیشتر مواقع میگذرم ازش ولی رنجشش تو دلم میمونه و روی رفتارم بی تاثیر نیست حالا لطف کنید بهم بگید چطوری بهش بفهمونم که برامن با ارزشه اصلا باهم راحت نیستیم من دوست دارم قبل از اینکه باهم همسر باشیم دوست هم باشیم ولی ولی یه جورایی نمیشه راهنماییم کنید لطفا