پشیمانی در سن32سالگی

من یه دختر 32ساله هستم.کارمندم واز نظر ظاهری و مالی درشرایط خیلی خوبی قرار دارم.از بیست سالگی به بعد خواستگارهای زیادی داشتم مخصوصا از بیست وسه سالگی که مشغول کار شدم.ولی ازدواج زیاد برام مهم نبود.خانوادم هم اصراری نداشتن و موقعیتهای خیلی خوب رو راحت رد میکردن.من تنها دختر خانواده هستم.وقتی هم تصمیمم برای ازدواج جدی تر شد باز به علت ایده آل نگری وپخته نبودن ملاکام خیلیا رو رد کردم.حدود یکسالی هست که متوجه اشتباهم شدم و موردامو جدی بررسی میکنم.متاسفانه تو این مدت تجربه های بدی داشتم.آدمایی که صداقت نداشتن واز نظر شخصیتی مناسب نبودن.هم به خاطر این تجربه ها هم به خاطر پشیمانی شدید بابت گذشته و هم ترس از مجرد موندن باعث افسردگی در من شده.اخیرا دو مورد خیلی خوب داشتم که گفته بودن شرایط من خیلی خوبه وفقط به خاطر سن من ادامه ندادن.وضعیت روحی الان من خیلی بده.در ضمن همه به من میگن به بقیه نگو که خونه داری که به خاطر این نیان جلو.ولی کم کم به این نتیجه رسیدم که به خاطر سنم باید اینو بگم به بقیه.منتظر همفکریتون هستم مرسی

سلام کسی که به خاطر خونه بخاد شما رو انتخاب کنه ،نکنه بهتره،متاسفانه الان خیلیها مثل شما هستند،تا سنشون کمتره به هیچ گزینه ای فکر نمیکنند و سنشون کمی که بالا میره تازه به خودشون میان،اینو همیشه در نظر داشته باشید که همیشه حتی اقایونی که سنشون مثلا بالای 30 سال هست دنبال دخترای حداقل 25 ،26 ساله هستن نه یکی هسن خودشون،خب طبیعتا اگر دختری سنش مثلا 33 سال باشه افراد 35 به بالا دنبالش هستن که در چرایی مجرد موندن یک مرد به مدت 35 سال هم تردید وجود داره!!!من به نظر خودم شما اگر مورد مناسبی دارید حتی اگر شدهروی بعضی از معیارهایی که نقش خیلی پررنگی تو زندگی ندارن هم چشم ببنید ردش نکنید،اون قضیه خونه رو هم نگید بهتره،چون چیزیه که وسوسه انگیزه و امکان اینکه تو تصمیم گیری طرفتون اثر بذاره هستش،طرفتون اگر حتی یک درصد هم شما رو به خاطر خودتون نخاد به درد نمیخوره

با تشکر از نظرتون.در حال حاضر موردی ندارم.آخرینش دو سه هفته پیش بود.الان معیار من فقط اخلاق وشخصیت هست.به عنوان مثال یکی از موردایی که داشتم اخیرا.از اول در مورد حقوق من پرسید.من مهریه کمی خواستم(100سکه)ولی گفت همینم عندالستطاعه وچون خونه نداشت من موافقت کردم که خونه من زندگی کنیم.بعد از گذشت یه مدت گفت بغد از ازدواج شما باید چادر بپوشی در صورتی که قبلش گفته بود پوشش الانت خوبه.خوب این یعنی دروغ. و در مورد همه چیز فقط من باید نظر بدم.گفت هر وقت من تشخیص دادم باید کارتو ول کنی.از طرفی فوق العاده مادی بود وحتی میخواست خونه منو هم قبل از ازدواج ببینه.در نهایت به نتیجه نرسیدیم.

- - - Updated - - -

در ضمن درمورد خونه.من به جایی رسیدم که فکر میکنم مجبورم از این طریق ازدواج کنم.شاید باید بین تنها موندن و اینکه خونه من تو انتخاب طرفم نقش داشته باشه یکی رو انتخاب کنم.:sad:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آنیتا123

با تشکر از نظرتون.در حال حاضر موردی ندارم.آخرینش دو سه هفته پیش بود.الان معیار من فقط اخلاق وشخصیت هست.به عنوان مثال یکی از موردایی که داشتم اخیرا.از اول در مورد حقوق من پرسید.من مهریه کمی خواستم(100سکه)ولی گفت همینم عندالستطاعه وچون خونه نداشت من موافقت کردم که خونه من زندگی کنیم.بعد از گذشت یه مدت گفت بغد از ازدواج شما باید چادر بپوشی در صورتی که قبلش گفته بود پوشش الانت خوبه.خوب این یعنی دروغ. و در مورد همه چیز فقط من باید نظر بدم.گفت هر وقت من تشخیص دادم باید کارتو ول کنی.از طرفی فوق العاده مادی بود وحتی میخواست خونه منو هم قبل از ازدواج ببینه.در نهایت به نتیجه نرسیدیم.

- - - Updated - - -

در ضمن درمورد خونه.من به جایی رسیدم که فکر میکنم مجبورم از این طریق ازدواج کنم.شاید باید بین تنها موندن و اینکه خونه من تو انتخاب طرفم نقش داشته باشه یکی رو انتخاب کنم.:sad:

---

دوست عزیز من اصلا نمیخام دلسردتون کنم اما کسی که به خاطر مادیات شما رو بخاد به خونتون بسنده نمیکنه،فردا حقوقتون رو هم میخاد مدیریت کنه و.....در حالت کلی تامین مسکن بر عهده مرده ،اینکه هنوز هیچی نشده این اقا میخواسته خونه رو ببینه و.. اصلا جالب نیستش ،ازدواج نکردن خیلی بهتر از ازدواج ناموفقه،شما صرف اینکه فقط شوهر کنید به این قضیه نگاه نکنید،این خیلی خوبه شما یکسری معیارها مثل شخصیت و اخلاق رو اول ملاک قرار دادید و بقیه در مراحل بعد هستند مثلا اینکه طرف از نظر مادی تامین نباشه هم من فکر نمیکنم تو زندگی تاثیر زیادی بذاره چون پول در طول زندگی به دست میاد اما اخلاق و رفتار نه!!!الان که با این اقا به نتیجه نرسیدید در موقعیتهای بعدی اگر طرف معیارهای اصلیتونو داشت بیجهت ردش نکنید دیگه و تازمانی هم که با فردی که معیارهای اصلیتون(مثل همون اخلاق و شخصیت و...) رو نداره اشنا نشدید ازدواج نکنید حتی اگر شده مجرد بمونید!!

اصلا افسرده نباشید
به خودتون برسید و تفریحاتی که شما رو سرحال میاره انجام بدید مثل شنا و کوه ...
مطمئن باشید باز هم براتون مورد پیش میاد کسی که اولش در مورد حقوق سوال می کنه یعنی مسئولیت پذیریش کمتره و چشش دنبال مال شماست
خیلی عادی باشید .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آنیتا123

در ضمن درمورد خونه.من به جایی رسیدم که فکر میکنم مجبورم از این طریق ازدواج کنم.شاید باید بین تنها موندن و اینکه خونه من تو انتخاب طرفم نقش داشته باشه یکی رو انتخاب کنم.:sad:

---

نه عزیزم کاملا در اشتباهی .
چون سنت رفته بالا یکم ترسیدی طبیعیه. اما خدارو شکر کن
به زندگی عادیت ادامه بده .
سعی کن ورزش و شنا و دنبال چیزایی باشی که بهشون علاقه داری
ایشالا مورد خوب پیدا میشه.

سلام
خودت می گی که پختگی نداشتی قبلا. احتمالا ازدواج هم می کردی درست مدیریت نمی کردی مهارت های ارتباطی رو. پس نگران نباش که چرا ازدواج نکردی.
اما الان. نوشتی به خاطر سنت نمیان جلو. فکر می کنم اگه ظاهرت و روحیه ات خوب باشه شاد باشی اونقدرام سن مهم نشه. به خودت به روحیه ات برس. سلامت باش. ورزش کن. کارایی بکن که خوشحالت می کنه. مدل مویی داشته باش که بهت بیاد لباسایی که بهت بیاد.
ادما وقتی که خیلی خوشحالن راحت 20 سال جوون میشن. نگاهشون می درخشه.
خودت هم توی موقعیت هایی بذار که توش خواستگار پیدا شه. مهمونی یا هرچی. می گی یه وقتی زیاد خواستگار داشتی پس بهتر از من می دونی.
در مورد قانون جذب هم بخون.
موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط samanft

دوست عزیز من اصلا نمیخام دلسردتون کنم اما کسی که به خاطر مادیات شما رو بخاد به خونتون بسنده نمیکنه،فردا حقوقتون رو هم میخاد مدیریت کنه و.....در حالت کلی تامین مسکن بر عهده مرده ،اینکه هنوز هیچی نشده این اقا میخواسته خونه رو ببینه و.. اصلا جالب نیستش ،ازدواج نکردن خیلی بهتر از ازدواج ناموفقه،شما صرف اینکه فقط شوهر کنید به این قضیه نگاه نکنید،این خیلی خوبه شما یکسری معیارها مثل شخصیت و اخلاق رو اول ملاک قرار دادید و بقیه در مراحل بعد هستند مثلا اینکه طرف از نظر مادی تامین نباشه هم من فکر نمیکنم تو زندگی تاثیر زیادی بذاره چون پول در طول زندگی به دست میاد اما اخلاق و رفتار نه!!!الان که با این اقا به نتیجه نرسیدید در موقعیتهای بعدی اگر طرف معیارهای اصلیتونو داشت بیجهت ردش نکنید دیگه و تازمانی هم که با فردی که معیارهای اصلیتون(مثل همون اخلاق و شخصیت و...) رو نداره اشنا نشدید ازدواج نکنید حتی اگر شده مجرد بمونید!!

---

کاملا درسته
پول ممکنه در طول زندگی به دست بیاد ولی اخلاق و شخصیت و انسانیت اصلا اینجوری نیست.
شاید بگین ممکنه یکی اخلاق و رفتارش زیاد مناسب نباشه و ممکنه بعد ها درست بشه.. ولی احتمالش در حد خیلی خیلی کمه.. پس اصلا تن به ازدواج به کسایی که شخصیت مناسبی ندارن ندین ( مثل همین خاستگاری که بی شرمانه خودتون رو گذاشته بود کنار به فکر خونه و درامدتون بود و اینکه اصلا نمیشد رو حرفاش حساب باز کرد).

نقل قول:

---

در ضمن درمورد خونه.من به جایی رسیدم که فکر میکنم مجبورم از این طریق ازدواج کنم.شاید باید بین تنها موندن و اینکه خونه من تو انتخاب طرفم نقش داشته باشه یکی رو انتخاب کنم.:sad:

---

حرفت درست نیست دوست عزیزم
متاهل شدن به چه قیمتی؟ به قیمت بدبختی؟ دوس داری توی زندگی مشترکت به جایی برسی که بگی "چه اشتباهی کردم ... کاش تا اخر عمرم ازدواج نمیکردم"
دوست خوبم توی هر ازدواج موفقی حداقل 20 درصد اختلاف بین زوجین هست که باعث ایجاد کدورت میشه و گاها شرایطی رو ایجاد میکنه که ادم با خودش میگه : "من که داشتم زندگیمو میکردم مرض داشتم شوهر کردم؟" حالا شما تصور کن که کسی که شما رو واسه خونه و حقوقت میخاد چه شرایطی برای شما فراهم خواهد کرد ... میتونم تصور کنم که زندگی برای شما جهنم خواهد شد ... بنابراین یا ازدواج نکنید یا اگه ازدواج کردید با مردی ازدواج کنید که انسانیت داشته باشه ... شرایط ازدواج داشته باشه مومن و متعهد باشه ... معرفت داشته باشه .... شما رو بخاطر خودتون بخواهد ... در اون صورت ادرس خونه شخصی شما رو تا اخر عمرشم از شما نمیپرسه چون براش مهم نیست
میدونم نیاز داری کسی رو در کنارت داشته باشی ... محبت یه همسر رو میخای اما به نظرم بابت به دست اوردن یه چیز داشته هات رو از دست نده :81: لازم نیست به کسی باج بدی ... تو ادم کاملی هستی ... خدا روشکر خواهان هم زیاد داری پس با صبر جمیل این قضیه رو پیگیری کن
خوشبخت باشی عزیزم:43:

ادم هایی که فقط به اطر امور مالی میان متاسفانه الان زیادن لطفا بهشون اجازه پررویی نده

حتما اینقدر کمالات داری که به اینجا رسیدی

بگذار واسه خودت بخوانت ؛سنت هنوز بالا نیست

به این فکر کن کسی که برای امور مالی میاد سراغت شاید کس دیگه ای تو قلبش باشه
یا وقتی زندگیش سروسامون گرفت دیگه رفتار الان رو باهات نداشته باشه و دچار سرخوردگی عاطفی بشی

خوشبختانه از لحاظ مالی به کسی وابسته نیستی پس خیلی غصه نباید داشته باشی ، توجه نکردن به مادیات خوبه ولی نه اینکه اونها به مادیات شما و فقط برای اون بخوانن

اتفاقا خیلی خیلی خیلی ه م خوب است که بعضی افراد به خاطر سن شما جلو نمی آیند. همان بهتر که از این افراد دوری بمانید و مجبور به دیدن آنها نشوید. چرا ؟ الان توضیح می دهم.

آقای سامان هم گفتند که آقایانی که سی و چند سال دارند دنبال دخترهایی هستند که سنشان حدود بیست و چهار تا بیست و شش باشد. می دانی این یعنی چه ؟ یعنی زرنگ بازی بیش از حد. این آدم ها رشد فکری نداشته اند. آدمی سی و چند سال دارد به جای اینکه فکرش پخته شده باشد و مثل شما معیارهایی مثل عرضه داشتن و اخلاق برایش مطرح باشد تازه در این سن افتاده دنبال عروسک بازی ، دنبال باربی خوشگل کارتون ها.
از همه بدتر این آدم ها هنوز در تفکرات صد سال پیش مانده اند. فکر می کنند دختری که سی سال یا سی و دو سال دارد خوشگل نیست ، جوان نیست و جذاب نیست. یعنی فکر می کنند هر چه زن کمسن تر زیباتر.
در حالی که دوران جذابیت واقعی یک خانم از دوران 25 تا 35 سالگی است. در این دوران است که به دلیل رشد کامل استخوانهای صورت خانم به نهایت زیبایی می رسند. هم اینکه از لحاظ عقلی و رفتاری تازه از بچگی درمی آیند و خانم واقعی می شوند. یعنی در این دوره ده ساله زن در اوج خودش قرار دارد. یعنی شما هم الان از هر نظر یک دختر ممتاز و در اوج هستید. هم موفقیت های اقتصادی و هم زیبایی دارید و رفتارتان در این سن کاملا مطلوب و پخته است.

گاهی هم اینها آدم های مغرور و خودمحور و خودخواهی هستند که می خواهند حرف حرف خودشان باشد. برای همین دنبال زنی می گردند که خیلی از خودشان کوچکتر باشد تا قدرتش کمتر باشد و هر چه می خواهند بهش زور بگویند و او هم کاری نتواند بکند. هر حرفی که زن بزند بهش می گویند تو خیلی کوچکی و نمی فهمی.

یعنی این آدمها نمی توانند بفهمند که چقدر تناسب سن در زندگی و درک متقابل زن و شوهر مهم است. خلاصه از زرنگی زیادی آخر سر یک کاری دست خودشان می دهند. اینها اصلا نمی فهمند زن یعنی چه ، زن چه طور مخلوقی هست و چه نیازهایی دارد.

من خودم بیست و شش سال دارم. تا حالا دو تا خواستگار این مدلی داشتم که به همین دلایلی که گفتم اصلا اجازه ندادم به خانه مان بیایند و فوری ردشان کردم.
یکی شان مادرش زنگ زده بود می گفت : پسرم سی و نه سال دارد و دنبال یک دخت زیر سی سال ( بخوانید زیر بیست و پنج سال ) خوشگل قدبلند می گردد.
یعنی وقتی اینها را شنیدم حالت تهوع بهم دست داد. اگر می دیدمش موهایش را می کندم و بهش می گفتم : چطور تو دنبال زن جوان هستی اما من باید شوهر چهل ساله کنم ؟ زرنگ بازی هم حدی دارد.

یکی دیگر بود که سی و شش سال داشت و خانواده اش دنبال دختر بودند. آنها هم دنبال دختری بودند که خیلی جوانتر باشد و سنش از بیست و شش بیشتر نباشد. خلاصه چون واسطه آشنا بود گفتم پدرم رضایت ندارد .
جالب این بود که این خانم واسطه خودش در بیست و شش سالگی با پسری دوسال کوچکتر ازدواج کرده بود حالا این پیشنهاد را به من می کرد.

یکی از دخترهای فامیل ما مثل شما بود. سی و یک سال داشت و شغل خوب. اتفاقا یک خواستگار آمد که ساکن انگلیس بود. با هم ازدواج کردند و رفتند. خیلی هم این دختر را دوست داشت و خوشرفتاری می کرد. اتفاقا دختره هم همانطور که گفتم در آن سن نهایت زیبایی اش را داشت و خیلی هم خوش به حال شوهرش شد.

سلام دوست عزیز
اشتباه دوست خاله من رو داری تکرار میکنی .....
من یه خاله دارم که دوتا دوست داره و 3تاشون متولد 56 هستن سال 92 هر سه مجرد بودن الان دونه به دونه داستان زندگیشون رو برات مینویسم ....

دنیا : دختر پرتوقعی که همیشه انتظار داشت شاهزاده با اسب سفید بیاد بگیرش ... خونه مبله... ماشین .... کار عالی .....تحصیلات فووول....خانواده محترمی هم داشت .... با این همه دارایی و اوصاف با یه پسری ازدواج کرد بچه شهرستان که پسره رو که الان شوهرش اورده داره تو خونش زندگی میکنه کار خوبم براش دست و پا کرده و مادر پسره هیچی هیچی جز یه رختخواب به اینا نداد ... چرا؟؟چون اونا میدونستن این همه چیز داره دیگه اصلا واسش ریخت و پاش نکردن از سرویس گرفته تا اینه شمعدونو حلقه مزخرف ترین هارو براش گرفتن ....
مهرناز: شغل آزاد قصد ازدواج نداشت از خانواده متوسط بود اما خودش داشت ... خدا الان یه مرد براش فرستاده که شوهرش عااااالی انقدر واسه این خرج میکنن و بریز و بپاش که خدا میکنه .... چرا؟.چون صبر کرده بود ....
رها : دختری چادری که پدر نداشت و وضع مالیشون هم معمولی بود .... اون خیلی دوست داشت شوهر کنه ....اتفاقا چند روز پیش هم عروسیش بووود ... یه شوهر کرد لااااااااغر و قد کوتاه اصلا یه وضعی که نگو اما اونطور که خودش میگفت شوهرش ادم مهربون و خوبیه
اینارو میخواستم بگم که اگه کسی بخوادت به پول و موقعیت نیست واقعا به خاطر خودت میخوادت .... تازه من شوهر خالم 6 سال از خالم کوچیکتره اما واقعا رابطشون عاشقانست
دلیلی نداره به کسی بگی خونه یا هرچیز دیگه ای داری کسی که به خاطر خونه بخواد سنتو قبول کنه تف باید انداخت رو صورتش .....
صبر کن و از خدا بخواه .... چنان موقعیت ازدواج برات فراهم بشه که خودت بمونی .... بزار کسی که میخواد بید به خاطر خودت بیاد

کاشکی خواهر منم اینا رو میخوند الان 24 سالشه ولی به هیچ خواستگاری اجازه نمیده بیان !اگه تو خونه اسم خاستگار بیاد چنان جنجالی به پا میکنه که دیگه کسی جرعت نداره بگه خاستگار داشتی !نمیدونم چشه اینطوری سرنوشت منم تحت تاثیر قرار میگیره :311:نه اینکه خاستگار خوب نداشته باشه نه! آخریش یه کارمند یه اداره دولتی بود که ارشد عمران داشت و خونه و ماشین خونواده خوب ولی خوب چه میشه کرد گفت نه:302:
امیدوارم تا من:58: و خودشو بد بخت نکرده به اشتباهش پی ببره :203:

سلام آنتیا جان.

دو سه تا پست اول رو خوندم، شاید چیزیکه میخوام بگم رو قبلا بچه ها برات نوشته باشن.

شما هنوز داری همون خطای قبلت رو تکرار میکنی.

قبلا فکر می کردی "خیلی" زوده، حالا فکر می کنی "خیلی" دیر شده.

قبلا ازدواج "اصلا" برات مهم نبود، حالا خیلی برات "حیاتی" شده.

قبلا به "هیچ" موردی فکر نمیکردی، حالا ذهنت رو درگیر "هر" مورد نامناسبی میکنی.

قبلا فکر می کردی گزینه های خیلی بهتری در انتظارته، حالا فکر می کنی دیگه موردی پیش نمیاد و باید به یه مورد نامناسب قانع باشی. (قانع بودن به موارد نامناسب، با تعدیل معیارها متفاوته.)

به اینها می گن خطای "همه یا هیچ". (برای "خطاهای شناختی" سرچ کنی، توضیحات همشون رو میتونی در همین انجمن بخونی)

تجربیات اخیر، و فشاری که به خودت آوردی باعث شده روحیه ت خراب بشه. با این روحیه، طبیعیه که قدرت تشخیصت هم کاهش پیدا کرده. و بعید نیست که انتخاب اشتباهی داشته باشی.

بنابراین یه مدت به خودت استراحت بده. تا احیا بشی. بعد می بینی که شرایط اونطور که الان فکر میکنی، بد نیست.

موفق باشی.

سلام
خانم نوپو با احترام به تمامی نظراتی که مطرح کردید
شاید در مواردی حق با شما باشه
ولی این مسائل برای پسرا در اکثر مواقع به علت دیگه ای رخ میده

نقل قول:

---

آقایانی که سی و چند سال دارند دنبال دخترهایی هستند که سنشان حدود بیست و چهار تا بیست و شش باشد. می دانی این یعنی چه ؟ یعنی زرنگ بازی بیش از حد. این آدم ها رشد فکری نداشته اند. آدمی سی و چند سال دارد به جای اینکه فکرش پخته شده باشد و مثل شما معیارهایی مثل عرضه داشتن و اخلاق برایش مطرح باشد تازه در این سن افتاده دنبال عروسک بازی ، دنبال باربی خوشگل کارتون ها.

---

به نظرم اگر فلسفه ازدواج برای مردها از نقطه نظر زیبایی باشه که زنهای 30 سال به بالا زیبا تر و جذاب تر هستند
بیشتر مردها خصوصا مردهایی که ظاهر زیبایی دارند یا تجربه دوستی یا حتی روابط غیر اخلاقی دارند برای ازدواج دنبال زن زیبا نیستند حتی زیبایی زن براشون نکته منفیه محسوب میشه

دختر زیبا برای خیلی از پسرا بهترین گزینه برای دوستی و روابط کوتاه مدته اما برای روابط بلند مدت اکثر پسرا دنبال زنی هستند که خیلی زیبا نباشه که همه چشم ها دنبالش باشن

شاید علتی که اکثر مردها دنبال دخترای کم سن تر هستند اینه که هر چه سن دخترا بالاتر میره امکان تجربه کردن روابطی مثل دوستی و روابط خارج از عرف بیشتر میشه (نمیگم که برای همه دخترا این اتفاق می افته یا هر دختری که سنش بالا باشه پس میره سمت این روابط)
این طرز فکر مخصوصا در پسرهایی که خیلی دوست دختر داشتند بیشتره !!!

در کنار اون خود دختر ها معتقدن که هرچه سن پسر بیشتر باشه بهتر میتونن بهش تکیه کنن
و پسرا دیر به بلوغ فکری میرسن پس پسرای با اختلاف سنی بیشتر رو به پسرای همسنشون ترجیح میدن و همین مسئله باعث میشه خیلی از پسرا سمت دخترای هم سنشون نرن

اما بیشترین نقش رو در این زمینه مادر و خواهر پسر ایفا میکنن و خود مادر ها معتقدن که باید برای پسرشون دختر کم سن و سال بگیرن چون به نظرشون دختر کم سن هم مشکلاتش در زمینه های مختلف مثل بیماری ها و ... کمتره مثلا از نظر بارداری بارورتره

هم وقتی پسرشون پا به سن گذاشت اون دختر که اختلاف سنی زیادی داره میتونه نقش یک پرستار رو ایفا کنه !!

و از نظر اونا دختر کم سن تر هم از خودشون هم از پسرشون بهتر فرمان میبره و بی سیاست تره اما دختری که هم سن پسرش باشه یا سنش بیشتر باشه در خانه شروع به فرمان دادن و امر و نهی میکنه

.................................................. ................
.................................................. ................
اینا رو گفتم که اگر خواستگاری داشتید که مادرش یا خودش دنبال دختر کم سن و سال بود بتونید از جوانب دیگه ای هم این اتفاق رو بررسی کنید

خود من بعنوان ی پسر بشخصه هیچکدوم از این طرز فکر ها رو ندارم و به ازدواج به شکل یک معامله یا داد و ستد و برد و باخت نگاه نمیکنم

ممنون از همه دوستان به خاطر نظرات مفیدشون:43:

- - - Updated - - -

مرسی عزیزم:43:

- - - Updated - - -

میدونین من از نظر ظاهری خیلی کمتر ازسنم به نظر میرسم.با این حال در مورد شاد بودن و روحیه خوب داشتن فکر میکنم حق با دوستان باشه.خواستگاریهای نافرجام مخصوصا یکی از موارد که توضیح دادم وبیشتر از بقیه پیش رفت تاثیر بدی روی روحیه من گذاشته.قبلا من برای مسافرت وبیرون رفتن با دوستام بیشتر وقت میذاشتم و در کل آدم شادتری بودم.فکر میکنم باید سعی کنم بدون فکر کردن به آینده همون آدم شاد قبلی بشم.تقریبا یک ماهی میشه که روحیه من اینجوری شده.بازم ممنون از همه دوستان.فکر میکنم در لحظه زندگی کردن خیلی هنر میخواد که شاید خیلی از ماها این هنر رو نداشته باشیم.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میشل

سلام آنتیا جان.

دو سه تا پست اول رو خوندم، شاید چیزیکه میخوام بگم رو قبلا بچه ها برات نوشته باشن.

شما هنوز داری همون خطای قبلت رو تکرار میکنی.

قبلا فکر می کردی "خیلی" زوده، حالا فکر می کنی "خیلی" دیر شده.

قبلا ازدواج "اصلا" برات مهم نبود، حالا خیلی برات "حیاتی" شده.

قبلا به "هیچ" موردی فکر نمیکردی، حالا ذهنت رو درگیر "هر" مورد نامناسبی میکنی.

قبلا فکر می کردی گزینه های خیلی بهتری در انتظارته، حالا فکر می کنی دیگه موردی پیش نمیاد و باید به یه مورد نامناسب قانع باشی. (قانع بودن به موارد نامناسب، با تعدیل معیارها متفاوته.)

به اینها می گن خطای "همه یا هیچ". (برای "خطاهای شناختی" سرچ کنی، توضیحات همشون رو میتونی در همین انجمن بخونی)

تجربیات اخیر، و فشاری که به خودت آوردی باعث شده روحیه ت خراب بشه. با این روحیه، طبیعیه که قدرت تشخیصت هم کاهش پیدا کرده. و بعید نیست که انتخاب اشتباهی داشته باشی.

بنابراین یه مدت به خودت استراحت بده. تا احیا بشی. بعد می بینی که شرایط اونطور که الان فکر میکنی، بد نیست.

موفق باشی.

---

کاملا باهاتون موافقم.فکر میکنم نیاز داشتم یکی اینو بگه بهم.ممنون

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هم آوا

حرفت درست نیست دوست عزیزم
متاهل شدن به چه قیمتی؟ به قیمت بدبختی؟ دوس داری توی زندگی مشترکت به جایی برسی که بگی "چه اشتباهی کردم ... کاش تا اخر عمرم ازدواج نمیکردم"
دوست خوبم توی هر ازدواج موفقی حداقل 20 درصد اختلاف بین زوجین هست که باعث ایجاد کدورت میشه و گاها شرایطی رو ایجاد میکنه که ادم با خودش میگه : "من که داشتم زندگیمو میکردم مرض داشتم شوهر کردم؟" حالا شما تصور کن که کسی که شما رو واسه خونه و حقوقت میخاد چه شرایطی برای شما فراهم خواهد کرد ... میتونم تصور کنم که زندگی برای شما جهنم خواهد شد ... بنابراین یا ازدواج نکنید یا اگه ازدواج کردید با مردی ازدواج کنید که انسانیت داشته باشه ... شرایط ازدواج داشته باشه مومن و متعهد باشه ... معرفت داشته باشه .... شما رو بخاطر خودتون بخواهد ... در اون صورت ادرس خونه شخصی شما رو تا اخر عمرشم از شما نمیپرسه چون براش مهم نیست
میدونم نیاز داری کسی رو در کنارت داشته باشی ... محبت یه همسر رو میخای اما به نظرم بابت به دست اوردن یه چیز داشته هات رو از دست نده :81: لازم نیست به کسی باج بدی ... تو ادم کاملی هستی ... خدا روشکر خواهان هم زیاد داری پس با صبر جمیل این قضیه رو پیگیری کن
خوشبخت باشی عزیزم:43:

---

ممنونم از پیام مثبت ومفیدتون:43:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sepideh22

کاشکی خواهر منم اینا رو میخوند الان 24 سالشه ولی به هیچ خواستگاری اجازه نمیده بیان !اگه تو خونه اسم خاستگار بیاد چنان جنجالی به پا میکنه که دیگه کسی جرعت نداره بگه خاستگار داشتی !نمیدونم چشه اینطوری سرنوشت منم تحت تاثیر قرار میگیره :311:نه اینکه خاستگار خوب نداشته باشه نه! آخریش یه کارمند یه اداره دولتی بود که ارشد عمران داشت و خونه و ماشین خونواده خوب ولی خوب چه میشه کرد گفت نه:302:
امیدوارم تا من:58: و خودشو بد بخت نکرده به اشتباهش پی ببره :203:

---

مرسی از پیامتون البته من فکر نمیکنم بدبخت باشم الان

دوست خوبم اینکه شما با مطرح کردن بحث خونه بخوای به ازدواج موفق برسی کاملا رد هست و درواقع یجورایی کارتون انتخاب بین بد و بدتر هست،اگه 10ساله دیگه هم مجرد بمونی نهایتا دید مردم اونچیزیه که الان هست اما اگه ازدواج ناموفقی داشته باشی دیگه اسمت میشه زن مطلقه و حتما خیلی بهتر از من میدونی نگاه مردم و جامعه به یه خانمه مطلقه چجوریه
کسی که بخاطر شرایط مالی و مادی شما جلو بیاد یا شما کمکش کنین جلو بیاد(با مطرح کردن خونه)در واقع خودتون رو به سمت یه زندگی کاملا ناموفق سوق میدین
لطفا اینکارو نکنید:203:بخدا حیفه که شان و شخصیت و شعورتون رو بخواین در چشم کسی هیچ کنید تنها بمونین خیلی خیلی بهتر و شرافتمندتر از اینه که بخواین با دادن باج به مردی به زندگی مجردی خاتمه بدین
مردی که شما انتخاب دومش باشید قطعا نمیتونه شمارو خوشبخت کنه(میگم دوم چون اینجوری که خودتون میگین انتخاب اول می تونه خونه و حقوق و مزایای شما باشه)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خیال

دوست خوبم اینکه شما با مطرح کردن بحث خونه بخوای به ازدواج موفق برسی کاملا رد هست و درواقع یجورایی کارتون انتخاب بین بد و بدتر هست،اگه 10ساله دیگه هم مجرد بمونی نهایتا دید مردم اونچیزیه که الان هست اما اگه ازدواج ناموفقی داشته باشی دیگه اسمت میشه زن مطلقه و حتما خیلی بهتر از من میدونی نگاه مردم و جامعه به یه خانمه مطلقه چجوریه
کسی که بخاطر شرایط مالی و مادی شما جلو بیاد یا شما کمکش کنین جلو بیاد(با مطرح کردن خونه)در واقع خودتون رو به سمت یه زندگی کاملا ناموفق سوق میدین
لطفا اینکارو نکنید:203:بخدا حیفه که شان و شخصیت و شعورتون رو بخواین در چشم کسی هیچ کنید تنها بمونین خیلی خیلی بهتر و شرافتمندتر از اینه که بخواین با دادن باج به مردی به زندگی مجردی خاتمه بدین
مردی که شما انتخاب دومش باشید قطعا نمیتونه شمارو خوشبخت کنه(میگم دوم چون اینجوری که خودتون میگین انتخاب اول می تونه خونه و حقوق و مزایای شما باشه)

---

کاملا حق با شماست.منم دوست ندارم کسی منو فقط به خاطر خونه بخواد.ولی به نظرم میشه یه نفر درکنار بقیه خصوصیات مثل افکار وعقاید،شخصیت وخانواده اینو هم به عنوان یه مزیت در نظر بگیره.فقط به عنوان یکی از شرایط .ببینین من همین الانم درسته که مادیات وظاهر و این چیزا خیلی برا مهم نیست.ولی در مورد شخصیت واخلاق هنوز سختگیرم.فرهنگ طرف مقابل وخانواده برا خیلی مهمه.از طرفی اگه واقع بین باشیم به خاطر شرایط بد اقتصادی شاید طبیعی باشه پسرا هم تا حدی به مسایل مادی در مورد طرف مقابلشون اهمیت بدن.وگرنه یه پسر همسن من طبق عرف ایران میتونه به دختر خیلی جوون تر ازدواج کنه.

مجرد بودن و به قول شما تنها موندن هزززززززززززززززززززززززز ززززززززززززززار مرتبه بهتره تا ازدواج با آدمای بی لیاقت و بی صلاحیت.
صحبت یک روز دو روز نیست که صحبت یک عمر زندگی زیر یک سقف و هزار و یک جور داستان مختلفه.
الان به دلیل مسایل اقتصادی و مالی سن ازدواج بالاست خیلی از مردا هم هستند که نزدیک 40سالشونه تازه تونستند یکمی زندگیشون و جمع کنند (خونه و ماشین و این چیزا منظورمه) که واسه ازدواج اقدام کنند.
صبر کنید تا بهترینا رو بدست بیارید.
خوشبخت باشید

نظر شما راجب سایتهای همسریابی چیه؟کسی تجربه ای دراین مورد داره؟

اره شرایط بد اقتصادی رو قبول دارم اما یه اقا وقتی تصمیم به ازدواج می گیره درواقع قبول کرده مسئولیت یه زندگی رو به دوش بکشه پس اینو جزو وظایفش میدونه که در حد بضاعتش دردامد داشته باشه و یه سقف برای زندگی پیدا کنه اگر مثلا خواستگاری پیدا بشه که شعور و شخصیتش بالا باشه اما اینارو نتونه عملی کنه پس دیگه به چه دردی میخوره ؟این ادم عملا قدرت اداره کردن زندگی رو نخواهد داشت و بعدها در زندگی خواهید دید که اصطلاحا ایشون از اونور بوم افتادن
بنظرم مرد واقعی یا خواسگار واجد شرایط اونیه که بگه حقوقت ماله خودت خونتم هرکاری دوس داری بکن ((منظورم اینه اصلا و ابدا روشون حساب باز نکنه و چشمش به جیب شما نباشه))
بازم میگم اگه تا اخر عمر تنها بمونین خیلی بهتر از اینه که طرف حتی یک درصدم به مال و منال شما فک بکنه و پا جلو بذاره
ضمن اینکه مطمئن باشین الان یجوری شده که طرف حتی توی ازدواج های سنتی قبل اینکه دختر یا خونوادشو ببینه از همه جیک و بیکشون باخبره و دقیقا میدونه به خواسگاری کی رفته منظورم اینه که حتی شماهم عنوان نکنید طرف میدونه
دوستم اینکه وسوسه بشی و به فکرت برسه که بطرف بگی چی داری رو کلا از ذهنت پاک کنه :81:عواقبش خیلی بدتر از تنها موندنه باور کن:305:

شما تو این سن خونه داری
کارمندی و وضع مالیت خوبه
وضعیت ظاهریت هم که مشکلی نداری
از 20 سالگی هم که کلی خواستگار داشتی و همه رو خودت رد کردی
تک فرزند هم هستی
پس چرا از لحاظ روحی ناراحتی
دیگه خدا باید چکاری در حقت انجام میداده یا چه اتفاقی باید برات می افتاده که نیوفتاده


خیلی از دخترا رو میشناسم که چند تا خواهر دارن ، بیکارن یک قرون هم سرمایه ندارن و خرجشون رو باباشون میده (حقوق باباشون در حد 500 یا 6900 تومنه با کلی قرض و بدختی و...)و حسابی در مضیغه مادی هستند از نظر ظاهر هم کلی مشکل دارند و حتی یک نفر هم تا سن 30یا 40 سالگی خواستگار نداشتن پس اونا باید چی بگن


به نظر من بجای اینکه بشینی قصه ازدواج رو بخوری ، بهتره از این زندگی با کیفیتی که داری نهایت لذت رو ببری

سایت همسریابی اصلا نرو. به درد نمی خوره. اما اگر بخواهی می توانی این لینک را ببینی :
موسسه فرهنگي خانواده امين