حساسیت زیاد همسرم روی خانوادش و پرخاشگری بخاطر آنها

سلام
من خانمی 27 ساله و همسرم 28 سالشه تقریبا 6 ماهه عروسی کردیم و 1 سال و 9 ماه هم عقد بودین و چون همسرم سرباز و بعدشم بیکار بود دیر عروسی کردیم و چون خانوادش یجورایی به حال خودش رهاش کردن عروسی هم نگرفتیم. چون کلا 15 ملیون تومان داده بودن برای عروسی و کرایه خانه در تهران :227: دیگه خودتون حدس بزنید با این پول چکار میشه کرد
همسرم بشدت حساسیت داره رو خانوادش مخصوصا پدر و مادرش . وقتی بهش میگم خانوادت کم کاری کردن میگه نه اونا وظیفه ای نداشتن و همینم دستشون درد نکنه و عصبانیت داد و تهدید.
در حالت عادی خوبیم ولی تا دعوا میشه یهو میگه من همش دارم تورو تحمل میکنم و خسته شدم . ما شرایط مالی جالبی هم نداریم . من تو خانواده مرفهی بودم و کارمندم از وقتی ازدواج کردم در کل ماهی 100 نومان هم نمیتونم خرج خودم کنم . چون همسرم کم میاره و رو خانوادش هم اصلا حسابی نمیکنه .با اینکه وضعشون خوبه/ درکل مشکلم اینه اصلا بی احترامی نکردم به خانوادش ولی در باطن ازشون خوشم نمیاد چون با دروغایی که گفتن من راضی به ازدواج شدم بعدش زدن زیر حرفاشون و مارو رها کردن با دست خالی. کافیه بگم چرا مادرت شام دیر آماده کرد مثلا تا 12 شام آماده نبود من صبح باید برم سرکار . دیگه محشر کبراست. و موقع عصبانیتم میاد جلو انگار که بخواد دعوا بکنه تو صورتم نگاه میکنه و کم مونده دست روم بلند کنه و فقط داد میزنه و اینکه خفه شم و دیگه ادامه ندم . فقط وقتی راجعبه خونوادش حرف بزنیم اینجوری میشه . منم ازشون بدم اومده خوب بخاطر اونا بدترین حرفارو بهم میزنه و دلسردم میکنه . صبحشم انتظار داره اب از اب تکون نخورده باشه نمیدونم چکار کنم مشکلات مالی یه طرف حساسیت بیجاش یطرف. البته قبلا که پسر خونه بوده جاریم خیلی دعوا داشتن و این دیده اون دعواهارو با مامانشینا حالا حساس شده و انگار بترسه منم اونجوری شم تا اسم مامانشو بیارم جبهه میگیره منم از ترسم خمیشه انگار لالم.خونشونم میریم ساکتم . چکار کنم حساسیتش کم شه اولویتاش اول مادرش پدرش من:54:
راهنماییم کنید لطفا میترسم چند وقت دیگه دست روم بلند کنه :54:

سلام
خوب طبیعیه که هر شخصی برای پدر مادرش با هر اخلاق و رفتاری که داشته باشن ارزش زیادی قائله
آقایون هم معمولا رو خانواده هاشون از خانوم ها حساس ترند ... بخاطر گلایه های بیشتری که خانوما میکنن و ...
شما هم خودت رو جای همسرت بذار .. ببین دوست داری همسرت راجع به خانواده ت این حرفا رو بزنه ؟

ضمنا کار اشتباهیه که گلایه مادرشوهرت رو به همسرت میکنی و رابطه تون رو خراب میکنی
هر کس ضامن رفتار خودشه نه رفتار دیگران ... مادرشوهرت غذا رو دیر اماده کرده که شوهرت مقصر نیست ... و ایشون که نباید جواب پس بده که چرا پدر یا مادرش فلان کار یا فلان کمک رو نکردن ...

و در اخر اینکه هر چی بیشتر از خانواده همسرت شکایت کنی همسرت بیشتر به سمت اونها میره ... مردها بیشتر به سمت زنی میرن که بهشون ارامش ببخشه
پس پیش قدم شو و بیشتر از مادرش بهش آرامش بده تا به سمت شما بیاد

سلام عزیزم به همدردی خوش اومدی
کاملا میتونم احساست رو درک کنم .... من یه همکار دارم که 8سال ازدواج کرده میگفت ما طبقه پایین مادرشوهرم اینا میشستیم و تا یه ذره صدامونو بالا میبردیم مادر شوهرم سریع میومد پایین شوهرمم ریز به ریز همه مسائل رو بهش میگفت یعنی یه جورایی مامانی و وابسته بود .... مامانشم برمیگشت بهش میگفت تو پسرمو بدبخت کردی یه اب خوش از گلوش نمیزاری پایین بره ناگفته نماند که این صحبت هاروهم با توجه به گفته های پسرش به همکارم میگفت خلاصه میگفت بعد 4سال تازه تونستم دم مادرشوهرمو قیچی کنم و کاری کنم که شوهرم انقدر بهشون اهمیت نده و به زندگیش برسه .... تازه شما 6 ماهه رفتی سر خونه زندگیت .... شاید اصلا اینطوری شوهرت بتونه بهتر روپای خودش وایسه تواین دوره زمونه از هیچکس حتی پدر مادر نباید دیگه انتظار داشت به قول گفتنی کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من:81:
به هرحال جز صبوری کردن و اهمیت ندادن به موضوع راه دیگه ای نداری نباید اصلا خودتو حساس نشون بدی سیاست داشته باش اصلا به روی خودت نیار که از این رفتارو حرفاش ناراحتی و با مادرشوهرت خیییییلی خوب رفتار کن حتی بر خلاف میلت برای اینکه افسار شوهرتو به دست بگیری باید از طریق مادرش بری جلو .... اگه بدونه با مادرش خوبی و بهش احترام میزاری اونم در مقابلت اروم میشه
موفق باشی

سلام دوست گرامی.
می تونم شما رو درک کنم. همسر شما خب داره اشتباه میکنه که انقد بین شما و خانواده اش داره فاصله میندازه. درسته مادر و پدرو ایشون کارهایی میکنن که باب طبع شما نیست اما باید واقع بین بود. واقعا هیچ پدر و مادری عهد نبسته که تا ابد خرج بچه هاش کنه. اگه عرف ما ایرانیا میگه که پدر و مادر داماد باید عروسی بگیرن و کمک مالی پسر باشن از سر لطف و محبته. اما اگر اینکارو نکن خطایی نکردن.
شما نباید به این شکل و این لحن و الفاظ در باره پدر و مادر همسرت حرف بزنی.
فکرکن که اونها پدر و مادر خودتن. اونها سالها از این همسر تو نگهداری کردن بزرگش کردن. حاللا که ازدواج کرده که دیگه نباید مدام نگران زندگیش باشن. دیگه وظایفشونو مطمئن باش انجام دادن.
همسر تو خانواده شو دوست داره اونا از پوست و خونشن. شما نباید این رابطه خونی ور نادیده بگیری.
در ضمن فراموش نکن همه دنیا بهم بریزه آخر سر شما میمونی و شوهرت.
پس مراقبش باش. اونچه که اون دوست داره رو دوست داشته باش.
اگه هم خطایی از طرف خونواده اش میبینی همونجوری رفتار کن که دوست داری با پدر و مادر خودت رفتار کن. با منطق با آرامش بدون طعنه زدن با حالت خوب برو اول چند تا خوبی ازشون بگو نشون بده که قدردان زحماتشون بودی بعد ناراحتی ها عنوان کن.
جوری نباید رفتار کنی که انگار اونا غریبه ان. اونا فامیل بچه های تو میشن.
یه چیز دیگه هم هست که باید شما از هر 10 تابدی که به شم میشه یکیشو ببینی از هر 1 خوبی 10 تا.
باید توی زندگی از خود گذشتگی رو الگوی کارات کنی و اینو توی خونواده ای که ساختی پایه و اساس کنی.
آرامش رو همیشه خودت برای خودت میاری.

سلام دوست عزیز.من و شما 2 وجه اشتراک داریم.وعده های دروغ قبل از ازدواج و حساسیت شوهر روی خانواده اش.من حدود چهار سال از زندگیم میگذره و به یقین میتونم بگم حساسیت مرد روی خانواده اش و خصوصا پدر و مادرش کم نمیشه.این شما هستی که باید تمرکزت رو از روی حرفها و رفتارهاشون برداری وبه جاش روی خودت،روحیه ات ،سلامتیت،زیباییت و در آینده فرزندانت متمرکز بشی.بدترین کاری هم که میتونی بکنی گلایه از اونا پیش همسرته.اینطوری رابطه ات با همسرت خراب میشه و حتی ممکنه پرده های احترام بینتون پاره بشه که جبران نشدنیه.پس دست نگه دار و بدون که مردها رفتارهای نادرست خانوادشون رو در مقابل زنشون میبینن و دلیل واکنش شدیدشون اینه که از طرفی در مقابل واقعیت قرار میگیرند و از طرفی نمیتونن با خانوادشون مقابله کنند.مخصوصا اوایل ازدواج اصلا توقع نداشته باش که در مقابل گلایه های شما اعتراف کنه که حق با شماست.به مرور که اعتمادها بیشتر شد و بیشتر اخلاقاتون دستتون اومد و به شوهرتون ثابت کردید که قصد زیر سئوال بردن خانوادشو ندارید،میتونید کم کم اونم به عنوان درد دل گلایه هاتون رو مطرح کنید و اینم در نظر داشته باشید که شوهرتون مسئول اشتباهات دیگران نیست.
موفق باشید :72:

که تو پسر اون خونه ای و وقتی میبینی مامانت شامش امادست ولی میگه ما تا 11 گرسنمون نیست و میدونه فردا شنبست . خوب تو بگو من گرسنه ام مامان شام و بیار . این که بد نیست . ولی بازم جبهه میگیره و کلی داد و دعواااااااا:54::54::54::54:
اره من میدونم نباید از کسی توقع داشت ولی نه وقتی که بیان خواستگاریت بگن ما یه خونه داریم تو شهرستان گذاشتیمش واسه شما . بهد از عقد بزنن زیرش که سند نداره نمیشه فروختش فقط میتونید برید توش بشینید . کلا دروغ زندگی منو تحت تاثیر قرار داد و تا وقتی بمیرم یادم نمیره . :mad-new:
بخاطر همین هیچ وقت دلم با هاشون صاف نمیشه و این طرفداریهای شوشو هم بدترش میکنه و با دعواهاش سر اونا بیشتر منو ازشون زده میکنه . امیدوارم بتونم صبرمو بیشتر کنم ولی اخرش از فرط خودخوری میمیرم بخدا از من گفتن بود


:54:

سلام
اگه میخوای شوهرت به تونزدیک بشه فقط فقط یه راه داری!!
احترام به مادرش وپدرش وازشون تعریف کردن.ازخوبی ها ونقاط مثبتشون بگو.واسشون دلسوزی کن....اونوقت خودت نتیجه اشرومیبینی...
درضمن اگه میخوای دستش روروی توبلندنکنه تودست روی دگمه حساسیتش نزار!!!به همین راحتی..
عزیزم زندگی روسخت نگیر که سختترمیشه...وقتی عصبانیه دیگه باهاش کل کل نکن بزاروقتی آروم شدمثلا دوروزبعدش درمورد ناراحتیت خیلی مودبانه وشیک واگه لازم بودعشوه وعشق روچاشنیش کن وبهش بگو
موفق باشی
یادت نره خوبیهای اوناروبه شوهرت بگو...بخدانتیجه اش باورنکردنیه!!!

سلام بانو مارتا من بینا هستم :72:
اول در مورد این که والدین همسترون تونستن اول زندگی 15 م بهتون بدنباید بگم : شما یکی از خوشبخت ترین زوج ها هستید . همیشه میگن واسه این که بدونیکجا هستی باید از ارتفاع یا از روی قله به دامنه های کوه نگاه کنی ، همین بام تهرونفکر می کنی واسه چه این قدر طرفدار داره ؟ واسه این که مردم می تونن از اونجا خیلیجاها رو ببینن . اما نکته مهم اینجاست : اگه یه روز نتونستی بری روی قله و دامنهکوه زندگی تو نگاه کنی پس باید چیکار کرد ؟
باید واسه خودت قله بسازی ! می پرسی چه جوری ؟! مطمئنباش همون جایی که ایستادی قله است به دامنه زندگی ات نگاه کن ! :227:درست فهمیدین شما درست روی یک قله زیبا و بلند ایستادی ببین روی دامنههای زندگی تون منظورم آدمای دور وبرتون ، فامیلا ، همسایه ها ، دوستات چهانسانهایی هستن که آرزوی داشتن موقعیت شما رو دارند . این که اول زندگی 15 م داشتهباشند و یک خونه تو شهرستون در اختیار داشته باشند ! با این پول نمیشه آپارتمانبزرگ و در بالاشهر گرفت اما یه آپارتمان نقلی یا یه خونه قدیمی تمیز و نقلی طرفایشرق یا جنوب تهرون با اجاره ماهی 200 پیدا کرد . زندگی رو خونه و اسباب و اثاثیهنمی سازند ! چقدر خوب می گن : اسباب !! یعنی این چیزا همشون وسیله اند ،‌وسیله ایبرای زندگی ، به نظرم برای این که کمتر این مسائل خونه و .... بهتون فشار روحیبیارند باید دیدگاه تون رو نسبت به زندگی اصلاح کنید این ها همه فکر و تصورات مااز زندگی است اگه شما این تصورات رو اصلاح کنی و دور وبرتون رو بهتر ببینی خیلی ازاین مشکلات حل می شن و خیلی راحت می تونید پدر و مادر شوهرتون رو ببخشید و حتیازشون ممنون باشید همین که اونا به شما کمک کردن یعنی دوستتون دارند به فکر شماهستن اما اگه نتونستن بیشتر بدن حتما بیشتر از این وسع شون نمی رسه ،
( :227: به خدا سراغ دارم کسی رو که اول زندگی پدر و مادرش بیشتر از 5 م نداشتن که بهش بدن واسه همون 5 تومن هم ماشین زیر پاشون رو فروختنحالا پسره درست بعد از عروسیش تعدیل کار شد و تا دو سال درآمدش حتی به ماهی 200هزار تومان هم نمی رسید در صورتی که تا قبل از تعدیل تا ماهی 1200 هم میگرفت حالافکر می کنی همچین آدمی که واسه ماهی 1 تا 1200 برنامه ریزی کرده چی بسرش میاد ؟همه قسطاش عقب موند ، چکاش برگشت خورد مغازه زد ورشکست شد و کلی آبروش تو محل وفامیلا و دوستاش رفت ، تا قبل از این که تعدیل بشه و سر کار بود و ماشین باباش زیرپاش بود روزی 50 تا رفیق دور وبرش رو میگرفتن اما از وقتی تعدیل شد و واسه عروسیماشین شون رو فروختند بعد هم از زور بی کاری و بی پولی حتی به نون شبش محتاج شد ،این که میگم نون شب فکر نکن منظورم روزی 10 هزار تومنه نه 300 تا یک تومانی ( 3000ریال وجه رایج مملکت ) از اون موقع تا همین امروز هم واسه پنج میلیون پنج هزار تاملاق زده اما هنوز که هنوزه دستش خالیه چون خیلی باهام صمیمیه کاملا از اوضاع واحوالش باخبرم طفلی روش نمی شد به زنش بگه پول خرید یه نون رو ندارم می اومد با منکه از قدیم خیلی باهاش صمیمی ام درد و دل می کرد منم تا جایی که تونستم بهش کمککردم اما اینقدر آدم با حجب و حیاییه که حتی پولی که بهش می دادم رو به سختی قبولمی کرد می گفت تو خودت احتیاج داری !!!! آره مارتا جون اگه به دور وبرت نگاه کنیاز این دسته آدما زیادن مطمئنم اگه این دوستم 15 م داشته باشه هیچ غمی تو دنیانداره ، طفلی این قدر عذاب کشیده تو این چند سال که نصف موهای سرش سفید شده ، خیلی از ماهاش هم ریخته داره یواش یواش کچل میشه به خداراست می گم کاملاداستان یه زندگی واقعی رو برات نوشتم حالا فکر می کنید شما خیلی مشکل دارید ؟؟؟
خودت رو ناراحت نکن اگه به این قضیه اینجوری نگاه کنی حتما مثل پدر ومادر خودت ازپدر و مادر شوهرتون قدردانی می کنی و اونا رو هم مثل پدر و مادر خودتمی دونی که اصلش هم همین طوره یعنی شمانباید فکر کنی که پدر و مادر اون ، نه ، تو زندگی مشترک من و اون نداریم ، هر چیکه هست " ما " است پدر و مادر " ما " وقتی دیدگاهت به اونا بهاین شکل باشه هیچ وقت از حرفی که بهت میزنن ناراحت نمی شی . رو این مسئله فکر کن واین روحیه رو تو خودت تقویت کن خیلی از مشکلاتی که با پدر و مادر دومت داری حل میشن ( قابل توجه همه اعضای انجمن که با خانوده همسرشون مشکل دارند واسه اونا همگفتم که هی نیان بگن آره ما هم همین مشکل رو با خانواده طرفمون داریم چون اصلزندگی مشترک همینه ،من به شخصه چون به زندگی این جوری نگاه می کنم هیچ وقت با خانواده همسرم نامهربونینکردم ، مشکلی نداشتم ، حتی اونا رو بیشتر از خانواده خودم دوست دارم . )
قطعا اگه با این روش خودت رو اصلاح کنی رابطه ات با خاناوده دومت بهترمی شه اون وقت دیگه همسرت با نگاه یک غریبه در خانواده اش به تو نگاه نمی کنه تورو جزئی از خانواده خودش می بینه که هستی ،اگه اون رابطه تو نرو این طوری ببینه دیگه هرگز رو تون دست بلند نمی کنه که بایدرابطه ات طوری باشه که اگه روزی دست روت بلند کرد اولین کسی که به این حرکت اعتراضکنند پدر و مادر خودش باشند که چرا خانومت ، دخترمون رو می زنی !!!! این شدنیه اگهخودت بخوای
اگه خواستی خود شیرینی کنی مواظب باش چاشنی شیرینی ات رو زیاد نکنیچون علاوه بر این که تصور اونا در مورد تو عوض می شه و میگن داره خود شیرینی میکنهاگه بهشون محبت و مهربانی از ته دل هم که باشه باور نمی کنند بعد این تو هستی که باز هم از اونما متنفر میشی که اگه دستمو عسل بگیرم بازم انگشتمو گازمیگیرن . [IMG]file:///C:\Users\SNA\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\cl ip_image003.gif[/IMG] با آرامش، با صبر و حوصله مثل ماهیگیری که قلاب رو انداخته تو برکه و داره حرکت ماهی رونگاه می کنه اما تا ماهی به قلاب نیفته به چوب ماهیگیریش دست نمی زنه و اونو تکوننمی ده باید خیلی با آرامش و اطمینان خاطر این کار رو انجام بدی ، به این حرفاییکه گفتم ایمان بیاری اون وقت می بینی که شدی سوگلی همسرت :43::43::43:
پیش همسرت از خوبیای پدر و مادرش تعریف کن ، اگه یه وقتی اون با پدر ومادر بد صحبت کرد ، یا حرکت اشتباهی انجام داد وقتی تنها شدین ( تاکید می کنم وقتیتنها بودین ) بهش گوشزد کن که اون باید احترام پدر و مادرش رو حفظ کنه اون وقت اونمی فهمه که تو از پدر و مادرش خوشت میاد و احساس خوبی به تو پیدا می کنه ، اگه یهروز اونا درمورد تو بد بگن شوهرت ازت طرفداری می کنه و می گه اون شما رو حتی بیشتراز من دوست داره ، این که گفتم تو تنهایی واسه اینه که به هر حال بین فرزند و مادریه رابطه ای است که اگهببینن عروسشون با پسرشون بد برخورد می کنه بهش بد بین میشن .
برات آرزوی موفقیت می کنم . من بینا هستم به پست من حتما سر بزن ، یهسری از راه کارهایی که به سایر دوستان انجمن دادم می تونه تو ادامه راه زندگیواستون مفید باشه . اگهخوندی مفید بود واسم دعا کن :323: سایر دوستان که این تاپیک رو می بینند هم می تونن به ما سر بزنند ازنظرتون در مورد نظریاتم خوشحال می شم حتی اگه نقد ، ناسزا ، تشکر و هر حرفی کهبتونه به من و دوستان کمک کنه :43::72:

به نظرم این موضوع که برخی خانم ها همسرشون رو واردار میکنند که یا طرف مادرش باشه یا طرف اونها اصلا صحیح نیست

اگر هر مشکلی دارید باید خودتون اقدام به رفعش کنید
و به این مسئله توجه کنید که همسرتون نمیتونه بین همسرش که بهش علاقه داره و مادر و خواهرش که اونها رو هم دوست داره جانب داری کنه یا یکی رو انتخاب کنه برای همینه که همسر شما اقدام به پرخاش میکنه

متاسفانه زنها انقدر با سیاست با هم دعوا میکنند که نمیشه یک نفر رو بعنوان مقصر انتخاب کرد

و جنگ مادر شوهر و خواهر شوهر با عروس یکی از دعواهاییه که بصورت رسم و آیین ملی کشورمون دراومده و کمتر خانواده ای رو میتونید پیدا کنید که این مسائل اونجا نباشه و بهتر بگم اگر نباشه جای تعجب داره

به نظرم پست های بیشتر اعضا شایسته تشکر و تقدیر بود ، من که لذت بردم از خوندن اونها

رفتار من در مقابل خانواده همسرم چگونه در جذب همسرم موثر خواهد بود؟ همراه باشم یا بی تفاوت

نقل قول:

---

شما از 2 نوع واكنش خود در قبال خانواده همسرت صحبت كرديد.

يكي اينكه در اوايل سعي مي كرديد خيلي در قبال مشكلات مادر همسرتون واكنش نشان ندهيد.

دوم اينكه بعدها تصميم گرفتيد واكنش مناسب نشان دهيد.

اما مسئله اي كه مي توانست و مي تواند به شما كمك كند اينست كه با توجه به وابستگي احساسي كه همسرتان دارد، براي مدتي (حداكثر 6 ماه تا يكسال )، با همسرتان همراه شويد. اين بدين معني نيست كه براي هميشه با كارهايش كنار بياييد. به معني تاييد و تشويق و احترام او و احساسهايش با خانواده اش هست.

فلسفه اين كار اينست كه شما بعد از ازدواج نتوانستيد يكي شويد، يك تيم واحد و همبسته.
در واقع هميشه احساس رقابتي كه مادر ايشان با شما در رابطه با همسرتان داشته است، منجر شده است كه هميشه احساس شما در قبال «رفتار همسرت با خانواده اش » مثبت نباشد.

پس اگر بتوانيد به نوعي همسرتان را در اين امور احساسي نسبت به مادرش پذيرا باشيد و در كنارش باشيد و او را به خاطر احساسات مثبتش تشويق و تائيد كنيد، كم كم تو را جزء خودش مي داند چون احساساتتان شبيه هم مي شود. در آن وقت مي تواند گلايه هاي خودش را نسبت به خانواده اش با شما در ميان بگذارد، يا حتي به شما جذب شود.
اما اكنون احساس مي كند كه شما دو تيم متخاصم هستيد،‌و سعي مي كند تا جايي كه مي تواند مسائل احساسي كه نسبت به مادرش دارد با شما سانسور كند و از طرف ديگر احساساتش را نسبت به شما تا حدي با مادرش سانسور مي كند.

يك خانواده وقتي مرزهايش برجسته مي شود و مستقل مي شود و ديگران كمتر دخالت مي كنن كه نه در كلام بلكه در هم حسي قوي باشند و يكديگر را در آغوش احساسي بگيرند. يعني شما بايد همه انرژي خود را در تائيد و جذب احساسي همسرتان بگذاريد و كاري به خانواده اش نداشته باشيد. و حتي همان احساسي كه او با مادرش نشان مي دهد شما هم قويا همان احساس را نشان دهيد.


شايد سئوال پيش بيايد كه اينگونه همسرم بيشتر به مادرش وابسته مي شود، این طور نیست؟
بايد بگويم خير!

معمولا افراد به طرف كساني كه با آنها همراهي و هم حسي مي كنند جذب مي شوند و با او يكي مي شوند. اگر شما با همسرتان در دراز مدت هم احساسي كنيد و او را بابت رفتار اشتباه مادرش مواخذه نكنيد، يا حتي بي تفاوت نباشيد و او را تائيد كنيد. او احساس مي كند درون خانواده گرما و جذابيت كافي وجود دارد. پس كم كم وابستگي اش به خانواده اش كاهش مي يابد.


رفتار بي توجهي همسرتان به مشكلات مادرش در كنار روشي كه بنده پيشنهاد دادم مي تواند طي زمان كم كم مشكلات را حل كند.
معمولا قهر، غرغر، مقابله به مثل، و بي توجهي به احساسات خاص همسر منجر به بدتر شدن اوضاع مي شود. كما اينكه تا كنون هم همين طور شده است.

شما بايد ميزان حساسيت خود را نسبت به همسر و خانواده اش را در كوتاه مدت به شدت كاهش دهيد تا در درازمدت ارتباط عميقي بين شما و همسرتان ايجاد شود.
هرگز نبايد همسرتان خود را در بين دو راهي احساسي شما و خانواده اش احساس كند. در چنين مواردي همسر شما مستاصل شده و تصميمات اشتباه مي گيرد.
بهتر است كه شما يك راه را در ابتدا حذف كنيد. آن هم راه خودتان هست. و كاملا در كنار همسرتان قرار بگيرد. به مرور كه همسرتان از تعارض احساسي و دو راهي آزاد مي شود، متوجه مي شود كه شما در كنارش و با او يكي هستيد و اين همبستگي درون خانوادگي شما را افزايش مي دهد.

---

خلاصه و نتيجه گيري:

نقل قول:

---

براي كوتاه مدت بين 6 ماه تا يكسال دقيقا همان منشي را در قبال خانواده همسرت در پيش بگير كه همسرت در پيش مي گيرد. و اينگونه همسرت را از تعارض خارج كن و مورد تائيد و تشويق قرار بده.

اين باعث مي شود كه همسرت احساس مثبت و قوي نسبت به شما پيدا كند و با شما همراهي بيشتري داشته و حرفهايش را با شما در ميان بگذرد.

به هيچ وجه از رفتارهاي تهاجمي، قهر، غرغر، محكوم كردن، بي تفاوتي، و احساسات منفي در اين ميان استفاده نكن كه نتيجه اش روز به روز بدتر مي شود.

---

سلام مارتا
خانواده شوهر منم همینطورند خیلی پر ادعا که ما واسه عروس و پسرمون همه کار میکنیم و عروس مثل دخترمون میمونه ولی همش دروغ.منم اوایل همش حرص میخوردم و این وسط اونا که راحت بودن فقط زندگی من خراب میشد و دعوا و دلخوری بین من و شوهرم ایجاد میشد. بعد 3سال متوجه شدم نباید خوشبختی خودمو به خاطر کس دیگه ایی که اصلا تو زندگی ام نیست خراب کنم در واقع خوشبختی و سعادت خودت رو در گرو رفتار کسی قرار نده که مثلا اگر یه روز باهات خوب بود تو خوشحال و راضی باشی و اگر فرداش بد بود تو هم ناراحت بشی و دعوا کنی.
لازم نیست آدم همرو دوست داشته باشه ولی میتونه باهاشون مدارا کنه که خودش آرامش بیشتری داشته باشه.شوهرت هم کاری ازش بر نمیاد که بهش تذکر بدی وقتی مادری 50-60سال با این اخلاق زندگی کرده که دیگه نمیشه تغییرش داد باید باهاش مدارا کرد.
رفت و آمدت رو کمتر کن مثلا هفته ای یک روز اونم 2-3ساعت برید یه سر بزنید .البته رفت و آمد و با سیاست کم کن نه اینکه بگی من دیگه فقط یه روز در هفته خونه مادرت میام با سیاست مثلا کل هفته سر کارم خسته ام آخر هفته جمعه 2ساعت بریم سر بزنیم که اونا هم تنها نباشن بعدش بریم بچرخیم و یه بستنی بخوریم که از شنبه باز باید بریم سر کار.منظورم اینه که یهو نرو تو شکمش که چون مادرتو دوست ندارم نمیخوام برم خونشون.
مهم نیست که تو خانوادشو چقدر دوست داری بهر حال پدر مادرشن و تو زندگیت هستند میتونی کمرنگشون کنی ولی هیچ وقت نمیشه حذفشون کنی پس سعی کن جوری باهاشون مدارا کنی که خودت آرامش بیشتری داشته باشی.گذشته ها گذشته اونا اشتباه کردن حالا دیگه سعی کن امیدت به آینده باشه و با شوهرت زندگی ات رو بسازی.
موفق باشی

- - - Updated - - -

سلام مارتا
خانواده شوهر منم همینطورند خیلی پر ادعا که ما واسه عروس و پسرمون همه کار میکنیم و عروس مثل دخترمون میمونه ولی همش دروغ.منم اوایل همش حرص میخوردم و این وسط اونا که راحت بودن فقط زندگی من خراب میشد و دعوا و دلخوری بین من و شوهرم ایجاد میشد. بعد 3سال متوجه شدم نباید خوشبختی خودمو به خاطر کس دیگه ایی که اصلا تو زندگی ام نیست خراب کنم در واقع خوشبختی و سعادت خودت رو در گرو رفتار کسی قرار نده که مثلا اگر یه روز باهات خوب بود تو خوشحال و راضی باشی و اگر فرداش بد بود تو هم ناراحت بشی و دعوا کنی.
لازم نیست آدم همرو دوست داشته باشه ولی میتونه باهاشون مدارا کنه که خودش آرامش بیشتری داشته باشه.شوهرت هم کاری ازش بر نمیاد که بهش تذکر بدی وقتی مادری 50-60سال با این اخلاق زندگی کرده که دیگه نمیشه تغییرش داد باید باهاش مدارا کرد.
رفت و آمدت رو کمتر کن مثلا هفته ای یک روز اونم 2-3ساعت برید یه سر بزنید .البته رفت و آمد و با سیاست کم کن نه اینکه بگی من دیگه فقط یه روز در هفته خونه مادرت میام با سیاست مثلا کل هفته سر کارم خسته ام آخر هفته جمعه 2ساعت بریم سر بزنیم که اونا هم تنها نباشن بعدش بریم بچرخیم و یه بستنی بخوریم که از شنبه باز باید بریم سر کار.منظورم اینه که یهو نرو تو شکمش که چون مادرتو دوست ندارم نمیخوام برم خونشون.
مهم نیست که تو خانوادشو چقدر دوست داری بهر حال پدر مادرشن و تو زندگیت هستند میتونی کمرنگشون کنی ولی هیچ وقت نمیشه حذفشون کنی پس سعی کن جوری باهاشون مدارا کنی که خودت آرامش بیشتری داشته باشی.گذشته ها گذشته اونا اشتباه کردن حالا دیگه سعی کن امیدت به آینده باشه و با شوهرت زندگی ات رو بسازی.
موفق باشی

1. وقتی از کسی دلخوری، ناراحتی، متنفری و به طور کلی احساس منفی نسبت به او داری، اولین کسی که اذیت میشود خود شما هستید.
پس اول از همه سعی کن با جستجو در مطالب سایت حس منفی خود را نسبت به خانواده همسر کاهش داده و از بین ببری.

2. مادر موجود عزیزیست و احترامش واجب. مادر همسر شما نیز مادر است با همه ویژگیهای خوب و بدش. دوستش بدار به او خوشبین باش. حس های خوب همیشه متقل میشوند کم کم او نیز به تو حس خوب پیدا خواهد کرد. فراموش نکن که مادر همسر تو مادربزرگ فرزندانت خواهد بود و ما چقدر مادربزرگهایمان را دوس داریم و از انها خاطره داریم.

3. ما خیلی اتفاقات را دوس داشتیم که اتفاق بیفتد ولی نشد...همه ماا دوس داشتیم پولدارتر زیباتر مرفه تر و و و خیلی تر های دیگر باشیم که نشد. اگر بنشینیم و غصه بخوریم چیزی عوض نمیشود باید واقع بین بود. ازدواج شما با همه آرزوها و رویاها و تصورات درست یا نادرست، اکنون شکل گرفته است. اگر میخواهی حفظش کنی باید بپذیری و روی خودت کار کنی.

4. عزت نفست را بالا ببر و با رفتار صحیحت اجازه نده که کار به دعوا یا کتک کاری بکشد. برای مثال: همه ما در دوران مدرسه معلم هایی داشتیم که با نوع رفتارشان ما به خودمان اجازه نمیدادیم که سر کلاس این معلم خاص شیطنت کنیم و جالب اینجاست که از این معلم نمیترسیدیم بلکه به گونه ای رفتار کرده بود که ما را در رودروایسی قرار داده بود( این نظر شخصی من است و نمیدانم از نظر علمی چقدر صحیح است). شما هم اینگونه باش. به گونه ای رفتار کن که فامیل همسرت و خود ایشان به خودش اجازه ندهد که با شما رفتار نامناسبی داشته باشد. متاسفانه اگر حرمت ها شکسته شود اصلن خوب نیست.

5. از رفتار مادر شوهر یا پدرشوهر یا همسرت ایراد نگیر. احترامشان را حفظ کن. صبورتر باش. ذهن خوانی نکن. پیشگویی نکن. با کینه و بددلی قضاوت نکن. همسرت را عصبانی نکن که بعد از آن اتفاقات جالبی نخواهد افتاد. عشق بورز. خودت را در موقعیت طرف مقابل قرار بده و از دید او به قضایا نگاه کن.

6. در مقاله ای خواندم که یکی از رفتارهای مشترک مردان خیانتکار اینست که با مادرشان رابطه خوبی ندارند.
7. در مقاله ای خواندم که مشکلات اقتصادی مردان را بسیار ناراحت و عصبی میکند و در اینجور مواقع این زن است که به وی دلگرمی و آرامش میدهد.
8. به انجمن اختلاف و دعوا با خانواده همسر سر بزن و تاپیک هایش را به دقت بخوان. و مدتی وقتت را صرف بهبود روابط خود و همسر و خانواده اش بکن.

9. بعضی توصیه ها را یادداشت کن و در طول روز به آنها نگاهی بینداز.