گیج شدم تو دو راهیم.جدایی بهتره یا ادامه

باسلام.
نمیدونم مشکلمو از کجا بگم.چون اینقدر مشکل هست که دارم گیج میشم.
من تقریبا یک سال پیش با ی پسر توی نت اشنا شدم.خب خیلی سختی و بالا پایینی داشت رابطمون به دلایلی که مقصرش من بودم.البته من خودم جبران کردم بعدش و سعی کردم رابطمونو درست کنم..تا جایی که توان داشتم سعی کردم و رابطمونو درست کردم.ایشون واقعا خصوصیات یک مرد واقعی رو داره.رفتارایی ازش میبینم که خیلی کم توی مردای این زمونه میبینم.
.ایشون خیلی منو دوست دارن و حاضرن همه کار واسه من بکنن ولی مشکل ما ازجایی شروع شد که چندماه پیش موضوع منو با خانوادشون در میون گذاشتن و خانوادشون به شدت مخالفت کردن به دلایل خیلی الکی مثل اینکه من غریبم و این حرفا.خانوادش حتی نمیخوان کلمه از من بشنون و فقط فامیل رو خوب میدونن.چند ماه که به شدت به عشق من فشار میارن و تا حدی اذیتش میکنن که مجبور میشه نصف شب بزنه بیرون خونه و تصمیم به خودکشی بگیره که خوشبختانه پلیس رسیده........عشقم میگه یا من یا هیچ کس و اگر خانوادش راضی نشن سه راه براش میمونه یا خودکشی یا بره خارج یا اینکه قید خانوادشو بزنه که نمیشه قید خانوادشو بزنه چون اینطور خانواده من قبول نمیکنن قطعا.اکثر اوقات عشقم دلش گرفته و پریشون.گیج شده گاهی وقتا بدخلقی میکنه که ازش دور بشم و بخواد دست به کار خطرناکی بزنه.میگه من میخوام تو نظرت بدبشم تا بتونی کنار بیای که نیستم.این نیستنش هم منظورش اینکه خودشو بکشه و یابره خارج چون به هیچ وجه حاضر نیست به کسی غیر من ازدواح بکنه.بخاطرم خیلی کارا کرده.خیلی اذیتا رو تحمل کرده.الان من موندم چیکار کنم..ادامه بدم به رابطه ای که میدونم اگر ادامش بدم خانواده منم مخالفت میکنن و بازم جنگ اعصاب پیش رو داریم.من میخوام تصمیمی بگیرم که به نفع هردومون باشه یا حتی بیشتر به نفع ان.جدایی حرفشم کمرمو خم میکنه ولی اگر ان با جدایی خوشبخت بشه من قبول میکنم در صورتی که میدونم عشقم فقط میخواد بره خارج تا از خانوادش دور بشه و انجا تنها میشه.ولیمیخوام نظر شما رو بدونم اگر ما ادامه بدیم امیدی هست به وصال؟با این شرایط جدایی بهتره یا هنوز امیدی هستدر حالی که خانوادشون نود درصد منو نمیخوان و هزار تا مشکل دیگه از جمله گذشته ناموفق و ....
.از این اتیش میگیرم که میدونم دیگه هیچ پسری مثل ایشون پیدانمیشه.وقتی پسرای این زمونه رو میبینم ومقایسه میکنم میبینم عشق من از انا خیلی سر تره ولی مثل اینکه سرنوشت مارو برای هم نمیخواد
اینو هم لازمه بگم.شاید نظرای من حرفای من اشتباه باشن و دوست دارم شما منو راهنمایی بکنید.بعضی جاهارو ویرایش کردم که مشکلی پیش نیاد.

سلام یاسی جان

فکر نمیکنم پسری تو دنیا باشه که ایده ال هر دختری باشه چون ایده ال ها خیلی باهم فرق میکنه این نظر شماست.
از طرفی من نمیدونم تعریف شما از مرد بودن چیه ولی از نظر من و خیلی ها مرد بودن با خودکشی در تناقض کامله.

ناراحت نشینا...ولی بازم حرفای همیشگی حرفایی که هرروز از اینور اونور شنیده میشه...عشقم، خودکشی،

خیلی منو دوست داره، یا تو یا هیچ کس دیگه، حاضره همه کار واسه من بکنه.... داشتم به این فکر میکردم این حرفا و صحبتای تو این مایه ها هر روز و هر شب داره بین آدما چه حضوری چه تلفنی چه اس ام اسی و... داره رد و بدل میشه ولی تقزیبا هیچکدوم از این حرفا یا موندگار نیست یا به جایی نمیرسه یا بگذریم... خیلی سن و سالم زیاد نیست 25-26 سالمه ولی تو همین چندسال کذایی به این نتیجه رسیدم که یکی از بی موردترین و پیش پا افتاده ترین مسائل و درگیری های زندگی که الکی خودمونو درگیرش میکنیم همین چیزاست....

Alp
ناراحتی نداره اتفاقا خوبه که میگید شاید من اشتباه میکنم و شمادرست میگید
ولی خب نمیشه بگیم چون اکثر این جورجریانا نامردی بوده همشون اینطورن
متاسفانه چیزی که زیادترازخودکشی شده چیز دیگست....
ممنون از نظرتون

یاسی جان،

خوشحالم که می بینم علیرغم بارعاطفی که پست اولت داره، جای منطق را هم توش گذاشتی.
چیزی که در پستهای ما خانمها کمتر دیده می شه.
وقتی از نظر عاطفی درگیر می شیم دیگه عقلمون توان تسلط به احساس را از دست می ده.

یاسی جان

گفتی خانواده اش اصلا شما را نمی پذیرند، حتی تا پای مرگ پسرشون هم رفتن اما موافقت نکردند.
مطمئن باش اونها که دارن باهاش زندگی می کنند خوب می شناسنش. بچه شونه، بزرگش کردن.
پس اگر اونها ترسی از خودکشی اش ندارند، شاید نگرانی شما خیلی به جا نباشه.

ازدواج بدون رضایت خانواده اش که ممکن نیست.
پس می مونه جدایی شما.
ازش جدا شو. مشکلی پیش نمی آد. خودش هم که بهت گفته می خوام کاری کنم که جدایی برات راحت بشه.
یه بار خیلی آروم و معمولی بهش بگو که من نشستم فکر کردم دیدم این رابطه سرانجامی نداره. جدا شدن تو از خانواده ات را هم هیچوقت نمی خوام.
بعد هم از صحبتهایی که با تفکر یا اعتقاداتش جور هست استفاده کن و باهاش خداحافظی کن.

مثلا اگر به تقدیر و سرنوشت معتقده، بگو شاید سرنوشت ما این بوده یا برای هم نبودیم و ...

پسرها راحت تر کنار می آن. نگران نباش.
با تحقیر و توهین و ... تمامش نکن. بهش هم یادآوری نکن که در مقابل خانواده اش قدرتی نداشته و نتونسته کاری بکنه و ...
نذار احساس ناتوانی و ... کنه.

خیلی عادی و بدون ناراحتی خداحافظی کن.

دوسال پیش یه پسری 20ساله عاشق خواهرمن شد که اونم 19سالش بود.....اونم با یه نگاه....دوست یکی از فامیل هامون بود.....خلاصه پسره روانی شده بود گریه میکرد و التماس و دقیقا همین حرفا.....از اون طرف هم خانوادش به ما اصرار که پسرمون از زندگی افتاده شما یه جواب مثبت سوری به ما بدین تا چندسال دیگه که پسرمون بچسبه به زندگیش و ایدوار بشه بعد دخترتون با هرکی خواست بره ازدواج کنه....ماهم دیدیم با عقل جور در نمیاد گفتیم نه...........پسره هم که تهدید کرده بود اگه خواهرم باهاش ازدواج نکنه خودکشی میکنه....رگ خودشو زد.....خانوادش رسوندنش بیمارستان و نجاتش دادن.................گذشت این همینطور تا یه مدت دست از سر خواهر من برنمیداشت...تا اینکه یه چند وقت دیگه پیداش نشد...فهمیدیم دوباره عاشق یه دختر دیگه شده اونم پسری که به خواهرم میگفت یا تو یا هیچ کس......خلاصه بابای اون دختره هم بهش جواب رد داده بود....پسره دوباره خودکشی کرده بود اینبار با قرص......بازم نجاتش داده بودن.............:81: میخواستم اینو بهت بگم ادم وقتی عاشقه فکر میکنه هیچکی مث اون دیگه نیست .....ولی یه مدت که بگذره یکی دیگه بیاد اصلا قبلی یادت میره..........اونی که انقدر ضعیفه که خودکشی میکنه مطمئن باش نمیتونه انقدر محکم باشه که تو بتونی تو مشکلات زندگی بهش تکیه کنی...............قبول تو عاشق اونی اونم عاشق تو ولی این راهش نیست...................

ممنون از نظراتتون دوستای گلم کم کم دارم ی تصمیمای جدی میگیرم
شیدا خوشبختانه یا متاسفانه من همیشه ترجیح دادم حقیقتای تلخ زندگیمو بپذیرم.
وقتی رفتار پسرای اطرافو میبینم بیشتر مطمئن میشم که بهترازایشون نیست.
انم ادمیه که منطقیه حتی بهتراز من.ولی من تاحالا جوری رفتارنکردم جلوش که ببینه به جدایی فکرکردم.خب ایشون گذشته واقعاسختی داشته خیلی خیلی سخت .حساسن و شکننده.
خودشم گیج شده از ی طرف میخواد منو اماده کنه ضربه نخورم از ی طرفم نمیتونه و احساسشوبروزمیده.
منم میدونم بدون خانوادش عاقبتمون به خیر نمیشه ولی گاهی وقتا حرصم میگیره اژخانواده خودخواهشون
لازم به ذکر ایشون سابقه خودکشی داشتن به بدترین شکل چون نزاشتن به عشق اولش برسه.ان دختر هم خودکشی کد الان زیرخاک
نمیخوام عاقبتم عاقبتش اینطور بشه

خانم به نظر من بهترین راه اینه که همینطور با هم بمونید تا همدیگرو بهتر بشناسید.تا پسر مورد علاقتون دست و بالشم باز بشه.بعد شرایط رفاهی برای زندگی جور شد اگه تصمیم به ازدواج دارین حتی اگه خانواده ی شما دوتا هم قبول نکنند از راه قانون وارد میشید و به هم می رسید حتی هرکی هم که می خواد این وسط مخالف باشه.نمونش دختر عموم همینجوری ازدواج کرد
خیلی را ه های دیگه هم هست که مثلا برید تو لج و لج بازی.
یا خیلی چیزا که من نمی تونم بگم.

یاسی خانم،

با این صحبتهایی که در مورد این آقا و مشکلاتش و رابطه قبلی و مرگ (خودکشی ) دوست دخترش کردید، واقعا براتون ترسیدم.

این آقا مشکل شخصیتی و تربیتی داره که اینطور عاشق دلخسته می شه و کارش به خودکشی می رسه و خانواده هم هر بار مخالف و ...


این که گذشته ی بدی داشته یا خانواده همراهی و حمایتش نمی کنند یا ... همه خیلی بد و تاسف بار هست.
اما یه چیزی را یاد باشه.
ازدواج برای روان درمانی یا حل مشکلات گذشته ی یک فرد یا کمک به اون نیست.
هیچوقت هیچوقت در رابطه ات دلسوزی و ترجم نکن. به قصد درمان و حمایت جلو نرو.

کسی که بیمار هست باید درمان بشه، بعد وارد رابطه بشه.
نه به قصد درمان وارد رابطه بشه.
اون پسر خوبیه. مهربونه. دوست داره یا ... اما بیماره و همین باعث می شه تو هم اذیت بشی و در بلند مدت بیمار بشی.
فشار روانی این رابطه، بسته به ظرفیت روحی تو، تو را هم تحت تاثیر می ذاره.
کما این که دوست دختر قبلی ظرفیتش پایین بود و احتمالا خودش هم مشکلاتی داشت و کارش به خودکشی و مرگ رسید.

تو ممکنه سالم تر باشی و قوی تر و تا اون حد جلو نری،
اما این بازی با اعصاب و روان و آرامشت، باعث بشه ضربه روحی بخوری.
زودتر رابطه را تمام کن.

سلام
اگه دوروز دیگه هم از شما چیزی خواست و شما گفتی نه و اون رفت دوباره سراغ خودکشی چی؟این که نشد راه حل.
اون موقع هرچیو که مخالفت کنی میگه میرم خودکشی میکنما؟

ایشون باید درمان شه از این نظر.
خودکشی نشونه ضعفه.عدم تکامل.

گرچه خودم هم خیلی مواقع به شدت تو شرایط خیلی سختی بودم ولی زندگی همینه.
واسه مشکلات یا باید راهی پیدا کنی یا راهی بسازی دیگه.
ولی خودکشی نشونه پاک کردن صورت مساله وفرار هستش.
یعنی ایشون هنوز اماده نیستن به نظرمن حتی اگه خیلی از اخلاقیات دیگشون خوب و یکتا و کمیاب باشه.
ولی مناسب ازدواج نیست تا زمانی که این مساله خودکشی واسه مسائل مختلف از ذهنشون برای همیشه پاک شه.

ولی هر کار میکنید حمایت خونواده هاتون رو ازدست ندید.حیفه.
وقتی میگن از همون اول خونواده ها در جریان باشن واسه همین روزاست.دقیقا همین موارد...

به نظرم نتیجه اشتباه شما این راه حل میشه:یا رضایت خانواده ها یا جدایی :((
موفق باشید.

ممنون از نظرات دوستان.بعضی جاها درست بود و کمک کننده بعضی جاها هم اشتباه.درست از این نظر که بله ایشون در برابر مشکلات بزرگ ناامید میشن.البته همه این ناامیدی ها بخاطر گذشتست و ی زخمیه که از گذشته مونده علاوه بر ان چیزایی که گفتم ایشون خیلی سختی های دیگه هم تو گذشته داشتن.بخاطر همین شکننده و حساس شدن.وقتی بفهمه واسه مشکلش راه حل نیست اینطور میشه.در حالت عادی خیلی فرد شاد و سرحال هستند.اجتماعی و اهل معاشرت هستن.خوص صحبت و شوخ و فعال.مدرک تحصیلی خوبی دارن و از نظر شخصیت خیلی مورد توجه اشناهاشون کسایی که میشناسنشون هستن.خیلی صفات خوب دیگه ای که کمتر میبینم تو پسرای این زمونه.احترام خاصی قائله واسه پدر و مادرش و خواهرو برادراش با این همه مشکلااتی که هست.مشکل اینجاست که ایشون بخاطر گذشته زودرنج و شکننده هستن..وقتی با ی مشکل بزرگ مواجه بشن که راه حلی نداره ناامیدمیشن.من نمیخوام اینطور رهاشون کنم چون میدونم بهتر از ایشون واسه من نیست و علاوه بر ان صفات خوبی که داره بیشتر منو پایبند میکنه به ادامه
ولی میخوام بدونم نظر شما فقط جدایی؟؟؟؟؟؟؟؟؟یعنی جدابشیم همه چی خوب میشه
من میخوام جدایی اخرین راه باشه

سلام
فقط جدایی راه حل نیست.شما هر راه حل دیگه ای که کنارش حمایت خونواده هم درنظر گرفته شده باشه رو میتونی انتخاب کنی.
ولی سعی نکنید که بدون حمایت خونواده برید جلو.دیدم که دختر و پسر فقط خودشون جلو رفتن بدون خونواده ها و الان هم خوب وخوشن ولی خیلی سختی دارن میکشن.خیلی ها هم تحملشون تموم میشه و میزنن زیر حرفاشون...
سعی نکنید مثل تو فیلما تنها تنها برید جلو مثل دوتاعاشق...
میشه ولی خیلی سخته . یعنی تقریبا نمیشه.خیلی ها پر پر شدن که حالا یه درصد کمی این وسط خوشبختن...

ازاونجایی که نمیخای طرف رو از دست بدی،
ازاونجایی که نباید حمایت خونواده ها رو ازدست بدی،
خب سعی کنید خونواده ها رو راضی کنید که باهم اشناشن.

درس
کار
اخلاق
احترام
اینا خیلی خوبه.
البته من پسرم و میتونم بگم که همچین هم کم نیستن از این پسرها...
حداقل دور و بر ما که پره... :))
ولی
ببینید یکی از مهمترین مسائلی که باید در نظر گرفته بشه تحمل شخص و واکنش اون توی سختی ها و مشکلات هست.شما داری به راحتی از این ضعف طرف میگذری.حواست هست؟
ببین منو!!!حواست هست؟
قبول که مورد مناسبی هستن اما این مساله ی خیلی مهمیه که طرف استانه تحملش چقد باشه تو مشکلات.
توی خوبی و خوشی ها که همه خوشن دیگه...
ولی توی سختی هاست که علاوه بر اینکه باید خودتو نگه داری (مخصوصا اقایون) باید بتونی چهار نفر دیگه رو هم تحت حمایت خودت اروم کنی...

درضمن هیچ چیزی(تاکید میکنم هیچ چیزی) نمیتونه توجیهی واسه خودکشی باشه.حتی پیدا نکردن راه حل...

ببخشید من نمیخام که اگه طرف یه مورد خیلی مناسبی بود یه وقت خدایی نکرده بیخودی از شما دورش کنم ولی بیشتر احساسم اینه که شخصی رو که با خودکشی و این مسائل اشناست رو خیلی مورد مناسبی نمیدونم واسه ازدواج.
مسائل سخت و دشوار در ادامه هم هست . خیلی بدتر از اینا هم هست...
حالا شما اگه بازم خودکشی رو توجیه میکنی حرفی نیست...
go ahead
good luck

ولی من میگم نه....

اگر هم به احتمال خیلی کم ایشون این طرز فکر رو انداختند دور و مثل یه مرد به حل مسائل نگاه میکنند
و اگر هم به احتمال خیلی کم شناختتون از همدیگه و خونواده هاتون کافیه
اگه هنوز هم مایلید
خب چاره ای نیست که سعی کنید خونواده هارو مجاب کنید که همدیگه رو بشناسن.
شما نظر خونواده خودت رو نگفتی.موافق یا مخالف؟
علت مخالفت خونواده پسر چیه؟صرفا غریبه بودن؟یا کیس دیگه ای مد نظرشونه؟
چقد نظر و صحبت اقا پسر میتونه روی خونواده تاثیر بگذاره؟چقد حرفش برو داره؟



موفق باشید

من هنوز با خانواده ام درمیون نزاشتم.چون نمیخوام تا از طرف ایشون همه چیز اکی نشده من حرفی بزنم.
بله فقط بخاطر غریبه بودن.چون تو خانواده انا میشه گفت همه ازدواجا فامیلی هست و انا قبول نمیکنن ی غریبه عروسشون بشه.خانوادش از فامیل واسشون کسایی رو زیرنظردارن.
نمیدونم اینی که میگم درسته یانه ولی مثل اینکه خانواده ایشون خیلی خواه تشریف دارن.چون وقتی گفته خودکشی میکنم برادرش گفته بیاخودم راهشو نشونت میدم اگر بلد نیستی.فقط بلدن بهش فشار بیارن هر ده دقیقه ی بار بهش میگن زن بگیر زن بگیر.حاضر هم نیستن از من کلمه ای بشنون.هرچقدر هم این اقا بهشون میگه یا من یا هیچ کس اثری نداره.فقط باعث میشه واسه چندمدت از فشارها کم کنن.

خب من میخوام دورش کنم از این خودکشی و اینا نمیخوام تااخرعمر فقط درد بکشه انم حقش خوشبختیه.اینم بگم من خیلی دوستش دارم و بخاطر حسم که میخوام جدایی اخرین راه باشه.ولی نه به هرقیمتی.نه قصد دارم ایشون خانوادشو بزاره کنار نه من.یا با خانواده ها یا ...........

- - - Updated - - -

من هنوز با خانواده ام درمیون نزاشتم.چون نمیخوام تا از طرف ایشون همه چیز اکی نشده من حرفی بزنم.
بله فقط بخاطر غریبه بودن.چون تو خانواده انا میشه گفت همه ازدواجا فامیلی هست و انا قبول نمیکنن ی غریبه عروسشون بشه.خانوادش از فامیل واسشون کسایی رو زیرنظردارن.
نمیدونم اینی که میگم درسته یانه ولی مثل اینکه خانواده ایشون خیلی خود خواه تشریف دارن.چون وقتی گفته خودکشی میکنم برادرش گفته بیاخودم راهشو نشونت میدم اگر بلد نیستی.فقط بلدن بهش فشار بیارن هر ده دقیقه ی بار بهش میگن زن بگیر زن بگیر.حاضر هم نیستن از من کلمه ای بشنون.هرچقدر هم این اقا بهشون میگه یا من یا هیچ کس اثری نداره.فقط باعث میشه واسه چندمدت از فشارها کم کنن.

خب من میخوام دورش کنم از این خودکشی و اینا نمیخوام تااخرعمر فقط درد بکشه انم حقش خوشبختیه.اینم بگم من خیلی دوستش دارم و بخاطر حسم که میخوام جدایی اخرین راه باشه.ولی نه به هرقیمتی.نه قصد دارم ایشون خانوادشو بزاره کنار نه من.یا با خانواده ها یا ...........

یلدا جان،

آدمی که در مقابل مشکلش، به خودکشی فکر می کنه و اقدام می کنه (گفتی قبلا اقدام به خودکشی داشته)
کسی هست که از نظر روانی سالم نیست.
از نظر روحی در شرایط اضطراری و حاد هست. باید درمان بشه.

درست مثل کسی که بیماری جسمی داره.
درمانش هم دست شما نیست. همونطور که اگر این آقا بیماری قلبی داشته باشه، شما نمی تونی کاری کنی و باید بره پیش پزشک،
الان هم باید و باید و باید بره پیش روانپزشک و روانشناس.

این که خانواده اش با ازدواج شما موافق نیستند، همچین مشکل بزرگ و عجیب غریب و بدون راه حلی هم نیست، که این آقا به خودکشی فکر می کنه.
این مشکل دهها راه حل داره. ایشون راه حلی را انتخاب کرده که نشون می ده چقدر ضعیف و ناتوانه.

می گی دوستش داری و دلت می خواد کمکش کنی و دلت نمی آد در این وضعیت جدا بشی و ... همه را می فهمم.
اما نمی شه بیمار روحی روانی را بدون کمک یک متخصص درمان کرد.

بهترین کمکی که می تونی بهش بکنی این هست که بگی بره یک مدت تحت نظر روانشناس و روانپزشک این مشکلات روحیش را رفع کنه.

به نظر من بیماری روانی، مسری هست. هر کس باهاش نشست و برخاست و رابطه نزدیک داشته باشه، بعد از مدتی دچار مشکل می شه.

شما هم با ایشون ازدواج کنی و همدم و همنشینش بشی، بیمار می شی. مگر این که درمان بشه.

- - - Updated - - -


اگر خیلی مصر به ادامه رابطه و ازدواج با ایشون هستی،
پیشنهاد بده بریم مشاوره. اونجا در جلسه خصوصی با مشاور مشکلات را بهشون بگو ( اقدام به خودکشی، مخالفت خانواده و ... )
مشاور می تونه کمکتون کنه برای درمان ایشون و بعد از اون جلب نظر خانواده ها.

البته باید مشاور خوب و ماهر انتخاب کنی و جلسات را ادامه بدین، حتی اگر هزینه اش بالا باشه.

سلام
هر وقت واسه کنار گذاشتن شما راه حلی به غیر از خودکشی پیدا کرد من بقیه تاپیک رو هم میخونم تا نظرم روبدم.
اون موقع می فهمم که نه ایشون یه مقداری بزرگ شده...
در غیر اینصورت نظری ندارم...

شما هم که به خونوادت نمیگی.
حالا به احتمال خیلی کم اگه خونواده پسر راضی شد دوباره احتمالا یه تاپیکی میزنی میگی که همون تاپیکه قبلیه فقط ایندفعه همه چی خوبه ولی خونواده من میگه نه.حالا چیکار کنم؟
اگه خیلی از ایشون مطمئنی خب با خونوادتون در میون بگذارید.ببینید اصلا اونها راضی هستند یانه؟که احتمالا مخالفت میکنند.
فرض محال که موافق بودن بعد شاید بتونن کاری کنن.بزرگ تر ها بهتر هم رو می فهمن...

گرچه من هنوز ایشون رو مناسب نوچ نوچ نوچ :))
لطفا پست خانم شیدا رو بهتر بخونید.فک نمیکنم جای حرفی رو باقی گذاشته باشند.


ببخشید شما و ایشون چند سالتونه؟ببخشیدا!!!

موفق باشید

بله شیدا جون با شما موافقم ولی حتما هم میدونید که اگر من بهش بگم بره مشاوره حتما میگه من چیزیم نیستو و اینا.چطور بگم بره مشاوره بیشتر نااراحت میشه تااینکه فکرکنه میتونه راه حل مشکلات باشه

جناب من بدون سحر.حرفای شماهم قبول دارم تاحدودی چون من احساسی میشمو واین چیزا ولی شما بیرون از گود هستید بهتر میتونید ببینید.
خانواده من مخالفن بدون اینکه بگم میدونم بنابر دلایلی که میدونم.خب البته من علاوه بر صفات خوبی که گفتم بدی هایی هم دارن قطعا مثل اینکه حرف حرفشون باشه و وقتی بحثی میشه ایشون به من اجازه نمیدن صحبت کنم و...........ولی خب بدی ها کمتره.به هرحال ممنونم از نظراتتون دوستان.

من 20 و ایشون 25

غیر مستقیم ازش بخواه.

بگو برای تصمیم گیری در مورد رابطه مون و ....
بگو که خودت (یاسی) حس می کنی به مشاور احتیاج داری. اگر شما را دوست داره و رابطه براش مهمه، قاعدتا باید قبول کنه همراهتون بیاد مشاوره.

مطمئنی خودش هم مایله ادامه بده؟ شاید به اندازه ای که شما مشتاقی، اون نباشه و دنبال یه راهی هست که تمامش کنه.
از یه پسر 25 ساله این کارها بعیده !