کدبانو بودن دختر خانوم

سلام به همه دوستان
برای من خیلی مهمه که همسر آیندم یک خانم خانه دار و کدبانو باشه ولی توی جلسه اول خواستگاریام نمیدونم چطور این موضوع رو مطرح کنم که به دختر خانوم بر نخوره و فکر نکنه که من دنبال یک آشپز یا کلفت یا یه همچین چیزایی میگردم بلکه یکی از ملاکام اینه که آشپزیش خوب باشه.:18:
آخه فکر میکنم دخترا نسبت به این سوال یکم حساسن:72:

من با کار کردن بیرون از خانه همسرم هم هیچ مشکلی ندارم ولی دوست دارم همسرم از عهده همه کارای خونه بر بیاد (آخه مورد سراغ دارم خانوم توی یک ساله گذشته 5 بار غذا برای شوهرش درست کرده :311:!!!!!). لطفا کمکم کنین که چه سوال محترمانه ای بپرسم که از این موضوع مطمئن بشم؟

سلام
چه اصراریه حتما جلسه اول بپرسید؟
ماه رمضون فشار اورده مثل اینکه؟!:tongue:
خب بایدم فکر کنه دنبال یه اشپز میگردی
درست هم فکر میکنه

همه دخترا حساس نیستن اتفاقا من اینجور سوالا رو دوست دارم و با علاقه جواب میدم چه غذایی رو بلدم درست کنم و...
خب میتونی بحث تقسیم کار رو پیش بیاری که کارهای خونه در این حیطه مطرح میشه
اولش یه سوال کلی بپرس بپرس نظرت راجع به کارهای خونه چیه؟ بعد پیش میاد مثل:

بگو من بلدم مثلا ماهی شکم پر درست کنم(هرچند بعیده) و یا تخم مرغ هم بلد نیستم درست کنم شما چی چه غذایی دوس داری درست کنی؟
بگو من خوشم نمیاد سبزی پاک کنم مطمانا در ادامش یه چیزی میگه ... ممکنه به نتیجه برسی که هیچ وقت رنگ سبزی رو نخاهی دید
موضوعی نیست که خیلی در لفافه بپرسی راحت بپرس

مثلا یکی از خاستگارهای من میپرسید در مورد دکوراسیون خونه نظرت چیه مدرن دوس داری سنتی دوس داری؟ تا من بیام جواب بدم خیلی بحث های خانه داری پیش اومد
مستقیما پرسید چه غذاهایی بلدی خوشمزه درست کنی؟ البته یکی بیاد جلسه اول این ها رو بپرسه خوب جالب نیست جلسه اول خیلی سوال های کلی مطرح میشه
میخایی ببینی تم زندگیش چه رنگیه چه طرحیه؟

حتی تقسیم کار هم کرد به من گفت هر وقت مهمون اومد غذا رو من درست میکنم و ظرف ها رو تو میشوری چون از ظرف شستن مثلا متنفر بود
البته خیلی زرنگ بود میدونست یه خانم نمیذاره برا مهمونا یه مرد غذا درست کنه و میخاد خودش سلیقه بکار ببره ظرف هم که متنفر بود بشوره پس مجبور بودم بگم برو با مهمونا بشین کیف کن!!

سلام دوست عزیز
من یکم نگران شدم به این خاطر که این مسئله برای شما خیلی مهم به نظر میرسه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shadow2910

برای من خیلی مهمه که همسر آیندم یک خانم خانه دار و کدبانو باشه

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shadow2910

فکر نکنه که من دنبال یک آشپز یا کلفت یا یه همچین چیزایی میگردم

---

شاید بگید نه ، ولی من فکر میکنم تو ضمیر ناخودآگاه شما دقیقا یه همچین چیزی هست!
ببینید دوست عزیز به نظر من کارهای خونه میتونه با یه همدلی بین همه ی اعضا انجام بپذیره ، اینطوری نباشه که یه نفر همه کار بکنه، بقیه بخور و بخواب باشند؛ این شکایتیه از خانم های تویه خانواده های فامیل خودمون و بعضی اعضای همین سایت دیدم(به نظر میرسه یه بحران ملی باشه).در عین حال شما به عنوان یک مرد نباید تمام مدیریت و اجرای کارای خونه رو به عهده بگیرید چون در این صورت هم شما تمام مسئولیت ها رو بر عهده گرفتید و طرف مقابل میشه بی مسئولیت ضمن اینکه بعضی خانم ها خیلی از دخالت آقایون تو کار منزل خوششون نمیاد (به خصوص خانه دار هاشون)؛ پس ترجیح اینه که بنا به درخواست خودشون بهشون، از جانب سایر اعضا،از جمله شوهر کمک بشه.ضمنا مگه آشپزی چیه؟ من همین دو ماه پیش 2 هفته خونه تنها بودم ، با کمک اینترنت آشپزی هم یاد گرفتم؛ دم کردن برنج،پختن مرغ،قرمه سبزی و ... . نمیگم بی اهمیته ولی آیا یه همچین چیزی ارزش این که شما یه فرد با پارامترهای مثبت زیادی رو از دست بدید داره؟مهم مسئولیت پذیری افراده، حالا آشپزی هم اگه بلد نباشه وقتی فرد بدونه برای زنده موندن باید غذا پختن یاد بگیره یاد میگیره ، شما هم یاد میگیرید و آخر هفته هام شما غذا درست میکنید،به همین راحتی!
حالا اگه بحث شکم خیلی خط قرمزتونه، میتونید تویه شرایط ضمن عقد هم برای محکم کاری حقوقی بیاریدش !!!!!!!!!!!! :311:

شاید نگرانی اصلی اینه :

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shadow2910

یکی از ملاکام اینه که آشپزیش خوب باشه.

---

میشه در مورد بقیه ی ملاک ها به غیر از "خوب بودن" ،"خوشکل بودن" و... از این حرفا، یکم صحبت کنید. نگرانی از این بابت که ،یه همچین چیزی رو ملاک بزرگی در نظر میگیرید و ذهنتون رو بیش از حد درگیر کردید. شاید یه امتیاز مثبت، بهتر می بود.البته این فقط نظر منه.
در هر صورت مطرح کردن مستقیمش فکر نمی کنم مشکلی داشته باشه.

ببینین از ازدواج کردن چه توقعی دارین
اینکه همیشه غذای خوشمزه و گرم اماده داشته باشین رابطه جنسی هم مناسب داشته باشین. حالا خانم کار هم بکنه پول هم بیاره چه بهتر
:)
به نظرم یه کمی سنتون کمه واسه ازدواج و معیاراتون درست برای خودتون معلوم نیست. یعنی شاید هنوز واقعا نمی دونین از ازدواج چی می خواین
شایدم می دونین
نمی دونم
موفق باشید

دوستان چرا ترورش میکنین :chargrined:
گفت یکی از ملاکاشه

در ضمن معیار مهمی هم هست . معلومه ندیدین خانم شلخته که نمیتونه نیمرو هم درست کنه؟

یه دختر وقتی تصمیم به ازدواج میگیره باید بلد باشه اشپزی کنه کارایی مثل مربا درست کردن -طرز تهیه ماست -ترشی گرفتن وخانه داری رو نیز.
باور کنید از فامیلای نزدیکمون میشناسم دختر 22 ساله غذا هم نمیتونه گرم کنه فرق جعفری و ریحونم شاید ندونه!

ممنون از جواب همه دوستان :72: ( تشکر ویژه از فرشته اردیبهشت) اما
فرشته اردیبهشت عزیز همونطور که خودت میگی جلسه اول جایی برای مطرح کردن بیش از حد این موضوع نیست و باید به مسائل دیگه هم بپردازیم و من هدفم اینه که بدون حرف بی ادبانه با یک سوال به جوابم برسم طوری که به طرف بر نخوره

و m.reza91 عزیز شاید منظورمو خوب نرسوندم . من به کمک و همکاری توی خونه اعتقاد دارم ولی کارم طوریه که ممکنه ماهی 2هفته خارج از استان باشم برای همین دنبال دختری هستم که در نبود من از کارای خونه بر بیاد.

و شما meinoush عزیز، مرسی از راهنمایی جامعتون !!!!! وقتی میگم خانوما به این موضوع حساسن بی ربط نمیگم. خوبه گفتم یکی از ملاکام اینه ها !!! من اینقدر دختر شل و ول ( ارادت به همه خانومای محترم) دور و برم دیدم که واقعا این موضوع رونمیدونم چطوری مطرح کنم که خاانوما ناراحت نشن:81: ! احتمالا همه دخترای اطراف شما خانه داری بلدن ! ولی دختر عموی خود من با اینکه 21 سالشه هنووووووووز ظرف شستن بلد نیست و هر وقت دست به ظرف میزنه ناشد که یک لیوان و بشقاب نشکنه!!!
این موضوع فقط برای من نیست خیلی از آقایون از دختری که کار خونه بلد نباشه خوششون نمیاد ( حالا هر چه قدر هم زیبا یا تحصیلات داشته باشه) . این که گفتم کسی رو میشناسم که در سال گذشته 5 بار آشپزی کرده رو هم برای مزاح نگفتم. واقعا یه همچین دختر خانومایی توی جامعه هستن . در ضمن مطمئنا هیچ مردی فقط برای غذای گرم و خوشمزه یا رابطه جنسی که شما می فرمایین ازدواج نمیکنه و همه افراد معیار های با ارزش تری هم توی زندگیشون هست .
من فقط میخوام بدونم با چه سوال محترمانه ای میشه راجع به این موضوع اطلاع بدست بیارم همین

سلام

من خودم یه دخترم.و یکی از سوالاتی که تو خواستگاری می پرسم اینه که اگر شما وارد منزل بشید و گرسنه باشید و خانومتون هم غذا درست نکرده باشه چی کار می کنید؟

بعد صبر می کنم ببینم آقا چی میگه.

یکی میگه خب من کمک می کنم با هم درست کنیم اشکال نداره. یکی گفت: این برای چندمین باره که این اتفاق افتاده؟!!!!!!!! یعنی واقعا حس کردم براش خیلی مهمه.

که بعد صادقانه خودم را گفتم.

منم واقعا دوست ندارم همسرم انتظارات سطح بالا داشته باشه. چون حالا شاید این عیب از من هم باشه ولی من مثل مادرم کدبانو نیستم.

نه اینکه هیچی بلد نباشم ولی خب بعضی وقتها هم تو آشپزی یه اشتباهاتی دارم.

اتفاقا به نظرم اصلا خوب نیست اول زندگی یک دختر مثل یک زن کامل کدبانو باشه! اون شور و هیجان اول زندگی را از کم می کنه!

تازه بعضی از خرابکاری های اول زندگی تو آشپزی و... بعدا خاطره می شه!!! مامان و بابای من هنوز از همون خاطرات اول زندگیشون که مامانم غذا را شور شور درست کرده بود یا یک بار زیادی فل فل زده بود و یک بار یادش رفته بود تو آش رشته لوبیا بریزه با خنده تعریف می کنند!!! :311:

ولی الان مامانم تو خانه داری و آشپزی تکه!و هیچ کس به گردش نمی رسه!

اگر از همون اول تک بود این خاطرات که نبود!!! و این کدبانو گری که به چشم نمیومد!

خیلی های دیگه هم دیدم که اول زندگی آشپزی بلد نبودن(حتی در حد من که یکمی بلدم)؛ولی تو زندگی راه افتادن و الان حرفه ای هستند!

حالا یکی بیاد خواستگاری من و بعد به خاطر یه کدبانو گری که بعدا هم اصلاح می شم؛ منو نپسنده!!!

البته بهتر که نپسنده چون من دوست دارم یه دوست برای همسرم باشم نه آشپز. و دیدگاه طرفم به شریک زندگی برام خیلی مهمه.

اتفاقا به نظر من اوایل زندگی یه چیزی که کمک می کنه طرفین به هم نزدیک بشن کمک کردن به هم در کارهای خونه است.

موفق باشید :72:

خانومای عزیز بهتره انقدر جبهه گیری نکنید
باید بدونید یکی از معیارهای مهم آقایون آشپزی و کدبانو بودنه حتی مردهایی که توی خواستگاری بهشون میگید آشپزی بلد نیستم نمیگن خودم آشپزی میکنم بلکه میگن ایشالا یاد میگیری
ما در ایران زندگی می کنیم و هر چقدر هم که مردای ما اجتماعی و روشنفکر شده باشن باز هم پیش فرض ذهنیشون کدبانو بودنه چرا که آقایون در این زمینه همسرشون رو با مادر مقایسه می کنن و انتظار دارن که روزی همسرشون به اندازه مادرشون خانه دار و کدبانو باشه
یه جمله معروف هست که میگه "اگر خواستی اختیار شوهرت را در دست بگیری اختیار شکمش را در دست بگیر"
من به عنوان یه دختر خیلی دوست دارم که خواستگار و یا همسر آیندم هم به این موضوع اهمیت بده (تعریف از خود نباشه توی آشپزی و خونه داری هم دستی دارم :227:که همه اینارو مدیون مامان گلم هستم) و زحمات من رو درک کنه و توی آشپزی ازم تشکر و قدردانی کنه
ضمنا این نگرش من به این مفهوم نیست که دوست دارم یه تنه توی خونه کار کنم بلکه منم همکاری زن و شوهر رو ترجیح میدم و دوست دارم همسرم گاهی توی کار خونه کمکم کنه و یه وقتایی هم آشپزی کنه (غذا سوخته درست کنه و با هم بخندیم - وقتی مریض میشم قدر دستپخت منو بدونه - یه وقتایی بگه دستپختت از مامانم هم خوشمزه تره:43: )
بهتره این مورد رو بدون رودروایسی مطرح کنید چون فکر میکنم حق شماست ولی نه در ابتدای بحث بلکه سعی کنید وقتی توی چندین مورد اصلی به توافق رسیدید این مورد رو مطرح کنید
"همون قدر که کاری بودن و آینده شغلی مرد برای ما خانوما مهمه دستپخت و کدبانو بودن زن هم برای مرد اهمیت داره"

سلام ببخشید که من سوالم را اینجا مطرح می کنم.

اتفاقا می خواستم یه تاپیکی در این مورد بزنم و اگر لازم باشه خودم را اصلاح کنم!حالا اگر آقایون اینجا خواستن به آقای سایه (shadow) جواب بدن لطفا سوال من را هم در نظر بگیرن.فکر می کنم به شفاف شدن این موضوع کمک کنه.

من الان به همون دلایلی که تو پست قبلیم گفتم احساس می کنم خیلی دوست ندارم حرفه ای بشم.و دوست دارم وقتم را هنوز تو جاهای دیگه صرف کنم.مثلا همین درس و کنکور و.... چون می دونم بعدا وقت نخواهم داشت.

حالا من خودم را می شناسم.می دونم اگر مثلا تو آشپزی و... وارد بشم تا تهش می رم و از یادگرفتن دسر و انواع سالاد و بستنی و... هم دریغ نمی کنم. ولی الان نمی خوام چون هم دوست دارم وقتم را صرف چیزهای بهتر کنم هم بعدا اول زندگی حس کنم همسرم منو برای شکم نمی خواد.و به نظرم قشنگه که آدم همه چیز را از همون اول حاضر و آماده و کامل نخواد و یکم برای خانومش صبوری و گذشت کنه.

حالا به نظر شما این دیدگاه اشتباهه؟ اشکالش کجاست که من بعدا مثلا تو دوران نامزدی حرفه ای بشم.

راستش یکمی نگران شدم. از فردا برم مثل میس مرجان وردست مامانم و سرم تو کتاب آشپزی باشه عایا؟ :18:

(میس مرجان خوش به حالت!!! حسودیم شد)

الان آقایون واقعا این قدر براشون این موضوع مهمه؟!!!!!!!

من اگه تو خواستگاری دختر خانم سئوال خانم مصباح الهدی رو ازم بپرسن اینجوری جواب میدم (ایشاالا قسمت بشه ولی با این اتفاقاتی که توی زندگیم افتاده احتمالا اون دنیا مگر خدا یه معجزه ای بکنه-بی کار نیستما یه کلاهبرداری از بابام شد حالا حالاها باید توون پس بدیم آدمایی هم هستیم که لقمه حلال رو بایدبا بیست پارچ آب بخوریم از گلومون پایین بره برا همینم نمی تونیم زیر دین باشیم)
هزار بار اول میگم ببخشید ببینم وسعمون چقدره حالا بپوش بریم حداقل از پس فلافل که بر میایم
هزار بار دوم میگم فدای سرت چیزی تو خونه داریم خودم درست کنم یا بازم میخوای لباساتو بپوشی
هزار بار سوم میگم دیگه دندونم قربونت برم کشش خوردن فلافل هم نداره بزن بریم تو کار تیلیت آب دوغ خیار با اسانس ویژه خنده و متلک
هزار بار چهارم هم دیگه فکر نکنم عمر من قد بده اگه داد تو عقد نامه قید میکنم حق طلاق با شما خوبه؟

بگذریم من پنج سالم بود که پدر بزرگ مادریم به رحمت خدا رفتن ولی بعد از بیست و پنج سال یکی از حرفاشون که هنوز یادمه میگفتن مزه غذا تا ته گلوه اگه از پایین تر رفت حاضر نیستی دیگه برگرده و اگه برگرده جاش توی...........
خدا بیامرزتش.

مصباح الهدی جان شاید من اون پست دومم رو کمی تند نوشتم البته منظورم از باید یه مفهوم منعطف بود و شاید این باعث نگرانیت شده .
البته همونقدر که تو از پست من استرس گرفتی من از نوشتت ارامش گرفتم دیدم همچین واجب هم نیست همه چیو بلد باشم تعدیل شدم یکم تو این مورد هم مثل اینکه کمال رو میخاستم.
منظور این بود دختر از مسایل خانه داری سر در بیاره بی مسوولیت نباشه بتونه گلیمشو از اب بکشه بیرون جربزه داشته باشه .

وگرنه اکه همت داشته باشی چیزی نیست که ادم نتونه یاد نگیره
خودمم اشپزی رو خیلی دوس دارم ولی تو خونمون خیلی نه مگر در موارد خاص.
فکر کن یچیزی میذارم یسر میرم تو اتاقم تا برگردم مامانم یه تغییراتی درش ایجاد میکنه و این همه کارامو بهم میریزه.
یسری نقص ها هم دارم دقیقا مثل تو گذاشتم تو دوران عقد یاد بگیرم

میدونی هدی جان اینکه اشپزی بلد باشی اول زندگی یجور اعتماد به نفس بهت میده کمتر ازت انرژی میگیره یه مزیته که بلد باشی.

باورت نمیشه خواهرم وقتی عروسی کرد چند روز بعدش کل فامیلای شوهرش(درجه یک) زنگ زدن داریم میایم شام خونتون اونم چی ساعت 9 اومده بودن که همه کارا تموم شده باشه
(کارشون واقعا جای تامل داشت) حالا خاهرم فک کن تازه عروس کلی زحمت کشیده بود استرس هم داشته ولی خوب از پسش برومد.
هرچند این کارش انتظار اون ها رو بالا برد اگه من جای اون بودم یه کباب پز با زغال میدادم دستشون با دو سه کیلو گوشت برن تو حیاط کباب درست کنن.

هدی فک کنم از ترشی و مربا ترسیدی نه؟ کاری نداره که.ولی باشه بخاطر تو ازشون فاکتور میگیرم.
در ضمن همیشه چیزایی که بلد نیستیم مهارت هایی که نداریم باعث نگرانی تو یه گوشه ذهنمون میشه در حالی که یاد گرفتنش کاری نداره نگرانی بیخوده.
نگران نباش دختر خوب.

من تازه با ایت سایت آشنا شدم ولی دقت کردین که هیچکس به سوال shadow خان جواب مشاوره ای درستی نداد (به جز میس مرجان که من کاملا باهاش موافقم :104:)
بهتره توی جلسه اول بعنوان آخرین سوال از دختر سوال بشه که :

در کدوم یکی از کارهای خونه به خانوادتون کمک می کنید؟ (بعد از جواب دادن این سوال میتونی ریزتر سوال کنی تا چه حد وقتی مادرتون خونه نیست کارا به شما سپرده میشه؟)

شادو خان فکر کنم این مودبانه، زیرکانه و بهترین سوالی باشه که میتونه جواب بخش اعظم از سوالتو پاسخ بده

در مورد حامد خان متاسفانه من که نفهمیدم ایشون دقیقا نظرشون چیه لطفا اگه تمایل داشتین دوباره ویرایش کنین.
من بعنوان یک مرد توی جامعه ایران دوست ندارم 3 روز در هفته غذا بیرون از خونه بخورم درصورتیکه توی کشورهای دیگه این میتونه یک امر معمولی یا حتی ضروری باشه. شاید اوایل ازدواج این کار یکم دلنشین باشه ولی توی زندگی مشترک بیشتر از هفته ای یکبار شام بیرون خوردن ضرورتی نداره.

درسته که از دختر خانومای جوان انتظار دست پخت مادرهامونو نداریم ولی یک حداقل هایی باید رعایت بشه. فرض کنین دختر ازدواج کنه و توی خونه خودش سه ماه طول بکشه تا یک پلو درست کردنو یاد بگیره!!! خانم مصباح الهدی به نظر خودتون این تبدیل به یک موضوع قشنگ میشه؟!! تا چند بار غذا سوزوندن، شور شدن ، ظرف شکستن و .... میتونه بامزه باشه و خاطره بسازه !!!!!!!! مطمئنا بعد از مدتی ( اگه نگیم از طرف همسرتون) از طرف خانواده شوهر ممکنه به شما ایراداتی بگیرن که دیگه اونجا خنده و خاطره تبدیل به کینه و متلک انداختن میشه.

بعله آقایون هم نباید انتظارات بیش از حد اوایل ازدواج داشته باشن ولی دختر خانوما مطمئنا بایستی بتونن گلیم خودشون و همسرشونو از آب بیرون بکشن (لازم نیست انواع دسر و ترشیجات و مربا و خرچنگ و .... یاد داشته باشین )

به نظر من جواب این سوال برای دختر خانوما میتونه مهم باشه که اگه مادرتون 10 روز خونه نباشه شما از پس کارهای خانوادتون در حد رفع نیاز بر میاین؟

ما رفتیم سحری
طاعات قبول

اولا کاملا معلوم حرفی رو که زدم بیشتر جنبه مزاح داشت با توجه شناخت کلی که از خودم دارم اول در برابر چنین سئوالی همچین پاسخی میدم تا طرفم هول نکنه بعدا با جزئیات و مصداق ،هم روحیه خودم رو توضیح میدم ،و هم توقعاتم رو بیان میکنم.
ولی در کل مثالی که زدم تا حد زیادی نه به این شکل بلکه به معنی آسونگیری در مساله خورد و خوراک درمورد من صدق میکنه،البته این چیزی هست که توی مرد ها خیلی کم دیده میشه ، بیشتر اون چیزی که برام لذت بخشه مثلا تلاش طرف مقابلم برای خوشحال کردن منه و زیاد به نتیجه اون تلاش نظر ندارم،و بخش زیادی از لذت خوردنم در با هم خوردن هست و موقعی که توی خونه مثلا یه خیار بخوام بخورم پیش همه میبرم تا یه دندون بزنن بعضی موقع ها آخریشم هست و چیزی ام به خودم از اون خیار نمیرسه ولی از حاشیه این کار خیلی لذت میبرم.درثانی اگه مادرم یا فرقی نداره خواهرم نون پنیر هم جلوم بذارن نسبت به کارشون احساس دین میکنم و تا چند بار تشکر نکنم لقمه از گلوم پایین نمیره ،یا همین الآن حس کنم مادرم خسته است اصلا راضی نمیشم که مثلا سحری درست کنه وبا یه نون و خرما سحری رو با شُکر میخورم. اگه ببینم کسی ظرف میشوره حتما ازش تشکر میکنم چون برای خود این جوری تعریف نکردم که وظیفه اونه بلکه نگاهم اینه که وظیفه ما بچه هاست.اینایی هم که گفتم معنی اش این نیست که غذاید خوشمزه رو دوست ندارم ویا برام مهم نیست ولی موقعی که احساس میکنم باید یه تغییر ذائقه هم باشه هم کمک میکنم و هم لوازمش رو آماده میکنم. ولی بازم میگم من اینجوری هستم و اگه خانم های گل نسبت به بیش از 90 درصد مردها بخوان چنین توقعی رو از مردشون داشته باشن احتمال زیاد کلاهشون پس معرکه است.

البته اون چیزی رو که اصلا برای هیچ کدوم از طرفین نمی پسندم تنبلی هست ،ولی چون توی زندگیم از بچگی تا حالا خیلی وقت ها انواع کارهای خونه رو میکردم کاملا با میزان کار خونه آشنایی دارم و مطمئنا با بچه داری سختی این کار ها خیلی پرحجم تر میشه و در کل این که میگن همه کارها امروز دیگه برقه که انجام میده رو قبول ندارم،چون سبک زندگی امروز با گذشته فرق کرده و اگرچه عیوب زیادی به این سبک زندگی وارد هست ولی فعلا همینه که هست.اگه شما خودتون هم تمام کارهای خونه رو یک هفته انجام بدید متوجه میشید چی میگم.کارهای خونه وقت آزادهم داره ولی یه نوع پراکندگی توشون هست که به نظم خیلی نمیاد برای همین سخت هست که از اوقات آزادش درست استفاده کنی.
در آخر هم ،هم آقایون رو به ساده گیری بجا و تشکر از همسرشون در مقابل حتی کارهای کوچک دعوت میکنم و هم دختر خانم ها رو به بهتر شوهر داری کردن.
نماز روزه هاتون هم خیلی قبول باشه.

نقل قول:

---

و شما meinoush عزیز، مرسی از راهنمایی جامعتون !!!!! وقتی میگم خانوما به این موضوع حساسن بی ربط نمیگم. خوبه گفتم یکی از ملاکام اینه ها !!! ....

من فقط میخوام بدونم با چه سوال محترمانه ای میشه راجع به این موضوع اطلاع بدست بیارم همین

---

ببخشید قصدم ناراحت کردن شما نبود
من حساس نبودم نسبت به سوال شما و ناراحت نشدم از من که همچین سوالی نپرسیده بودین که بخوام حساس باشم
به نظرم اومد شاید معیاراتونو دقیق نمی دونین
اصلا نمی خواستم ناراحتتون کنم و اگه ناخو.استه کردم ببخشید منو لطفا
برای نحوه ی مطرح کردنش فرشته توضیحات خوبی داد توی پست اول می تونین همونطوری بپرسین


هدی جان اشپزی کار سختی نیست اصلا. به نظر من نیازی نیست ترشی مربا ماست و این چیزا رو یاد بگیری نیاز نمیشه. میخری
اشپزی رو یاد بگیر بسه یکی دو مدل کیک هم اگه دوست داشتی یاد بگیر
ماست میری می خری
ترشی هم من درست نکردم اما کاربردش اینه که خوردنی هایی که هیچ کاریشون نمی تونی بکنی رو بکنی ترشی تا رو دستت نمونن. کاربرد دیگه ای نداره تا جایی که می دونم.
مربا هم لازم نیست البته اینو درست کردم. اینم واسه وقتی خوبه که باز یه میوه ای کاله مونده نمی دونی چی کنی باهاش. مثلا مربای زردالو خیلی خوشمزه میشه.
مهمونی هم شد دلیلی نداره ما بخوایم چند تا قابلمه بزرگ غذا درست کنیم خودمونو از یاد ببریم که چی کنیم چی نکنیم. می گیم از بیرون غذا بیارن.
کاری که نیازه رو یاد بگیر. غذای خوشمزه واسه خودت شوهرت و بچه هات درست کنی. بهشون برسی. کاری هم نداره نترس.
البته کلا هر چی رو ادم بلد باشه بعدا برای خودش بهتر میشه. هر چی. نه لزوما فقط اشپزی و امور شوهر داری. هر چیزی که یاد بگیریم خوبه.


موفق باشید

سلام
دوست عزیز بر خلاف دیگر دوستان که شاید این ملاکتونو اصلی ندونن
ملاک خیلی مهمی است و باید با هوش و فراست از این موضوع در مورد دختر خانمی که قراره همسرتون بشه اطلاع پیدا کنین
چرا؟ شاید خانم ها ناراحت بشن ولی فرض کنین شما خواستگاری خانمی 30 ساله میرین و ایشون میگن تازه کارن و حتی یه برنج را هم نمیتونن دم بکشن، خوب ایشون یعنی یک بار هم به مادرشون کمک نکردن و فقط استراحت میکردن، یا اشتیاقی برای کار و همکاری نداشتن ، باید قبول کنین ذاتا خانمها فکرشون بیشتر حول خانه و فرزندان است همانطور که مردها بیشتر حول کارهای بیرون
این مثل اینه که آقایی بگه من اگه آب شیر چکه کنه نمیدونم چکار باید کرد یعنی ایشونم تو خونه اصلا براش مهم نبوده چی رخ میداده یا اصلا ندونه اگه یه در جیرحیر میکنه چطور رفعش کنه ، و....
باید دونست که این خیلی مهمه که خانم یا آقا در مورد زندگی قبلیشون حس مسئولیت داشته باشن ، ما که فقط ازدواج نمیکنیم که قربون صدقه هم بریم، این مثل این میمونه که برای یه پسر 30 ساله برین خواستگاری و بگن که کاری بلد نیست ولی تو دوران نامزدی یه چیزی یاد میگیره دیگه

سلام
به نظر منم با توجه به سن به اون دخترخانم شما ببینید چقدر توی کار خونه دست داشتند.لزوما آشپزی مدنظرتون نباشه.
ببینید مسئولیت پذیریش توی خونه چقدر بوده؟
اگه مسئولیت پذیر باشه آشپزی هم اگر هم بلد نباشه یاد میگیره.اما اگه فقط آشپزیش خوب باشه به بقیه کارها نتونه برسه و منظم نباشه،شاید این عادتش به سختی تغییر کنه.

ولی در کل اگه باز هم اصرار دارید بدونید آشپزیش چطوره،می تونید آخر جلسه اول بپرسید تا حالا آشپزی کردید؟یعنی همون اول نپرسید چند نوع غذا بلدید!؟!؟ اینطوری ممکنه نتونه راحت بگه کلا بلد نیستم! پس سوال اولتون روبذارید این سوال. بعد اگه گفتن آره ،بگید زیاد آشپزی میکنید توی خونه،کم ؟چطوره؟ بعد خودش احتمالا یه توضیحی میده

نامزد من جلسه اول ازم نپرسید ،حدود 1هفته بعد از جلسه اول بحث غذا پیش اومد، و ازم پرسید. منم گفتم چیزی بلد نیستم!! اونم گفت اشکالی نداره یاد میگیری.تو یکی دو سال اول یاد میگیری!!!

ولی بعدا فهمید که من خیلی دست بالاگرفته بودم گفتم بلد نیستم،و تا حدودی بلدم....و گفت خیلی خوبه همین قدرم!
ولی خب چون خییییلیی سررشته نداشتم گفتم بلد نیستم.
درصورتیکه هر وقت مادر من برای چند روز خونه نباشه مسئولیت خونه با منه. شاید همه نوع غذا درست نکنم ولی میدونم که از پسش برمیام
یاد گرفتن آشپزی هم سخت نیست.یکی دوسال زمان نمیبره.
ولی اگه همون اول من میگفتم بلد نیستم،ایشون هم میگفتن واسه من خیلی مهمه و یکی از ملاکاش بود و همه چی تمام میشد
واحتمالا منم ناراحت میشدم، و دیگه نمی گفتم که آره در اون حدی که شما فکر می کنید نیستم

منم ترشی درست کردن و مربا وخیارشور و... بلد نیستم، اینا مشکل ساز نمیشن.

مصباح جان نیازی نیست نگران باشی آشپزی واقعا سخت نیست فقط باید علاقه داشته باشی ضمن اینکه خودت رو درگیر کنی تا ترفندهاش دستت بیاد وگرنه کافیه یه جستجو توی اینترنت بزنی تا طرز پخت همه غذاها دستت بیاد خود من دقیقا همین کارو انجام میدم یه وقتایی خلاقیت به خرج میدم و غذاهای جدید درست می کنم که البته معمولن توی اینترنت ترفندهارو هم نوشته
درسته که آقایون ایرانی معمولن شکمو هستن و به آشپزی اهمیت میدن ولی صرفا به این معنا نیست که خواهان زنی هستن که همیشه بوی قورمه سبزی بده
یادگرفتن آشپزی دو سال زمان نمی بره بلکه خبره شدن توی این کار شاید دو سال زمان ببره
همین که اول زندگی مسئولیت پذیر باشی و به دنبال یادگیری باشی از همه چیز مهمتره و خیلی جلو می افتی
فقط یه سری اصول اولیه رو سعی کن تا وقتی مجردی بلد باشی مثل دم کردن برنج که ساده ترین کاره
ترشی و مربا هم قرار نیست کاملن حرفه ای باشی هر جایی که احساس کردی به مشکل برمیخوری یه تماس با مامان مشکلو حل می کنه
نیازی هم نیست هر روز آشپزی کنی
خود من شاید در ماه 3 یا 4 بار بیشتر آشپزی نکنم ولی وقتی آشپزی میکنم با جون و دل آشپزی می کنم و سعی می کنم قبل از درست کردن غذای جدید ترفندها رو از مادرم یا کس دیگه ای که بلده بپرسم تا سوتی ندم
در مورد مهمونی دادن اول زندگی هم خود من حاضر نیستم زیر بارش برم و استرسش رو به جون بخرم خیلی زور داره هفته اول که هنوز جای وسیله هاتو توی کابینت نمیدونی واست مهمون بیاد اونم فامیل شوهر! :302:
برای مهمونای با تعداد بالا هم نمیتونم ریسک کنم و غذا درست کنم چون مسئولیت داره یه وقت ممکنه کم نمک یا شور بشه یا برنجم شفته بشه :81:
آشپزی یا کدبانو بودنی که آقای shadow مطرح کرده به نظرم منظورش اینه که خانوم برای همسرش آشپزی کنه و ذوق آشپزی داشته باشه که حتی اگر بلد هم نباشه چند ماهه یاد میگیره
ضمنا همه مادرای ایرانی کدبانو هستن و خونه ای که یه دونه کدبانو داشته باشه ناخودآگاه دختر خونه هم یه هنری از مادرش به ارث میبره
پس مصباح جان شما که مادر کدبانویی داری نیاز به نگرانی نیست مطمئن باش آشپز خوبی میشی که شوهرت هر روز انگشتاش هم با غذا میخوره :43::72:

دم همگی گرم
راستش اول داشتم از این سایت دلسرد میشدم ولی الان میبینم جوابای مفیدتر و قابل اعتمادتری گذاشتین.

از آقای سیاه و سفید و خانم mis marjan و reihane-b ممنونم که دقیقا به اصل موضوع پرداختن و فکر کنم سوالای آقای سیاه و سفید خیلی میتونه کمکم کنه:72: هم محترمانه است و هم به اصل موضوع میرسم (چیزی که دنبالش بودم تا به طرف مقابلم توهین نشه)

خانم مصباح منم مثله 99% مردا میدونم که اول زندگی مشترک نباید توقع زیادی از طرف مقابل داشت. انتظار شام درست کردن برای 50 نفر از خانواده شوهر (حتی 10 نفر) اونم اوایل زندگی یک چبز غیر معقول و غیر منطقیه ولی توانایی درست کردن یک شام برای دو نفر خواسته زیادی از طرف همسرتون نیست. اگه یک دختر از 18 سالگی (فقط 18 سالگی!!!!) توی کارای خونه به مادرش کمک کرده باشه و فقط هر 2 هفته یک بار یک برنج ساده درست کرده باشه توی سن 20 سالگی (در صورتیکه سن ازدواج خانوما به 23 رسیده) تونسته 48 بار غذای ساده درست کنه و مطمئنا یک همچین دختر خانومی اول زندگی به مشکل بر نمیخوره. در اینصورت اگه در جلسه خواستگاری در برابر سوال آقا پسر نسبت به تواناییش در آشپزی فقط بگه که علاقه داره تا بیشتر یاد بگیره همین یک جمله برای آقایون کافیه و خیالش تا حد زیادی از این بابت راحت میشه.
مثله اینکه شما از پسره توی جلسه خواستگاری بپرسین چقدر اهل خوش گذرونی و بیرون رفتن با دوستاش هست؟ و اونم جواب بده : من خیلی با دوستام بیرون میرم ولی بعد از ازدواج بیشتر علاقه دارم وقتمو با همسرم بگذرونم و بیشتر بیرون رفتنام با ایشون باشه. مطمئنا یک همچین جوابی تا حد زیادی خیال شما رو راحت میکنه.

همه ما میدونیم که اوایل ازدواج زوجین برای برقراری ارتباط نزدیکتر و صمیمی تر سعی به انجام کارای مشترک دارن مثلا آقا سعی میکنه هر شب توی شستن ظرفا به خانوم کمک کنه ولی آیا توی شما کسی هست که زن و شوهری رو بشناسه که بعد از 5 سال زندگی مشترک بازم آقا هر شب ظرف بشوره؟؟؟؟( من که تا حالا ندیدم) مسلما با گذر زمان هر کدوم از طرفین بخشی از زندگی رو بیشتر در دستشون میگیرن (که توی جامعه ما خانوما به خانه داری و آقایون به درآمدزایی بیشتر فکر میکنن) مثال دیگه اینکه همه ما اعتراف میکنیم که زن و شوهر هر دو با هم در تربیت فرزندان نقش دارن و مسلما در عمل میبینیم که نقش مادر بسیار بسیار پر رنگ تر است. این مطلب رو عنوان کردم چون بعضی از دوستان نوشته بودن که بایستی با هم همه کارا رو انجام بدیم و مهم نیست چی بشه (و مهم اون عشق بین ماست و من حاضرم با زنم باشم به جاش گشنه بخوابم و . . . ) آخه بعضی وقتا آدم حس میکنه بعضیا توی نظراتشون خیلی ایده آل پردازانه به قضایا نگاه میکنن.
همه ما میدونیم که طرفین باید توی اخلاق و اعتقادات و فرهنگ و . . . تفاهم داشته باشن و از هم سوال کنن ولی بعضی مسائل که ممکنه به چشم نیان در آینده در کنار سایر مسائل از اهمیت بالایی برخوردار میشن.

دوستان ممنونم ولی فکر میکنم اکثر کسانی که در این جا جواب یا نظری گذاشتن مجرد بودن ( و همه ما میدونیم که افراد تا متاهل نشدن توی فکر و ذهنشون دنبال یک مدینه فاضله میگردن) چه خوب بود افرادی که ازدواج کردن و متاهل هستن هم نظراتشونو بیان کنن تا بیشتر مورد استفاده قرار بگیره و بتونیم یک جمع بندی عالی داشته باشیم

بازم از همتون تشکر میکنم:72:

فکر میکنم راجع به یک موضوع اینجا داره اشتباه برداشت میشه

موضوع این تاپیک کدبانو و خانه دار بودن خانوم هاست!!!!! درسته که آشپزی یک معیار مهم توی این موضوعه ولی تنها اصل نیست. در نظر داشته باشید که خانوم هایی که اول زندگی آشپزی خوبی هم دارن ولی خانه دار خوبی نیستن!!! بعضی از خانوم ها البته با معذرت از همگیشون کمی شلخته ( بازم معذرت که این واژه بکار گرفته شد) هستن.
یک خانم خانه دار بایستی در تمام موارد تا حد مناسبی از عهده کارای خونه بر بیاد. مطمئنا تمیز بودن خونه یا حتی چیدمان وسایل میتونه در خانه دار جلوه داشتن دختر خانومها تاثیر زیادی داشته باشه. مورد داشتیم دختری که از گردگیری کردن بدش می اومده ! نمیخوام بگم اینا اصل یک زندگی پایداره ولی دختر خانوما بهتره یکم توی کارای خونه بیشتر فعالیت داشته باشن (حداقل نگن ما از این کارا بدمون میاد وجه خوبی پیش آقایون نداره):81:



اینا فقط نظر شخصی بود منظوری نداشتم

سلام مجدد آقای شادو. :72:

من رو اینکه چه سوالی تو خواستگاری بپرسید فکر کردم بعد اومدم دیدم آقای سیاه و سفید سوال بهتری مطرح کردند.به نظرم سوالشون از سوال من بهتره.ولی چون روش فکر کردم گفتم بگم:

تقسیم بندی مسئولیتهای زندگی مشترک بین زن و مرد چه جوری باید باشه ؟

بعد احتمالا دخترخانم می گه خب معمولا کارهای منزل و... با خانم هست و کارهای بیرون با آقا.

بعد شما بپرسید خب انجام کارهای منزل و ... چقدر می تونه تو کیفیت زندگی مهم باشه؟

این نکته هم در نظر داشته باشید معنی خیلی بدی به دختر خانم القا میشه اگر مثلا سوالات اعتقادی و شخصیتی و... نپرسید و درک و این ها براتون مهم نباشه. بعد یه دفعه گیر بدین به آشپزی و شکم و...

ولی شما چون این مساله براتون خیلی مهمه به نظر من همون آخرای جلسه اول بپرسید.


*******************

فرشته جان آشپزی که تا حد متوسط بلدم! اصلا کاری نداره.ولی مدام آشپزی نمی کنم . آره همون ترشی و مربا که گفتی منو ترسوند! و یکمی هم فرق سبزی غذاها!وگرنه همه غذا ها را درست کردم!در حد گلیم از آب کشیدن همه چی بلدم!ولی فقط در حد گلیم. حتی اولین بار کوفته که درست کردم از کوفته مامانم بهتر بود و لبخند هم نزد!:دی ولی الان ازم بپرسی کوفته چه جوری درست میشه یادم نیست. چون پارسال درست کردم.ولی اگر از مامانم بپرسم و موادش را ببینم چیه می تونم همون کوفته پارسال را بپزم! یعنی زود یادم می ره ولی بعدا اگه استمرار داشته باشم حتما یادم می مونه. برنج و... که اصلا کاری نداره.

مثلا کو کو سبزی را بلدم.ولی نمی دونم دقیقا سبزی هاش چیه.چون هروقت پختم سبزیش آماده تو فریزر بوده!ولی می رم یاد می گیرم .برام کاری نداره. دو تا غذا هم اختراع کردم که خیلی هم خوشمزه از آب دراومده!


اون مثالی که در مورد خواهرت زدی،منم بودم سخت نمی گرفتم و کار تو را می کردم! یا حتی شاید از بیرون سفارش می دادم!

ولی اگه بعدا خانواده شوهرم مثل اینی که آقای سیاه و سفید گفت بی شخصیت باشن و بخوان متلک بندازن واقعا خیلی بهم بر می خوره!!!! فرهنگ و شخصیت طرف مقابل هم که معلوم نیست! پس شاید همچین راهکاری درست نباشه.

فرشته جان،مینوش جان؛میس مرجان جان مرسی از روحیه که بهم دادین!

مصباح الهدی نیستم اگه تا آخر این تابستون یه پا کدبانو نشم.از ترشی و مربا و... هم مضایقه نمی کنم:دی

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
آقای سیاه و سفید من خودم به عینه کسانی را دیدم (زن داداش های خودم) اول زندگی هیچی بلد نبودن.همین در حد منم بلد نبودن ولی الان خبره هستند!!!!

نمی دونم طرح دقیق این مساله تو خواستگاری یکم به نظرم خوشایند نیست.


منظورم از قشنگ اونی که شما فهمیدین نبود.قشنگ اونه که یک پسر یا دختر با یک آدم ایده آل ازدواج نمی کنه ولی درک اینو داشته باشه حتما تا اول زندگی بخواد راه بیفته زمان می بره و گذشت و آسون گیری به همسر و فرزندان زیباست.یک پسر هم اگر یه دختر کدبانو بخواد باید تو خونه هم خودش رعایت کنه.خودش هم در حد و حدود خودش منظم باشه.مثلا جورابش را پرت نکنه وسط پذیرایی!!! و اینو وظیفه خانم ندونه که برداره! یا یکم به خانومش کمک کنه.


یه جو معرفت داشته باشه اگر غذای خانومش سوخت به روش نیاره! نیتش براش مهم باشه نه شکمش!

خانوم هم معرفت داشته باشه مثلا همش نخواد تو خونه با گوشت کیلو فلان قدر بیف استراگانوف و چلو کباب بپزه!و خودنمایی کنه که من کدبانو ام.یا مهمونی با شونصد جور غذا راه بندازه که چی من آبرو دارم!

منظورم اینه ظواهر این قدر مهم نیست که بطن و نیت قضیه مهمه؛ که درک و معرفت طرف مقابل مهمه.


یه دختر و پسر اگر همسرش را دوست داشته باشن از روی محبت و علاقه همه چی یاد می گیرن نه صرفا وظیفه و بهم سخت نمی گیرن.


***اون سوالی هم که تو پست اولم گفتم از خواستگارم می پرسم می خوام بفهمم طرف مقابلم چقدر آدم منعطفیه و چه دیدگاهی می تونه داشته باشه وقتی که شرایط مطابق میلش نیست.که آقا حامد واقعا خیلی آدم منعطفی بود و معلوم بود اصلا سخت گیر نیست!

.من فهمیدم هیچ کدوم از پسرای الان به پای بابای من نمی رسین! چون همون غذای شور مامانم را بابام تا ته خورد! اصلا هم اخم و تخم نکرد!و به دید یک اتفاق جالب و خنده دار بهش نگاه کرد.

واقعا زندگی را هر جور آدم بگیره همون جور می گذره!سخت بگیره سخت تر می گذره!

- - - Updated - - -

من داشتم تایپ می کردم. نظرات جدید را نمی خوندم.نظر آقای شادو و سیاه و سفید را الان خوندم.


نظرتون درسته. ولی خیلی ممکنه تو خواستگاری سوء تفاهم پیش بیاد!

یه چیزی هم که می تونه کمک کنه همسر آیندتون خانه داریش بتونه بعدا خوب بشه اینه که مادر دختر خیلی باسلیقه و خانه دار باشه.دختری که تو این فضا بزرگ شده باشه براش خیلی سخته که خونش بازار شام باشه!اصلا براش قابل تحمل نیست!و برای خودش اینو زشت می دونه!و عیب می دونه که همش غذا را از بیرون بیاره! پس خواهی نخواهی خودش را مجبور می کنه همه چی یاد بگیره!



متشکر از همگی

فکر کنم حق داشته باشید. من واقعا خانه های کثیف و شلوغ را دیده ام . یک خانه ای رفتیم که درست مثل محل دفن زباله شده بود از بس که همه چیز درهم ریخته بود. تازه زن جوان هم نبود و دختر نوجوان داشت.

اما راه حلی که به نظر من می رسد : اول بحث آزاد با خود دخترخانم. یعنی به جای سوال پرسیدن در حین بحث کردن و وقتی صحبت داغ شد می توانید به منظور خود برسید. این کار از سوال مستقیم بهتر است.

دوم : از مادر و خواهرتان کمک بگیرید. یعنی وقتی آنها با مادر دخترخانم صحبت می کنند می توانند بفهمند که آیا این مادر دخترش را کدبانو بارآورده است یا نه.
یک مثال می زنم. من خودم ازدواج نکرده ام. بعد کلاس ورزش که می رفتم با خانم های متاهل راجع به آشپزی حرف می زدم یا می گفتم وقتی خانه می روم باید سریع به کارهای خانه برسم و ناهار درست کنم.

حالا به عکس العمل ها و جواب های خانم های متاهل که دختر بزرگ هم داشتند دقت کنید :

- مگر مادرت خانه نیست که شما غذا درست می کنی !!!
- شما ازدواج کرده ای که اینقدر به آشپزی وارد هستی و می دانی چه طوری باید سبزی بخری !!!
- آه مجردی فکر کردم ازدواج کرده ای !!!
- بچه های من هیچ کاری توی خانه نمی کنند و من خودم همه کارها را می کنم.
و جواب هایی از این قبیل.
خوب کاملا مشخص است خانمی که این حرف ها را می زند دختر کدبانو تربیت نکرده است.
از قدیم گفته اند مادر را ببین دختر را بشناس!! این حرف در زمینه خانه داری و آشپزی تا حد زیادی درست است.
مادر و خواهرت سعی کنند به شیوه بحث آزاد ( همان طور که من هم با آن خانم ها بحث آزاد داشتم نه سوال ) به حقایق پی ببرند.

سلام
میتونید خیلی راحت بپرسین شما به مادرتون کمک میکنید؟چه کمکهایی؟
چه هنرهایی رو دوست دارید؟
آیا به آشپزی به عنوان یک هنر نگاه میکنید یا یک کار خسته کننده؟


من آشپزی رو دوست دارم چون خودم آدم شکمویی هستم ودوست دارم همه طمعهارو امتحان کنم.
اما خواهرم چون یاد نداره دوست نداره آشپزی کنه.ومیگه چه حوصله ای داری حتی واسه خودت هم غذادرست میکنی وحتی تزیین میکنی.

اینارو گفتم تا بدونید گاهی بعضی دخترا دوست دارن آشپزی کنن اما یاد ندارن.الان هم که کلی کتاب آشپزی هست که با کمی تجربه میتونن آشپزی خوبی داشته باشن.

البته تشویق همسر واعضای خانواده تاثیر خیلی زیادی داره.

یک نکته در مورد صحبتهای نوپو عزیز میگم...
یکی از عروسهای فامیل بود که موقع خواستگاری آشپزیش 0 بود اما مادر دختر خانوم از شیرینیهای گردویی، گلسازی،آشپزی دخترش تعریف میکرد.بعد ازدواج حتی کوکو سبزی یاد نداشت درست کنه !!!!!