تفاوت مذهبی با خانواده همسر و بحران هویت مذهبی

سلام
یکی از مشکلاتی که با خانواده همسرم دارم و بسیار فاحشه و تاثیر گذار هست توی زندگیمون تفاوت مذهبی هست که بینمونه.
من ادم مذهبی با خانواده ای مذهبی هستم اما خانواده همسرم صرفا ادمهای مقیدی هستن و مطلقا مذهبی نیستن.
مهم ترین ملاک ها نشات گرفته از مذهبیات بود برای من در ازدواج و مفصلا در این خصوص سوال کردم از همسرم که همه چیز رو همونطور که من میپسندیدم جواب داد.(دست ندادن با نامحرم،عروسی جدا و...) و مفصلا با همسرم تمام سنگ هامو در خصوص دین و مذهب دونه دونه دونه واکندم. و بهش تاکید کردم که شرطم برای ازدواج نه عروسی انچجنانی و نه گرفتن فلان مدرک و نه .... مهم ترین شرطی که برات برای ازدواج می زارم اینه که حلال خدا حرام نکنی و حرام خدا رو حلال نکنی.
بعد از عقدخیلی چیزها دقیقا برعکس از اب دراومد(عروسی مختلط خواهرش،خودش دست با نامحرم میداد، برلدرش مشروب میخوره،مطلقا هیچ کدوم از اطرافیان اهل نماز و روزه نیستن، به چادر پوشیدن من اون اوائل ایراد میگرفتن،سر اینکه چرا عروسیمون قاطی نیست یا من چرا با تمام مردهای نامحرم عکس نگرفتم بحث بود، و هزار مسئله دیگه توی این 7-8 سال، حتی وقتی بچه ای توی این خانواده دنیا میاد کسی اذان و اقامه بلد نیست که توی گوشش بخونه یعنی تا این حد) به شدت شوکه بودم و ناراضی از انتخابم و به شدت ازرده از همسرم بابت پاسخ هعای نادرستی که من دقیقا بر اساس اونها انتخاب کرده بودم و احساس میکردم فریب داده
از همسرم که میپرسم و جواب هاش رو یاداوری میکنم بهش میگه من فکر نمکردم مهم باشه این چیزا.
من خیلی زیاد رعایت میکردم در مورد همه چیز و به خودم سخت میگرفتم در خصوص رعایت مسائل دینی و اونا هم شدیدا جبهه میگرفتن.
0اهسته اهسته من انگار کوتاه اومدم و کمال همنشینی در من اثر کرد.البته هنوزم رعایت میکنم ولی خیلی از مسائل دینی و رعایت اونها برام کامالا لوث شده.مثلا من خیلی مقید بودم که عکاس عروسیم خانوم باشه و روتوش رو حتما زن انجام بده اما احساس میکنم الان اگهدوباره میخواستم عروسی بگیرم انقد سخت نمیگرفبه خودم.

احساس میکنم این خیلی بده.
از بس توی ماه رمضون رفتم خونشون دیدم 15 نفر ادم نشستن سر سفره ناهار دیگه دهن کجی کردنشان به دین و مذهب برام عادی شده.
یه جورایی بعضی وقتها به خودم میگم ببخشیدا خل بودم که انقد به خودم سخت میگرفتم
ولی بعضی وقتها دوستام رو که میبیننم با همسران هم کفو و مذهبی وصلت کردن و تاثیر مثبت طرف مقابل رو میبینم حسرت میخورم.به شدت دچار بحران مذهبی ام. خیلی حس بدیه. احساس میکنم از اونجا رونده و از اینجا مونده ام

سلام دوست خوب!
شمامراقب اعتقادات خودتون باشیدواگرامکانش هست ضمن اینکه اطلاعات خودتونودرزمینه های مختلف دین قشنگمون بالامی بریدرفته رفته همسرتون وخانواده اش راهم بازیباییهای مثلاعبادت آشناکنید وبااستدلال پاسخ سوالهای اونهارابدید که دراین صورت کاربسیاربسیارباارزشی انجام داده ایداگرهم امکان یک همچین کارهایی نیست ازواجبات ومحرمات کوتاه نیایدولی درمستحبات ومکروهات سخت نگیرید

سلام خانم فرخ رو


یک گلدون گل کنار پذیرایی خونتون تصور کنید ، این گل نیاز به رسیدگی داره ، نیاز به اب دادن داره ، نیاز به نور و مکان مناسب داره ، این وارسی یک پروسه پیوسته و همیشگی هست ، مثلا نمیشه یک روز این گلدون رو به اب ببندیم و بگیم چون امروز خیلی اب بهش دادیم دیگه تا یک هفته نیاز به وارسی نداره ، اگه یک روز از این گل زیبا غافل بشیم ، فردای اون روز که بهش سرکشی کنیم کاملا احساس میکنیم که نسبت به روز قبل این گل پژمرده شده ، و اگر این عدم رسیدگی به چندین روز برسه کاملا گل و برگهای اون خشک و پژمرده میشه و شاید دیگه هیچ وقت نتونه اون طراوات اولیه رو پیدا کنه ، پس اگه دوست داریم یک گل همیشه شاداب داشته باشیم ، نیاز هست یکی از این ابپاشهای کوچیک همیشه دستمون باشه و هر روز چند دقیقه برای رسیگی به اون گل وقت بزاریم و در عوض اون ده دقیقه ابپاشی همیشه یک گل شاداب و باطروات داشته باشیم.

خیلی از ماهایی که توی خانواده های مذهبی بودیم ، صرفا شاید از دین یک سری اسم و رسم رو یدک بکشیم ، یعنی صرف اونکه توی یک خانواده مذهبی بودیم ، یکسری اعمال رو انجام میدیم ، نماز ، روزه ، حجاب و… ولی شاید این دینداری یک نوع دینداری ارثی یا مسری باشه که از سمت خانواده به ما رسیده ، به همین خاطر اونقدر پایه های اون استحکام نداره که در برابر حوادث و ازمایشات مختلف دین ما رو استوار نگه دارن ، برای همین تا توی یک جمع غیر مذهبی قرار میگیریم ، تحت تاثیر قرار میگیریم و کم کم برای ما همونطور که شما اشاره کردید رفتارهای غیر دینی جمع و جامعه قابل قبول و هنجار میشه و کم کم اون رفتارها ممکنه ما رو هم دربربگیره ، نمازها و روزه هامون شل میشه ، درامدهامون مشتبه و مخلوط به حرام میشه ، حجابهامون شل میشه ، روابطمون با نامحرم ازادانه میشه و… همه اینها بخاطر ضعف ایمانی ما هست و اینکه دینی که ما از خانواده هامون گرفتیم رو بهش عمق ندادیم . و بخاطر همین ضعف در برابر کمترین اسیبها خیلی سریع گزند میبینه.

اما اگر ما انسانها در هر سطحی که باشیم به منبع اصلی جهان افرینش که خدای متعال و عزیز هست خودمون رو متصل نکنیم خیلی راحت در برابر وسوسه های شیطان و نفس اماره شکست میخوریم و از راه و مقصد دور میشیم. اما خوبی فطرت ما ادمها اینه که حق پذیر هست ، منتهی این فطرت نیاز به مراقبت و ابپاشی پیوسته و هر روزه داره تا همیشه شاداب باشه ، تا همیشه در مسیر حق و مسیر مورد تایید خداوند باشه.

چیزی که به ذهن من در مورد مساله شما میرسه این هست که فطرت و روح خودتون رو مثل اون گل که اول مثال زدم در نظر بگیرید و هر روز خودتون رو موظف کنید بهش رسیدگی کنید و بهش با ابپاش اب بدید تا همیشه طروات و تازگی داشته باشه ، همه ما از 24 ساعت شبانه روز بیشتر از نصف اون رو صرف بعد حیوانی خودمون میکنیم ، خواب و خوراک و … ،پس باید روزی چند ساعت (هر چقدر در توانمون هست ولی مستمر و همیشگی باشه ) خودمون رو موظف کنیم ، صرف تغذیه بعد روحانی خودمون بکنیم ، برای خودتون برنامه بریزید که اتصال خودتون رو با منبع لامتناهی قدرت هستی هر روزه با واسطه هایی که هست وصل کنید ، کتابهای مذهبی بخونید که شناخت شما رو از خدا و دین و ائمه بیشتر کنه ، سخنرانی دینی گوش بدید ، توی جلسات و منبرهایی شرکت کنید که معرفت شما رو بیشتر کنه و… و البته هیچ کدوم از اینها رو از سر انجام وظیفه و رفع تکلیف انجام ندید ،بلکه طوری باید باشه که وقتی یک کتاب میخونید یا یک جلسه شرکت میکنید براتون نشاط و طراوت و لذت درونی به ارمغان داشته باشه و علاقه مند باشید مثل یک سریال جذاب سریعتر به بخشهای دیگه اون مباحث برسید. و اگر این لذت برای شما ایجاد نشه ، اونقدر نمیتونه برای شما اثر بخش باشه.


این مطلبی که الان میگم رو من خودم خیلی دیدم تو اطرافم ، ماها اگه دینداری و معرفتمون عمیق باشه ، اگه خدا رو با تمام وجود باور داشته باشیم و عاشق و تابعش باشیم، وقتی توی یک جمع غیر مذهبی قرار میگیریم که نماز نمیخونن ، روزه نمیگیرن، حجاب ندارن ، و خدا اولویت چندم زندگیشون هست و... وقتی توی این جمع قرار میگیریم ، نه تنها دیگه ترس از این نداریم که بی دینی اونها روی ما اثر بزاره ، بلکه نمیدونم ، یک نوری ، یک مغناطیسی ، خلاصه یک چیزی جذب کننده ای که ناشی از اتصال بنده به خدا هست باعث میشه ، اون افراد لاقید مجذوب شما و رفتار شما و دینداری شما بشن ، بخاطر شما و اون _ نمیدونم! _ نورانیت و معنویت شما ، نماز خون میشن ، حجابشون رو رعایت میکنن ، اخلاقشون معتدل میشه و... پس وقتی دینداری ما روی دیگران اثر مثبت نداره این یک نشونه هست از اینکه دین ما اونچنان عمقی نداره. نمونه اش اینکه چقدر رفتار ائمه شاید بیشتر از گفتار و موعظه اونها باعث مسلمون شدن اطرافیانشون شده ، چقدر توی زندگی علما داریم که افراد لات و گردنکش و تبهکار بخاطر رفتار اون علما تاثیر پذیرفتن و به دین هدایت شدن و چقدر فیلم و داستان برگرفته از واقعیت در این زمینه داریم...

پس از خودسازی خودتون غافل نشید و به طریقی که سازگار و موثر باشه گام بردارید و بقیه چیزها رو بسپارید به خدای بزرگ.

توی یک تاپیکی از یکی از بچه ها میخوندم که شب همسرش برای نماز شب بیدار شده و ایشون هم به تبعیت از همسرش بیدار شده و نماز شب خونده و کلی لذت برده و ... نمیدونم! من مجردم هنوز تجربه زندگی متاهلی رو ندارم ، ولی فکر میکنم اگه خودمون رو بسازیم ، اگر خودمون و رابطمون با خدا رو قوی کنیم ، توی خونمون رهبر و پیشوا و مغناطیس میشیم ، واقعا نیاز به امر و نهی (منظورم امر به معروف و نهی از منکر نیست) به اطرافیانمون نداریم ، همون رفتار و دینداری و عشق بازی ما با خدا ، دیگران رو هم جذب میکنه و همسو با ما.

من برایم جای سوال هست که چرا همسر شما با این خصوصیات از یک خانواده مذهبی یک دختر مذهبی گرفته است. چرا با خانواده و دختری مثل خودش وصلت نکرده است و چه چیزی باعث شده است به طرف شما بیاید ؟ واقعا دلم می خواد جواب این سوال را بدانم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرخ رو

سلام
یکی از مشکلاتی که با خانواده همسرم دارم و بسیار فاحشه و تاثیر گذار هست توی زندگیمون تفاوت مذهبی هست که بینمونه.
من ادم مذهبی با خانواده ای مذهبی هستم اما خانواده همسرم صرفا ادمهای مقیدی هستن و مطلقا مذهبی نیستن.
مهم ترین ملاک ها نشات گرفته از مذهبیات بود برای من در ازدواج و مفصلا در این خصوص سوال کردم از همسرم که همه چیز رو همونطور که من میپسندیدم جواب داد.(دست ندادن با نامحرم،عروسی جدا و...) و مفصلا با همسرم تمام سنگ هامو در خصوص دین و مذهب دونه دونه دونه واکندم. و بهش تاکید کردم که شرطم برای ازدواج نه عروسی انچجنانی و نه گرفتن فلان مدرک و نه .... مهم ترین شرطی که برات برای ازدواج می زارم اینه که حلال خدا حرام نکنی و حرام خدا رو حلال نکنی.
بعد از عقدخیلی چیزها دقیقا برعکس از اب دراومد(عروسی مختلط خواهرش،خودش دست با نامحرم میداد، برلدرش مشروب میخوره،مطلقا هیچ کدوم از اطرافیان اهل نماز و روزه نیستن، به چادر پوشیدن من اون اوائل ایراد میگرفتن،سر اینکه چرا عروسیمون قاطی نیست یا من چرا با تمام مردهای نامحرم عکس نگرفتم بحث بود، و هزار مسئله دیگه توی این 7-8 سال، حتی وقتی بچه ای توی این خانواده دنیا میاد کسی اذان و اقامه بلد نیست که توی گوشش بخونه یعنی تا این حد) به شدت شوکه بودم و ناراضی از انتخابم و به شدت ازرده از همسرم بابت پاسخ هعای نادرستی که من دقیقا بر اساس اونها انتخاب کرده بودم و احساس میکردم فریب داده
از همسرم که میپرسم و جواب هاش رو یاداوری میکنم بهش میگه من فکر نمکردم مهم باشه این چیزا.
من خیلی زیاد رعایت میکردم در مورد همه چیز و به خودم سخت میگرفتم در خصوص رعایت مسائل دینی و اونا هم شدیدا جبهه میگرفتن.
0اهسته اهسته من انگار کوتاه اومدم و کمال همنشینی در من اثر کرد.البته هنوزم رعایت میکنم ولی خیلی از مسائل دینی و رعایت اونها برام کامالا لوث شده.مثلا من خیلی مقید بودم که عکاس عروسیم خانوم باشه و روتوش رو حتما زن انجام بده اما احساس میکنم الان اگهدوباره میخواستم عروسی بگیرم انقد سخت نمیگرفبه خودم.

احساس میکنم این خیلی بده.
از بس توی ماه رمضون رفتم خونشون دیدم 15 نفر ادم نشستن سر سفره ناهار دیگه دهن کجی کردنشان به دین و مذهب برام عادی شده.
یه جورایی بعضی وقتها به خودم میگم ببخشیدا خل بودم که انقد به خودم سخت میگرفتم
ولی بعضی وقتها دوستام رو که میبیننم با همسران هم کفو و مذهبی وصلت کردن و تاثیر مثبت طرف مقابل رو میبینم حسرت میخورم.به شدت دچار بحران مذهبی ام. خیلی حس بدیه. احساس میکنم از اونجا رونده و از اینجا مونده ام

---

درود بانو فخ رو

یه اعتراف کوچیک کنم توی ماه رمضان هم هستیم خیلی خوشحال شدم مذهبی و مقید هستید نمیدونم چرا برعکس فکر میکردم:58: اعتراف کردم دیگه شرمنده ببخشید.

اینکه عروسی خواهش مختلط بوده یا برادرش مشروب میخوره که به شوهرتان مربوط نمیشه هر فردی مسئول رفتارهای خودشه بانو خانواده ایشون اینجوریه و شما باید توی جلسات خواستگاری بیشتر دقت میکردید بقول معروف حال که ازدواج کردید با توجه به شرایط و محیطی که درش بزرگ شده ازش توقع داشته باشید لطفا واقع بینانه تر نگاه کنید :72:
بعنوان یه مرد احساس میکنم خیلی روی این موضوعات تاکید داشتی و این باعث شده شوهر شما فکر کنه یکجورایی داری گیر الکی میدی و غر میزنی ببخشید رک میگم شما روی خودت و شوهرت تمرکز کن مخصوصا بر روی خودت با خانوادش کاری نداشته باش هرکسی مسئول کارها و رفتار خودشه و شما هم میتوانید تذکر بدید ولی در صورتی که بدانید بهش عمل میشه تا حدودی.

نوشته قهمه ای کردم خوب نشان میده این موضوع که خانوادهب ر روی طرز فکر افراد تاثیر بسیار زیادی داره و اینکه فرزند الگوی اولیه و اصلی زندگیش پدر و مادرش هستند و ایوشن هم توی این خانواده بزرگ شده و مسلما از فرهنگ و رفتار خانواده تاثیر زیادی گرفته.

در مورد قسمت سبز رنگ برمیگرده به همان طرز فکر ور فتاری که دارید و میخواهید دیگران را تغییر بدید ما خیلی شاهکار کنیم بتوانیم دین خودمان را حفظ کنیم کافیه اعتقاد شخصی من اینه بنده اگه یه فرد مذهب یو اخلاقمدار باشم مسلما دیگران هم ناخودآگاه از شخصیت من تاثیر میگیرن و این بهترین روشیه که میهش دیگران به طرف دین و اخلاق جذب کرد.

پ.ن:با همسرم رتیم مشاور مطلب خوب و مفیدی گفت:از اینکه یه مورد داشت پسر قد بلند و دختر قدش کوتاه بود و خانواده پسر راضی نبودن به ازدواج بخاطر قد دختر خانوم کوتاه تز ای میانگین قدی خانواده داماد بود ولی پسره اصرار و اصرا باهم ازدواج میکنن جالبه بعد یکسال بخاطر همین موضوع قد کوتاه عروس خانوم نسبت به خانواده داماد زندگیشان از هم پاشیده میشه و طلاق میگیرن!!!

مطلب بالا نگارشش بخاطر این بود نشان بدم که چقدر تفکرات خانواده هرچند پوچ و بی معنی تاثیر داره روی نگرش فرد.شما تمرکزت راب زار اول روی خودت بعد با محبت و ابراز علاقه روی شوهرت تشویقش کن مخصوصا از نوع نوازش و کاری که دوست داری و از همه مهمتر تشویق شکمی:58: ما مردها عاaق غذاهای خوشمزه هستیم.محبت محبت محبت + صبر و تلاش خانوادش کلا بزار کنار ناامیدی هم ممنوع:81:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

من برایم جای سوال هست که چرا همسر شما با این خصوصیات از یک خانواده مذهبی یک دختر مذهبی گرفته است. چرا با خانواده و دختری مثل خودش وصلت نکرده است و چه چیزی باعث شده است به طرف شما بیاید ؟ واقعا دلم می خواد جواب این سوال را بدانم.

---

این سوالیه که خودمم نمیدونم.جالبه که همه وصلتهاشون با فامیله و یکیاز مواردی که مکررا در بیان مادرشوهرم میشنوم اینه که فلانی(یعنی من) از خودمون نیست.
و این شبیه نبودن من به اونها به لحاظ مذهبی یا اینکه اقوامشون نیستم هم مورد اعتراضشونه. یکی نیست بگه این الان مشکل من هست؟ من اومدم خواستگاری پسرتون یا پسرتون خواستگاری من؟
کلا خیلی وقتها نتیجه میگیرم منطق خیلی چیز خوبیه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

درود بانو فخ رو

یه اعتراف کوچیک کنم توی ماه رمضان هم هستیم خیلی خوشحال شدم مذهبی و مقید هستید نمیدونم چرا برعکس فکر میکردم:58: اعتراف کردم دیگه شرمنده ببخشید.

---

سلام
نکته حرف من دقیقا توی همین صحبت شماست.
اینکه وقتی ادمی حس میکنه یکی باهاش سنخیت داره احساس نزدیکی بیشتری با اون ادم داره.یادتونه یکی از کاربرا چند روز پیش در جواب یه تاپیک در خصوص رفتار غلط عمه ی نوسنده جوابی داده بود که تقریبا تمام کاربرا اعتراض کردن؟
یه حسی هست که ادم ناخودآگاه از اون ادم دور میشه.
منم یکی از مشکلاتم همینه که دلم میخواسته و اون راههایی هعم که احساس میکردم جواب میده(مثل پرس و جوی مفصل) رو انجام دادم و عینا در محیطی قرار گرفتم که نمیخواستم.برام ازاردهنده اس و همش هم بک گراند ذهنمه که به سبب بی مبالاتی همسر در پاسخگویی صحیح به سوالات من این وضع پیش اومده.
بله حق با شماست مشروب خواری برادرهمسر و عروسی قاطی و ... هیچ ربطی نداره بههمسرم اما قرار گرفتن در کنار این ادمها ربط مستقیم داره به همسرم.
خیلی ازاردهنده اس که وقتی از زبونت میشنون که فلان دوستت اسم بچشو گذاشته محمد عباس کلی دری وری بهش بگن پشت سر اون دوست.
جو ازاردهنده ایه .
ممنون از محمد 93 بابت پاسخ عالیشون. دقیقا برای حل بحران هویت مذهبیم باید همین کارو کنم ممنون

سلام فرخ رو عزیز از خوندن تایپیکت خیلی خوشحال شدم حداقل یکی مثل خودمو پیدا کردم منم دقیقا مشکل تورو دارم اصطلاح بحران هویت مذهبی که استفاده کردی خیلی بجاست منم دقیقا مثل تو دچار این بحران شدم همسرم و خانواده اش به هیچی اعتقاد ندارن میدونی چی برای من خیلی سنگین بود؟ اینکه تاقبل از ازدواج اصلا همچین اشخاصی رو نمیشناختم یعنی نمیدونستم ممکنه در اطرافم کسایی باشن که به هیچی معتقد نباشن بخاطر همین اصلا پرسش هایه زیادی در زمینه هایه مذهبی از همسرم نکردم چون تو ذهنم این تفکر بود نهایتش بی قید ترین آدما ممکنه واجباتشون رو بجا نیارن ولی اینکه از ریشه هیچ اعتقادی نداشته باشن رو اصلا فکر نمیکردم، گاهی میگم شاید تقدیر من این بوده و باید بسازم با این زندگی به خاطراین مسائل شدیدا از خانواده همسرم زده شدم و هیچ علاقه ایی به ارتباط باهاشون ندارم ولی گاهی خیلی دلم میگیره و از خدا گله میکنم که چرا این وصلت اتفاق افتاد؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرخ رو

این سوالیه که خودمم نمیدونم.جالبه که همه وصلتهاشون با فامیله و یکیاز مواردی که مکررا در بیان مادرشوهرم میشنوم اینه که فلانی(یعنی من) از خودمون نیست.
و این شبیه نبودن من به اونها به لحاظ مذهبی یا اینکه اقوامشون نیستم هم مورد اعتراضشونه. یکی نیست بگه این الان مشکل من هست؟ من اومدم خواستگاری پسرتون یا پسرتون خواستگاری من؟
کلا خیلی وقتها نتیجه میگیرم منطق خیلی چیز خوبیه

- - - Updated - - -



سلام
نکته حرف من دقیقا توی همین صحبت شماست.
اینکه وقتی ادمی حس میکنه یکی باهاش سنخیت داره احساس نزدیکی بیشتری با اون ادم داره.یادتونه یکی از کاربرا چند روز پیش در جواب یه تاپیک در خصوص رفتار غلط عمه ی نوسنده جوابی داده بود که تقریبا تمام کاربرا اعتراض کردن؟
یه حسی هست که ادم ناخودآگاه از اون ادم دور میشه.
منم یکی از مشکلاتم همینه که دلم میخواسته و اون راههایی هعم که احساس میکردم جواب میده(مثل پرس و جوی مفصل) رو انجام دادم و عینا در محیطی قرار گرفتم که نمیخواستم.برام ازاردهنده اس و همش هم بک گراند ذهنمه که به سبب بی مبالاتی همسر در پاسخگویی صحیح به سوالات من این وضع پیش اومده.
بله حق با شماست مشروب خواری برادرهمسر و عروسی قاطی و ... هیچ ربطی نداره بههمسرم اما قرار گرفتن در کنار این ادمها ربط مستقیم داره به همسرم.
خیلی ازاردهنده اس که وقتی از زبونت میشنون که فلان دوستت اسم بچشو گذاشته محمد عباس کلی دری وری بهش بگن پشت سر اون دوست.
جو ازاردهنده ایه .
ممنون از محمد 93 بابت پاسخ عالیشون. دقیقا برای حل بحران هویت مذهبیم باید همین کارو کنم ممنون

---

بازم میگم ایشون مسئل رفتارهای برادر و خواهر و خانواده خودش نیست:81: هرکسی مسئول رفتار و اعمال خودشه شوهر شما هم که نمیتونهبنده خداب ا خواهر برادراش که بجنگه بخاطر این موضوع.خانوادشه دوسشون داره و بهشون علاقه داره قسمت زیادی از عمرشو کناروشن گذرونده اینکه توقع داشته باشیم بخاطر این موضوع از خانوادش بزنه اصلا درست نیست.سعی کنید رفت و آمد خودتان را با خانوادش کمتر کنید.

شما فرض بگیرید یه دختر ازدواج کرده و خیلی هم خوب و خانومه دقیقا همانند شما ولی مشکل اینه پدر این خانوم معتاده اونوقت بنظر شما درسته شوهرش اجازه نده بره خونه باباش یا همراهیش نکنه و بگه چون بابات معتاده من نمیام و خوشم نمیاد؟!!
اینکه حق با شماست درش شکی نیست ولی مسئله اصلی اینه شما و شوهرت یه تیم هستید و خوشبختانه باهم رابطه خوبی دارید و ایشون هم مقید هستند مثل شما درسته اذیت میشید ولی شوهر شما هم به خانوادش نیاز داره هرچند خودشم میدونه اخلاقاشون درست نیست و شما هم اذیت میشید.شما سعی کنید روی خودتان بیشتر کار کنید و اعتقادتان را قویتر کنید:72:


سعی کنید رفت و امدتان را کمتر کنید
خونه مادرش یا پدرش میرید زمانبندی کنید باهم اونجا نباشید منظور خواهر برادراشه
حساسیت خودتو کم کن
زیاد باهاشون قاطی نشید یعنی همصحبت نشید
اگرم میری درسته اذیت میشی ولی اینو مد نظر قرار بده که شوهرت خوشحال میشه خانوادشو ببینه و شما هم داری فداکاری میکنی بخاطر علاقه و عشقی که نسبت به شوهرت داری:43:

خود من وقتی تلویزیون صدا سیمای میلی رو میبینم یعنی میخوام با سر برم توی دیوار ولی مجبورم فقط بشینم غر بزنم چون همسرم ماهواره دوست نداره دقیقا مثل ناراحتی و اعصاب خورد کنی شما ولی کار ینمیتونم کنم چون نظر همسرمه و بهش احترام میزارم:72:مجبورم بشینم و فقط نظاره کنم چجوری به شعورم توهین میشه:102::97:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

بازم میگم ایشون مسئل رفتارهای برادر و خواهر و خانواده خودش نیست:81: هرکسی مسئول رفتار و اعمال خودشه شوهر شما هم که نمیتونهبنده خداب ا خواهر برادراش که بجنگه بخاطر این موضوع.خانوادشه دوسشون داره و بهشون علاقه داره قسمت زیادی از عمرشو کناروشن گذرونده اینکه توقع داشته باشیم بخاطر این موضوع از خانوادش بزنه اصلا درست نیست.سعی کنید رفت و آمد خودتان را با خانوادش کمتر کنید.

شما فرض بگیرید یه دختر ازدواج کرده و خیلی هم خوب و خانومه دقیقا همانند شما ولی مشکل اینه پدر این خانوم معتاده اونوقت بنظر شما درسته شوهرش اجازه نده بره خونه باباش یا همراهیش نکنه و بگه چون بابات معتاده من نمیام و خوشم نمیاد؟!!

اگر طرف مقابل بهش گفته باشه که بابام معتاده و اونم قبول کرده باشه پیش از ازدواج یه حرفه اگه نگفته باشه و در عمل انجام شده قرارش داده باشه یه حرف دیگه. و مسئوله که حالا که حقیقت رو نگفته زمینه های اصطکاک رو کم کنه.کاری که شوهر من نمیکنه متاسفانه.
اینکه حق با شماست درش شکی نیست ولی مسئله اصلی اینه شما و شوهرت یه تیم هستید و خوشبختانه باهم رابطه خوبی دارید و ایشون هم مقید هستند مثل شما درسته اذیت میشید ولی شوهر شما هم به خانوادش نیاز داره هرچند خودشم میدونه اخلاقاشون درست نیست و شما هم اذیت میشید.شما سعی کنید روی خودتان بیشتر کار کنید و اعتقادتان را قویتر کنید:72:

متاسفانه من و شوهرم اصلا در یک تیم نیستیم اینه که برام آزاردهنده اس.


سعی کنید رفت و امدتان را کمتر کنید
خونه مادرش یا پدرش میرید زمانبندی کنید باهم اونجا نباشید منظور خواهر برادراشه
حساسیت خودتو کم کن
زیاد باهاشون قاطی نشید یعنی همصحبت نشید
اگرم میری درسته اذیت میشی ولی اینو مد نظر قرار بده که شوهرت خوشحال میشه خانوادشو ببینه و شما هم داری فداکاری میکنی بخاطر علاقه و عشقی که نسبت به شوهرت داری:43:

خود من وقتی تلویزیون صدا سیمای میلی رو میبینم یعنی میخوام با سر برم توی دیوار ولی مجبورم فقط بشینم غر بزنم چون همسرم ماهواره دوست نداره دقیقا مثل ناراحتی و اعصاب خورد کنی شما ولی کار ینمیتونم کنم چون نظر همسرمه و بهش احترام میزارم:72:مجبورم بشینم و فقط نظاره کنم چجوری به شعورم توهین میشه:102::97:

---

شاید فقط کسایی که مثل خودم تو این موقعیت هستن بتونن درک کنن که چقدر عذاب اوراهکه ادمهایی رو اصلا نفهمی.وقتی به مقدسات توهین میشه.و چقدر بده که با یک نگاه به گذشته دودستی بزنی تو سر خودت که ای وااای بر من چقدر عوض شدم.این منم؟
آی خانومها و آقایونی که میاین اینجا از تفاوت مذهبی با خواستگار و نامزد و مردد بودنتون میگید بدونین که بودن مستمر و طولانی مدتهر چند با رفت و؟آمد کم با افرادی که مقدسات و واجبات و محرمات رو رعایت نمیکنن قطعا پایه هایی اعتقادی شما رو هم میلرزونه و آخرش این شمایید که تغییر میدین به احتمال 99 درصد.هر چند این تییر خیلی کم باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرخ رو

شاید فقط کسایی که مثل خودم تو این موقعیت هستن بتونن درک کنن که چقدر عذاب اوراهکه ادمهایی رو اصلا نفهمی.وقتی به مقدسات توهین میشه.و چقدر بده که با یک نگاه به گذشته دودستی بزنی تو سر خودت که ای وااای بر من چقدر عوض شدم.این منم؟
آی خانومها و آقایونی که میاین اینجا از تفاوت مذهبی با خواستگار و نامزد و مردد بودنتون میگید بدونین که بودن مستمر و طولانی مدتهر چند با رفت و؟آمد کم با افرادی که مقدسات و واجبات و محرمات رو رعایت نمیکنن قطعا پایه هایی اعتقادی شما رو هم میلرزونه و آخرش این شمایید که تغییر میدین به احتمال 99 درصد.هر چند این تییر خیلی کم باشه.

---

ببخشید نمیخواستم نظر بزارم ولی مجبور شدم بنویسم

شما بهتره روی خودت بیشتر کار کنی روی اعتقاداتت و نزدیکی به خداوند و ایمانت بله همه از محیط و اطرافیان تاثیر میگیریم ولی دلیلی نداره اینجور یخودمون را ببازیم منم 8سال توی نت هستم خیلی خوب هم بلدمب رم عکس و فیلم مبتذل از اینترنت دانلود کنم و بشینم ببینیم یا بشینم با دخترای مجرد و بانوان مطلقه و بیوه چت کنم و مخ بزنم و لذت ببرم ولی اینکارو انجام نمیدم و علاقه ندارم شاید بعضی اوقات گول بخورم و شیطون بره توی جلدم ولی زودب رمیگردم سر جای اصلیم چون یهس ری خطوط قرمز برای خودم ترسیم کردم و همه تلاشمو میکنم ازشون عبور نکنم.

فقط شما نیستید توی این وضعیت هستید دو سه نفری هم از اطرافیان دوستان خودم خیلی راحت به ائمه و اسلام و پیامبر فحش میدن یا عرق میخورن و رابطه جنسی دارن خارج از خانوده و شریعت اسلام چه مجرد و چه متاهل قرار نیست ما مثل اونا بشیم یا ایمانمان ضعیف بشه :81:

پ.ن:خود من تا دوسال هفته ای 4یا 5 روزش را روزه میگرفتم اکثرا هم بدون خوردن سحری با یه وعده افطار یا کنارش یکم میوه و شام میخوردم تا روی اخلاق خودم کار کنم و سعی کنم انسان بهتری بشم خدارو شکری تاثیر زیادی روم گذاشت گرچه ایده ال نشدم ولی تاثیر مثبتزیادی داشت روی شخصیتم.

آقای خاله قزی

درسته که هرکس مسئول رفتار خودشه اما خانم فرخ رو کاملا درست میگه . وقتی تو از ته قلبت به یه چیزایی اعتقاد داشته باشی و ارزش واحترام برات اشته باشن مخصوصا اگه از جنس مذهب باشه سختت میشه که بهشون بی احترامی بشه بی توجهی بشه. مثلا خودمن وقتی میرم تو جامعه و این وضع حجاب و ظاهر دخترا رو میبینم واقعا از درون زجر میکشم و داغون میشم. سخته به اعتقاداتت توهین بشه و نتونی کاری بکنی . خیلی سخت ...

سلام دوست خوبم چرا فکر نمی کنی که شما وسیله هدایت اونها هستی...شاید خدا در تقدبر شما نوشته که این سختی ها رو بکشی تا از عبادت شما روی خوش شما تقیدات شما اونها هم تسلیم خدا شوند...
من یکی از دوستام توی چنین خونوادهای بود و اونها که از همه چی بری بودن الان به همه چی عشق می ورزند...فقط به نطر من شما اولین حرکتت در این راه دشوار تاثیر گداری خودت روی همسرت هست روی اون کار کن تا توی این حرکت دو نفر شید....
صبور باش شاید تو نماینده باشی از جانب او...یا حق

- - - Updated - - -

سلام دوست خوبم چرا فکر نمی کنی که شما وسیله هدایت اونها هستی...شاید خدا در تقدبر شما نوشته که این سختی ها رو بکشی تا از عبادت شما روی خوش شما تقیدات شما اونها هم تسلیم خدا شوند...
من یکی از دوستام توی چنین خونوادهای بود و اونها که از همه چی بری بودن الان به همه چی عشق می ورزند...فقط به نطر من شما اولین حرکتت در این راه دشوار تاثیر گداری خودت روی همسرت هست روی اون کار کن تا توی این حرکت دو نفر شید....
صبور باش شاید تو نماینده باشی از جانب او...یا حق

کاغذ بیخط عزیز من در ابتدا همینطور شاید فکر میکردم. اما بعدها فهمیدم صورت مسئله چیز دیگری است عزیزم بحث هدایت این اشخاص نیست.
بی اعتنایی به مذهب جزیی از فرهنگ این اشخاصه. با تار و پود وجودشون عجین شده.
نوعی روشنفکری به حساب میاد.

اگه حتی بخوای خیلی ظریف و مخملی هم عمل کنی(مثلا فرستادن کلیپ هایی که معجزات قران بصورت علمی ثابت شده) جبهه میگیرن.
هر چیزی که نشانی از دین باشه جبهه میگیرن.
در مقابل چادر پوشیدن من، محجبه بودن منو به حساب توهین به خودشون میدونن. به شدت به محجبه بودن من ایراد میگرفتن. (مگه ما چشم ناپاکیم و هزار حرف و حدیث دیگه)

اگه بریم پیک نیک از کنار یه امامزاده ای رد شیم مسخره میکنن و
نحوه پوشش من
ماهواره نداشتنمون
انتخاب نام فرزندمون
حتی مکان ماه عسل رفتنمونکه مشهد بود(میگفتن ایییششش... مشهد هم شد جا؟ اونم برای ماه عسل؟
قاطی نبودن عروسیمون
عکس نگرفتن من با نامحرمها
چادر سر کردن منبیرون منزل
چادر سفید سر کردنم وقتی مهمون میومد
و هزار هزار مورد دیگه ای که میشه ازش نام برد و به اندازه سر سوزن اگر رنگ و بوی مذهب به خودش بگیره(مثلا نام غیر ایرانی برای فرزند انتخاب کردنم) مایه جر و بحث شدیده.
یعنی در عمل خانواده همسرم میگن یا اونی باش که میخوایم یا اعصابتو خورد میکنیم.با انداختن بحث بین من و شوهرم. با گله و چغلی کردن از من. بی ابراز اینکه بهمون بیمحلی وبی احترامی میمنه و ...
حتی 1 بار برادر شوهرم دست منو گرفتمن دستمو کشیدم دقیقا 1 سال و نیم !!!!! جواب سلام منو نداد.

در نهایت همیشه من کوتاه اومدم چون اونا کوتاه بیا نیستن اعصاب اینو دارن که تا قیامت بحث کنن باهات و دخالت کنن و همسرم هم جلوی دخالت ها نمیایسته برای تک تک مسائلی که در بالا نام بردم قرنها بحث بوده .

یعنی من به مرور زمان فهمیدم نقطه ضعف اینا اشاره به مذهبه.همین که یه رنگ و بویی بگیره کارت از مذهب هجمه رفتارا شروع میشه.برای همینه که من علیرغم میلم از خیلی از ابراز کردن های دین دست کشیدم تا اعصابم کمتر لطمه ببینه.
و این برام ازار دهنده اس

- - - Updated - - -

در واقع من بسیاری موارد هست که میدونم کافیه بفهمن مصیبت به پا میشه برای همین پنهان عمل میکنم.فرض کنید ثبت نام فرزند در مهدکودک قرانی. باید بدون اینکه صداشو دربیارم عمل کنم.
اما همه چیز که نمیشه پنهان باشه که.
حتی در مورد پوشش دخترم اگه پوشیده باشه صداشون درمیاد و عینا این جمله رو گفتن که هاااااان؟ چیه؟ نکنه اینم میخوای بپیچونیش تو چادر چاقچور..!!!!؟

این هست مسئله... شکنجه واقعیه...

ای کاش پیش از ازدواج چشمهایتان را باز می کردید و تفاوت هایی چنین عمیق و بنیادی را می دید. به هر حال اکنون:

1- شما هیچ مسئولیتی برای هدایت اونها ندارید. (فیلمی که مطمئن نیستید چقدر درسته رو می فرستید براشون و اسمش رو میذارید هدایت ظزیف و مخملی، بعد انتظار دارید یه شبه عوض بشن؟!!)

2- زندگی کردن با اونها به معنی کنار گذاشتن اعتقاداتتون نیست. بلکه به کار بردن مفهومی به نام سازگاری است. سازگاری گاهی بی خیال شدن است، گاهی کوتاه آمدن، گاهی درک متقابل، گاهی همراهی و ...

3- اگر اونها چیزی رو مسخره کردن، منظورشون به شخص شما نیست. به خودتون نگیرید و اجازه بدید خود امامزاده از خودش دفاع کنه!!

4- در موقعیت های چالشی، جوری عمل کنید که حساسیت برانگیز نشه.

5- گاهی می تونید توی شوخی ها همراهیشون کنید. یک جایی خوندم که امام علی گفتن" سخت دینداری نکنید" شما همین رو الگوی خودت قرار بده. ( کتاب "بی وتن" از رضا امیرخانی را بخوان. یه رمانه اما دید خوبی بهت می ده که در محیط های مخالف با عقایدت چه منشی پر سودتر است)

6- هدف از مناسک دین، آدم بهتری ساختن از مردم است. نباید برگزاری این مناسک شما را فریب دهد که شما قطعا از آنها بهترید و آنها بدتر. شاید شما هم اگر در شرایط آنها بودید همین راه را می رفتید.

شاد باشی:72:

[QUOTE=آویژه;341651]ای کاش پیش از ازدواج چشمهایتان را باز می کردید و تفاوت هایی چنین عمیق و بنیادی را می دید. به هر حال اکنون:

چشم باز کردن مگه چیه؟
سوال میپرسم تو جلسه خواستگاری که عروسی ها چطور برگزار میشه؟عروسی قاطی دارین؟
ایشون در جواب میگن عروسی قاطییییییی؟(با لحنی نکوهشگرانه و با تعجب) نه نه...ما حتی توی عروسیامون یه نفر جلوی درب زنونه میایسته که پسر 12 سال به بالا میخواد بیاد داخل زنونه اجازه نده(این عبارت رو عینا و بدون کم و کاست همسرم به کار برد.)
و از ریز ترین و حتی بی اهمیت ترین مسائل مذهبی من سوال پرسیدم
بعد از عقد توی اولین مراسم که عروسی خواهرش بود دیدم ای وای بر من کاملا قاطیه مجلس و الی اخر.....

1- شما هیچ مسئولیتی برای هدایت اونها ندارید. (فیلمی که مطمئن نیستید چقدر درسته رو می فرستید براشون و اسمش رو میذارید هدایت ظزیف و مخملی، بعد انتظار دارید یه شبه عوض بشن؟!!)

من مطلقا هیچ تلاشی نمیکنم برای هدایت اونها.هیچ فیلمی هم ارسال نکردم فقط یه مثال بود.گفتم که اگه یک سر سوزن حس کنن حرفی از مذهب میخواد بیاد وسط جبهه میگیرن.

2- زندگی کردن با اونها به معنی کنار گذاشتن اعتقاداتتون نیست. بلکه به کار بردن مفهومی به نام سازگاری است. سازگاری گاهی بی خیال شدن است، گاهی کوتاه آمدن، گاهی درک متقابل، گاهی همراهی و ...

من در بسیاری موارد با اونها سازگار شدم از سر ناچاری و این که ول کن نیستن.

3- اگر اونها چیزی رو مسخره کردن، منظورشون به شخص شما نیست. به خودتون نگیرید و اجازه بدید خود امامزاده از خودش دفاع کنه!!

من توی این جور مواقع هیچ حرفی نمیزنم و خودمو به یه چیز دیگه سرگرم میکنم.فقط از درون آزار میبینم
4- در موقعیت های چالشی، جوری عمل کنید که حساسیت برانگیز نشه.

5- گاهی می تونید توی شوخی ها همراهیشون کنید. یک جایی خوندم که امام علی گفتن" سخت دینداری نکنید" شما همین رو الگوی خودت قرار بده. ( کتاب "بی وتن" از رضا امیرخانی را بخوان. یه رمانه اما دید خوبی بهت می ده که در محیط های مخالف با عقایدت چه منشی پر سودتر است)

6- هدف از مناسک دین، آدم بهتری ساختن از مردم است. نباید برگزاری این مناسک شما را فریب دهد که شما قطعا از آنها بهترید و آنها بدتر. شاید شما هم اگر در شرایط آنها بودید همین راه را می رفتید.

مطلقا تفکر من بهتر بودن من از اونها نیست. به هیچ عنوان. اونها مردمان مذهبی ای نیستن اما مردم شریفی ان.

شاد باشی:72:[/QUOTE]


ممنون آویژه عزیز از پاسخگوییت.
دوستان نمیدونم آیا من درست میتونم منظورمو بگم یانه
من مشکلم آزار درونی ای هست که از دست رفتارهای این ادمها میکشم. ول کن هم نیستن.
یعنی من محیط رو طوری تدارک میبینم که حرف مذهب نیاد وسط اصلا که حساس ترشون کنم اما ول کن نیستن.

مثلا دایی شوهرم توی جمع با دانستن مذهبی بودن من میاد بازوی من رو میگیره. یکی از مردان نامحرم فامیلش توی عروسی میاد جلوی خودم به همسرم میگه فلانی گله دارم ازت خانومت بلند نشد برقصه هااااا
یه مدت بحث داغ فامیلا ماهواره نداشتن ما بود.!!!! و همه در تک و تاب...ابراز افسوس و ...!!!
قبل از بدنیا اومدن بچه من یه بار گفتم اگه پسر باشه دلم میخواد اسمش علی باشه... عکس العملشون وامصیبت...!! با پرخاااااش که مگه ما عربییییییییم؟(از این عکس العملها قطعا خیلیهاتون دیدین جدیدا خیلی مد شده!!!!)

حق من مبنی بر حق بر داشتن عقاید مذهبی به رسمیت شناخته نشده در عمل.

در عمل میگن مثل ما باش. عروسیامونو قاطی میگیریم باید بیای. محرم و نامحرم نکن. سخت نگیر اعتقادات رو.و ...و ...و ....


خوب منم نمیخوام.
خیلی از حرفای روانشناسا اونجا جواب میده که طرف مقابل هم منطقی باشه وقتی نباشه واویلاس

شناخت صرفا با حرف زدن به دست نمی آید. حتا سوال مستقیم پرسیدن هم به هیچ دردی نمی خورد و موضع واقعی شخض را رو نمی کند. اینکه شما از کسی بپرسی "حجاب برای من خیلی مهم است. نظر شما چیست؟" معمولا با این پاسخ همراه است که "خوب است." یا می شنوی که "برای من هم مهم است و فلان".. ولی اگر بپرسی "اگر همسر شما مایل باشد با پسرخاله و پسر عمه دست بدهد یا با آنها برقصد، از نظر شما که عیبی ندارد؟". آنوقت است که طرف مقابل اگر تلاش کند همیشه موافق حرف بزند به دام می افتد.
ضمن اینکه خیلی مشکلات را هم باید در بستر خانواده دید. باید چند جلسه با خانواده می رفتید و می آمدید، بیرون زیاد تر همدیگر را می دیدید، از اقوام و آشنایانشان می پرسیدید و الی آخر.

چند خط بالا را برای کسانی نوشتم که اول این مسیرند و اکنون برای شما جای این حرف ها نیست.

عزیزم، نوشته ای انسان های خوبی هستند. پس نگاهت را به آنها تغییر بده. اگر در برابر عقیده تو جبهه می گیرند، از سر بدذاتی‌شان نیست. بلکه از سر ناآگاهی است. اگر کودک دو ساله ای تف کند توی صورتت، قطعا او را دعوا نمی کنی و شاید حتا خنده ات بگیرد. اما همین عمل را از یک آدم بزرگ نمی توانی تحمل کنی. چرا؟! چون پذیرفته ای آن کودک نسبت به قبح عملش ناآگاه است. اگر دایی همسرت بازوی تو را می گیرد، شاید رفتار همراه با حیای تو باعث شده گمان کند، خجالت می کشی و می خواهد تو را با جمع بیشتر مانوس کند. به جاش با خنده بگو " بذارید یه دیوار بلندتر بهتون نشون بدم، دایی جان" و موضوع را بکشان به چیز دیگری.
عروسی مختلط‌شان رو برو ولی بنشین و تماشا کن. همراهیشان کن اما خودت مرتکب نشو. اینقدرها هم که فکر می کنی سخت نیست. گفتند "اسم علی عربی است"؟ بخند و بگو تازه کجاشو دیدین؟! می خواستم بذارم عبدالقادر که همه از پسرم بترسن. اگر اسم ترسناک تر سراغ دارید بگید! D:

بگذار هر چه می خواهند در مورد مذهب حرف بزنند. مگر شما این دین را آورده ای که احساس مسئولیت می کنی در برابر این رفتارها؟! که احساس آزار درونی می کنی؟!گفتم که، خود خدا و پیامبر و امام، هر چقدر لازم بوده از خودشان دفاع کرده اند. شما صرفا یک رهرو هستی. پدر همسرم رفتاری دارد که برای من بی نهایت لذت بخش و آموزنده است. بسیار بسیار خوش مشرب است حتا با کسانی که با او 180 درجه اختلاف دارند. اگر بحث به جایی بکشد که دوست ندارد، بدون هیچ واکنشی مقداری گوش می دهد و بعد بهانه ای پیدا میکند برای عوض کردن آب و هوا. حالا یا خودش آنجا را ترک می کند یا شوخی می کند و حال و هوای جمع عوض می شود و ..

پایدار بمان آنقدر که منش تو را به رسمیت بشناسند و بفهمند نه از سر حیا است نه از سر جوگیری، نه از سر لجبازی. خود خودت هستی وقتی دوست نداری دست بدهی. اما نگذار این تفاوت باعث فاصله بین شما شود.

سلام به دوست عزیز
من جای شما بودم اصلا حساسیت نشون نمیدادم اگه بازومم بگیرن یا قضیه رقص رو بگن حالا که با همچین خانواده ای وصلت کردی به نظرمن کوتاه بیا برای خوشبختیت خدا خودش میدونه که تو دلت چیه دین رو خیلی سخت میگیرن بعضیا
من خودم ادم مقیدیم اما تو همچین جمعی باشم مثل خودشون برخورد میکنم که اتو دستشون ندم جلو اونا چادر نبوش راحت صحبت کن راحت بشین راحت پاشو .... دهن مردم رو نمیشه بست .....
وقتی خودت و شوهرت و خانوادتی همونطور با اعتقادات خودت پیش برو اما وقتی میری پیش اونا نمیتونی مثل خودشون باشی عیب نداره اما سعی نکن رو مذهبی بودنت پافشاری کنی عادی برخورد کن...
خانوادت مشکل نداشتن با مذهبی نبودنش؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرخ رو

چشم باز کردن مگه چیه؟
سوال میپرسم تو جلسه خواستگاری که عروسی ها چطور برگزار میشه؟عروسی قاطی دارین؟
ایشون در جواب میگن عروسی قاطییییییی؟(با لحنی نکوهشگرانه و با تعجب) نه نه...ما حتی توی عروسیامون یه نفر جلوی درب زنونه میایسته که پسر 12 سال به بالا میخواد بیاد داخل زنونه اجازه نده(این عبارت رو عینا و بدون کم و کاست همسرم به کار برد.)
و از ریز ترین و حتی بی اهمیت ترین مسائل مذهبی من سوال پرسیدم
بعد از عقد توی اولین مراسم که عروسی خواهرش بود دیدم ای وای بر من کاملا قاطیه مجلس و الی اخر.....

---

این یعنی چی؟ شوهر شما گفت عروسیهامون اینجوریه در حالی که عروسیهاشون مختلطه؟!!!
اینکه مصداق کامل تدلیس و فریب در ازدواجه!!!
فقط در یک صورت میشه این فریب رو قبول کرد که شوهر شما مثل شما مذهبی باشه و در این صورت جلوی خانوادش بخاطر اعتقاداتش(اعتقادات خودش) باید بایسته و نباید بزاره به شما فشار بیاد اصلا. و خواه ناخواه باید رابطه با خانوادش در این شرایط(یعنی مذهبی بودن آقا در حد خود شما)محدود بشه. چون اون چادری که شما سرتون میکنین دیگه نیاز به حرف نداره.. همینکه شما چادر سر میکنین از نظر یک خانواده غیر مذهبی مصداق ابراز عقیده دینی هست و از نظر اونها شما شروع کردین بحث دینی رو(اگه بحثی میکنن در واقع اونا دارن جواب این عمل شما رو نسبت به خودشون میدن).
من خودم ادم مذهبی نیستم و وقتی خودمو جای خانواده همسرتون میذارم درکشون میکنم که وقتی شما چادر میذارین اونا هم سختشون میشه
در این صورت بهترین کار اینه که شما رفت و امد خودتون رو با خانواده شوهرتون محدود کنین(البته با حفظ احترام) ولی شوهرتون وظیفه داره به خانواده( البته بیشتر پدر و مادرش و بقیه خانواده در حد محدود) سر بزنه. بهتره بیشتر مواقع تنها بره.
به نظر من خانواده همسرتون درک میکنن که شما مثل اونها نیستین و همینطور که به شما سخت میگذره به اونها هم سخت میگذره. پس محدودیت رفت و امد به نفع هر دو طرفه

و اگه شوهرتون مثل شما مذهبی نباشه که دیگه واویلا.. کاملا مصداق فریب در ازدواج هست.

همواره از مطرح کردن مسائل طوری که باعث رویارویی مستقیم بشه دوری کنین، با سیاست و زرنگی طوری مسائل رو مطرح کنین که اونا حساسیتشون زیاد نشه (مانند مثالهایی که آویژه گفتن)
البته لازمه که قبل از مواجهه با این مسائل و یا مطرح کردن مسئله از جانب خودت، حتما روی نحوه بیان خودتون فکر کنین و از قبل آماده ی عکس العملشون باشید.
پیچوندن موضوع، بحث و عوض کردن، مدیریت صحبت ها، عدم استفاده از الفاض محرک، احساساتی نشدن، پافشاری نکردن در موضوعی که از نظر عقلانی هنوز برا خودمون ثابت شده نیست(تعصب نداشتن) ... همه ی اینها میتونه به شما در تعامل بهترتون کمک کنه
مثلا به شوهرتون نگید که جلسه مختلط و روابط آزاد رو قبول ندارم چون دین گفته یا پیامبر گفته بلکه از تاثیرات سوئی که روابط آزاد میتونه به خانواده و ارتباط زن و شوهر بزنه بگید و مثال بزنید، مثلا سرد شدن زن و شوهر به همدیگه یا خیانت ... و سعی کنین مصداق بیارین از کسایی که میشناسین به خاطر این مسائل زندگیشون دچار مشکل شده
اگه خونه جدا از خانواده ی شوهرتون دارید پس مشکلتون زیاد نیست
نقل قولی از شما: "

از بس توی ماه رمضون رفتم خونشون دیدم 15 نفر ادم نشستن سر سفره ناهار دیگه دهن کجی کردنشان به دین و مذهب برام عادی شده."

چرا این رفتارشون رو دهن کجی به دین یا خودتون تفسیر میکنین؟ باید توی اعتقاداتتون تجدید نظر کنین! برای اونها این امر کاملا عادی بوده هرگز توهین به حساب نمیاد، تازه خدا رو شکر کنین چون بدترش رو ندیدین
یکی از دوستام مهمانی به خونه اقوام همسرش رفته که اونا اعتقادی به نماز روزه نداشتن، وقتی که اونها فهمیدن دوست ما روزه هست به حساب شوخی سه چهار نفری دست و پاشو گرفتن و به زور بهش غذا خوروندن! فقط صحنه رو تصور کنید!:161:
اونها با تمام این کارهاشون عملا شما رو مجبور به کاری نکردن و شما هم کم کم میتونین به مرور روابطتون رو با اونا مدیریت کنین
در ضمن کمی هم از زاویه دیگه به قضیه نگاه کنین، ظاهرا رابطه شما و شوهرتون از جهات دیگه مشکلی نداره؛ اگه شوهرتون آدم مذهبی بود که مسائل ظاهری دین رو رعایت میکرد ولی بد اخلاق بود یا دست بزن داشت راضی میشدین؟ زندگی با آدمای بد اخلاق مثل جهنم میمونه و کسی که باهاشونه صدبرابر بیشتر از دین زده میشه ...

سلام


من چندتا تانکته میگم امیدوارم تاحدودی به آرامش شماکمک کند

۱_پیامبر(ص)میگه دین خود راباعلم محکم کنید بنابراین سعی کنید درمورداعتقادات واعمالی که رفتاراونهاشمارودچارچالش ورنج ذهنی میکند اطلاعات ومعرفت بیشتری ازمتون دینی وقرآن وحدیث یاحتی نت کسب کنید؛به عنوان مثال من موردچالش عده ای که میگن دین خشن هست یادین مبنایی ذهنی دارد مطالعات زیادی کردم خودم به نتایج خوبی رسیدم که باعث آرامش خودم شد.دیگه این بحث هاچندان آزارم نمیده...ازطرفی آزموده را آزمودن خطاست وقتی دراین زمینه هاخودت قوی و ورزیده بشی بسیاری از رنجهاکاهش پیدامیکند.



۲_رویه مدارا وصبر خویشتن داری روپیش بگیر این اذیت های(بخصوص) روحی درقران برای مومن پیش بینی شده امابسیارتوصیه به صبروخویشتنداری ومنطق نرم وزیباشده. این رویه هم مطمئنابخشی از رنج روکاهش خواهد داد(البته ما این خانواده مصداق یک خانواده دین ستیز حساب نکردیم شایدمنصفانه نباشه).

همانطورکه خودت هم تأکید کردی نیازی نیست اوناروتغییربدی هدایت دست خداست.مهم اینه شوهرت اعتقاداتش نزدیک یامشابه به خودت



۳_تامیتونی مسائل محل چالش روازجدال بین مذهبی بودن وغیرمذهبی بودن منتقل به سایر مسائل ومسئولیت هاکن مثلاتربیت بچه مطمئنا حق تو وشوهرت هست ودیگران نهایتا پیشنهاد مشورتی بدهند مگراینکه خدای نکرده تو یاشوهرت دچاراختلال روانی موثر،کودک آزاری یاهرعنوانی که اونا ازطریق مراجع قانونی بخوان دخالت موثرکنند.بنابراین مسئولیت تربیت بچه به عهده پدرومادرش هست.یانوع پوشش شما سلیقه خودت هست همانطورکه تو اونارومجبورنکردی که چادرسرکنن وپوششون رودست مایه تمسخروآزارقرارندادی. با این رویه من دیدم که جبهه گیری ها کمترشده.


۴_سعی کن دوستان وآشنایانی که باهاشون اشتراک اعتقادی وفکری داری داشته باشی وروابط صمیمانه تری با اونابرقرارکن ضمن اینکه رابطت روباخانواده شوهرت قطع نکن.



۵_مهارتهای ارتباطی خودت روقویترکن سعی کن کیفیت گفتگو هاومهارتهای ارتباط اجتماعیت بهتربشه این هم به برطرف شدن چالش هاکمک میکنه مثلا اگه کمرو یاضعف اعتمادبنفس داری سعی کن کم کم کنارش بذاری چون ممکنه نتونی دراین شرایط باسلیقه وحقوق خودت زندگی کنی.



۶_حتی افراد غیرمذهبی ممکنه دربعضی جزئیات رفتاری وفکری خصوصیتهای خوبی داشته باشندکه قابل تحسین هست هرچند به نظرماومتأسفانه اصل رو ندارندیارعایت نمیکنند اماسعی کن اون خوبی هاروببینی وبه صورت ظریف بازگوکنی ومحل ارتباط قراربدهی بدون اینکه ازمنفی هاش تأثیربگیری.



۷_حتی الامکان ازاینکه ازلج اونارفتاری مذهبی روانجام بدهی یا پررنگ ترانجام بدهی صرف نظرکن واون رفتاروعمل رومث سابق مطابق میل قلبی وخواست خودت انجام بده.



۸_ودرنهایت بیشترتمرکزت این باشه که ایمان ومنشا رفتارها واعمالت "درون جوش"ومعطوف به درون باشه وکمترین تمرکزو رنجش روبر رفتارهای اشتباه اوناداشته باش معمولا اینجورمواقع خداهم به صورت اعجازانگیزتری کمک میکنه وبهت آرامش میده.. ..درآخرفراموش نکن الصبرمفتاح الفرج"صبرکلیدگشایش است.آیه ای ازسوره بقره میگه ازصبرو نماز کمک بگیرید.:72:.

- - - Updated - - -

پ.ن:منظورم ازقسمت ۴ داشتن دوستانی هست که باعث قوت قلب واستحکامت بشن نه اینکه از روابطت باخانواده همسرکم کنی یا اینکه بخوای دوستان روجایگزین نسبی اونا کنی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط anoosh

این یعنی چی؟ شوهر شما گفت عروسیهامون اینجوریه در حالی که عروسیهاشون مختلطه؟!!!
اینکه مصداق کامل تدلیس و فریب در ازدواجه!!!



درد من دقیقا همینه.
من خودم ادم مذهبی نیستم و وقتی خودمو جای خانواده همسرتون میذارم درکشون میکنم که وقتی شما چادر میذارین اونا هم سختشون میشه


بله به شدت سختشونه.
در این صورت بهترین کار اینه که شما رفت و امد خودتون رو با خانواده شوهرتون محدود کنین(البته با حفظ احترام) ولی شوهرتون وظیفه داره به خانواده( البته بیشتر پدر و مادرش و بقیه خانواده در حد محدود) سر بزنه. بهتره بیشتر مواقع تنها بره.
به نظر من خانواده همسرتون درک میکنن که شما مثل اونها نیستین و همینطور که به شما سخت میگذره به اونها هم سخت میگذره. پس محدودیت رفت و امد به نفع هر دو طرفه

و اگه شوهرتون مثل شما مذهبی نباشه که دیگه واویلا.. کاملا مصداق فریب در ازدواج هست.

---

خیلی ممنونم از همه دوستان نازنینی که پاسخ دادن.
من در عمل تک تک راهکارهایی که شماها فرمودین رو انجام دادم الان حساسیت ها بسیار کمتر شده واقعا تمام تلاشم رو کردم که حساسیت زدایی کنم.
نمیدونم شاید اسم رفتارمو بشه گذاشت تقیه مثلا.
در دلم دینم هست اما در ظاهر خیلی مثل قبل نیستم البته کتمان نمیکنم که یه جاهاییواقعا شل تر شدم(همون چیزی که بهش میگم بحران هویت مذهبی)
اما درد اصلی من احساس فریب داده شدن هست. بله وقتی ادم در موقعیت عمل انجام شده قار بگیره برای اینکه کارش نکشه به طلاق مجبوره خودشو وفق بده.
و این احساس بسیار ازار دهنده ایه.
من اگه واقعا برام دین و مذهب مهم نبود اگه برام مهم نبود دارم با کیا نشست و برخاست میکنم برای چی اون همه پرسیدم و پرسیدم و پرسیدم؟
چرا اون همه تاکید کردم؟
چرا اون همه گلوی خودمو پاره کردم؟
چرا در مورد تک تک مسائلی که بعدا عینا عکس از اب دراومد صحبت کردم؟

که خیلی راحت طرف مقابلم برعکس جواب بده بعد از عقدم بگه تو خودتو وفق بده؟

این حس نارضایتی درونی از قرار گرفتن در موقعیتی که به هیچ وجه من الوجوه نمیخوااااااااستم منو زجر میده

در ضمن در پاسخ دوست نازنینی که فرمودن به بقیه جنبه های خوب زندگی نگاه کن فکر کنم بقیه تاپیکهای منو نخونده باشن
چون مشکلات من و همسرم متعدده. بسیار متعدد و بسیار متنوع

از نظر من مشکل خانم فرخ رو اینقدرهام که بعضی دوستان میخوان ساده جلوه بدن نیست

خانم فرخ رو بنظرم حتما مشترک آزاد بشین و از کارشناسهای مجرب سایت مشاوره دقیق و جدی بگیرید

عمق آزار و اذیت روانی که شما میشید رو فقط یک مذهبی مثل شما میتونه درک کنه اینطور که دوستان میگن حساس و نباش و ... اینجور ساده نیست خیلی سخته خیلی شاید به مشکلات بد روحی برسه کارتون شاید سستی در ایمان و عقیده خودتون و فرزندانتون و ....

از طرفی شما قطعا اوایل عقد این یک نشانه هایی دیدی و چیزهایی دستگیرت شد ولی اقدامی نکردی خیلی مقصری ولی حالا با یک بچه اصلا نمیشه راحت نسخه پیچید ...


من خیلی چیزها نوشتم و پاک کردم....نمیتونم خیلی راحت و ریلکس بگم حساس نشو.... نمیتونم بگم طلاق و خلاص!!

دوست دارم حتما پیگیر کارتون باشید از مشاورین متعهد و مجرب سایت حتما کمک بگیرید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad6599

از نظر من مشکل خانم فرخ رو اینقدرهام که بعضی دوستان میخوان ساده جلوه بدن نیست

خانم فرخ رو بنظرم حتما مشترک آزاد بشین و از کارشناسهای مجرب سایت مشاوره دقیق و جدی بگیرید

من عضو شدم و قبلا با مدیر همدردی در خصوص این موضوع در کنار چندین و چند موضع دیگه صحبت کردم
البته تصمیم رو ایشون به عهده خودم گذاشتن اما گفتن اگر سر این موضوع مشکل داشتی باید التیماتوم میدادی و وقتی تغییری ندیدی با همون جدیتی که وارد رابطه شدی از رابطه خارج میشدی. تا حداقل دینت حفظ بشه.
بحث در چاله افتاده پیش میاد اما در چاله موندن بحث دیگری است.


عمق آزار و اذیت روانی که شما میشید رو فقط یک مذهبی مثل شما میتونه درک کنه اینطور که دوستان میگن حساس و نباش و ... اینجور ساده نیست خیلی سخته خیلی شاید به مشکلات بد روحی برسه کارتون شاید سستی در ایمان و عقیده خودتون و فرزندانتون و ....

از طرفی شما قطعا اوایل عقد این یک نشانه هایی دیدی و چیزهایی دستگیرت شد ولی اقدامی نکردی خیلی مقصری ولی حالا با یک بچه اصلا نمیشه راحت نسخه پیچید ...

من 2 ماه بعد از عقد فهمیدم پامو جای بسیار بسیار بسیار بدی گذاشتم اما چندین عامل باعث شد که من به جای راه دادگاه راه مشاوره رو در پیش بگیرم.
الان فکر میکنم هم راه هایی که احتمال داشته زندگی خوبی داشته باشم رو رفتم اما متاسفانه جواب نداده و به جدایی باید به عنوان گزینه ای جدی نگاه کنم و الان در موضع تصمیم گیری ام.



من خیلی چیزها نوشتم و پاک کردم....نمیتونم خیلی راحت و ریلکس بگم حساس نشو.... نمیتونم بگم طلاق و خلاص!!

دوست دارم حتما پیگیر کارتون باشید از مشاورین متعهد و مجرب سایت حتما کمک بگیرید

---

سلام ممنون از پاسختون.
شاید در ادامه پستی رو بزنم و از دوستانم بخوام من رو در مدیریت تاثیرات بالقوه ای که میتونه جدایی بر فرزندم داشته باشه کمک کنن.

موضوع بالا فقط یک موضوع کوچیک از مجموع مشکلاتیه که من دارم.
فکر میکنم باید به خودم و روح و روانم احترام بگذارم و از رابطه ای که هر روز به شکلی جدید روحم رو خراش میده خارج شم.
مادر مطلقه اما با نشاط و با حوصله خیلی بهتر میتونه فرزندش رو تربیت کنه نسبت به مادر متاهل اما با زخم های روحی عمیق که نه تنها کم نمیشن بلکه هر روز اضافه میشن

با سلام عید مبارک


شاید با طلاق یک سری مشکلات حل بشه ولی مشکلات بعد از طلاق کم نیست مخصوصا با وجود فرزندتون و خیلی مطمئن نباشید که مادری مطلقه ولی با نشاط و با روحیه می شید


خیلی خوبه که عضو انجمن آزاد هستید و در هرصورت زیر نظر مشاورین سایت عمل کنید تمام تمام تلاشتون رو برای حفظ زندگیتون بکنید تا بعدها این سوال اذیتتون نکنه :

آیا من واقعا هرکار که از دستم بر میومد برای حفظ زندگیم انجام دادم یا نه؟

سلام عزیزم.خیلی سختهومن هم درکت میکنم.خود همسرتون چطوری هستن؟اعتقاداتشونومیگم.
اگه میتونین با همفکری هم برنامه ریزی کنین در مورد مسائل مذهبی
کاری که خودم کردم: یه عالمه مثال از آدم هایی که قدم به قدم بدتر شدن ونه این دنیا رو دارن نه اون دنیا.اول ترک نماز روزه و واجبات وبعد یه لقمه حروم بعد....
یه بار که داشتم قران میخوندم اومد وگفتش میای از این به بعد هر روز یکم قران بخونبم؟؟؟خیلی خوشحال شدم وبا هم قرار گذاشتیم روزی 5 آیه از قران با معنیش بخونیم
یه مسجد نزدیک خونه هست بش گفتم اگه دوست داری برو نماز جماعت.یا باهم بریم.الان چند وقته که ی وقتا خودش میره.تازه خودش میگه که یکی از همسایه ها گفته کاش همه جوونا مث شما بودن واهل نماز..وخواه ناخواه دیدن جمع ادم های اهل نماز و یه گپ وحرفی که با هم میزنن جذبش میکنه که دوباره بره.
اگه انشالله شد وکار مذهبی ای کرد بگین که چقدر خوشحالین که همسر مقیدی دارین وبگین خدا روشکر که منو به ارزوم رسوند وشوهری بهم داد که همیشه ارزوشوداشتم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad6599

با سلام عید مبارک


شاید با طلاق یک سری مشکلات حل بشه ولی مشکلات بعد از طلاق کم نیست مخصوصا با وجود فرزندتون و خیلی مطمئن نباشید که مادری مطلقه ولی با نشاط و با روحیه می شید


خیلی خوبه که عضو انجمن آزاد هستید و در هرصورت زیر نظر مشاورین سایت عمل کنید تمام تمام تلاشتون رو برای حفظ زندگیتون بکنید تا بعدها این سوال اذیتتون نکنه :

آیا من واقعا هرکار که از دستم بر میومد برای حفظ زندگیم انجام دادم یا نه؟

---

سلام ممنونم عید بر شما هم مبارک.
یه مشکلی که من دارم دقیقا همینه
همه عالم و ادم میگن مشکلات پس از طلاق...
میشه خواهش کنم هر دوستی که اینجا رو میخونه هر مشکلی که به ذهنش میرسه رو عنوان کنه؟
من هر چی با خودم بالا و پایین میکنم میبینم اعصابم کمتر ساییده بشه شاید به خاطر همین فکر طلاق همیشه تو ذهنمه.

خواهش میکنم واقع بینانه به من بگید پس از طلاق چی در انتظار یک زنه؟

مشکلات بیشتر برای خانم هاییه که بعد از طلاق به فکر تشکیل یه زندگیه جدید هستن
اگه به فکر زندگیه جدید نیستین در صورتی که خانواده تون بعد از طلاق حامی شما باشند مشکل حادی نخواهید داشت. به غیر از سازگاری با شرایط جدید.
حرف و حدیثای مردم هم بعد یه مدت تمام میشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرخ رو

سلام ممنونم عید بر شما هم مبارک.
یه مشکلی که من دارم دقیقا همینه
همه عالم و ادم میگن مشکلات پس از طلاق...
میشه خواهش کنم هر دوستی که اینجا رو میخونه هر مشکلی که به ذهنش میرسه رو عنوان کنه؟
من هر چی با خودم بالا و پایین میکنم میبینم اعصابم کمتر ساییده بشه شاید به خاطر همین فکر طلاق همیشه تو ذهنمه.

خواهش میکنم واقع بینانه به من بگید پس از طلاق چی در انتظار یک زنه؟

---

سلام دوست عزیز
من تاپیک شما رو از همون ابتدا خوندم اما تا الان نظری نذاشتم که الان میگم
اول از همه دوست عزیز از شما بعیده و دور از شان شماست که الان حرف از طلاق بزنید. شما اصلا مشکل اساسی ندارید که بخواید از الان که اول زندگی تون هستید حرف از طلاق بزنید. یه مسئله خیلی معمولی دارید که مطمئن باشید در هر خانواده ای هست. طلاق چه در کشور ما چه در هر جای دیگه ای همیشه آسیب زا هست به خصوص برای طرفین ازدواج. و باید آخرین راه حل باشه.
من کل تاپیک رو با دقت خوندم شما اصلا با خود همسرتون مشکلی ندارید و مشکل شما فقط با خانواده همسرتون هست که اینم چیز عجیب و خاصی نیست که براش حرف از طلاق بزنید. لطفا مقداری بر احساسات تون مسلط باشید و با صبوری فکر کنید.

شما باید یه واقعیت رو قبول کنید که مردم همیشه حرف می زنن و درب دروازه رو میشه بست اما دهن مردم رو نمیشه بست. اگر با همین واقعیت کنار بیاید و درکش کنید بسیاری مشکلات شما حل میشن و یه خانواده شاد میشید. لطفا انقدر حرف مردم رو جدی نکنید و برای خودتون از کاه کوه نسازید. مطمئن باشید اگر شما هم مثل اونا بودید (از نظر درجه مذهب) یا اینکه اونا مثل الان شما مذهبی بودن، باز یه سوژه دیگه پیدا می کردن و آخر یه حرفی می زدن. شما نباید اهمیت بدید. سخته اما راه داره و می تونید یاد بگیرید

ما هم توی خانواده مون مورد مثل شما رو زیاد داریم. یعنی ما خانوادگی مثل خانواده همسر شما هستیم. یعنی توی مهمانی های خانوادگی خانومها حجاب ندارن و همه با هم دست میدن. اما 3-4 تا خانوم یا عروس هم داریم که عین شما مذهبی هستند و رعایت می کنند. یه بار یکی از تازه عروس ها که معتقد و مذهبی بود برای اولین بار خونه ما اومدن، پدرم دستشو دراز کرد که دست بده اما اون عروس مذهبی خیلی محکم و معتد اصلا دستشو دراز نکرد (جلوی همه فامیل هم بود و همه می دیدن) و بعد از چند لحظه هم پدر منم دستشو اورد پایین. اون موقع خیلی افراد خانواده از جمله خود من بدشون اومد و پشت سر اون طرف حرف زدن اما واقعیت اینه اون حرکت خیلی هم برامون ارزشمند بود وقتی دیدیم کسی انقدر اعتماد به نفس داره و به باورهاش اعتقاد داره همه خوششون میاد هر چند به زبان عقاید اون فرد رو مسخره کنن.

شما اول از همه باید سعی کنید با خودتون صادق باشید. یعنی هر کاری رو که به باور شخصی خودتون فکر می کنید درسته همون رو انجام بدید. اگر فکر می کنید با نامحرم دست نباید بدید، حتما ندید. اگر فکر می کنید اشکالی نداره ، تغییر رویه بدید. این خیلی مهمه که باور شخصی خودتون و چیزی که فکر می کنید درسته عمل کنید.
دوم هم باید سعی کنید به حرف دیگران اهمیت ندید. باید توی زندگی خودتون برای خودتون هدف داشته باشید. اهداف کوتاه مدت و بلند مدت داشته باشید. و همین طور اینکه به جای اینکه روی حرف و فکر دیگران تمرکز کنید، روی خودتون همسرتون و فرزندتون تمرکز داشته باشید. این طوری به تدریج دیگران میرن به حاشیه
نکته مهم اینکه انتظار نداشته باشید یک شبه تغییر کنید و یک شبه حرف مردم براتون بی اهمیت بشه. این کار با توجه مداوم و به تدریج محقق میشه. شاید بعد از یک ماه بتونید این تغییر حیاتی رو در خودتون به وجود بیارید.
سعی کنید برای زندگی تون مبارزه کنید. و به خاطر دیگران و حرف مردم زندگی تون رو از دست ندید
ما هم از اینجا برای موفقیت تون دعا می کنیم و اگر هم جایی عقل ناقصمون رسید راهنمایی تون می کنیم :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بابک 1369

سلام دوست عزیز
من تاپیک شما رو از همون ابتدا خوندم اما تا الان نظری نذاشتم که الان میگم
اول از همه دوست عزیز از شما بعیده و دور از شان شماست که الان حرف از طلاق بزنید. شما اصلا مشکل اساسی ندارید که بخواید از الان که اول زندگی تون هستید حرف از طلاق بزنید. یه مسئله خیلی معمولی دارید که مطمئن باشید در هر خانواده ای هست. طلاق چه در کشور ما چه در هر جای دیگه ای همیشه آسیب زا هست به خصوص برای طرفین ازدواج. و باید آخرین راه حل باشه.
من کل تاپیک رو با دقت خوندم شما اصلا با خود همسرتون مشکلی ندارید و مشکل شما فقط با خانواده همسرتون هست که اینم چیز عجیب و خاصی نیست که براش حرف از طلاق بزنید. لطفا مقداری بر احساسات تون مسلط باشید و با صبوری فکر کنید.

شما باید یه واقعیت رو قبول کنید که مردم همیشه حرف می زنن و درب دروازه رو میشه بست اما دهن مردم رو نمیشه بست. اگر با همین واقعیت کنار بیاید و درکش کنید بسیاری مشکلات شما حل میشن و یه خانواده شاد میشید. لطفا انقدر حرف مردم رو جدی نکنید و برای خودتون از کاه کوه نسازید. مطمئن باشید اگر شما هم مثل اونا بودید (از نظر درجه مذهب) یا اینکه اونا مثل الان شما مذهبی بودن، باز یه سوژه دیگه پیدا می کردن و آخر یه حرفی می زدن. شما نباید اهمیت بدید. سخته اما راه داره و می تونید یاد بگیرید

ما هم توی خانواده مون مورد مثل شما رو زیاد داریم. یعنی ما خانوادگی مثل خانواده همسر شما هستیم. یعنی توی مهمانی های خانوادگی خانومها حجاب ندارن و همه با هم دست میدن. اما 3-4 تا خانوم یا عروس هم داریم که عین شما مذهبی هستند و رعایت می کنند. یه بار یکی از تازه عروس ها که معتقد و مذهبی بود برای اولین بار خونه ما اومدن، پدرم دستشو دراز کرد که دست بده اما اون عروس مذهبی خیلی محکم و معتد اصلا دستشو دراز نکرد (جلوی همه فامیل هم بود و همه می دیدن) و بعد از چند لحظه هم پدر منم دستشو اورد پایین. اون موقع خیلی افراد خانواده از جمله خود من بدشون اومد و پشت سر اون طرف حرف زدن اما واقعیت اینه اون حرکت خیلی هم برامون ارزشمند بود وقتی دیدیم کسی انقدر اعتماد به نفس داره و به باورهاش اعتقاد داره همه خوششون میاد هر چند به زبان عقاید اون فرد رو مسخره کنن.

شما اول از همه باید سعی کنید با خودتون صادق باشید. یعنی هر کاری رو که به باور شخصی خودتون فکر می کنید درسته همون رو انجام بدید. اگر فکر می کنید با نامحرم دست نباید بدید، حتما ندید. اگر فکر می کنید اشکالی نداره ، تغییر رویه بدید. این خیلی مهمه که باور شخصی خودتون و چیزی که فکر می کنید درسته عمل کنید.
دوم هم باید سعی کنید به حرف دیگران اهمیت ندید. باید توی زندگی خودتون برای خودتون هدف داشته باشید. اهداف کوتاه مدت و بلند مدت داشته باشید. و همین طور اینکه به جای اینکه روی حرف و فکر دیگران تمرکز کنید، روی خودتون همسرتون و فرزندتون تمرکز داشته باشید. این طوری به تدریج دیگران میرن به حاشیه
نکته مهم اینکه انتظار نداشته باشید یک شبه تغییر کنید و یک شبه حرف مردم براتون بی اهمیت بشه. این کار با توجه مداوم و به تدریج محقق میشه. شاید بعد از یک ماه بتونید این تغییر حیاتی رو در خودتون به وجود بیارید.
سعی کنید برای زندگی تون مبارزه کنید. و به خاطر دیگران و حرف مردم زندگی تون رو از دست ندید
ما هم از اینجا برای موفقیت تون دعا می کنیم و اگر هم جایی عقل ناقصمون رسید راهنمایی تون می کنیم :72:

---

ممنون از پاسخ شما دوست عزیز.
شما این تاپیک رو مطالعه کردین اما ظاهرا سایر تاپیکهای مشکلات من رو مطالعه نکردین.قبلا هم گفتم کلکسیونی از مشکلات دارم.
در ضمن من اول راه نیستم الان 8 ساله ازدواج کرددم.



مرسری عزیز میشه بفرمایید اون خانمها با چه مشکلاتی مواجه میشن؟
حرف و حدیث تاثیری روم نداره کلا. همیشه به حس رضایت درونیم نگاه میکنم . مثلا من ادمی ام که اگه حس کنم موسیقی منو اقناع و ارضا میکنه حتی اگه پزشکی هم خونده باشم حاضرم بیخیالش بشم و از موسیقی کار کردنم کیف دنیا رو ببرم ولو اینکه عالم و ادم بگن خل و چله. واقعا هیچ تاثیری روم نداره.


یه نکته ای رو هم بگم دوستان؛ من هیچ تصمیمی نگرفتم بر طلاق. اما میخوام برای یکبارم که شده بدونم اینهمه عالم و ادم میگن واااااااااااااای طلاااااااااااق..... پشتش چیه این طلاق واقعا؟ هر کسی از دید خودش بگه لطفا.
سبک و سنگسن کردن و تصمیم نهایی با من.

عمده مشکلات بعد طلاق برمیگرده به حرف و حدیث های مردم و نگاهی که به یک شخص مطلقه میشه مخصوصا اگه خانم باشه و مخصوصا اگه اون شخص آدم حساس و شکننده ای باشه و نتونه خودش و افکارشو مدیریت کنه وانرژیشو از دست نده
مثلا یکی از نزدیکانم که طلاق گرفته و ما با هم رابطه نرمالی داشتیم بدون هیچ دلیل خاصی احساس کردم رفتارش باهام سنگین شده که فهمیدم علتش طلاقشه که باعث شده فکر کنه من نگاه بدی بهش دارم، در حالی که رفتار من مثل گذشته بود ولی اون بخاطر شرایط روحی که خودش توش قرار داشت از رفتار من برداشت اشتباه داشت. در کل میخوام بگم که فرد مطلقه نگاهش به زندگی و اطرافیان و دوست و آشنا و فامیل دیگه مثل گذشته نخواهد بود و این مسئله بر سایر شئونات زندگیش هم تاثیر میزاره
یکی دیگه از مشکلات اینه که فرد مطلقه دایره ی انتخابش برای ازدواج مجدد خیلی محدودتر میشه و اگه با شخصی ازدواج کنه، به احتمال زیاد اون شخص خودش نیز دارای مشکلاتی بوده که طلاق گرفته و این مشکلات میتونه توی زندگی جدیدش هم سایه بندازه ممکنه حتی با همسر قبلی و خانوادش هم همچنان مشکلاتی وجود داشته باشه که به این راحتی از زندگیش خارج نشن
داشتن فرزند هم مشکلات رو چند برابر میکنه
اگر خانواده ی شخص حامیش باشن و جو بیرون رو به درون خونه منتقل نکنن واقعا کمک بزرگیه ولی وای به اون روزی که خانواده ی آدم همراهش نباشن و بجای تسکین درد، تشدیدش کنن
مثلا همین شخصی که دربارش گفتم، برادراش همیشه به تلخی از تلاقش یاد میکردن درحالی که دختر بیچاره تقصیری نداشت و پدر با دخترش سرسنگین برخورد میکرد و میگفت این طلاق باعث شده آبروی من بره حتی با نوه خودش که همیشه بازی میکرد دیگه توجه نداشت، تازه این خانواده یه خانواده ی با فرهنگ و خیلی منطقی بودن که اینجوری شد، حالا تصور کن توی خانواده های سطح پایین چطوریه
البته اینایی که گفتم قطعی و صد در صد نیست و ممکنه شرایط فرهنگی و اجتماعی که شما توش هستین فرق داشته باشه، اما بعضی مشکلاتی که معمول هست رو گفتم که خودم شاهدش بودم

مهم اینه که وقتی آدم میخواد تصمیمی بگیره حتما همه جوانب رو با دقت بررسی کنه و با آگاهی کامل قدم برداره تا در اینده پشیمون نشه. اما وقتی که قدم رو برداشت انتظار هم نداشته باشه که همه ی اوضاع تحت کنترلش باشه، و خودشو از قبل آماده کنه

موفق باشی :72:

خانم فرح روی عزیز، در مورد مشکلات مذهبی من هم تمام اونچه که نوشتید رو سالها باهاش درگیر بودم و مشکل من کمی شاید حادتر بود چون همسرم در تضاد شدید با من قرار داشت. اگر دوست داشته باشید می تونید برید و تاپیکهای منو بخونید.

اما راه حل مشکلات شما در مرحله اول اینه که اونها رو از هم تفکیک کنید. تا وقتی نارضایتی از زندگی با همسرتون داشته باشید، اونو با فکر کردن در مورد فریب در ازدواج تشدید کنید و فشارهای خانواده همسر رو هم به اون اضافه کنید مطمئن باشید یک معجونی می سازید که کسی نمی تونه اونو حل کنه و مسلما تنها راه حل رو جدایی می بینید. پس اول بهتره مشکلات رو از هم تفکیک کنید.


به نظرم خوب فکر کنید و لیستی از 3 مساله اصلی که در حال حاضر در زندگی مشترکتون آزارتون میده رو برای ما بنویسید.

سلام خانم فرخ رو
من به تناسب مشکلاتی مثل مشکلات شما که توی سایت برخورد داشتم یه پست گذاشتم که امیدوارم با رجوع به لینکی که توی اون پست گذاشتم کمی در جهت دهی تفکرتون نسبت به خدا و مسیری که براتون تقدیر شده انشاالله اثر مثبت بذاره،اگه احساس کردید اون بحث بهتون کمک کرد اون رو به دیگران هم پیشنهاد بدید.

قال الامام الكاظم - علیه السّلام - : الْمُؤْمِنُ بِعَرَضِ كُلِّ خَیرٍ لو قُطِعَ أَنمَلَةً أَنمَلَةً كانَ خَیْراً لَهُ و لو وُلِّیَ شَرقَهَا و غربَهَا كانَ خَیراً لَه.

«بحار الانوار، ج 64، ص 242»

امام كاظم - علیه السّلام - فرمود: مؤمن همواره در معرض خیر است. اگر در اثر قضای الهی بند از بندش جدا شود، خیر است و اگر حكومت شرق و غرب عالم هم به او عطا شود، باز خیر است

سلام
به نظرم اگه این فرد درست میشود و شماروی ایشان میتوانید تأثیر بگذارید بسم الله...
ولی اگرایشان دارند روی شماتأثیررمیگذارند بهتراست آخرت خودرا به زندگی بااین فرد نفروشید ولی اگرمیتوانید درکنارزندگی باایشان ازایشان تأثیرنگیرید پس به جدایی سعی کنید فکرنکنید فعلا.
به نظرم برای ایشان از عذاب های آخرت بگویید واورا از خشم و عطوفت خداوند آگاه کنید.
یاعلی.