مشکلات حاد من با کودکم.حرف گوش نکردن.فوق العاده شیطون.زود گریه کردن

سلام من یه تاپیک دیگه هم دارم که مشکلات خودم با شوهرم رو نوشتم تصمیم گرفتم کمتر رورفتارای شوهرم زوم کنم البته خیلی سخته ولی حداقل میتونم از ده تا رو هشتاش زوم نکنم.
مشکل دیگه من عصبی بودن_کم تحمل بودن_زیاد گریه کردن_حرف گوش ندادن_ترسو بودن کودکم هست
پسرم خیلی کم حوصلست عین خودم اگه یه چیزی میخواد باید سریع بهش برسه اگه یکی از اسباب بازیهاش گم بشه عصبی میشه حوصله نداره زیاد دنبالش بگرده اصلا به حرفم گوش نمیده بار اول با آرامش میگم فایده ندارم مجبورم سرش داد بکشم یا تهدیدش کنم تا کارشو انجام بده آرزو به دل موندم خودش صبح که از خواب بلند میشه بره دست و صورتش رو بشوره حتما باید بهش بگم موقعی که مدرسه میرفت چقدر دردسر داشتم انقدر باید خودمو به در و دیوار میکوبیدم تا مشقش رو بنویسه خیلی بیخیال و خودسره تو مدرسه هم معلماش ازش گله داشتند خیلی خیلی زیاد سوال میپرسه منم اصلا حوصله نمیکنم به سوالاش جواب بدم سوالاشم راجع به تخیلاتشه و راجع به خدا و ائمه هم خیلی سوال میپرسه که اینو تا جایی که بدونم جواب میدم اما برخی سوالات جوابشو نمیدونم میگه باید بدونی (بعضی از سوالاتش واقعا جواب نداره) من از کجا بدونم قیمت ناو جنگی چنده؟ خیلی سوالات بیمورد دیگه هم هست این تو ذهنم مونده هر چیزی رو میخواد با گریه میگه سر غذا من واسش خورش میریزم گریه میکنه میگه چرا ریختی منم متاسفانه اینجا میگم تا ساکت نشدی حق غذا خوردن نداری یه بار این رفتاراشو به یه روانشناسی که تو مدرسشون اوردند گزارش دادم بهم گفت بهش نکن نکن نگو و گفت تک فرزنده اینجوریه.خیلی شیطونه زبان زد خاص و عامه از بس شیطونه. یه طرفدار سرسخت هم داره بابامه کلا پسرم وصله به بابام تا برم دعواش کنم بابام میگه بچه رو چیکارش داری بزار بازی کنه.تو مهمونیها غیر قابل کنترل میشه نمیدونم تو مهمونیها چطوری باید برخورد کنم.
خیلی کنجکاو و باهوشه خیلی نقاشی دوست داره و نقاشی خیلی قشنگی میکشه فکر نمیکنید که یه بچه هفت ساله اینو کشید
عاطفیه دیروز فیلم معراجیها گذاشته بودم طفلی اشکاش بند نمیومد دلسوزه.مدتیه رو مخم راه میره که همه دوستام خواهر و برادر دارند من ندارم خیلی بچه ها رو دوست داره بچه ها هم از سر و کولش بالا میرند چون دوستش دارند
وسط حرف دیگران میپره هر چی تذکر میدیم فایده نداره و گریه میکنه با مادرم خیلی بد برخورد میکنه البته اینجا مادرم مقصره راحت اجازه میده بهش بی احترامی کنه با خواهرم خیلی صمیمیه ولی شده باهم نسازند اونم مقصر پسرمه که رو اعصاب میره
اگه یه جایی مثلا پارک میریم دو متر ازش فاصله داشته باشیم گریه میکنه فکر میکنه گمش کردیم
موقع غذا خوردن غذا ها رو به زانوهاش میزنه میگم این چه حرکتیه میگه تیک عصبیمه خودشم از حرفش خندش میگیره.وقتی خوبیم باهم عین دو تا دوستیم انگار همسنیم بیشتر وقتی شوهرم هست با پسرم مشکل دارم من و اون تنها باهم حرف میزنیم به حرفام گوش میده البته همیشه نه.ولی تا شوهرم میاد لجبازیهاش شروع میشه


- - - Updated - - -


یه فیلم ببینه تحت تأثیر فیلم قرار میگیره و میترسه الان مدتیه وقتی میخواد wc بره میترسه میگه ویلی میادمیگم ویلی کیه میگه برنامه کودک تو تلوزیون نشون داد میگه میدونم نمیاد ولی وقتی یادش میفتم میترسم
تو WC ببخشید بی ادبیه خودشو نمیشوره دستاشم نمیشوره لباساشو مرتب نمیکنه براش مهم نیست شلختست مدرسه که میرفت چند تا بسته براش مداد رنگی خریدیم مدام وسایلش رو جا میذاشت و گم میکرد احساس مسؤلیت نداره
سرو صدا میکنه با صدای بلند آواز میخونه از رو مبل میپره پایین و من اینجا رفتار صحیح رو بلد نیستم و فقط عصبی میشم و تنبیهش میکنم
کارای خطرناک دوست داره انجام بده

- - - Updated - - -

دوست دارم درست تربیتش کنم ولی نمیتونم خیلی مادر بدی هستم:54:

مادرای عزیزی که تجربه دارند خوشحال میشم راهنماییم کنید:72:

:325::325:
:72::72::72:

سلام حالتون خوبه؟

راستش من مجرد هستم . اشکالی نداره نظرم را بدم؟

چون هر چی صبر کردم کسی نظری براتون نذاشت.

من چون خیلی بچه ها را دوست دارم می خوام جسارتا یک سری نکات بگم که از مادرم یاد گرفتم.

اول اینکه چه پسر با مزه ای دارین. خدا براتون حفظش کنه.:43:

عمده مشکل شما سر لجبازی این بچه هست.

می دونید چیه بچه ها همشون علاقه مند به جلب توجه هستند. حالا چه توجه مثبت و چه توجه منفی.

خوششون میاد یه کاری کنند که توجه بقیه به سمتشون جلب بشه. وقتی یکی از کارهاشون حتی به طور اتفاقی در این راستا جواب می ده دیگه همون راه را تا انتها پیش می گیرن.

مثلا وقتی بچه ای دید که گریه کنه بهش توجه می شه به طور غیر ارادی دیگه همین مسیر را در پیش می گیره.

حالا راهکار چیه؟

بی اعتنایی نسبت به کارهای غیر منطقی کودک تنها راهکار است. یعنی نه توجه مثبت و نه توجه منفی.

یعنی نه دلسوزی و نه عصبانیت. دقیقا انگار هیچ اتفاقی نیفتاده.

شما چون این بی اعتنایی را زود تر شروع نکردین الان کارتون سخت تر میشه .ممکنه اوایل حتی گریه کودکتان تشدید بشه و حتی لجبازی های شدیدی ازش ببینید. ولی چاره ای نیست باید بی اعتنایی کنید. هر چه قدر هم گریه بیهوده کرد هیچ واکنشی نشون ندین.انگار چیزی نمی شنوید. همون طوری کارهای روزانتون را ادامه بدین.

یادتون باشه در این مرحله هر واکنشی نشون بدین کودک را امیدوار می کنید که می تونه باز هم از این طریق توجهتون را جلب کنه.منتها باید بیشتر زحمت بکشه پس دفعات بعد بیشتر گریه می کنه.

کودکتان باید کاملا از این روش خودش ناامید بشه.

نکات دیگری هم سر کنجکاوی و سوال های بچه ها و همین طور خیال پردازیشون بلد هستم که اگر خواستین در پست های بعد به مرور خدمتتان عرض می کنم.

موفق باشید :72:

سلام ممنونم مصباح الهدی جان:72:
خوشحال میشم کمکم کنید:43:
وقتی به گریه بیاد چنان داد و هواری راه میندازه که مامان و بابام میترسند زنگ میزنند میگند چی شد.مدتیه منو رقیب خودش میدونه مثلا بهش میگم مداد رنگیهاتو جمع کن میگه بذار چند دقیقه از حرفت بگذره بعد با اینکار خودشو برنده میدونه آب نزدیکش باشه نمیخوره حتما من باید بهش بده وگرنه لج میکنه وقتی موفق میشه میگه من برنده شدم:311:
فقط دلش میخواد خرابکاری کنه از درس و مدرسه هم بیزاره.
خانواده من کلا حریفش نمیشن ماشالله واسه خودش آقاییه

ممنون میشم راهنماییم کنی استفاده میکنم:72:

- - - Updated - - -

​اینم بگم من زود عصبانی میشم رفتارصحیح رو بلد نیستم

ببین آشفته جان همین که می گه من برنده شدم یعنی براش خیلی دلپذیره که به خواسته اش اون جور که می خواد برسه!!!

اگر درست پیش نری فردا پسرت یک فرد زور گو و لجباز خواهد شد.

اینکه می گن شخصیت ما تو بچگی شکل گرفته یعنی چی؟

خب از همین ها شروع میشه دیگه. من می گم فعلا روی همین لجبازی کار کن.

ببین می گی عصبی هستی. خب عزیزم بچه داری حوصله و صبر می خواد.

مادر بیشترین ارزشش به صبور بودن در مقابل بچه هست. اگر در سایر جاها صبور نیستی برای جگر گوشه ات صبور باش تا نتیجه بگیری.

هرچند خود این موضوع توفیق اجباری خواهد شد برایت تا صبرت افزایش پیدا کند.

ببین تو نباید هیچ عصبانیتی از خودت بروز بدی چون اون به هدفش می رسه و به قول خودش برنده می شه و آدم ها حتی وقتی که برای رسیدن به هدفشون بیشتر تلاش کنند بیشتر لذت می برند.

بچه هم وقتی ببینه این جوری تلاش کنه و موفق بشه حس برنده شدن و یه کار مهم را کردن بهش دست می ده.

ببین یا چیزی به بچه نگو و همون اول حرفش را قبول کن یا اگر حرفی زدی روی حرفت بایست و اصلا و ابدا تغییرش نده.بدون هیچ عصبانیتی. کاملا خونسرد.

مثلا سر همین مثالی که خودت زدی:

می گه مامان آب می خوام.اینجا دو حالت باید بیشتر نداشته باشی.

الف) همون اول می گی باشه پسرم بیا آب بخور.

ب) نه پسرم خودت آب بخور................ اینجا بچه لجبازی می کنه که نه تو بهم آب بده. ولی شما چون یک حرفی زدین دیگه نباید تغییرش بدین. شما می گید همون که گفتم خودت. بعد بچه گریه می کنه. شما اصلا انگار صدایی نمی شنوید. نه داد می زنید و نه ناراحت می شوید. هیچی.کاملا خونسرد. این قدر بذارید گریه کنه تا از شما ناامید بشه و خودش بره آب بخوره.

توجه کنید اینجا اگر خیلی گریه کرد و شما کوتاه اومدین و بهش آب دادین نه تنها زحماتتون را هدر دادین بلکه برای دفعات بعد کار را سخت تر می کنید. چرا که او می فهمه که میشه با تلاش بیشتر خودش در راستای لجبازی و گریه به هدفش برسه!!!

پس هیچ واکنشی نشون ندین و قاطع باشد. یا حرفی نزنید و یا اگر حرفی زدین باید تغییرش ندین.

مثال دیگه:

بهش می گید مدادرنگی هایت را جمع کن. می گه حوصله ندارم.

شما یک چشم غره می رید ولی دیگه هیچ چیز نمی گید. کاملا بی اعتنا بهش می مونید. هی میاد سمت شما که چی شده. شما فقط بی اعتنا و قهر هستین.هی ازتون سوال می کنه در نهایت می گید مداد رنگی هایت را جمع کن اون وقت باهات حرف می زنم.میگه نمی خوام و لجبازی می کنه. شما انگار نه انگار! کاملا خونسرد و بی تفاوت!

بچه داره گریه می کنه ولی شما خونسرد.

می رید آشپزخونه برای خودتون چایی می ریزید.به همسرتون می گید چایی می خوری عزیزم.(قبلش همسرتون را هم توجیه کنید).اونم می گه بله. بدون اینکه نگاهی به بچه بندازید و متوجهش باشید. چاییتون را می خورید و صحبت می کنید. بچه می بینه امیدی نیست. می ره مداد رنگی هایش را جمع می کنه. وقتی مدادرنگی هایش را جمع کرد شما با روی باز این بار می پذیریدش(ولی نه جوری که انگار چه کار خوبی انجام داده.چون وظیفه اش بوده). مثلا می گید پسر گلم حالا برای شما هم چایی بریزم؟ اونم میگه بله. بعد چایی می ریزید و تو جمع خانواده با هم چایی می خورید. اینجا می بینه توجه شما بهش جلب شد(با کار خوبش)

به مرور می فهمه فقط تو رفتارهای مثبت می تونه توجه شما را داشته باشه و برایش سایر رفتارها و لجبازی سودی نداره.

در مورد تکنیک های تنبیه و تشویق هم مطالعه بفرمایید.که نباید بیش از حد باشه.چه تنبیه و چه تشویق.ولی تشویق یکم بیشتر باید باشه.

کتاب های تربیت کودکان هم مفید هستند.

تو حرفاتون آرامش خاصیه دوستش دارم:72: حتما تو خانواده آرومی بزرگ شدی برعکس من.اگه بخوام همینجور پیش برم پسرم میشه یکی عین خودم بدون اعتماد بنفس،عصبی،زودرنج،حساس این روشایی رو که گفتید خیلی صبر و حوصله میخواد منم نمیتونم یهویی همشو انجام بدم ولی از همین امشب شروع کردم مثلا پسرم تبلت شوهرمو میخواست شوهرم گفت نه،پسرم به گریه افتاد یواشکی به شوهرم گفتم بهش نده و من از پسرم پرسیدم امروز خونه عمه خوش گذشت و پسرم کلا تبلتو یادش رفت
بازم ممنونم خواهرم:43:

با این چیزایی که من گفتم امکان داره پسرم پیش فعالی داشته باشه؟خیلی کارای خطرناک میکنه به قابلمه داغ دست میزنه دستشو سریع از روی شعله آتیش رد میکنه وقتی پشت بوممون میریم میگه دلم میخواد خودمو پرت کنم پایین ولی چون خودکشیه و خدا منو جهنم میبره نمیکنم من نمیدونم تیک عصبی دیگه چیه هرکاری میکنه میگه تیک عصبیمه از کنارم رد میشه دست و پاهاشو میزنه به من میگه ببخشید تیک عصبیم بود :47:

- - - Updated - - -

​نسبت به یکی از دخترعمه هاش خیلی حساسه میگه حسوده ازش بدم میاد دوست داره خودش همیشه موفق باشه تو مدرسه معلما حسرت هوشش رو میخوردند با اون سوالاییکه میپرسه ولی خیلی سر به هواست و توجه نداره

ممنون خواهر خوبم بابت نظر لطفت. :43:

خب عزیزمشما هم می تونید آرامش داشته باشید. فقط باید روی خودتون کار کنید.

من خودم معتقدم یک مادر اول باید به خودش برسه تا بتونه مادری کنه.مثلا باید تغذیه خوبی داشته باشه.ورزش کنه. هدف داشته باشه. ارتباطات اجتماعی مفید داشته باشه و رابطه معنوی خوبی با خدا داشته باشه که منتهی به یک روحیه فوق العاده شادب و خوب بشه. و بتونه این روحیه را به فرزندش منتقل کنه. پس اول حتما به خودت برس.

آشفته جان از تعریفایی که از پسر گلت کردی کاملا مشخصه پسر خیلی باهوشی داری و حتی این پسر استعداد معنوی بالایی هم دارد.

خدا را شکر کن که مادر همچین پسری شدی.و این شکر را عملی به جا بیار.

ببین من معتقدم اگر آدم به موقع تلاش نکنه بعدا مجبور میشه چندین برابر بیشتر زحمت بکشه.

مثلا اگر در این سن حساس رو شخصیت فرزندت کار نکنی تو سن نوجوانی و جوانی کار بسیار بسیار دشوار تری خواهی داشت.

درست می گی الان مقابله با لجبازی کودکت سخته .اگر از همان ابتدا این نکته تربیتی (که کاملا روانشناسانه هست و مشاوران اینگونه می گویند) را انجام می دادی الان کارت راحت بود. ولی این را بدون اگر باز هم الان این کار را به تعویق بیاندازی در آینده کارت صد برابر سخت تر خواهد شد.

اینجوری که فکر کنی خود به خود صبر و حوصله ات میاد.

نهایتش یک هفته یا 1 ماه گریه ها و لجبازی اش را تحمل می کنی ولی یک عمر راحت می شی.

به نظرم ارزشش را داره.

به مرور نکات تربیتی که به ذهنم می رسه را در پست های بعد خواهم گفت.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زن آشفته

با این چیزایی که من گفتم امکان داره پسرم پیش فعالی داشته باشه؟خیلی کارای خطرناک میکنه به قابلمه داغ دست میزنه دستشو سریع از روی شعله آتیش رد میکنه وقتی پشت بوممون میریم میگه دلم میخواد خودمو پرت کنم پایین ولی چون خودکشیه و خدا منو جهنم میبره نمیکنم من نمیدونم تیک عصبی دیگه چیه هرکاری میکنه میگه تیک عصبیمه از کنارم رد میشه دست و پاهاشو میزنه به من میگه ببخشید تیک عصبیم بود :47:

- - - Updated - - -

​نسبت به یکی از دخترعمه هاش خیلی حساسه میگه حسوده ازش بدم میاد دوست داره خودش همیشه موفق باشه تو مدرسه معلما حسرت هوشش رو میخوردند با اون سوالاییکه میپرسه ولی خیلی سر به هواست و توجه نداره

---

چقدر پسرتون بامزه است! :311:

نه فکر نکنم بیش فعال باشه. بچه های بیش فعال باهوش نیستند و تمرکز ندارند. بیش فعالی یک اختلاله. (حالا بازم مشورت کنید.)

پسر شما شیطونه.و خیلی هم کنجکاوه! و خوشش میاد توجه یگران را جلب کنه!

شما باید شیطنتش را جهت دهی کنید.

مثلا من همین چندوقت پیش توی یک کتاب خانه کتابی دیدم که اسمش یادم نیست ولی تقریبا عنوانش این بود: سوالاتی که بچه ها از روی کنجکاوی می پرسند.

مثلا پشه ها صبح ها کجا می رن؟ چرا ماهی ها تو آب پلک نمی زنند؟ و...

خیلی سوالات جالبی بود. خوب اگر همچین کتابی به دست بچتون برسه خیلی کنجکاوی هاش پاسخ داده میشه و واقعا به استعدادش جواب داده میشه.

زمان ما هم یک مجله های دانشمند بود. خیلی خوب بود.چیزای خوبی داشت.

الان تو روزنامه فروشی ها مجله ای به نام دوست برای بچه ها هست که می تونید اشتراکش را بگیرید.

یا زمان ما بابام یک کتابی برام گرفته بودند که آزمایشات خانگی توش داشت. منم هر روز یکیش را انجام می دادم. خراب کاری هم می کردم.ولی اشکالی نداشت. سرم کلا گرم بود. خیلی هم تشویق می شدم.

فکر کنم الان از اون کتابها بهترش تو بازار باشه.

خلاصه اینکه دم دستش چیزایی بذارید که سرش را به نحو خوب گرم کنه.و استعدادش جهت دهی بشه. اینجوری آرام تر هم میشه.

بعدا یک بچه ای دارید که از ذهنش تو کارهای خوب و مفید استفاده می کنه نه خدای نکرده فکرهای بد.

ممنون مصباح الهدی واقعا ه برازنده این اسمی بی ریا میگم:43:
لجبازیش رو با کمی صبر و حوصله میشه درستش کرد شلخته بودن و بی توجهیش اصلا نمیدونم چطوری باید برخورد کنم
امروز خواهرم اومده بود خونم با رفتاراش پدر خواهرمو دراورد
۱.تو مهمونیها چطوری کنترلش کنم فوق العاده شیطونی میکنه؟
۲.چطوری تشویقش کنم که توwc دستشو و جسارتا خودشو بشوره؟
۳.وقتی سر و صدا و داد و هوار راه میندازه(واسه بازی نه لج بازی) چطوری باهاش برخورد کنم؟
من تو محیط بسته بزرگ شدم پدرم نمیذاشت تنهایی جایی برم حتی بانک خیلی از مسائل رو مدتی بعد از ازدواج متوجه شدم اما نمیخوام پسرم عین خودم بار بیاد چطوری آگاهش کنم راجع به زایمان حیوونا سوال میپرسه من پیچوندمش بلد نبودم چی بگم نمیشه بگم شکمشو بریدند که میره جلو آینه خودشو میبینه میگه من چطوری بوجود اومدم من تو جوابش میگم منو بابات احساس تنهایی میکردیم از خدا خواستیم و تو رو به ما داد میگه پس الان چرا من از خدا میخوام یه خواهر به من بده نمیده میگم خدا خودش میدونه کی باید بده شاید الان مصلحت نباشه(کلا واسش باز میکنم) ولی جوابایی که بهش میدم قانعش نمیکنه منم بعضی از سوالاشو خلاصه جواب میدم

- - - Updated - - -

شلخته هم هست نظم براش معنایی نداره
پسرا به باباشون میرند دیگه من دوتا پسر دارم نه یکی:311:

سلام آشفته جان :72:

خودم سوالاتت را بلد نبودم برای همین رفتم از مادرم پرسیدم.ویژگی های پسرت هم گفتم.

جمع بندیم را می گم:
پسرت خیلی خیلی باهوشه.و تربیت یک فرزند باهوش حساس تره و صبر و انرژی بیشتری از فرزند معمولی لازم داره.

حجت الاسلام و المسلمین آقای راستگو که یادتون هست؟ تو تلویزیون برای بچه های دهه شصتی با بازی قصه می گفتند. ایشون می گن روایت داریم بچه ای که تو کودکی خیلی شیطنت و بازیگوشی بکنه تو بزرگسالی آدم مهمی میشه.

باید بذاری شیطنت هایش را بکنه. نباید خیلی بهش امر و نهی بکنی. چون براش عادی میشه و تاثیرش از بین می ره و حتی نتیجه عکس می ده. فقط جاهای حساس باید قاطع باشی که اینجا تاثیر می ذاره و همون طور که تو پست قبلم گفتم اصلا نظرت را نباید تغییر بدی.


تو جمع مهمانی اصلا نباید تحقیر بشه و باید به عنوان یک پسر خوب ازش یاد بشه. در غیر این صورت تاثیر منفی روی شخصیتش خواهد گذاشت. اگر تو خونه شیطونی هایش را بکنه تو مهمانی شیطونیش کمتره.


بچه وقتی شیطونی کرد نباید به وسیله اون شیطونیش تحقیر بشه. مثلا داره تو کار خونه مثلا کمک می کنه یک هو پایش به گلدون می خوره و می شکنه. نباید بزنید تو ذوقش. باید از کار خوبش تعریف کنید مثلا بگید آفرین پسرم امروز چقدر خوب به من داشتی کمک می کردی. یا چقدر بازی جالبی داشتی می کردی ولی انگار حواست نبودها؟!عیب نداره پیش میاد.از این به بعد بیشتر دقت می کنی.

یعنی اول اونجاهای خوبش را می گید بعد اشتباهش. تا تحقیر نشه و عزت نفس داشته باشه و فکر کنه یه ارزشی پیش شما داره که دیگه دلش نخواد با کار بد اون ارزش را پیش شما از دست بده. این خیلی مهمه.

اگر پیش شما اعتبار داشته باشه خیلی می تونه به این که حرف شما در او تاثیر بذاره مهم باشه.

کاملا باید برای این بچه برنامه ریزی کرد و بدون برنامه نباید بمونه. چون عواقب بدی داره. مثلا همون پست قبلم خوبه. یا اینکه کلاس های ورزشی بره و... تو محیط های سالم باشه و مواظب باشید با دوست ناباب دوست نشه. حتما مدرسه خوب و مذهبی بره.

************************

در مورد WC پرسیدم.گفتند که باید این طوری بهش بگید:

پسرم اگر خودت را نشوری خدای نکرده مریض می شی ها! بدنت می خواره و زشته جلوی مردم خودت را بخوارونی. اون وقت مردم چی می گن؟
اگر گفت بدم میاد.دستم کثیف میشه.بگید: اشکال نداره که. با صابون می شوری. خیلی هم تمیز میشه. ببین صابون همه کثیفی را از بین یبره. بعد مثلا دو تایی دستاتون را بشورید و بعد دستش را بو کنید بگید به به چه قدر دستت تمیز و خوش بو شده!
بعدش یه صابون خوش بو هم به انتخاب خودش برایش بگیرید.همین طور صابون جیبی های خمیری مدرسه هم خوبه برای مدرسه اش.تا ذوق بکنه بره دستشویی:دی

اینجا باید حواستون باشه پسرتون وسواسی نشه که مثلا دیگه دستش را بیش از حد بشوره. بهش بگید وقتی یک بار خوب دستش را کفی کنه و بعد با آب بشوره تمیز میشه.
*****************************
یک نکته هم در مورد تشویق بگم:

ببینید والدین دو جور تشویق می کنند که یک جورش اشتباهه.

الف) به بچه می گن اگر ساکت باشی اگر درست را خوب بخونی اگر فلان کار را بکنی برایت مثلا فلان چیز را می خرم.
این کاملا اشتباهه. چون بچه ارزش کارش را نمی فهمه و عادت می کنه که باید اول بهش بگن براش چی کار می کنند تا بعدش کار خوب بکنه. یعنی عملا بچه رشوه خوار میشه.

ب) هروقت بچه کار خوبی کرد،بعدش تحسین و تشویق میشه.متناسب با ارزش کار خوبش. اینجوری بچه می فهمه چه کارهایی ارزشمنده و بهش ترغیب میشه و می دونه اگر کار خوب بکنه متناسبش دید مثبت بهش میشه. نه این که منتظر باشه اول باهاش شرط کنند بعد کار خوب بکنه.
این روش درسته.

*****************************

در مورد سوالات هم که می پرسه حتما باید جوابش را در سطح کنجکاویش بدین.وگرنه شما براش غیر قابل اعتماد میشین. اگر بلد نبودین صادقانه بگید پسرم من این سوال را برات حتما می پرسم.

پیشنهاد می کنم لینکهای زیر را هم حتما مطالعه بفرمایید:

کنجکاوی های یه دختر 5 ساله(اینو حتما بخونید.و ایده بگیرید.خیلی جالبه)

راهنمای تربیت جنسی پسران

راهنمای تربیت جنسی دختران

شکرگزار این باشید که مادر پسری باهوش شدین.و این فرصت را هدر ندهید.
موفق باشی :72:

- - - Updated - - -

مصباح الهدی ممنونم عاقبت بخیر بشی خانومم:72:

مصباح الهدی عزیز من هم مثل زن آشفته عزیز خیلی از راهنمایی هات ممنونم.
خوش به حالت عجب مادر آگاهی دارید.
من که هنوز بچه ندارم. و خیلی هم کم صبرم.
زن آشفته عزیز لطفا راهکارهایی که مصباح الهدی گفتند رو اجرا که کردید، بیاید بگید که برای ما هم مفید باشه.
:72::72::72::72::72:

کاملیاا ممنونم حتما گلم:72:
من تو انجمن آزاد شارژ کردم فقط نمیدونم چه جوری باید عضو بشم:325:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زن آشفته

کاملیاا ممنونم حتما گلم:72:
من تو انجمن آزاد شارژ کردم فقط نمیدونم چه جوری باید عضو بشم:325:

---

به مدیر همدردی پیام خصوصی ارسال کن. شاید اشتباه شارژ کردی یا شاید هم باید پیگیری بشه.
عزیزم عاشق پسرت شدم. هفته پیش داشتم از شیطونیاش واسه شوهرم تعریف میکردم. کلی با هم خندیدیم. خوش به حالت که بچه به این باهوشی داری. ولی خب چون خیلی باهوشه تربیتش سخت تره چون هر ترفندی رو زود میفهمه.
موفق باشی.:72:

کاملیا ممنونم عزیزم انشاالله خودت صاحب فرزند صالح و باهوش بشی:72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زن آشفته

کاملیا ممنونم عزیزم انشاالله خودت صاحب فرزند صالح و باهوش بشی:72::72:

---

ان شاء الله عزیز دلم.
التماس دعا
:72::72::72::72::72:

سلام.نماز و روزه قبول
پسرم مدتیه تیک عصبی گرفته ابتدا غذاها رو به انگشتای پاش و زانوهاش میزنه بعد میخوره الان مدتیه این تیکها رو صورتش اومد لباشو کج میکنه گردنشو اینور و اونور میبره یعنی دیشب این حالتش خیلی شدید بود وقتی دیدمش گریم گرفت قبلا که این حالت میشد دکتر بردیمش قرص نیزوپرد داده بود(ندادم بخوره) و گفت چون تنهاست اینجوری میشه و پارک ببرینشو ... من نمیدونم چرا اینجوری میشه مدتیه جلو بچه ام با همسرم دعوا نمیکنیم شاید در حد حرف فقط صدامون بالا نمیره.پسرم با تبلت و لب تاب خیلی کار میکنه ولی فکر نمیکنم این باشه.پسرم شیطونه و خواهرمم از من عصبی تره و سر پسرم داد میزنه و کتکش میزنه پدرم ادعا داره دوستش داره ولی اونم .... بیش نیست(به من میگه بچمو کاریش نداشته باش ولی خودش اذیتش میکنه میگه علاقه دارم نیشکونش میگیرم) ما همه شدیم برده بابام از خودم، خانوادم ،شوهرم متنفرم
ایکاش منی وجود نداشتم تا پسرم نبود همش تقصیر پدرمه دوباره از پدرم متنفر شدم چه بلاها سرم نیاورد(کدوم بچه میتونه آروم بزرگ شه که پدرش تو بچگی دستو پاشو با شیشه میبرید)
حالا پسرم داره میکشه چون عصبی شدم ولی نمیذارم عین من بشه

- - - Updated - - -

مصباح الهدی و عزیزانی که کمکی از دستشون بر میاد ممنون میشم راهنماییم کنند من چکار کنم این تیکاش پیش نیاد و کاملا رفع بشه خانواده عصبی من روش اثر میذارند چون تو یک مجتمع هستیم

با سلام

تربیت حوصله و صبر می خواهد ، پروژه می خواهد ، مطالعه می خواهد ، دقت می خواهد و ...... مهمتر از همه آارمش می خواهد .

بچه بسیار منعکس کننده وضعیت پدر و مادر و بخصوص مادر هست . کم حوصلگی ، کم صبری و .... از ایشون دقیقاً انعکاس حالات خود شماست ، یعنی آموخته شده هست . بچه ها حتی در زمان جنینی از محیط و رفتار پدر و مادر تأثیر می گیرند .

چقدر در زمینه تربیت فرزند مطالعه داشتید و دارید ؟ چقدر با حوصله نه با عجله در پی فهم درست او برنامه ریزدر جهت تربیت او بوده اید ؟

خیلی وقتها تربیت این است که ما مراقب رفتار و حالات خود باشیم و هرچه می خواهیم فرزندمان باشد سعی کنیم خودمان باشیم . بسیار اوقات تربیت می شود تربیت چه چیز نیست .... کتابی هست از دکتر عبدالعظیم کریمی با همین عنوان تربیت چه چیز نیست ،سعی کنید مطالعه کنید و به کار ببندید .

مشکل عمده فرزند شما خود شما هستید ، شما با وابستگی شدید حال و احوالتان به اطرافیانتان و مستقل و صبور و قوی نبودنتان ، شما با احساس محوری و بی ثباتی های زیاد احساسیتان ...... کافیه شما روی خودتان زوم کرده و کار کنید و در رابطه بافرزندتان :

1 - با او با آرامش رفتار کنید حتی وقتی او عصبی هست یا لج بازی می کند

2 - قاطع باشید نه به معنای خشن یعنی تکلیفی به او می دهید و برنامه ای دارد هرجور می خواهد در برود نپذیرید امابه زور هم او را ننشانید پای برنامه اش بلکه در مقابل کوتاهی ها برنامه تنبیهی محرومیت از یک سری امتیازها قرار دهید آن هم با روش صحیح و در عین محبت و احترام به او . مثلاً مشقش را ننوشته ، شما اشتباه می کنید که خود را به در و دیوار می زنید که او بنویسد . روش درست این است که برای تکالیف او محدوده زمانی مشخصی تعیین کنید و اعلام کنید که از این زمان تا این زمان وقت دارد که به کارهایش برسد و از آن به بعد وسایل درسی او باید جمع شود و حق ندارد ادامه دهد و روی این جدی باشدی ، نگران افت تحصیلی و تنبیه شدنش در مدرسه نباشید و بگذارید با تبعات بی نظمی و طبق برنامه نبودنش خودش مواجه شود نه اینکه شما خود را به آب و آتش بزنید که چنین پیش نیاید .

فرزند شما در دوره 7 سال دوم هست ، یعنی دوره اطاعت یعنی زمانی که شما باید مسلط باشید و او مطیع و این پتانسیل در درون بچه ها هست بنا براین با اصول رفتاری درست برای او تکالیف تعیین کنید . به کمک پدرش هدف گذاری کنید و روشهای رفتاری با او را تنظیم کنید . در خصوص رفتارهای این دوره و بازیهای خاص این دوره و ... مطالعه داشته باشید .

می توانید برای عملکرد بهتر با روانشناس کودک بطور حضوری مشاوره بگیرید .

فرزندتان را درگیر بازیهای فکری و معماها کنید در اوقات فراغت . خود را ارتقاء دهید . نسبت به بعضی رفتارهای او باید خود را به تجاهل بزنید . حرفهایی مثل تیک عصبی و .... بیشتر حکایت از جلب توجه دارد ....

هرچقدر شما قویتر باشید و بیشتر به او نزدیک باشید از شما بیشتر تأثیر خواهد گرفت و اثرات مخرب رفتار اطرافیان خنثی می شود شما نسبت به تأثیر احتمالی در قالبی بسیار ظریف مثل داستان به او یاد دهید . مثلاً پدر بزرگش طوری رفتار کرده که او در پناه پدر بزرگ حرف شما را نادیده گرفته ... شما در وقت مناسب و با ظرافت و با بیان کودکانه در موقعیتی عاطفی از آثار حرف شنوی از پدر و مادر بگویید و اینکه خدا چقدر اینرا دوست دارد و .... و اینگونه او را ترغیب کنید در هر شرایطی حواسش به این باشد که پدر و مادرش چه می گویند و نسبت به حرفشان احترام و اهمیت را روا دارد خواهید دید که اگر فرزند شما این را یاد بگیرد در شرایطی که در مقابل شما دیگری هم پناهش شود باز هم او توجهش به شماست و حرف شما را زمین نمی اندازد .

در خصوص خصوصیات دوره سنی وی آگاهی خود را بالا ببرید و بفهمید که با توجه به خصوصیاتشان چگونه باید با آنها رفتار کرد . نسبت به آنچه در هر دوره سنی باید بیاموزند و داشته باشند نیز آگاهی خود را بالا ببرید و مطابق این آگاهی برنامه ریزی کنید . مثلاً داشتن تبلت و لب تاپ اصلاً مناسب این سن نیست و آسیب زا هست و وابستگی های مخرب آفرین هست و نیاز هم بهش ندارد . حتی در خصوص نوع اسباب بازی و ابزار سرگرمی او نیز ضرورت سنجی و دقت و مشورت باید داشته باشید و .....

دقت داشته باشید تربیت آرامش ، حوصله ، صبر ، لطافت ، آگاهی بالا و مستمر ، خوش رویی و استمرار نیاز دارد هیجان و عجول بودن و از کاه کوه ساختن مخل آرامش شما و تربیت فرزندتان هست

سلام عزیزم. نماز و روزه شما هم قبول باشه گلم.
اول از همه باید در مقابل خانواده ات بایستی. نمی گم دعوا کن ولی لااقل ناراحتیتو نشون بده.
خواهرت و پدرت حق ندارن روی بچه تو که پاره تنته دست بلند کنند.
باید جدی تر برخورد کنی باهاشون. انقدر منفعل نباش گلم!
رفت و آمدت رو هم کمتر کن باهاشون. میدونم توی یک مجتمع هستی ولی کمتر برو!!! اگر اعتراض کردند تو هم از مشکلات جگر گوشه ات بگو که به خاطر رفتارهای نادرست اونها به وجود اومده.
اول این کار رو بکن و بعد بیشتر واسه پسر گلت وقت بذار. باهاش دوست شو. با شوهرت دوست باش و جر و بحث نکن.
زمان می بره ولی حل میشه. یه پسر خاله داشتم وقتی کوچیک بود خیلی بازی کامپیوتری می کرد خاله ام بردش دکتر گفت تیک هاش به خاطر بازی هاست!!
الان واسه خودش مردی شده و زن هم گرفته خیلی هم ماهه. اثری هم از اون تیک ها نیست. نگران نباش این تیک ها موقتیه و با بزرگتر شده حل میشه.
کاری کن کمتر با لپ تاپو تبلت ور بره گلم.
قربون پسر گلت برم. عاشقش شدم.

آشفته جان،

باید یه تغییر اساسی توی برنامه های زندگیت بدی.
شما که خانه داری، وقت کافی داری لازم نیست که پسرت بره پیش خانواده ات.
وقت و برنامه هر دو نفرتون را چنان پر کن که هفته ای دو سه بار و در حد چند ساعت بره خونه پدرت.

پسرت داره تو یه فضای آشفته زندگی می کنه، برای همین بی نظم و بی برنامه و عصبی شده.
بچه باید بیشترین وقتش را در کنار خانواده ی خودش باشه و با یک برنامه مشخص تربیت بشه.

بچه ها تو خونه ی مامان بزرگ معمولا آزادتر و بی برنامه تر هستند و دائم بذاریش اونجا به ضرر بچه و شماست.

اگر یه کم برنامه های زندگیت را مرتب کنی، نیازت به اونها هم کمتر می شه.
از نظر اقتصادی هم وابستگیت را بهشون کم کن.
همسر شما کارمنده و خیلی از خانواده ها با حقوق کارمندی زندگی می کنند.
شما نیازی ندارید از پدر خودتون، پدر همسرتون و حتی خواهر همسرتون گوشت و برنج بگیرید.
لباسهای بچه را هم اونا بخرن و ...
این وابستگی افتصادی باعث می شه استقلال خانوادگیتون در زمینه های دیگه هم از بین بره.

فرشته مهربان خیلی ممنونم اجرتون با سید الشهدا:72:
کاملیا ممنون عزیزم پاینده باشی:72:
شیدا عزیزم متشکرم خدا حفظت کنه:72:


فرشته مهربان من راجع به تربیت هیچی بلد نیستم یعنی همون رفتارای نامناسبی که پدرم با من داشت رو به فرزندم انتقال میدم البته چند روزیه که اینجا تاپیک زدم برخی رفتارهامو تغییر دادم خودم حس میکنم پسرم بهم نزدیکتر شده بخدا دوست دارم صبور باشم ولی من چیزی به اسم صبر تو خانوادمون وجود نداره که بخوام یاد بگیرم راجع به تربیت همین چندتایی که شما و مصباح الهدی عزیز فرمودید یه سری چیزا یاد گرفتم.روانشناس تو شهر ما تو اون تاپیکم گفتم بدرد نمیخورند فوقش ببرمش استان ولی اول از همه خودم طبق فرموده شما و بقیه عزیزان به تغییر احتیاج دارم.این کتابی که فرمودید راجع به همه چی توضیح میده مثلا چه طوری با بچه برخورد کنم مخصوصا در مقابل لج بازیهاش و بی توجهیش؟؟


کاملیا پدرم اربابه کسی جرأت نداره بهش بگه بالای چشمت ابروست چند بار ناراحت شدم ولی فایده نداره.اره لب تاب خیلی بازی میکنه یه مدت که ازش دور میکنم خوب میشه ولی همزمان من محبتمم بیشتر میکنم واسه همین میگم شاید به لب تاب و...ربطی نداشته باشه.در هر حال ازش دور کردیم

شیدا تمام مشکلات من همین مستقل نبودنمونه درست فرمودید.چون پسرم حوصلش سر میره بالا میره میگه مامان جون تو خونشون ال سی دی داره میرم اونجا کارتون ببینم (تلوزیون ما معمولیه)بارها راجع به فروش خونه با همسرم صحبت کردم اما چون میدونه جدایی به ضررشه قبول نمیکنه راستش کاری هم از دستش بر نمیاد.اگه خانوادم برای پسرم لباس نخرند واسه شوهرم فرقی نداره یکسال همین کار و کردند و پسرم لباسای کوتاه و ژولیده تنش بود.اره حقوقش کارمندیه ولی بلد نیست مدیریت کنه هر دفعه وام میگیره یا پولاشو میذاره تو بورس که همش افت داره منم دوست ندارم برنج رو از خونه دیگران بیاره ولی میاره و به دروغ به من میگه خریدم منم حقیقت رو از زیر زبونش کشیدم.


قراره براش پازل و نقاشی و خوشنویسی سنا بگیرم.باز بازیهایی که هوشی باشه و جذاب و اصلا براش تکراری نشه چی خوبه؟؟

- - - Updated - - -

چه بازیهایی واسه کودک 7 ساله خوبه فقط قیمتش مناسب باشه بازیهایی که مشغولش کنه و اصلا براش تکراری نشه.؟

سلام طاعات و عبادات قبول:72:
با بی نظمی و شلخته بودن فرزندم چطوری برخورد کنم؟لباساش همیشه نامرتبه.من اگر الان خونه رو تمیز کنم پنج دقیقه بعد افتضاحه.اتاقش که عین سطل زباله پر از کاغذ پاره و تکه های اسباب بازیشه چند بار تو پام رفت پدرم دراومد.
هنوز تیک رو داره کمی بهتر شد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط عبرت

سلام طاعات و عبادات قبول:72:
با بی نظمی و شلخته بودن فرزندم چطوری برخورد کنم؟لباساش همیشه نامرتبه.من اگر الان خونه رو تمیز کنم پنج دقیقه بعد افتضاحه.اتاقش که عین سطل زباله پر از کاغذ پاره و تکه های اسباب بازیشه چند بار تو پام رفت پدرم دراومد.
هنوز تیک رو داره کمی بهتر شد

---

سلام عبرت جان.(راستی اسم جدید مبارک!) :72:

به نظرم می تونی اول تو قصه براش از نظم و... بگی. بچه ها خیلی قصه دوست دارند!

بعد سعی کنی اوایل با محبت و مهربانی تو بازی بچه ات شرکت کنی و بعد از اتمام بازی بگی خوب حالا باید با کمک هم وسایل بازیمون را جمع کنیم .

بعد هم با تشویق و روی گشاده بهم کمک کنید. مثلا بگو آفرین پسر گلم این مداد رنگی هایت را هم بردار. وقتی خودش چیزی را برداشت بگید آفرین. این ها را هم بذار تو کمدت.

بعد که با راهنمایی های شما مرتب کرد بگید چقدر پسر مرتبی دارم. آقا شده. برای خودش مردی شده.

خلاصه اینجوری تشویقش کنید و چند بار تو مرتب کردن همراهیش کنید.

می تونید هم بگید با هم مسابقه بذاریم. این سمت اتاق را تو مرتب کن. این سمت را هم من. ببینیم کی بهتر و زود تر مرتب می کنه! بعد شما سعی کنید تو این مسابقه پسرتون برنده بشه.

کلا وقتی اتاقش را مرتب کرد از اتاقش تعریف کنید. بگید چقدر وقتی اتاقت مرتبه آدم بهتر می تونه بازی کنه. چقدر بازی بیشتر بهش کیف می ده. اصلا الان بیا با هم بازی کنیم.

و یک سری قانون هم بذارید. مثلا پسرم وقتی اتاقت نامرتبه نمی تونی تلویزیون ببینی. اول باید مرتب کنی بعد!

و واقعا هم قاطع باشید و نذارید.

یا وقتی اتاقت را مرتب کردی بهت اجازه می دم بازی کنی. اگر بعد بازی وسایلت را جمع نکردی دفعه بعد نمی تونی بازی کنی. چون باید اول همه چیز را از اول مرتب کنی.

یک نکته مهم:

شما براش یه تشویق خوب انتخاب کنید ولی بهش نگید. بذارید به دلیل همین قوانین شما یه مدتی نظم را رعایت کنه. بعد از یه مدت مثلا یک هفته که در حد خودش تونست بهتر بشه(حتی نه خیلی خوب). براش یه اسباب بازی جایزه بخرید!

و بهش بدین بگید این جایزته! من دیدم تو از قبل خیلی پسر بهتری شدی. و نظم را بیشتر رعایت می کنی برات این جایزه را گرفتم!

می تونید براش مثلا جامدادی بگیرید که حتی ذوق کنه مدادهایش را تو جامدادی بذاره و تو نظم تشویق تر بشه!

یا از این سطل آشغال های بچه ها که رنگ و طرح های خیلی شادی داره.

این نکته مهم بود که تشویق را نباید قبل از اینکه بچه کار خوب بکنه به بچه بگیم. چون اون وقت ارزش کارش به جایزه بر می گرده و دفعه بعد اگر جایزه نگیره نمی کنه. ولی در این صورت که گفتم عزت نفسش بالا می ره و می فهمه آدم منظمی هست و شما روش حساب می کنید.

موفق باشید :72:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط عبرت

سلام طاعات و عبادات قبول:72:
با بی نظمی و شلخته بودن فرزندم چطوری برخورد کنم؟لباساش همیشه نامرتبه.من اگر الان خونه رو تمیز کنم پنج دقیقه بعد افتضاحه.اتاقش که عین سطل زباله پر از کاغذ پاره و تکه های اسباب بازیشه چند بار تو پام رفت پدرم دراومد.
هنوز تیک رو داره کمی بهتر شد

---

سلام عبرت جان.(راستی اسم جدید مبارک!) :72:

به نظرم می تونی اول تو قصه براش از نظم و... بگی. بچه ها خیلی قصه دوست دارند!

بعد سعی کنی اوایل با محبت و مهربانی تو بازی بچه ات شرکت کنی و بعد از اتمام بازی بگی خوب حالا باید با کمک هم وسایل بازیمون را جمع کنیم .

بعد هم با تشویق و روی گشاده بهم کمک کنید. مثلا بگو آفرین پسر گلم این مداد رنگی هایت را هم بردار. وقتی خودش چیزی را برداشت بگید آفرین. این ها را هم بذار تو کمدت.

بعد که با راهنمایی های شما مرتب کرد بگید چقدر پسر مرتبی دارم. آقا شده. برای خودش مردی شده.

خلاصه اینجوری تشویقش کنید و چند بار تو مرتب کردن همراهیش کنید.

می تونید هم بگید با هم مسابقه بذاریم. این سمت اتاق را تو مرتب کن. این سمت را هم من. ببینیم کی بهتر و زود تر مرتب می کنه! بعد شما سعی کنید تو این مسابقه پسرتون برنده بشه.

کلا وقتی اتاقش را مرتب کرد از اتاقش تعریف کنید. بگید چقدر وقتی اتاقت مرتبه آدم بهتر می تونه بازی کنه. چقدر بازی بیشتر بهش کیف می ده. اصلا الان بیا با هم بازی کنیم.

و یک سری قانون هم بذارید. مثلا پسرم وقتی اتاقت نامرتبه نمی تونی تلویزیون ببینی. اول باید مرتب کنی بعد!

و واقعا هم قاطع باشید و نذارید.

یا وقتی اتاقت را مرتب کردی بهت اجازه می دم بازی کنی. اگر بعد بازی وسایلت را جمع نکردی دفعه بعد نمی تونی بازی کنی. چون باید اول همه چیز را از اول مرتب کنی.

یک نکته مهم:

شما براش یه تشویق خوب انتخاب کنید ولی بهش نگید. بذارید به دلیل همین قوانین شما یه مدتی نظم را رعایت کنه. بعد از یه مدت مثلا یک هفته که در حد خودش تونست بهتر بشه(حتی نه خیلی خوب). براش یه اسباب بازی جایزه بخرید!

و بهش بدین بگید این جایزته! من دیدم تو از قبل خیلی پسر بهتری شدی. و نظم را بیشتر رعایت می کنی برات این جایزه را گرفتم!

می تونید براش مثلا جامدادی بگیرید که حتی ذوق کنه مدادهایش را تو جامدادی بذاره و تو نظم تشویق تر بشه!

یا از این سطل آشغال های بچه ها که رنگ و طرح های خیلی شادی داره.

این نکته مهم بود که تشویق را نباید قبل از اینکه بچه کار خوب بکنه به بچه بگیم. چون اون وقت ارزش کارش به جایزه بر می گرده و دفعه بعد اگر جایزه نگیره نمی کنه. ولی در این صورت که گفتم عزت نفسش بالا می ره و می فهمه آدم منظمی هست و شما روش حساب می کنید.

موفق باشید :72:

مصباح الهدی سلام عزیزم ممنونم خواهرم.گل.گل.گل(شکلکم فعال نیست)درست میگی خانومم من چند بار همینکارو کردم یعنی باهم جمع کردیم ولی عادت کرده هر بار میگه کمکم کن.شکر خدا خودش صبحا میره دست و صورتشو میشورهدیشب ده دقیقه پیشش خوابیدم امروز صبح با آرامش بیدار شد(شوهرم با پسرم میخوابه)تصمیم گرفتم منم شبی ده دقیقه بینشون بخوابم.راجع به نظم بیشتر راهنماییم کنید ممنون میشم

سلام نماز و روزه قبول
شکر خدا پسرم بهتره.ازتون میخوام واسه سلامتی پسرم دعا کنید خیلی ممنونم:72:

سلام مجدد
پسرم دلش دوچرخه میخواد و شوهرمم قراره براش بخره اما من مخالفم چون پسرم قبول نمیکنه تو حیاط بازی کنه میگه باید برم بیرون اما من نگرانم و دلهره دارم چون پسری نیست که هوای خودشو داشته باشه و مراقب خودش باشه فوق العاده سر به هواست
همین چند روز پیش شوهرم به پسرم گفت برو سلمانی نوبت بگیر پسرم رفت و شوهرم پشت سرش .پسرم میگه مامان نزدیک بود یه ماشین بهم بزنه محکم ترمز کرد با اینکه شوهرم همراهش بود حالا اگه تنها باشه که دیگه....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط عبرت

سلام مجدد
پسرم دلش دوچرخه میخواد و شوهرمم قراره براش بخره اما من مخالفم چون پسرم قبول نمیکنه تو حیاط بازی کنه میگه باید برم بیرون اما من نگرانم و دلهره دارم چون پسری نیست که هوای خودشو داشته باشه و مراقب خودش باشه فوق العاده سر به هواست
همین چند روز پیش شوهرم به پسرم گفت برو سلمانی نوبت بگیر پسرم رفت و شوهرم پشت سرش .پسرم میگه مامان نزدیک بود یه ماشین بهم بزنه محکم ترمز کرد با اینکه شوهرم همراهش بود حالا اگه تنها باشه که دیگه....

---

سلام عبرت جان کاملا بهت حق می دم.

این هایی که گفتی یه طرف.دوست شدن پسرت با پسرای خیابون هم یه طرف.

مردم معلوم نیست بچه هاشون را چه جوری تربیت می کنند!!! که حرف های زشت و رکیک بلدند!

من بودم نمی ذاشتم پسرم بازی هایش و شیطونی هایش را ببره بیرون و کلی بی تربیتی یاد بگیره. پسر شما هم باهوشه و زود یاد می گیره.

ای کاش فرشته مهربان بیاد و راهنمایی کنه.

ولی بهتره براش یک کلاس ورزشی تدارک ببینی.

نه هر کلاس ورزشی که همه جور آدم بی فرهنگی باشه. به نظرم ورزش های رزمی خوبه. من خودم خیلی کم کلاس ورزش رزمی رفتم اما ادامه ندادم.(راستش واحد تربیت بدنی2)

واقعا ادب و اخلاق تو این ورزش هاست. اولین چیزی هم که به آدم یاد می دن گذاشتن ادب و احترامه! به خصوص به استاد!

من تکواندو رفتم. بازم تحقیق کن ببین کدوم برای پسرت خوبه.ولی من فکر می کنم چون تو تکواندو پوشش های محکمی می پوشند و کلاه می ذارن آسیب ها کمتر میشه.

ورزشکارانش را هم که دیدی چقدر مودب هستند! برعکس بعضی ورزشکارای دیگه!

مصبا ح الهدی سلام عزیز دلم ممنون خواهرم
ما هم نزدیک خونمون فضای سبزه و تاب داره هر چی اصرار میکنه برم قانعش کردم که آدمای درستی تو پارک نیستند شکر خدا راضی شد اما دوچرخه رو میگه تو حیاط ماشینه چطوری برم.اگرم من همراهش برم همسن و سالاش مسخرش میکنند.یه پسر از بچه من کوچکتر یه فحشی به یکی از دوستاش داد من دهنم وا موند خیلی جای بدی زندگی میکنیم شبا اکثرا صدای آژیر ماشین پلیس میاد دارند معتادا رو جمع میکنند

بعدش بخاطر شغل بابام و موقعیتش خانواده دشمن داری هستیم پارسال یکی از آشنایان که الان معتاد هم هست از پسرم میپرسه اگه تو رو بدزدم بابابزرگت چقدر بابت آزادیت پول میده
واسه همین خیلی میترسم.ولی اگر تا آخر همینطور داخل خونه نگهش دارم میترسم اعتماد بنفسش پایین بیاد که تقریبا اومده.اگر شهربازی یا بیرون بریم چند متر ازش فاصله داشته باشیم گریه میکنه فکر میکنه گمش کردیم.نمیتونم با خرید دوچرخه مخالفت کنم چون باباش بهش قول داد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط عبرت

مصبا ح الهدی سلام عزیز دلم ممنون خواهرم
ما هم نزدیک خونمون فضای سبزه و تاب داره هر چی اصرار میکنه برم قانعش کردم که آدمای درستی تو پارک نیستند شکر خدا راضی شد اما دوچرخه رو میگه تو حیاط ماشینه چطوری برم.اگرم من همراهش برم همسن و سالاش مسخرش میکنند.یه پسر از بچه من کوچکتر یه فحشی به یکی از دوستاش داد من دهنم وا موند خیلی جای بدی زندگی میکنیم شبا اکثرا صدای آژیر ماشین پلیس میاد دارند معتادا رو جمع میکنند

بعدش بخاطر شغل بابام و موقعیتش خانواده دشمن داری هستیم پارسال یکی از آشنایان که الان معتاد هم هست از پسرم میپرسه اگه تو رو بدزدم بابابزرگت چقدر بابت آزادیت پول میده
واسه همین خیلی میترسم.ولی اگر تا آخر همینطور داخل خونه نگهش دارم میترسم اعتماد بنفسش پایین بیاد که تقریبا اومده.اگر شهربازی یا بیرون بریم چند متر ازش فاصله داشته باشیم گریه میکنه فکر میکنه گمش کردیم.نمیتونم با خرید دوچرخه مخالفت کنم چون باباش بهش قول داد

---

عبرت جان آواتار جدیدت مبارک!

دوست دارم دخترم این شکلی بشه :دی

اگر بتونی با پسرت معامله کن. بهش بگو اگر کلاس تکواندو بره بیشتر بهش خوش می گذره و دوستان بهتری پیدا می کنه!

حتما از این که بیرون با هر کسی (اونم محل شما) دوست بشه پرهیز کن.

حتی پیشنهاد می کنم پسرت را ببر مسجد.نه اینکه فکر کنی از جنبه مذهبی دارم می گم. نه. چون تو مسجد لااقل شاید با کی تو محلتون آشنا شه که خوب باشه. و از همین بچگی تو گوشش چیزای خوب می ره نه بد.

من یادمه مامان بابام خیلی خیلی حساس بودند که ما با چه کسانی دوست می شیم.

مواظب پسرت باش.

وضعیت فرهنگی و ادب بچه ها افتضاحه.

نمی دونم مادران هم خانه دار هستند ها! کلی هم وقت دارن. نمی دونم چرا بچه هاشون اینجوری بزرگ می شن. حرفهایی می زنند که برای پسرت تو این سن سم هست.و باعث میشه مثلا پسر شما که تو این سن میاد از شما می پرسه چه جوری به دنیا اومده.ذهنش به سمت خیلی چیزای دیگه بره که براش واقعا زوده.

کلاس ورزشی ،نقاشی و...یادت نره.رو این تمرکز کن.

یه چیزی از بچه می گیری باید سریع براش یه جایگزین بهتر پیدا کنی.

موفق باشی :72:

ممنون عزیزم اتفاقا همین حالا بهش گفتم بجای دوچرخه ببریمت کلاس تکواندو میگه خب چه اشکالی داره با دوچرخه منو بابا میریم :311: پارسال استادش از دستش کلافه شده بود و پسرمم تمایل نشون نمیداد دیگه ادامه نداد خودمم ورزش رو خیلی دوست دارم چون استعدادشو داره اما بی حوصلست

- - - Updated - - -

این اواتاره من دختر خودمه(الکی میگه) انشاالله خشگلتر از اینا رو خدا بهت بده گلم

آشفته خانم سلام
خیلی خوشحال شدم وقتی خوشحالی شما رو دیدم خب خدا رو شکر به کمک دوستان و مصباح عزیز به مشکلات پسرت هم رسیدگی کردی و پیشرفت هم داشتی و البته یه کوچولو هم من بگم البته با اجازه مصباح خانم و البته مادر عزیز و با تجربشون

پسرتو بفرست کلاس فوتبال مسی یا منچستر محلتون با هر سنی که هست وای وقتی لباس تنش میکنه چه ذوقی میکنه خودت ببرش باهاش بمون تو ورزشگاه وبعد بیارش البته اگه وقتشو داری وقتی با بقیه دوستاش که لباس هم رنگشو دارن بازی میکنه چه حسی داره عکس یادت نره

احساس کردم تکفاندو کمی براش خشن باشه بخصوص در تکنیک تنفس انشالله همچنین آواتاری قسمت خودتون هم بشه ومن برا خودتون وپسر گلتون دعا میکنم بهتون سر میزنم برا شاد شدن
پس همیشه شاد باشید
بدرود

سلام

همسرم واسه پسرم دوچرخه رو خرید شکر خدا پسرم قبول کرد بیرون بازی نکنه از صبح که از خواب پا میشه میره تو حیاط حسابی سرگرمش کرد تیکشم خوب شد

همیشه منو میخندونه انقدر پسرم دوست داشتنیه هر کی میبینتش خاطرخواش میشه:18:
بهش میگم یه هدیه واسه بابا بخرم میگه مامان تو داد و بیداد نکنی بهترین هدیه واسه باباست:227:از منم بیشتر میفهمه پسر منه دیگه بخودم رفته باااهوش!!!!:18:

مبارک باشه
میگن حرف راست از بچه بپرس همینه دیگه . بعضی وقتا کوچکترا بخصوص 3 تا 5 سالها حرفایی میزنن که به عقل صدتا بزرگتر نمیرسه
آشفته خانم امشب جلو شوهرت وتشکر واینکه پسرت بدونه باباشو دوست داری پسرتو صدا کن کف دستشو باز کن بوسش کن بعد دستشو ببند بفرستش پیش باباش بزار رو لپ باباش برا سه تا تون خوبه مهر میاره از پسرت بخواه از باباش برات بوس بیاره .
برا عشق ورزیدن و پر ورش مهر دنبال بهانه نباش
:72:

سلام
پسرم حالش خیلی بده به سختی نفس میکشه ازتون میخوام واسش دعا کنید تو رو خدا پسرم یادتون نره اسم پسرم علی هست برای سلامتیش دعا کنید:54:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آرام دل

سلام
پسرم حالش خیلی بده به سختی نفس میکشه ازتون میخوام واسش دعا کنید تو رو خدا پسرم یادتون نره اسم پسرم علی هست برای سلامتیش دعا کنید:54:

---

آرام جان سلام
اولین کاری که میکنی آرامش داشته باش و خونسرد باش تنها که نیستی همسرت یا پدرت که خونه هستن پس اول ببین چی شده شاید دوچرخه سواری تو آفتاب باعث گرمازدگیش شده نترس .

چرا به سختی نفس میکشه علی چند سالشه چیزی خورده یا ضربه ای بهش وارد شده . اگه خیلی حالش بده سریع برید دکتر تب هم داره .
اکه تنهایی یه آزانس بگیر ببرش یا تماس بگیر همسرت خودشو برسونه . گریه نکن با آرامش . رو خودت کنترل داشته باش به همسرت استرس وارد نکن .

سلام آرام جان. :72:

منم همین چندوقت پیش گرما زده شده بودم و به سختی نفس می کشیدم.تی رفتم بیمارستان! حالت تهوع شدید داشتم.

بهم سرم وصل کردند و خوب شدم.

نگران نباش. ببر پیش یک دکتر.چیزی نیست.

برای پسرت حتما خیلی دعا می کنم.الان براش آیت الکرسی می خونم. اتفاقا تو شب قدر خیلی به یادت بودم!و برای زندگیت و پسرت از ته دل دعا کردم. همین طور برای آقا پارسا.

ان شاالله چیزی نیست. نگران نباش!

حتما بهمون خبر بده.

سلام عبادت قبول
الان بیمارستانم پسرم بستری شد شکر خدا بهتره تبش نزدیک40 درجه بود کاملا از حال رفته بود یه لحظه واقعا ناامید شدم الان بهتره بهش سرم وصل کردند چند روزی باید بستری باشه
همسرم چقدر مهربون شد!!!:18:

ممنون ازتون که دعا کردید
پارسا گرامی متشکرم
هدی جونم ممنونم خانومم اجرت با خدا

سلام
پسرم خیلی اسباب بازیهای دخترونه رو دوست داره منم چند باری براش خریدم حتی دوست داره آشپزی کنه.ظرفای کابینت رو میاره بیرون مثلا باهاشون غذا درست میکنه بنظرتون طبیعیه؟خودم میگم چه اشکال داره یه خورده خونه داری هم بلد باشه بعدا به دردش میخوره ولی میخوام مردونه بار بیاد.

عروسک رو زیاد دوست نداره بیشتر دلش میخواد تو کارای آشپزی،تغییر دکور،سفرآرایی کمک کنه منم بهش اجازه میدم آخه خودم خوشم میاد ،اما میگم یه وقت در آینده مشکل ساز نمیشه؟رفتار زنونه پیدا نمیکنه!؟

:72::72::72::325::72::72::72: