تغییر رشته در مقطع کارشناسی ارشد : لطفا همه دوستان نظر بدهند ممنون میشوم

سلام دوستان
خیلی از دوستان قدیمی من میشناسند
من 30 سالم ترم اخر فوق هستم رشته مهندسی خوندم و کار میکنم
یک چند وقتی به دلیل اتفاقاتی که برام افتاد و مطالعاتی که داشتم و همچنین مراجعات زیادی که به روانشناسهای مختلف داشتم به این رشته علاقه مند شدم
الان فقط پایان نامه ام مونده....
میدونید من چندین سال به هم ریختگی های روحی زیادی تحمل کردم
خودم احساس میکنم درصد هوشی نسبتا خوبی دارم همیشه دانشجوی موفقی بودم و قدرت تحلیل و ریاضی خوبی هم دارم
احساس میکنم سالها عمر خودم با ریاضیات سخت حرام کردم و سر کوچکترین مشکلات رفتاری و استرس و.... گیر کردم در حالی که اگر ابتدا اشنایی بیشتری از روحیات خودم و ... داشتم حتما پیشرفتهای بهتری هم میکردم..............
تنها چیزی که این روزها برام انگیزه ایجتد میکنه رفتن به سمینارها و کلاس هایی که به روان شناسی مربوط هست
دلم میخواهد مسیر کاری و درسی ام اهسته اهسته عوض کنم
دلم میخواهد شناختم نسبت به انسانهاو نسبت به خودم بیشتر بشه
به خاطر مشکلات و فشارهای شدید روحی و... که سالها درگیرش بودم و الان شکر خدا کمی بهتر شدم دلم میخواهد این راه خودم ادامه بدهم و بتونم به دیگران کمک کنم
منتها نمیدونم این افکار درست هستند یا نه؟
تو این سن دیر نیست؟
من توانایی اش دارم؟
دوست دارم نظرات دوستان بدونم

سلام پونه جان
تصمیمت خیلی خوبه و جای تحسین هم داره

اگه علاقه مند هستی میتونی تو رشته مورد علاقت درس بخونی و موفق هم میشی
منم پارسال یکی از رشته های روانشناسی رو منابعشو خریدم وقتی میخوندم اصلا به فکر کنکور نبودم انقدر جالب بود که برا خودم میخوندم با میل
اطلاعاتمم خیلی بالا رفت ولی دیگه برگشتم به رشته خودم به دلایلی .

سنت اصلا دیر نیست حتما ادامه بده
با ادامه تحصیل ذهنت جوان میمونه به روز میشی و شاداب تر .
موفق باشی :72:

ممنونم فرشته اردیبهشت عزیز
هنوز خیلی دو دلم
انگار به همفکری و نظرات بیشتری نیاز دارم
اگر کسی تو انجمن هست که روان شناسی خوانده باشه یا مثل من تغییر رشته داده باشه هم ممنون میشوم نظرش اینجا اعلام کنه

با سلام و درود خدمت شما دوست عزیز

اول حرفم میخوام بهتون بگم که سن شما به هیچ وجه دیر نیست برای تغییر رشته و اینکه مسیر زندگیتون رو تغییر بدید اگه تصمیمی واقعا" گرفتید برید به سمتش مطمئن باشید پشیمون نمیشید

ولی مسئله ای میمونه که باید بهش توجه کنید و اونم اینکه که آیا واقعا" این تصمیم به تغییر رشته و عوض کردن کلیه مسیر زندگیتون واقعا" چیز خوبی هستش ؟ آیا واقعا" میخواید این کارو انجام بدید یا اینکه دچار یک جو زود گذر شدید و بعد از یک مدت فروکش خواهد کرد

ببنید دوست عزیز با توجه به اینکه شما رشته مهندسی خوندید و رشته های مهندسی که گفتید یه جورایی بعد از مدتی ادم رو بی حوصله میکنن البته برای همه افراد این اتفاق نمیوفته ولی کم نیستن و نبودن افرادی که بعد از مدتی خسته شدند ولی رشته ی روانشناسی به دلیل جذابیت های زیادی که به صورت ناخداگاه داره خیلی راحت میتونه ادم رو به سمت خودش بکشه

رشته روانشناسی بسیار به افکار ما ادم ها نزدیک هستش ما انسان هایی هستیم که خیلی دوس دارید که از روان اطرافیان اگاه بشیم دوس داریم بیشتر و بهتر بشناسیمشون و این روحیه جون در رشته ای مثل روانشناسی میتونیم بهش برسیم خیلی راحت به سمتش میریم اصولا" به این معنی نیست که همه افراد توی این رشته موفق میشن بلکه بسیاری از افراد که بدون تحقیق به سمت این رشته میرن متاسفانه دچار مشکلات بسیار زیاد روحی خواهند شد

نمیخوام از چیزی بترسونمتون فقط میخوام کمی واقع بینانه و خودتون به رشتتون و رشته ای که الان فکر میکنید بهش علاقه دارید فکر کنید

حتما" و بازم تاکید میکنم حتما" ترم آخر مهندسیتون رو بخونید و سعی کنید تا اینجا که پیش اومدید تموم کنید جزو انسان هایی نشید که یه کارو تا دقیقه آخر انجام میدن و دقیقه آخر ولش میکنن هرچقد براتون سخته سعی کنید حتما" این ترم آخر رو هم تموم کنید

بعد از اینکه درستون به صورت کامل تموم شد اون موقع به تغییر رشته و اینا فکر کنید

اون موقع فکرتون بازتر میشه اون موقع دیگه فشار زیاد درست های رشتتون روی سرتون نیست که بخاطر فرار از اون ها بخواید به راه دیگه ای متوسل بشید و اون موقع دنبال راه جدیدی که رشته روانشناسی هستید با فکر باز و خیالی اسوده برید تمام جوانب امر رو بسنجید و بعد از اون با تصمیم قاطع یکی از دو مسیر رو در پیش بگیرید

امیدوارم عجولانه تصمیم نگرید

موفق و پیروز باشید

شما اگر فکر می کنید که صرفا با رفتن به رشته روانشناسی می تونید چیزی یاد بگیرید باید بگم که درست نیست! شما همین مهندسی که فوقش رو دارید می گیرید به جز اینکه یک سری فرمولها و محاسبات سخت که عملا بدون کاربرد هستن رو یاد بگیرید، چیز دیگه ای یاد گرفتین که الان به کارتون بیاد؟ پس چرا دوباره 6 سال هم برای دوره لیسانس و فوق لیسانس وقتتون رو بذارید و کل واحد دیگه ای که به رشته هم مرتبط نیست رو پاس بکنید؟ این همه منابع و کتب روانشناسی هست و تخصصی هم بحث کرده و آدم با خوندنش چیزی یاد می گیره، چرا به جای وقت تلف کردن توی کلاس اینها رو نمی خونید؟ پیشنهاد من برای کتب روانشناسی کتاب های "جوزف مورفی" و "کارن هورنای" هست.

با سلام
تصور می کنم فشار ترم آخر بی تاثیری در این ذهنیت شما نباشد.
به هر حال تصمیم صحیح اینست که به هر زحمتی شده است، این مقطع را با همین رشته تحصیلی به پایان برسانید.

آنچه که شما از روانشناسی می شناسید و دوست دارید، می توانید به دست آورید.
باید اول هدفتون را مشخص کنید.
1 - اگر دنبال بازار کار هستید یا دنبال مدرک این رشته باید اقدام خاصی بکنید.(پس از پایان این مقطع برنامه ریزی تحصیلی)
2 - ولی اگر صرفا علاقمند هستید و می خواهید به درد خودتون و دیگران بخورد باید اقدام خاص دیگری بکنید.(استفاده از منابع علمی بدون ورود به دانشگاه)

به هر حال قویا توصیه می کنم وسوسه اهمالکاری شما را اغفال نکند. و درس مقطع کارشناسی ارشد خود را به اتمام برسان.

بعد از اینکه این مقطع را تمام کردی می توانی با مراجعه به سایت ذیل از طریق دکتر جعفری در مورد رشته تحصیلی و شرایط آن به خصوص روانشناسی و مشاوره ، کمک بگیرید.

لینک: تخصصی ترین وب کنکور

سلام
اولا با دوستان موافقم بعد از این همه زحمت و زمانی که فقط پایان نامه مونده وقت مناسبی نیست که به تغییر رشته فکر کنی! دوما تغییر رشته توی هر مقطعی کار راحتی نیست. یکی از دوستانم برای تغییر از رشته ی علوم آزمایشگاهی به روانشناسی توی آزمون ارشد هشت ماه و روزی 10-12 ساعت درس خوند به اضافه ی کلاس کنکور و آخرش هم موفق نشد توی دانشگاه دولتی خوبی قبول بشه. این رو نگفتم که دلسردت کنم خواستم بگم کار راحتی نیست چون این رشته طرفدار زیاد داره و خروجی کارشناسیش هم کم نیست که برای ارشد، شانس فارغ التحصیلای رشته های دیگه توش بالا باشه.

سلام به همه دوستان و مدیر محترم همدردی
برسرک و سارا babe irani و مدیر محترم متشکرم که وقت گذاشتید و نظرتون برم نوشتید
در جواب دوستان باید بگم که:

ی مسئله ای میمونه که باید بهش توجه کنید و اونم اینکه که آیا واقعا" این تصمیم به تغییر رشته و عوض کردن کلیه مسیر زندگیتون واقعا" چیز خوبی هستش ؟ آیا واقعا" میخواید این کارو انجام بدید یا اینکه دچار یک جو زود گذر شدید و بعد از یک مدت فروکش خواهد کرد

خودم فکر میکنم عوض کردن مسیر زندگی ام اتفاق خیلی جالب و خوبی باشه ..... حدودا یک سالی هست که دارم به این موضوع فکر میکنم اما نمیدونم فروکش میکنه یا نه؟ و نمیی دونم چه جوری بفهمم که این احساس زودگذر هست یا نه؟

شته روانشناسی بسیار به افکار ما ادم ها نزدیک هستش ما انسان هایی هستیم که خیلی دوس دارید که از روان اطرافیان اگاه بشیم دوس داریم بیشتر و بهتر بشناسیمشون و این روحیه جون در رشته ای مثل روانشناسی میتونیم بهش برسیم خیلی راحت به سمتش میریم اصولا" به این معنی نیست که همه افراد توی این رشته موفق میشن بلکه بسیاری از افراد که بدون تحقیق به سمت این رشته میرن متاسفانه دچار مشکلات بسیار زیاد روحی خواهند شد


با این حرفتون دقیقا موافقم شناخت ادمها و روحیاتشون و همچنین شناخت خودم بهم حس جالب تری میده .... و قبول دارم اگر بدون تحقیق واردش بشوم ممکن دچار مشکلات روحی بشوم ترسم و سوالم همین جاست ؟؟؟ که چه کنم چه تحقیقی کنم که دچار مشکل نشوم؟؟؟؟


شما اگر فکر می کنید که صرفا با رفتن به رشته روانشناسی می تونید چیزی یاد بگیرید باید بگم که درست نیست! شما همین مهندسی که فوقش رو دارید می گیرید به جز اینکه یک سری فرمولها و محاسبات سخت که عملا بدون کاربرد هستن رو یاد بگیرید، چیز دیگه ای یاد گرفتین که الان به کارتون بیاد؟

کار من تقریبا مرتبط با درسی که خوندم هست اصلا پشیمان از خوندن این رشته نیستم یک زمانی عاشقش بودم تمام وقتم شبانه روز براش گذاشتم اما الان میبینم که کاش به جای این همه تلاش و وقت گذاشتن سر این کار خودم و اطرافیانم بهتر میشناختم و این همه دچار مشکل نمیشدم ...... خشکی کارم برام اذیت کننده شده و این در حالی که میبینم حس مثبتی که ادم از کمک به خودش یا فرد گرفتاری بهش بر میگرده خیلی قشنگ تر و شادتر


تصور می کنم فشار ترم آخر بی تاثیری در این ذهنیت شما نباشد.
به هر حال تصمیم صحیح اینست که به هر زحمتی شده است، این مقطع را با همین رشته تحصیلی به پایان برسانید.

بله درست فشار شدیدی روی من هست انگار دارم له میشوم البته درس هام تمام شده ان شائ الله
اما پایان نامه و استرس اش داره خفه ام میکنه اما اصلا قصد ندارم درسم نصفه رها کنم و تا این تمام نکنم وارد رشته و کار دیگه ای نمیشوم
من قصدم این بود که به خاطر علاقه ای که پیدا کردم خیلی ارام و اهسته از الان شروع کنم و در حد یکی دو درس ساده
روان شناسی شروع به خوندن ریز ریز کنم جوری که به کار و درس و پایان نامه ام هم برسم و خود این موضوع شاید انگیزه و روحیه ام بهتر کنه مثلا قصد داشتم یکی دو تا کلاس برای دو درس ساده اسم بنویسم یا خودم بخونم اما همون طور که گفتم ریز و اهسته


انچه که شما از روانشناسی می شناسید و دوست دارید، می توانید به دست آورید.
باید اول هدفتون را مشخص کنید.
1 - اگر دنبال بازار کار هستید یا دنبال مدرک این رشته باید اقدام خاصی بکنید.(پس از پایان این مقطع برنامه ریزی تحصیلی)

راستش هر دو هدفی که نوشتید برام در کنار هم مهم هست رشته خودم هم بازار کارش بد نیست و در امد میانگین بدی هم نداره اما این رشته استقلال کاری بهتری داره و ... در کل دوست دارم اهسته اهسته به این سمت بروم اما خیلی میترسم که سنم برای این تغییرات خیلی زیاد باشه

2 - ولی اگر صرفا علاقمند هستید و می خواهید به درد خودتون و دیگران بخورد باید اقدام خاص دیگری بکنید.(استفاده از منابع علمی بدون ورود به دانشگاه)

هم علاقه دارم و هم اینکه دوست دارم در کنارش کار هم بکنم


الان مدتی که کارگاه ها و کلاس های عمومی روانشناسی تو برخی موسسات شرکت میکنم ... یک حس خیلی شاد و خوبی بهم دست میده
شاید خیلی وارد جزییات نشوند و کلی حرف بزنن اما در کل برام یک مثل که پازل جالب شده روزهایی که میخواهم بروم کلاس از صبح شاد و سر و حال ترم .....

دوستان اگه در مورد پست اخرم نظر یا همفکری ای دارید خوشحال میشوم بگذارید منتظرم
خیلی به همفکری اتون واقعا نیاز دارم
ممنونم

جناب مدیر همدردی

ممنون از راهنمایی خوبتون.ممنون میشم کمی بیش تر توضیح بدید کسی که بخواد این رشته رو در مقطع ارشد ادامه بده

چقدر دانشگاهی که میره تاثیر داره در روند اینده کاری اون فرد؟؟

کسی که بخواد توی این زمینه ها پیشرفت کنه طوری که هم به درد خودش بخوره و هم بقیه و هم از نظر اکادمیک و مدارک هم چیزی کم نداشته باشه در حین این که ارشدشو بگیره باید از کجا شروع کنه و توانمندی هاشو نشون بده تا اسم و رسمی در بیاره ؟؟
با این فرض که طرف استعداد و فن بیان و.. این چیزا رو هم خیلی خوب داشته باشه..نه صرفا یه علاقه باشه...

سایر دوستان هم که میتونند کمک کنند ممنونم میشم نظر بدند..
.
.
.
خانم پونه خواستم بگم منم خیلی مثل شمام..اگه واقعا فکر می کنید توانمندی هم در این زمینه دارید بعد از این که فوقتون رو گرفتید...ادامه بدید توی این رشته علاقه و استعداد باعث میشه ادم توی هر کاری بهترین بشه...برای شروع هیچ وقت دیر نیست..شما از هر وفت شروع کنید خوبه...اما خب در کنار کاری که می کنید با برنامه ریزی این روندو ادامه بدید..من میگم اگه ته تهش مشاور نشید که انشالله بشید حداقل برای خودتون اطرافیانتون همسرتون خانوادتون دوستتون میتونید یه دوست خوب یه مادر خوب یه انسان فوق العاده بشید...که ادم دوست داشته باشه توی مشکلاتشون نظر شما رو بدونند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فدایی یار

جناب مدیر همدردی

ممنون از راهنمایی خوبتون.ممنون میشم کمی بیش تر توضیح بدید کسی که بخواد این رشته رو در مقطع ارشد ادامه بده

چقدر دانشگاهی که میره تاثیر داره در روند اینده کاری اون فرد؟؟

کسی که بخواد توی این زمینه ها پیشرفت کنه طوری که هم به درد خودش بخوره و هم بقیه و هم از نظر اکادمیک و مدارک هم چیزی کم نداشته باشه در حین این که ارشدشو بگیره باید از کجا شروع کنه و توانمندی هاشو نشون بده تا اسم و رسمی در بیاره ؟؟
با این فرض که طرف استعداد و فن بیان و.. این چیزا رو هم خیلی خوب داشته باشه..نه صرفا یه علاقه باشه...

سایر دوستان هم که میتونند کمک کنند ممنونم میشم نظر بدند..
.
.
.
خانم پونه خواستم بگم منم خیلی مثل شمام..اگه واقعا فکر می کنید توانمندی هم در این زمینه دارید بعد از این که فوقتون رو گرفتید...ادامه بدید توی این رشته علاقه و استعداد باعث میشه ادم توی هر کاری بهترین بشه...برای شروع هیچ وقت دیر نیست..شما از هر وفت شروع کنید خوبه...اما خب در کنار کاری که می کنید با برنامه ریزی این روندو ادامه بدید..من میگم اگه ته تهش مشاور نشید که انشالله بشید حداقل برای خودتون اطرافیانتون همسرتون خانوادتون دوستتون میتونید یه دوست خوب یه مادر خوب یه انسان فوق العاده بشید...که ادم دوست داشته باشه توی مشکلاتشون نظر شما رو بدونند.

---

همچنان منتظر نظر دوستان هستم

سلام خانم پونه من دورشته خوندم.تغییر رشته نیازبه انگیزه بالایی داره.باروانشناسی هم ازاول آشنایی داشتم.

پارادایمهاش روش تحقیقش نحوه آمارگیری.کتابهای اصلی وگرایشات مختلفش.


بعضی مطالبش انتزاعی هست واگر دستی توی فلسفه ومنطق حداقل درحد دیپلم نداشته باشی یعنی ذهنت زیادانتزاعی نباشه ممکنه دیرمتوجه بشی(نیازنیست خیلی هم منطق خونده باشی ولی آشنایی داشتن خوبه)


مثل کتاب انگیزش و هیجان که جزو درسهای پایه هست.


امابقیه دروسش جذابیت خاصی داره..


برای ارشد شما بایدیک گرایش خاصی روانتخاب کنی...


بنابراین من چندتا توصیه دارم لطفا این پست روازجنبه نظرشخصی ببین ودرکناربقیه مطالب سبک سنگین کن؛


۱_اول که هیچ کسی برای یک لیوان شیریه گاو نمیخره اگه واقعا علاقه مندی این رشته روانتخاب کن "نه صرف اینکه بعضی مطالبش رو برای خودت نیاز داری "منابعش رو توی کتابخونه هانگاه کن بعدش ببین واقعا علاقه داری


۲_اگرمنظورت برداشتن قدمی بزرگ دراین رشته هست شایدکمی دیرباشه بدلیل اینکه یک رشته فقط خوندن وفهمیدن اولیه کتب نیست.مثلاکسی که ۲۵سالگی رفته روانشناسی خونده حداقل ۵سال دغدغه مطالبش رو داشته ازکانالهای دیگه ای هم دریافت کرده حتی بعدازخوندن یه کتاب،ممکنه یکسال بعدیاچندسال بعدبه عمق مطالبی که خوندی پی ببری(البته همه دانشجویان این رشته لزوما مهارت ودغدغه رو ندارن)بنابراین برای انتخاب این رشته دراین سن علاوه بر علاقه و توان فهمیدن دروسش نیازبه پشتوانه فکری خوبی داری


۳_از راههای دیگه ای هم میشه به مردم کمک کردحتی رشته خودت.بخصوص حالاکه ارشد داری میگیری آیابعدازاین همه زحمت که کشیدی اگر بری روانشناسی یاهر رشته دیگه بخونی محصولی که دیگه الان باید ازرشته خودت بگیری رو عقیم نمیکنه؟منظورم کاروتخصص وپیشرفت کاری رشته خودت هست.پس اگرعلاقه ت واقعی هست،انگیزه بالایی داری.پشتوانه فکری پخته ای داری که وسط راه دستت روبگیره. مطالب منابعش رو هم نگاه کردی دیدی بازعلاقه مندی اونوقت چراغ سبزه




_اماحرف آخر رو فکرکنم ازسایتی که مدیر معرفی کردند میتونی پیداکنی.همچنان که منم تأکیدمیکنم حتی بفرض تغییر رشته ارشد خودت رو نیمه کاره رهانکن


پ.ن:منظورم ازپشتوانه فکر نوعی خودساختگی وافکار پخته هست

اقای ammin متشکرم از وقتی که گذاشتی و نظری که دادی
میدونی هنوز تو موقعیت افسردگی هام هستم و استرس زیادی هم دارم ( ماههاست که دنبال درمانم و هنوز تغییر قابل ملاحظه ای نداشتم و یا کم بوده)
تو این مدت خوب دکترا همه اش میگفتن کاری را بکن که لذت ازش ببری
تنها چیزی که تو این مدت باعث سر حالی و لذت من میشد کلاس ها و کارگاهایی بود که شرکت میکردم (شاید حدودا بیش از یک سال باشه ) و خوب یک جاهایی هم تغییر رفتارهای خوبی داشتم هر چند که همه چیز کند پیش میره
تنها کتابهایی هم که جذبم میکرد کتابهای روانشناسی بود ...
وقتی عمیق فکر میکنم میبینم مهندسی را انتخاب کردم چون ریاضیات خوبی داشتم و خوشحال بودم که رشته ای میخونم که مجبور به تامل با انسانها نیستم .....
از وقتی تو این کلاسها میروم کتاب میخونم و مشاوره میروم و اشکالهای رفتاری خودم میبینم خیلی حسرت میخورم که عمری را صرف چی کردم؟
کاش از اول مهارت های زندگی و تامل را داشتم
و وقتی میبینم که کمک فکری و روحی به یک فرد افسرده چه انرژی خاصی به ادم میده انگیزه ام بیشتر بیشتر میشه
متاسفانه نوع رشته من و کار من طوری نیست که بشه مستقل کار کرد (از زندگی کارمندی علی الخصوص محیط های فسیل دولتی خسته شدم و یکی از علل افسردگی ام هم همین ) برای همین دوست دارم ادامه تحصیلم آکادمیک باشه شاید هم بعدا برای رفتن از ایران و ادامه اش در خارج تلاش کردم
کار سنگین فکری داره و هیچ فیدبک مثبت روحی هم نمیگیری (حیف که اینجا دقیق نمیتونم اشاره کنم و......)
البته برای امسال میدونم کاری نمیتونم بکنم شاید فقط یکی دو درس را خودم یا با کلاس ریز ریز پیش بروم تا پایان نامه ام تمام شه این استرس ها و افسردگی ای که هنوز مونده برام تموم شه
یک چند ساعتی سر چند تا کلاس تخصصی رفتم برام جالب بود احساس میکنم تحول جالبی تو زندگی برام باشه و این یکنواختی را کم کنه
اینکه دقیقا چه گرایش و... هنوز نمیدونم
پ.ن:منظورم ازپشتوانه فکر نوعی خودساختگی وافکار پخته هست
این یکی را نمی دونم دارم یا نه؟

منابع اون گرایشی که دوست داری ادامه تحصیل بدی رو نگاه کن باحوصله یه هفته براش وقت بذار.سرفصلهاش رو نگاه کن چند صفحه ازاول ووسطش روبخون بعد ببین مثلا از۲۰تاکتابی که منبع هست چندتاشو بعدازنگاه کردن علاقه داری بخونی اگرمثلا از۲۰تا۱۷تاش رودوس داشتی وبرات جذاب بود که علاقه ت بعدا کم نمیشه حتی بیشتراز ده تاهم خوبه(یعنی ازنصف بیشتر) انگیزش رو هم داری چراغ سبزهست.اما اگربعدازیک هفته دیدی از۲۰تا کمترهشت یا۵ کتاب رو دوس داری ومطالب بقیه کتب رودوس نداری نشون میده علاقه ت واقعی نبوده برای ادامه دادن. این ی پیشنهاد شخصی بود.اگه مطالب بیش ازهفتاد درصدکتابهارو دوس داشتی وبرات جذاب بود حتماادامه بده

سلام

با اجازه روانشناسان و کارشناسان و دوستان با تجربه، چند سوال دارم!

فقط به خاطر علم روانشناسی می خواهید تغییر رشته بدهید و یا به طور کلی قصد تغییر رشته دارید؟
اگه فرض بگیریم که از روانشناسی بگذرید باز هم تغییر رشته می دهید؟

و صرفا به خاطر علاقه و لذت بردن از مطالعه کتابها و شرکت در سمینارها می خواهید این انتخاب را بکنید؟ بیشتر قصد مطالعه دارید یا به کار حرفه ای هم فکر می کنید؟

ایا به کسب درامد از این رشته هم فکر می کنید؟ مسائل اقتصادی براتون در اولویت چندمه؟

با نظر جناب امین موافقم. حتما یک مدت کتابها را مطالعه کن و کاملا بی طرفانه.
و فقط کتابهای گرایش خودت را نخون، بلکه یک مدت برو کتابهای تخصصی گرایش های مختلف را بررسی و مطالعه کن و سعی کن یک دید کلی و همه جانبه پیدا کنی نه فقط در یک گرایش خاص. به نظر من کسیکه می خواد روانشناسی بخونه باید پتانسیل کار در تمام بخشها را داشته باشه و بعد یک گرایش خاص را انتخاب کنه.

نقل قول:

---

الان مدتی که کارگاه ها و کلاس های

عمومی

روانشناسی تو برخی موسسات شرکت میکنم ... یک حس خیلی شاد و خوبی بهم دست میده
شاید

خیلی وارد جزییات نشوند

و

کلی حرف بزنن

اما در کل برام یک مثل که پازل جالب شده روزهایی که میخواهم بروم کلاس از صبح شاد و سر و حال ترم .

---

همینطور که گفتی این کلاسها عمومی هستند و وارد مباحث تخصصی نمی شوند.
برای اینکه تصمیم نهایی را بگیری بهتر وارد کلاسهای درس تخصصی و از ان مهمتر محیط کار بشی.
پیشنهاد می کنم که یک ترم برو دانشگاهای مختلف و از اساتید اجازه بگیر و بعنوان مهمان در کلاسها شرکت کن. هم مقطع کارشناسی و هم ارشد.
و همچنین برو به مراکز مختلفی که روانشناسها هستند و از نزدیک با محیط کاری شان اشنا شو.
یک سر برو بهزیستی، بیمارستانهای تخصصی اعصاب و روان، مراکز مشاوره خانواده و....
تا حالا درباره مراکز مختلفی که روانشناسان هستند فکر کردی؟
ببین روانشناسی نخوندم و خیلی اطلاعات ندارم ولی برو محیط های کاری مختلف را ببین.
و به کار در بخش های مختلف فکر کن. منظورم این نیست که الزاما در اینده در تمام این محیط ها کار خواهی کرد. ولی چند دقیقه پیش خودت تصور کن که حاضری به عنوان یک روانشناس در بخشهای مختلف کار کنی و توانایی های لازم را داری. مثلا:
کار در یک مهدکودک و تلاش برای تربیت و تقویت حافظه کودکان
کار در یک مرکز حمایت از کودکان استثنایی و رو یا رویی با بچه هایی که کلی مشکلات ذهنی و جسمی دارند.
کار در یک سازمان و تلاش برای بهبود عملکرد کارکنان یک سازمان
کار در یک تیم ورزشی و اماده کردن روحیه ورزشکارها
کار در یک مدرسه و ارائه مشاوره تحصیلی و برنامه ریزی و رویا رویی با مشکلات نوجوانان و جوانان
کار در یک مرکز اعتیاد
کار در یک مرکز مشاوره خانواده و ارائه نظر برای حل مشکلات زوجین و........
کار در میدان جنگ! و ارائه مشاوره به سربازها و اسیب دیدگان غیر نظامی!
کار در پزشکی قانونی و ارائه مشاوره به کسانیکه اسیب دیدند!
کار در اداره پلیس! و ارائه مشاوره به یک مجرم!
کار در یک مرکز درمانی بالینی و رو به رو شدن با انسانهای بیماری که مشکلات خیلی حاد دارند. کسانیکه افسردگی دارند یا خودکشی کرده اند یا مشکلات بالینی دیگه........

می خوام بهتون بگم ببین روحیه کاری در این رشته را داری؟ چون همونطور که خودتون هم میدونید خیلی گسترده است و روحیه خاصی می خواد. فرد باید توانایی رو یا رویی با مشکلات مختلف موجود در جامعه را داشته باشه و الیته درکارش متخصص و با تجربه باشه تا بتونه نظر درست و صحیحی ارائه کنه. و اگه خدای نکرده اشتباه کنه ناخواسته اسیب زیادی به مراجعه کنندگان میزنه.........

و راستی حتما برو بیشتر درباره قوانین مطالعه کن. ببین برای اشتغال تفاوتی بین کسانیکه تمام مقاطع روانشناسی خوندن با کسانیکه تغییر رشته دادند وجود دارد یا نه.....
مثلا یکی از دوستام که می خواست تغذیه بخونه و کارشناسی اش متفاوت بود می گفت بعد از قبولی در ارشد و پایان تحصیل اول باید یک دوره ای مثل طرح را بگذرونه تا اجازه مشاوره تغذیه و رژیم درمانی را داشته باشه.....

و تا حالا به ریاضی-روانشناسی(psycho-mathematics) فکر کردی؟!!!!!!
امروزه دنیا خیلی جالب شده! خیلی از رشته ها را میشه با هم ادغام کرد و یک رشته جدید ساخت!
مثلا می تونی بعنوان یک ریاضی دان با روانشناسها همکاری کنی. مثلا ارائه مدل های ریاضی در زمینه حافظه یا مطالعات رفتارشناسی و.....
خیلی اطلاعات ندارم ولی کسیکه ریاضی بدونه، می تونه نقش خیلی مفید و سازنده ای داشته باشه.یک زمانی کمی درباره زیست-روانشناسی سرچ می کردم. وقتی وارد مطالب تخصصی و تحقیقاتی میشدی می دیدی که در بعضی از بخشها حرف اول را ریاضی میزنه. و بسیاری از تحقیقات با معادلات ریاضی جلو میره.......
یکم سرچ کنید شاید براتون جالب باشه.

ببین همه اینها را نگفتم که نا امیدت کنم و بگم که رشته مورد علاقت را نخون. فقط می خوام بگم که بیشتر فکر کن و احساسی تصمیم نگیر و ببین علاقه و توانایی لازم را داری و بعد که کامل مطمئن شدی با تمام توان حرکت کن. و وقتی که تصمیم گرفتی دیگه به هیچی فکر نکن جز هدفت.
خودمم رشته دانشگاهم را نمی خواستم و به تغییر رشته به رشته های بسیاری فکر کرده بودم......
یک روز درباره تغییر رشته با یکی از اساتید با تجربه مشاوره کردم. انچه بهم گفتند این بود که:
من نمی تونم بهت بگم که کدام راه را برو. تصمیم با خودت.
ولی بهت میگم که ببین ایا این تصمیمت واقع بینانه است؟ و ایا حاضری بهای لازم را بپردازی؟ ایا علاوه بر علاقه، توانایی اش را هم داری؟
سوالاتشون خیلی سخت بود. ولی برای تصمیم گیری خیلی کمک کننده است و هر چند که ممکن تصمیم خیلی تلخی بشه! ولی برای کسب ارامش خیلی خوبه!

و همچنین حتما با مشاوری که مدیر همدردی معرفی کردند مشاوره کن.
خیلی مشاور خوبی هستند. من یک جلسه باهاشون مشاوره تحصیلی کردم. و قصد دارم بعد از تابستون به مشاوره ادامه بدم.
ایشون چون در زمینه تدریس و کلاسهای کنکور ارشد فعالیت می کنند خیلی خوب می تونند راهنمایی تون کنند. چه در زمینه اینکه روانشناسی بخونی یا نه و چه درباره منابع لازم برای قبولی.
در مرکز مشاوره دانشگاه الزهرا چهارشنبه ها مشاوره می دهند و اگه به ان ادرس ایمیلی که در سایت شون هست هم ایمیل بزنی جواب می دهند. بسیار علاقه مند و مشتاق به راهنمایی داوطلبان کنکور ارشد هستند.
مرکز مشاوره دانشگاه الزهرا: 88612720

در انتها براتون دعا می کنم که انچه به صلاحتون هست، بشه و در تمام مراحل زندگی موفق و خوشحال و ارام باشید.
:72::72::72:

سلام
آقای ammin و salehe92 عزیز
خیلی ممنونم که وقت گذاشتید و جواب دادید


فقط به خاطر علم روانشناسی می خواهید تغییر رشته بدهید و یا به طور کلی قصد تغییر رشته دارید؟
اگه فرض بگیریم که از روانشناسی بگذرید باز هم تغییر رشته می دهید؟

کلا از کارم خسته هستم علی الخصوص محیط فسیل دولتی برام کسل کننده شده
و قصد داشتم و دارم به هر شکلی که شده شرایط عوض کنم و این وسط روانشناسی برام گزینه جالب تری بود و بیشتر جذبم کرده


ایا به کسب درامد از این رشته هم فکر می کنید؟ مسائل اقتصادی براتون در اولویت چندمه؟
اول علاقه ام برام مهم و در اولویت دوم کسب در امد برام خیلی خیلی مهم نمیخواهم تو شغل خودم بمونم هر چند در امد میانگین متوسطی از همین شغل دارم و بازار کار خوبی هم داره .....

با نظر جناب امین موافقم. حتما یک مدت کتابها را مطالعه کن و کاملا بی طرفانه.

بله دقیقا همین کار دارم میکنم

دقیقه پیش خودت تصور کن که حاضری به عنوان یک روانشناس در بخشهای مختلف کار کنی و توانایی های لازم را داری. مثلا:
کار در
میدونی بیشتر دوست دارم گروه درمانی و سکس تراپی کار کنم کار تو مهدکودک را هم دوست دارم این سه تا گزینه بیشتر باعث شد به این سمت کشیده شوم علی الخصوص گروه درمانی چون برای خودم اثرات خیلی خوبی داشته


و راستی حتما برو بیشتر درباره قوانین مطالعه کن. ببین برای اشتغال تفاوتی بین کسانیکه تمام مقاطع روانشناسی خوندن با کسانیکه تغییر رشته دادند وجود دارد یا نه....
تا جاییکه تحقیقات کردم یک مقددار سخت هست و باید دوره های کارگاهی یا کار اموزی بلند مدت تری را بگدرونند

و تا حالا به ریاضی-روانشناسی(psycho-mathematics) فکر کردی؟!!!!!!
بله با این مباحث هم اشنایی دارم

ولی بهت میگم که ببین ایا این تصمیمت واقع بینانه است؟ و ایا حاضری بهای لازم را بپردازی؟ ایا علاوه بر علاقه، توانایی اش را هم داری؟
جمله خوبی گفتن من هم هدفم این که واقعا ببینم میتونم یا نه؟

و همچنین حتما با مشاوری که مدیر همدردی معرفی کردند مشاوره کن.
پیشنهاد خیلی خیلی خوبی بهشون ایمیل زدم قرار برم حضوی هم باهاشون مشاوره کنم ممنون صالحه جان

سلام پونه جان
ببخش که من برات نظر میزارم چون خودم توزندگیم وانتخابهام(به جز انتخاب همسر )پراز اشتباهم وواقعا به کسی احتیاج دارم که راهنماییم بکنه ولی به نظرم اگه دغدغه مالی نداری برودنبال علاقت برودنبال کاری که شادت کنه بهت روحیه وامید بده من دقیقا حالتو میفهمم دودلی خیلی حس بدیه وباعث افسردگی میشه پس بهتره بعداز پایان کارشناسی ارشد خیلی درست ومنطقی درباره رشته موردعلاقت تحقیق کنی اگه مطمئن شدی که میتونی موفق باشی یه لحظه هم صبرنکن وبرودنبال علاقت