حساسیت شدید همسرم به نظافت شخصی و منزل وسواس یا؟

با سلام خدمت دوستان
و مسئولان محترم سایت همدردی به خصوص فرشته مهربان و مدیر همدردی
با امید بهروزی برای همه شما عزیزان
مدتی هست که همسرم نسبت به نظافت منزل و نظافت شخصی حساس شده است.این حساسیت از ابتدای ازدواج ما وجود داشت ولی حدود یک ماه هست که کاملا حاد شده است و نمی دانم در برخورد با این رفتارها چه باید کرد؟
مثال: می گوید فقط زمانی در تخت خواب می توانیم استراحت کنیم که قبلش حمام کرده باشیم
و اگر من از سرکار به منزل بیام با اینکه صبح دوش گرفتم ناراحت می شود اگر بخواهم قبل از حمام رفتن استراحت کنم و کل ست رخت خواب را به ماشین لباس شویی می اندازد
حوله حمام را در پشت در بر روی جالباسی آویزان می کنم می گوید پشت درد پر از الودگی هست چون لباس های بیرون را هم ممکن هست انجا بیندازیم به همین دلیل حوله که به تن می خورد نباید آنجا باشد و اگر پشت در حوله را آویزان کنم حتما ان حوله را باید شست.
لباس های من را پس از یک بار استفاده داخل ماشین لباس شویی می اندازد
حتی اگر فقط یکی دو ساعت در مهمانی تنم باشد
حمام رفتنش در بهترین حالت یک ساعت طول می کشد.
اصلا به استخر نمی رود چون فکر می کند ممکن هست بیمار شود این موضوع از سن 18 سالگی اتفاق افتاده است قبل از 18 سالگی به صورت مرتب استخر می رفته و شناگر خوبی بوده است.
من هم از رفتن به استخر به شدت منع می کند
در هنگامی که مجبور هست با مترو یا اتوبوس رفت امد کند نگران می شود که از مسافران اتوبوس شلوغ یا مترو بیماری واگیر داری را بگیرد و وقتی به منزل برمی گردد در مورد این نگرانی صحبت می کند
آیا نشانه وسواس هست یا باید به حساسیت های او اهمیت داده و رعایت کنم؟
در ضمن مادر همسرم هم او را در این موارد تایید می کند و به نظر ایشان هیچ یک از کارهای همسر من غیرعادی نیست و وسواس نیست
لطفا مرا راهنمایی کنید

بله ایشان وسواس تمیزی دارد و باید به روانپزشک مراجعه کند. این احتمال هم هست که مشکل ایشان از این هم بیشتر شود. من کسانی مثل همسر شما را دیده ام که به جایی رسیده بودند که حتی کسی اجازه نداشت وارد منزل شود و باید جلو در می ایستاد یا عکس ها را آب می کشید که نجس نباشد. پس باید هر چه زودتر جلو پیشرفتش را بگیرید.

به غیر از اون مورد حوله که منم قبول دارم :311: بقیه اش فکر می کنم وسواس باشه.

فکر نمی کنم نیاز به روان پزشک باشه؟یعنی در این حد غیر طبیعیست؟

وسواس جزو دسته اختلالات اضطرابی دسته بندی می شود و اختلالات اضطرابی همان طور که از اسمش پیدا است بیماری است. بیماری فرقی نمی کند خفیف باشد یا شدید. اگر درمان نشود دردسر درست می کند یا همان طور که گفتم پیشرفت می کند. باید بگویم کسانی که اختلالات اضطرابی دارند درون خودشان فشار شدیدی حس می کنند و دائما از درون ناراحت هستند. این فشار درونی خود می تواند بیماری های دیگری از قبیل بیماری گوارشی فشار خون دیابت و یا هر چیز دیگری را ایجاد کند که این بیماری ها موسوم به بیماری روان تنی هستند. الان درمان وسواس پیشرفت زیادی کرده است. تجربه نشان داده است در درمان بیماری های اعصاب ترکیبی از دارو درمانی و درمان های غیر دارویی که روانشناس بالینی و روانکاوان انجام می دهند بهترین راه حل است.

- - - Updated - - -

کما اینکه اگر با پزشک مشورت کنید خودش تشخیص می دهد که نیاز به دارو هست یا نه.

یکی از دلایلی که لازمه ایشون به متخصص مراجعه کنن توی این جمله ی خودتون هست

نقل قول:

---

این حساسیت از ابتدای ازدواج ما وجود داشت ولی حدود یک ماه هست که کاملا حاد شده است

---

ممکنه باز هم بدتر بشه. مخصوصا با مواردی مثل تولد بچه یا ....
الان که خفیف هست راحت تر درمان می شه.
اول برید روانشناس و اگر لازم باشه معرفی می کنه روانپزشک.
شاید روانشناس بتونه بهشون تمرینهایی بده که بدون دارو درمان بشن.

سلام
من باهمون حوله هم موافق نیستم ! فکر کردن به این چیز ها خودش باعث بیماریه نه خود اون کار.:305:
ببین دوست عزیز کاملا درک میکنم خیلی شرایط سختیه چون مادر من هم جور دیگه ای باوسواس درگیره ولی نه تا این حد همسر شما وسواسش حاده ...

حتما باید به روانشناس بالینی مراجعه کنید چون به خودی خود نمیتونه ترکش کنه حتی قبول هم نداره وسواسشو
ازون گذشته این رفتارها مثل ابکشی رخت خاب خودش یه تقویت برا فرد وسواسی به حساب میاد چون بعدش حس ارامش میکنه و ترک کار لذت بخش بخودی خود براش سخت خاهد بود

اما اگه به پزشک مرجعه کنه شاید متوجه بشه دچار بیماری هست و بخاد رفعش کنه
حتما حتما راضیش کنید و ببریدش دکتر.
-

عجیبه فکر نمی کنم بهش بشه گفت بیمار
از نظر بنده بیشتر یک جور حساسیت بود
در هر صورت الان چکار کنم که بدون مراجعه به روانشناس مشکل حل شه
در مورد اهمیت دادن به درخواست هاش یا مقابله با انها راهنماییم کنید
متشکرم

خیلی خوبه که نسبت به حل مشکل همسرتون بی توجه نیستید.
اگر چه این مشکل دوطرفه است و فشارش به زندگی خانوادگیتون و به شما وارد می شه، اما خیلی از همسران ممکنه به جای حل مشکل
یا بی توجهی کنند یا داد و بیداد و دعوا.
خوبه که موضوعی که به نظرتون یک حساسیت است، باز هم پی گیر بودید :72:

من این چند تا لینک را دیدم گفتم شاید براتون مفید باشه.

تمیز هستید یا وسواسی؟

وسواس نظافت

راهکارهای رهایی از انواع وسواس

وسواس نظافت و راهکار مقابله با آن

خداحافظی با وسواس

دوستان گفتنی ها را گفتند من هم یه نکته ای را اضافه میکنم
نمیدونم خانم شما خانه دارند یا بیرون از خونه شاغلند ولی یه مشکلی که خانم های خانه دار باهش مواجه اند اینه که به خاطر وقت زیادی که تو خونه میگذرونند خیلی رو نظافت اطراف حساس میشند و مدام میخواند همه چا را چک کنند.حالا اگه بشه این وقت اضافه را بیرون از خونه با یه فعالیت دیگه پر کنند(ورزش -کلاس هنری یا هر فعالیت مفیده دیگه) خود به خود حساسیتشون کم میشه و نظافت براشون اهمیت گذشته را نداره.
البته این فقط یه احتمال در مورد مشکل همسر شماست چون من اطرافم زیاد دیدم گفتم یه اشاره ای کرده باشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ghayeghran

عجیبه فکر نمی کنم بهش بشه گفت بیمار
از نظر بنده بیشتر یک جور حساسیت بود
در هر صورت الان چکار کنم که بدون مراجعه به روانشناس مشکل حل شه
در مورد اهمیت دادن به درخواست هاش یا مقابله با انها راهنماییم کنید
متشکرم

---

پست شماره 5 مال نوپو کاملا درست و دقیق عنوان کردند
وسواس با این شدت جزء اختلالات اضطرابی (anxiety disorder) محسوب میشه و طبعا بیماری هم محسوب میشه. و برای رفعش حتما باید دارو هم مصرف کنند. که خود روانپزشک دقیقتر راهنمایی تون می کنن
مورد شما هم چون خانوم تون هستند و در آینده انشالله مادر خواهند شد خیلی حساس تره، چون احتمال سرایت این وسواس به فرزندان تون هم زیاده
حتما باید قبل از بچه دار شدن تون این رو رفع کنید

از راهنمایی شما متشکرم
دوستان گرامی خوشبختانه من هرچه بیشتر درباره بیماری وسواس مطلب می خونم بیشتر اطمینان پیدا می کنم که همسرم بیمار نیست
چون ایشون از عملکرد خودشون رضایت دارند و کار تکراری انجام نمی دهند
از بقیه مانند مادر و خواهر خودش و همچنین کارگر در کارها کمک می گیرد و این طور نیست که کار دیگران رو قبول نداشته باشد
یک روز در میان حمام می رود
مضطرب و عصبی نیست و من راهم مضطرب و عصبی نمی کند
در واقع مثلا برای شستشوی لباسهای من زمانی این کار رو میکنه که من اصلا متوجه نمی شم و با هم بحث و جدل نداریم
فقط یک مورد حاد وجود دارد و اون
ترس از بیماری جنسی و بیماری واگیردار هست این هم جز علائم وسواس بود فقط این مورد نگرانم کرده
ولی با توجه به روحیه ایشون که در کل به دنبال کشف مریضی و بیماری در خودش هست من می ترسم اگر بگم دچار وسواس شدی بدتر شه و ترس از بیماری های روحی و روانی هم اضافه شن
لطفا من رو راهنمایی کنید باید چه کنم؟

با سلام
( نکته: نظر من کارشناسی نیست و صرفا بر حسب تجربه خودم حرف می زنم) من نشانی از وسواس در رفتارهایی که ذکر کردید ندیدم. خیلی از این چیزهایی که گفتید دغدغه من هم هست و به نظرم دلایلش برای خودم هم قانع کننده است و البته می پذیرم قسمتی هم بر می گردد به تصویر هایی نازیبایی که در ذهن من مانده. بگذارید چند مثال بزنم:

مثلا در وسایل حمل و نقل عمومی اگر بخواهم میله ای را بگیرم یا دری را باز کنم، حتما دستکش می پوشم، چون بارها دیده ام آدم ها با همان دستی که پول چرک، تویش چپانده اند، یا جلوی عطسه شان را گرفته اند یا دماغشان را پاک کرده اند!! میله را می گیرند!

اگر صندلی تاکسی یا پارکی که می نشینم دست کم ظاهرا تمیز نباشد، پس از آن، از لباسهایم چندشم می شود.

وقتی خانه مان را تحویل گرفتیم تمام کلید و پریز ها و دستگیره ها را باز کردم و شستم و دوباره بستم!

از لباسی که اندکی از بوی تمیزی اش فاصله گرفته باشد منزجرم، حتا اگر یکبار پوشیده شده باشد.

تخت خواب، تمیز ترین جای منزل است و اصلا نمی توانم تصور کنم کسی با لباس بیرون یا بدن نشسته، با آن تماس داشته باشد.

حال اگر خانم شما دغدغه های مذهبی هم داشته باشد که می توانم حدس بزنم چه در سرش می گذرد، پس از هر مهمانی که در آن خبری از مشروب باشد!


تلاش کنید دلایل خانومتان را برای رفتار به ظاهر وسواسی اش، متوجه شوید، بدون اینکه حساسیت نشان بدهید. روشن، از او بخواهید در مورد ذهنیتش با شما صحبت کند. و وقتی هم دلایلش را گفت، او را مسخره نکنید، تلاش نکنید او را قانع کنید و جبهه هم نگیرید. بگویید که دغدغه او را درک می کنید و همه تلاشتان را می کنید که در خانه کاملا آرامش داشته باشد.

هنر شما و همسرتان این است که در جاهایی که با یکدیگر متفاوتید، سازگاری پیدا کنید و به یک تفاهم دو جانبه برسید. وگرنه در شرایط گل و بلبل که همه بلندند زندگی کنند!

با سلام

میشه برای ما بگید که آیا تغییری از یک ماه پیش تا به حال در زندگی همسرتون پیش اومده؟ آیا مساله جدیدی در زندگیتون پیش اومده؟

اونچه که قبلا همسرتون انجام می دادن ممکنه ناشی از تربیت ایشون بوده باشه چون وقتی ادم در خونه ای بزرگ میشه که اعضای خانواده همه حوله رو جای خاصی می ذارن به این مساله عادت می کنه و معمولا ادمها در برابر تغییر عادت مقابله می کنند. اما در مورد تغییراتی که از یک ماه پیش، پیش اومده ممکنه مقطعی باشه یا نشانه و علامت . پس بهتره ابتدا ریشه یابی کنیم. پس لطفا خوب فکر کنید و ببینید ایا تغییر خاصی در زندگیتون یا زندگی همسرتون از یک ماه پیش بوجود اومده یا نه.

با سلام
یک ماه و نیم پیش متاسفانه سقط داشت از بعد از این جریان خیلی حساسیت پیدا کرد به نظافت و تمیزی البته فکر نمی کنم ارتباطی بین این دو مورد وجود داشته باشد
فقط مدتی مراجعه به دکتر زیاد داشتیم و بروشور و مقالات پزشکی زیاد مطالعه می کرد

- - - Updated - - -

احتمالا دلیلش همین مطالعه مطالب پزشکی باشن از نکته سنجی شما متشکرم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ghayeghran

با سلام
یک ماه و نیم پیش متاسفانه سقط داشت از بعد از این جریان خیلی حساسیت پیدا کرد به نظافت و تمیزی البته فکر نمی کنم ارتباطی بین این دو مورد وجود داشته باشد
فقط مدتی مراجعه به دکتر زیاد داشتیم و بروشور و مقالات پزشکی زیاد مطالعه می کرد

- - - Updated - - -

احتمالا دلیلش همین مطالعه مطالب پزشکی باشن از نکته سنجی شما متشکرم

---

من فکر می کنم همین علاقه همسرتون به خوندن مطالب پزشکی و پیدا کردن بیماری باز خودش یک نشانه (یا عارضه )است نه ریشه مشکل همسرتون. ببینید خانم ها بعد از سقط یا بارداری ممکنه دچار افسردگی خفیف تا شدید بشوند و شاید اطرافیان اون رو به تغییر خلق و خو یا چیز دیگری مربوط کنند اما به نظرم این مساله سقط شاید خودش به تنهایی بتونه خیلی مشکلات روحی برای خانمها ایجاد کنه.

با اجازتون من رفتم و تاپیک قبلیتون رو مطالعه کردم. فرشته مهربون به شما توصیه هایی کرده بودند از ترس ها و نگرانی ها ی همسرتون. شما در اونجا هم از بعضی رفتار های وسواس گونه همسرتون صحبت کرده بودید. حال من می گویم که ما ادمها بسته به روش هایی که در زندگی اموختیم واکنش های متفاوتی در قبال اضطراب ها و نگرانی های روزانمون نشون میدیم. بعضی ها با پرخاشگری، بعضی با تیک های عصبی، بعضی با مریضی ، بعضی با رفتار های وسواسی ، بعضی با پر خوری و .... که همه شکلهای ناسالم برای بر خورد با استرس و اضطراب هست.

پیشنهاد من این است که حتما شما به تنهایی پیش یک روانشناس بالینی بروید و همه این مسائل را مطرح کنید (سقط کودک، رفتارهای وسواسی قبلی و بعدی، ترس های همسرتون، و ....) و به او بگویید به شما کمک کند برای درمان . اینرا گفتم چون نوشته بودید نمی خواهید همسرتون رو با پیشنهاد رفتن پیش روانپزشک مشوش کنید. معمولا مشاور بالینی با توجه به نشانه ها به شما می گوید که لازم هست که همسرتون هم بیان یا نه و امکان این هست که با کمک شما به تنهایی ایشون روش صحیح برخورد با نگرانی هاشون رو یاد بگیرند یا نه.