با این شرایط همسرم امیدی به بهبود هست یا تصمیم رو برای جدایی بگیرم؟

در تایپیک قبلیم در باره مشکل بزرگم گفتم
همسرم خصوصیات منفی زیادی داره و تنها خصوصیت مثبتی که داره دوستم داره و راضی به طلاق نیست
ولی چه فایده تغییری در اون نمیبینم
ایشون فوق العاده دروغ گو و کلک بازه
بددهن هست و حرفایی که به من تو عصبانیت میگه و پشت سر خانوادم میگه وحشتناک رکیک هست
تو هیچ کاری ثابت نیست
بزرگترین اشتباهی که انجام داد تو اینترنت ظاهرا برای معامله ای از خانمی پول گرفته و خانم ضرر کرده
و حرفایی که به خانم گفته خودشو مجرد معرفی کرده و قول و وعده دروغ بهش داده
البته فقط این ماجرا تو یک هفته اتفاق افتاده و طولانی نبوده
حد روابط رو بلد نیست
با خانواده خودش و من ارتباط نداره

همش قول میده ولی زیرش میزنه
به دروغ از مردم و اعتمادشون سو استفاده میکنه و پول میگیره
خودشو میخاد بزرگ نشون میده و مثلا میخاد بگه که من با رییس جمهورم دوست هستم
خانوادم حامی طلاق من هستن با اینکه بار دوم میشه طلاقم
میگن چون با دروغ اومد جلو باهاش ازدواج کردم و هنوز دست نکشید از دروغش ادامش عذاب هست برام
خوبی های همسرم
من رو دوست داره،خسیس نیست،با اینکه با سواد هست و تحصیلات داره ولی جای درست استفاده نمیکنه
قبول نمیکنه مشاور بیاد حتی با تهدید
از من فرصت خواست ولی نمیتونم رفتار و کاراش رو تحمل کنم
من با توجه به رفتاراش ایشون رو دو قطبی میدونم ولی نمیاد دکتر
حالا من نمیدونم زمان بدم بهش ضرر روحی و مالی بیشتری بهم میزنه یا با این توصیف امیدی هست؟؟؟؟؟؟؟

فکر کنم شماها هم مثل من میگید امیدی به زندگیم نیست و راه جدایی رو برم
امروز سیمکارتشو گم کرده بود
من سر کار بودم زنگ زد تو سیمکارتمو گرفتی و به دانشجوهام زنگ زدی و میرم ازت شکایت میکنم و ...
بعد ازرچند ساعت زنگ زد که غلط کردم و ببخشید پیداش کردم
منم زنگ زدم به مامانش گفتم پسرت کلافم کرده و مادزش گفت با طلاق تهدیدش کن و کوتاه نیا
ولی تا کی و کجا تاوان بدم
این غلط کردما و عذرخواهی بدن مگه حالمو خوب میکنه

حال و روزم خوب نیست
دارم تو این چند روز خیلی اذیت میشم
فهمیدم تمام کارهای شوهرم به خاطر مریضی دو قطبی همسرم هست
الانم از خونه رفته و نمیدونم کجاست
البته قهر نکرده مثلا جایی هست و میاد که من نمیدونم کجاست
نگرانشم
حالش خوب نیست
نمیدونم بلید بیشتر نگران خودم باشم
یعنی بیخیال این زندگی بشم و امیدی نیست؟؟؟؟؟؟؟
یک ادم دو قطبی که تو فاز شیدایی هست امیدی به ایندش نیست؟؟؟

روانپزشک باید تشخیص بده مشکلشو. ممکنه اشتباه کنی و دو قطبی نباشه.
اگه دوقطبیه و مطمنی که باید تحت کنترل باشه و بره روانپزشک. دارو بخوره کنترل میشه.
این کتاب هم بخون
غلبه بر نوسانات خلقی-
یان اسکات.
انتشارات رشد.


راجع به دوقطبی سرچ کن. اطلاعاتتو ببر بالا
این کتاب هم بخون.
یه نشانه هایی داره اولش که یکی می خواد بره تو فاز شیدایی و تو فاز افسردگی. اونا رو اگه بشناسین و اگه خودش هم بخواد که کنترل کنه مشکلشو می تونه جلوی کاراشو توی شیدایی بگیره. قضاوت شخص به هم می ریزه توی شیدایی و البته افسردگی.

موفق باشی.

- - - Updated - - -

ببخشید گرفتی اشتراکو
کارشناسا چی گفتن راهنمایی برای مشکلت؟

پیش روانپزشک رفتی عزیزم ؟ البته بهت حق می دهم. زندگی با آدمی که بیمار باشد کار سختی است . و چیزی که هست متاسفانه اگر همسرت بیمار باشد احتمال بیماری فرزندانت هم هست . حالا چه ژنتیکی باشد چه به خاطر رفتار پدرشان. تصمیمت را هم خودت باید بگیری. باید ببینی توانایی اداره کردن یک بیمار را دارید یا نه . این را هم بدانید اگر فشار زیادی روی شما بیاید احتمال اینکه خودتان هم به بیماری دچار شوید زیاد است. پس باید توانایی ظرفیت و کشش این کار را داشته باشید.

مرسیمینوش جون از جوابت
انجمن ازاد گرفتم
همون اسفند که اول مشکلاتش بود تو انجمن ازاد عضو شدم و مدیر همدردی لطف کردن جواب دادن و گفتن که علاءم دو قطبیش کامل نیست و یک جور خصلت اخلاقی هست
ولی روز به روز کاراش عجیب تر و بدتر شد و دیگه با کاراش که تو تایپیک قبلیم گفتم بدتر شد
اکثر علایم دو قطبی رو داره.نوسان احساساتش بالاست
خیلی مطالعه کردم مطمٔن هستم دو قطبی هست
اصلا رفتاراش تحت کنترلش نیست
تونسنت قبول کنه مشکلش که دو کاراش دست خودش نیست
دقیقا روزی که قانع کردم که بره دکتر ولسه کاری که کرد و خانوادم فهمیدن و رو نداشت خانواده منو ببینه از خونه رفت که نبینه خانوادمو
جایی که رفت رو بهم دروغ گفته اینم به خاطر مریضیش هست که شدید دروغ میگه
تقصیر خانوادش هست
مادرش اصلا همکاری نمیکنه و نمیکرد بهتر بگم
همش میگه بچم سالمه اببته دیگه قبول کرد و گفت همکاری میکنه
خانوادشم درکش نمیکنند که کاراش دست خودش نیست و فکر می کنند به قصده
حالا همه اینا رو من اگاه هستم
ولی میترسم کم بیارم
کار هر روزم شده گریه
اگه خوب بشه یا نشه
اگه عمرم همین جور بده و جواب فداکاری محببت و منو نده(می دونم باید بی توقع باشم از این ادم و با این شرایط)
ولی خوب ادمم و زنم و احساس دارم
خدا رو شکر این روزا روزهای خوب کاری و اجتماعی من هست
ولی تنهام
فقط خانوادم هستن انگار مجردم
اصلا همسرم رو نمیبینم دلم براش تنگ نمیشه
حتی خواب میبینم که مرده و من راحت شدم
البته به چشم مریض نگاش میکنم حس بهتری دارم چون میفهمم که به قصد اذیتم نمیکنه و دست خودش نیست
درموندم ...
کسی تجربه یا اشنا داره که حابش خوب شده باشه یا بیخیال این زندگی یشم؟؟؟؟؟؟

- - - Updated - - -

نه نوپو جان هنوز پیش روانپزشک نرفتم ولی ایمیل دادم رفتاراش رو از دکتری پرسیدم و مطالعه مقالات فهمیدم که صد در صد دو قطبی هست
اخه کدوم ادم سالم تو دو ماه اینقد عوض میشه و تا این حد کارای عجیب میکنه
البته دروغ گوییش و از این کار به اون کار پریدنش همیشه بود
ولی دیگه تا این حد کارای عجیب غریب دیگه معلومه تو فاز شیدایی هست
سخته زندگی با این افراد؟؟؟؟؟
به گزینه جداییفکر کنم؟؟؟؟
یا کم نیارم؟؟؟؟
تو رو خدا کسی تجربه داره کمکم کنه
تو انجمن خصوصی گفتم حرفمو
ولی کسی که تجربه عینی داره بگه ممنون میشم

- - - Updated - - -

احتمال 25 درصد هست فرزندم دوقطبی بشه

آخه مینا جان هر نوسان خلقی که دو قطبی نیست.
باید برین روانپزشک و خودش باید بیاد. روانپزشک تشخیص بده.
با دارو کنترل میشه دوقطبی اگه باشه. یه مدل قرص واسه شیدایی یه مدل دیگه واسه افسردگی.
شیدایی وقتی باشه قاعدتا طرف پر از شور زندگیه. انقدر که کنارش باشی سرشار از زندگی میشی. تو که می گی اصلا بهت حس خوبی نمی ده.
البته شیدایی قضاوت شخص به هم میریزه. اعتماد به نفس زیاد پیدا می کنه. ممکنه پول خیلی زیاد یه جایی خرج کنه به باد بره تصمیم غلط بگیره. پول زیاد که می گم مثلا در حد پول خونه.
اینا رو که نداره داره؟
روانپزشک خوب اونم حضوری هر دوتون برین. هر مشکلی دوقطبی نمیشه. برین اگه مشکلی بود چند جلسه می رین کمک می کنه دیگه.
دو قطبی درمان نمیشه تا جایی که می دونم. اصلا بیماری های روانی افسردگی ساده است که با قرص 6 ماه تا 1 سال بخوره شخص درمان میشه. بقیه اشون تا جایی که شنیدم کنترل میشن. با دارو با رفتار و مشاوره و این چیزا.
افسردگی هم که نداره

مهم اینه که خودش بخواد بیاد روانپزشک. و شما هم باهاش از نظر ملاطفت و صبوری همراهی کنی. زمان بهش بدی. در عمل ببینی چطور میشه. کنترل میشه یا نه. بعد تصمیم بگیری برای ادامه زندگی یا جدایی. الان تو حتی نمی دونی واقعا مشکلش چیه. ممکنه دوقطبی نباشه.
زندگی با ادم دو قطبی نوع یک می تونه سخت باشه. ولی تو که هنوز نمی دونی. هنوز که مشکل رو نمی دونین و درمان هم شروع نکردین.

چیزی که روی همه چی رو می تونه بپوشونه و کنترل کنه آگاهیه. آگاهی باعث میشه که بتونه دقیق علایم شروع نوسان بالا یا نوسان پایینشو ببینه و این علایم رو که تشخیص بدین خودتون راه های مورد نیاز رو دقت می کنین.

موفق باشی.

- - - Updated - - -

با پست نوپو موافقم. در صورتی که دو.قطبی باشه اونم نوع یک.

مینوش جان دقیقا همون کاراییی که گفتین
مثل ولخرجی شدید.هدر دادن پول زیاد تا جایی که اخر اون پول دستش هست به باد داده و میده،واسه به دست اوردن اون پول که دوباره هدر بده هرکازی میکنه
خودشو خیلی بالا میدونه و خیلی بدبین هست به همه و با هیچ کس ارتباط نداره
تو ایندو ماه هم شدید شد رفتاراش
یعنی بیخیال بشم این زندگی رو
اصلا هیچ مقاله ای نگفت که درمامن داره دو قطبی فقط گفتن کنتر میشه و باز بر میگرده
دروغ گو شدید هست و میل جنسیش تقریبا بالاست و اوایل غیر کنترل بود ولی بهتر شده یک ذره

- - - Updated - - -

از استرس دارم دیونه میشم خودم
وای یعتی کمتر از یک سال و اونم تو ازدواج دومم باز اذیت دارم میشم
روز اول اشنایی باهاش رفتم مشاوره و کاراش و رفتاراش رو گفتم مشاوره بهم گفت شخصیت نمایشی داره و بهم اطمینان داد
وگرنه به رفناراش یک حس بد داشتم
بدجور دارم اذیت میشم و همش تو فکرم و خیلی داغونم
میخام اگه امیدی نیست تا بیشتر وابسته نشدم تمومش کنم
اگر هم خوب میشه تا تحش همراهش هستم

میل جنسی توی دوره شیدایی خیلی بالا میره. و البته اگه شیدایی بالا باشه یعنی نیمه شیدایی نباشه با وجود رابطه جنسی زیاد بازم رضایت پیدا نمی کنه.

http://tumspress.tums.ac.ir/UserFile...i/section4.pdf
اطلاعات کامل درباره اختلال دو قطبی (Bipolar disorder)

اختلال دوقطبی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

http://www.drvalipour.ir/index.php?T...icles&AID=2530

عزیزم. تشخیص مال تو نیست. تو نظرت اینه.خودش هم که می گی قبول کرده دست خودش نیست بعضی کاراش و قبول کرده برین روانپزشک. خوب برین. ببینین اصلا چشه.

کنترل که میشه. قرص بخوره شخصی که دوقطبیه مشکلی درست نمی کنه. اونایی که دوقطبی هستن و می بینی اذیت می کنن قرص نمی خورن. درمان نمی کنن. مهم اینه که خودش بخواد و بیاد دکتر و پیگیر شه. شخص دوقطبی تحت درمان و مشاوره باید باشه.


شما الان نمیتونی بگی شوهرت مشکلش چیه. تشخیص رو متخصص میده.

در کل بشین ببین از زندگی کردن باهاش چه سودهایی برات داره و چه ضررهایی برات ایجاد میشه. سبک سنگین کن. تصمیم بگیر که باشی باهاش یا نه.

موفق باشی

فعلا که هیچ سودی زندگی باهاش برام نداره
چشم،باید بریم روانپزشک تا تصمیم بگیرم،فعلا که نیستش تا بیاد هزار جور فکر دارم و تا دکتر نبرم اروم نمیشم
شاید حساسیت های من باشه
ولی گفت که همکاری داره باهام
ولی چه فایده اگه قرار بودهمکازی کنه الان بیخبر نبودم ازش
بازم گفتم تلا دکتر برم صبر میکنم
خیلی ممنونم مینوش جان
خدا از زمانی که باهاش اشنا شدم خیلی چیزا بهم داد که ارزوشون رو داشتم البته نهپ اینکه همسرم کاری کنه
ولی اینجوری هم دارم داغون میشم
بازم ممنون

اگر تهران هستی روانپزشک خوب سراغ دارم. چند نفر را دیده ام که پیش این دکتر رفته اند و خیلی بهتر شده اند. آشنای ما خودش دکتر است و بچه اش را پیش این دکتر می برد. بعد ما به حرف این آشنایمان کسان دیگری را که مشکل داشتند پیش این دکتر فرستادیم. اونها هم راضی بودند. فقط اگر می خواهی زندگی کنی با این آقا اولا باید مهارت هایی را بلد باشی . باید قوی تر از الان باشی و اگر هم خواستی بچه دار شوی برای اینکه بچه ات بیمار نشود از متخصص ژنتیک کمک بگیری. من این نکات را که به شما گفتم براساس زندگی کسانی است که دیده ام.

- - - Updated - - -

اسم دکترش هم علیرضا ظهیرالدین است مطبش خیابان سمیه. وقت هم نمی خواهد بگیری. می توانی بین مریض بروی.

مرسی نوپو جان
هنوز به ادامه زندگی یا جدایی اطمینان ندارم.البته از ترسن به جدایی بیشتر فکر میکنم
بله تهران هستم.اتفاقا دنبال دکتر خوب بودم
سرچ کردم اسمشون رو تو اینترنت،همین شماره که تونتدهست شمارشونه.
هزینه هاش همون ویزیت دکتر متخصص هست؟؟؟یا بیشتره؟؟؟
البته حفظ زندگی من هم ظاهرا هزینه مالی بالایی داره و هم عاطفی بالایی
نمیدونم ارزش داره حفظش یا ادامه ندم
بازم ممنون

هر چی بیشتر درباره بیماری دو قطبی مطالعه میکنم بیشتر نگران میشم
همیرم اخه اصلا حالات افسردگی ازش ندیدم
همش حالت شیدایی توش هست
دارم به جدایی فکر میکنم
واقعا انگاری از سرطان بدتر هست
هنوز دکتر نرفتیم
ولی از بس مطالعه کردم رو مریضیش وسواس گرفتم
وایییی چی کار کنم اروم شم؟؟؟؟
هیچ حرفی امیدوار کننده هیچ جا نخوندم:97:

سریعتر ببرش پیش متخصص تا بهتر بتونی فکر کنی و تصمیم بگیری , وقتی هنوز نمی دونی بیمار هست یا نه بیشتر عذاب میکشی
موفق باشی و خوشبخت:72:

خیلی شرایط سختی هست ده جور رفتارشو تحلیل میکنم:54:
هم شخصیت نمایشی هست
هم دوقطبی
وای خدا خودم بیشتر گیج شدم
نیستش تا ببرم دکتر
تو انجمن ازاد هم که هنوز جوابی نگرفتم
نمیدونم چه جوری با خودم و یا جدایی یا زندگی کنار بسام که بعد پشیمون نشم:54:

سلام مینای عزیز
این زندگی را اگر با عشق شروع کرده ای ارزش دارد حفظش کنی اما نه اگر به اجبار ازدواج کردی تمامش کن.
تو مجبور نیستی از کسی پرستاری کنی. تنها یک مادر می تواند از کودک مریضش پرستاری کند و یا یک عاشق.
وگرنه همزیستی شما تنها به درد همسرت اضافه می کند. یک مادر (عاشق- همراه) مهربان هیچ وقت سر کودکش (همسر- معشوقش) داد نمی کشد که چرا مریض است چرا تب دارد حساب نمی کند که چقد پول باید پای او حرام کند و ...
مینای عزیز من هم یک دوقطبی هستم. چند سال بدترین روزهای زندگی ام را گذراندم. همین طور که تعریف کردی. روان شناسم تشخیص داد که با رفتارهای همسرم این بیماری در من شکوفا شد. اما او خودش نمی داند! با تحقیر ها و نافهمی های همسرم راه بهبود من سد شد. با دخالت های اطرافیان و معرفی دکترهای گوناگون، که این دکتر آشناست، از این دکتر راضی ایم، و ... چند سال سر دوانده شدم و قربانی تشخیص های اشتباه شدم تا اینکه خوب شدم. بله. باورش سخت است؟
من خوب شدم. چون خودم به داد خودم رسیدم. اما در تمام روزهایی که در گیجی بیماری ام همسرم مرا خرد می کرد و تنها می گذاشت همه چیز را می فهمیدم. و در ذهنم ثبت می کردم. با خودم عهد کرده بودم روزی که به این درجه از سلامت رسیدم او را ترک کنم. کسی که در روزهای وحشتناکم نه تنها کنارم نبود که سوهان روحم می شد، لیاقت این را ندارد که روزهای آرام و خوشم را با او قسمت کنم. حالا خدا هم از او تقاص گرفته.
برای همین پیشنهاد می کنم مینا جان به همسرت لطف کن و او را به حال خودش رها کن. بگذار به آغوش پر مهر مادرش برگردد تا به امید خدا به سلامت برسد. این اتفاق می توانست برای خودت هم بیفتد. ممکن بود خدای نکرده تصادف کنی و فلج شوی. خب صد البته واضح است همسرت در صورتی شما را طلاق نمی داد که یا از انسانیت بهره ای برده باشد و یا از محبت.