+عاشق دوست دختر اینترنتیم شدم عاقبت ما چیست؟(لطفا راهنمایی کنید)

با سلام به دوستان سایت جالب و خوبی دارید من تازه با این سایت آشنا شدم.

دوستان قضیه از این قراره که من با دختر خانومی بر حسب اتفاق با هم در چت روم آشنا شدم از این آشنایی دو ماه میگذره تو این مدت از همون روزه اول من از رفتار وعقاید اون خانوم خوشم اومد چون خانوم پاک دامن و فوقالاده با ادب و با خدایه و در خونواده مذهبی زندگی میکنه و در کل اخلاغیات و خصوصیات روحی و حتی فیزیکی ایشون مورده پسنده منه((لازم به ذکره بگم که من و ایشون هیچ شکی نداریم به هم که حتی کلمه ای رو به هم دروغ نمیگیم اینو هم من و ایشون مطمعنیم شما هم مطمعن باشید)) ایشون هم از اخلاقه من خوشش میاد و به من اعتماد کافی رو داره و حتی بهتره بگم که ماها عاشقه هم شدیم و به هم قوله ازدواجو هم دادیم (البته باسهی 5 ساله دیگه که فارغ التحصیل شدیم و تا اون موقع با هم باشیم) اما در کل من و ایشون بابه دندونه همیم دوتامون شوخویم و...(فیکسیم)(توی خیلی از مسائل با هم هم عقیده ایم) و خیلی هم دیگه رو دوس داریم و نمیتونیم یه روزم از هم جدا بشیم اینو امتحان کردیم دو تامون طاغت یه روز دوری رو نداریم و حتی باعث شد که من شروع به نماز خوندن کنم یعنی کمکم کرد که شروع کنم آخه خودم دوست داشتم اما با کمش شروع کردم که خیلی ازش ممنونم اما مشکله من و ایشون اینه که ما ها همدیگه رو ندیدیم و فقط عکسه همو دیدیم و چت و اس ام اس و کمی صحبت کردیم آخه ایشون در شهری نسبتا دور از منه خوشبختانه من امسال کنور قبول شدم اما ایشون با رتبهی عالی که داشت بخاطر انتخابای بالا متاسفانه امسال قبول نشد حالا بخاطر این مسئله ما با توافق ارتباطمونو بخاطر درسش به روزی 45 دقیقه اس ام اس تبدیل کردیم و ازش بارها خواستم که اگه همین ارتباطه کم باعث سردر گمی توی درسش میشه کمترش کنیم اما میگه که نه این ارتباط خوبه یعنی لطمه ای نمیزنه (نظر شما چیه از این ارتباطه کم) و بخاطر همین مساله درسشون تا ساله دیگه نمیتونیم همدیگه رو از نزدیک ببینیم یعنی دیدنه هم دیگه غیره ممکنه تا ساله دیگه حالا من میخوام بدونم سرانجامه همچین عشقی که دو طرفه هست اما مشکلاتش فقط ندیدنه همه چی میشه قابله پیش بینیه نظرتون چیه ؟
و کلی بحثو در موردو دوستی و ازدواج اینترنتی خوندم که دلمو کلی سرد کرد همش نوشته بودید که چیزه عذر میخوام مسخره ایه و یه عشق بچگونه و در کل ازش بد گفتید و هر کسی که این طور ارتباطی داشته رو نصیحت کردید که ترک کنه حالا من میخوام نظر شما ها رو بدونم لطفا نظراتتون سنجیده باشه آخه زندگی دو نفرو ممکنه تغییر بده
لازمه بگم که من 19 و ایشون 18 ساله ایم.

فقط تو رو خدا در جا نیاید بگید که چون ارتباط اینترنتی بوده بدبرد نمیخوره آخه دیگه این روزا این مسئله بد جا افتاده
مرسی

سلام
من نصيحتت نميكنم كه ترك كن.فكر ميكنم حدود 19 يا 20 سن داشته باشي.نه تنها نت بلكه در واقعيت هم ، سن شما اقتضاي اينطور عشقها رو ميكنه و اين رو بدون كه بعدها كه سنت بالاتر بره ميفهمي شايد چقدر اشتباه فكر ميكردي. دوست من بهتره قبل از اينكه بذاري احساست واست تصميم بيگره.خودت عقلت وارد عمل بشين.
اين وسط بيشتر از شما از اين رابطه (كه امكانش هست يه رابطه ناموفق باشه) اون دختر خانم ضربه ميخوره.
عاقلانه تصميم بگيريد.
دنياي صفر و يك با دنياي واقعي فر ق ميكنه. از جنس هم نيستن

من میتونم به سولات عرفانی شما پاسخ دهم

سلام پرسش جواب :72:

به تالار همدردی خوش اومدی و قبولی در کنکور رو بهت تبریک می گم :104:
پسر خوبم
عشق و دوست داشتن یک حس بی نظیره که وقتی باهاش درگیر می شی وجودتو متحول می کنه و از این نظر یک موهبت بی نظیره .اما یادت نره که هرچند عشق برای ازدواج و تشکیل خانواده لازمه اما کافی نیست . در ازدواج فاکتورها و عوامل زیادی دخیلند که اگر نادیده گرفته بشن مانع رضایت و خوشبختی خواهند بود. عوامل تربیتی ، محیط روانی خانواده ها ، نوع فرهنگ غالب، شرایط اجتماعی ، عوامل اقتصادی ، دیدگاههای مذهبی ،ویژگیهای روحی و عاطفی فرد و خیلی چیزهای دیگه هستن که حتی شاید به چشم نیان اما در این امر نقش تعیین کننده دارن .ضمن اینکه باید بدونی در فرهنگ و تربیت ایرانی فقط دو نفر نیستند که با هم ازدواج می کنند بلکه ازدواج در واقع نه پیوند دو نفر که پیوند بین دو خانواده است ...

اگر در این تالار به کرات دیدی که دوستان ، همدیگه رو از آشنایی ها و دوستیهای اینترنتی برحذر می دارند به معنی این نیست که این ارتباطات کاملا زیر سوال است و یا هیچ یک به نتیجه نمی رسد .بلکه ناشی از تجربیاتی ست که به ما می گوید محدودیتهای فضای حاکم بر نت معمولا مانع دستیابی به شناخت کامل از طرف مقابل و برقراری رابطه ای ست که بتواند منجر به یک ازدواج موفق شود .بنابراین تصمیم گیری در این فضا نیاز به دقت ، آگاهی وهوشمندی بیشتری دارد ...
از اون گذشته هردوی شما خیلی جوون هستین و راههای زیادی در پیش دارین .چه بسا ممکنه نظر شما یا ایشون در 2-3 سال آینده تغییر بکنه ...
بنابراین توصیه می کنم عجله نکنین . و با توجه به اینکه هر دوتون فاقد شرایط لازم برای ازدواج هستین سعی کنین در خصوص رابطه ای که بین شما وجود داره آگاهانه تر فکر کنین و جوری عمل نکنین که احیانا به خاطر داشتن یک احساس نپخته و کال ، فرصتها و موقعیتهایی که قطعا در آینده بیشتر در اختیار شما قرار خواهد گرفت رو از دست بدین ..
به لینک زیر حتما سر بزن :
ازدواج اینترنتی ، خانم اینترنتی ، شوهر اینترنتی

موفق باشی.

مرسی از جواب دوستان گرامی در کل جواب شما دوستان این بوده که این عشقو ما باید ترک کنیم اما ماها خیلی با هم وجح مشترک داریم اما من نمیخوام تصمیم بگیریم میخوام از ایشون بیاد و نظرشو توی همین تاپیک بگه تا به نتیجه برسیم امروز ازش میخوام اما به علت مسائل درسیش و ... شاید نتونه امروز فردا بیاد اما قول میدم که بیاد.
آخه نه من نه اون دوست نداریم هیچ کدوممون ضربه ای بخوریم پس یکم صبر میکنیم از بقیه دوستان هم خواهشمیکنم اگه نظری دارن بگن.
باتشکر آقای پرسش جواب

سلام
اگر هر دوی شما در این تاپیک حاضر باشید به نظر من بهتره چون توجیهاتی که دوستان برای شما می آورند قابل لمستر خواهد بود و از دیدگاههای و جنبه های مختلف میشه مسئله را حل کرد. خیلی منطقی به ارتباطتون فکر کنید. و سعی کنید احساسات بخش کمی رو به خود اختصاص دهد. هرچند وجود عواطف احساسی نیز در ایجاد رابطه ها امری ضروریست.
منتظر شنیدن حرفهایتان هستیم

موفق باشید.

دوست عزیز دو ماه برای شناخت رو در رو هم زمان کمیه چه برسه به اینترنتی .

در جواب a_b جانه عزیز باید بگم خوب احساسات خوب میگه که به این دوستی ادامه بدیم اما عقلمم بم میگه که ما ها وجه مشترک های زیادی داریم و نمیتونم از همچین دختر خانومی به این راحتی بگذرم آدم ب

در جواب a_b جانه عزیز باید بگم خوب احساسات خوب میگه که به این دوستی ادامه بدیم اما عقلمم بم میگه که ما ها وجه مشترک های زیادی داریم و نمیتونم از همچین دختر خانومی به این راحتی بگذرم آدم به خوبیه ایشون از نظر من کم پیدا میشه و بهتره بگم که فکر میکنم مثله ایشون پیدا نمیکنم.

و در جوابه خوبه طاهره جون هم باید بگم -از نظر تربیت هم با هم برببریم هر دو تامون ادبو خیلی دوس داریم که با ادب باشیم-اما فکر میکنم محیط روانی خونواده هامون با هم خیلی فرق دارن-فرهنگ هر دوتامون هم شبیه همه البته فکر میکنم-عوامل اقتصادی هم فکر میکنم که هر دوتامون یه زندگی بی دقدقه رو میخوایم نه پولو-ویژگیهای روحی و عاطفی که خیچ مهممترین وجح مشترکمونه هر دوتامون میشوخیمو و... و هر دو تامون راضیمم

اما من هم هنوز نمیدونم که کار ما ها اشتباه یا نه هر چند که مهمترین عامل منو ایشونیم اما اینجا میخوام از کسانی که تجربه بیشتری از ماها دارن مشاوره بخوام.

در کل میخوام ببینم که آیا این ارتباطا همشون به تباهی میکشن ؟؟

من و ایشون موردی نمیبینیم یه چشم به هم بزنیم میبینیم یه ساله با هم بودیم.اما دوس ندارم که اشتباه کنیم

من از دوستانی که سن و تجربه بیشتری بیشتر از من که 19 سالمه دارن پست بدن آخه این تاپیک برام مهمه
مرسی از همه

سلام
دوست من اولین ببین چه جوری عاشق شدی. یعنی چند دفعه با هم چت کردید ، گفتید و خندیدید ، عکس هم رو دیدید و ... . بعد اومدید خیال بافی کردید . مثلا پیش خودت گفتی که ببینمش این کار رو می کنم ، ان کار رو می کنم . اگه جفتمون توی یک شهر قبول میشیم ، با هم بیرون میریم و در ادامه واسه خودت فیلم هندی درست کردی و یک سری اتفاقات ساختی . مشکلات رو توی ذهنت درست کردی و بعد مثل یک قهرمان حلشون کردی(همه اینها برای مثال بود) ... اگه اینجوری بوده مطمئن باش عشقت الکی چون واقعیات زندگی مثله آبی که روی آتیش میریزند خیالات رو از بین میبره.
یک چیزی را مطمئن باش زندگی آنقدر بالا پایین داره که اصلا نمیشه در خیال آن رو تصور کرد. من کسانی رو دیدم که دو طرف از هم راضی بودند(فرض که شما ها از هم کاملا راضی باشید) ازدواجشون با خواستگاری و شناخت درستتر از اینترنت آغاز شده و به ظاهر از نظر فرهنگی و خانوادگی شبیه بودن اما بعد از ازدواج از خودشون و حتی خونواده هاشون رفتارهایی سر زده که کم کم زندگیشون منجر به شکست شده. منظورم اینه که شما از کجا اینقدر مطمئن هستید که مثلا با خانواده طرف میتونید کنار بیایید . حتی اگه شما بگید من با دختره میخوام زندگی کنم اما باز هم به حمایت و همراهی خانواده هاتون نیاز دارید. در ضمن شما از کجا میدونید که در چند سال آینده که با هم می خواهید ازدواج کنید ارزش هایی رو که الان براتون مهمه باز هم مهم خواهد بود.
و حرف آخر اینکه در خیلی از موارد احساسات عقل را هم تحت تاثیر قرار میده . یعنی فکر می کنید کارتون واقعا عقلانیه اما در واقع یک عمل احساسی هستش و بعد از فروکش کردن احساسات تازه می فهمید ای دله غافل ... و مشورت دقیقا در همین جاها به درد می خوره . پس روی صحبت های دوستان دقیقا فکر کنید و آنها را سرسری نگیرید . من که خودم شکست اینجور عاشقی ها را زیاد دیدم نمیگم برای همه صادقه اما در اکثر موارد صدق میکنه.
امیدوارم پیروز و موفق باشی

سلام دوست عزیز:72:
من کوچک تر از اونم که بگم چه کار درسته یا کارت اشتباهه واین کارو بکن فقط میخوام از تجربه خودم برات بگم:305:
داستان شما واون خانوم هم تقریباً مثل داستان من ودوستمه سعی می کنم جوری بنویسم خسته نشی وتا آخر بخوونی فقط خواهش می کنم بدون قیاس کردن وجبهه گرفتن بخوونی
اول بذار یه کم از خودم واون بگم من یه دختر 19 ساله بودم و اون یه پسر 22 ساله، تقریباً تو مایه های سن شما،من یه دختر شروشلوغ که کل کل کردن با دختر وپسر جزء تفریحاتم بود جوری که اگر یه پسرو ضایع نمی کردم روزم شب نمیشد ولی هیچ وقت به هیچ پسری علاقه نداشتم تا اینکه تو فروم دانشگاهمون با یه پسری آشنا شدم که به نظرم با پسرای اطرافم فرق داشت پسری مؤدب واتو کشیده ومذهبی با اطلاعات عمومی بالا، دفعه اول به خاطر طرز حرف زدنم تو فروم بهم گیر داد آخه من خیلی پاستوریزه حرف نمی زنم واصلاً بیانم طنز تلخه نمی دونم چرا کم کم ازش خوشم اومد و بهش درخواست دوستی دادم کاری که برای دوستام هضمش سخت بود واون باکلی شرط وناز قبول کرد فروم ماهم مثل این فروم امکان چت نداشت وبرای همین برای هم پیام میذاشتیم گذشت تا کاربه جایی رسید که پسری که حتی از مفرد نوشتن اکراه داشت بهم ابراز علاقه کرد ما هردو تو یه دانشگاه درس می خووندیم ولی هیچ وقت همدیگرو ندیده بودیم یعنی اون نخواست چون عقیده داشت(وهمین طورمن)که کارمون اشتباهه دیگه بیشتر از این جلو نریم.ما هم از لحاظ عقیده خیلی به هم نزدیک بودیم هم از لحاظ خانواده،وقتی عکسشو دیدم خیلی خوشم نیومد ولی چون دوستش داشتم برام مهم نبود تا اینکه قضیه ما لو رفت وتصمیم گرفتیم برای همیشه از هم جدا شیم چون اون برای ازدواج آماده نبود(مشکلات کارودرس...) وادامه این رابطه رو وخیم شدن اوضاع می دونست من هم قبول کردم چون به نظرم حرف درستی بود البته شاید این حرف به نظر خیلی ها مسخره بیاد ولی هر دو ما از کارمون در عذاب وجدان به سر می بردیم ولی جرأت نداشتیم که مسئله جدایی رو پیش بکشیم حالا که دقت می کنم چقدر اون موقع ها عوض شده بودم دیگه از شر و شور افتاده بودم همه هم وغمم این شده بود که اونو ناراحت نکنم اصلاً رفتارم جوری شده بود که اون دوست داشت اونم همین جور سعی می کرد دیگه بچه پاستوریزه نباشه حتی با اصرارای من حاضر شد عکسشو نشون بده ومنو ببینه اون موقع ها فکر می کردم چقدر آدمی با اخلاقیات متفاوت از خودم موجود جالبیه ولی حالا می بینم نه من خیلی جو زده بودم اون به خاطر من ازبعضی از رفتاراش دست برداشت وخیلی کارا رو انجام داد ولی بعد از مدتی از جدایی مون همون آدم قبلی شدم ما هیچ وقت به هم دروغ نگفتیم ولی در اصل داشتیم خودمونو با سلیقه طرفمون مطابقت می دادیم آدمی باید خودش بخواد تغییر کنه اینکه به خاطر دیگری عوض بشه(این خوبه ولی چون از روی احساساته بعد از مدتی دوباره به همون وضع بر می گرده) من به خاطر اون قرآن خوون شدم قبل از اون هم این کارو می کردم ولی بعد از مدتی رها می کردم این بار هم بعد ازجدایی از اون رها کردم شما هم اگر به نماز خووندن عقیده پیدا کردی خوشحال باش وگرنه اگر به خاطر اون خانومه گذراست تجربه من تلخه ولی واقعیته اون موقع ها اگر کسی این حرفا رو به من می زد در مقابلش جبهه می گرفتم که نه قضیه من واون با بقیه فرق داره ولی حالا می بینم واقعیت مشترک بین دوستی های اینترنتی اینه که ما برای حس اعتماد وعلاقه خیلی حرف ها رو می زنیم(نه برای فریب دادن طرف مقابلمون) وچون پشت مانیتور خیلی از رفتارامون مثل عصبانیت وبدخلقی وبی حوصلگی مون پیدا نیست جذاب هستیم وهمدیگرو به جای اینکه خاکستری ببینیم سفید می بینیم
یه دوستی داشتم که اهل رفاقت با جنس مخالف همه جوره بود می گفت:رابطه دختروپسر چند مرحله داره اول دوستی، دوم عادت ، سوم دوست داشتنه وآخر شیدایی(جنون) وچیزی به نام عشق توش وجود نداره
یه پیشنهاد دارم که ببینی اون خانوم به شما عادت کرده یا دوستت داره اینکه بهش بگی اگر شما رو دوست داره یک ماه دیگه هیچ رابطه ایی باهم نداشته باشید اگرقبول کرد و توونست نشون میده شما رو دوست داره ولی اگر نتوونست این دیگه بر می گرده به استخوون درد اعتیاد به شما وهمچنین خودتون هم می توونید با این آزمایش علاقه خودتونو بسنجید چرا که اگرصرفاً عادت باشه خیلی زود(بعد از ازدواج) از بین میره واگر علاقه باشه تشدید میشه
برادر خوبم اگر کارما درست بود خدا اونو نهی نمی کرد وعذاب سختی براش نمیذاشت ولی می دونم که کنار گذاشتنش خیلی کار سختیه ما بعد از این همه مدت با وجود اینکه رابطه مون در حد یه پیام در طول دو سه ماه هست هنوز همدیگرو دوست داریم ولی دیگه به ازدواج بدون شناخت بیشتر ورودر رو فکر نمی کنیم اون خانم بزرگ شده اون خانواده با فرهنگ وآداب خاص خودشون هست اگر فاصله ای بین خانواده هاتون حس می کنید این تفاوت ها بعدها در زندگی مشترک خودشو نشون میده پس بپا که خیلی زود دیر نشه:305:
واینم بدونید دل دخترا قبرستونه هرکی بیاد توش دیگه بیرون نمیره ودخترا برخلاف پسرا نمی توونن هم به یه مسئله عاطفی فکر کنن وهم درس بخوونن:303: مواظب باشید که مانع پیشرفتش نشید
ببخشید پرحرفی کردم اگر کمکی ازم بربیاد کوتاهی نمی کنم
امیدوارم پیروز وموفق باشید:203:

-----------------------
مرسیییییییییییی
خیلی مرسییییییییی

مرسی از نظراتته همتون

اما وقتی که میخونمشون یه چیزی توی همشون میشه گفت مشترکه اونم اینه که همش چیزیای منفی رو گفتید گفتید اگر فلان شد چی من نمیدونم چرا اینقدر منفی گفتید پس جنبه های مثبتش کوو نمیدونم دارم شک میکنم که هر کی توی این تاپیک میاد غم زده و غمشو اینطور بروز میده یا من دارم اشتباه میکنم آخه 90% حرفای خوبتون که زحمت تایپیه طولانی رو کشیدید منفیه یکم برام تعجب آوره!!!!!!!!!!!!!!!!


اما بازم مرسی و به همهی نظراتتون احترمه کاملو میزارم و روشون فکر میکن.

یا من دارم اشتباه میکنم؟؟؟؟؟؟؟؟

در ضمن خیلی هم از نظر من خوبه که منسبتا مذهبیه (هم خودشون هم خونوادشون) من اتفاقا از این موضوع خوشم میاد

دوستان منودوستم به این نتیجه رسیدیم که هر نتیجه ای که شما دوستان گرفتید قابله قبول نیست که ما هم اینو میگیریم ما دو تا تهشیم دیگه هم تا پامو اینجا نمیزارم همش توی دلمو خالی کردید دیگه نمیخوام هیچ نظری بدید .
تاپیکو قفل میکنیم
باتشکر.

دوست عزیز چند نکته میگم امیدوارم بخونیشون:
1 – شما در عنوان تاپیک نوشتید راهنمایی کنید اما با این حرفتون عملا ثابت کردید که دنبال راهنمایی نبودید و فقط دنبال این بودید که تاییدیه ای برای کارتون بگیرید تا اگر در آینده دچار مشکل شدید خودتون را دلداری بدید که من با فکر این راه رو اومدم و حتی مشورت هم کردم و آنوقت خودتون را از اشتباهاتی که مرتکب شدید تبرئه کنید(البته از صمیم قلب براتون آرزو می کنم که هر راهی را که میرید به موفقیت برسید و این را مطمئن باشید که هیچ کدام از دوستانی که پاسخ شما را دادند با شما پدر کشتگی نداشتند).
2 – دوست خوب من کسی در اینجا دنبال نتیجه گیری نبود که شما میگید هر نتیجه ای که شما دوستان گرفتید قابل قبول نیست ... . در اینجا فقط دوستان بر اساس تجربیات زندگیشون آمدند و به شما مشورت دادند . حالا گناه این دوستان چیه که نمونه های موفقی از این روابط را ندیدند. همین پارسال بود که یکی از بچه های فامیل ها با ناراحتی به من گفت دیگه نمی خواد زندگی کنه و وقتی دلیلش را پرسیدم گفت که دوستش بعد از 4 سال امده بهش گفته ما به درد هم نمی خوریم و ... و یا یکی از دوستان خودم ووو... . باز هم باید بگم که همه اینجوری نمیشند اما بیشتر این روابط به شکست منجر میشه یا نتیجه مطلوب را در بر نداره.
3 – امیدوارم باز هم در طول زندگیت سعی کنی با دیگران مشورت کنی حتی اگر به قول خودت توی دلت خالی بشه اما بدون این مشورت ها یک روزی به دردت خواهد خورد و در آینده اگر کوچکترین نشانه ای از شکست رو ببینی می تونی خیلی زود جلوی ضرر را بگیری.
پیروز و سربلند باشید

اولش حس کردم با آدم منطقی طرفم که اومده واقعاً با این موضوع عاقلانه برخورد کنه ودنبال راهی است که بتوونه درست تصمیم بگیره ولی حالا می بینم نه !!!!!!!!!!!!!من کاملاً با نظرات تیک تاک موافقم شما با این رفتارت نشون دادی چقدر بچه ای ته دلتو خالی نمی کنم ولی 99% مطمئنم که این ازدواج سرانجام خوبی نداره چون احساساتت چشمتو کور کرده همه فکر می کنن تهشن ولی بعد...
امیدوارم خوشبخت بشید

سلام
خسته نباشيد
اين موضوع برا منم پيش اومده ودش -عين همين موضوع فقط كمي فرق ميكرد كه من و طرف دوستي كه پيدا كردم البته اون منو پيدا كرد از طريقه شماره تلفني كه اشتباهن واد اينترنت شده بود و از طريق پيام كوتاه با من آشنا شد-6 ماه است كه با هم آشناييم - اون دختر خوبي بود - همون دختري بود كه تو روياهام بود و فكرشو ميكردم-حتي رفتم ديدمش- خونشون خيلي دور از خونه ما بود ولي رفتم ديدمش حرفها زديد و آشنايتها شديم بمدت 6 ماه بود به هم اس ام اس ميداديم - خيلي به هم علاقمند شده بوديم ولي من هر جا كه ميپرسيدم و تحقيق ميكردم ميگفتند ازدواج اينشكلي اصلا با عقل جور در نمياد يعني نميشه - همه ميگفتن آشناييت مسيجي هر چه كه زياد آشناييت و شناخت كافي نميشه و نميشه اعتماد كرد-خودمم اينو ميدونستم ولي از بس عشقش تو دلم بود اصلا حرفاي ديگران رو قبول نداشتم و همش به حرفاي خودم پايبند بودم و ميگفتم نه اينا دروغ ميگن
ولي به لطف پروردگار و با رهنمودهاي مادرم يه تصميم نهايي و محكمه پسند گرفتم و ديگر رهايش كردم و از فكرش اومدم بيرون
چون ميدونستم كه اين عشق كور كورانه اي بود و عاقبتش ختم به خير نخواهد شد
ان شا الله كه شما هم يه تصميم خوب بگيريد و عاقبت بخير شويد - صحبت يه روز دو روز نيست - صحبت يه عمر زندگي مشتركه شما بايد به آينده بنگريد-الان را در نظر نگيريد به آينده نگاه كن ببين 5 سال يا 10 سال بعد هم همين نظر را كه الان داريد اون موقع هم خواهيد داشت . آيا بعد ها دچار مشكلي نخواهيد شد؟؟؟
التماس دعاي فراوان

سلام
خسته نباشيد
اين موضوع برا منم پيش اومده ودش -عين همين موضوع فقط كمي فرق ميكرد كه من و طرف دوستي كه پيدا كردم البته اون منو پيدا كرد از طريقه شماره تلفني كه اشتباهن واد اينترنت شده بود و از طريق پيام كوتاه با من آشنا شد-6 ماه است كه با هم آشناييم - اون دختر خوبي بود - همون دختري بود كه تو روياهام بود و فكرشو ميكردم-حتي رفتم ديدمش- خونشون خيلي دور از خونه ما بود ولي رفتم ديدمش حرفها زديد و آشنايتها شديم بمدت 6 ماه بود به هم اس ام اس ميداديم - خيلي به هم علاقمند شده بوديم ولي من هر جا كه ميپرسيدم و تحقيق ميكردم ميگفتند ازدواج اينشكلي اصلا با عقل جور در نمياد يعني نميشه - همه ميگفتن آشناييت مسيجي هر چه كه زياد آشناييت و شناخت كافي نميشه و نميشه اعتماد كرد-خودمم اينو ميدونستم ولي از بس عشقش تو دلم بود اصلا حرفاي ديگران رو قبول نداشتم و همش به حرفاي خودم پايبند بودم و ميگفتم نه اينا دروغ ميگن
ولي به لطف پروردگار و با رهنمودهاي مادرم يه تصميم نهايي و محكمه پسند گرفتم و ديگر رهايش كردم و از فكرش اومدم بيرون
چون ميدونستم كه اين عشق كور كورانه اي بود و عاقبتش ختم به خير نخواهد شد
ان شا الله كه شما هم يه تصميم خوب بگيريد و عاقبت بخير شويد - صحبت يه روز دو روز نيست - صحبت يه عمر زندگي مشتركه شما بايد به آينده بنگريد-الان را در نظر نگيريد به آينده نگاه كن ببين 5 سال يا 10 سال بعد هم همين نظر را كه الان داريد اون موقع هم خواهيد داشت . آيا بعد ها دچار مشكلي نخواهيد شد؟؟؟
التماس دعاي فراوان

سلام دوست گرامی
امروز من میخوام برخلاف همه نظراتی که دوستان داشتند من نظر بدم من یک تجربه کامل از ازدواج اینترنتی هستم و الان هم که صحبت میکنم سه سال از این ازدواج گذشته و یه دختر هم حاصل همین ازدواج اینترنتیه....شاید بهتر بود دوستان عزیز با کمی تحقیق و تجربه این دوست عزیزمون رو راهنمایی میکردن...من تاپیکی دارم که مال خیلی وقت پیشه قسمت اختلاف زن و شوهر با عنوان ازدواج اینترنتی موفق اما با مشکلات..... البته همونطور که گفتم مال خیلی وقت پیشه والان در صفحه 9 قرار گرفته...اونجا میتونید شرح کامل این ازدواج رو بخونید دوست عزیز ما هم این رابطه رو به صورت پاک و اعتقاد به مسائل دینی آغاز کردیم البته هر دومون معتقد بودیم و نیاز نبود به خاطر عشق به همدیگه نمازخون بشیم البته این خیلی خوبه که شما با شروع این عشق به خدا نزدیک شدین ولی اگه تا آخر ادامه پیدا کنه اونوقت معلوم میشه که عشقتون واقعی بوده...اما در مورد این ازدواج ما هم توی چت آشنا شدیم و به همدیگه علاقه پیدا کردیم و خیلی ماجرا ها این دوستی تقریبا بعد از چهار ماه به ازدواج ختم شد...اما باید بگم که من توی این دوران فقط از خدا کمک خواستم و بهش گفتم که اگه قراره این ازدواج به پشیمونی ختم بشه پس کمکم کنه تا تمومش کنم ولی خود خدا به طور معجزه آسایی همه چیز رو ردیف کرد و بدون مخالفت پررنگی از طرف خانواده ها ما ازدواج کردیم تنها مخالفت سر مهریه من بود که 14 سکه بود اونم فامیل طرف من این مخالفت رو داشتن و ما رو دچار مشکل کردن اما از اونجایی که خداوند به نیت ما آگاه بود و من به خانم فاطمه زهرا (س) توسل کرده بودم هیچ دسیسه ای کار نکرد و ما به عقد هم در اومدیم و بعد از شش ماه هم من به خونه ایشون رفتم ولی دوست عزیز همه اینها رو گفتم ولی از مشکلات حرفی نزدم
ما البته مثل همه زن و شوهرها اختلاف داریم ... اما خوب بعضی مشکلات گاهی منو خسته میکنه و دلسرد ....یکی از اون دوری ار خانواده امه که گاهی خیلی بهشون احتیاج دارم و چیزهایی که برام گاهی عقده شده...اینگه توی خیلی مواقع که یه دختر به مادرش احتیاج داره من مادرم کنارم نیست و نمیتونم ازش کمکی بگیرم و این زجر دهنده است و همین باعث میشه که بهانه گیزی کنم خیلی تند تند نمیتونم به خانواده ام سر بزنم چون مسافت خیلی زیاده و فاصله شهرهامون از همدیگه زیاده و تنها وسیله حمل و نقل مستقیم هم اتوبوسه....یک یدیگه از مشکلاتم تفاوت فرهنگیه که خوب گاهی مشکل سلز میشه....و همین طور تفاوت زیاد روحیه من و شوهرم از همدیگه است...
نمیتونم بگم که اختلاف خیلی جدی توی زندگیمون داریم ...همدیگه رو دوست داریم ...و الان هم با وجود فرزندمون زندگیمون یه رنگ دیگه ای داره
اما این رو باید بگم تنها عامل موفقیت این ازدواج توکل به خدا و ایمان به او بوده
در ضمن مشکلی که شما دارین سن کمتون هست ما یک سال با هم تفاوت سن داریم من 26 ساله بودم و اون 27 ساله و میتونم بگم تا حدودی پخته تر بودیم پس منطقی تر به مسائل نگاه میکردیم
البته من خدای نکرده نمیخوام بگم شما ناپخته عمل میکنین ولی طبق تجربه آدم توی این سن یعنی 18 19 احساسی تر عمل میکنه
پس اجازه بدید زمان بگذره .... و هر چند خیلی سخته ولی به احساستون کمتر توجه کنین و سعی کنین بیشتر از روی منطق تصمیم بگیرین
در ضمن شما باید از نزدیک همدیگه رو بشناسین ببینین در مورد خانواد ه همدیگه تحقیق کنید
امیدوارم که موفق باشین و آینده خوب در انتظارتون باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پرسش جواب

با سلام به دوستان سایت جالب و خوبی دارید من تازه با این سایت آشنا شدم.

دوستان قضیه از این قراره که من با دختر خانومی بر حسب اتفاق با هم در چت روم آشنا شدم از این آشنایی دو ماه میگذره تو این مدت از همون روزه اول من از رفتار وعقاید اون خانوم خوشم اومد چون خانوم پاک دامن و فوقالاده با ادب و با خدایه و در خونواده مذهبی زندگی میکنه و در کل اخلاغیات و خصوصیات روحی و حتی فیزیکی ایشون مورده پسنده منه((لازم به ذکره بگم که من و ایشون هیچ شکی نداریم به هم که حتی کلمه ای رو به هم دروغ نمیگیم اینو هم من و ایشون مطمعنیم شما هم مطمعن باشید)) ایشون هم از اخلاقه من خوشش میاد و به من اعتماد کافی رو داره و حتی بهتره بگم که ماها عاشقه هم شدیم و به هم قوله ازدواجو هم دادیم (البته باسهی 5 ساله دیگه که فارغ التحصیل شدیم و تا اون موقع با هم باشیم) اما در کل من و ایشون بابه دندونه همیم دوتامون شوخویم و...(فیکسیم)(توی خیلی از مسائل با هم هم عقیده ایم) و خیلی هم دیگه رو دوس داریم و نمیتونیم یه روزم از هم جدا بشیم اینو امتحان کردیم دو تامون طاغت یه روز دوری رو نداریم و حتی باعث شد که من شروع به نماز خوندن کنم یعنی کمکم کرد که شروع کنم آخه خودم دوست داشتم اما با کمش شروع کردم که خیلی ازش ممنونم اما مشکله من و ایشون اینه که ما ها همدیگه رو ندیدیم و فقط عکسه همو دیدیم و چت و اس ام اس و کمی صحبت کردیم آخه ایشون در شهری نسبتا دور از منه خوشبختانه من امسال کنور قبول شدم اما ایشون با رتبهی عالی که داشت بخاطر انتخابای بالا متاسفانه امسال قبول نشد حالا بخاطر این مسئله ما با توافق ارتباطمونو بخاطر درسش به روزی 45 دقیقه اس ام اس تبدیل کردیم و ازش بارها خواستم که اگه همین ارتباطه کم باعث سردر گمی توی درسش میشه کمترش کنیم اما میگه که نه این ارتباط خوبه یعنی لطمه ای نمیزنه (نظر شما چیه از این ارتباطه کم) و بخاطر همین مساله درسشون تا ساله دیگه نمیتونیم همدیگه رو از نزدیک ببینیم یعنی دیدنه هم دیگه غیره ممکنه تا ساله دیگه حالا من میخوام بدونم سرانجامه همچین عشقی که دو طرفه هست اما مشکلاتش فقط ندیدنه همه چی میشه قابله پیش بینیه نظرتون چیه ؟
و کلی بحثو در موردو دوستی و ازدواج اینترنتی خوندم که دلمو کلی سرد کرد همش نوشته بودید که چیزه عذر میخوام مسخره ایه و یه عشق بچگونه و در کل ازش بد گفتید و هر کسی که این طور ارتباطی داشته رو نصیحت کردید که ترک کنه حالا من میخوام نظر شما ها رو بدونم لطفا نظراتتون سنجیده باشه آخه زندگی دو نفرو ممکنه تغییر بده
لازمه بگم که من 19 و ایشون 18 ساله ایم.

فقط تو رو خدا در جا نیاید بگید که چون ارتباط اینترنتی بوده بدبرد نمیخوره آخه دیگه این روزا این مسئله بد جا افتاده
مرسی

---

سلام به نظر من دوستيهاي بدون ديدن همديگر نبايد به عشق منتهي بشه من سن شما رو نمي دونم ولي اينو ميدونم كه اين نوع عشقهاي آتشين و بدون آگاهي مخصوص افراد كم سن و سال است من به شما توصيه مي كنم كه عشق در كنار منطق كاملا درست است البته اين را هم ميدانم كه كار سختي است ولي ممكن است درست تصميم بگير تا يه عمر پشيمان نشي ممنون

سلام دوست عزیز
تفاهمی که شما ازش حرف میزنی کافی نیست,معنی تفاهم اینه که بتونی با چیزهایی که اختلاف دارین با هم کنار بیاین.
شما الان بر حسب احساسات دارین میرین جلو...یه کم که تو اجتماع بچرخی میبنی که نظرت روز به روز عوض میشه...
شرط ازدواج فقط عشق ودوست داشتن نیست...یه کم بیشتر فکر کن... ببین چه شرایطی برای زندگی دختر وپسر لازمه که باشه ..:shy:

سلام
به نظر من در هر شرایط و هر محیطی میشه بهترین ها را به دست آورد حتی در همین اینترنت .
ولی اینکه شما بعد 2 ماه به این نتیجه رسیدی و عشق و عاشق و از این جور مسائل پیش اومده یکم باید بیشتر تفکر کنی و عقل را جایگزین احساست کنی .
امیدوارم با دید باز تصمیم بگیری و فکر کنی .
موفق باشی .

sabad گرامی

پست شما و دوستانی که به شما پاسخ دادند به تاپیک زیر منتقل شد لطفاً در آنجا دنبال کنید :



http://www.hamdardi.net/thread-30177.html