(فوری)چطور جواب منفی به خواستگارم بدم تا محترمانه باشه و از دست من ناراحت نشه چون همکارمه؟

سلام به همه...دختری 30 ساله هستم..با وجود داشتن خواستگارهای زیاد و اینکه دوس داشتم زود ازدواج کنم با اینکه از لحاظ تحصیلات و زیبایی و خونوادگی و مادی هیچی کم ندارم موفق به ازدواج نشدم...الان یکی از همکارهام ازم خواستگاری کردن و دو جلسه باهاشون صحبت کردم ولی راستش من توی خونواده ای تحصیلکرده بزرگ شدم ولی ایشون خودشون دیپلم هستن و پدر مادرشون سیکل دارن و خواهر برادرشونم دیپلم هستن...از نظر محل زندگی هم جنوب شرقی شهر هستن در حالیکه ما شمال غرب هستیم...از نظر مادی هم واقعا ما خیلی بالاتریم...البته میدونم ایشون پسر کاری و زحمتکشی و پاک و باایمانه ولی واقعا حس نمیکنم هم کفو من باشه و همش با یه دید بالا به پایین بهشون نگاه میکنم...با اینکه میدونم ایشون خیلی وقته دورادور توی شرکت به من علاقه داشتن ولی بازم نمیتونم ایشونو مرد زندگی خودم ببینم ...همه به من میگن سخت گیر...ولی واقعا به نظر شما من سخت گیرم؟ضمنا چطور بهشون جواب نه بگم که دلشون نشکنه و ناراحت نشن چون همکار هم هستیم و چشم توی چشم میشیم؟؟؟؟؟...ممنون..

درود بانو

شما بنظرم بهتره اول معیاهای خودتان برای انتخاب شوهر واقع بینانه کنید.

خیلی راحت بگید نه مثل بقیه خواستگارها :72:

مرسی از پاسختون آقای خاله قزی...یعنی واقعاً به نظر شما اینکه من میخوام خود طرف یا خونوادش از لحاظ تحصیلی و مادی و جایگاه اجتماعی هم سطح ما باشن زیاده خواهیه و واقع بینانه نیست؟اگر اینطور هست بهم بگین تا بدونم...

درسته من میخوام بگم نه...ولی تا حالا بین همکارهام موردی نبوده تا بگم نه...و میخوام دقیقاً بدونم چجوری بگم نه که بهشون برنخوره چون بالاخره توی یه شرکتیم...و نمیخوام غرورشون جریحه دار بشه...

اگر اون آدم به فکر غرورش بود هیچ وقت از دختری که می دونه هم سطحش نیست،خاستگاری

نمی کرد.پس شما م به فکر غرورش نباش.یک جواب منفی بده،قضیه رو تموم کن.

حرف جناب فرهنگ درسته.
بحث من این آقا نیست شما تا حالا به خیلی ها جواب منفی دادید ایشونم روش.

منظورم اینه معیارهایی که دارید را اولویت بندی کنید معقولانه تر کنید شما 30 سالتونه فکر کنم یکم بهتره بیشتر دقت کنید :72:

سلام. بهتون تبریک میگم بابت این دغدغه که میخواید طوری جواب بدید ایشون دل ازرده نشند واقعا قابل تحسین هستش این کار شما.

شما هنوز دچار تردید هستید که این اقا برا ازدواج مورد مناسبی نیستند علی الرغم تمام خوبی هایی که دارند ولی چون از نظر مالی و تحصیلی و خانوادگی هم کفو شما نیستند و دوم این که اگه مورد مناسبی نیستند چطور بهشون جواب منفی بدید ناراحت نشند

راجب این که اون اقا مناسب هستند یا توصیه میکنم سمینار ازدواج اقای فرهنگ رو دانلود کنید و گوش کنید و خیلی بهتون کمک میکنه ...شما از شرایط خود اون اقا نگفتید که مثلا مستقل هستند یا نه و وضع مالی خود اون اقا الان در چه حدی هستش و.. ولی به هر حال باید قبول کرد شما باهاشون فامیل میشید دیگه روابط خونوادگی دارید با خوناوده ی اونا هم ارتباط دارید ولی من میگم دیپلم داشتن یا فوق لیسانس داشتن واقعا الزاما به معنای نداشتن یا داشتن شعور نیست(هر چند کسی که تحصیلات بالاتری دارند مشخصه غالبشون بهترند ولی واقعا الزامی نیست) مهم انسانیت ایشون و خونواده ی ایشون هستند به هر حال به نظرم حالا که شما دچار تردید شدید بهتره یکم بیش تر تحقیق کنید و اون سمنیاری که گفتم رو حتمات گوش کنید خودتون به این نتیجه می رسید ایشون مورد مناسبی هستند یا نه ... ولی این که ایشون رو از خودتون هم کمتر میبینید خیلی بد هستش و فردا ازدواج کنید به مشکل می خورید شاید چون یه زن دوست داره مردشو از خودش توی همه چیز بالاتر ببینه و بهش تکیه کنه.. از طرفی شما 30 سال هم سن دارید اگه فکر می کنید میتونید موقعیت های بهتری داشته باشید یه چیزی باز طوری نشه چند وقت بگزره پشیمون بشید خدایی ناکرده

این که چطور بهشون جواب منفی بدید ببنید شما اگه بگید قصد ازدواج ندارید برای خود شما بد میشه این طوری فرصت های بعدی رو از خودتون میگرید ممکنه یه نفر دیگه بخواد اقدام کنه و فکر کنه واقعا شما قصد ازدواج ندارید در صورتی که اصلا این طور نیست ..بهترین کار این هستش به اون اقا بگید شما یه مرد بسیار خوبی هستید ولی فکر میکنم اون کفویت لازم رو که داشته باشیم نداریم و ترجیح میدم همون همکار هم بمونیم.خیلی صریح و واضح ازا ون اقا هم سنی گذشته دیگه حتما باید قبول کنند.

ضمنا این که دوست عزیمون فرهنگ 27 فرمودند که اگه اون اقا به فکر غروروش بود از دختری که خودش بالاتره خواستگاری نمی کرد میگم خوبه یه طرفه به قاضی نریم اولا اون اقا شاید اولش نمیدونسته این قدر از نظر خانوادگی اختلاف دارند خود اون اقا خودش رو در سطح خانم دیده که اقدام کرده حالا اگه خانواده ی ضعیف تری صرفا از نظر مالی یا تحصیلی داره که گناهی نکرده و بازم میگم واقعا اینا ملاک خوشبختی نیست ولی هم کفو نبودنش میتونه باعث بوجود امدن مشکلات بعدی بشه و واقعا با چند خط راجب اون اقا نمیشه نظر قطعی داد.ولی به هر حال یه مرد که از یه دختر خواستگاری میکنه حتما اینو هم در نظر میگیره که ممکنه جواب منفی هم بشنوه پس جای نگرانی نیست.

ممنون از پاسخهاتون... خودم یه جوری جواب منفیمو میدم زودتر تا قضیه تموم بشه...ناراحت میشم وقتی کسی بهم میگه 30 سالته بهتره معیارهاتو متعادل کنی....به نظر خودم این انصاف نیست... هم کفو بودن تحصیلی و فرهنگی و خانوادگی جزو معیارهای مهم منه ...

سلام سارا جان
اگر فکر میکنی واقعا سطح اجتماعیش از شما پایین تره و نمیخوایش،چون به نظر من واقعا اثر میذاره حتا توی نوع صحبت کردن و خوردن و نوشیدن و سایر اداب اجتماعی تا چه برسه فرزند پروری و ...، یعنی خود من اینجوریم که اگر حس کنم از ما پایینتره جلو فامیلامون سرخورده میشم و عشقم به اون هم کم میشه. و برعکس بالاتر باشه بهم حس مثبت میده و بهش افتخار میکنم و عشقم بیشتر میشه.
بهش بگو با خونمون تماس بگیرید و وقتی تماس گرفتن مادرت بگه با پدرش صحبت کنم و دفعه بعد که تماس گرفتن بگه پدر شما راضی نیستن و شرایط اقای دامادو نمیپسندن.
یعنی موکول کن به یک نفر دیگه، چون چشم تو چشم میشی باهاش، گناه داره مستقیم خودت بکوبیش و بگی نه..

نگران غرور اون اقا نباش

اقایون زمانی که خواستگاری میکنند غرورشون رو زیر پا میگذارند

وقتی هم جواب نه میشنوند به سرعت اون غرور از دست رفته رو بازسازی میکنند

اگر دنبال جمله مناسبی هستید مثلا میتونید بفرمائید " با کمال احترامی که برای شما و خانواده تان قائل هستم جواب من منفی هست "

شما دو سوال پرسیدی 1. اینکه چطوری پاسخ بدید 2. اینکه آیا معیارهاتون سخت گیرانه است

نظر شخصی من
1. خیلی خوشحالم که به این مطلب فکر میکنید که نباید خواستگارتون احساس تحقیرو بی احترامی کنه و دلش بشکنه ، پس در ایتدا همه ویژگی های برازندش رو بهش بگید و در انتها بگید که بدلیل اینکه حس میکنید با هم تناسب ندارید پس جوابتون منفیه تا جایی که میتونید حقیقت رو بگید

اکثر دخترا برای اینکه دل طرف نشکنه درست صحبت نمیکنند و این حرکت کار رو پیچیده تر میکنه و طرف فکر میکنه اون دختر داره ناز میکنه یا ته دلش راضیه یا دلیلی نداره که جواب منفی داده پس مجددا چند بار مراجعه میکنند و در نهایت دختر عصبی میشه و خیلی بد تا میکنه که اگر همون اول مثل یه آدم عاقل و بالغ حقیقت رو بگه هیچ اتفاقی نمی افته
مثلا اگه اینطوری عمل کنی و این حرف رو بزنی :

نقل قول:

---

" با کمال احترامی که برای شما و خانواده تان قائل هستم جواب من منفی هست "

---

به نظرتون طرف مقابل دستگاه خواندن ذهنیات شما رو داره که بفهمه چرا جوابت منفیه
اینطوری هزار جور فکر میاد سراغش که چرا جوابت منفیه
کسی پشت سرم چیزی گفته ؟ من بد حرف زدم ؟ قیافم مشکل داره ؟ و ... و اگر خیلی به شما علاقه داشته باشه تا متوجه نشه ول کن نیست و حق هم داره
توصیه میکنم هیچ وقت کسیو سرگردان نکنید

نقل قول:

---

گناه داره مستقیم خودت بکوبیش و بگی نه..

---

اگر شما حقیقت رو به این آقا بگید قطعا ناراحت میشه و کاریش نمیشه کرد حالا هر دلیلی بیارید و جواب منفی بدید اون پسر به امید و آرزو اومده خواستگاریتون و گرنه بیگدار به آب نمیزد و قطعا دلش میشکنه

اما مهم اینه که درس میگیره که با دیپلم نره خواستگاری دختر لیسانسه و متوجه میشه که دانشگاه و نمره و معدل و تحصیلات چقدر برای دخترا مهمه و شاید به فکر ادامه تحصیل افتاد

ولی بازم میگم هر طور که جواب منفی بدید اون پسر ناراحت میشه ولی با جواب منفی که با احترام باشه و تقریبا قطعیت منفی بودن نظرتون رو برسونه و در ضمن طرف مقابل تا حدودی علتش رو بدونه اگر به خودتون کمک نکرده باشید به اون پسر کمک کردید
.................................................. .................................................. ........
2.وقتی که همه دوستایی که شما رو از نزدیک دیدند به شما میگند سخت گیری قطعا یه چیزی دیدند که میگند

من تا چند روز پیش خیلی موافق مسئله کفویت و تناسب بودم اما متوجه شدم دختر ها خیلی بد از این مسئله دارند استفاده میکنند

هدفمندی یارانه ها به نظرتون ایده بدیه ؟ به اقتصاد کمک نمیکنه به مردم کمک نمیکنه! نه خیر یک ایده عالیه و میتونه اقتصاد رو متحول کنه اما وقتی از ایده به عمل در میاد میبینیم که وضع اقتصاد و مردم بدتر از قبل میشه
پس اگر بهترین ایده ها رو به شکل مناسب به کار نبریم بدترین نتایج رو میدند

کفویت هم همینه
وقتی که میگند بهتره همسرتون با شما در یک رنج تحصیلی فرهنگی خانوادگیاقتصادی سنی و ... باشه برای اینه که بتونید فردی رو پیدا کنید که افکارش و عقایدش با شما در تضاد نباشه یا حداقل تضادش خیلی وسیع نباشه و کمی همپوشانی داشته باشه

اما ممکنه یه نفر بدون لیسانس بیاد خواستگاری شما و شما حس کنید با این آدم خوشبختید و اصلا مدرکشو در نظر نگیرید و در آینده زندگی خوبی هم داشته باشید
و عکسشم ممکنه یعنی یه نفر حتی مدرکش از شما بهتر هم باشه ولی در نهایت نتونید زندگی مناسبی برای هم بسازید

معیار های کفویت نسبیه و مطلق نیست
و شما باید ببینید اینکه عنوان میکنند دو زوج باید هم کفو باشند چرا و به چه دلیله

وقتی که شما میگید که دید بالا به پایین نسبت به ایشون دارید به نظرم این دید اصلا نمیتونه نکته مثبتی باشه و فکر نکنم تفکرات شما به این راحتی تغییر کنه چون شما 30 سالتونه و اگرم به فرض ازدواج کنید این دید که تا حالا با شما بوده و تغییر نکرده وجود خواهد داشت و سبب بروز بگو مگو و دعوا و بقول دوستان از بین رفتن عشق و محبت میشه

پس به تفکراتتون احترام بذارید وتا وقتی مورد مناسبی براتون پیدا نشد تن به ازدواج ندید

ولی در کل توصیه میکنم روی افکارتون کار کنید و به مردم با این دید نگاه نکنید

برعکس اون چیزی که دوستمون گفتند اصلا دانشگاه رفتن ربطی به نحوه غذا خوردن و حرف زدن و اینچیزا نداره و اینچیزا رو میتونید در دوره شناخت متوجه بشید

من آدم دیپلمه میشناسم که خیلی اجتماعیه و آداب اجتماعی رو خیلی خوب رعایت میکنه و دکتر میشناسم 80 درصد حرفاش الفاظ رکیک و زننده است

باور کنید اکثر مردهایی که فوق لیسانس دارن اصلا براشون مهم نیست همسرشون چه مدرکی داره حتی دنبال دختری هستند که یه مدرک الکی و بیربط دستش باشه که بواسطه اون مدرک فردا ادعای رفتن سر کار نداشته باشه و به اون بهونه از وظایفش که پخت و پز و رسیدگی به خونه و بچه ها و فرزندانش هست شونه خالی کنه

من خیلی از دخترا رو دیدم که بواسطه کار حقوق خیلی کمی دارند ولی بواسطه اون حقوق کلی منت سر همسرشون میذارن و نه توی اون خونه خبری از غذای سالم و خوشمزه هست نه بچه ها درست تربیت میشند نه خونه مرتبه نه زن و شوهر وقت میکنن همدیگه رو ببینند و هردو خسته اند و بچه هم دچار کمبود محبت و ... میشه

(فقط مثال بود که بدونید ممکنه یه پسر تحصیلکرده برعکس شما فکر کنه و یه سرچ بکنید میبینید که خیلی از پسرا با کارکردن و درس خوندن دختر مشکل دارن )
پس بپذیرید که ایده آلهای دخترا و پسرا متفاوته(امیدوارم بواسطه یک مثال ساده بحث منحرف نشه و به سمت انجمن آزاد نره)

بحرحال امیدوارم در کنار عنصر کفویت در انتخاب همسر موضوع توانایی سازگاری با شرایط مختلف هم در نظر گرفته بشه


اما در پایان شما بر این باور هستید که همین 3 معیاری که دارید نباید سخت گیرانه باشه این نظر شما درسته اما شما بعنوان یک دختر کلی معیار دارید که اونها رو فاکتور گرفتید چون معیار اکثر دخترهاست پس معیارهای مازاد معیارهای یک دختر رو بیان کردید

مثلا حاظر نیستید با هر پسری با هر ظاهری یا با هر حقوقی ازدواج کنید یا حاظر نیستید با فردی که تفکرات مذهبی مخالف شما داره ازدواج کنید و ...

موفق باشدی

اگر می دونسته در سطح سارا نیست،به فکر غرورش نبوده،اگر نمی دونسته و پیشنهاد داده،باز م

به فکر غرورش نبوده.

در مورد معیارهایت باید بگویم درست فکر می کنید. سطح خانوادگی شما خیلی تفاوت دارد. من خودم این گونه ازدواج ها را دیده ام. دختر خودش لیسانسه و معلم بود. خانواده اش همه تحصیل کرده و وضع مالی خوب و یک خانه بزرگ در همان شمال غرب تهران که شما هستید. ایشان با یک پسری ازدواج کرد که حسابدار بود اما در یکی از محله های تهران می نشست که اصلا خوشنام نبود. چه از لحاظ فرهنگی و چه از لحاظ مادی. حالا اسم نمی یارم که به کسی برنخوره. خانوادهاش هم آدم های بدی نبودند اما به هر حال شرایطشان این بود و تحصیلات نداشتند.
حلا مشکل اینجا بود که نه تنها خود آقای داماد بلکه تمام خانواده و فامیل های ایشان به همسرشان حسادت می کردند. داماد اولش با این هدف ازدواج کرد که به سطح بالاتری برود اما درون خودش دوست داشت بالاتر از همسرش باشد و تحمل اینکه وضع مالی و خانوادگی همسرش بهتر است را نداشت. دائما با همسرش کل می انداخت. این خانواده اتفاقا خیلی به دامادشان احترام می گذاشتند و حتی به اسم کوچک صدایش نمی کردند یا به او تو نمی گفتند . مشکل دیگر اینجا بود که فرهنگ چنین خانواده هایی این است که به درآمد پسرهایشان متکی هستند. برای همین همه سعی شان را می کنند که پسرشان از آنها اطاعت کند و هر چه می خواهند به آنها بدهد. حتی این کار را به قیمت پایین آوردن شان عروسشان انجام می دهند. همین مساله دایما این خانم را آزار می داد. مدام خانواده همسر خردش می کردند تا پسرشان در دست خودشان بماند و به آنها کمک مالی کند. این خانم دائما باید صرفه جویی های زیادی می کرد اما خانواده همسرش گوشی موبایل عوض می کردند.
به هر حال جامعه ما به طبقاتی تقسیم شده است که هر طبقه فرهنگ خاص خودش را دارد. بهتر است هر کس از طبقه اجتماعی خودش دختر انتخاب کند.

فکر میکنم هنوز شما در عالم رویا زندگی میکنید!
اگر یه نگاهی به تاریخ تولدتون بکنید متوجه میشید که باید از خواسته های رویاییتون کوتاه بیایید
یه وقت متوجه میشید که خیلی دیر شده!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sarah khasteh

ممنون از پاسخهاتون... خودم یه جوری جواب منفیمو میدم زودتر تا قضیه تموم بشه...ناراحت میشم وقتی کسی بهم میگه 30 سالته بهتره معیارهاتو متعادل کنی....به نظر خودم این انصاف نیست... هم کفو بودن تحصیلی و فرهنگی و خانوادگی جزو معیارهای مهم منه ...

---

درود بانو sarah khasteh

والا انصافم خوب چیزیه بخدا حالا چون کله ما کچله و خوشدسته هرکی از راه میرسه باید یه دونه بزنه پس کلم:54: اینم شانسه ما داریم همه ماشین و خونه زمین و حساب بانکی ارث میبرن ماهم کچلی رو از بابامون ارث بردیم :58:

منظورم که توی انتخاب ایشون نبودش که شما 30 سالتونه و خواستگارهای زیادی داشتید و مطالعه هم داشتید باتجربه هستید و خودتان را خوب میشناسید.
منظورم خواستگارهای بعدی که ان شاء الله برای شما میان و پاجلو میزارن بیشتر دقت کنید.مثل خیلی از بانوان تالار در مورد جلسات خواستگاری و طرز سوال پرسیدن و حتی طرز پوشیدن لباس مناسب هم مشورت میگیرن.
چه ایرادی داره در مورد معیارهایی که داردی بنویسید و با دوستان همفکری کنید:72: اینجوری هم شما از تجربیات دوستان استفاده می کنید هم ما یه چیزی از تجربیات شما یاد میگیریم.

سلام، به نظر من همینکه تشخیص دادین که ایشون براتون مناسب نیستند کافیه. هیچ ارتباطی هم به اینکه شما چند سالته یا ایشون چند سالشونه نداره. مهم تصمیم گیری درسته و انتخاب راهی که باعث بشه در زندگی احساس بهتری پیدا کنی. حالا این تصمیم توی سن 20 سالگی میتونه برای یکسال بعد باشه یا توی سن 50 سالگی برای 30 سال بعد.

در مورد نحوه گفتن هم باید تا حد ممکن روراست و سریع بهش اطلاع بدین. در مورد دلایل هم به نظرم نباید صحبت کرد مگر اینکه شرایطی دارین که اگر ایشون تلاش کنند و اون شرایط رو بدست بیارند باز براتون قابل بررسی میشه. چون وقتی در مورد دلایل صحبت میکنین طرف مقابل میتونه امیدوار باقی بمونه و فکر کنه اگه تلاش کنه میتونه از نظر شما قابل قبول بشه. همچنین توی جواب دادن هم اگه دست دست کنین و دیر جواب بدین باز هم ممکنه امیدوار بشه و جواب نه شنیدن براش سخت بشه.

باید جواب نه رو صریح و سریع گفت: من فکرهام رو کردم و از نظر من ما برای ازدواج با همدیگه مناسب نیستیم.

ایشون میتونه ناراحت بشه، میتونه رابطه اش با شما مثل قبل دیگه نباشه، میتونه ضربه بخوره،... ولی راه بهتری نیست. هر راه دیگه ای هم برای اون و هم شما بدتره.

پ.ن: پست جناب معاون کلانتر به نظرم خیلی خوب بود. چقدر چیزهای خوب مینویسه. فقط آدم باید حوصله داشته باشه اون همه حرف رو بخونه. امیدوارم حداقل صاحب تاپیک این حوصله رو داشته باشه. اگه دست من بود تا حالا حتما کلانترش میکردم. البته به شرط اینکه کمتر حرف میزد.