نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
من پسری 25 ساله هستم که قصد دارم شروع به مطالعه برای ازمون ارشد کنم مشکلم اینه که در صورت قبولی برای ادامه تحصیل باید به شهرهای دیگر مخصوصا تهران بروم اما متاسفانه من نظر خوبی نسبت به خوابگاه ندارم لطفا منو راهنمایی کنید که نظرم نسبت به خوابگاه عوض بشه ممنونم
سلام:72:
از چه نظر دیدتون به خوابگاه منفی است؟
چه مشکلات احتمالی در مورد خوابگاه توی ذهنتونه؟
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط behnamcp
نگرانیت بابت خوابگاه کاملا بجا و درست هست
من خوابگاه های زیادی رو دیدم از جوء بسیجی بگیر تا بوووووق
خوابگاه بوده که روز اول مثل اینه برق میزده اما اخر ترم از بس قلیون کشیده بودند رنگ دیوارها سیاه شده بود و . . .
خوابگاه هم بوده که بدون استثناء نماز جماعت ، از خونه خودمون مرتب تر بود :311: و . . .
همه این ها به جوء حاکم و تربیت و اعتقادات خود شخص برمیگرده
بهترین توصیه برای افرادی مثل شما اینکه ترم اول رو در خوابگاه سپری کنید و همان ترم اول افرادی و منزلی رو پیدا کنید که با روحیات شما همخوانی داشته باشد
در ترم های بعد منزل اجاره کنید و از خوابگاه فاصله بگیرید
اگر جزئیات دیگه خواستی موردی اشاره کنم تا درصورت اطلاع راهنمائی کنم
سلام.
مسائلی که احتمالا منظورتونه و باعث بدبینی میشه بیشتر مربوط به خوابگاههای شهرستانهاست.
در دانشگاههای تهران، همه افراد یه وجه مشترک مهم دارن (نمیگم بقیه اینجوری نیستنا!) اونم اینکه همگی افرادی هستن که یا ضریب هوشی بالا دارن یا ضریب هوشی متوسط و پشتکار بالایی. بنابراین کمتر می بینیدکه این افراد دنبال این باشن که برای خودشون یا اطرافیانشون دردسر درست کنن.
شما هم که سنتون کم نیست و خودتون باید خوب و بد رو تشخیص بدین.
همینطور تا جایی که اطلاع دارم توی خوابگاه هیچکدوم از داتشگاههای تهران جمعیت زیادی با هم توی یه فضای محدود نیستن. یا سوئیته (مثل امیر کبیر و مدرس و...) که حداکثر پنج نفره است. یا اتاقه (مثل تهران ،علم و صنعت ، شریف تا جایی که خبر دارم و...) که معمولا بیشتر از چهار نفره نیست مگه اینکه خودتون بخواید. انتخاب هم اتاقی ها هم دست خودتونه. به جرئت می تونم بگم خوابگاه بهترین تجربه ایه که یه جوان ایرانی می تونه توی زندگیش کسب کنه.
نظر کارشناسی تر از این جایی نخونده بودم!!!!!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط mahasty
همه چیز به شانست بستگی داره. برای من دوران دانشجوییم که خوابگاه بودم بهترین دوران زندگیم بود. هم هم اتاقی های خیلی خوبی داشتم و هم اتاق هام خوب و خلوت بود. خیلی با هم خوش میگذروندیم و همه درس خون هم بودن. مشکلات هم بود اما در کل خیلی راضی بودم و همیشه دوست دارم برگردم به اون دوران! خلاصه اینکه ما یک عده بچه بودیم و قبلش دور از خانوادمون زندگی نکرده بودیم تونستیم با هم بسازیم و از پس مشکلات بربیایم. شما که دیگه باید تا الان مهارت زندگی توی شرایط سخت و با افراد غریبه رو یاد گرفته باشی! اگر هم نگرفتی بهت قول میدم تجربه هایی که توی خوابگاه یاد میگیری شاید تو هیچ مقطع دیگه از زندگی یاد نگیری! در ضمن فکر نکنم زندگی توی خوابگاه از سربازی بدتر باشه!!
اگه دیدتون مربوط به خوابگاه های خودگردان باشه دیدمنفی تون کاملادرست وبجاست.متاسفانه تجربه ی بدی دارم ازخوابگاه.نتونستم ونشدازوقتم نهایت استفاده رو کنم.اگه خوابگاه محیط خلوتی باشه وادمای دست بالایی باشن که هدف داشته باشن مطمئناکمتراذیت خواهیدشد.
سلام
بخشید در تاپیک شما سوال می پرسم....این مشکل منم هست....
ایا خوابگاه(خصوصی) اتاق تکی و خصوصی نداره؟!...خوابگاه ها کتابخانه مجزا برای مطالعه دارند؟!
به نظرتون گرفتن خونه بهتره یا خوابگاه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مهندس خانوم
خانم مهندس يا مهندس خانوم! عزيز؛ بنده نه کارشناس هستم و نه ادعايي بر ارائه نظريات کارشناسي داشتم يا دارم. صرفا تجربه ي شش ساله اي رو که به واسطه زندگي در دوتا از اين خوابگاه ها داشتم بيان کردم.
در هر حال از لطف و توجه شما ممنونم:72:
سلام، من همه سالهای درس خوندنم خوابگاه بودم. خوابگاه مثل هر محیط اجتماعی دیگه هم نکات مثبت داره و هم منفی. در بدترین حالت مجبوری با آدمهایی زندگی کنی که شاید قبولشون نداشته باشی، رفتارهاشون اذیتت کنه، باهاشون درگیری داشته باشی، تو رو درگیر حاشیه هایی کنند که اونطوری که باید به درسهات نرسی و شاید حتی اگه آدمی قوی نباشی تاثیرات منفی روی رفتار و اخلاقت بزارند. این دیگه بدترین حالته که میتونه توی یکی دو ترم اول اتفاق بیافته چون بعدش شما باید بتونی توی اون جمع با آدمهایی که میپسندی ارتباط نزدیک برقرار کنی. حتی توی این بدترین حالت هم شما یک شانس بزرگ بدست آوردی که تمرین میکنی چطور میشه توی جمعی که قبولشون نداری سرپا باقی بمونی و نزاری تاثیر زیادی روی مسیر زندگیت بزارن.
البته برای من بیشتر توی حالت خوب قرار داشته و بهترین دوستام کسانی هستند که توی خوابگاه باهاشون آشنا شدم و شاید بهترین خاطراتم از دانشگاه مربوط به خوابگاه میشه.
بعدن توی زندگی و محل کار و اجتماع هم همچین ارتباطاتی با آدمهای مختلف خواهی داشت. اگه نتونی توی خوابگاه شرایط خوبی برای خودت دست و پا کنی یعنی به احتمال زیاد بعدن هم توی اجتماع به مشکل برخواهی خورد چون توی خوابگاه همه جور آدم وجود داره و تقریبا غیرممکنه که همه از گروهی باشند که شما نمیپسندی یا رفتار و اخلاق بدی دارند.
شما الان قصد داری درس بخونی تا قبول شینقل قول:
نوشته اصلی توسط behnamcp
بعد هم ببین تهران قبول میشی یا نه
حالا اگه درس خوندی و قبول شدی ببین دانشگاهی که قبول میشی خوابگاه داره یا نه
و اگه خوابگاه داشت برو ببین محیطش چطوری هست ؟
اتاقاش چند نفره هس ؟امکانات خوابگاهش چیه ؟ و....
من فکر میکنم اینا فکر ها و حدسهایی برا حواس پرتی شماست
اینا افکاری هست که مانع درس خوندن شماست
شما می خوای قبول شی پس باید بشینی و درس بخونی
این فکرا الان موقش نیس
:81::81:
الان رو درس تمرکز کن اگه می خوای قبول شی
جای شما الان پیش کتابات هست نه تو نت
هر موقع فکر دیگه ای غیر از درس به سرت تو یه دفترچه یاداشت بنویس
وقتی امتحانت را دادی اوقت این دفتر رابیار و روش تمرکر کن خب :303:
سلام ممنونم بابت کامنتی که گذاشتین مشکل الان اینه نمی تونم بین دو رشته مردد هستمنقل قول:
نوشته اصلی توسط نازنین2010
این دو رشته عبارت است از
1. روانشناسی بالینی که در شهر خودم نیست
2. مهندسی صنایع در شهر خودم هست و من علاقه کمتری نسبت به آن دارم
سلام
رشته کارشناسی تون چیه؟ صنایع است؟نقل قول:
1. روانشناسی بالینی که در شهر خودم نیست
2. مهندسی صنایع در شهر خودم هست و من علاقه کمتری نسبت به آن دارم
روانشناسی بالینی را فقط وزارت بهداشت دارد و مدرک کارشناسی باید روانشناسی یا مشاوره باشه.
ولی در وزارت علوم این قانون نیست ولی گرایش بالینی نداره.