عشق زیادی من به شوهرم مانع انجام کارهای خودم میشه

:72::72::72::72::72::72:
:43: با سلام ودرود بر همگی.


من با وجود تمام مشکلاتی که در زندگیم ومخصوصا با خانواده شوهرم داشتم شوهرم رو خیلی دوست دارم.
در زندگی مشترکم 1مشکل دارم واون هم اینه که انقدر ما به هم علاقه داریم که وقتی اون خونه هست من نمیتونم 1کتاب یا جزوه دستم بگیرم .کارهای عقب مونده ام رو بکنم یا هر کاری که1کم پیشرفت یا پیشبرد بقیه امور زندگیم توشه.
همه ش میشینم پیشش وباهاش حرف میزنم.انقدر که حوصله ی خودم هم سر میره چه برسه به اون.وقتی خونه هست اگه زیادی لپ تابو دستش ببینم حسادت میکنم.وحسادتم رو یا با لوس کردن خودم واگه جواب نداد با تهدید ولج بازی خاموشش میکنم.
بعد از چند ساعت که دورش میگردم خسته میشم از این همه وقت تلف کردن اما انگار شده 1سرگرمی. همه ش به خودم قول میدم دیگه این کارو میکنم اون کارو نمیکنم اما وقتی میادیادم میره.وقتایی هم که چندروز بی کاره وخونه هست انقد دورش میگردم که هم اون وهم من حوصله مون سر میره وحساس میشیم
اما اون اینجور نیست.به همه ی کارهاش میرسه.
فقط منم که همه ی وقتم رو از دست میدم.
راهی داره درست بشم وارزش وقتم رو بیشتر بدونم؟البته هراز گاهی موفقم اما اکثرا نه

- - - Updated - - -

در نوشتن مشکلم 1کم تردید داشتم اما خوب این 1جورشه دیگه.
وقتایی به خودم میگم این دفعه دیگه براش کلاس میذارم جوابشو1کم دیر میدم.بعدسلامو احوال پرسی دور کارهای خودم رو میگیرم واز این حرفا.
وقتی میاد چند دقیقه ی اول خوب پیش میره تا میبینه خودمو براش میگیرم انقد سر به سرم میذاره که قولم رو که هیچ همه برنامه هام هم یادم میره و از اول...:311:
بهم نخندید.خجالت میکشم از مشکلم.
فقط کاش میشدمن1کم هدفمند باشم



من به خواب بعد از ظهرش هم حسادت میکنم ودلگیر میشم.

:72:

سلام
خداییش خیلی خوشحال شدم وقتی پستتون رو خوندم. که سرشار از علاقه و گرمای خانوادگیه. فقط کاش اشاره می کردید چند وقته ازدواج کردید
من فکر نمی کنم موضوعاتی که اشاره کردید اصلا مشکل باشن و به نظر من شخصا عشق و علاقه خیلی زیاده

اکثر کسانی که اینجا هستن همه برای مشکلت شون میان و با انواع ذهن درگیر و داغون. من خودم هم یکی شون. وقتی پستهایی مثل مال شما رو می خونیم واقعا آدم خوشحال میشه و انرژی می گیره ه می بینم یه زوج هایی هم چقدر با هم خوب و خوش خرم و مشتاق زندگی می کنن.
امیدوارم قدر این دوران تون رو بدونید و شاد باشید

آخه تو زنی اون مرده :) مثل اینکه مردا عاشق هم باشن باز به همه کاراشون می رسن اما زنا وقتی عاشق می شن همه زندگیشون می شه عشق:) نمی خواد خودتو واسش بگیری. ولی حسادت نکن خوب این کمش البته خوبه ها احتمالا خوشحال میشه ولی زیادش خوب نیست اصلا.
به نظرم تازه ازدواج کردین کم کم ملایم تر میشی. نگران نباش. بذار عاشق باشی. مگه شوهرت ناراحته از اینکه انقدر دوسش داری؟ اگه نه که خودتم با اینهمه عشقی که داری به نظر من حال کن الان و بذار شوهرتم خوشحال باشه. به مرور زمان ملایم میشی.
البته نمی دونم چقدر از کار و زندگیت افتادی. اگه کلا به کارهات و شغلت و درست و این چیزات داره لطمه می زنه یه کمی به هر حال باید به خودتم توجه کنی.
موفق باشی.

خوش به حال همسرتون
واقعا از پستتون لذت بردم

نوشتی کاش می شد یکم هدفمند باشی. الان هدفمند هستی. هدفت عشقته. واسه همینم صبح تا شب دورش می گردی :) منم اینطوریم فقط هیچکی نیست که هم من دوسش داشته باشم هم اون منو قبول کنه. ولی فکر کنم همه زن ها اینطوری باشن وقتی عاشق میشن.

با سلام
دوست عزیز منم دقیقا این مشکل شما رو دارم البته الان با خواندن مقاله های موجود در تالار یه کمی رفتارم متعادل تر شده راهکارهایی که من استفاده کردم یکی اش این بود که بی توقع عشق بورزم یعنی اوایل از اینکه همسرم مثه من همش حواسش بهم نیست و مدام دورم نمی چرخه ناراحت می شدم ولی الان دیگه به خودم قبولوندم که طریقه ابراز احساس من با اون فرق می کنه چه بسا عشق اون به من خیلی بیشتر باشه ولی طریقه ی ابرازش یه جور دیگه اس پس دیگه توقع ندارم که اونم همین کارا رو بکنه و دیگه خیلی کمتر احساس ناراحتی می کنم . تازه گیا هم یاد گرفتم مثلا یه ربع یا نیم ساعت به حال خودش بزارمش جلوی دیدش نباشم این باعث شده خودش همش صدام کنه می گه کجایی منم قند تو دلم آب میشه از اینکه نبودنم و احساس می کنه

با تشکر فراوان:47:

من هم پس سعی میکنم هر از گاهی دورش نباشم(خیلی سخته ولی).
اره این طوری اون میاد طرف من.وخیلی بهتره تا این که من همش پیشش باشم.
البته فکر نکنم خیلی جواب بده.چون همینجوریش هم اون همش سراغ منو میگیره وهمه ش میخواد با من باشه.
:227: فکر کنم اگه این راهکار رو پیش بگیرم بد تر وقتم رو از دست بدم.نه؟
خودم هم نمیدونم چی میخوام.از 1طرف حسادت میکنم به کار هایی که به من ربط پیدا نمیکنه وانجامش میده.از1طرفهم میخوام اوقات فراقت خودم رو داشته باشم.
اره من تقریبا به هیچ کاری نمیرسم وخیلی تنبل شدم وهمه ش هم بهانه ام رو میزنم به شوهرم .
2سال عقد بودیم و1سال و5ماهه ازدواج کردیم.
این طور بگم من علنا به هیچ کاری نمیرسم

چه زمان هایی هست که شوهرت نباشه خونه و خودت باشی. زمان هایی که شوهرت پیشت نیستو سعی کن درست استفاده کنی و به کارهات برسی. بعدش جایزه ات این میشه که با اسایش خاطر وقتی شوهرت هست همه اش پیش اون باشی. مثل بچگیا که فلان مشقو بنویس تا بتونی کارتون ببینی :)

دوست عزیز چقدر مطالعه تاپیکت لذت بردم کاش مشکلات همه زوجین در همین زمینه باشه:203:
نکته اول اینکه عشق و علاقه زیادی بین شما و همسرتون حاکم هست پس سعی کن از این عشق و علاقه مراقبت کنی
دوست داشتن و با هم بودن خیلی خوبه ولی هر چیزی زیادی اش دل را می زنه
البته در این زمینه هر کس نظر خاص خودش رو داره
ولی من با شناختی که از روحیات آقایون دارم و مطالعه کتاب رازهایی درباره مردان به این نتیجه رسیدم که آقایون رو باید یه وقتایی به حال خودشون رها کرد خصوصا مسائل کاری و مالی
بذار مرد یه کم توی غار تنهایی خودش بمونه اینطوری در مورد با تو بودن و ابراز علاقه به تو تصمیم بگیره
خیلی خوبه که دوست داری همسرت همیشه با تو صحبت کنه ولی بهتره وقتی مشغول کاره خیلی بهش گیر ندی و بذاری راحت باشه
اگر سعی کنی یه سرگرمی یا تفریحی برای خودت ایجاد کنی خیلی بهتر میتونی حالات وروابطتون رو مدیریت کنی و زندگی با کیفیت تری داشته باشی
وقتی همسرت مشغول کاره سعی کن خیلی دورش نچرخی و راحتش بذاری به محض اینکه کارش تموم بشه خودش میاد سراغت
البته من مجردم ولی می دونم که زندگی وقتی با عشق و علاقه باشه کنترل کردن کمی سخته
بهترین کار به نظرم اینه که سعی کنی مهارتهای خودت رو بالا ببری کتابهای در رابطه با زندگی مشترک و شناخت مردان بخون که خیلی در شناخت روحیات مردان بهت کمک می کنه اینطوری وقتی شناخت داشته باشی از بی محلی های اون کلافه نمی شی و بهش حق میدی
کتاب "مردانه فکر کن زنانه زندگی کن" و "رازهای درباره مردان- دکتر باربارا" کتابای خیلی خوبی هستن
ضمنا برای شناخت بهتر خودت هم بهتره "رازهای درباره زنان" رو بخونی اینطوری متوجه میشی که فقط خودت نیستی و این خصلت اکثر خانوماس
نکته زنانه بسیار مهم: سعی کن مثل کتاب خودت رو برای همسرت یواش یواش ورق بزنی و بذار همیشه راز کشف نشده ای داشته باشی اینطوری برای همسرت مرموزتر و جذاب تر میشی و همسرت برای کشف تو ایده های عاشقانه زیادی رو امتحان می کنه
امیدوارم همیشه همینطور زندگی با عشق و محبتی داشته باشی

:72::72::72::72:ممنونم
سرگرمی که دارم اما استفاده نمیکنم.1تابلو فرش دار کردم.سراغش نمیرم.کلاس زبان میرم.حالا هم دارم برا ادامه تحصیل میخونم.بچه هم میخوام.به هیچ کدوم هم نمیرسم.سر کار هم میرم.
کتاب باربارا رو خوندم.
مجرد بودم این طوری نبودم.الان خیلی وضعم بهتر بود.الان خراب شدم.انگار میخوام شوهرم باشه که به هیچ کدومش نرسم

http://www.hamdardi.net/thread-8602.html
http://www.hamdardi.net/OLD/thread-12142.html
http://www.hamdardi.net/thread-16179.html

این تاپیک ها می تونه مفید باشه البته باید یجوری با شرایط خودتون تطبیق بدین.

عزیزم :) اگه فکر می کنی شوهرتو بهانه کردی واسه اینکه از زیر کارات در بری خوب یه برنامه ریزی کوچولو بکن و شروع کن یه کمی نظم بده به کارات. اولش خیلی به خودت سخت نگیر که در نری. یه کتاب هم یکی از دوستان اینجا معرفی کرده بود. قورباغه اتو قورت بده. دانلودش کن. شاید به دردت بخوره.
شوهرت هم دوست داشته باش زیاد. هر قدر هم می خوای بهش محبت کن. اما کاراتو بکن بعدش شوهرت جایزه ات میشه:) از این عشق استفاده کن. هم خودت پیشرفت کن و هم به اون با شاد بودنی که بیشتر پیدا می کنی با انجام کارایی که می خوای بیشتر هم عشق می دی. عزیز منی. موفق باشی.

دل جوی عزیز واقعا استفاده کردم

دوست داشتن خیلی خوبه اما نباید باعث بشه از کارها و وظایف غافل شی.
من هم یه زمانی اینطوری بودم اوایل ادواج حتی خود همسرم میگفت دوست دارم دور و برم باشی اما بعد از چند سال همش تو دعواها از کاستی ها و انجام ندادن درست وظایفم شاکی بودو این در کنارش بودن زمانی ارزش بیشتری پیدا می کرد که تمام وظایفم رو انجام داده باشم حتی رشد فکری و پیشرفت خودم