ازدواج پنهان از اقوام خانم و قطع ارتباط با آنها از ترس خواستگار قبلی خانم

با سلام.
من 30 سال دارم و فارغ التحصیل پزشکی هستم و مدت یک ساله که با خانمم که 24 سالشه ازدواج کردم. هنگام خواستگاری به ما اینطور گفتن که ما اینجا فامیل ندریم و فامیل های نزدیک ما همشون خارج هستن. با مقاومت من حدود 6 ماه توی عقد بودیم (خیلی دوست داشتن که زود مراسم بگیریم) و در این مدت فهمیدم که اقوام دارن اما همشون بی حیا و زندگی خراب کن و سخن چین و... هستن که ممکنه خانمم رو از چنگم در بیارن(اینطوری جلوه میدادن)و بعد عروسی رو بدون حضور حتی یک نفر از اقوام عروس برگزار کردیم(هیچکس رو بجز چند تا از دوستان خونوادگی شون دعوت نکردن).
بعد از یک سال کم کم فهمیدم که این اقوام خیلی زیادتر از اون چیزی هستن که فکرش رو می کردم. و فقط چندتاشون خارج هستن. بقیه (خاله،دایی،دختر دایی،...) همه در کمال صحت و سلامت در همین جا تشریف دارن و برای اینکه از ازدواج ما خبردار نشن، خانواده خانمم آدرس خونشون رو بهشون نمیده و آدرس پسرشون رو به مهمونا میدن و موقع مهمونی، برای مثلا نصف روز، اونجا میشه خونشون.
در سالگرد ازدواجمون، خانمم به من گفت علت این کارها اینه که خواستگار قبلیش رو به اصرار پدرش تامرحله نامزدی پیش رفتن و چند تا مراسم هم در این ارتباط داشتن ولی پدر آقا داماد قاچاقچی مواد مخدر درمیاد و همه چی بهم میخوره و پدر آقا داماد هم اعدام میشه. ولی خونواده پسر خیلی تهدید میکنن و ... و اگه الان اقوام بفهمن، خبر میرسه به گوش پسره و ممکنه بلایی سر من دربیارن.
در طول این یک سال مدام استرس این رو داشت که من ترکش می کنم اگر این ماجراها رو بدونم یا حتی خودش رو برای این آماده کرده بود که من ترکش کنم یا در بهترین حالت همسر اول من باشه و من یه همسر دیگه هم بگیرم. بعد که برام قضایا رو گفت، من بهش گفتم چرا خودت رو مستحق طلاق میدونی؟ و سعی کردم بهش آرامش بدم و تسکینی باشم برای رنج هایی که به خاطر این موضوع تاحالا کشیده و موفق هم بودم. پدر و مادرش بهش گفته بودن سعی کن زودتر بچه دار بشی بعد به همه میگیم. ولی خانمم اصرار داشت قبل از بچه دار شدن بهم بگه و گفت. و حالا ما طبق برنامه خودمون،تازگی ها یه بچه توی راه داریم.
وقت ازدواج خیلی خوشحال بودم که فرد ایدئالم رو پیدا کردم. همسری دیپلمه، خانه دار، مهربان، مومن، محجبه، دارای تمام ویژگی های یک زن کامل در ابعاد معشوقه بودن، مادر بودن، حمایت گری، پاکی، ...(ر. ک. کتاب زن کامل) اما الان ناراحتم. چون احساس می کنم به من دروغ گفته شده و گاهی وقتا حتی تمام ویژگی های همسرم رو به نوعی نمایشگری برای اغفال من و رسیدن به ازدواج با من در نظر میگیرم. اگرچه که شواهدزیادی برای نمایشی بودن رفتارهای همسرم نمیبینم اما مدام از خودم می پرسم: نکنه تمام اینها فقط برای راضی نگه داشتن من نباشه. نکنه بعد که با آمدن بچه خیالش راحت شد، رفتارهاش عوض بشه. ..
نکنه همسرم نامزد بازی و روابط جنسی داشته با اون فرد؟ نکنه این همه احتیاط و ترس همسرم از خبردار شدن اقوام، بخاطر ترسش از شناسایی شدن و برملا شدن رازهایی باشه که من نمیدونم؟
خانمم فقط به من گفته و ازم خواسته به هیچکس نگم. اما عشق من چی؟ احساس من چی؟ اعتماد من چی میشه؟
چیکار باید بکنم؟
این مسأله فکر منو خیلی به خودش مشغول کرده و چند شبه نخوابیدم.

نحوه اشنایی شما و همسرتون چگونه بوده؟
آیا اطلاعاتی از خواستگار قبلی دارید؟ نام؟ ...
آیا تا به حال هیچکدام از اقوام همسرتون رو ندید؟

سلام. تشکر از توجه شما.
ما به صورت سنتی با هم از طریق یک معرف - که ایشون هم فقط شماره تلفن و مشخصات دختر رو داشتن و خودشون رو کنار کشیدن- با هم آشنا شدیم. همسرم خواستگار قبلی رو معرفی کرده اما من نمیشناسمش. اما راهی هست که اگه بخوام بتونم پیداش کنم. ولی ممکنه به لو رفتن ازدواج همسرم و درگیر شدن با خواستگار قبلی منجر بشه. هیچکدام از اقوام خانمم رو ندیدم. فقط چند روز پیش پدرخانم برادر زنم رو دیدم و برادر خانمم من رو یه دوست معرفی کرد. چند تا از دوستان خانوادگی شون رو فقط میشناسم و میدونم که توی مراسم های مذکور شرکت داشتن. اما اونا شاید چیزی از روابط خصوصی و سایر مسائل اینها اطلاعی نداشته باشن.

سلام
بهتره به همسرتون اعتماد کنید چون بلاخره قبل از بچه دارشدن بهتون گفته.
البیته باید زودتر می گفت اما احتمالش رو داده که شما رو از دست بده . پس ببینید چقدر براش عزیز بودید و قدرش رو بدونید و ان شالله که عوض هم نمیشه و همینطور خوب باقی میمونه
اصلا به روابط و ...قبل فکر نکن اگر علاقه ای داشت که تو همون زندگی میمونه . پس خیالتون راحت باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط avicenna

با سلام.
من 30 سال دارم و فارغ التحصیل پزشکی هستم و مدت یک ساله که با خانمم که 24 سالشه ازدواج کردم. هنگام خواستگاری به ما اینطور گفتن که ما اینجا فامیل ندریم و فامیل های نزدیک ما همشون خارج هستن. با مقاومت من حدود 6 ماه توی عقد بودیم (خیلی دوست داشتن که زود مراسم بگیریم) و در این مدت فهمیدم که اقوام دارن اما همشون بی حیا و زندگی خراب کن و سخن چین و... هستن که ممکنه خانمم رو از چنگم در بیارن(اینطوری جلوه میدادن)و بعد عروسی رو بدون حضور حتی یک نفر از اقوام عروس برگزار کردیم(هیچکس رو بجز چند تا از دوستان خونوادگی شون دعوت نکردن).
بعد از یک سال کم کم فهمیدم که این اقوام خیلی زیادتر از اون چیزی هستن که فکرش رو می کردم. و فقط چندتاشون خارج هستن. بقیه (خاله،دایی،دختر دایی،...) همه در کمال صحت و سلامت در همین جا تشریف دارن و برای اینکه از ازدواج ما خبردار نشن، خانواده خانمم آدرس خونشون رو بهشون نمیده و آدرس پسرشون رو به مهمونا میدن و موقع مهمونی، برای مثلا نصف روز، اونجا میشه خونشون.
در سالگرد ازدواجمون، خانمم به من گفت علت این کارها اینه که خواستگار قبلیش رو به اصرار پدرش تامرحله نامزدی پیش رفتن و چند تا مراسم هم در این ارتباط داشتن ولی پدر آقا داماد قاچاقچی مواد مخدر درمیاد و همه چی بهم میخوره و پدر آقا داماد هم اعدام میشه. ولی خونواده پسر خیلی تهدید میکنن و ... و اگه الان اقوام بفهمن، خبر میرسه به گوش پسره و ممکنه بلایی سر من دربیارن.
در طول این یک سال مدام استرس این رو داشت که من ترکش می کنم اگر این ماجراها رو بدونم یا حتی خودش رو برای این آماده کرده بود که من ترکش کنم یا در بهترین حالت همسر اول من باشه و من یه همسر دیگه هم بگیرم. بعد که برام قضایا رو گفت، من بهش گفتم چرا خودت رو مستحق طلاق میدونی؟ و سعی کردم بهش آرامش بدم و تسکینی باشم برای رنج هایی که به خاطر این موضوع تاحالا کشیده و موفق هم بودم. پدر و مادرش بهش گفته بودن سعی کن زودتر بچه دار بشی بعد به همه میگیم. ولی خانمم اصرار داشت قبل از بچه دار شدن بهم بگه و گفت. و حالا ما طبق برنامه خودمون،تازگی ها یه بچه توی راه داریم.
وقت ازدواج خیلی خوشحال بودم که فرد ایدئالم رو پیدا کردم. همسری دیپلمه، خانه دار، مهربان، مومن، محجبه، دارای تمام ویژگی های یک زن کامل در ابعاد معشوقه بودن، مادر بودن، حمایت گری، پاکی، ...(ر. ک. کتاب زن کامل) اما الان ناراحتم. چون احساس می کنم به من دروغ گفته شده و گاهی وقتا حتی تمام ویژگی های همسرم رو به نوعی نمایشگری برای اغفال من و رسیدن به ازدواج با من در نظر میگیرم. اگرچه که شواهدزیادی برای نمایشی بودن رفتارهای همسرم نمیبینم اما مدام از خودم می پرسم: نکنه تمام اینها فقط برای راضی نگه داشتن من نباشه. نکنه بعد که با آمدن بچه خیالش راحت شد، رفتارهاش عوض بشه. ..
نکنه همسرم نامزد بازی و روابط جنسی داشته با اون فرد؟ نکنه این همه احتیاط و ترس همسرم از خبردار شدن اقوام، بخاطر ترسش از شناسایی شدن و برملا شدن رازهایی باشه که من نمیدونم؟
خانمم فقط به من گفته و ازم خواسته به هیچکس نگم. اما عشق من چی؟ احساس من چی؟ اعتماد من چی میشه؟
چیکار باید بکنم؟
این مسأله فکر منو خیلی به خودش مشغول کرده و چند شبه نخوابیدم.

---

دوست عزیز،

موقع خواستگاری به شما چیزی از نامزدی قبلی (با چند تا مراسم !!! که یک نامزدی چند تا مراسم نداره ) نگفتند؟ یعنی شما تا این اواخر خبر نداشتید همسرتون قبلا نامزد داشتند؟

این همه پلیس بازی و مخفی کاری برای یک نامزدی به هم خورده؟ تا حدی که خونه خودشون را از فامیل قایم می کنند؟

همسرتون گفته دلیلشون اینه که می ترسن نامزد قبلی بلایی سر همسرتون بیاره.
عجله داشتن شما مراسم بگیرید، چه ربطی داره به بلای مذکور؟ آقای خواستگار می گفت حالا که عروسی گرفتن، دیگه کاری به کارشون نداشته باشم؟
عجله داشتن شما بچه دار بشید، با اومدن بچه ی شما، اون فرزند قاچاقچی و ... مشکلش با همسر شما حل می شه و بلایی سرش نمی آره؟


اونی که دارن تلاش می کنند نفهمه چه خبره، شمایید، نه خواستگار قبلی.

این که همسرتون قبل از بچه دار شدن به شما گفته، ادامه همون برنامه شون بوده.
می خواسته بسنجه شما چقدر و تا کجا دروغهاشون را باور می کنید.
دیده اوضاع خوبه و شما اصلا شکی به هیچ کس ندارید، گفته خب بچه دار هم بشیم.
نمی خواسته ریسک کنه، بچه دار بشه، بعد شما بفهمید و طلاق و .... با بچه.
پس این قسمت هم، باز سنجش اوضاع و احوال، برای اقدام بعدی خودش بوده.

این که شما تا این مرحله اینقدر سهل انگارانه و ساده پیش رفتید،
خیلی عجیبه.
اگر بتونید به توضیه ی خانم "زندگی موفق" عمل کنید خیلی خوبه.

بله شاید فامیلاشون کنجکاوی هاو دخالتهای بیجا داشتن که اونا تصمیم گرفتن با فامیلاشون رفت و آمدی نداشته باشن و به نظر من اینجای قضیه ربطی به شما نداره ....
مگه شما با خودشون مشکلی داشتید ؟ مگه بی احترامی دیدید ؟
خودتون میگید همسرتون مهربون و خوبه و خانوادشون هم بهتون احترام گذاشتن
حالا این پلیس بازیهاتون برا چیه ؟
برا اینکه شاید احتمالا رفتارشون بعد از بچه دار شدن شما عوض شه ؟
مگه بچه دار شدن شما به اونا چه نفعی می رسونه غیر از این که برگی از روزهای شاد زندگیشونه که نوه شون رو ببینند ؟

- - - Updated - - -

بهتره به هیچ عنوان پیش خواستگار سابق نرید تحقیق و ... برای قبل از ازدواج هست نه الان
الان اسمش میشه تجسس تو زندگی خصوصی گذشته همسرتون

خودتون می گید مصادقی از زن کامل هست پس دنبال چی هستید ؟

همونطور که بانو شیدا گفتن این دلایلی که خانواده همسرتون آوردن هرگز نمیتونه این مخفی کاری رو توجیه کنه و دیر یا زود بستگان همسرت و به طبع خواستگار قبلی همسرتون خبر دار میشن (در صورت راست بودن این ادعاشون) و حتی اگه این ادعاشون واقعیت داشته باشه بازم منطقی به نظر نمیاد که بخاطرش پنهان کاری کنن
به احتمال زیاد علت این پنهان کاری چیز دیگه ای هست که اونها ازت مخفی کردن و علت عجله شان در مراسم و بچه دار شدن همون هست تا راه برگشتی براتون نمونه یا حداقل سخت بشه براتون
خودتون یه بار دیگه به حرفاشون دقت کنین!! (حتی حاضره همسر دومتون باشه! نمیدونم آخه چه ربطی با انتقام جویی نامزد سابقش داره!!؟ )
مطمئنا شما خیلی ساده گرفتین و خیلی راحت از کنار ادعاشون گذشتین
به نظرم بهترین کار اینه که سعی کنین اعتماد همسرتون رو جلب کنین و بهش اطمینان خاطر بدین و سپس ازش بخواین واقعیت رو بگه
راه دیگه هم اینه که مثل گذشته ادامه بدین و کنجکاوی نکنین ولی هر لحظه آماده یه اتفاق پیش بینی نشده باشین

سلام. در مورد مشورت هایی که ارائه کردید فکر کردم. از زندگی موفق، شیدا و مرکوری ممنونم که به من کمک کردید از این دید به قضه نگاه کنم که با تمام این حرف های به ظاهر صادقانه ای که همسرم در مورد گذشته بیان کرده، باز هم هدف اصلی این بوده که من رو بی خبر نگه دارن، نه خواستگار قبلی. ادامه نظرتون هم درسته. گاهی اوقات از این روش استفاده میشه برای اینکه قبل از بچه دار شدن، بفهمن واکنش طرف مقابل چیه اگه خبردار بشه؟ نمیشه این حرفا رو بذاریم روی حساب صداقت.
علت اینکه خیلی سهل و آسون با این قضیه کنار اومدم اینه که من خیلی دنبال مورد مناسب برای ازدواج گشتم. و وقتی خانمم رو پیدا کردم، اینطور تصور کردم که شرایط ظاهری و باطنی رو درعین سهل الوصول بودن داره. البته موقع خواستگاری هم خیلی تعجب کردم از اینکه تسلیم محض من بود و هیچ مخالفتی با شرایط و حرف های من نداشت، بلکه کاملا باهاش موافق بود.
الان می ترسم از اینکه تحقیقات من باعث خراب شدن ارتباطات و بروز ناراحتی ها و تنش ها بشه. البته دانستن رو حق خودم می دونم. ولی چه طوری جلو برم که همسرم متوجه بی اعتمادی من نشه. (میخوام اعتماد و ارتباط بینمون خدشه دار نشه. )

اگر این توانایی را در خودت می بینی که همه چیز را فراموش کنی و زندگیت را بکنی،
شاید بهتر باشه دنبال جواب سوالهات نری.
گاهی اوقات ندانستن بهتر از دانستن است.

اگر رفتی سراغ خواستگار قبلی، یادت باشه که درجا همه حرفهاش را باور نکنی. احتمال بده که دروغ بگن.
اگر چیزی شنیدی، صبر داشته باش و بعد از فکر کردن و مشورت کردن، اقدام کن که بعد پشیمون نشی.
البته آدم صبور و آرومی به نظر می رسید واین خیلی خوبه :72:

سلام اقای دکتر
قضیه خیلی خیلی خیلی مشکوکه
چی شده که حتا نمیخوان شما رو کسی بشناسه؟
شما شوهر دخترشونین ها. چرا ی دختر خوب و نجیب باید اینقدر اینقدر سهل الوصول باشه( و راضی به زن دوم بودن باشه؟ بد نیستها... عجیبه و دور از انتظار)، چرا هی دارن اعتماد مثبت شما رو جلب میکنن و نقشه هاشونو پیش میبرن؟
با حرفای شیدا خانوم موافقم
اگر ظرفیت روحیشو تو خودتون حس نمیکنید بیخیال بشید واگر پذیرفتید و دنبالش رفتید صبر و رفتار سنجیده خیلی مهمه.
باز شما سایر شرایطم نگاه کن، مثل رفتارهای مامان باباش و ...
نظر والدین و اطرافیان خودت و ته دل خودت چیه؟
شما اصولا زیاد تو جامعه بودی و به پیچ و خم ها واردی یا نه سرت تو کار خودت بوده؟

شیدا و یاسی عزیز ازتون ممنونم.
نکات منفی زیادی از خونواده همسرم دیدم. تا جایی که این تصور برای من پیش اومده که نکنه همسر من همون گلی هستش که از بین فضله ها و کثافات در میاد(سبزی مزبله). اما من آدم صبوری هستم. زیاد همسرم رو به لحاظ روانی تحت فشار نذاشتم که همه چی رو روز اول بیاد بگه. بالعکس تمام تلاشم رو کردم که در کنار من احساس آرامش و امنیت داشته باشه. بهش گفتم اگه حتی شما قبلا عقد یکی دیگه بودید و باهاش روابط زناشویی داشتید، اشکالی نداره، چون شرعی و قانونی بوده. اگه در گذشته دچار خطا و گناهی شدید، بازهم بین شما و خدای شماست و باید استغفار کنید. اما این حق منه که این موارد رو بدونم و بدونم که همسرم باکره هست یانه(پرده ای نداشتن که بکارتش رو چک کنم. کلا فاقد هرگونه پرده) و نباید حق من رو ضایع کنید. بهش اطمینان دادم تا خودش (نه تحت فشار من) بیان کنه. چون معتقد هستم که تا ابد همه چیز مخفی نمی مونه. یک روز رو با دروغ و پنهان کاری میشه سپری کرد. اما فردا چی؟ زندگی فقط یکی دو روز نیست. اما تا حالا فقط همینقدر بیان کرده.
شیدا و یاسی عزیز، هیچ کسی غیر از من این قضایا رو نمیدونه. یعنی خودم به کسی نگفتم. اطرافیان غیر از غصه خوردن و یا شاد شدن و یا موضعگیری های نامناسب که قضیه رو بدتر میکنه، کاری نمیتونن بکنن. برای خودم هم این امکان نداره که چشم و گوشم رو ببندم و حقایق رو نبینم. راستش تا الان هم با خودم میگم آیا حفظ آرامش و امنیت روانی همسرم ارزشش رو داره که من سکوت کنم و هیچی نگم و منفعلانه منتظر این باشم که زمان همه چی رو روشن کنه؟ البته الان که مدتیه خانمم بارداره، باید بیشتر آرامش رو براش تامین کنم. اما شاید معلوم شد که پدر خانمم علاوه بر این که هوس بازه و بی قید، قاچاقچی هم از آب در اومد. از کجا معلوم دخترش رو سر معامله مواد نمیخواسته بده به پسر اون قاچاقچی.(مثل دختر یکی از بستگانشون که سر قمار دادن به یه قمار باز). به نظر شما آیا نباید توی زندگی کردن با دختر چنین خونواده ای تجدید نظر کنم؟ حتی اگه فرزندی هم ازش داشته باشم.

اونموقعی که باید چشمهاتون رو باز می کردید و تحقیق می کردید و تجسس، راحت اعتماد کردید و روی همه سوالهاتون سر پوش گذاشتید. منظورم قبل از ازدواج با خانم است. چطور میشه که شما هنوز از شغل پدر خانمتون مطمئن نیستید. این اطلاعات و این اطمینان ها رو باید قبل از ازدواج بدست می اوردید.
اما شما الان یک فرزند دارید (چنانچه گفتید که خانمتون باردارن). سوال من اینه که چرا الان؟ چرا دقیقا الان که خانمتون باردارن به فکر حل معمای زندگیتون افتادید؟

سوال دیگری هم ازتون دارم. آیا شما از زندگی با همسرتون راضی هستید (جدا از مسائل مربوط به خانوادشون)؟

با سلام به شما دوست گرامی
به نظرمن به هیچ عنوان درموضوعات گذشته غرق نشوید بجای کنکاش درمسایلی که توان تجزیه وتحلیلش و ندارید وممکنه شارو گمراه کنه بهتره برای آسایش بیشتر خانوادتون تلاش کنین اینکه خانواده همسرتون به هردلیل مسایلی رو بشما نگفته به شرایط خودشون وبه مصلحتاندیشی خودون برمیگرده ....... درست ویا نادرست ...موجه ویا غیرموجه این خانواده نگران زندگی دخترشون وشما بودن والان شما مرد این زندگی هستین پس به دغدغه های اونا احترام بارید وبا افکارمنفی خودتون رو از یه زندگی سالم وشاد محروم نکنید .... دونستن بعضی مسایل اصلا مهم نیست ...قبول کن توقف درگذشته شمارو از آینده وحال دورمیکنه ... اززندگی تون لذت ببرید ومسئولیتهای یه همسرخوب ویه پدرخوب رو بجا بیارید وآرامش رو به همسرتون هذیه بدهید وخودتون ور از گذشته ای که اهمیتی نداره رها کنین
ارزش لحظه های کنونی درکنارخانوادتون رو بدونین وبا توجه به شرایط ایده آلی که از همسرتن گفتید بی خودی زندگی تون رو تخریب نکنین .........براتون بهترین لحظه هارو درکنارخانوادتون آرزو میکنم ضمنا پیشاپیش تولد فرزندتون رو هم نبریک میگم ویادآوری میکنم اون بچه یه پدرومادری سالم ومثبت وبا انرژی نیاز داره

سلام. دلجو- دلتنگ عزیز و اردشیر عزیز: ممنونم بابت توجهی که کردید. در پست های قبلی بیان کردم که چی باعث شد سکوت و صبر منفعلانه رو بر تجسس و جستجوی فعالانه ترجیح بدم. درست می فرمایید. من بر اساس ظاهر قضاوت کردم و اصل رو بر صحت ادعاها و صداقت در گفتار و رفتارشون قرار دادم. البته سوالاتی رو که هنگام خواستگاری و مراحل آشنایی برام پیش می اومد رو یادداشت می کردم. اما نسبت به اون ها بی توجه نبودم و سعی می کردم کم کم از لابلای آشنایی تدریجی با زندگیشون به اون سوالات و ابهامات پاسخ بدم. تمام این اطلاعات رو به تدریج و در طی این یک سال که از عقد و ازدواجمون میگذره کسب کردم. از آنچه که همسرم در زندگی از خودش به من نشون داده(اخلاق، شخصیت، فرهنگ، تدین، زیبایی، همسرداری،سازگاری،....)کاملا راضی هستم. در عین حال سعی کردم از بروز افکار وسواس گونه در خصوص گذشته و پنهان کاری های همسرم و خانواده اش اجتناب کنم. اما از این نکته هم غافل نیستم که آشکار شدن این رازها، ممکنه تاثیرات عمیقی روی ارزیابی من از زندگی با همسرم و حتی تجدید نظر در روابط با همسرم و اهداف و برنامه های آینده زندگیم بذاره. من باید بدونم (هرچند با تاخیر) در زندگی به کی دارم اعتماد می کنم و حاضرم جونم رو براش بدم. اما به هیچ وجه اینطور نیست که با دونستن این مسائل، در گذشته متوقف بشم و از زندگی الان خودم غافل بشم. بعد از دونستن این مسائل، دو راه دارم. اگر این پنهان کاری در مورد اموری باشه که برای من قابل قبول و پذیرش باشه، همسرم و خونوادش رو با واقعیت های جدیدی که در موردش می دونم(همینجوری که هستن) می پذیرم و سعی می کنم به عنوان یک همسر مهربان و پدر خوب - همونجور که تاحالا سعی کردم - آرامش و سعادت رو در زندگی براشون فراهم کنم. (در نتیجه تمام این مخفی کاری ها و به زحمت انداختن خودشون برای پنهان کاری، جز اذیت کردن بیشتر خودشون و تحمل استرس های فراوان، هیچ سودی براشون نخواهد داشت). ولی اگر این پنهان کاری در اموری باشه که به هیچ وجه قابل پذیرش نباشه، (مثلا باعث بشه بفهمم همسر خوبی برای خودم و مادر مناسبی برای بچه هام و دایی و خاله و پدر بزرگ و مادر بزرگ مناسبی برای اونها نیستن) باید تصمیم دیگه ای بگیرم. در این حالت هم مخفی کاری و پنهان کاری اونها سودی براشون نخواهد داشت.
در تمام این مدت هم که این مسائل فکر من رو مشغول کرده، باعث نشده نسبت به همسرم و خونوادش کمترین تاثیری داشته باشه.
از شما می خوام توی این راه، به من مشورت بدید و دیدگاه هاتون رو در خصوص چگونگی انجام این کار بیان کنید.

با بقیه عروس و دامادهای خانواده چه رفتاری دارند؟
اونها هم اقوام را ندیدن و نمی شناسن؟


برای عید دیدنی، همسر شما دیدن خاله و دایی و فامیلش نرفت؟

اگر یک دختر مجردی، یهو با یه بچه تو فامیل ظاهر بشه و بگن ازدواج کرده،
خیلی وحهه جالبی نداره و فامیل فکر می کنن چی شد که بدون خبر و بی سر و صدا یهو با یه بچه آمد.

----------------------
همه چیز خیلی عجیبه.
برای فهمیدن موضوع که راه زیاد هست.
ولی این کارها بهتر بود قبلا انجام می شد.
حتی اگر پدر همسرتون مشکلی داشته باشه، شما که از همه نظر از همسرتون راضی هستید، چرا باید به گناه پدر، همسرتون را تنبیه کنید؟

سلام.
یه عروس دارن که خیلی راحت با اقوامشون در ارتباطه و توی مراسمات و مهمونی ها و... شرکت می کنه. البته بیچاره فرزند طلاقه و اگه چیزی هم بفهمه راهی برای برگشتن نداره. تا همین اواخر همسرم تنهایی میرفت مراسمات اقوامشون شرکت می کرد و منو دعوت نمی کردن!!! تا اینکه مورد آخری رو خودش از رو رفت و اونم شرکت نکرد. اقوام میان خونه شون و خودشون با کسی قطع رابطه نکردن ولی روابطشون کمی کمتر از معموله. ولی بهشون میگن مثلا دختر مون کشیکه!
درست میگید. ما فعلا به کسی نگفتیم بچه داریم. به همین خاطر قصد داریم بعد از جواب آزمایشات و سونوگرافی که از حاملگی مطمئن شدیم، و یا وقتی بچه 3 ماهه شد، به خونواده ها بگیم بچه داریم. البته خانم اصرار دارن به پدرشون نگیم که میره اقوام رو پر می کنه. میگه فقط به مامانش بگیم و باز هم ازدواجمون بین اقوام مخفی بمونه. دلیل همسرم هم اینه که پدرش میخواد اقوام رو از طریق اقوام مادر خانمم پر کنه و بعدش هر اتفاقی افتاد بندازه گردن مادر خانمم.
اگه فقط پدرش گناهی کرده باشه، نهایتش اینه که ازش بخوام تا وقتی پدرش توبه نکرده، ارتباطش رو با خونوادش قطع کنه.
دوستان عزیزم که وقت میذارید، من فقط میتونم با شما صحبت و مشورت کنم. البته مادر زن و برادر زنم هم میدونن که من قضیه خواستگار قبلی رو میدونم. اما یه جورایی احساس می کنم حرمت و احترام ها شکسته میشه و روابط دچار تنش میشه. از طرفی به خوبی میدونم که همشون باهم حرفاشون رو با هم یکی کردن و حرفای منو بلافاصله به خانمم منتقل می کنن و روابط ما رو دچار تنش می کنن و آرامش خانمم رو ازش میگیرن. اینه که تاحالا سوال نکردم و باهاشون ننشستم حرف بزنم در مورد نگرانی ها و دغدغه هام.
صحبت با شما دوستان باعث شده به نتایج جدیدی برسم و از دیدگاه های جدیدی به مسأله فکر کنم.
ان شاء الله که بتونم به نحوی جبران کنم.

دوست گرامي من
بعضي چيزهارو بايد قبل از ازدواج بررسي کرد واگه به هردليل ازروي اونا عبور کردي ...براي بازگشت وبررسي مجدد نه شرايطش رو داري ونه تصميم مستقل ومناسبي ميتوني بگيري ... خودت رو آزارنده اگه رفتارهمسرتون وخانوادشون با شما مناسبه ...همچي رو فراموش کن .... قبلاا هم گفتم اين رفتارها يا درست ويا نادرست مثل همه انتخاب هاي ما بسته به شرايط قبل داره والان نميشه به درستي اونا قضاوت کرد . گذشته رو به گذشته بسپار وسعي نکن وارد حريم خصوصي اون خانواده بشي ... قبول کن هرخانواده اي وهرپدرومادري ممکنه درموضوع دخترشون وبا استدلالهاي خودشون رفتاري رو انجام بدن که به تصورمن وشماي نوعي خيلي مناسب نباشه ولي بايد به اونا احترام گذاشت ..... به نظرمن اگه درحال حاضر همچي مرتبه شما هم ذهنت رو کنترل کن ونذار شرايطي رو بجود بياري که خانواده همسرتون مجبور بشن درمورد مسايلي که درزمان قبل شما بوده به شما پاسخ بدن .... ممکنه بعدش شرايط شما وجايگاه تون مخدوش بشه ...... لطفا دقت کنين وارد حريم خصوصي اونا درگذشته ميشيد واين کارغلطه ......

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ardeshirk

دوست گرامي من
بعضي چيزهارو بايد قبل از ازدواج بررسي کرد واگه به هردليل ازروي اونا عبور کردي ...براي بازگشت وبررسي مجدد نه شرايطش رو داري ونه تصميم مستقل ومناسبي ميتوني بگيري ... خودت رو آزارنده اگه رفتارهمسرتون وخانوادشون با شما مناسبه ...همچي رو فراموش کن .... قبلاا هم گفتم اين رفتارها يا درست ويا نادرست مثل همه انتخاب هاي ما بسته به شرايط قبل داره والان نميشه به درستي اونا قضاوت کرد . گذشته رو به گذشته بسپار وسعي نکن وارد حريم خصوصي اون خانواده بشي ... قبول کن هرخانواده اي وهرپدرومادري ممکنه درموضوع دخترشون وبا استدلالهاي خودشون رفتاري رو انجام بدن که به تصورمن وشماي نوعي خيلي مناسب نباشه ولي بايد به اونا احترام گذاشت ..... به نظرمن اگه درحال حاضر همچي مرتبه شما هم ذهنت رو کنترل کن ونذار شرايطي رو بجود بياري که خانواده همسرتون مجبور بشن درمورد مسايلي که درزمان قبل شما بوده به شما پاسخ بدن .... ممکنه بعدش شرايط شما وجايگاه تون مخدوش بشه ...... لطفا دقت کنين وارد حريم خصوصي اونا درگذشته ميشيد واين کارغلطه ......

---

سلام. گذشته ی اونا یه سرش به من ارتباط پیدا می کنه. اونم اونجایی که دختر سابقشون (همسر فعلی من) خواستگاری داشته که ممکنه به پای نامزدی و روابط زناشویی و زندگی زیر یک سقف هم رسیده باشه و از من پنهون می کنن. از طرف دیگه هم به من ارتباط پیدا می کنه. اونم اینکه من به هیچ وجه اجازه نمیدم بچه های من بخوان برن خونه پدر بزرگشون که احتمالا قاچاقچی بوده و یا با قاچاقچی ها در ارتباط بوده یا حداقل چشم چران و هوس رانه. به من حق بدید که گذشته این خانم و خونوادش برام مهم باشه.موقع خواستگاری و عقد متاسفانه زمینه ای رو برای تحقیق نداشتم(خونه اجاره ای داشتن و خودشون هم می گفتن هیچ قوم و خویشی ایران ندارن). البته اشتباه از خودم هم بود. باید بیشتر برای شناختنشون تلاش می کردم.