فضای روانی محیط کار (رسمیت یا صمیمیت؟)

سلام دوستان:72:

خوبید؟ خوشید؟ به قول نقی رو به رشدین؟http://www.pic4ever.com/images/toyou.gif

من تازگی وارد شرکتی شدم که منشی نداره.

مدیرعاملمون چند روز پیش یه متن چهارپنج خطی رو بهم داد و گفت چشمام خیلی خستن ممکنه تایپش کنید؟ منم تایپ کردم، و بعدا براش ایمیل کردم.

ولی ایمیل رو جواب نداد که تشکر کنه، و این کارش نه تنها زشت بود، بلکه میتونه به این معنی باشه که داستان تایپ ادامه دارد!!

خلاصه از اینکار عصبانی شدم و تصمیم گرفتم اگه دفعه بعد چنین چیزی ازم خواسته شد، صریحا بگم انجام نمیدم.

اما امروز یه چیزی باعث شد شک کنم.

من و یه فرد دیگه تقریبا با همدیگه اومدیم. امروز متوجه شدم اونا خیلی با هم دوست شدن و روابطشون خیلی صمیمانه تره. همکارم از اینکه یه برخورد غیر مودبانه ببینه، اصلا ناراحت نمیشه. همه کاری هم انجام میده، ظرف شستن! خرید کردن! هرکاری که باشه، یعنی شرکت رو متعلق به خودش میدونه.

حتی در مورد مسائل حرفه ای هم من فقط به کاراییکه تو تخصص خودم باشه یا بخوام به تخصصم اضافه کنم، تمایل نشون میدم، و سمت کارای چیپ نمیرم، اما اون همه انواع کار رو انجام میده. و خودش رو همه جا قاطی می کنه.

مدیرمون خیلی با من خوبه، چه از نظر حرفه ای، چه رفتاری (و غیر از تشکر نکردن از اون کار، هیچ مورد منفی ای درش ندیدم)، و در عین حال استادم هم هست. اما بین ما رسمیت وجود داره، نه صمیمیت.

واقعیتش اینه که من همین رسمیت رو ترجیح میدم و این با شخصیت من جور در میاد. اما صمیمیت چیزیه که وقتی از دست بره (یا همون اوائل ایجاد نشه)، دیگه سخت بدست میاد (تو فضای کار)، و من نمیدونم واقعا به سمت افزایش صمیمیت برم یا نه همین رسمیت خوبه؟ نظر شما چیه؟

در ضمن این کارهای تایپ فوق العاده نادر هستند. و ممکنه از دو هفته یکبار هم کمتر باشه. به نظر شما تایپ کنم؟ یا صریح بگم میل ندارم کارای تایپ بهم محول بشه؟

مرسی از اینکه خوندید.:72:

سلام میشل جان خوبی؟ بالاخره عنوان پیدا کردی خوبه

ببین بسته به شخصیت خودت و شخصیت و ظرفیت همکارا و جو کاری هرکسی این رابطه ها متفاوتن .
خودم همیشه معتقدم ادم تو محیط کاری علاوه بر کار میتونه با همکاراش خوش هم بگذرونه اما این باز متفاوته
گاهی محیط کاری خ کوچیکه و همکارا خ بهم نزدیکن میتونن شوخی کنن تفریح کنن حرف بزنن و به کارای هم کمک هم کنن

اما گاهی محیط رسمی تر هست تعداد همکارا بیشتره که اونجا رفتار رسمی شیکتر و به نفعته .یعنی فقط کارایی که وظیفت رو انجام میدی و لاغیر که البته یه لبخند هم رو لباته .
من در حال حاضر هردوی این محیط رو تجربه میکنم مثلا امروز برای کارای امتحانا به مدیر کمک کردم خیلی سرش شلوغ بود وازین کار لذت بردم اونم برا من چایی اورد با شکلات و خیلی تشکر کرد یعنی هردو راضی بودیم و جو خوبی بود لابلای کار در مورد خودمون هم حرف میزدیم.

به غیر ازین میدونم که میتونی ظرفیت ادما رو بسنجی و این حد رابطه و نوع اون رو خوب مشخص میکنه
حالا ببین کمی راحت برخورد کردن تو اون محیط چه نتیجه ای برات داره
و یه نکته چند ماه اول که ادم وارد جای جدیدی میشه بهتره که رسمی برخورد کنه و خیلی صمیمی نشه تا دستش بیاد که با کی میتونه چه مدلی رفتار کنه


نمیدونم منظورتو متوجه شدم؟

سلام میشل جان.

این تایپیک تو دغدعه منم هست
.اما باید به باورهای خودت رفتار کنی من فقط با خانوم ها صمیمی میشم
ولی ببخشید این حرف رو میزنم با آقایون فقط باید رسمی بود جنبه اش رو ندارن اگر صمیمی بشی مساعلی پیش میاد که اصلا فکرشم نمیکردی.

به خصوص اگر از لحاظ دینی و اخلاقی برات مهم باشه رفتار و برخوردت با آقایون چقدر باشه.

سلام.

منطق محیط کاریک منطق اقتصادی وبوروکراتیک(اداری)هست.نمیش� � منطق حاکم بر روابط محیطهای صمیمی مثل خانه یا دوستان رو اونجاپیاده کرد.

پس همون روابط رسمی بهترهست نهایتش اینه که باتوجه به جنبه بالای بعضی محیطهای کاری ضمن حفظ رسمیت، زیاد خشک نباشی.البته بعدازمدتی بیشترمیاد دستت که چطور رفتارکنی.

درموردکارهای فراترازتخصص،مثل تایپ،بهتره که محترمانه وبارعایت ادب ازانجامش صرف نظرکنی مگراینکه انجام محدود این کارها بصورت مستقیم یاتلویحی باعث امتیازمضاعف کاری برای شمابشود مثلا درافزایش حقوق ومزایا یابعضی امتیازات کاری موثرباشد وگرنه انجام دادنش به امیداینکه درآینده بیشترقدرشمارا بدانند ،ضرورتی ندارد.دربعضی مواردهم نتیجه عکس میدهد

سلام میشل. خوبی؟
به نظر من تو ویژگی های یه شخصیت خودشکوفا رو داری. هر کاری بکنی درسته :72:
در مورد اون همکارت که می گی همه کاری میکنه ادم مهربونیه؟ از ایناییه که دوست داره به همه محبت کنه؟ منم اینطوریم نه فقط کاری کلا واسه همه چی. ته و حد نمی ذارم واسه هیچی تا ادما با رفتاراشون برام این حدو تعریف کنن.
به نظر من اینکه حد و مرزت مشخصه خیلی خوبه. اینکه خدمات اضافی نمی دی و می دونی تا کجا باید کاری رو بکنی تا کجا نه عالیه. قاعدنا برخورد های بین فردیت هم خوب هست. ادم قانونمند و قابل اعتماد و مسوولی هستی.
البته من نظر شخصیمو گفتم. در مورد خود محیط کار و سیاست هایی که بایدداشت دوستان بهتر راهنمایی می کنن و کردن.
موفق باشی.

- - - Updated - - -

سلام میشل. خوبی؟
به نظر من تو ویژگی های یه شخصیت خودشکوفا رو داری. هر کاری بکنی درسته :72:
در مورد اون همکارت که می گی همه کاری میکنه ادم مهربونیه؟ از ایناییه که دوست داره به همه محبت کنه؟ منم اینطوریم نه فقط کاری کلا واسه همه چی. ته و حد نمی ذارم واسه هیچی تا ادما با رفتاراشون برام این حدو تعریف کنن.
به نظر من اینکه حد و مرزت مشخصه خیلی خوبه. اینکه خدمات اضافی نمی دی و می دونی تا کجا باید کاری رو بکنی تا کجا نه عالیه. قاعدنا برخورد های بین فردیت هم خوب هست. ادم قانونمند و قابل اعتماد و مسوولی هستی.
البته من نظر شخصیمو گفتم. در مورد خود محیط کار و سیاست هایی که بایدداشت دوستان بهتر راهنمایی می کنن و کردن.
موفق باشی.

سلام

من فقط می خواهم نکاتی را به متن امین گرامی اضافه کنم :

محیط کار اسمش با خودش هست ، محیط کاری ، یعنی روابط هم باید در چهارچوب روابط سازمانی و اداری تعریف شود . صمیمیت دوستانه برای محیط کار نه مناسب هست و نه مفید بلکه معمولاً مضر هست و حتی در راندمان کار هم اثر نامطلوبی می گذارد مثل همین رویه ای که در مورد فردی در آنجا اشاره داشتی که می تواند چهارچوب منظم کار را به هم زده حتی زمینه کم کاری دیگران در انجام وظایفشان را فراهم آورد . بنا براین بهتر است رفتار سازمانی را فرابگیری و بر آن مبنا دیسیپلین محیط کارت که مطمئناً صمیمیت دوستانه در آن نیست را تنظیم کنی .

در خصوص انجام بعضی سفارشات مثل موردی که اشاره داشتی :

تعاون و همکاری لازمه رشد در محیط کاری هست و قطعاً هم به روحیه تعاون کمک می کند هم تجربه تعامل و تخصص و توان را به سنجش در می آورد اما دقت کنید که گفتم همکاری و تعاون ، نه بد آموزی با به عهده گرفتن مسئولیت کسی که شانه از زیر بار مسئولیت خود خالی می کند . لذا جایی که می شود همکاری کرد و آسیب رسان نیست و موجب رشد خود و دیگری بوده و اثر مثبت به جا می گذارد همکاری خوب هست و البته در این خصوص فرد کاملاً مختار هست یعنی برای همکاری اجبار نیست و لذا اگر به قصد همکاری درخواست کمکی را پاسخ دادیم چشمداشت و انتظار قدردانی و تشکر با روح همکاری منافات دارد یعنی دیگر همکاری محسوب نمی شود بلکه به شرط مزد کار انجام شده ولو مزد درونی و در حد تشکر خواستن و انتظار قدردانی . به همین دلیل شما هم بسنجید اگر روحیه شما طوری هست که اصلاً دوست ندارید همکاری کنید پس قاطع ولی با احترام و ادب درخواستها را رد کنید ، اما اگر روحیه همکاری دارید ، وقتی می پذیرید چشمداشت تشکر فقط خودتان را اذیت می کند وقتی این انتظار بی پاسخ می ماند ، و قدردانی به شما انرژی می دهد وقتی هیچ توقعی نداشته ای و بعمل آمده

موفق باشی

درود

وقتی کلاس فنی یمرفتم شاید 5سال پیش یه استادی داشتیم یه حرف جالبی زد گفتش دوتا شاگرد بودیم یکجا کار میکردیم یه استاد داشتیم باهاش صمیمی شدم و باهم حرف میزدیم ولی برعکس من یکی بود خشک برخورد میکرد نتیجه این شد وظیفه های پادویی شد برای من و آرخ ماه هم یکم حقوقم میموند ولی اون بنده خدا همه حقوقشو میگرفت و کار اضافی هم انجام نمیداد:72:

سعی کن همینی که هستی بمون.ولی من اعتقادم اینه اگه همکار باشه خوب و بااخلاق باشه ایرادی نداره بعضی وقتا بخوایم به همدیگه کمک کنیم.ولی اینم یادت باشه البته میدونم خود شما بلدین واسه خودم میگم بیشتر که لطف زیادی کنی بعدا میشه وظیفت:81:

من شغلم آزاد بوده و از محیط زیرآب زنی کارمندی خوشم نمیاد اصلا.ولی حواستم به جایگاهت باشه بعضی وقتی برحسب اتفاقاتی که میوفته بهتره رفتارهای مناسب اون موقعیت جدید را در نظر بگیریم.
ولی درکل خودت باش :72:

این یکی ته دلم مونده:نمردیم و دیدیم بانو میشل هم تایپیک زد :311::58: فقط مونده بانو شیدا :72:

سلام میشل جان:72:

دوستان توضیحات کاملی دادند و فکر می کنم جای نظر من خالی است

من با دیدگاه یک کارفرما نظرم را می گویم
کارمندی بهتر از دیگران است که کار و منافع سازمان را منافع شخصی خود بداند و برسر منافع شرکت بجنگد

کاملاً تیز و هوشیارانه اهداف سازمان را پیگیری نماید

نقاط ضعف سازمان را شناسایی و ایدهای جهت بهبود آن ارائه دهد

زمان صحبت با مافوق کاملاً با حواسم جمع گوش کند(نمره منفی برای کسانی که مجدد برمی گردند و سوالات تکراری می پرسند)

در سریعترین زمان ممکن کار محوله را به درستی انجام و تحویل دهند(موارد خاص که فوری بودن آنها تاکید می شود)

ارائه ایدها و روشهای جدید برای اهداف سازمان( البته ایدهای کارشده و پخته هر چند بعداً تائید نشود)

حافظه خود را تقویت کنید و مسائل و موضوعات کاری را به خاطر بسپارید

به همه چیز با دقت نگاه کنید و زود یاد بگیرید

هوش هیجانی خود را تقویت کنید و محکم و قوی باشید

اطلاعات به روزی از مسائل جاری کشور که در حیطه کاریتان هست داشته باشید و در موردش با رئیستان صحبت کنید(نه کس دیگر).

برای خود حریم خصوص مشخص کنید و میزان صمیمت خود را با رئیس و همکاران در آن قالب تعیین کنید. به هیچ عنوان وارد مسائل خصوص افراد نشود تا زمانی که خود انها در موردش صحبت کنند اگر ریستان بود سعی کنید فقط شنونده خوب باشید .

انجام کاری فراتر از وظایفتان را نه میگویم اشتباه است نه درست ،فقط به برداشت خود شما بستگی دارد اگر دختر زرنگی باشید یک نمره مثبت برایتان می شود و رئیستان متوجه می شود می تواند هر زمان بر روی کمک شما حساب کند



موفق و پیروز باشید:72:

سلام بر بانو میشل، من راستش نمیخواستم پست بزارم چون نمیدونم چرا همه چیرو ایراد دار میبینم این چند روزه بیشتر پستهام اینطوری بوده که برای هر بیچاره ای که مثلا پست زدم تا با نظرات ارزشمندم کمکش کنم وقتی از تاپیکش می یام بیرون میبینم که کلی فحش و بد و بیراه نثارش کردم. بعضی وقتها که میخونم خودم هم نمیفهمم منظورم از این حرفها چی بوده. به نظرم اگه براشون ممکن باشه حتما منرو بلاک میکنند که دیگه حتی تاپیکهاشون رو هم نبینم چه برسه که بخوام براشون نظر هم بزارم. فکر کنم با این نوشتن ها بیشتر به خودم کمک میکنم تا بقیه. خلاصه غرض از این حرفها و مقدمات آماده سازی شما مراجع محترم بود که بریم سراغ نظر من.

به نظر من انتظار تشکر توی جواب ایمیل برای تایپ چند خط دیگه خیلی انتظار بالایی هست. احتمالا وقتی بهتون کاغذ رو داده همون موقع ازتون تشکر هم کرد که براش تایپ خواهید کرد، دیگه به نظر من لزومی نداره که برای تشکر باز ایمیل هم بزنه هر چند اگه اینکار رو میکرد بهتر بود ولی لزومی نداره. از این گذشته شما برای اینکارش دچار خطای شناختی هم شدین! خیلی مسئله رو بزرگش کردین تا حدی که عصبانی شدین و ذهن خوانی هم کردین.

این اتفاق به نظر من به این دلیل می افته که هدف اصلی توی زندگی آدم وجود نداره یا کم رنگ شده و به هدفهای دم دستی و سطحی تبدیل شده (اگه بشه هدفهای زندگی رو اینطوری دسته بندی کرد). یعنی شما هدفت اگر جلب رضایت مدیر یا ساختن تصویر دلخواهی از خودت در ذهن اون یا بقیه همکارات باشه اونوقت این گرفتاری ها بوجود می یاد. اگر هدف چیزی بجز اینها باشه اصلن این موضوعات به چشم نمی یان و به سوال تبدیل نمیشن.

مثلا برای شما انجام صحیح کارهای تخصصیت مهمه چون آدمی هستی که همیشه کارهات رو دقیق انجام میدی، به فکر این هستی که از زندگیت لذت ببری، یکسال آینده ات برات روشنه و یکسری کار و برنامه کلی برای خودت در نظر گرفتی که اون مسیر رو دنبال میکنی، هر وقت سرکار یا هر جایی فرصت کنی به اونها فکر میکنی یا کارهاش رو انجام میدی، و حالا داری سر کار هم می یای که پول در بیاری در راستای همون اهدافت.... یعنی فکرت درگیر اهداف اصلی زندگیته و به اونها توجه میکنه و جایی برای فکر در مواردیکه از اون هدفها خیلی دورند باقی نمیمونه اینکه چرا ایمیل تشکر نزد، اگه هفته بعد 6 خط داد من چکار کنم، حالا در مورد من چی فکر میکنه، موقع سلام بهش لبخند بزنم یا رسمی باشم .... نمیگم اینها مهم نیستند مهمند ولی اگه هدفهای بزرگ داشته باشه اینها قبل از وقوع دغدغه نمیشه. هر وقت واقعا دید مثلا موضوع تایپ دیگه داره براش مشکل ساز میشه اونوقت هم تازه در موردش زیاد فکر نمیکنه میره و دست به عمل میزنه. یعنی میره صحبت میکنه. گذشته از این به نظر من اگه این موضوع کار یا هر چیزی در کنار اهداف اصلی زندگی به صورت فرعی در نظر گرفته بشه هیچ وقت این دغدغه هایی که عنوان کردین اصلن مشکل ساز هم نمیشن. یعنی نمیرسه به اونجاییکه مجبور به عکس العمل بشی. یا شاید بهتره بگم احتمال مشکل ساز شدنش کمه. چون یک ادم جدی و قوی توی حوزه تخصصی و همچنین با برنامه توی زندگی شخصی معمولا به چشم بقیه یک آدم ارزشمند می یاد و ناخواسته به حقوقش کمتر تعرض میشه.

سلام بچه ها، از لطف همه ممنونم. از دیدن اسم ها و خوندن حرفاتون خوشحال شدم.http://www.freesmileys.org/emoticons...animal-004.gif

دیشب بعد از پست فرشته اردیبهشت و صبوری میخواستم یه نکته ای رو توضیح بدم، اما اجازه پست گذاشتن نداشتم.

در پست هاتون به مسئله مورد نظر من هم اشاره کرده بودید، اما گویا رسمیت و صمیمیت دقیقا مقابل هم نیستند و این باعث شده ذهنتون به مسائل دیگه ای هم پرت بشه.

دقیق تر توضیح میدم:

منظورم از رسمیت، پایبندی به مرزهای کاری بود. یعنی من یه حرفه ای دارم، منشی یه حرفه ای.

صمیمیت رو مقابل حالت بالا بکار بردم.منظورم گپ زدن و شوخی و این حرفا نبود. منظورم انجام کارهایی خارج از حیطه مسئولیت ها و وظایف حرفه ای بود.

سلام میشل جان. ماهم درست متوجه شدیم فک میکنم دید اقای امین خیلی خشک و تند بود هرچند قانونی و درست هست ولی قانون خیلی چیزا درش جایی نداره ...
توی رابطه همکاری میشه بهم کمک کرد خب اینکه بگی من این کارو نمیکنم تا این حد رسمی خب شاید بازتاب خیلی خوبی نداشته باشه هیشکی نمیاد به زور ازت کاری رو بخاد شاید یه خاهش ازت داشته باشه ولی نباید فک کنه که وظیفت هست و خودت میتونی اینو تشخیص بدی ...

همکارا متناسب با شخصیت خود ادم برخورد میکنن و شخصیت درست و بجا و وظیفه شناس خودت هیچ وقت اجازه اینو بهشون نمیده که به فکر سو استفاده باشن .
مطمانا با اون همکارت هم که سرش تو هر کاریه و کارای به قول خودت چیپ انجام میده متناسب با خودش رفتار خاهد شد.
سوالت حدو مرز ظریفی داره که شامل خیلی روحیات انسانی میشه و نسبی هست که مطلقش همون فرموده اقاامین میشه.
فرشته مهربان خیلی شفاف اینو توضیح دادن که محیط میتونه محل رشد و کمک وتعاون و همدلی هم باشه ولی خودت میتونی تشخیص بدی که تا چه حد میتونی کمک کنی ...
الان که تازه رفتی سرکار بهتره در حد و حدود کارای موظفی خودت باشی.

فرشته جان:72: خوبم عزیزم، مرسی. تو چطوری؟ آره چه عنوانی هم پیدا کردم. :smile:

فکر کنم با توجه به توضیح بالا، منظورم مشخص تر شد. درسته؟

همکارهام آدمهای خیلی باشخصیت و فهیمی هستند.

با این حرفت هم کاملا موافقم که باید یه زمانی صرف شناخت بشه.

مرسی صبوری جان:72: هر سه نفرمون اخلاق گرا هستیم، و از این نظر مشکلی نیست.

مرسی امین جان:72: شما هم درست روی منظور اصلی من تمرکز نکرده بودی. اما پاراگراف آخر، راجع به مسئله من بود. امتیاز این کار هیچ ارزشی برای من نداره.

صحبت سر اینه که از یه طرف مجموعه ما (مثل همه ی مجموعه های نوپا) نیاز داره افرادی رو داشته باشه که کار راه انداز باشن. یعنی برای جمع و جور کردن کارها بشه روشون حساب کرد. از طرف دیگه من نمیخوام خودم رو با این استراتژی وفق بدم.

و گذشته از این، من اساسا به لحاظ شخصیتی نمیتونم کارهای چیپ انجام بدم. هرچند اگه ازم خواهش بشه، و بعد هم حسابی تشکر بشه، بعنوان یه لطف، به تعداد خیلی خیلی معدود، انجام میدم.

======================

اونقدر خستم که دیگه ذهنم نمیکشه. فردا میام. بازم مرسی.http://smileys.smileycentral.com/cat/16/16_3_136.gif

سلام دوستانhttp://oshelam.persiangig.com/image/...allsmiley4.gif

چه تعطیلی غیر منتظره ای بود. من دیروز اتفاقی متوجه شدم.http://www.pic4ever.com/images/2lbkos0.gif

البته خواهرم روز پدر رو یادآوری کرده بود، منم هفته پیش کادو رو گرفته بودم، اما خبر نداشتم روز پدر تعطیله.http://oshelam.persiangig.com/image/...akesmileyf.gif

خب برم سراغ موضوع تاپیک.

طی این روزهایی که از ایجاد تاپیک می گذره، افکارم در این مورد کاملا یکدست شد، نظرات شما هم که هماهنگ بود. بنابراین حله دیگه.

قطعا رسمیت لازم و کافیه. اما چیزیکه باعث میشه آدمها از رسمیت فاصله بگیرن (یعنی کارهایی که لازم نیست رو انجام بدن) اینه که منافع دیگری رو دنبال می کنن. مثلا اینکه میخوان تبدیل به آچار فرانسه بشن و از این طریق موقعیتشون رو تثبیت کنن. یا اینکه می خوان روابط دوستانه ای ایجاد کنن، که مجبور نباشن همه مدتیکه سرکار هستند رو کار کنن، یا یه چنین چیزایی.

اما هیچکدوم از اینا برای من کارایی نداره. نه استراتژی آچارفرانسه شدن دارم، نه تو محل کارم وقت زیادی برای استراحت میذارم که حالا بخوام چطوری پرش کنم.

آدم های اینجا دو دسته هستن (نسبت به من)، یک دسته شامل من و مدیرعامل و همکارم (که کارمون با هم مرتبطه) یکی هم اونائیکه کارشون با من مرتبط نیست.

رابطه غیررسمی با دسته دوم، فقط موجب تلف شدن وقت می شه. البته تا حالا هم موقعیتش پیش نیومده، چون گویا براشون واضحه که من چجوریم.

در این مورد همین رابطه کم رنگ و محترمانه فعلی خیلی خوبه.

در مورد ما سه نفر هم، بی شک بهتره رسمیت به رابطمون حاکم باشه. خصوصا اینکه من به لحاظ شخصیتی با این رویکرد خیلی سازگارم. از طرف دیگه کیفیت کارم خیلی برام مهمه و رسمیت به من کمک می کنه که ذهنم روی کارم متمرکز باشه. (اینها علاوه بر دلیل مربوط به دسته دوم بود)

تو پست قبلیم گفتم که استراتژی شرکت اینه که ما کارهای متنوعی رو انجام بدیم. این حرفم درست نبود. چون قراردادهای شرکت ما کلان هستند، و سود آوری ما (من و همکارم) خیـــــــــــــــــــــــ لی بیشتر از حقوق یه منشیه. و اگه یه افرادی این کارها رو انجام نمیدادن، قطعا شرکت یه فکر درست برای این موضوع می کرد. هرچند حالا که انجام میدن، میگن خب انجام بدن.

در مورد من، غیر از اون یه موردی که گفتم، پیش نیومده که کسی انتظاری ازم داشته باشه. در آینده هم فکر نمی کنم پیش بیاد، چون شخصیتم با سرعت زیادی داره جا میفته. به هرحال اگه پیش اومد، باید طرفم رو به سمت رسمیت سوق بدم. که با توجه به شناختی که از اعضای شرکت دارم، اینکار به راحتی پذیرفته میشه. و حتی نیازی به برخورد صریح نیست.

اینهاییکه بهشون اشاره کردم، نظر شما هم بود. از همتون ممنونم.http://www.pic4ever.com/images/toyou.gif گذشته از محتوای پست هاتون (که یادآور شخصیت هاتون بود)، از دیدن اسم ها و خوندن حرفاتون خوشحال شدم.

مینوش جان:72: مرسی عزیزم. خوبم، تو چطوری؟ چه خبر از زندگی؟http://www.gif-paradies.de/gifs/bunt...izeit_0228.gif

از لطفت ممنونم، ذهنیتی که ازم داری، چیزیه که دوست دارم باشم.http://www.millan.net/minimations/smileys/painting.gif

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

در مورد اون همکارت که می گی همه کاری میکنه ادم مهربونیه؟ از ایناییه که دوست داره به همه محبت کنه؟ منم اینطوریم نه فقط کاری کلا واسه همه چی. ته و حد نمی ذارم واسه هیچی تا ادما با رفتاراشون برام این حدو تعریف کنن.

---

پسر خوبیه، اما حس میکنم داستان، داستان آچار فرانسه ست.

به هرحال چه بخاطر مهربون بودن باشه، چه چیز دیگه ای، به من مربوط نمیشه. من فقط کارهایی که میخواد از سر لطف برام انجام بده رو قبول نمی کنم. منظورم کارهای شخصیه، وگرنه از نظر حرفه ای از آموزش هایی که بهم داده میشه، یا همکاری هایی که باهام میشه، استقبال می کنم.

فرشته جان:72: پستت خیلی مفید بود و همه ابعاد مسئله رو پوشش داده بودی، مرسی.http://www.pic4ever.com/images/toyou.gif
در مورد رفتار سازمانی، روزیکه پستت رو خوندم، یکم سرچ کردم، بازم مطالعه می کنم.

در مورد همکاری و تعاون هم که کاملا باهات موافقم. اینکه من انتظار تشکر داشتم، بخاطر این بود که یه کار شخصی رو انجام داده بودم. بنابراین دیگه نباید چنین کاری رو انجام بدم. دلایلش رو هم که گفته بودی.

در مورد مسائل کاری انتظار تشکر ندارم، اما بازخورد مثبت برام ارزشمنده. مدیرمون هم یه فرد علمی و خیلی باشعوره، در پاسخ به کارهایی که انجام میدیم، نه تنها بازخورد مناسب و مثبت میده، بلکه قدردانی هم میکنه (درحالیکه وظیفه بوده). و این ارزشمنده، چون باعث شکوفایی توانایی ها میشه.

مرسی آقای خاله قزی:72: از توصیه هاتون متشکرم، چشم، حتما در نظر میگیرم.:72:

راستی نمردیم و یه پست از شما دیدیم که توش در مورد همسرتون صحبت نکرده بودید.http://smileys.smileycentral.com/cat/36/36_3_18.gif

ولی من مطمئنم می میرم و شیدا تاپیک نمیزنه، شما هم منتظر نباشید. آخه اون چه مسئله ایه که شیدا خودش نتونه حل کنه و بیاد براش تاپیک بزنه؟http://www.kolobok.us/smiles/artists...viannen_45.gif

تصمیم درستی گرفتی.
مطمنا بهتره ادم انرژیشو صرف چیزایی بکنه که برای خودش هم مفید باشه.
من خودم چند وقتیه که دارم تلاش می کنم حداقل توی رفتارم حد و حدود رعایت کنم. یعنی جلوی خودمو می گیرم که مهربون نشم. حتی لبخندامم با دقت به این و اون می زنم که بعدا برام دردسر نشه. خوب نیست اینطوری که من هستم. حد و مرز باید مشخص باشه. انرژیت بهتره صرف کارت و خودت بشه. مطمنم وقتی هم نیازه که مهربون شی خودت اینو می فهمی و مهربونی هم می کنی. یا وقتی ببینی واقعا نیاز داره کسی به کمکت و البته ضرری هم بهت نرسه اینکارو می کنی. ولی اینو با دقت می کنی. اینطوری هم قابل اعتمادی هم محترم. و اینو می دونن که تو حد و مرزات مشخصه ضمن اینکه ادم خوبی هستی و در مواقع نیاز کسی رو تنها نمی ذاری. بنابراین وقتی دقت کرده باشی توی این خدمات اضافی دادن ها و خیلی خیلی به وقت و کم اینکارا رو بکنی قدردان تر خواهند بود نسبت به تو. قدردانی همراه با احترام گذاشتن.
راستی حتما خودت اینطوری هم هستی اما بگم اینم. در عین حال که خدمات بیخودی به کسی نمی دی صورت مهربانی داشته باش. یعنی ملایمت و مهربانی توی چهره ات باشه. اینطوری دیگه حرف نداری میشل جونم همه هم دوستت خواهند داشت و خیلی خیلی هم بهت احترام خواهند گذاشت.
اصل اول هر نوع رابطه ای احترامه. و اولین احترام هم احترام ادم به خود ادمه. پس اون کسی که هی خدمات خارج از وظیفه اش میده به خودش احترام نگذاشته. مگر اینکه خودش هم صاحب اون شرکت باشه و در اصل یا برای خودش یا عضوی از خونواده اش یا دوست خیلی نزدیکش اینکارو بکنه. اما کمک رسانی خیلی کم و به وقت و بی توقع برای ادم احترام چند برابر میاره چون قابل اعتمادی رو می رسونه.
موفق باشی :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میشل

آقای خاله قزی:72:
راستی نمردیم و یه پست از شما دیدیم که توش در مورد همسرتون صحبت نکرده بودید.http://smileys.smileycentral.com/cat/36/36_3_18.gif

ولی من مطمئنم می میرم و شیدا تاپیک نمیزنه، شما هم منتظر نباشید. آخه اون چه مسئله ایه که شیدا خودش نتونه حل کنه و بیاد براش تاپیک بزنه؟http://www.kolobok.us/smiles/artists...viannen_45.gif

---

چه جالب منم دقیقا به این مطلب فکر کرده بودم
کاش شیدا جون برا دل ما هم که شده یه تاپیک بزنه و یکی از مشکلاتی که حلش کرده را بنویسه

در مورد موضوع تاپیک نظر خاصی ندارم
فقط فکر می کنم طرز رفتار هر کسی از اخلاق و سلایق شخصی اون فرد نشات میگیره و شما باید همانطور که دوست داری رفتار کنی نه به خاطر ملاحضات خاص
ومن شخصا ترجیح میدم که در محیط کار رسمیت بیشتر از صمیمت حاکم باشه
موفق باشی

فرشته مهربان پاسخ تکمیلی تر روگفتتد..اگه محیط کار برمبنای تعاون،همکاری و هماهنگی باشد که خستگی روانی بسیارکمترمیشه.


کار بیشتر ازوظیفه، درمحیطهای آموزشی ومعلمی معمولابدون مزایاوداوطلبانه هست چون تحکم دراین محیطها کمترازمحیط کارمندی سلسله مراتبی هست واهداف عالیه بیشتر؛اما درمحیط کارمندی اگر شرایط همکاری داوطلبانه وروحیه تعاون حاکم باشد که فبها..اما درغیراین شرایط ،معمولا کارمضاعف براساس این هست که

۱_ متقابلا چنین کارمضاعفی حتی به صورت بالقوه ازطرف رئیس نسبت به کارمندی که فراترازچارچوب تخصصی رفتارکرده امکانپذیرباشد.۲_براساس "نوعدوستی" باشد وشرایط اضطراری که برای همکاریاضیغ وقت و فرس ماژور برای رئیس مثلا رئیس کنفرانس یا مهمان زیاد یاچیزی شبیه این براش پیش اومده باشد۳_نسبت به همکار یامافوقی که موقتا مرخصی ساعتی رفته که اگراین موردبرای تو هم پیش آمد اونم جبران کند.۴_یا احتساب این کارهابه عنوان اضافه کاریا امتیازات ارتقا شغل.۵_کارمضاعف پورسانت جداواتوماتیک داشته باشد که این سیاست بعضی ازشرکت های خصوصی برای بهره وری بیشترهست. ۶_انجام دادن وانجام ندادنش برای مامساوی باشه وعرف وعادت وظایف بیشتر روایجاد نکنه که دراین موارد، قدردان بودن شخص برتصمیم به انجام اون کارموثره شبهه سواستفاده رورفع میکند.

اماهرگونه کارمضاعف که براساس تحکم واجبار غیرمنطقی رئیس برای نشان دادن قدرت واجبارنمودن کارمند به تمکین درغیرموارد تعیین شده،یاهرگونه سواستفاده دیگران باشد که فردبراساس ضعف اعتماد بنفس یاناتوانی درنه گفتن برخلاف رضایت قلبی خودش بخواد انجام دهد،کلا مطرودهست.(بعضی رؤساومافوقهاهم که کلا خودشون رومیزنن به اون راه واین درخواستهارو میکنن تا تشخیص نه گفتن برای کارمنددشوارباش. ظاهرارئیس شما ازاین دسته نیست)به همین خاطردربعضی محیطهای کارمندی وظایف هرکس به صورت قاب وبروشور باخط درشت پشت سراون کارمند نصب شده تا آشفتگی در روابط پیش نیاید..ب‏

دیگه خودت استادی

میشل جان، می خواستم کار جدید رو بهت تبریک بگم. جدیتت در کار قابل تحسینه.:104:

به نظرم حفظ فاصله ی منطقی با مدیر خوبه، البته تشکر نکردن او رو به حساب احساس صمیمیت یا توقع اش نمیذارم، مدیره دیگه.:18:

توی محیط های کوچیک امکان مانور بیشتری برای افراد وجود داره، به اهداف بزرگت فکر کن و ذهنت رو درگیر حاشیه نکن! امیدوارم موفق باشی.:72:

سلام دوستان:72:

میخواستم آخرین پست این تاپیک رو وقتی بذارم که این مسئله برطرف شده باشه. الان خیلی وقته برطرف شده، یعنی غیر از همون یکباری که گفتم، دیگه پیش نیومد.

فریبا جان، متشکرم.:72:

آقای توجیه اختیار دارید، اتفاقا امکان بلاک وجود داره، اگه کسی بلاکتون نمیکنه، بخاطر اینه که نخواسته اینکارو بکنه. من مثل همیشه پست های شما رو با دقت میخونم، و خوشحالم که بعد از یه غیبت نسبتا طولانی، بازم اینجا می بینمتون.:72:

فرشته جان، مینوش جان، نازنین جان، امین جان و شی عزیزم، از پست هاتون ممنونم.:72: