اجازه شماره دادن به خواستگار و بدم یا نه؟؟؟

سلام..28 سالمه..6ماه پیش شکست احساسی شدیدی خوردم و حدود یه ماهه که جدی دارم زندگیمو ادامه میدمو سعی میکنم فکر نکنم . در حالت عادی خوبم ولی وقتی حرف خواستگار میشه اصلا و اصلا میلی به ازدواج در خودم نمیبینم...
دیروزدوستم اومد و یه پسر از اشناهاشونو معرفی کرد و بسیار تعریف کرد... از همه لحاظ اخلاقی خانوادگی و مالی تضمینش میکنن... شریک برادرشه و از صبح تا شب باهم هستن و شب همدیگرو میرسونن دم خونه و روز کاری تمام میشه..خلاصه تا حدودی شناخت داره و میگه تو این چندسال چیزی ازش ندیده.. پسره با تعریفایی که از من شنیده همش زنگ میزنه به دوستم که زودتر صحبت کنیم..
از نظر فرهنگی به طبق شناخت واسطه از هردو خانواده کاملا هم سطح هستیم. 35 سالشه و دیپلمه.. عکسشو تو فیس بوک دیدم به دلم ننشست ولی اطرافیانمو و واسطه اصرار دارن که اشنا شیم.. با دیپلم بودنش هم تا حدودی مشکل دارم. ولی باز همه نصیحت و صحبت که اصلا نباید ملاکت باشه...
الان دوستم تماس گرفته و دید میگم اشنا شیم گفت پس شمارتو میدم بهش که بحرفید با هم ولی مامانو بابام مخالفن و میگن باید بیان خونمون تا ما هم بشناسیم هرچند به واسطه اطمینان داریم ولی پسره گفته اول باید ببینیم اصلا از هم خوشمون میاد بعد رسمی کنیم...
یعنی قبول کنم باهاش حرف بزنم؟ نمیدونم چهرشو تحصیلاتش یعنی اصلا مهم نیست؟ من کلا اهل کلاس رفتن و یادگیی هستم ولی اون فقط کار و خانواده...
چیکار کنم بگم بیان خونه؟؟؟ تا حالا اینطوری نشده همیشه خانواده ها اول میومدن... میترسم قبول کنم سبک شم..
اصلا من بابت شکست قبلیم الان در بی احساسی کامل با اطرافم هستم و به هیچکس حسی ندارم اونو همیشه همه چی تموم میدونستم و که شغل و تحصیلات عالیه و چهره جذاب و خانواده خوب و اخلاق خوب بود...
حالا همه بنظرم ناقصن ولی فکرمم پیشش نیست که از صبح تا شب غصه بخورم...
نمیدونم چمه... تو این مدت 6ماه 2تا خواستگار فوق و رد کردم و یکی لیسانس چون حسی نداشتم حالا نمیدونم چکار کنم.... اصلا بگم نه هم خانوادم میگن تا کی میخوای بشینی بالاخره باید اشنا شی و صحبت کنی شاید خوب بود... نمیدونم
نمیدونم:54:

درود بانو

خوب میتوانید بجای صحبت کردن با تلفن همراه با دوستتان یه دیدار بیرون داشته باشید البته توی یه مکان عمومی و خلوت مثل کافی شاپ که خیلی راحت بتوانید صحبت های خودتان را مطرح کنید.
بعدشم از روی عکس توی فیسبوک که نمیشه نظر داد بعضی ها هستن خوش عکس هستند و بعضی ها هم هستند نه.

- - - Updated - - -

شما به این دیدار فقط از جنبه یه آشنایی ساده نگاه کنید قرار نیست اتفاق خاصی بیوفته بانو :72:

- - - Updated - - -

راستی این اجازه گرفتنت دیگه واسه چیه مگه اینجا مدرسه هستش :311::58:

اونم خانوادم نمیذارن خوب..فقط میگن خونه همو ببینین... البته اصرار کنم خلاصه یه جور راضی میشن.... ولی اصلا نمیدونم درسته یانه... نمیدونم بگم باید بیان بد نیست؟ حس بدیه.. بگن دختره بزور داره میکشونه خونشون...

والا ستاره بانو شما 28سالته ماد رخدا بیامرزم همسن شما بود فکر کنم 4تا یا 6 تا بچه داشت :58: فکر کنم اونقدر بزرگ شدید که بتوانید اینکار را انجام بدهید کار خلاف شرع هم انجام نمیدید فقط اینم بگید همان اول ایکاش با خانواده تشریف می آوردید و همانجا صحبت میکردیم اینجوری وجهه بهتری داشت.

ایشالله که خیره :323:

چقدر بدم میاد از اقایونی که میان میگن اول بیا اشنا بشیم بعد اگه پسندیدم رسمی اقدام میکنم
خوب حالا اگه اول رسمی بیاد زیر نظر خانوادهها ببینید همو و نپسنده چی میشه مگه خانوادها این وسط غریبه هستن؟!

سلام:72:
عزیزم فکر نمیکنم یه دیدار کوتاه در جایی خارج از خونه مشکلی ایجاد کنه.میشه از شرایطشون بپرسین و تا حدی از خصوصیات همدیگه با خبر بشین.شاید اصلا اختلاف عقیده ی فاحش با هم داشتین.اینجوری (از نظر من البته!) راحت تر می تونین تصمیم بگیرین.
نهایتا میتونین بهشون تاکید کنین که جلسه ی دوم دیدارمون من ترجیح میدم که توی جمع خونواده مون باشه

سلام ستاره جان :72:

بجای اینکه این همه فکر کنی بذار بیان و در حضور خانواده باهاش صحبت کن بعد فکر کن و تصمیم بگیر
کار درست اینه و نظر خانواده هم بهت کمک بسیاری میکنه
بعضیا رفتارشون جذابه و با عکسشون فرق داره
ببینش اما بیرون نه .

عزیزم سن ازدواجته باید دقیق تر بررسی کنی تنبلی نکن.
موفق باشی گلم


- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط setare sorbi

اونم خانوادم نمیذارن خوب..فقط میگن خونه همو ببینین... البته اصرار کنم خلاصه یه جور راضی میشن.... ولی اصلا نمیدونم درسته یانه... نمیدونم بگم باید بیان بد نیست؟ حس بدیه.. بگن دختره بزور داره میکشونه خونشون...

---

اصلا اینطور نیست اتفاقا این سنگین بودنت رو میرسونه که بیرون نمیری و میگی بیان خونتون ...ازون گذشته این رسم هست و معنای زور نداره .

نقل قول:

---

چقدر بدم میاد از اقایونی که میان میگن اول بیا اشنا بشیم بعد اگه پسندیدم رسمی اقدام میکنم
خوب حالا اگه اول رسمی بیاد زیر نظر خانوادهها ببینید همو و نپسنده چی میشه مگه خانوادها این وسط غریبه هستن؟!

---

اتفاقاً پسری که بدون دیدن دختر و رد و بدل کردن اطلاعات حداقلی بلند بشه خانواده شو بکشونه خونه ی دختر و زحمت الکی بهشون بده نشون می ده چقدر بی عقل و هرهری مسلک هست. مگر می شه آدم بدون دونستن اطلاعات کافی و حداقل یکبار دیدار از نزدیک، خانواده ی خودش و یک نفر دیگر رو علاف کنه؟؟؟ واقعاً این نظر شما باعث تعجبه. خانواده ها غریبه نیستن ولی معنی نداره پسر بدون دیدن دختر بره خواستگاری رسمی. می تونن با حضور یه خواهر یا فامیل بزرگتر بیرون همدیگر رو ببینند و کمی حرف بزنند اگر توافق اولیه بود بعد پسر بیاد خواستگاری. خیلی وقتها ممکنه تو همون مکالمه ی کوتاه به این نتیجه برسند که برای هم مناسب نیستند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تهمتن

اتفاقاً پسری که بدون دیدن دختر و رد و بدل کردن اطلاعات حداقلی بلند بشه خانواده شو بکشونه خونه ی دختر و زحمت الکی بهشون بده نشون می ده چقدر بی عقل و هرهری مسلک هست. مگر می شه آدم بدون دونستن اطلاعات کافی و حداقل یکبار دیدار از نزدیک، خانواده ی خودش و یک نفر دیگر رو علاف کنه؟؟؟ واقعاً این نظر شما باعث تعجبه. خانواده ها غریبه نیستن ولی معنی نداره پسر بدون دیدن دختر بره خواستگاری رسمی. می تونن با حضور یه خواهر یا فامیل بزرگتر بیرون همدیگر رو ببینند و کمی حرف بزنند اگر توافق اولیه بود بعد پسر بیاد خواستگاری. خیلی وقتها ممکنه تو همون مکالمه ی کوتاه به این نتیجه برسند که برای هم مناسب نیستند.

---

تعریف فامیل و دوستان از فردی نمیتونه ملاک بر خوب بودن فرد باشه دقت کنید فامیل دوستشون هستند و امکان آشنایی قبلی دو خانواده وجود نداشته

به نظر من باید با نظارت خانواده خودشون (از اونجایی که خواستند اینطور با هم آشنا بشند) ارتباط برقرار بشه و با توجه به تجربه قبلی ایشون بهترین گزینه است.

درود

دوستان توجه داشته باشید تایپیک را به انحراف نکشید.احتمال داره مدیران بیان و انتقالش بدن به انجمن آزاد.:72:

ممنون از توجه همتون...
امروز صحبت کردم با دوستم، گفت احتمالا همین امروز قرار میذاره جایی با حضور دوستم همو ببینیم نمیدونم چرا اصلا حاضر نیست بیاد خونه قبلش...خیلی سخته...
بنظرتون این دیدار چقدر باید طول بکشه... خودم زود تمومش کنم بلند شم یا تمام سوالامو بپرسم
قبلا هم گفتم تا حالا اینطور کسیو ندیدم...همیشه اول مادر اومده بود بعد خانواده و توخونه صحبت میکردیم... ببینید دوستم گفته خیلی به خودت برس پسر از دخترای ساده خوشش نمیاد ولی من همیشه اسپرتم و همیشه یا مانتو راحت و کتونی و شلوارلی... همیشه به جز مهمونی ها با کفش و مانتو رسمی
حالا این دیدار رسمیه یا نه...
البته خودم فکر میکنم رسمی بپوشم ولی تیپ واقعیم این نیست ....
چیکار کنم نمیخوام ضایع بشه یا خیلی ندید بدید تو این زمینه بنظر بیام
فرشته اردیبهشت عزیز معذرت میخوام نشدبه توصیه شما عمل کنم... ولی نشانه این نیست که بی توجه بودم

بانو ستاره سربی انعطاف پذیری خوبی دارید:72:
حرف بانو فرشته اردیبهشت هم کاملا درسته ولی اینکار شما هم عاقلانه و و زیر نظر خانوادست و خوبیش اینه دوست شما همراه شماست.

بنظر من آدم خوشتیپ باشه خوبه ولی قرار نیست به چیزی تبدیل بشی که نیستی.هرچقدر قبلا آرایش داشتید و برای شما مورد پذیرش بود همان کار را انجام بدید.
بشخصه فکر میکنم یا دوست شما یکم جوگیر شده یا این آقا خیلی امروزی فکر میکنه و زن امروزی باب میلشه(البته این نظر شخصیمه)
به هیچ عنوان سعی کنید در جوی که دوستتان درست کرده قرار نگیرید.و همان اول تعیین کنید مثلا بیشتر از بیست دقیقه یا نیم ساعت نشه بهتره.یه شناخت کلی و معرفی بیشتر نگاه کنید. و در صورت موافقت دوطرف بخواید برای شناخت بیشتر با خانواده تشریف بیاورند.


به هیچ عنوان نزارید بیشتر از زمانی که تعیین میکنید بشه.(البته این نظر شخصی منه)

سلام
نمیدونم حالا که تصمیمتون گرفتین بیرون و بدون حضور خانوادتون ملاقات داشته باشین که دیگه حرفی نیست حتما صلاح دیدین اینجوری بهتره.
ولی امیدوارم از همین دیدار هم خانوادتون در جریان باشن!
اما در مورد پوشش و ظاهرتون به نظر من هر جوری تا حالا بودین وهستین باهمون پوشش و ارایش برین
اصلا لزومی نداره واسه اینکه موردتایید یا طبق سلیقه این اقا باشین خود خودتون تغییر بدین!
باید شما رو همونجوری که هستین بپسندن.

سلام ستاره جان :72:
در صورتی که خانواده هاتون خبر دارن اشکالی نداره

تر و تمیز باش اما اونی که نیستی نباش
معمولا کفش اسپرت برا دیدار با یه خاستگار خوب نیست.
خودمم مثل توام راحت میپوشم همیشه. چندین بار رفتم خرج کردم ازین جینگیلیا خریدم ولی یبارم نپوشیدم
سعی کن اگه ارایش میکنی خیلی محو باشه یعنی مرتب و شیک به نظر برسی
چون اگه خ ارایش کنی و به خودت برسی طرف فکر میکنه داری خودتو بهش تحمیل میکنی
نگران نباش فقط خودت باش
حرف دوستت اصلا درست نیست قرار نیست که باب میل اون پسر باشی .

خب اگه خوشت اومد ازش میتونی بیشتر باهاش حرف بزنی
اگه نه کوتاه تر باشه خودت میتونی اینو تشخیص بدی.

سلام...
دیروز همدیگرو دیدیم.. دوستم مارو به هم معرفی کردو رفت... ما هم سوار ماشین شدیم و رفتیم یه کافی شاپی یه کم دور بود چون شهر ما کوچیکه و همه همدیگرو میشناسن اینکه میگم همه واقعیه هااااا و دقیقا از سلام کردن تا سوار ماشین شدن یکی از اشناها منو دید:sad: خلاصه واسه بیشتر تابلو نشدن رفتیم جایی که با ماشین 20دقیقه راه بود. اول از من پرسید و کارم و تحصیلمو... اونم از خودش گفت که ارش ازاده و پخش مواد غذایی و دیپلمه و 7سال از من بزرگتره و خانوادش فلانن و اصرار دارن به درسش و به ازدواجش و....
اینکه قبلا خیلی فعال بود و الان به مدت 2ساله اصلا خود واقعیش نیست نه مطالعه میکنه نه تو مهمونی ها شرکت میکنه و نه حوصله کاریو داره...کارشو دوس نداره و میگه من ادم بازار نیستم و یه روز تو ذهنمه تولیدی بزنم... قبلا چند شغل اداری رو تجربه کرد ولی چون زیاد اهل سفره و مرخصی گرفتن و مسایل دیگه بود تصمیم گرفت واسه خودش کار کنه... از ادامه تحصیل ندادنش پشیمونه از اینکه شغل دولتی رو ادامه نداده پشیمونه ازینکه دنبال یه ورزش که ورد علاقش بود نرفته پشیمونه و میگه چون ذهنم مشغول انتخاب هکسر مناسب نمیتونم درس بخونم.پزشکی هم دوس داشت ولی به خاطر شرایط مفصل و اصرار خانواده تو دبیرستان فنی خونده... درس خون نبود زیاد... نماز میخونه... ولی در قید و بند حجاب فلان وفلان نیست و میگه هرطور خودت تشخیص میدی واسه من مهم نیست... مانع ارتباط با دوستامم نمیشه از رفت و امد خوشش میاد...
گفت دنبال کسیه که ضعفاشو بپوشونه و بهش کمک کنه دوباره بشه ادم سابق.. خونه و ماشین داره و درادش فعلا خوبه و میگه هیچ تضمینی از نظر مالی نمیدم چون شغل ازاد مشخص نیست...
کاملا میشد فهمید ادم خیلی اروم و مهربونیه همونطور که ازش شنیده بودم و خودشم گفت که اروم منطقیه...یه سری خاطرات تعریف کردو من از خودم گفتم و ...کلا شو 2 ساعت...
از نظر چهره خوبه تقریبا چون اروم و مهربونه به دل میشینه و از نظر قدی شاید 4-5س از من بلندتر باشه... تیپش معمولی بود... و به شدت تاکید داشت که چون تک پسره دلیل نمیشه لوسو وابسته باشه..سربازیم از عمد کاری کرده بیفته شهر دور... از معیاراشم خانواده کم جمعیت بود... تا 30سالگی به فکر ازدواج نبود و بعد که امکانات اولیه فراهم شد دنبالش رفت که ادم مورد نظرشو پیدا نکرده..
از نظر معاریه من: همیشه دوس داشتم شوهرم تحصیل کرده باشه و اطلاعات بالایی داشته باشه، درواقع منم کسیو میخوام که یه سرمن براش مهم باشم و یه کوچولو هم غیرت روم داشته باشه مهربون و وفادار باشه و منطقی اهل صحبت و تبادل نظر و محبت که همه خانما دوس دارن و شغل دولتی که تضمینی برای درامد هرچند معمولی باشه چون همه خانواده من کارمندن و من بشدت از شغل ازاد وحشت دارم...
در کل من خودم افسردگی دارم به خاطر گذشته و منم حس میکنم فقط لیسانسم و این کمه با اینکه استعداد بسیار زیادی تو زمینه درسی دارم و اینکه شعل مناسب و درامد عالی ندارم و کلا من ازون بدتر و اون از من بدتر حس کردم 2تا افسرده افتادیم به هم... ولی من بیشتر حوصله داشتم باز تا اوون اقا...
بهم گفت در مورد من الان از کی نظر میخوای ایا دوستی خارج از خانواده داری ازش بپرسی گفتم یه دوست صمیمی دارم الانم عضو یه سایت مشاوره معترم و حتما ازشون کمک میگیرم و گفتم دارم جلسات دکتر فرهنگ و گوش میکنم و استفاده میکنم و دو سه بار ازش خواستم گوش کنه شاید راحت تر در مورد من یا هر شخص دیگه تصمیم بگیره....
دیروز احساساتی شده بودم نمیدونم چم بود اصلا به چشمم نیومد هیچی ... تا حالا بعد رفتن کسی تا این حد خندون نبودم به نظرم ادم خوبی بود و نه الزاما همسر خوبی... تا اینکه ماجرا پیش اومد که الان میگم...
.........................
حالا ازین ور.... اون پسره گفته بودم باهاش 6ماهه بهم زدم دیروز یهو بعد دیدارم با این اقا اس ام داد و حالمو پرسیدو منم سرد جواب دادم که خیلی خوبم اونم گفت رفته مسافرت و حال و هواش عوض شده و اروم شده و الان هیچ ناراحتی نداره و حتی حاضره دومرتبه با من فقط وفقط بعنوان یه دوست معمولی مثل 2تا دختر یا وتا پسر وارد رابطه شه و گفت چراغ از طرف اون الان سبزه رابطه ای که تا ازدواج هرکدوم ادمه پیدا کنه خیلی محدود و در حد حال و احوال منم گفتم بعدا جوابتو میدم باید فکر کنم لازم بذکر این اقا اصلا تو شهر ما نیست و خیلی خیلی دوره ولی تو ارتباطمون همو دیده بودیم،میدونید دگههههه....
.................................................. ........
حالا چه کنیم؟؟؟؟؟؟

از نظر من شماره به ایشون ندید.
همون دیدار بیرون از منزل خوب هست.
بعد از دیدار اگر باز تماس گرفتن و تمایل نشون دادن بگید که باید رسما اقدام کنن
من بعد از خواستگاری شمارمو دادم. این باعث شد که وابسته بشم. با اینکه سعی کردم وابستگیمو نشون ندم اما اون خونواده به خودشون اجازه دادن که جلسه دوم خواستگاری رو چند ماه به تعویق بندازند و تو این مدت خواسته هاشونو از طریق پسرشون به من دیکته میکردن. منم چون وابسته شده بودم قبول میکردم. این شد که بله برون و مهریه و عقد و... همه چیز با نظر اونا انجام شد و حتی به خودشون زحمت نمیدادن که زنگ بزنن از بزرگتر من اجازه بگیرن. تاریخهارو تعیین میکردن و پسرشون به من میگفت بدون اینکه نظر پدرمو بپرسن یا خودشون بهش اطلاع بدن.
این تجربه شخصی من بود.

درود بانو

چه خبره بابا 2 ساااااااااعت قرار شد نیم ساعت بیشتر نشه ها :58: خدا روشکری قبلش اینو گفتیم بهت.

تا اینجا که من متوجه شدم این بنده خدا همش پشیمونه که چرا اینکار را انجام داده یا آاونکار را انجام نداده ولی با تعریفایی که کردی معلومه هنوز نتواسته درست تصمیم بگیره بریا آیندش که میخواد چیکار کنه تعویض شغل و ول کردن درسش و الانم که دو ساله کمتر در مهمانی ها شرکت میکنه و حوصلش کم شده.

نظر شخصی من اینه با جواب هایی که دوستان میدن کاری ندارم ولی تجربم میگه اگه بهترین پسر هم باشه هیچ عیبی هم نداشته باشه بدون مشاوره گرفتن اقدامی نکن:81: از همین الان شروع کن به خواندن مقالات خواستگاری و تایپیک های بانو مصباح الهدی.ایشالله که هرچی خیره همان بشه ولی یکم جدیتر شد این گزینه مشاور فراموش نشه درضمن میتوانی در انجمن آزاد هم عضویت بزنی تا زیر نظر مشاورین سایت قرار بگیری.

در مورد اون آقا ببخشید من خیلی رک و راست حرفمو میزنم و دوست دارم کسی هم انتقادی بهم داره رک بهم بگو حتی اگه برام سنگین تمام بشود.

فکر کنم این آقا شما را بجای دستمال اشتباه گرفته که هروقت دوست داشته باشه استفاده کنه از شما و هرووقت هم نخواست بندازت دور :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط setare sorbi

......................... حالا ازین ور.... اون پسره گفته بودم باهاش 6ماهه بهم زدم دیروز یهو بعد دیدارم با این اقا اس ام داد و حالمو پرسیدو منم سرد جواب دادم که خیلی خوبم اونم گفت رفته مسافرت و حال و هواش عوض شده و اروم شده و الان هیچ ناراحتی نداره و حتی حاضره دومرتبه با من فقط وفقط بعنوان یه دوست معمولی مثل 2تا دختر یا وتا پسر وارد رابطه شه و گفت چراغ از طرف اون الان سبزه رابطه ای که تا ازدواج هرکدوم ادمه پیدا کنه خیلی محدود و در حد حال و احوال منم گفتم بعدا جوابتو میدم باید فکر کنم لازم بذکر این اقا اصلا تو شهر ما نیست و خیلی خیلی دوره ولی تو ارتباطمون همو دیده بودیم،میدونید دگههههه.... .................................................. ........ حالا چه کنیم؟؟؟؟؟؟

---

حالا چه کنید؟؟؟؟؟؟؟ به نظر من البته شاید کارشناسانه نباشه ولی خوب اون چیزی که به نظرم میرسه رو میگم. خوب در مورد اون اقای خواستگارتون به نظرم فرصت بزارین با هم بیشتر اشنا بشین خیلی زوده تو یه دیدار 2ساعته بگین این اقا افسردگی داره خوب همه ما تو زندگیمون شکستها و ناکامیهای و اهداف دست نیافته داشتیم دلیل بر این نمیشه که بگیم هر کسی در مورد این مسائل صحبت میکنه فردی افسرده هست! در مورد شغل ازاد خیلی از اقایون شغل ازاد رو دوست دارن چون میخوان تو این زمینه راحت و ازاد باشن خودشون اقای خودشون باشن بالادستی نداشته باشن خیلیا تو کار ازاد واقعا موفق هستن بستگی به جر و بوزه اون طرف داره چقدر میتونه تو این زمینه از خودش کفایت نشون بده واین هم به کار ازاد ودولتی ربطی نداره مرد کار و زندگی باشه میتونه تو هر زمینه کاری گلیم خودشو از اب بیرون بکشه. پس زود تصمیم نگیرین حتما بیشتر وقت بزارین البته ایندفعه حتما زیر نظر خانوادتون با تحقی و مشاوره گرفتن درست. اما در مورد دوم واقعا تعجب کردم چطور به خودتون اجازه دادین جواب پیام اون پسر رو بدین تازه بهش گفتین در مورد شروع یا رد ارتباط باید فکر کنم!!!!!!!! خوب شما چجور نقد رو میخواین ول کنید بچسبین به نسیه؟ باز برگردین به رابطه ای که به قول خودتون باعث افسردگیتون هم شده و صدمه دیدن این کارتون اصلا درست و عقلانی نیست اونم رابطه ای که خیلی صریح گفته فقط برای دوستی!!! به نظرم خیلی قاطعانه این مسئله رو برای خودتون تموم کنید اونم رابطه غیر متعدانه وبی هدف. واگر صلاح میدونید همون مورد خواستگارتون به کمک خانواده بهتر بشناسید بعد تصمیم درست بگیرید به هیچ عنوان هم به رابطه قبلی برنگردین!

اون دوست قبل تون که 6 ماهه جدا شدید رو که اصلا روش فکر نکنید. حتی اگر شماره تلفنش هم روی گوشی شما بیفته آخرش فکر و ذهنتونو درگیر می کنه. حتی اگر هم واقعا مثل دو دوست هم جنس با هم باشید (که احتمالش خیلی کمه با وجود گذشته ای که داشتید) بازم شما رو ذهنا و روانی خیلی درگیر می کنه. اصلا نخواهید تونست مثل 2 دوست معمولی باشید.
اما در مورد خواستگارتون عجله نکنید. اول از همه اطلاعات شخصی خودتون رو بالا ببرید. اون سی دی ها دکتر فرهنگ هم خیلی گزینه خوبی هستند حتما با جدیت ادامه شون بدید. اگر هم وقت اضافی داشتید بیاید توی همین تالار همدردی و تاپیکهای دیگران رو بخونید، تجربه خوبی بهتون انتقال میدن و با خیلی معیارهای بیشتر آشنا میشید که تا قبل اصلا به نظرتون مهم نبودند.
از تعریف هایی هم که کردید مشخص بود خواستگارتون فرد منطقی و پخته ای هست و ایرادی نداره بازم در همین حد با هم بیرون برید و با هم بیشتر صحبت کنید. با توجه به اینم که شما در خصوص خواستگارتون خیلی مردد هستید و هنوز حتی نسبی نمی دونید که فرد مناسبی هست یا نه هنوز برای شماره دادن زوده، یه 2-3 جلسه دیگه اگر شناخت نسبتا مثبتی بهشون پیدا کردید بعد برای شناخت دقیقتر بهشون شماره بدید مانعی نداره
اینم که ایشون انقدر از کارهاش گذشتش پشیمونی داره الزاما بد و منفی نیست، من خودم فکر می کنم ایشون به یه حد خودشناسی رسیده که خیلی ها بهش نمیرسن، و به یه پختگی رسیدند که تصمیمات گذشتشو نقد می کنه. حالا اگر ویژگی های منفی داشته باشن این ویژگی مثبت رو دارن که فرد پخته ای هستند

اون دوست 6 ماه قبلتونم فورا ردش کنید بره. دیگه الان زمان ازدواج تونه و وقت بازی کردن زمان نوجوانی رو ندارید. دیگه یه فرد بالغ 28 ساله نباید حوصله این کارها رو داشته باشه که با عشق سابقش الان دوست معمولی باشن و با هم حال و احوال کنن. الان دیگه نوجوون نیستید و باید بالغانه رفتار کنید و زندگی رو جدی تر بگیرید
اینو برای اینکه به خودتون بیاید و زندگی تونو جدی بگیرید می گم، دیگه الان 28 سالتونه ، فکر می کنید تا چند سال دیگه براتون خواستگار خوب میاد؟ الان دیگه اوج موقعیتها و نشاط و زیبایی شماست، از الان و تا یه سال دیگه تعداد و کیفیت خواستگارهاتون میان پایین، هر کاری بکنید توی یکی دو سال آینده می تونید بکنید و دیگه روی بعدش حساب چندانی نمی تونید بکنید
پس از الان لطفا خیلی جدی روی ازدواج و خواستگارتون تمرکز کنید و از حاشیه های زودگذر از جمله یکیش اون دوستی های بچه گانه خودتو دور کنید.

در کل خیلی جدی سعی کنید که اطلاعاتتون رو در باره ازدواج و معیارهای مورد پسند خودتون بالا ببرید، و همه تمرکزتون روی شناخت خواستگارتون بذارید

ممنون از توجه همه ....
امروز که کسی چیزی نگفت:33:شاید از من و حرفام خوشش نیومد شایدم منتظرن من خبر بدم چون دوستم گفت جوتبو بهش بگم ولی من پیش خودم گفتم تا اونا چیزی نگفتن من نگم...شایدم باید بگم...نمیدونم....
امروز به یکی از دوستام موضوع رو گفتم و اتفاقی همسایشون در اومد و کاملا میشناخت خودشو خانوادشو و کلی تعریف کرد....
ببینیم چی میشه و خدا چی میخواد...
اون پسر قبلیرو میخوام جواب کنم ولی دنبال یه جواب بسیار بسیار بسیار دندان شکن هستم طوری که تا مدت ها از فکرش بیرون نیاد که نمیدنم چی بگم پس وقت خواستم...
سی دی هارو گوش میکنم الان جلسه 6 هستم... مطالب خانم مصباح الهدی رو دیدم فعلا چیزی که بدردم بخوره پیدا نکردم و نمیدونم کدوم یکیشون خوبه ولی بازم میگردم حتما....
تو شهر ما مشاوره خوب اصلا و اصلا وجود نداره و یدونه هم که تعریف میکنن خیلی خیلی گرون میگیره... نمیدونم ولی بازم می ارزه اگه خوب راهنمایی کنه...
اگه خبر خاصی شد میگم...اگه هم نشد اصلا هیچی دیگه اینم شد یه تجربه دیگه....
بازم از همگی ممنون....

ستاره جان دخملی عجله نکن منتظر باش اول باید اونا خبر بگیرن و بعدش خانوادگی ادامه بدین .
اونا منتظرن تو خبر بدی؟ همچین چیزی هم داریم؟ اول باید پسر علاقه مندیش رو به ادامه رابطه نشون بده و شما به خاستش جواب بدی.

سلام...
بلههههه....این اقای قصه ما گفتن من زیادی سخت گیرم و زیادی رو موضوع مالی زوم میکنم ...بیچاره ترسیده من میخوام خونه و ماشین و حقوقشو ازش بگیرم:311:
من نمیدونم چرا بحث مسایل مالی برای اقایون یه کم باز میشه همه میترسن.... بابا جون من فقط گفتم شما چقدر از اینده مالیتون با توجه به شغل ازادتون اطمینان دارید و ایا این قابلیت رو در خودتون میبینید که نذارید به خانوادتون هیچوقت سخت بگذره و تلاش کنید همه چیو فراهم کنید...البته قبلشم کلی توضیح داده بودم که ما زندگی کترمندی داریم و توقع زندگیمون هم در همون سطح هست و این حرفااااا......
ترسید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:58:خب راست گفتم دیگه من از شغل ازاد میترسم و چون خودم شغل مناسبی پیدا نکردم مسلما تا اطلاع ثانوی شایدم همیشه باید به همسرم تکیه بدم خوب حقمه بدونم چی میخواد بهم بگذره...
من که شرایط شغل ازادو نمیدونم تمام اطرافیانم کارمندم بجز یکی دوتا که مغازه از خودشون دارن نه اینکه تو کار پخش و این چیزا باشن....
اقا من اصلا شغل ازاد نمیخوام ولی خانوادم و دوستام اینو درک نمیکنن....
میدونم زیادی میترسم و خیلی به این موضوع تو جلسات اهمیت میدم ولی این یکی دیگه نوبر بود که منو پرتوقع میدونست دقیقا برعکس تمام خواستگارام که منو فوق العاده قانع میدونستن....
چی بگم والااااا:311:فعلا اوضاع زندگی پیچیده شده... امیدوارم سر کلافو پیدا کنم....
ممنون از همه دوستان عزیز....