ارتباط سازنده و سالم با جنس مخالف در محیط دانشگاه وکار.

باعرض سلام خدمت دوستان عزیزم. من یک دختر23 ساله هستم و خیلی دوست داشتم درمورد این موضوع اظلاعاتی کسب کنم بسیارخوشحال میشم اگر دراین زمینه راهنمایی کنید.
من در دانشگاه درارتباط با پسرها :
1-سعی میکنم از هیچکس سوالی نپرسم که مبادا کسی فکر بد کنه حتی درصورت لزوم هم سعی می کنم اینکار رو انجام ندم و وقتی هم اقدام می کنم خیلی سختمه و گاهی هل میشم و نمی توانم آنطور که دوست دارم(راحت و مودبانه) خواسته ام رامطرح کنم.
2- توی یه کلاسمون 20 تاپسرهستن و من تنها دختر اون کلاسم.وقتی وارد کلاس میشم و پسرا دارن میگن می خندن و بلند حرف می زنن و شوخی می کنن من سختم میشه و دوس دارم از کلاس برم بیرون.
3-احساس میکنم وقتی از کلاس دارم میرم بیرون و یا میام توی کلاس الان همه ی پسرا دارن نگام می کنن و خیلی سختم میشه تمام تمرکزم رو میذارم روی درست راه رفتن و مرتب بودن مقنعه ام.
3-اگه احساس کنم یک پسری بهم توجه نشون میده دیگه هروقت ببینمش هل میشم و سرخ میشم!!! حتی اگه منظوری نداشته باشه یا توهم من باشه.
4-اگه پسری از من واقعا خوشش بیاد و بخواد بهم پیشنهاد ازدواج بده من هروقت میبینمش دوست دارم زمین دهن بازکنه و برم داخلش!!!هل شدن و استرس که طبیعیه برام.باهاش حرف می زنم اصلا نمی دونم چی بگم!!!خنگ می شم حتی اگه خودم اصلا ازش خوشم نیاد.(جلوی دوستام خیلی خوب بلدم حرف بزنم و رفتارکنم)دراین مورد حرف زدن عادیم هم یادم میره.
دوستان خوشحال میشم به من کمک کنید..منتظر خوندن نظراتتون هستم.
متشکرم:18:

منم اگر توی کلاسی که همه دخترن قرار بگیرم دقت می کنم تمام حرکاتم روی

اصول و استاندارد باشه.منم اگر توی کلاس که همه دخترن وقتی دارن با هم

صحبت می کنن میام بیرون،شاید یه چیزی بخوان بگن زشت باشه پسر بشنوه.

3-4.نشون از پاکی و جیای شما داره،پسرا چنین دختریو رو سرشون می ذارن،هر

چند در ظاهر رفتارشون متفاوت باشه.حالا مگه اتفاق افتاده که قضاوت می کنی؟

چیزی که منو اذیت میکنه اینه که آخه من مگه دارم چیکارمیکنم که استرس داشته باشم یا هل بشم؟ خودم درمورد آدما قبلا خیلی قضاوت می کردم واسه همین الکی از طرف دیگران هم راجع به خودم قضاوت می کنم.اما الان بهترشدم ولی هنوز به اون ریلکسی که خودم دنبالشم نرسیدم. اینجوری اعتماد به نفسم هم بالاترمیره.
باخودم میگم چرا آدمی که اهمیتی توی زندگی من نداره چرا باید باحضورش استرس داشته باشم؟
اخیرا درحال انجام پروژه ای هستم که استادم منو به یک آقای دیگه که خودش هم دانشجوهست ارجاع داده. من اگه سوالی ازش بپرسم خودشو به اب و آتیش می زنه تا جوابوپیداکنه و من به رفتارش شک کردم که اصلا لزومی نداره انقدر زیااااد راهنماییم کنه!!!واسه همین دیگه ازش سوالی نمی پرسم و ازش خوشم هم نمیاد اصلا.یا اگه بپرسم الکی میگم آره فهمیدم که بیشتر توضیح نده!!! وقتی نگاهم میکنه اصلا دوس ندارم چشام توی چشش بیفته!!!همیشه دیوارو نگاه میکنم ولی احساس میکنم رفتارم طبیعی نیست چونکه این آقا با خیلیا کارش در ارتباطه و اصلا لزومی نداره من فکر کنم اون قصدومنظوری داره!!چون صراحتا منظوری ازش متوجه نشدم.که بعدش بخوام هل بشم یا ازش خوشم نیاد!!!اصلا به من چه من باید کارخودمو انجام بدم و تمرکزم روی مسئولیت خودم باشه .
گاهی وقتا حس میکنم من چقدر خوبم!!!مثلا فلانی باید خیلی دلش بخواد که به من علاقه مند باشه!!!!(حتی اگه از اون فلانی خوشم نیاد!!!!)-.نمی دونم غرورکاذب هست یا دخترا کلا این مدلین!!:18:
فرهنگ 27 ممنون از تعریف هایی که کردین خیلی خوشحال شدم و انرژی گرفتم.اما ازطرفی من از شرایطم راضی نیستم و نمی خوام عدم توانمندیمو دراین زمینه به اسم حیا توجیه کنم.

20 تا پسر و 1 دختر؟ این دیگه چه مدلشه!؟ برعکسش رو دیده بودیم ولی اینجوری رو نه! بهتون حق میدم که آزار دهنده باشه... احتمالا سال های آخر تحصیلتون هست، من که فکر کنم اگه جای شما بودم همون ترم یک تغییر رشته میدادم!!:102:

به نظر من که شما مشکل خاصی ندارید و همه موارد طبیعی هست...

بعضی رشته ها اینجورین،ما هم 4تا دختر داریم 20وچندتا پسر.

نه،تو کارشناسی 3تا دختر داشتیم 30وچندتا پسر.

هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.شما برای هدف والایی وارد اون کلاس شدید.دوست من وقتی به برخورد میرسی انسان بودن افراد به ذهنت بیاد نه پسر بودن و متفاوت بودنشون.یه چیز دیگه که خیلی تاثیر داره به خودت تلقین کن هیچکدوم اونها هیچوقت وارد زندگیت نمیشن حتی حضور کم رنگ هم نخواهند داشت...

سلام دوستم
ووووووااااااااااااای دقیقاً مثل من
یادم هست اون قدیم ندیما سر یه کلاس اینطور بود(ترم دوم) و من تنها سرکلاس بودم :161:با سی چهل تا آقا اون موقع مثل شما خودمو اذیت می کردم ولی الان فکر می کنم کار اشتباهی انجام دادم و اذیت کردن خود در محیط دانشگاه بخاطر چند تا پسر ارزششو نداشت:81: می تونستم خیلی ریلکس و خیلی عادی مثل همیشه باشم و روزها و دقایقم رو به شادی و نشاط طی کنم

من بهت توصیه می کنم روابطت رو خوب کنی و فوق العاده شاد و پرانرژی باشی بی خیال پسرآ اولا ًاونام مثل ما هستن دوماً هر چی می خوان بذار بگن چه اهمیتی داره کاری بدی که انجام نمی دی و همچی روی اصولش هست پس بی خیال
اگه من الان جای تو بودن شیطون بــــــــــلای کلاس می شدم (البته شیطون خوب):311::311::58: و فوق العاده خاطرات خوب و شیرینی از شیرین کاریام توی این کلاس خاص درست می کردم.:311::311::311:

سعی کن دوران دانشجویی رو خیلی شاد باشی چون دیگه این روزا تکرار نمی شه و تو میمونی و حسرت روزهای از دست رفته که چرا شاد نبودی.

موفق باشی عزیزم:72:

ممنونم از دوستای خوبم.
فریباجان من دارم تمام تلاشمو میکنم و خیلی نسبت به ترمای اولم بهترشدم .اتفاقا هم آدم شادی هستم هم شلوغم.ولی یه پسراروکه می بینم اصلا با دوستام شوخی نمی کنم .مخصوصا پسرهمکلاسی باشه یا آشنا.
شما چه طوری انقدر ریلکس شدی؟به منم یادبدی ممنون میشم.
گاهی می خوام سرکلاس سوال بپرسم همش قبلش کلماتمو ردیف می کنم که خوب باشه وگرنه اصلا اونطوری که می خوام جملش مناسب نمیشه ویا گاهی کلماتی که تلفظش سخته رو درست ادا نمی کنم شاید پیش خودم خیلی راحت بگمش.

درضمن میخواستم ببینم مهارت خاصی رو باید یادبگیرم ؟
بازم ممنون:18::72::72::72:

به نظر من، همیشه ردیف جلو بشینید و درسا رو هم سعی کن خودت بخونی و اگه مشکلی هم بود مستقیما از خود استاد بپرسی. با پسرها هم رسمی برخورد کن مثل کسان دیگه ای ای که جای دیگه ای میبینی (منظورم مثل همه پسرهای دیگه ای که ممکن هست در جاهای دیگه باهاشون برخورد داشته باشی). کلا برخورد خیلی مناسب با جنس مخالف سه حالت داره یا باید لحظه ای باشه که آدم حرفشو راحت بزنه بره دنبال کارش، یا خیلی باهاشون در محیطی که هست برخورد داشته باشه که کاملا براش رفتاری و حرفایی که باید بزنه عادی و روان شده باشه یا خیلی اعتماد به نفس بالایی داشته باشه. وگر نه رفتار شما برای یه دختر، تقریبا طبیعی هست اون هم کلاسی که همه پسر هستند.

سلام

دوستم من پیشنهاد می کنم خودت باشی ببین رسمی بودن و فقط استاد مخاطبت بودن عدم اعتماد به نفس تو رو می رسونه به نظر من فقط با بچه های بی جنبه کلاس که خیلی شوخن و بی تربیت هستند رسمی باش و بهشون محل نده وگرنه با بقیه کاملا عادی باش
برای خودت دغدغه الکی ایجاد نکن ریلکس و راحت باش

اصلا اهمیتی نداره ما بین کلماتت یکی دوتا رو کامل ادا نکنی بی خیال اینا رو فقط برای خودت بزرگ نمایی می کنی و اعتماد به نفست رو تخریب می کنی

اطلاعات عمومی خودتون رو افزایش بدید

موفق و شاد باشید

سلام دوست عزیز منم دانشجو ام و تقریبا اینجوری هستم

یعنی اوایل بدتر بودم و از پسر فراری.

اونقدر خودمو و دیگرانو قضاوت میکردم و اعتماد به نفسم پایین بود که نگو با اینکه درسم هم خوب بود و هست.



ولی الان دیگه میگم چرا باید اینجوری فکر کنم؟

اونا هم یکین مثل ما همه آدمیم.بماند حالا بازم خودم اینجوری ام یعنی سعی میکنم توی کلاسایی که پسرای آشنا

هستند زیاد حرف نزنم با اینکه درسم هم خوبه.:311:

ولی کلا سعی کن اون موقع که می خوای سر کلاس حرف بزنی و نظر بدی یا کنفرانس بدی فکر کنی بقیه مثل خودتن

یه جمع فقط با جنس مخالف که برات اهمیتی ندارن. اینجوری اعتمادبه نفست بالا میره.:72:

دوستای خوبم خیلی ممنونم از نظرات خوبتون.
فریباو امیدوار66 عزیز امیدوارم من هم بتونم به آنچه شمارسیدید برسم.راستش من با پسرهایی که درارتباط بامن سختشونه من هم سختم میشه در عوض هم کلاسی هایی دارم که خیلی عادی باهاشون برخورد می کنم .
نمی دونم چرا اینجوریه ولی تا یکی از من خجالت بکشه یا خیلیییی بخواد کمکم کنه استرس می گیرم که نکنه اون از من خوشش اومده باشه و دیگه هرکاری کنم نمی تونم عادی باشم. اصلا هم دلم نمی خواد بهم کمک کنه اون آدم.(البته اگه ازش خوشم نیاد) درصورتی که لزومی نداره اینجوری باشم.
شاید هم ریشه در اعتمادبه نفسم داشته باشه که هنوز خوب نتونستم از پسش بربیام.