ازدواج سنتي . نظر ميدين ؟؟؟؟

سلام دوستان ميخوام نظراتتون رو راجع به ازدواج سنتي بگين
اولا منظور من از ازدواج سنتي ازدواجي كه فاميلي صورت بگيره و دختر و پسر همديگه رو بشناسن نيست .
قصد من از مطرح كردن اين موضوع اين نيست كه كسي رو به اين ازدواج ترغيب كنم يا منصرف كنم فقط خواستم اينجا اين ازدواج رو بررسي كنيم و خوبي ها و بدي هاش رو بگيم . البته من نميدونيم كه قبلا اين موضوع مطرح شده يا نه اگه تكراريه ببخشيد ولي خوب همه روزه كاربران اين سايت دارن اضافه ميشن و هركسي نظر خاص خودش رو داره كه بيان كردنش خالي از لطف نيست .
اولين نظرها رو هم خودم ميدم

به نظر من ازدواج سنتي چند ايراد داره :
مثلا فرض كنيد كه يك آقا پسر بياد خواستگاري يك دختر خانم . مادر و پدر دختر خانم بر اساس اينكه پدر و مادر اين آقا پسر رو ميشناسن و آدم هاي خوبي هستن نسبت به اين ازدواج ديد مثبت دارند و راضي اند و حالا ميمونه خود اين دختر خانم كه نظر بده حالا ايراد هاش :
1) اولا كه دختر خانم اين آقا پسر رو نميشناسه و صرفا به خاطر حرف پدر و مادر تن به ازدواج ميده ولي ممكنه وقتي كه داخل زندگي شد ببينه كه اين آقا مثل پدر و مادرش خوب نيست شبيه اونها نيست . و دوما كه ممكنه با معيار هاي دختر خانم مغايرت داشته باشه
2) تو ازدواج سنتي وقت براي شناخت خيلي كمه . فوقش يك ماه اون هم با ارتباط محدود و اين به نظر من وقت كميه كه طرفت رو بشناسي
3) دليل كم بودن وقت اينه كه اكثرا (99%) پدر و مادر دختر اصرار دارن كه سريعتر نامزدي و عقد صورت بگيره تا هم دختر و پسر به هم محرم بشن و هم تكليف دخترشون سريعتر معلوم بشه
4) من كه نديدم توي اين ازدواجها به دختر و پسر فرصت بدن كه مثلا يك سال همديگه رو بشناسن و بعد برن سراغ نامزدي معمولا 2-3 هفته بعد از خواستگاري دختر و پسر نامزد ميشن و حد اكثر 4-5 ماه بعد هم عقد صورت ميگيره و دختر و پسر يا توي دوران نامزدي يا عقد تازه اخلاق همديگه دستشون مياد
5) حالا اگه دختر و پسر توي دوران عقد بفهمن كه به درد هم نميخورن كه ديگه هيچ چاره اي نيست و بايد به خاطر حفظ آبرو به زندگي شون ادامه بدن و عروسي كنند ( چون تا اسم طلاق بياد كه همه ي تن و بدن ها ميلرزه )
6) اگه پسر و دختر توي دوران نامزدي بفهمن كه به درد همديگه نميخورن . باز هم معمولا چاره اي جز سوختن و ساختن ندارن . چون اگه نامزدي رو به هم بزنن به ضرر دختره تموم ميشه و عالم و آدم ميگن كه دختره حتما يك ايرادي داشته كه نامزدي به هم خورده ( ديگه دختر هم نميتونه به عالم و آدم توضيح بده كه علت به هم خوردن نامزديشون چي بوده البته مردم هم باور نميكنن و حرف خودشون رو ميزنن ) و بدين ترتيب با به هم خوردن نامزدي شانس دختر براي ازدواج كردن خيلي پايين مياد به دو دليل :
الف ) ميگن حتما دختره يك ايرادي داره كه نامزدي به هم خورده و حتما يك چيزي هست كه ما نميدونيم.
ب) معمولا پسر ها به خاطر به اصطلاح غيرتي بودنشون و اينكه دوست ندارن كه همسر آينده اشون قبل از اونها با كسي رابطه داشته باشه حاضر نميشن به خواستگاري دختري كه يك بار نامزد كرده و به هم زده . برن

به نظر من ايراد نامزدي اينه كه واسه همه علني ميشه كه اين دختر با اين پسر نامزدن و علنا همه چيز تموم شده حساب ميشه
به نظرم اگه دختر و پسر اول هم و بشناسن و بعد ازدواج كنن خيلي بهتره ولي معمولا توي ازدواج سنتي اينطور نيست چون وقت به اندازه كافي وجود نداره
7 )به نظرم تو ازدواج سنتي عشق وجود نداره ممكنه كه بعدا زن و مرد عاشق هم بشن ولي حد اقلش اينه كه از اول عشق توي زندگيشون وجود نداره و تازه ممكنه بعد از چند سال زندگي حس كنند كه همديگه رو دوست ندارن

و حالا خوبي هاي اين ازدواج
1) اين ازدواجها موفق ترن چون معمولا پدر و مادر ها انتخاب درستي دارن و بر اساس شناخت خانواده تا حدودي ميشه به خوبي و سر به راه بودن پسره پي برد و از گذشته اش آگاه شد ( البته تا حدودي )
2) زن و مرد كمتر نسبت به هم مشكوك ميشن و نسبتا اعتمادشون بيشتره ( چون راه آشناييشون سالم و از طريق خانواده صورت گرفته ) البته هميشه هستند شوهر هايي كه بد بين هستن و با غيرت بيجا دختر رو محدود ميكنن
3) چون انتخاب با رضايت خانواده و با حمايت خانواده صورت گرفته معمولا اگه مشكلي پيش بياد پدرها و مادرها بيشتر بهشون كمك ميكنن
4) چون از طرف خانواده ها از همان ابتدا رضايت بوده . ديگه زندگي به كام زن و شوهر تلخ نميشه كه مادر شوهر از عروس بد بگه و باهاش لج باشه و مادر زن با دوماد ( چون معمولا توي بعضي از ازدواجهاي غير سنتي يكي از خانواده ها يا هردوشون راضي نيستن )

ولي كلا اين خوبي هايي كه گفتم ممكنه توي بعضي از ازدواجهاي سنتي نباشه و يا در بعضي از ازدواجهاي غير سنتي هم ديده بشه
البته اين رو هم بگم كه من با رابطه ي پنهاني و دور از چشم خانواده زياد موافق نيستم چون كه اگه اين رابطه لو بره هم آبروي دختر ميره و هم اينكه اعتماد خانواده اش نسبت به دختره از بين ميره و همه بهش بدبين ميشن و اسمش بد در ميره

بنده برداشتم از ازدواج سنتی همان است که دختر و پسر هم را تا پای سفره عقد تنها تا حداکثر چهار بار بیشترنمی بینند و رابطه ای درازمدت با کنترل خانواده میان آنها نیست و بدون پرسش و زیر نظر گرفتن حرکات طرف مقابل در طی همان زمان(شش ماه تا یک سال) با هم تندی عقد می شوند و تازه پس از اینکه عقد شدند،می توانند با هم رفت و آمد حتی با اطلاع خانواده داشته و کاری هم اگر به توافق نرسند،دیگر از دستشان ساخته نیست.

اما پرسش اصلی این است که راهکار مناسب چیست؟به نظر خودم:
1-داشتن رابطه بدون درگیر شدن احساسات و وابسته شدن تنها برای شناخت روحیات و اخلاق هم درجه تشابه وجوه گوناگون هر طرف ماجرا و حتماض با اطلاع خانواده ها و همزمان تحقیقات از خود طرف و خانواده اش.
2-ادامه این روش تا نامزدی محرمانه که تنها پدر و مادر طرفین از آن خبر داشته باشند.
3- از اول فرآیند آشنایی رفتن پیش مشاور و روانکاو ،هم تنهایی و هم دو نفری.
4-عقد و سپس آزاد گزاردن احساساتو عاشق شدن.
5-عروسی و تشکل زندگی

به طور کل روشهای ازدواج هیچ وقت مطلق خوب و بد نیستن، میشه گفت که مسائل زیادی در موفقیت آمیز بودن و نبودن هر کدوم از راه ها دخیلن و نمیشه به طور کلی نظر خاصی رو رد یا قبول کرد. من با ازدواج سنتی مخالفتی ندارم اما خودم به طور سنتی ازدواج نکردم.
مواردی که آقای گردآفرید اشاره کردن بسیار کامل و خوب بودن اما هیچ وقت تمام موارد اون با هم اجرا نمیشن، مخصوصا مورد شماره یک. معمولا وابستگی عاطفی ایجاد میشه و این رو کاریش نمیشه کرد.
بعضی وقتها عیبهای زیادی توی طرف مقابل می بینیم اما به خاطر علاقه ای که پیش میاد، خودمون رو گول می زنیم و از تجربه لحظات شیرین آشنایی نمی گذریم. همیشه به این امید که درست میشه یا درستش! می کنیم به رابطه ادامه می دیم.
در مورد دخالت خانواده ها هم میشه گفت که در هر دو ازدواج این دخالت می تونه باشه، نبودنش بستگی به برخورد زن و مردی داره که باهم ازدواج می کنن. یعنی هر کدوم با برخورد و سیاستی که با پدر و مادر خودشون دارن اجازه این دخالت رو میدن یا نمیدن.
به نظر من ازدواج یه مسئله نسبیه. در این مورد اگه میشد احساساتی نشد خیلی خوبه (البته قضیه احساساتی نشدن در ازدواج سنتی بیشتره یعنی کمتر پیش میاد که احساساتی جواب بدن، مگه اینکه مشکلاتی مثل فشار و زور خانواده یا فرار از خانه مطرح باشه)

یک زمانی می گفتند که این اتوموبیل و ماشین که تازه آمده است،خطرناک است باعث نابودی نسل بشر می شود یا اینکه زنان درس نباید و نمی توانند بخوانند،پس شد.پسران بچه ننه از سربازی نی ترسند،اما سربازی رفته و از آن لذت هم می برند و . . . .
پس درگیر نشدن احساسات دست خودِ خودِ ماست و السلام.

بله مسلمه که آدمها قدرت و توانایی بی اندازه ای دارن. اما صحبت من در مورد عموم انسانهاس. نه فقط در ایران در تمام دنیا. آدم موجودیه که حتی به یه تکه سنگ دلبستگی پیدا می کنه چه برسه به یه آدم. فقط کسانی می تونن راحت از دلبستگی هاشون بگذرن که اون رو مانع رسیدن به اهدافشون می دونن (تازه اونم اگه طرف احساساتی نباشه).
علاقه سطوح مختلف داره و برای افراد مختلف هم متفاوته. هر چند که اگه بخوایم پای درد دل همه آدما بشینیم و بگیم در مورد علاقه و دوست داشتن بگن همه یه سری جمله شبیه به هم رو می گن اما سطح دید و تفکر آدمها متفاوته. شاید اون احساسی که به چشم یه نفر نمیاد به چشم من یا هرکس دیگه ای 25% علاقه داخلش باشه و یا برعکس. اینها همه به طرز فکر و تعریف احساسات هر شخص بستگی داره.
اصلا میشه اینطوری به قضیه نگاه کرد. ما حاضر نیستیم در مورد هر کسی شناخت پیدا کنیم. افراد خاصی رو انتخاب می کنیم و در مورد اونها تحقیق می کنیم و سعی می کنیم با ایجاد ارتباط وارد زندگی و تفکر اونها بشیم. چرا، به چه دلیل حاضر نیستیم این شناخت رو روی هر کسی که در خیابان از کنار ما رد میشه داشته باشیم؟ جوابش اینه، « علاقمند شدیم در مورد این فرد بخصوص اطلاعات کسب کنیم» این پایین ترین سطح علاقه به یه شخص می تونه باشه تازه اونم در پایین ترین مرحله. گاهی وقتها هم هست که به اجبار اطرافیان سعی بر شناخت کسی داریم، این جور مواقع بیشتر شاهد بی میلی و انزجار شخصی که مجبور به انجام این کار شده هستیم. مگر اینکه چیزی مشاهده بشه که باعث علاقمندی فرد به این کار بشه در غیر اینصورت، کسانی که در زندگی از قضیه "ازدواج اجباری" گله دارن، قربانیان همین اجبارها در شناخت هستن.
من می تونم قبول کنم که دو نفر بتونن منطقی از علاقه ای که به هم دارن صرف نظر کنن. اما اینکه به هم علاقمند نشن رو نه! حالا اگه علاقه هم نباشه، عادت به وجود میاد. خیلیا عادت رو با علاقه اشتباه می گیرن. عادت بدتر از علاقه اس چون ترس از دست دادن معمولا در روابطی که دو طرف به هم عادت دارن زیاد دیده میشه.

علاقمند شدیم در مورد این فرد بخصوص اطلاعات کسب کنیم» این پایین ترین سطح علاقه به یه شخص می تونه باشه تازه اونم در پایین ترین مرحله.
آها . . . همین اندازه خوب است و سودمند و بیشتر از این ناراحتی می آورد و دردسرساز است.

باسلام
ازدواج سنتی بهترین و مطمئن ترین راه برای آشنایی هست . اینکه دختر و پسر قبل از خواستگاری رسمی باهم در ارتباط باشند کاملا اشتباهه ! :305:
من خودم اعتقادی به ازدواج و خواستگاری سنتی نداشتم اما پس از مدتی نظرم کاملا عوض شد ! همه ارزش اینو ندارند که طرف بخواد فرصتی برای شناخت بهش بده ! هرچقدر هم خوب باشه و به ازدواج ختم بشه آخرش میگه خودت خواستی با من باشی ! و این یعنی ...

سلام
شما هم مثل من به این سایت خوش اومدی دی:
یکم منظورتونو واضح تر بگید.
منظورتون شیوه سنتی انتخاب همسره که معمولا خانواده ها توش بیشتر از دختر و پسر دخالت و تصمیم گیری میکنند؟
اگه منظورتون چنین حالتیه.من به شدت باهاش مخالفم
در شیوه سنتی ازدواج در کشور ما نقش پسرو دختر و مخصوصا دختر در انتخاب و تصمیم گیریها خیلی کمرنگه

سلام من تقریبا با ازدواج سنتی موافقم خیلی هم خوبه
چون اولا اون ایراد هایی که خانوم حنان گفتن توش هست و مخصوصا ضرر هایی برای دختر داره ولی میشه با یه راهکاری جلوی بعضی از این آسیبا رو گرفت به نظر من
البته چون بعضی از بچه ها تو محیط باز زندگی می کنن مثل آقای گرد آفرید و حنان و .... خوب واسشون عیبی نداره که خواستگاراشونو بسنجن و البته به نظر من این یه ذره ارزش آدما رو میاره پایین چون همه آدم ها رو یه جور موقعیت حساب می کنن واسه آدم البته اکثرا. شاید شما ها گزینشی رفتار کنین
البته من تصمیمم اینه که با توجه به شناختی که من از خودم دارم و بادتوجه به شناختی که خونوادم از من و معیار هام دارن و من مطلوبیاتمو گفتم بهشون و با توجه به ویژگی هایی که خونواده ی ما دارن. خوب خانواده به دنبال یکی می گردن که همفکر و همسطح ما ها باشه و شناخت خوبی از پدر و مادر اون خانواده دارن و این یعنی اطمینان .
در این مورد که آدم باید به هر کسی اجازه آشنایی نده موافقم به نظرم این شناخت قبل از ازدواج شاید تو جامعه ما واسه پسر زیاد حواشی در پی نداشته باشه ولی واسه دختر خوب کمترین اثرش اینه که پشت سرش حرف در میارن که به همه پا میده
مثلا فرض کنید 3 تا خواستگار همزمان داشته باشین حالا چه جور می خواین وقت بذارین واسه هر کدوم 6 ماه:311: البته من بحثم کلیه ها اگه یکی از اونارو انتخاب کردین و تازه دل هم نبستین و بعد 6 ماه فهمیدین به هم نمی خورین اونوقت چی؟

فیلوسارا:
خلاصه اینکه ازدواج منطقی به معنای ازدواج بدون عشق نیست، چرا که عشق خودش جزئی از منطقه. و شما فقط به کسی عشق حقیقی می ورزی که منطقت عمیقا می پذیرتش. پس برای یک عشق پایدار بعد از ازدواج، اتفاقا لازمه که شما به اون شخص عشق اولیه نداشته باشی تا بتونی با چشم باز بشناسیش.