تصور می کنم شایدهمسرم من را نمیخواهد( آیا ممکنه اینطور باشه ؟)

با سلام
من مدت 9 ماه است که عقد کرده ام.ازدواجم هم کاملا به صورت سنتی بود.هر دو فوق لیسانس هستیم .از همان اوایل متوجه شدم شوهرم زیاد علاقه ای ندارد که با هم باشیم و زیاد با م حرف نمیزند.اکثر وقتش را با دوستانش میگذراند.چند ماه بعد از عقد با اصرار خودم ایشان به من گفتند که از همان ابتدا از ظاهر من نه خوشش امده و نه اینکه بدش بیاید و انتظار داشته که بعد از ازدواج مهر من به دلش بیفتد.اما در این چند ماه هم ظاهر و اندام من که لاغرم برای ایشان قابل قبول نیامده و هم رفتارم که اصولا ادم اجتماعی و خوش سر و زبانی نیستم.واقعا نمیدانم چه کنم؟
الان میگوید که احساسش بهتر شده ولی اصلا نه دوست داشتنش را ابراز میکند نه از ظاهرم تعریف میکند.با توجه به اینکه همیشه سعی کردم به خودم برسم از نظر ظاهری و همیشه محبتم را به او ابراز میکنم.واقعا درمانده شده ام.چون واقعا دوست داشتم با کسی ازدواج کنم که مرا تمام و کمال قبول داشته باشد.

سلام عزیزم:72:
به نظر من مشکل شما قابل حل هستش . درسته از لحاظ روحی شاید بهتون بر خورده باشه که همسرتون چنینی دیدگاهی داره اما
ببین چطور شخصیتی رو دوست داره ، سعی کن به شخصیت ایده الی که مد نظر داره نزدیکتر بشی.
اینم یادت باشه بعضی مردها از زن های اهل محبت خوششون میاد و بعضی برعکس از زنهاییی که حالت چسبندگی دارند خوششون نمیاد .
بعد از اینکه اخلاق همسرتون دستتون بیاد خیلی از این مشکلاتتون حل می شه.

یه سئوال آیا الان همسرتون خیلی رک و مستقیم به شما گفته که " شما را نمی خواهد" ؟

سلام نفس عزیز:72:

در شرایط سختی قرار داری. در چنین شرایطی عوامل منفی همدیگه رو تشدید میکنن و آدم باید خیلی قوی باشه که در مسیر سقوط قرار نگیره. در این شرایط اعتماد به نفس آدم در معرض آسیب قرار میگیره، و هرچی اعتماد به نفس کمتر بشه، نظر طرف مقابل منفی تر میشه، و هرچه نظر اون منفی تر بشه، دوباره اعتماد به نفس میاد پایین....

البته عوامل مثبت هم همدیگه رو تشدید میکنن و تو رو در مسیر صعود قرار میدن. یعنی اگه قوی باشی و بتونی احساساتت رو مدیریت کنی، و حست نسبت به خودت متاثر از احساس همسرت نشه، اونوقت بعد از یه مدت در مسیر صعود قرار میگیری... هر موفقیتی انرژیت رو اضافه تر و موفقیت هات رو بیشتر میکنه...

بنابراین از نظر من مهم ترین کار اینه که استقلال احساسی داشته باشی. احساسات کسی نتونه روی حست نسبت به خودت سایه بندازه.

و تمایلت برای اینکه مورد تحسین همسرت باشی رو کنترل کن. نذار درش غرق بشی.

برای خودت زندگی کن، نه اینکه همه چی در مسیر جلب تحسین همسرت قرار بگیره. منظورم اینه که محور زندگیت حقیقت و اهداف درستت باشه، نه همسرت. همسرت یه جایگاه محترم در سیستم تو داشته باشه، نه اینکه کل سیستم باشه.

استقلال تو، عزت نفست، و اینکه چقدر خودت رو دوست داشته باشی، همه به تدریج تحسین همسرت رو هم برانگیخته میکنه.

خیلی زیاد هم بهش ابراز محبت نکن. همه چی رو در تعادل نگهدار. یه فاصله ی مطمئن رو نگهدار (نه اینکه دور بشی ها... نه... ولی بذار ببینه که نیازی نداری بهش چسبیده باشی و مستقلا زندگی خودت رو داری، اما محبت اون هم برات ارزشمنده)، بذار فرصت عاشق شدن رو پیدا کنه.

زیاد درگیر این نکنش که چه حسی بهت داره، یا مستقیم و غیر مستقیم از این بابت نسنجش... بذار راحت باشه... فقط هر رفتار محبت آمیزش رو به زیبایی واکنش بده... منظورم اینه که واکنشی بده که براش مطلوب باشه... که برای این کار لازمه قبلش مطلوبیت هاش رو بشناسی... زمان بذار که بشناسیش، و به نکات مثبت شخصیتش احترام بگذار... هر انسانی دوست داره مورد احترام باشه، اما احترام یک زن، شوهرش رو مسحور می کنه... طعم شیرین تشکیل خونواده رو بهش بچشون، بذار ببینه که زیبایی زندگی فقط به فیزیک طرف مقابل نیست، اصلش به اینه که الان فرصت مرد بودن رو داره... و تو کسی هستی که اون در کنارت میتونه بیشتر از هر وقت دیگری مرد باشه...

کلا راجع به زندگی مشترک زیاد مطالعه کن... و همینطور راجع به ویژگی های آقایون... راه حل فقط این نیست که خودت زیبا باشی، بلکه یه خونواده زیبا، میتونه حس های زیبایی در شوهرت ایجاد کنه که جذب تو و زندگیش بشه...

به هرحال همسرت به زمان نیاز داره تا تو رو اونجور که هستی درک کنه و تصویر تو رو جایگزین تصویر ایده آل قبلیش بکنه. پس تو خودت باش و خودت رو نه بخاطر همسرت، که بخاطر خودت و بخاطر پروردگارت، زیباتر و زیباتر کن... به لحاظ شخصیتی منظورمه، از لحاظ فیزیکی یه حد تعادل داشته باش، خیلی خودتو تحت فشار قرار نده که کم بیاری...

موفق باشی:72:

ماهای اول هر چی ازش میپرسیدم که چته و چرا حوصله نداری میگف هیچی نیست.تا اینکه یه بار به طور مستقیم ازش پرسیم منو میخوای یا نه؟اونم جوابمو داد که تو این مدت همش فک میکردم یه حسی بهت پیدا میکنم ولی هیچ اتفاقی نیفتاده تا الان.بعد از دو ماه که از عقدمون گذشت به خاطر دانشگاهم از هم دور شدیم و من فک میکردم شاید این دوری مشکلو حل کنه.اما هر روز خودم مجبور میشدم باهاش حداقل یه تماس تلفنی داشته باشم تا با هم حرف بزنیم.زیاد علاقه ای به حرف زدن حتی تو اس ام اس هم نشون نمیداد.

سلام خانومی. :72:
عنوان تاپیکت بدجوری اشتباهه!!! حس منفی میده به آدم. دیگه این جمله رو تکرار نکن!!!:305:

تو زنی، با یه عالمه توانایی زنونه. یه عالمه قدرت و جذابیت که خدا به تو داده. به جای تلقین های منفی، قدرت خودت رو بشناس و با محبت، مهربونی، انسانیت و زنانگی دل همسرت رو هزار برابر بیشتر از اون مردایی که اولش عاشق بودن به دست بیار!

خوشبخت باشی خانومی. صبر داشته باش و اعتماد به نفس!:43: و یه عالمه حس مثبت و تلقین مثبت به خودت و به همسرت!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میشل

برای خودت زندگی کن، نه اینکه همه چی در مسیر جلب تحسین همسرت قرار بگیره. منظورم اینه که محور زندگیت حقیقت و اهداف درستت باشه، نه همسرت. همسرت یه جایگاه محترم در سیستم تو داشته باشه، نه اینکه کل سیستم باشه.

استقلال تو، عزت نفست، و اینکه چقدر خودت رو دوست داشته باشی، همه به تدریج تحسین همسرت رو هم برانگیخته میکنه.

راه حل فقط این نیست که خودت زیبا باشی، بلکه یه خونواده زیبا، میتونه حس های زیبایی در شوهرت ایجاد کنه که جذب تو و زندگیش بشه...

تو خودت باش و خودت رو نه بخاطر همسرت، که بخاطر خودت و بخاطر پروردگارت، زیباتر و زیباتر کن... به لحاظ شخصیتی منظورمه، از لحاظ فیزیکی یه حد تعادل داشته باش، خیلی خودتو تحت فشار قرار نده که کم بیاری...

---

سلام، من حرف جدیدی نداشتم فقط خواستم روی پست خانم میشل تاکید کنم که اگه راهی براتون باشه به نظر من هم از همین مسیری میگذره که خانم میشل براتون مشخص کرده.

سلام نفس عزیز :72:

فقط تونستم نظر شی رو بخونم

من خیلی با شی عزیز موافقم

درسته که زیبایی ظاهر و اندام متنا سب در اول جذابیت داره و باعث جذب شدید مرد ها میشه

ولی اون حس زیبای دلبستگی رو چیزای دیگه ایجاد میکنن

چیزایی که تو رنگ چشم و مدل مو و قد و وزن دیده نمیشن متاسفانه ما ادم ها کمی بصیرتمون خوب نمیبینه

چیزایی که با فرصت دادن بهم و صبر ایجاد میشن

نیاز داریم به عینک معرفت واقعا میگم

چیزی که مرد ها رو بعد ازدواج جذب مبکنه بعد از جذابیت ظاهری و لباس مناسب و شیک بودن - طنازی و زرنگی مخصوص خانم هاست

تو زنی مطمان باش میتونی شوهرتو عاشق خودت کنی دلبسته خودت کنی

به خودت و همسرت فرصت بده خوش بین باش

من خیلی از خانم های زیبا و جذاب رو دیدم که اندام بسیار متناسبی داشتن اما نتونستن شوهرشونو پایبند به خودشون کنن

و خانم هایی هم دیدم که واقعا نه زیبا بودن نه جذاب اما شوهرشون ستایششون میکنه

فقط عزیزم توجه کن که این رو از بدی همسرت نبینی مطمان باش اونم شاید تو بحرانه و میخاد که با تمام وجود عاشقت بشه

باید به دوتاییتون کمک کنی.

فرصت بده اوایل نامزدی طول میکشه تا احساسات و رفتار به توازن و ثبات برسن

که ای صوفی شراب انگه شود صاف *** که در شیشه برارد اربعینی

موفق باشی

خانم نفس 65 برای ازدواج با این آقا عجله نکنید.حتما به مشاور مراجعه کنید.
خودتون رو دوست داشته باشید و به خاطر اینکه مورد توجه همسرتون قرار بگیرید از خود واقعیتون دور نشوید. خودتون باشید. سعی کنید نقاط ضعفتون را شناسایی کنید و در برطرف کردن آن اون هم به خاطر رضایت خودتون نه خشنودی همسرتون اقدام کنید.
به ایشون فرصت بدید یه زمانی رو تعیین کنید که ببینید ایشون می تونند با احساسشون کنار بیان یا نه؟
در محبت ورزی به ایشون حد تعادل رو نگه دارید افراط نکنید.
حتما به مشاوره مراجعه کنید.

مشکل من اینه که تو این مدت به شدت اعتماد به نفسمو از دست دادم و حتی به گفته همسرم همین اعتماد به نفس پایینم که شاید دلیل اصلیش رفتار و گفتار خودش بود ،اونو اذیت میکنه.با اینکه به گفته بقیه من ظاهری معمولی دارم و از نظر ظاهری در سطح پایینی نیستم.
حتی اینقدر به همه چی بدبین شدم که هر رفتاری مثل هدیه خریدن و اینکه گاهی اوقات خودش پیشقدم میشه تا وقتمونو با هم بگذرونیم ،برام هیچ ارزشی نداره و فکر میکنم تمام کاراش ظاهریه و از روی دوست داشتن نیست.

سلام
خانومی شما روز خواستگاری با هم صحبت نکردین؟
به نظر من شوهر شما فکر کرده که اگه حقیقت رو بگه، شما درکش میکنی، چون تو رو آدم منطقی و عاقلی دیده... و نمیدونسته که با گفتن حقیقت چقدر روی روحیات شما تأثیر میذاره و اگه یه روز از ته دل هم بهت محبت کنه ممکنه باور نکنی...
اول از همه اعتماد به نفست رو بالا ببر...
و دوم اینکه سیاست های زنونه رو یاد بگیر...
شیرین زبونی ، شوخی و خنده ، دلبری ، رو واسه همسرت یاد بگیر... یکم تغییر روش بده... اگه الان یاد بگیری واسه خودت توی زندگی به درد میخوره...
بذار زندگیت با آرامش بگذره و بهش فرصت بده...
و برای عروسی اصلا عجله نکن...

ما موقع خواستگاری فقط دو بار با هم صحبت کردیم البته بیشتر من حرف میزدم.اوایل نشون میداد راضیه.خیلی خوب رفتار میکرد.ولی بعدا گف از همون اول زیاد ازم خوشش نیومده و فک میکرده بعدا بهتر بشه.خونوادشم رو ازدواج ما پافشاری میکردن.حتی یه بار بهم گف بریم پیش مشاور اما بعدش گف از وقتی حرفامو بهت زدم بهتر شدم و نیازی به مشاوره نیس.نمیدونم اگه واقعا تلاش کنم رفتارمو باهاش اونجوری که میخواد تغییر بدم ایا ظاهر و قیافه ام براش عادی میشه یا نه؟حتی یه بارم ازم تعریف نکرده.وقتی خودمو با دوستام مقایسه میکنم میبینم با همه فرق داریم.شاید تو روز یه بار بیشتر بهم زنگ نزنه با اینکه الان ازش دورم.

سلام نفس عزیز
خیلی ناراحت شدم مطالبت رو خوندم.یه نکته ی مهم توی این مسئله هست ،تظاهر کردن همسر شما ،اگه ایشون همون جلسات اول خواستگاری اعلام میکرد نپسندیده شما دچار کمبود اعتماد به نفس نمیشدی،منم اگه ازدواج کنم همسرم بهم بگه از اول نپسندیدمت ولی فکر کردم بعدا بهتر میشه و تظاهر کردم پسندیدم،میگم یا ثبات در تصمیم گیری و انتخاب نداره یا خیلی چیزهای دیگه...حتی اگه همسرت به خاطر خانواده ها قبول کرده باشه مثلا نمیتونستن روی حرف مادر و پدرشون حرف بزنن که دیگه این وضعیت قابل تامل تر از وضعیتهای قبلی هست. مشکل از شما نیست و خودت هم پشت چیزی پنهان نکردی که ایشون بپسنده بلکه همون چیزی که بودی رو نشون دادی،ولی همسرت دلش و عملش یکی نبود،قبل از هر واکنشی حتما همراه ایشون به یه مشاوره حضوری برید،چون حتما پیش مشاور حرفهای بیشتری میزنن که شاید با شما الان مطرح نکنن ولی تاثیرش رو در آینده ببینید.

سلام
امیدوارم که هر چی زودتر مشکلتون حل بشه. پیشنهادم اینه که اول یه مشاوره برین و دوم اینکه چیزی که من متوجه شدم اینه که شما اعتماد به نفستون بر مبنای تعریف و تمجید دیگرون قرار گرفته و زمانی خودتون رو دوست دارین که دیگران دوستون داشته باشن. اولن اینکه تا زمانی که شما خودتون خودتون رو دوست نداشته باشین و برای خودتون احترام قائل نباشین کسی شما رو دوست نخواهد داشت و احترام هم نخواهد گذاشت پس اول خودتون رو دوست داشته باشین.
نکته ی دوم هم بر میگرده به انتظارات شما از شوهرتون و ایشون از شما، چون همسر شما مطابق انتظارات شما ظاهر نمیشه شما سرخورده میشن مثلا توی پست قبلی تون گفته بودین توی یه روز شاید بیشتر از یه بار هم تماس نگیره،روحیات آقایون با خانم ها تفاوت داره بلاخره ایشون هم کاروزندگی داره و فکرش باید به چند جا باشه شما هستین کارش هست پدر مادرش هست فشار زندگی خلاصه زیاده شما هم درکش کنین و اینکه الان 9 ماهه که عقد کردین نباید انتظار داشته باشین مثه روز اول باهاتون برخورد کنن اگه قرار باشه روزی چند باز زنگ بزنه پس کی کار کنه؟ پس نکته ی دوم هم اینکه انتظاراتتون منطقی باشه.

سلام خانم.
نمیدونم تاپیک منو خوندین یا نه. ولی من ونامزدمم مشابه شماییم با این تفاوت که ما برعکس شماییم یعنی نامزدم مثل شماست .اما نظر من:
با توجه به تجربه ام باید بهتون بگم حرفای میشل واااااااقعا درسته.
اگه اعتمادبنفست بیاد پاییتن تر همسرت سردتر میشه ودورتر وبا خودش میگه درست فکر میکردم ولی اگه اعتمادبنفستو ببری بالا برعکس عمل میکنه یعنی ایندو وابسته بهمم.
من از جایگاهی مشابه همسرتون دارم حرف میزنم حتی اگه حس میکنید واکنشای همسرتون مصنوعیه (که شایدم اینطور نباشه)دلسرد نشید ادامه بدین ،
این موفقیت به رفتارای شما بستگی داره وبه خود باوریتون.خودتونو به خودتون وهمسرتون ثابت کنید .
بنظرم اگه به حرفای میشل عمل کنید نتیجرو میبینید اما زود دلسرد نشید .وقتی بااعتماد بنفس بالاتری حرکت کنید همه چیز عوض میشه بهتر میشه .
ارزوی موفقیت دارم براتون:72:

تحصیلات هر دوی ما کارشناسی ارشده. .من 27 سالمه و ایشون سه سال از من بزرگترن.سطح خونواده هامون و فرهنگمون هم تقریبا یکیه.این نکته برام جالب بود که با وجود این همه شباهت ایشون یه بار بهم گف ما هیچ حرفی نداریم با هم بزنیم. تلفن ما در حد چند دقیقه خلاصه میشه.حتی حرفای مهم و چیزایی که به هردومون مربوط میشه رو عنوان نمیکنه.اینم بعد 9 ماه نیست،از همون اول همینجوری بودیم.یه مدت سعی میکردم من زیاد صحبت کنم و ازش سوال بپرسم اما خیلی بی حوصله جواب میداد.اصلا خودمم نمیفهمم چرا با هم اونجوری که باید راحت نیستیم.من زیاد ادم اجتماعی نیستم و یه کم طول میکشه تا با اطرافیانم راحت باشم.اما در صورت شناخت طرف مقابلم اصلا اینجوری نیست که ادم کم حرفی باشم یا حرفی برای گفتن نداشته باشم.الان به جایی رسیدم که با وجود اینکه قبلا واقعا بهش علاقه داشتم و دوست داشتم تمام وقتمونو با هم بگذرونیم،دیگه علاقه ای به با هم بودن و حتی حرف زدن باهاش رو ندارم.
فک میکنم هم از نظر ظاهر و هم از نظر شخصیتی کلا قبولم نداره.هر روز که میگذره بیشتر از ادامه این زندگی دلسرد میشم.فک میکنم حسش هیچ وقت بهم عوض نمیشه

روزی چند پیام عاشقانه براش بفرست بدون اینکه انتظار جواب داشته باشی ... کم کم رابطه ت رو ترمیم کن ... تا وقتی تو احساس بهتری پیدا نکنی ، نمیتونی در طرف مقابل احساس خوبی ایجاد کنی... :72:

سلام عزیزم.
تا باور نداشته باشی که میتونی مورد دوست داشتن همسرت واقع شی هیچی درس نمیشه، حتی به قول خودت اون هرکار میکنه فک میکنی ظاهر سازیه، خب شاید داره تلاشش رو میکنه و فیدبکی از شما نمیبینه، خودت رو قدرتمند ترین بدونف اینکه این قدر توانایی که هرمردی میتونه عاشقت بشه.
از طرفی درکت میکنم چی میگی، یه دختر با کلی امید و آروز ازدواج میکنه و وقتی میبینه همسرش چنین حرفی میزنه ناراحت میشه خصوصا اینکه دوسش هم داشته باشه. دیگه هرکاری میکنه فک میکنی از روی ترسه یا جلوی بقیست و کوچکترین کارش رو هم منفی تلقی میکنی هرچند اون طفلکی هم شاید داره تلاش میکنه.
کانال های ارتباطی ما با دیگران چشم و چهره و رفتار و کلام هست. به ترتیب تاثیرگذاری گفتم، مثلا همسر من اهل گفتن کلمات خیلی خوشگل و شعر و این چیزا نیست ولی عاشقانه نگاهم میکنه و این خیلی موثره. رابطه اسکین تو اسکین یا فیس تو فیس، موثره. پوست هم محبت رو انتقال میده، مثلا شب موقع خواب جدا نخواب و....
وقتی همسرت صحبت میکنه خوب به حرفاش گوش بده، باید شنونده خوبی باشی.
به همسرت نگو دوسم داری یا نه، این یعنی خودت رو ضعیف میدونی .
خودت رو شکوفا بدون، از موفقیت هایی که داشتی بگو . من خودم همیشه پیش همسرم از اینکه مثلا فلان دانشگاه دارم درس میخونم یا فلان رتبه رو دارم غیرمستقیم میگم، اونم افتخار میکنه از طرفی به اونم پروبال میدم میگم ادم موفقی هست.
ولی با همه اینا مواظب باش نشی یه بازیگر که داری نقش بازی میکنی واسه محبوبیت.
با علاقه و عشق باشه، ارتباطاتت رو قوی کن، چون احتمالا شوهرت اجتماعی هست، همراهش باش. مردای اجتماعی دوس دارن خانومشون تو اجتماع باشه و همراهیشون کنه.
گاهی هم کارهای خلاف عادت همیشه انجام بده.

و در نهایت اینکه همین دوران عقد این مسئله رو حل کن و تمام تلاشتو بکن، یه تلاش دوجانبه .
موفق باشی :72:

نفس جان،

هر کس بنا به شرایط شخصی خودش تصمیم می گیره و امیدوارم جملات من ذهنتون را آشفته نکنه.
سلی عزیز از تجربه خودش گفت. اما اشکال کار اینجاست که سلی زن است و همسر شما مرد. زنها و مردها در ارتباط عاطفی، دوست داشتن، دلبسته شدن و ... متفاوتند.
نظر من این هست که اگر همسرتون اینقدر علنی و صریح اعلام کرده که به شما علاقه نداره، تلاش بی فایده است.

مسیری که دوستان می گن، یک زن بسیار قوی و مستقل می خواد که قید همه مسائل دنیوی را زده و به درجه ای از بینش و نگرش به زندگی رسیده که برای خودش بتونه زندگی کنه
و همینطور مردی که باز به همون درجه از توانایی برسه که بتونه در کنار زنی که دوستش نداره زندگی کنه و لذت ببره.

اکثر ما آدمهای معمولی هستیم با تواناییهای معمولی. شخصیت اکثر ما تقریبا دیگه تغییر نمی کنه. تواناییها و ظرفیت های روحیمون زیر فشار مشکلات مختلف زندگی،
این قدرت را نداره که بخواد هماهنگی و زندگی با کسی که دوستش نداریم را هم بهش اضافه کنیم.

اگر واقعا هیچ راهی نداری، سعی کن خودت را قوی کنی و مستقل از شوهرت زندگی کنی و لذت ببری و فلان و بهمان ....
اگر فکر می کنی راهی هست، راه بالا خیلی سخته. شاید موفق نشی. پس راه دوم را انتخاب کن.
کسی که نه ماه گذشته و به شما علاقمند نشده بعد از این هم نمی شه.
معذرت می خوام که اینقدر صریح حرف می زنم. ولی دوست ندارم خودتون را گول بزنید. اگر کشش و علاقه اولیه نباشه، چیزی برای تقویت وجود نداره.
شما صفر را ضربدر هر چیز کنی باز هم صفره ...

شاید به برهه ای از زمان موفق بشی این آقا را کمی جذب کنی، اما این را بدون که با هر فرصت و تلنگری، یادش می افته که دوستت نداشته و دلش با تو نیست.

ببین عزیزم مردها در زندگی بارها هوس داشتن زن دیگری یا بودن با دختر دیگری ممکنه به ذهنشون برسه. بارها ممکنه جذب کسی بشن،
اما وقتی یادشون می افته که خونه و زندگی دارند، زنی دارند که دوستش دارن و ... جلوتر نمی رن. ولی اگر علاقه ای نباشه، مقاومت در برابر این کششها براشون سخت می شه.
پس یا مقاومت نمی کنه و می ره جلو
یا اگر هم بخاطر اخلاقیات یا دین یا ... مقاومت کنه، سرخورده می شه، عصبی می شه، زندگی جفتتون را خسته کننده می کنه و ....

کاش آقایون از نگاه یک مرد کمی واقع بینانه تر براتون پست می ذاشتند.
حتما برو مشاوره. حتما حتما.

خانم نفس،

یک پسر که تجربه جنسی کمی داره ،معمولا در مورد یک دختر با اندام درشت و قد بلند کنجکاوی زیادی داره ، یا در مورد دختر هایی که روحیه پسرونه دارند ،،، تو ذهنش این هست که رابطه با یک دختر با اندام خاص مد نظر خودش ، خیلی لذت بخشه ،، اما بعدا در اثر تجربه به نتیجه ای غیر از این میرسه .

شما درست برخورد کنید ، ایشون کم کم خودش را پیدا میکنه ،

در مورد جلوگیری از این موضوع شما با نصیحت ، قهر و ... کار مفیدی نمیتونید انجام بدید و حس عدم خوشبختی به ایشون دست میده که برای زندگی مشترک شما مفید نیست.

اجازه بدید خودش راهش را پیدا کنه .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

نفس جان،

هر کس بنا به شرایط شخصی خودش تصمیم می گیره و امیدوارم جملات من ذهنتون را آشفته نکنه.
سلی عزیز از تجربه خودش گفت. اما اشکال کار اینجاست که سلی زن است و همسر شما مرد. زنها و مردها در ارتباط عاطفی، دوست داشتن، دلبسته شدن و ... متفاوتند.
نظر من این هست که اگر همسرتون اینقدر علنی و صریح اعلام کرده که به شما علاقه نداره، تلاش بی فایده است.

مسیری که دوستان می گن، یک زن بسیار قوی و مستقل می خواد که قید همه مسائل دنیوی را زده و به درجه ای از بینش و نگرش به زندگی رسیده که برای خودش بتونه زندگی کنه
و همینطور مردی که باز به همون درجه از توانایی برسه که بتونه در کنار زنی که دوستش نداره زندگی کنه و لذت ببره.

اکثر ما آدمهای معمولی هستیم با تواناییهای معمولی. شخصیت اکثر ما تقریبا دیگه تغییر نمی کنه. تواناییها و ظرفیت های روحیمون زیر فشار مشکلات مختلف زندگی،
این قدرت را نداره که بخواد هماهنگی و زندگی با کسی که دوستش نداریم را هم بهش اضافه کنیم.

اگر واقعا هیچ راهی نداری، سعی کن خودت را قوی کنی و مستقل از شوهرت زندگی کنی و لذت ببری و فلان و بهمان ....
اگر فکر می کنی راهی هست، راه بالا خیلی سخته. شاید موفق نشی. پس راه دوم را انتخاب کن.
کسی که نه ماه گذشته و به شما علاقمند نشده بعد از این هم نمی شه.
معذرت می خوام که اینقدر صریح حرف می زنم. ولی دوست ندارم خودتون را گول بزنید. اگر کشش و علاقه اولیه نباشه، چیزی برای تقویت وجود نداره.
شما صفر را ضربدر هر چیز کنی باز هم صفره ...

شاید به برهه ای از زمان موفق بشی این آقا را کمی جذب کنی، اما این را بدون که با هر فرصت و تلنگری، یادش می افته که دوستت نداشته و دلش با تو نیست.

ببین عزیزم مردها در زندگی بارها هوس داشتن زن دیگری یا بودن با دختر دیگری ممکنه به ذهنشون برسه. بارها ممکنه جذب کسی بشن،
اما وقتی یادشون می افته که خونه و زندگی دارند، زنی دارند که دوستش دارن و ... جلوتر نمی رن. ولی اگر علاقه ای نباشه، مقاومت در برابر این کششها براشون سخت می شه.
پس یا مقاومت نمی کنه و می ره جلو
یا اگر هم بخاطر اخلاقیات یا دین یا ... مقاومت کنه، سرخورده می شه، عصبی می شه، زندگی جفتتون را خسته کننده می کنه و ....

کاش آقایون از نگاه یک مرد کمی واقع بینانه تر براتون پست می ذاشتند.
حتما برو مشاوره. حتما حتما.

---

با سلام و احترام
یکی از مراجعان این پست را گزارش کرده بود و در توضیحش مطلبی آورده بود که حیفم آمد اینجا نقل قرار ندهم.

نقل قول:

---

سلام وقتتون بخیر.

از اونجائیکه اطلاعات ما نسبت به شرایط مراجع محدوده، و از طرفی هم معلوم نیست چقدر به لحاظ احساسی آسیب پذیر باشه، تصور نمیکنم توصیه به طلاق اون هم با دلایل منطقی (که البته خطاهای شناختی ای در خودشون دارن، ولی معلوم نیست مراجع بتونه تشخیص بده) مجاز باشه.

---

سرکارخانم شیدای گرامی
واقعیت اینست که پیچیدگی های حاکم بر روابط انسانها به خصوص زوجین گاهی آنقدر زیاد هست که ساده انگاری آنها می تواند فاجعه ای غیر قابل جبران و بخشش ایجاد کند.
دوست داشتن یا نداشتن خود ریشه ارتباطی نیست. به عکس آنچه دختران وپسران به اشتباه فهم می کنند.
دوست داشتن یا نداشته میوه و ثمره ای هست از واقعیت افراد یا تصورات و ذهنیات افراد نسبت به آن فرد یا ایده آلهایی که تصور می کنند.

بر این اساس شناخت طرز فکر افراد، نیازهای افراد، ایده آلهای افراد، و انتظارات افراد و حتی اصلاح بعضی مبانی ذهنی آنها می تواند دوست داشتن را دستکاری کند.


لذا در اینگونه موارد که پیچیدگی های آن زیاد هست حداقل توصیه به مراجع بررسی بیشتر در جلسات حضوری مشاوره خانواده هست. چون نیمرخی که افراد در یک تاپیک نشان می دهند شاید نتواند همه آن چیزی که واقعیت دارد را نشان دهد.

جناب مدیر یه سوال

من وقتی مجرد بودم دوست داشتم همسرم هیکلش درشت باشه خیلی تپل نباشه.ولی الان که ازدواج کردم به این نتیجه رسیدم نه اصلا همسرم تقریبا متوسط رو به لاغر هستش و الان متوجه شدم اصلا دوس ندارم همسرم درشت هیکل باشه.شما منظورتون اینه علاوه بر این مسائل امکان داره فرد چه پسر چه دختر یه ایده آل یها همون بتی واسه خودش درست کرده باشه عقدم کنه خوشش نیاد ولی امکان این باشه روانشناس بتونه تغییر ایجاد کنه در نگرش اون فرد؟نسبتش چند درصده که بتونن این افراد تغییر کنن؟ آیا برای ایشون امکان تغییر هست بنظرتون؟

نظر من بشخصه اینه ایده آلی که افراد توی دوران مجردیشون میسازن برای خودشون به عنوان همسر خیلی سخت تغییر میکنه و شاید بشه گفتش هرچی سن افراد بالاتر میره کمتر میشه این موضوع.یادمه در مورد قیافه دوستان تایپیک زدن بچه اومدن گفتن اگه دیدی بعد این مدت به دلت نمیشینه بدون واقعا بعدا هم نمیشینه.یکی از دوستان بعد 3سال بخاطر همین موضوع همسرش با اینکه خیلی با اخلاق بود ولی نتونست و طلاق گرفتن.اگه واقعا احساس کردین که تغییر نمیکنن یا انعطاف دارن زمان عروسیتون رو بندازین عقب تر این موضوع خیلی مهمه

اینو باید بگم در مورد قیافه بهم گف روز خواستگاری من نه خوشم اومد و نه بدم اومد.اما از نظر کلی ،گف از دختر لاغر خوشم نمیومده و فک میکردم این موضوع به راحتی بعدا حل میشه.اما مث اینکه براش واقعا مهمه این موضوع.
در حال حاضرم رفتارش طوریه که اگه باهاش خوب باشم باهام خوب رفتار میکنه اما اگه از چیزی دلخور بشم و مثلا قهر کنم به هیچ عنوان نمیاد سمتم و سعی نمیکنه دلخوریم رو برطرف کنه.
من حتی به تنهایی با مشاور صحبت کردم و ایشون گفتند اگه با شما روابط زناشویی داره یعنی حتما بهتون علاقه داره.اما فک میکنم تمام این رفتارا با هم در تناقض هستن.و نمیتونم واقعا حس واقعیشو نسبت به خودم بفهمم.
خودش میگه من هنوز ناامید نیستم و سعی خودمو میکنم که همه چی حل بشه.

سلام نفس جان،

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نفس65

یه که اگه باهاش خوب باشم باهام خوب رفتار میکنه اما اگه از چیزی دلخور بشم و مثلا قهر کنم به هیچ عنوان نمیاد سمتم و سعی نمیکنه دلخوریم رو برطرف کنه.

---

خب خیلی ها همینطورن عزیزم، این میتونه مطلقا هیچ ربطی به اون قضیه نداشته باشه.... خیلی ها برای آشتی پیش قدم نمیشن، این میتونه بخاطر عوامل شخصیتی مختلف باشه.

و راهکارهای خودش رو هم داره. باید به نحوی درش احساس امنیت ایجاد کنی که براش راحت بشه آشتی کردن. و بعلاوه وقتایی که خودت مقصر هستی، خودت پیش قدم بشو برای عذرخواهی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نفس65

من حتی به تنهایی با مشاور صحبت کردم و ایشون گفتند اگه با شما روابط زناشویی داره یعنی حتما بهتون علاقه داره.اما فک میکنم تمام این رفتارا با هم در تناقض هستن.و نمیتونم واقعا حس واقعیشو نسبت به خودم بفهمم.

---

چرا این حرف مشاورت درست نباشه؟؟ تاجائیکه من میدونم یه نشونه ی عشق در آقایون، رابطه جنسی با همسرشون هست. یعنی این یه نوع ابراز عشقه براشون.

عزیزم تو احتمالا احساس محور نیستی؟ چون به نظر میرسه بخاطر دلخوریت چیزای نامربوط رو داری به هم ربط میدی.... این به خودی خود میتونه یه زندگی رو تلخ کنه و یه همسر رو ناراضی...

اگه زندگیت رو دوست داری، بیشتر دقت کن...

مشاوره رو جدی بگیر و درست پیگیری کن...

موفق باشی.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نفس65

اینو باید بگم در مورد قیافه بهم گف روز خواستگاری من نه خوشم اومد و نه بدم اومد.اما از نظر کلی ،گف از دختر لاغر خوشم نمیومده و فک میکردم این موضوع به راحتی بعدا حل میشه.اما مث اینکه براش واقعا مهمه این موضوع.
در حال حاضرم رفتارش طوریه که اگه باهاش خوب باشم باهام خوب رفتار میکنه اما اگه از چیزی دلخور بشم و مثلا قهر کنم به هیچ عنوان نمیاد سمتم و سعی نمیکنه دلخوریم رو برطرف کنه.
من حتی به تنهایی با مشاور صحبت کردم و ایشون گفتند اگه با شما روابط زناشویی داره یعنی حتما بهتون علاقه داره.اما فک میکنم تمام این رفتارا با هم در تناقض هستن.و نمیتونم واقعا حس واقعیشو نسبت به خودم بفهمم.
خودش میگه من هنوز ناامید نیستم و سعی خودمو میکنم که همه چی حل بشه.

---

سلام خانم نفس، من تقریبا در گذشته شرایطی مشابه شرایط همسر شما داشتم. هرچند همونطور که مدیر همدردی هم گفت آدمها خیلی پیچیده اند و نمیشه باهم مقایسه کرد و راه اصلی همون مشاوره حضوری است و همچنین در کنارش کارهایی که خانم میشل در پستش مشخص کرده.

اما اگه میخواین این تاپیک رو ادامه بدین و یه جورایی در کنار رفتن به مشاوره حضوری موضوع برای خودتون روشن تر بشه به نظرم باید اول دقیقا مشخص کنین که سوالاتتون چیه؟ چی براتون مبهم و سواله که باعث شده بخواین مشورت بگیرین.

سوالات تون رو به صورت واضح لیست کنید و برای هر سوال خودتون بگین که نظر خودتون چیه و دلایلتون برای این نظرتون چی هست؟

پ.ن: پستم با پست خانم میشل همزمان شد. منظورم پست اول ایشونه. رابطه جنسی دلیلی بر علاقه نمیشه و همچنین اینکه در شرایط عادی همه چیز عادی هست. هیچکدوم از این دو مورد به نظر من دلیلی بر هیچی نیستند.

درود بانو سارا65

ببخشید بانو میشل در مورد رابطه جنسی من بینا بین صحبت شما و توجیخ عزیز رو میگیرم.درسته بعضی وقتا دوست داشتنه ولی بعضی وقتا هم امکان اینکه عذاب وجدان باشه یا فکر میکنه با اینکارش روی خودش فشار میاره متعهدتر بشه یا اینکه فشار جنسی باشه دلیلش.اینایی که شما میگین بنظرم بیشتر مربوط میشه به دوران عروسی بعد ازدواج :72:

بنظرم واسه شما یکجورایی بانو سارا حساس شدی روی این موضوع و یا مسئله های دیگه هم یا نمیبینی یا اگرم ببینی ربطش میدی به این موضوع. بنظرم برین حتما مشاور و اقدام کنین خواهشا قبل اینکار عروسی نگیرین.

یه جمله ای نوشتین اصلا و ابدا خوشم نیومد من همسرم عاشقشم خیلی خیلی زیاد دوسش دارم ولی اگه ایشونم اینجوری مثل شما بودن شاید بجرات بگم علاقم نصفه هم کمتر میشد نسبت به ایشون.

یعنی چی به اجبار بوده و از خودتون اراده نداشتین؟هیچ مردی از چنین همسری خوشش نمیاد :81: از این حرکتت اصلا خوشم نیومد سعی کن این رفتارت رو درست کنی:72:

سلام دوست عزیز
متاسفانه شرایط سختی داری ولی به نظرم می تونی تغییرش بدی
اول از همه به توصیه دوستان اعتماد به نفست رو از دست نده و برای خودت خوش باش نه اینکه ازش فاصله بگیری بلکه نشون بده از این شرایط راضی هستی
سعی کن صمیمیت رو باهاش بیشتر کنی
حرفی رو که بهت زده نادیده بگیر (اینکه عاشقت نشده) فک کن که عاشقته و انگار هیچ اتفاقی نیفتاده اینطوری خیلی بهتر می تونی باهاش ارتباط برقرار کنی و حس اون رو هم تغییر بده
ولی اگه بخوای هر لحظه به حرفش فکر کنی و رفتاراش رو پیش بینی بکنی توی برقراری ارتباط همش داری نقش بازی می کنی
توی حرفات گفتی خیلی اجتماعی نیستی سعی کن این رفتارت رو اصلاح کنی خودت رو اجتماعی تر کن و سعی کن بیشتر حرف بزنی (منظورم برخورد با اطرافیانه نه فقط همسرت) مثلا با خانوادش یا خانواده خودت سعی کن پرشورتر و پرانرژی تر باشی
مردا از خانومای شاد و با اعتماد به نفس بیشتر خوششون میاد:227:
یه جایی از حرفات گفتی همسرت لاغر بودنت رو دوست نداره میتونی طوری لباس بپوشی که اندامت لاغر نشون نده مثلا:
رنگای تیره اصلا نپوش لاغرتر میشی بلکه سعی کن رنگای روشن بپوشی لباسایی که اندام رو بیشتر جلوه میده مسلما لاغری رو کمتر نمایش میده
لباسای پر چین و شلوغ اندام رو بهتر نشون میدن که ماشالا الان خیلی رو مدهستن
ضمنا حتما حتما به توصیه دوستان مشاوره حضوری هم برید خیلی بهت کمک میکنه و انگیزه ات رو بالاتر می بره
امیدوارم با به زودی با خبرای خوب بیای به تاپیکت سر بزنی:43:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

درود بانو سارا65

ببخشید بانو میشل در مورد رابطه جنسی من بینا بین صحبت شما و توجیخ عزیز رو میگیرم.درسته بعضی وقتا دوست داشتنه ولی بعضی وقتا هم امکان اینکه عذاب وجدان باشه یا فکر میکنه با اینکارش روی خودش فشار میاره متعهدتر بشه یا اینکه فشار جنسی باشه دلیلش.اینایی که شما میگین بنظرم بیشتر مربوط میشه به دوران عروسی بعد ازدواج :72:

یه جمله ای نوشتین اصلا و ابدا خوشم نیومد من همسرم عاشقشم خیلی خیلی زیاد دوسش دارم ولی اگه ایشونم اینجوری مثل شما بودن شاید بجرات بگم علاقم نصفه هم کمتر میشد نسبت به ایشون.

یعنی چی به اجبار بوده و از خودتون اراده نداشتین؟هیچ مردی از چنین همسری خوشش نمیاد :81: از این حرکتت اصلا خوشم نیومد سعی کن این رفتارت رو درست کنی:72:

---

میبخشید منظورتون رو دقیقا متوجه نشدم.کدوم جمله ؟

- - - Updated - - -

من فک میکنم صبر کردنش فقط به این دلیله که عذاب وجدان داره.خودش میگه دارم سعی میکنم هر روز حسم بهت بیشتر بشه نسبت به قبل.ایا با صبر کردن حسمون به کسی که از اول بهش علاقه ای نداشتیم تغییر میکنه؟
بعضی مواقع واقعا اخلاقش خوبه و بهم توجه داره اما خیلی زود همه چی تغییر میکنه و میشه همون ادم بی حوصله قبلی.حتی خونوادشم متوجه این موضوع شدن که از بعد ازدواجش خیلی ساکت و بی حوصله شده.خودم فک میکنم واقعا داره سعی میکنه که همه چیو تغییر بده اما واقعا نمیشه

با صبر و تلاش و طی کردن مسیر درست خیلی چیزا تغییر میکنه حداقلش اینه بهتر میشه.

صبور باش و دست از تلاش بر ندار.مشاور حتما برو یادت نره:72:

خواستم بگم دیدم زن و شوهرهایی که اول هم رو دوست نداشتند و بعد از مدتی تنها کس هم بودند و دیدم زن و شوهر هایی که با عشق ازدواج کردند و بعد از مدتی با نفرت جدا شدند (من شدیدترین حالات رو گفتم و مسلما در بین این دو محدوده هم وجود دارند).
اما شما به نظرم مستقل از دیدگاه همسرت نسبت به شما ،سعی کن نکات و خصوصیات منفی و مثبت خودت رو اینجا برامون بگی و برنامه ای داشته باش برای کم کردن نکات منفی و بهتر کردن نکات مثبت. این هم می تونه شما رو به انسان کامل بودن نزدیکتر کنه و هم به یکی از اهداف زندگی مشترک (به عنوان وسیله ای برای خودشناسی بیشتر) نزدیک کنه.
در مورد همسرت مطمئنا ایشون برای خودشون تحلیل ها و دلایلی دارند که دارند ادامه میدن. پس به نظرم بیشتر از این پیگیری نکن و بهشون فرصت بده.
به نظر من شما می تونی با بالا بردن هوش اجتماعی خودت باورهای همسرت و اطرافیانت رو دستخوش تغییر کنی. به نظرم همیشه امکان تغییر وجود داره در غیر اینصورت دلیل آفرینش انسان و امدن این همه ادیان زیر سوال میره.

دختر خوب وقتشه دیگه ازین فکرا دست بکشی . اگه دوسش داری براش تلاش کن . ببین ی زن همون قدر ک می تونه عامل مخرب زندگیش باشه می تونه سازنده همون زندگی باشه . الان داشتم با خودم می گفتم اگه همسرم بمن همچین حرفیو می زد من می بایست چکار می کردم ؟ حتی فکر کردنشم سخته . ولی من اگه باشم . تلاش خودمو می کنم ک ی روز پشیمون نشم ک بخوام حتی پیش خودم بگم مقصر من بودم ک همسرمو ب سمت خودم جذب نکردم .

تو و همسرت جوونین . هزار امید و ارزو دارین . من الان خودم مثه شما عقدم و مشکلات دیگه ای دارم . خیلی سختی کشیدم ولی می خوام دوباره بسازم چیزی رو ک خراب شده حالا فرقی نمی کنه با دستای من خراب شده یا همسرم .من می خوام شروع کننده باشم . اول از همه هم می خوام رفتارای اشتباه خودمو درست کنم . تو هم همین طور . زنها قدرت خیلی زیادی دارن برای جذب یک مرد . از قدرتهای نهفتت استفاده کن . سورپرایزش کن . خوشحالش کن . حسهای جدیدی رو باش تجربه نکن . فقط یادت باشه خودتو کوچیک نکن . التماس نکن . همه کارهاتو با اعتماد بنفس انجام بده . نذار بفهمه کم اوردی . با انرژی باش. تیپ بزن . بخودت برس . خانمی با موقعیت شما باشه چرا باید احساس کمبود اعتماد بنفس کنه . هان ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

شاید پیشه خودش فکر می کنه ازت سر باشه . خب تو هم ثابت کن اندازه خودت و موقعیت اجتماعیت هستی . اگه ببینه خانمش خانم بروزی هستش و ی سر و گردن از اونایی ک می بینه بالاتره چرا نباید عاشقت بشه .

تلااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا اااااااااااااااااااش کن

دیروز اینقد فکرای منفی تو سرم بود که یهو گوشیمو برداشتم و بهش اس ام اس زدم که اگه برات ممکنه فکراتو بکن و تکلیفمونو روشن کن.اینقد دارم عذاب میکشم و حسرت زندگی بقیه رو میخورم که دارم به جدایی فک میکنم و گاهی ارزو میکنم کاش میشد همه چی برگرده به عقب..(این حرف اصلا از ته دلم نبود فقط میخواستم واکنششو ببینم)شوهرم هم در جوابم کلی از رفتاراش عذر خواهی کرد و گف که جدا شیم که چیکار کنیم؟گف اونم داره از این وضعیت رنج میبره چون وقتی ازدواج کرده یه ایده آلی تو ذهنش بوده که من باهاش خیلی تفاوت دارم.گف همش دارم سعی میکنم خودمو با چیزایی که دیگه نیس و انتظارشو داشتم وفق بدم ولی بازم نمیدونم چرا اینجوری میشه؟
ازش پرسیدم چی توی من نمیبینی؟چیو باید تغییر بدم ؟اما اصلا حرف نمیزنه .میگه گفتنش فایده ای نداره.فقط گف مثلا اعتماد به نفست پایینه.
به نظرتون ایا باید پافشاری کنم رو این قضیه و همه دلایلشو بدونم یا اینکه کلا بیخیال این موضوع بشم و دیگه ازش چیزی نپرسم.تو این مدت حسم خیلی نسبت بهش بد شده حتی دوست ندارم باهاش یک کلمه حرف بزنم و بهش نزدیک بشم.

نفس جان ببخش ک دارم اینو می گم ولی می خوام ب این موضوع هم فکر کنی . اگه همسرت بهت گفته از روز اول نظرش همین بوده و بنا ب مصلحت و بزگترا و خلاصه این چیزا قبول کرده با شما ازدواج کنه راستش من فکر می کنم همسرت قبل از تو عاشق شده و الان شما رو داره با همون عشقش مقایسه می کنه . نمی دونم باید چی دیگه بگم شاید هنوز داره ب اون فکر می کنه و همش در حال مقیسه شما دو تاست نمی دونم شاید کسی دیگه ای تو زندگیش باشه . گفتن اینا برام سخته . ولی می بینم همه این پستهایی ک برات گذاشته میشه باز واقعا در برابر این آقا تاثیری نداره . نمی خوام دیگه بهت راهکار بدم . این پست آخریتو ک خوندم واقعا بهم برخورد . همسرت داره ب شما ظلم می کنه . حالا دقیقا می فهمم چرا اعتماد بنفست پایینه .

ببین عزیزم ی قرار حضوری باش بذار . اگه گفت وقت ندارم اون قدر پا فشاری کن تا بیاد . توی فضای آزاد رو در رو . عکس العملشو حالت چهرشو می بینی . حرف دلتو بهش بزن . بهش بگو اگه خواهان تغییری و می خوای با من باشی باید ب مشاوره مراجعه کنیم . مسلما مشاوره تجربه های بیشتری داره . اگه نیاز ببینه میگه ادامه بدین اگه هم نبینه میگه جدا بشین . ببین چی می گه ؟

اینکه میگه ن جدا نشیم الکیه ؟ نمی دونم چرا احساس می کنم می خواد شما رو خسته کنه . یا از سر خودش بازت کنه . این راحو جلوش بذار . جواب هر چی داد ک دیگه باید تکلیف خودتو مشخص کنی .

شما بهترین روزای عمرت داره می گذره . خیلی ناراحت شدم

بنظر من مردایی مثه همسر شما یک بودن بزرگ ب تمام لحظات تنهایی همسرشون بدهکارن . ب لحظاتی ک کنار همسرشون نیستن . نمی بینن . حس نمی کنن . واقعا متاسفم

بهم گف یعنی من اونقد بدم که تو به جداییمون فک کردی؟آخرشم گف تو بهم بگو چیکار کنم؟هر کاری و هر پیشنهادی بدی من انجام میدم.

سلام نفس عزیز

احساس کردم تاپیک زیر خیلی به دردت می خوره.به خصوص تاپیک هایی که در پست 16 پیشنهاد شده را حتما بخون.حتما می تونی در نظر همسرت زیبایی هایی را به نمایش بذاری که شاید خیلی از زنان زیبا نتونن.فقط باید یک سری سیاست بلد باشی!

سیاست های شوهر داری بدون رودروایسی!!!

موفق باشی.:72:

امیدت را از دست نده.(اگه به دعا و متافیزیک معتقدی هر شب قبل از خواب سوره شمس را بخون! جایی خوندم که باعث جذابیت زن در نزد مرد میشه.اگه اعتقاد داشته باشی حداقلش اینه که اعتماد به نفست بالا می ره! و اینکه آدم فکر کنه زیبا و جذابه واقعا تاثیر گذاره!)

- - - Updated - - -

راستی نفس جان یه کلاس گریم حتما برو! اگه بلد بشی چه طوری خودت را آرایش کنی که بهت بیاد هم اعتماد به نفست بالا میره هم خوگل تر می شی.

من نمی دونم منظور همسرتون از اینکه اعتماد به نفست کمه دقیقا چیه ولی من فکر می کنم دل همسرت ناز و عشوه زنانه می خواد.حتی من جایی خوندم که ناز و عشوه زنانه از زیبایی اندام خیلی برای مرد جذاب تر ست.تو او پست که گفتم یک تاپیکی معرفی کرده بودم.تو اینترنت هم بگرد .

من همین الان برات یه سرچی کردم این اومد:

http://mahramaneha.persianblog.ir/post/2

حالا باز هم خودت بگرد و مطالعه کن.حتی به نظرم کتاب رازهایی در مورد مردان را بخر و بخون!

- - - Updated - - -

عزیزم فقط این یادت باشه که هر حسی نسبت به خودت داشته باشی به همسرت انتقال می دی!

مثلا یک مشاوری می گفت: آقایون از دهان خانوماشون متوجه بعضی زیبایی هاشون می شن.یعنی این ما هستیم که حتی می تونیم معیار زیبایی همسرمون را تغییر بدیم!!!


مثلا ممکنه یک خانومی جثه کوچیکی داشته باشه.نباید این خانوم پیش شوهرش بگه که من چقدر لاغرم و... یا اینکه ای کاش چاق تر می شدم...و با حالت ناراحتی در این مورد صحبت کنه.چون ذهن آقا این مساله را می گیره و بزرگش می کنه و جدی جدی براش یک عامل نازیبایی به نظر میاد.



این خانوم باید پیش شوهرش از زاویه زیباتری به مساله نگاه کنه و اونو جلوه بده تا همسرش هم بتونه اونو زیبا ببینه.
مثلا بگه: عزیزم چقدر خوبه که من کوچولو هستم و راحت تو بغلت جا می شم.این جوری حس می کنم یک تکیه گاه محکم دارم.یا چقدر راحت منو بلند می کنی.
یا خانومی که قدش کوتاهه بگه: چقدر خوبه که می تونم وقتی روبرویت وایسادم سرم را روی سینه هایت قرار بدم.
یا خانومی که قدش بلنده بگه:چقدر خوبه که وقتی بهت نگاه می کنم چشمانم رو بروی تو قرار می گیرد.این نگاه را خیلی دوست دارم.این طوری بوسه ...
در ضمن من تو این مدت که توی تالار بودم فهمیدم که در زندگی زناشویی مهمترین چیزها برای یک زن ,عشوه و ناز کردن زنانه(حتی مهمتر از زیبایی!)؛سیاست شوهر داری؛کدبانویی و درک همسر و غرغر نکردن هست!
علاوه بر موارد فوق:
اگر آرایش و گریم هم بلد باشی و تو لباس پوشیدن سلیقه داشته باشی محاله که همسرت عاشقت نشه.

یه سوال؟ممنون میشم کمکم کنید.
میخواستم بدونم به چجوری میشه به طرف مقابلت اینو القا کنی که اعتماد به نفس داری؟و خودتو قبول داری؟
و اینکه حد تعادل تو محبت کردن به طرف مقابل چیه؟مخصوصا برای یکی مثل همسر من که تا حالا تو این مدت شاید یکی دو بار اظهار دوست داشتن اونم تو اس ام اس بهم کرده و اصلا اهل تعریف و تمجید هم نیس.و اینکه در طول روز اگه من زنگ نزنم و حالشو نپرسم اصلا ممکنه هیچ سراغی ازم نگیره.با اینکه من خیلی زیاد بهش ابراز محبت میکنم .