من سیاست دخترونه ندارم

دوستان خوب همدردی سلام
امیدوارم که حالتون خوب باشه:72:
مشکلی که من تازگیا باهاش درگیر شدم تناقض دیدگاه های خودم با فیدبک برخورد و عکس العمل بقیه (به خصوص آقایون در امر ازدواج) هستش.من ماجراهای خواستگاری ناکام زیادی رو گذروندم که تکرار این پروسه منو در مورد صحت و سقم برخورد هام به شک انداخته.
توی روند آشنایی فاز من با فاز خیلی از خانوم های دور و برم متفاوته.دید من به شیوه ی آشنایی کاملا مدرن و امروزیه،بلد نیستم که توی مدت زمان (غالبا محدودی) که دارم هزار و یک جور سیاست عجیب و غریب دخترونه رو کنم.با مثال بگم بهتر متوجه میشین.ببینید من معمولا میونه ای با چندین و چند بار خواستگاری و ناز کردن جهت پذیرش پیشنهاد ندارم.یه بار که کسی پیشنهاد میده میسنجم.شرایط حکم می کنه قبول کنم یا رد.اینجوری نیستم دلم راضی باشه اما ناز کنم یا رد کنم که مجددا بیاد.
یکی از دوستام می گفت باید بلد باشی که بهش زنگ نزنی،اگه 5 بار اون ززد تو 1 بار ز بزن.اما من واکنش هام توی برخورد کاملا تاثیر پذیر از برخورد طرف مقابلمه.اگه سوالی بخوام بپرسم قطعا تلفنو دستم میگیرم و زنگ میزنم (که از حداکثر زمان آشنایی استفاده رو ببرم) به این فک نمی کنم 3 بار زنگ زد یا 5 بار.تنها توجه هم به اینه که ارج و ارزشم حفظ بشه.زیاد نباشه که طرف مقابل حس کنترل شدگی بهش دست بده!!:81:
من همون قدر که حق انتخاب برای خودم قائلم برای آقایون هم قائلم.من 2بار تا الان بعد از میانگین چند هفته صحبت طرف مقابلم بهم گفت که مناسب هم نیستیم.منم برای یکیشون تا حدی موافق بودم اما برای یکیشون اصلا فکرشم نمی کردم.اما با این وجود گوشیمو برداشتم بهشون مسیج دادم و براشون آرزوی خوشبختی کردم و حتی نپرسیدم چرا.توی وجودم نخواستنش سوالی نبود.اما تلقینات دخترای دوستام واقعا سوالو پر رنگ کرده برام
مسئله ی آخر اینکه من اصلا در مورد شرایط مالی نمی پرسم از خواستگارم.از اینکه خونه داره یا نداره،ماشین داره یا نداره،در آمدش چقدره یا چقدر سرمایه داره.یه جورایی برام سخته کانکاش توی امور مالی.مشاور که رفتم اینو بهم می گفت که شما حس سهل الوصول بودنو به طرف مقابلت القا می کنی.مسائل مالی همیشه مرتبه ای خیلی پایین تر از مسائل احساسی و اخلاقی هستن برام.این رویکرد اشتباهه؟
من قدرت فوق العاده ای توی اعتماد به نفس دادن به آقایون دارم.لحن کلامم آرامش دهنده و امیدوار کننده س.اما فکر کنم این لحن خیلیم خوب نیست.شما آقایون ترجیح میدید که خانوم مقابلتون خودشو بگیره و تعریف معقولی ازتون نداشته باشه؟
من توی برخوردها خوده خودمم.بازی نمی کنم.توی خلوت خودم خیلی آسون گیر تر از ظاهر بیرونیم هستم.احساس می کنم کسی که باهام صحبت می کنه بعد از مدتی به این دیدگاه میرسونم که من اینو به دست آوردم حتما بهترشم میتونم به دست بیارم و این منو اذیت می کنه.
فک کنم جامعه ی الانمون نمی تونه پذیرای این باشه که "وانمود" نکنم.و آقایون دختری که شرایطش خیلی آنچنانی نیست ولی بلده که چطور "بازی" کنه رو به دختری که شرایطش خوبه اما وانمود نمی کنه و کلاس نمیزاره ترجیح میدن
برای سامان دهی فکری به کمکتون احتیاج دارم:325:
ممنون

سلام
بهتون تبریک میگم بخاطر تمام ویژگی های مثبتی که عنوان کردید دارید

میشه با سیاست ازدواج کرد اما آخرش که چی ؟ آیا اون ازدواج در آینده پایدار میمونه
با اجازتون برای من که برعکسه و فکر کنم برای خیلی از پسرا برعکسه

پسرا دنبال دخترین که تلفن میزنن جواب بده و اونم تلفن بزنه و خودشو نگیره
دنبال دختری هستند که معیار های اخلاقیش برای ازدواج پر رنگ تر از مادی باشی
بهشون محبت کنه
ازشون تعریف کنه
با محبت و تعریف آرومشون کنه و بهشون آرامش بده

شاید هر کسی قدر این ویژگی های مثبتی که شما دارید رو ندونه اما پسری که قبلا خواستگاری یه دختر مغرور رفته اگر شما رو ببینه به همه ارزش هایی که دارید پی میبره

در مورد اون مشاور و حس سهل الوصول بودن من تا حدودی این مسئله رو قبول دارم اما نه به این شکل (سیاست ورزی رو قبول ندارم اما ناز کردن رو اگه بلد باشید خوبه)
فرض رو بر این میگیریم که خودتونو بیشتر از اون چیزی که بودید نشون دادید و یه نفر با سختی شما رو بدست آورد و تاوان داد (کاری که خیلی از دختر ها میکنند) اما بعد از ازدواج وقتی خود واقعی شما رو ببینه احساس بدی میکنه
احساس میکنه سرش کلاه رفته
احساس میکنه بهای خیلی زیادی داده
مطمئن باشید اون ازدواج منجر به طلاق مستقیم یا عاطفی میشه
هیچکدوم از طرفین احساس خوشبختی نمیکنن و دعوا و بی مهری بینشون حاکم میشه

هدف که ازدواج کردن نیست
هدف رسیدن به خوشبختیه

سیاست با ناز کردن و لوس کردن فرق داره
ناز کردن این نیست که جواب تلفن ندید به نظر من این غرور و تکبر رو میرسونه
تعریف ناز کردن چیز دیگه ایه که خوبه هر دختری بلد باشه چون برای دختر ها ویژگی مثبتیه

سلام، بعضی از رفتارهاتون به نظر من هم خوبه و باعث نمیشه که یک پسر رو فراری بده.

میشه لطفا کمی بیشتر توضیح بدین که اینکه گفته مناسب هم نیستیم بعد از چه مدت و چطوری بوده؟ یعنی اومده خواستگاری و بعد مثلا چطوری پیش رفته و کی به این حرف رسیده؟ یا پیشنهاد یک پسر توی مثلا دانشگاه بوده که بعد از مدتی رسیده به این حرف؟

یه کم اگه واضح تر جزئیات رو بگین میشه در مورد اینکه چرا همچین حرفی زده نظر صحیح تری داد.

این نظرات شخصی خودمه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

من همون قدر که حق انتخاب برای خودم قائلم برای آقایون هم قائلم.من 2بار تا الان بعد از میانگین چند هفته صحبت طرف مقابلم بهم گفت که مناسب هم نیستیم.منم برای یکیشون تا حدی موافق بودم اما برای یکیشون اصلا فکرشم نمی کردم.اما با این وجود گوشیمو برداشتم بهشون مسیج دادم و براشون آرزوی خوشبختی کردم و حتی نپرسیدم چرا.توی وجودم نخواستنش سوالی نبود.اما تلقینات دخترای دوستام واقعا سوالو پر رنگ کرده برام

---

افرین، 20 امتیاز مثبت / 10 تا به خاطر حق انتخاب 10 تا هم به خاطر احترامی که میذارید
حالا اینکه نمیپرسید هم عیبی نداره، اگر پرسیده بشه این پیام رو به طرف میرسونه که محتاج بهش هستید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

مسئله ی آخر اینکه من اصلا در مورد شرایط مالی نمی پرسما از خواستگارم.از اینکه خونه داره یا نداره،ماشین داره یا نداره،در آمدش چقدره یا چقدر سرمایه داره.یه جورایی برام سخته کانکاش توی امور مالی.مشاور که رفتم اینو بهم می گفت که شما حس سهل الوصول بودنو به طرف مقابلت القا می کنی.مسائل مالی همیشه مرتبه ای خیلی پایین تر از مسائل احساسی و اخلاقی هستن برام.این رویکرد اشتباهه؟

---

10 امتیاز (5 تا به خاطر طرز فکری که دارید اضافه کردم)، درسته که شما مادی فکر نمیکنید و این واقعا عالی هستش ولی تجربه بهم ثابت کرده که شکم گشنه عشق حالیش نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

من قدرت فوق العاده ای توی اعتماد به نفس دادن به آقایون دارم.لحن کلامم آرامش دهنده و امیدوار کننده س.اما فکر کنم این لحن خیلیم خوب نیست.؟! شما آقایون ترجیح میدید که خانوم مقابلتون خودشو بگیره و تعریف معقولی ازتون نداشته باشه؟

---

30 امتیاز ، از نظر خودم کسی که انرژی مثبت به آدم بده میشه روی سختی های زندگی روش هم حساب کرد که کنارمون باشه و با کوچکترین مشکلی بد اخلاق نمیشه...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

من توی برخوردها خوده خودمم.بازی نمی کنم.توی خلوت خودم خیلی آسون گیر تر از ظاهر بیرونیم هستم.احساس می کنم کسی که باهام صحبت می کنه بعد از مدتی به این دیدگاه میرسونم که من اینو به دست آوردم حتما بهترشم میتونم به دست بیارم و این منو اذیت می کنه.

---

6 تا 8 امتیاز، از نظر دید هم جنس های خودم بله این طرز فکر شما دقیقا مطابق با نظر دوستای خودم هم هست ولی این رو هم در نظر بگیرید که طرف تنوع طلبه که این شکلی فکر میکنه کسی که عقل و دلش رو میزاره روی یک چیز تغییرش نمیده مگر اینکه دنبال سو استفاده باشه.
یکمی زن حالت عشوه گری داشته باشه "پیش شوهرش" نه کسی که هنوز تعهدی نداده به نظر قابل قبوله

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

فک کنم جامعه ی الانمون نمی تونه پذیرای این باشه که "وانمود" نکنم.و آقایون دختری که شرایطش خیلی آنچنانی نیست ولی بلده که چطور "بازی" کنه رو به دختری که شرایطش خوبه اما وانمود نمی کنه و کلاس نمیزاره ترجیح میدن

---

20 امتیاز این بر میگرده به تربیت صحیح خانواده شما اللخصوص مادرتون، انسان هایی که خلاف رودخونه شنا میکنند کم هستند، نمیشه گفت خوبه نمیشه گفت بده چون واقعا تغییر در بعضی مواقع لازم هستش که افکار منسوخ شده رو کنار بذارند.

جمع که بزنیم نمره خوبی از 100 میگیرید.

ایراد از شما نیست کسایی که میان طرفتون لیافتتون رو ندارند که همون بهتر که منصرف بشند/بشید

نقل قول:

---

تعریف ناز کردن چیز دیگه ایه که خوبه هر دختری بلد باشه چون برای دختر ها ویژگی مثبتیه

---

نگرش شما نسبت به ناز کردن طرف رو لطفا توضیح بدید شاید من زیادی rigid فکر میکنم، چون برخی از دخترانی که میبینم غذا رو زیادی شور میکنند

سلام
ممنون بابت راهنمایی ها و اظهار لطفتون:72:
آقای 1234567 تا چند وقت پیش منم معتقد بودم که یه سری از ویژگی های خلقی لازمه ی یه زندگی سالمه.مهمه که طرف خودش باشه و بابت موفقیت یا موقعیتی که به خودش مرتبطه سر بقیه منت نزاره.اما فکر می کنم که این اصول زیباییشون صرفا توی کلام مونده.با چیزی که عینا دارم میبینم تناقض داره.مورد مصرف این حرفای خوب و سجایای اخلاقی لایک گرفتن توی صفحه ی فیس بوکه.
هدف از زندگی خوشبختی و شاد بودن توی لحظه س.منم با این ویژگی های خودم دلشادم.ولی گاهی رفتاری میبینم که برام عین سوهان روح میشه.با مثال عرض می کنم خدمتتون.مبحثی به عنوان مهریه از نظر من مبحث مهمی نیست.برام هیچ اهمیتی نداره که مهریه م چقدر باشه.یه دونه سکه یا 1000تا،اگه طرفم همون فردی که میخوام باشه این نرخ گذاری رو نمی پسندم.حالا من به صورت همزمان با یکی از دوستام با خواستگار هامون صحبت می کردیم.آقای خواستگار از من پرسیدن که نظرتون در مورد مهریه چقدره منم کاملا بی سیاست نظرمو گفتم.اما دوستم پاهاشو کرد توی یه کفش که 1000 سکه.من به توافق نرسیدم و دوستم همچنان موضع خودشو حفظ کرد.نهایتا به 700 سکه راضی شد.300 تا پایین اومدن سکه برای اون خانم چنان ارزش آفرینی کرد که خواستگارش متعجب بود و خوشحال که عجب منتی سرم گذاشته که پذیرفته.و من بعد از چند ماه از جانب اون آقا شنیدم که دختر فلانی حتما مشکلی داره وگرنه چطوری به هیچ راضی شد.:47:حالا شما در نظر بگیرید که من توی رفاه کامل بزرگ شدم.هیچ روز زندگیم دغدغه ی مالی نداشتم که الان طعم نداری چشیده باشم.اون آقا فکر نمیکرد من از جانب پدر پشتوانه ی مالی دارم.ساپورت مالی همسر اولویتم نیست و پشتوانه ی اخلاقی و احساسی می خوام.من با شنیدن این حرفا کاملا خرد شدم:54:.مادرم از دستم خیلی ناراحت شد و منم دیگه اینقدر توی مسائل اینچنینی کوتاه نیومدم.
کجان آقا پسرهایی که میگن خانوم ها هزار و یک جور شرط میزارن؟؟مقصر کیه تو این زمینه؟:81:
در مورد ناز کردن هم من کاملا توانایی شو دارم.سال هاست که بلدم ناز کنم وپدرم بشه اسطوره ی ناز کشیدن.اما درست نمیدونم برای یه غریبه ازش استفاده کنم.جهت گیری آشناییم احساسی میشه و نمیتونم تصمیم درست بگیرم.:303:
آقای tojih:
اون دوتا خواستگارو جهت نمونه گفتم.یکیشون حدود یه سال پیش بود.دوست همسر خواهرم بود و توی یه دانشگاه بودیم.از طریق شوهرخواهرم ازم خواستگاری کرد.ایشون پدرمو میشناختن که بهشون گفتم اول با پدرم صحبت کنن.پدرم هم تاییدشون کرد.باهاشون مشکلی نداشتم(در واقع مشکل آنچنانی نداشتم).آقای محترم و باشخصیتی هستن.فرهنگشون با من خیلی متفاوت بود اما خودشون (جدای از خانواده شون) بهم شبیه بودن.خانواده ی محترم اما پر جمعیتی داشتن که خانوماشون نه درس خونده بودن و نه کار می کردن.بهم مدام میگفتن که منتمو دارن.بعد حدودا 1ماه و نیم آشنا شدیم.تا اینکه بعد از 4-5 روز بی خبری بهم گفتن به درد هم نمیخوریم منم گفتم باشه.نزدیک 2ماه وقت،اعتبار و احساسمو بدون هیچ پرسشی گذاشتم کنار،:54:حتی تصور این موضوع هم برام قابل هضم نبود.چون هیچ پیش زمینه ی ذهنی از این برخوردشون نداشتم!تا مدت ها خودمو لعنت فرستادم که چرا من حتی یه کلمه "چرا؟" از ایشون نپرسیدم.
دومی هم پسر یکی از همکار های مادرم بود که خونمون اومدن.با ایشون کمتر از 2 هفته حرف زدم.به اندازه ی قبلی گرم و مشتاق نبودن.هفته ی اول 1 بار تماس گرفتن و 1بار حضوری (بیرون) دیدمشون.هفته ی دوم هم فقط اس ام اس میزدن که آخر هفته هم گفتن مشابهت هامون کمه.هیچی از من نمیدونستن چون فرصتی برای تحلیل نداشتند.منم نشناختمشون.به ایشون هم فقط گفتم خوشبخت باشید.
آقای less than nothing
ممنون از نمره گذاری خوبتون.من که قبول شدم
آره شاید موج مثبت و پرانرژی به "همسر" دادن خوب باشه.اما واقعا قصد تعدیل این رویه مو دارم.مثلا من خواستگاری داشتم که لیسانس بودن.احساس می کردم به خاطر اینکه من فوق لیسانسم حسشون خوشایند نیست.بهشون گفتم که از نظر من شما یه مهندس کاملا موفق هستید و مدرک مهم نیست و این حرفا.مدتی گذشت به عینه دیدم که در لفافه ی مثلا شوخی بهم گفتن کاش به جای مدرکت توانایی فنیت هم بالا می رفت.هنر مهندس بودن نداری (ایشون همکارم بودن و تا قبل خواستگاری نظراتمو کاملا کاملا توی حوزه ی کار قبول داشتن).این موضوعات باعث شد بهشون جواب رد بدم.این یه نمونه ش بود تازه!
بازم ممنون بابت راهنمایی هاتون:72::72:

سلام

امیدوارم برخوردهای بعضی افراد باعث نشه که شما از داشتن این همه خصوصیت خوب پشیمون بشید.
اگه دنیا از امثال شما خالی بشه دیگه زندگی لطفی نداره.
مطمئن باشید این آقایون لیاقت شما را نداشتند و خدا را شکر که رفتند.

قدر زر، زرگر شناسد
قدر گوهر، گوهری...

خواهر خوبم ، کسی که ارزش زن رو به سکه میسنجه که مثلا اگه کمتر شده این خانم عیبی داره اصلا لیاقت شما رو نداشت خیلی خوب شد که اون شخص همسر شما نشد...
شما به خدا توکل کن و مطمئن باش اونی که میخوای میاد. تو این دوره زمونه دخترهایی با دید شما واقعا تک هستند خودتون رو حروم هر کسی نکنید...

سلام هانیه جان
با حرفات موافقم اکثر اقایون خودشون می نالن از دست بعضی خانوما .. بعد وقتی با یه خانوم متفاوت برخورد دارن باز راضی نیستن و انگار همون خانومای قبلی واسشون بهتره!!!! عذر میخوام از اقایون اما از ازدواج های اطرافم کاملا متوجه شدم انتخاب هاشون حول چه معیارهایی صورت میگیره ( از اقایونی که مثل حرفای من نیستن عذر میخوام )
میبینم دوستام و خانومهایی که از خیلی لحاظ بهترن هنوز مجردن بعد خانومایی که ناز و عشوه دارن و در واقع میبینم که طبل تو خالی هستن ازدواج میکنن و جالبه که مدام دعوا دارن و خوشبختم نیستن اما انگار کلا اینجور خانوما رو ترجیح میدن

هانیه جان منم مثل شمام چون دوست ندارم اقا خودشو پایین تر ببینه یا یه موقع فکر نکنه من خودمو بالاتر میبینم، خیلی مواظب رفتارم هستم ناز کردن هم بلد نیستم من فوقش میتونم نرم صحبت کنم و خشک نباشم اما نمیتونم ناز کنم
منم شنیدم که میگن دختری که سخت نگیره ببخشید مثل جنس ارزون میمونه اما من همچنان اهمیتی به اینجور حرفا نمیدم ترجیح میدم طرز فکر خودمو داشته باشم
شنیدی که میگن: وقتی کسی اندازه ت نیست به اندازه خودت دست نزن!!
شما ویژگیهات خوبه و منتظر کسی باش که تورو اونطور که خودت انتخاب کردی باشی، با کمال میل بخواد و تاییدت کنه و مهرت به دلش بیفته

سلام خانم هانیه، در اینکه شما خصلتهای خوبی داری کسی شک نداره. من دیگه ازت تعریف نمیکنم فقط خواستم کمی روشن تر بشه تا بتونیم حدس بزنیم شاید کمکت کنه از این به بعد بدونی بهتره چطور رفتار کنی یا چه کاری لازمه انجام بدی.

البته قرار نیست همه ازمون خوششون بیاد همونطور که شما هم حتما از همه خوشتون نمی یاد ولی اگه این قضیه برات هی تکرار بشه باید به خاطر خودت دنبال علت باشی و سعی کنی در حد امکان رفعشون کنی.

من خودم رو میزارم جای اون آقاها و حدس میزنم که چه اتفاقی میتونه بیافته که من بکشم کنار.

یکی میتونه این باشه که اون آقا از ظاهر و قیافه ات خوشش نیاد. این وقتی پیش می یاد که اون آقا از قبل شما رو ندیده باشه و بعد که خواستگاری کرده شما رو دیده

یکی دیگه این میتونه باشه که رفتارت زیاد زنانه نباشه. یعنی همون چیزی که خودت هم گفتی. یعنی اون آقا همون اول به این نتیجه برسه که بدست آوردن شما هیچ کاری نداره. فقط کافیه اون بخواد.

یکی میتونه این باشه که شما یکسری اخلاقها و رفتارهای خاص داری که زیاد جالب نیست و وقتی اون آقا بهت نزدیکتر شده اونها رو دیده و به همین خاطر نخواسته ادامه بده.

توی موردهای بالا کمی فکر کن ببین اثری ازشون در تو هست یا نه.

ولی در کل به نظرم یک قاعده کلی هست که چه توی این مورد ازدواج و چه حتی کارهای معمولی و روزمره ماها وجود داره. اونهم اینه که تو هر چیزی رو که زیاد بخوای احتمال بدست آوردنش کمتر میشه.

مثلا کسیکه میره استخدام بشه اگه از همون اول همه فکرش این باشه که حتما هر طور شده باید اونجا استخدام بشه احتمال استخدام شدنش کمتر میشه. راه درست اینه که تو دنبال این باشی که ببینی مثلا برای استخدام شدن باید چه توانمندی هایی رو در خودت قوی کنی بری اونها رو قوی کنی و علاوه بر اون به قیمت کم حاضر به استخدام نشی! حتی اضافه بر اون شرط هم برای استخدام داشته باشی. بپرسی مثلا محیط چطوره. ساعتهای کاری چطورن و .... یعنی طرف ببینه تو خودت رو خیلی بالاتر از این میبینی که به استخدام با هر شرایطی راضی باشی!

قضیه ازدواج هم از این قاعده کلی مستثنی نیست. به جای اینکه به ازدواج فکر کنی باید ببینی یک دختر خوب چه ویژگی هایی باید داشته باشه اونها رو در خودت قوی کنی و فکر ازدواج رو کلن از سرت بیرون کنی و به این فکر کنی که تو تا یک مورد مناسب پیدا نکنی حاضر نیستی ازدواج کنی. اینها نقش بازی کردن نیست. باید با تمام وجودت به این باور و اعتقاد برسی تا توی رفتارت خودش رو نشون بده.

توی یک دختر زیبا، خوش پوش، خوش تیپ، مهربان، شاد، با کمالات و هدفداری در زندگی هستی که همینطوری بدون هیچ کس دیگه ای زندگی خوبی داری و اگه کسی باشه که شرایط خیلی خوبی داشته باشه حاضری شرایطش رو بررسی کنی تازه اگه ممطئن بشی که این زندگی شاد و خوبی که داری رو بهتر میکنه. باز هم میگم اینها نقش بازی کردن نیست یا جملاتی نیست که مثلا هر روز صبح با خودت تکرار کنی. اینها عقاید و باور و نحوه زندگی یک دختر خوب و شایسته است.

سلام هانیه جان،

ما در حین ارتباط با هرکسی باید سنجش هم داشته باشیم.

اینطور نیست که یکی با شما در ارتباط باشه، بعد یه دفعه بره! حتما اشتیاقش بصورت تدریجی کم شده. (البته با این فرض که این کم شدن اشتیاق براساس مسائل واقعی نبوده، بلکه براساس حس اون فرد از رفتار شما بوده باشه.)

بنابراین اگه در حین ارتباط، حواست فقط سمت خودت، و سمت معیارهای خودت نباشه، و به خود رابطه و واکنش های تدریجی طرفت دقت کنی میتونی خیلی چیزا رو تشخیص بدی. و براساسشون رابطه رو تنظیم کنی. (مثلا جنبه طرف در مورد یه سری مسائل رو)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

اگه سوالی بخوام بپرسم قطعا تلفنو دستم میگیرم و زنگ میزنم (که از حداکثر زمان آشنایی استفاده رو ببرم) به این فک نمی کنم 3 بار زنگ زد یا 5 بار.

---

اینجا مسئله ناز کردن نیست، مسئله اینه که این رفتار تا حدودی عجولانه به نظر میرسه. وقتی شما سوالی داری، دلیلی نداره که همون موقع زنگ بزنی و بپرسی. میتونی سوالت رو پیش خودت نگهداری وقتی که همدیگه رو دیدید ازش بپرسی.

من در مجموع فکر نمیکنم که مشکل از سیاست دخترانه باشه. مسئله اینه که تو از روابطت داری یاد میگیری که چطور منعطف تر و پخته تر برخورد کنی. یعنی از هر رابطه ای میتونی یه چیزی یاد بگیری و بیشتر به سمت شخصیت مطلوب خودت حرکت کنی.

کلا همه ما دوست داریم مورد احترام و تحسین واقع بشیم و در شأن خودمون باهامون برخورد بشه. اما اگه جایی حس کردیم اینطور نشده، اینکه علت رو در ناز نکردن و سیاست نداشتن ببینیم، میتونه یه اسنادسازی غلط باشه.

ارزش های درونی شده، پختگی و تدبیر در ارتباط برقرار کردن، و احترامی که یه فرد برای خودش قائله، همه در کنار همدیگه اون رو در چشم دیگران ارزشمند و خواستنی میکنه (چه بحث ازدواج باشه چه نباشه).

با ناز کردن ممکنه کسی جذاب تر به نظر برسه، اما با رفتار متین و درست هم قابل اعتماد به نظر میرسه. حالا دیگه بحث انتخاب مطرحه. یکی اون نوع خاص از جذابیت رو انتخاب میکنه و راه ناز کردن رو میره. یکی هم راه دیگه ای رو انتخاب میکنه. مهم اینه که هر راهی رو انتخاب کردیم (و به انتخابش مطمئن بودیم)، درش ثابت قدم باشیم. و اگه یه جایی نتیجه مطلوب نگرفتیم به فکر اصلاح مسیر و افزایش قابلیت هامون در همین مسیر باشیم نه تغییر مسیر. چون ممکنه جریان کبکه پیش بیاد که اومد راه رفتن کلاغه رو یاد بگیره... نمیدونم شایدم کلاغه بود که میخواست راه رفتن کبکه رو یاد بگیره...http://www.freesmileys.org/emoticons...animal-051.gif بالاخره هرکدوم که بود میگن راه رفتن خودش رو هم یادش رفته...

آقای LESS THANK NOGHING نمره ی اطلاعات عمومی من چند میشه؟ خواهشا مهربون نمره بدید، چون نکته اصلیش رو یادم بود...http://www.pic4ever.com/images/bg6.gif

خلاصه هانیه جان، چیزیکه هستی خوبه، و نشون میده که ارزش های درستی برای خودت داری، اما همیشه جا برای کامل تر شدن هست...

موفق باشی عزیزم.:72:

سلام
هانیه خانم از پست دوم شما باز هم به این نتیجه گیری رسیدم که ویژگی های برتری نسبت به سایرین (منظورم سایر دختر ها) در مورد ازدواج دارید

دو نکته رو باید بگم

نکته اول : بله حق با شماست ، در کل چه مرد باشیم چه زن لذت رسیدن به دست نیافتنی ها خیلی خیلی بیشتر از لذت رسیدن به سحل الوصول هاست (حقیقتی تلخ اما واقعی)

من خودم به عنوان یک مرد در برخی موارد اگر همون اول کار حس کنم همه چیز تمومه و جواب دختر بله هستش سرد میشم و فعالیت کمتری رو برای بدست آوردن اون دختر لازم میبینم !!

اما اگر با دختری روبرو بشم که حس کنم بهش نمیرسم و شروط زیادی جلوی راه من بگذارند که این امر رو غیر ممکن کنه و در نهایت برخی شروط رو حذف کنند با میل فراوان ازدواج میکنم

مثال: (ببخشید اگر مقایسه میکنم قصدم فقط رساندن مفهموم حرفهام هست)

من میخوام برم کفش بخرم و دوتا مغازه مختلف میرم و دوتا کفش مختلف رو برام میارن
صاحب مغازه اول که فردی منصف و عادل هستش کفشی با جنس خیلی عالی و با قیمت ارزون برای من میاره
و من شک میکنم که این کفش که قیمتش خیلی ارزونه پس حتما جنسش خوب نیست پس نمیخرم

میرم مغازه بعدی صاحب مغازه دوم کفشی برام میاره که به نظرم جنسش از قبلی بدتره اما چون قیمتش خیلی بالاست به این نتیجه میرسم که حتما جنس خوبی داره که قیمت بالایی داره
اما قیمتش خیلی بالاست من کم کم میخوام منصرف بشم که مغازه دار بهم تخفیف میده (هر چند ناچیز)
با اینکار من میخوام این کفش رو بخرم چون :اولا به من لطف شده و تخفیف بهم دادند ثانیا یه کفش گرون قیمت و در نتیجه با جنس مرغوب تر خریدم

در ضاهر این امر صحتی بر حرف شماست و من یک معامله خیلی پر سود رو از دست دادم و یک معامله احمقانه و با کلی ضرر رو انجام دادم و تازه خیلی هم خوشحالم

اما این پایان ماجرا نیست
من کفش رو میپوشم و بعد از چند روز کفشم خراب میشه بعد نمونه کفشی که در مغازه اول بود رو پای یه نفر دیگه میبینم و وقتی با اون فرد صحبت میکنم متوجه میشم که اون کفش ارزون قیمت رو خریده و جنسش خیلی خوب بوده

من متوجه میشم که سرم کلاه گذاشتن و سعی میکنم تلافی کنم و دیگه از اون مغازه خرید نخواهم کرد و به همه خواهم گفت که در مغازه دوم یک فروشنده شیاد وجود داره (هر چند که دیگه به پولم نمیرسم و نمیتونم گذشته رو جبران کنم اما دنبال این هستم که انتقام خودمو بگیرم)

این وسط اون فردی که از مغازه اول خرید کرده وقتی منو میبینه به ارزش کفشی که خریده پی میبره و همیشه از مغازه اول به نیکی نام میبره

خیلی ببخشید قصد مقایسه شما رو با کفش و ازدواج رو با کفش خریدن نداشتم

اگر شما هم بخواهید با سیاست ازدواج کنید قطعا در شکل گیری ازدواج موفقیت زیادی خواهید داشت اما آیا در ادامه زندگی هم موفق خواهید بود ؟ با قاطعیت جواب منفی میدم

وقتی شما نیاز مادی ندارید در راه ازدواج مهریه یه مانعه تا یک وسیله
پسری که دید شما مهریه نمیخواهید با خودش فکر کرد شما بی ارزش هستید و رفت و با دختری ازدواج کرد که مهریه 1500 سکه ای داره قطعا بعد از چند سال متوجه میشه چه حماقتی انجام داده
و سعی در تلافی از دختری که با او ازدواج کرده خواهد داشت و به همین دلیل زندگی خودش و دختری که با او ازدواج کرده رو نابود میکنه و خوشبختیشون از بین میره

اما پسری که با شما ازدواج میکنهشاید در ابتدا متوجه این ویژگی مثبت اخلاقی شما نشه اما به مرور زمان و با مقایسه زن خودش با زن دوستاش کم کم متوجه ارزش های شما میشه (منظورم یه چیزی مثل تبلیغ مغازه اول هستش)
افرادی که با مهریه بالا با دختری ازدواج کردند و فریب سیاست دختر رو خورده اند وقتی با همسر شما در خصوص ازدواج صحبت میکنند متوجه اشتباه بزرگ خودشون میشند
و به همسرتون تبریک میگند بخاطر اینکه با شما ازدواج کرده

اما در خرید کفش برخی افراد هستند که با مطالعه اقدام به خرید میکنند یعنی نگاه به قیمت کفش نمیکنند بلکه چون قبلا در این خصوص تحقیق کرده اند با کمی امتحان کردن کفش و دستکاری کردن کفش متوجه میشند که کفش مورد نظر نتنها جنس خوبی داره بلکه قیمت مناسبی هم داره و یک انتخاب عالی انجام میدهند و تا هر لحظه ای که اون کفش رو میبینند از اینکه اون کفش رو خریدند لذت میبرند و همیشه با اطرافیان خودشون در خصوص خوبی های اون کفش صحبت میکنند

میدونید چی میخوام بگم : منظورم اینه که اگر یک فرد شایسته و با کمالات که میتونه دختر خوب رو از بد تشخیص بده در مسیر شما قرار بگیره و با شما ازدواج کنه قطعا هم به خودش کمک میکنه و هم به شما کمک خواهد کرد تا هردو از زندگی لذت ببرد

هر چند تعداد این افراد (همون هایی که با تحقیق خرید میکنند نه بر اساس قیمت )کم هستند اما این افراد هم مثل شما افرادی با درک و شعور بالا هستند
و به نظرم خدا توازنی ایجاد کرده که دختر و پسری که هر دو فضایل اخلاقی بالایی دارند با هم ازدواج کنند (هر چند این وسط ممکنه کلی خواستگار بیاد و به ارزش های شما پی نبرن اما فقط کافیه یک نفر قدر ویزگی های شما رو بدونه )

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خانوم مجرد

میبینم دوستام و خانومهایی که از خیلی لحاظ بهترن هنوز مجردن بعد خانومایی که ناز و عشوه دارن و در واقع میبینم که طبل تو خالی هستن ازدواج میکنن و جالبه که مدام دعوا دارن و خوشبختم نیستن اما انگار کلا اینجور خانوما رو ترجیح میدن

---

حرف خانم مجرد کاملا بیانگر حرفایی بود که من زدم

اما باید بگم که بین سیاست و ناز کردن دختر تفاوت خیلی عمیقی هستش
ناز کردن مثل این میمونه که شما صاحب مغازه اید و قیمت کفش 50 هزار تومن باشه و شما قیمت کفش رو 65 هزار تومن عنوان میکنید ولی بعد از کمی چونه زدن تخفیف میدید و همون 50 هزار تومن میفروشید (این وسط هیچ تقلبی صورت نگرفته و شما با اینکارتون احساس خوبی در طرف مقابل ایجاد کردید)

سیاست مثل اینه که قیمت کفش 50 هزار تومنه و شما 100 هزار تومن عنوان میکنید و در نهایت 70 هزار تومن میفروشید (این وسط به ظاهر شما سود کردید و طرف مقابل ضرر کرده اما در ادامه ...)

ناز کردن و سیاست ورزی هر دو هنر هستند اما تفاوتشان از اونجایی مشخص میشه که فرد مقابل شما اگر سیاست بورزید آزرده خاطر خواهد شد و بدنبال جبران و تلافی خواهد بود اما اگر ناز کردن رو بلد باشید و درست انجام بدید فرد مقابل احساس خوبی خواهد داشت (حداقل احساس منفی نداره) و از بدست اوردن هر چیزی به این شکل احساس مضاعفی بهش دست میده

برای همینه که معمولا در قبال ناز کردن از واژه خریدن استفاده میشه و نشون میده که کار با ارزشیه و به نظر من هر دختری باید بلد باشه

اما نکته دوم :
به نظر من شما خود واقعتیون باشید و سعی نکنید کار اشتباهی که اکثر دختر ها انجام میدند رو انجام بدید (منظورم سیاست ورزیه)

بازم میخوام مثال بزنم
خیلی جاها صداقت من باعث شده ضربات بدی بخورم و حس کردم اگر دروغ میگفتم این اتفاقات برام نمی افتاد ، برای همین چند بار تلاش کردم که در موقعیت های مشابه دروغ بگم اما چون ذاتا آدم دروغگویی نبودم ضربات بدتری خوردم و به این نتیجه رسیدم که گفتن حقیقت برای من بهتره چون سرشت من اینطوریه و من اینطوری بار اومدم و دروغ گفتن هرچند کار بدیه ولی به نوعی نیاز به هنر و استعداد داره و من بلد نیستم

شما هم که ذاتا دختر خوبی هستید و بلد نیستید سیاست ورزی کنید بهتره همون روال قبلی رو در پیش بگیرید
بعبارتی نباید مثل اون کلاغه بشید که خواست راه رفتن کبک رو ياد بگيره،راه رفتن خودش هم يادش رفت

در ضمن این رو هم درنظر بگیرید که خدا ناظر بر اعمال ماست و هدف از خلق شدن و زندگی کردن ما چیزی نیست جز امتحان کردن رفتار ما در شرایط خاص

همه پسرهای این سایت بخاطر خصلت های خوبی که دارید از شما تشکر کردند و شما رو ستایش کردند پس اون دو نفر خواستگار قبلیتون رو فراموش کنید و به همین راهی که در پیش گرفته بودید ادامه بدید چون کاملا مشخصه که همه این اتفاقات برنامه ریزی شده و از جانب خدا برای امتحان کردن شماست

موفق باشید

با سلام

طبیعت مرد طوری خلق شده که در رابطه با زن بیشتر طالب هست و طالب بودن و کمی به زحمت افتادن برای دستیابی ، هیجان و نیاز به احساس قدرت او را تأمین می کند . و طبیعت زن نیز طوری آفریده شده که مطلوب بودن برایش بیشتر دلچسب هست ، و چون حرکت از طالب باید به سوی مطلوب آغاز شود و مطلوب در موقعیت پاسخ دهی و پذیرش یا عدم پذیرش قرار می گیرد و برای آقایون بنا به دلایل عدیده ، کمی به زحمت به دست آوردن مطلوب مورد نظر ، نیاز به قدرتمند بودن را در آنها تأمین می کند ... وقتی مطلوب ( زن ) زود پاسخ پذیرش دهد و به اصطلاح بله بگوید ....نیاز به حس قدرتمند بودن او در این زمینه بی پاسخ می ماند و هیجانش فروکش می کند و بدون اینکه خودش هم متوجه باشد سیگنال مطلوب ضعیف است دریافت می کند ( چه بسا این سیگنال با محتوای مطلوب اصلاً خوانایی نداشته باشد و در واقع پیام نادرست باشد اما روی مرد اثر می گذارد چون آگاه از این سیگنال نیست) لذا این است که می بینی دخترانی که چندان شاید مقبول هم نباشند اما با ناز و ادا خود را غالب می کنند .

همه آنچه آمد به این معنا نیست که باید از این تاکتیک ( ناز و ادا ) برای به اصطلاح تور کردن یا خواستگار را به ازدواج راضی کردن استفاده کرد چون این راه فریبکاری هست . اما این استفاده را از آن می توانی داشته باشی که از رویه منطق روشنفکر مدار صرف در این رابطه بیرون آیید و کمی هم با نظر به خصوصیات طبیعی مردان و زنان پیش بروید . شما هم ذاتاً دوست دارید کسی برای به دست آوردن شما خودش را به زحمت و تلاش بیاندازد اما گرفتار آگاهی های روز و بخصوص روشنفکرانه که نوعی زمختی به زن می دهد شاید شده باشید


امیدوارم تونسته باشم روشن بیان کرده باشم

سلام هانیه بانو
ببین من خودم شبیه شما هستم ولی الان سالهاست ازدواج کردم ....برای تبیین صحبتهای فرشته مهربان رات کمی مثال می زنم....
1-مثلا اگه خواستگار ازت بپرسه که نطرت در مورد مهریه چیه لازم نیست بگی برای من کم ارزشه حتا اگه هم به این اعتقاد داری.(تو زندگیت بعدا ثابت کن که برات مهم نیست یا مقدارش رو در حدی بگو که نه خیلی کم باشه نه خیلی زیاد)....بنا بر این وقتی خواستگاری ازت می پرسه در جواب میگی هر چی عرف هست..باز اگه اصرار ورزید بگو این قضیه دست من نیست بهتر خونوادها در موردش حرف بزنن....بعد اگه پسر خوبی بود با خوانوادت صحیت کن که طیاد نباشه و به اعتقادات تو باشه...این یعنی تاکتیک
2-تو به داشن طلا در زندگی اهمیتی نمی دی ولی لازم نیست بگی حتی لازمه که مرد بدونه که برا زنش باید طلا بخره..حالا اگه خرید که خرید اگه نه که برا تو هم بی اهمیت بوده...
3-برای دادن احساس اعتماد به نفس به کسی لازم نیست زیاد ازش تعریف کنی..

تواضع گر چه محبوبست و فضل بیکران دارد
نباید کرد بیش از حد که هیبت را زیان دارد!

نیاز می بینم که توضیح زیر را هم بدهم که از پستم برداشت اشتباه نشه .

اینکه منظور این نیست که الکی هم خواستگاری و پاسخ را طول دهیم و ناز الکی صورت بگیرد . دقت کنید که اگر فرآیند خواستگاری و ازدواج روند طبیعی را طی کند امکان ندارد شما در یک جلسه به نتیجه برسید و مطمئناً فرآیند شناخت و دقت در این مورد کمی طول می کشد و لذا خود به خود پاسخ در صورت مثبت بودن سریع صورت نمی گیرد . از این رو اگر روند درست انجام شود و نگرش شما در مورد فرآیند ازدواج واقع بینانه باشد و طی مسیر هم درست باشد آنچه در اینجا به عنوان مسئله ذکر کرده اید اصلاً پیش نمی آید .


موفق باشید

سلام
از تموم دوستانی که وقت گذاشتند و تاپیک رو خوندن و نظر دادن بی نهایت سپاسگزارم.خط به خط نوشته هاتون برام ارزشمنده:72::72::72:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خانوم مجرد

سلام هانیه جان

شنیدی که میگن: وقتی کسی اندازه ت نیست به اندازه خودت دست نزن!!
شما ویژگیهات خوبه و منتظر کسی باش که تورو اونطور که خودت انتخاب کردی باشی، با کمال میل بخواد و تاییدت کنه و مهرت به دلش بیفته

---

ممنون از جواب قشنگت عزیزم.اعتماد به نفس بهم میده:72:

- - - Updated - - -

[آقای toojih
سلام
سپاسگزارم.بقیه ی دوستان خیلی لطف دارن بهم.از شما بیشتر ممنونم که بهم کمک می کنید در راستای موضوع تاپیکم مشکلاتمو حل کنم
من قطعا پیش فرض های منطقی رو مجددا برای اجازه به حریم شخصی تر زندگیم در بحث ازدواج تعریف می کنم که بتونه مسئله ی زیادی آسون گرفتنمو تحت الشعاع قرار بده
سعی من هم در اینه که بتونم ضعف های شخصیتیمو بشناسم و رفع کنم.اما ماهیت انتخاب شوندگی خانوم ها غالبا این فرصتو ازم میگیره که ذهنمو فارغ از تموم مسائل مرتبط با ازدواج فقط روی شخصیت شناسی خودم متمرکز کنم.این مسئله جزئی از روزهای زندگیم شده.امیدوارم که بتونم بهبود عملکرد رو به صورت موازی پیش ببرم
شما که بنا بود تعریف نکنین ولی نقض کردین نوشته هاتونو:18:
واقعا ممنونم.لطف کردید:72:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میشل

سلام هانیه جان،
سلام دوست من:72:
ما در حین ارتباط با هرکسی باید سنجش هم داشته باشیم.

اینطور نیست که یکی با شما در ارتباط باشه، بعد یه دفعه بره! حتما اشتیاقش بصورت تدریجی کم شده. (البته با این فرض که این کم شدن اشتیاق براساس مسائل واقعی نبوده، بلکه براساس حس اون فرد از رفتار شما بوده باشه.)

بنابراین اگه در حین ارتباط، حواست فقط سمت خودت، و سمت معیارهای خودت نباشه، و به خود رابطه و واکنش های تدریجی طرفت دقت کنی میتونی خیلی چیزا رو تشخیص بدی. و براساسشون رابطه رو تنظیم کنی. (مثلا جنبه طرف در مورد یه سری مسائل رو)
شاید مشکل من اینه که زیادی توی رابطه به همون معیارها و انطباق اون فرد باهاشون اهمیت میدم.ویژگی های ارتباطی شون ناخوداگاه پررنگ تر از فردیتشون میشه

اینجا مسئله ناز کردن نیست، مسئله اینه که این رفتار تا حدودی عجولانه به نظر میرسه. وقتی شما سوالی داری، دلیلی نداره که همون موقع زنگ بزنی و بپرسی. میتونی سوالت رو پیش خودت نگهداری وقتی که همدیگه رو دیدید ازش بپرسی.
منظورم از این جمله این نبود که صرفا با ظهور یه مسئله در ذهنم ایشونو در جریان قرار بدم.منظورم این بود که پیرو یه سری اصول دخترانه(که زیاد دیدم) وظیفه ی زنگ زدن جهت آشنایی رو روی دوش ایشون نمیزارم.من برای اجتناب از تصمیم آنی بر خلاف روحیه ی عجول واقعیم توی پروسه ی ازدواج کند پیش میرم:18:

من در مجموع فکر نمیکنم که مشکل از سیاست دخترانه باشه. مسئله اینه که تو از روابطت داری یاد میگیری که چطور منعطف تر و پخته تر برخورد کنی. یعنی از هر رابطه ای میتونی یه چیزی یاد بگیری و بیشتر به سمت شخصیت مطلوب خودت حرکت کنی.

کلا همه ما دوست داریم مورد احترام و تحسین واقع بشیم و در شأن خودمون باهامون برخورد بشه. اما اگه جایی حس کردیم اینطور نشده، اینکه علت رو در ناز نکردن و سیاست نداشتن ببینیم، میتونه یه اسنادسازی غلط باشه.
ارزش های درونی شده، پختگی و تدبیر در ارتباط برقرار کردن، و احترامی که یه فرد برای خودش قائله، همه در کنار همدیگه اون رو در چشم دیگران ارزشمند و خواستنی میکنه (چه بحث ازدواج باشه چه نباشه).
با ناز کردن ممکنه کسی جذاب تر به نظر برسه، اما با رفتار متین و درست هم قابل اعتماد به نظر میرسه. حالا دیگه بحث انتخاب مطرحه. یکی اون نوع خاص از جذابیت رو انتخاب میکنه و راه ناز کردن رو میره. یکی هم راه دیگه ای رو انتخاب میکنه. مهم اینه که هر راهی رو انتخاب کردیم (و به انتخابش مطمئن بودیم)، درش ثابت قدم باشیم. و اگه یه جایی نتیجه مطلوب نگرفتیم به فکر اصلاح مسیر و افزایش قابلیت هامون در همین مسیر باشیم نه تغییر مسیر. چون ممکنه جریان کبکه پیش بیاد که اومد راه رفتن کلاغه رو یاد بگیره... نمیدونم شایدم کلاغه بود که میخواست راه رفتن کبکه رو یاد بگیره...http://www.freesmileys.org/emoticons...animal-051.gif بالاخره هرکدوم که بود میگن راه رفتن خودش رو هم یادش رفته...
ممنون.عالی بود.رفع نقص های روابطم و ویژگی های مشکل سازم بهتر از اینه که مسیر نامناسبی رو طی کنم.به هر حال مهارت آموزی توی هر مورد بخشی از سیاست به حساب میاد

خلاصه هانیه جان، چیزیکه هستی خوبه، و نشون میده که ارزش های درستی برای خودت داری، اما همیشه جا برای کامل تر شدن هست...
اینو مطمئنم که تا رسیدن به کمال مطلوب راه زیادی در پیش هست
موفق باشی عزیزم.:72:

---

بازم ممنون:72:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط 1234567

سلام
سلام
هانیه خانم از پست دوم شما باز هم به این نتیجه گیری رسیدم که ویژگی های برتری نسبت به سایرین (منظورم سایر دختر ها) در مورد ازدواج دارید
:72:ممنون
دو نکته رو باید بگم

نکته اول : بله حق با شماست ، در کل چه مرد باشیم چه زن لذت رسیدن به دست نیافتنی ها خیلی خیلی بیشتر از لذت رسیدن به سحل الوصول هاست (حقیقتی تلخ اما واقعی)

من خودم به عنوان یک مرد در برخی موارد اگر همون اول کار حس کنم همه چیز تمومه و جواب دختر بله هستش سرد میشم و فعالیت کمتری رو برای بدست آوردن اون دختر لازم میبینم !!

اما اگر با دختری روبرو بشم که حس کنم بهش نمیرسم و شروط زیادی جلوی راه من بگذارند که این امر رو غیر ممکن کنه و در نهایت برخی شروط رو حذف کنند با میل فراوان ازدواج میکنم
این دقیقا همون سیاست زنانه ایه که من میگم.شاید فاقدش باشم

اگر شما هم بخواهید با سیاست ازدواج کنید قطعا در شکل گیری ازدواج موفقیت زیادی خواهید داشت اما آیا در ادامه زندگی هم موفق خواهید بود ؟ با قاطعیت جواب منفی میدم

وقتی شما نیاز مادی ندارید در راه ازدواج مهریه یه مانعه تا یک وسیله
پسری که دید شما مهریه نمیخواهید با خودش فکر کرد شما بی ارزش هستید و رفت و با دختری ازدواج کرد که مهریه 1500 سکه ای داره قطعا بعد از چند سال متوجه میشه چه حماقتی انجام داده
و سعی در تلافی از دختری که با او ازدواج کرده خواهد داشت و به همین دلیل زندگی خودش و دختری که با او ازدواج کرده رو نابود میکنه و خوشبختیشون از بین میره

اما پسری که با شما ازدواج میکنهشاید در ابتدا متوجه این ویژگی مثبت اخلاقی شما نشه اما به مرور زمان و با مقایسه زن خودش با زن دوستاش کم کم متوجه ارزش های شما میشه (منظورم یه چیزی مثل تبلیغ مغازه اول هستش)
افرادی که با مهریه بالا با دختری ازدواج کردند و فریب سیاست دختر رو خورده اند وقتی با همسر شما در خصوص ازدواج صحبت میکنند متوجه اشتباه بزرگ خودشون میشند
و به همسرتون تبریک میگند بخاطر اینکه با شما ازدواج کرده
این قواعد کلی در جای خودشون کاملا با ارزشن.من کاملا قبولشون دارم.اما گاهی فکر می کنم لذت زندگی این نیست که عمر کوتاه من آیینه ی پشیمونی برای آدما باشه.خلاف جهت رودخونه شنا کردن یه هنره اما ممکنه لذت های کوچیک و موفقیت هایی رو ازت سلب کنه که دیگران به راحتی کسبش می کنن.من واقعا مصمم هستم (مخصوصا در امور مالی) یه سری شروط بزارم(اما معقول)


میدونید چی میخوام بگم : منظورم اینه که اگر یک فرد شایسته و با کمالات که میتونه دختر خوب رو از بد تشخیص بده در مسیر شما قرار بگیره و با شما ازدواج کنه قطعا هم به خودش کمک میکنه و هم به شما کمک خواهد کرد تا هردو از زندگی لذت ببرد
قاعده ی احتمال فرد همسان و مناسب رو از من خیلی دور کرده:47:
هر چند تعداد این افراد (همون هایی که با تحقیق خرید میکنند نه بر اساس قیمت )کم هستند اما این افراد هم مثل شما افرادی با درک و شعور بالا هستند
و به نظرم خدا توازنی ایجاد کرده که دختر و پسری که هر دو فضایل اخلاقی بالایی دارند با هم ازدواج کنند (هر چند این وسط ممکنه کلی خواستگار بیاد و به ارزش های شما پی نبرن اما فقط کافیه یک نفر قدر ویزگی های شما رو بدونه )

اما باید بگم که بین سیاست و ناز کردن دختر تفاوت خیلی عمیقی هستش
ناز کردن رو خیلیییی بیشتر بلدم من:18:اما گفتم خدمتتون.درست نمیدونم تو آشنایی های ازدواج استفاده کنم.نمیدونم شاید اشتباه این کارم!

ناز کردن و سیاست ورزی هر دو هنر هستند اما تفاوتشان از اونجایی مشخص میشه که فرد مقابل شما اگر سیاست بورزید آزرده خاطر خواهد شد و بدنبال جبران و تلافی خواهد بود اما اگر ناز کردن رو بلد باشید و درست انجام بدید فرد مقابل احساس خوبی خواهد داشت (حداقل احساس منفی نداره) و از بدست اوردن هر چیزی به این شکل احساس مضاعفی بهش دست میده

برای همینه که معمولا در قبال ناز کردن از واژه خریدن استفاده میشه و نشون میده که کار با ارزشیه و به نظر من هر دختری باید بلد باشه

اما نکته دوم :
به نظر من شما خود واقعتیون باشید و سعی نکنید کار اشتباهی که اکثر دختر ها انجام میدند رو انجام بدید (منظورم سیاست ورزیه)

بازم میخوام مثال بزنم
خیلی جاها صداقت من باعث شده ضربات بدی بخورم و حس کردم اگر دروغ میگفتم این اتفاقات برام نمی افتاد ، برای همین چند بار تلاش کردم که در موقعیت های مشابه دروغ بگم اما چون ذاتا آدم دروغگویی نبودم ضربات بدتری خوردم و به این نتیجه رسیدم که گفتن حقیقت برای من بهتره چون سرشت من اینطوریه و من اینطوری بار اومدم و دروغ گفتن هرچند کار بدیه ولی به نوعی نیاز به هنر و استعداد داره و من بلد نیستم

شما هم که ذاتا دختر خوبی هستید و بلد نیستید سیاست ورزی کنید بهتره همون روال قبلی رو در پیش بگیرید
بعبارتی نباید مثل اون کلاغه بشید که خواست راه رفتن کبک رو ياد بگيره،راه رفتن خودش هم يادش رفت
دقیقا صحبت خانوم میشل هم همین بود.آره اینجوری میشه سیاست تصنعی.هر چیزی تصنعیش مخربه

در ضمن این رو هم درنظر بگیرید که خدا ناظر بر اعمال ماست و هدف از خلق شدن و زندگی کردن ما چیزی نیست جز امتحان کردن رفتار ما در شرایط خاص

همه پسرهای این سایت بخاطر خصلت های خوبی که دارید از شما تشکر کردند و شما رو ستایش کردند پس اون دو نفر خواستگار قبلیتون رو فراموش کنید و به همین راهی که در پیش گرفته بودید ادامه بدید چون کاملا مشخصه که همه این اتفاقات برنامه ریزی شده و از جانب خدا برای امتحان کردن شماست
من کاملا ایمان دارم به قدرت وجودی که همه چیزای دنیا رو طوری کنار هم میزاره که بنده هاش زندگی کردنو یاد بگیرن
موفق باشید

---

بابت زحمتی که کشیدید و نوشته های طولانیتون واقعا ممنون:72:

- - - Updated - - -

فرشته ی مهربان عزیز:72:
ممنون که به تاپیک من سر زدید:72:
مواردی که شما گفتید در مورد طبیعت زنانه و مردانه رو کاملا قبول دارم.من برادر ندارم.یه خواهر دارم که از خودم بزرگتره.و مادری که لبریز از شور و اشتیاق زنانه س.تا قبل از ورودم به دانشگاه از دختر های عادی خیلی خیلی دخترونه تر بودم.وارد دانشگاه که شدم 7-8 همکلاسی دختر در کنار 50-60 همکلاسی پسر داشتم.سال سوم به بعد هم گرایش ها جدا شد و من توی خیلی از کلاسام تنها دختر کلاس بودم.وارد محیط کاری که شدم همکارام خانوم های بیشتری بودن اما معمولا همکار مستقیم یا مسئول و خیلی های دیگه آقا بودن.من با یه روحیه ی دخترونه ی محض نمی تونستم توی هیچ کدوم دوام بیارم.متاسفانه زمینه های سوء برخورد و سوء تفاهم زیاد میشد.متعادل تر شدم.از بابت یه سری اصول.ذات دخترونه م سر جاشه،احساساتم،روحیه ی لطیفم و ..چیزی که این برخوردا و ارتباطات یاد گرفتم اینه که هدف گرا تر فکر کنم.کنترل احساسمو بیشتر دستم بگیرم.اصول منطقی رو بیشتر از بقیه به کار ببرم.(شاید متاسفانه!) با دودوتا چهارتای ریاضی وار پیش برم که احساساتم تحریک نشه.چون از نظر احساسی به شدت آسیب پذیرم.:47:من از خیلی از نظرا تمایزی بین خودم و آقایون در پیشبرد روند آشنایی نمیبینم.منطبق بر یه سری ذهنیات روشنفکری و در نقض تفاوت های ذات زنانه و مردانه.چند روزه که خیلی خیلی در این مورد خوندم.درست میگید زیادی در جهت منطق از اونی که باید باشم دور شدم :81:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

نیاز می بینم که توضیح زیر را هم بدهم که از پستم برداشت اشتباه نشه .

اینکه منظور این نیست که الکی هم خواستگاری و پاسخ را طول دهیم و ناز الکی صورت بگیرد . دقت کنید که اگر فرآیند خواستگاری و ازدواج روند طبیعی را طی کند امکان ندارد شما در یک جلسه به نتیجه برسید و مطمئناً فرآیند شناخت و دقت در این مورد کمی طول می کشد و لذا خود به خود پاسخ در صورت مثبت بودن سریع صورت نمی گیرد . از این رو اگر روند درست انجام شود و نگرش شما در مورد فرآیند ازدواج واقع بینانه باشد و طی مسیر هم درست باشد آنچه در اینجا به عنوان مسئله ذکر کرده اید اصلاً پیش نمی آید .


موفق باشید

---

شاید مشکل من اینه که این روند رو به درستی مدیریت نکردم تا حالا.امیدوارم که بتونم راه مناسب تری رو پیش بگیرم:72: