قطع نکردن رابطه و ترس از تنهایی

سلام دوستان توی تاپیک قبلیم در مورد این که با یه دختر ارتباط دارم براتون گفتم و گفتم که رفتارش نسبت بهم سرد شده.
دیدم اون تاپیک شلوغ شده گفتم یه تاپیک جدید بزنم در مورد مشکلم( که این تاپیک زیاد به مسئله قبلی ربط نداره بیشتر در مورد خودم هست)
...............................................
دوستان بخدا نمی دونم چیکار کنم خسته شدم از خودم از زندگیم همش می خوام رابطه رو با دختری که الان باهاش هستم بهم بزنم اما نمی تونم فکر این که بعد این رابطه تنها می شم دیوونم می کنه از تنهایی وحشت دارم به یه یار و یه همزبون نیاز دارم کسی که همیشه کنارم باشه پا به پام بیاد به ازدواجم خیلی فکر کردم ولی واقعا شریط ازدواج رو ندارم.
نگید سرت رو به یه چیز گرم کن که می دونم فایده نداره اخه تا حالا کاری نبوده من نکرده باشم ولی هیچ فایده ای نداشته. کل امیدم رو به زندگی و دانشگاه از دست دادم شاید باورتون نشه تنها ارزوی که الان دارم اینه که بمیرم.
اینقدر بقض دارم که دلم می خواد روی شونه کسی که درکم کنه از شب تا صبح گریه کنم.
بخدا این روزا مثل روانی ها شدم با این که کنار بخاری هستم و پتو روی تنم هست ولی می لرزم تپش قلب گرفتم و بعضی اوقات قفسه سینه ام درد می گیره.موهای سرم داره سفید می شه با این که 20 سالم هست
فقط خواهشا این تاپیک رو نبندید

یه جوری میگی تنهام که من اصن یه پسر جوون تو منطقه ی دور افتاده ی کویر تو یه اتاق خشتی تصور کردم که سالهاست بی کس داره اونجا زندگی میکنه!!
بعدشم که میگی به من نگین با کار دیگه خودمو سرگرم کنم!!تو دوس داری اینجا چی بشنوی؟اول اینو مشخص کن!!قرار نیس قبل از شروع یه کاری تصور کنی که قراره چه اتفاقی بیفته و بعدش بگی من نمیتونم!!باید واقعا بخوای که از این حالت بیای بیرون!!
اگرم واقعا میبینی مشکلات جدیه(همون چیزایی که تو پست آخر تاپیک قبل نوشتی)برو پیش یه روانپزشک که خیلی خیلی واجبه حتی از غذا خوردنت

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط reza 12

یه جوری میگی تنهام که من اصن یه پسر جوون تو منطقه ی دور افتاده ی کویر تو یه اتاق خشتی تصور کردم که سالهاست بی کس داره اونجا زندگی میکنه!!
بعدشم که میگی به من نگین با کار دیگه خودمو سرگرم کنم!!تو دوس داری اینجا چی بشنوی؟اول اینو مشخص کن!!قرار نیس قبل از شروع یه کاری تصور کنی که قراره چه اتفاقی بیفته و بعدش بگی من نمیتونم!!باید واقعا بخوای که از این حالت بیای بیرون!!
اگرم واقعا میبینی مشکلات جدیه(همون چیزایی که تو پست آخر تاپیک قبل نوشتی)برو پیش یه روانپزشک که خیلی خیلی واجبه حتی از غذا خوردنت

---

برم پیش روانپزشک چی بگم؟
بگم یه یار و یه همزبون می خوام کسی که همیشه کنارم باشه؟
بگم از تنهایی غم باد گرفتم و هر شب کلی خدارو به عالم و ادم قصم می دم که فردا چشمام باز نشه؟
هی چی می گی دادش من

چرا این کمبودت و نیازتو از خانواده ات شروع نمیکنی مگه آدم باید ازدواج کنه و به زنش محبت کنه و از اون محبت ببینه که راضی شه . خب

از خانوادهات مخصوصا از مادرت شروع کن. محبتتو الان که مجردی نثار مادرت کن و بذار اونم بهت بیشتر از قبل محبت کنه که از محبت ارضا

شی. هر وقت هم شرایط ازدواجت فراهم شروع در اویلین فرصت اقدام کن. اگه واقعا از ته دل بخوای ازدواج کنی و از خدا بخوای خدا خودش

شرایطش رو هم جور میکنه برات. فقط دنبال دختری باش که واقعا زن زندگی باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamr

چرا این کمبودت و نیازتو از خانواده ات شروع نمیکنی مگه آدم باید ازدواج کنه و به زنش محبت کنه و از اون محبت ببینه که راضی شه . خب

از خانوادهات مخصوصا از مادرت شروع کن. محبتتو الان که مجردی نثار مادرت کن و بذار اونم بهت بیشتر از قبل محبت کنه که از محبت ارضا

شی. هر وقت هم شرایط ازدواجت فراهم شروع در اویلین فرصت اقدام کن. اگه واقعا از ته دل بخوای ازدواج کنی و از خدا بخوای خدا خودش

شرایطش رو هم جور میکنه برات. فقط دنبال دختری باش که واقعا زن زندگی باشه.

---

دوست عزیز شاید باورت نشه ولی به خانواده هم خیلی محبت می کنم اصلا توی خانواده همیشه شوخ تبم و همه از رفتارم راضی هستن.
فقط نمی دونم چرا چند روزی هست یا بهتره بگم چند ماهی هست اروم و قرار ندارم همش می خوام یکی باشه که 24 ساعت باهاش باشم یکی که امید زندگیم باشه یکی که مثل خودم عاشق باشه خیلی دوست دارم ازدواج کنم ولی واقعا شرایطش رو ندارم.
نمی دونم درک می کنید حالم رو یا نه ولی یه احساس تنهایی عجیب دارم احساسی که فکر می کنم با ازدواج کردن برطرف می شه اونم با کسی که دوسش داشته باشم

- - - Updated - - -

دوست دارم یکی کنارم باشه که زندگیم رو به پاش بریزم.دوسش داشته باشم و اونم صادقانه دوسم داشته باشه

خودتون دارید میگید شرایط ازدواج رو ندارید اونوقت نشستیدید دست گذاشتیدید روی دست که چی بشه.خوب تلاش کنید اگه دانشجو هستن زودتر دانشگاه هتون رو تموم کنید برید سربازی و یه شغلی پیدا کنید .اینکه احساس تنهایی میکنید قابل درک هست اما باید بخواید که عوض بشید.شما الان درگیر یه رابطه احساسی بودید که براتون مثل یه یه داروی ارامش بخش چند ساعته بوده نه اینکه درمان بشید.کاملا از چنین روابطی دوری کنید که نه تنها درمان نیست بلکه بدتر هم خواهید شد .با دوستان هم جنستون برید گردش .با خانواده رابطتتون رو بیشتر کنید ورزش کنیدو هر راهی که سرگرم بشید.هروقت هم احساس تنهایی کردید با خدا راز و نیاز کنید و از خدا بخواید بهتون کمک کنه تا زودتر شرایطتتون اماده بشه و خودتون نیز براش تلاش کنید.از امروز به بعد به خودتون قول بدید و این حس رو کنار بذارید .

متاسفانه حال نگران کننده ایه. با سن کمی که شما دارین و نداشتن شرایط ازدواج نمیدونم چه راهکاری باید بهتون بدم. ولی خوبه خودتون رو

با ورزش و کارای گردهی سرگرم کنید که زیاد این تنهایی اذیتتون نکنه تا این برهه زمانی از سنتون رو پشت سر بذارید.

شما به بلوغ زودرس رسیدید که فقط با ازدواج مشکلتون حل میشه. حستون رو با خانواده اتون رو میان بذارید تا اگه تونستن براتون کاری بکنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستیلا

خودتون دارید میگید شرایط ازدواج رو ندارید اونوقت نشستیدید دست گذاشتیدید روی دست که چی بشه.خوب تلاش کنید اگه دانشجو هستن زودتر دانشگاه هتون رو تموم کنید برید سربازی و یه شغلی پیدا کنید .اینکه احساس تنهایی میکنید قابل درک هست اما باید بخواید که عوض بشید.شما الان درگیر یه رابطه احساسی بودید که براتون مثل یه یه داروی ارامش بخش چند ساعته بوده نه اینکه درمان بشید.کاملا از چنین روابطی دوری کنید که نه تنها درمان نیست بلکه بدتر هم خواهید شد .با دوستان هم جنستون برید گردش .با خانواده رابطتتون رو بیشتر کنید ورزش کنیدو هر راهی که سرگرم بشید.هروقت هم احساس تنهایی کردید با خدا راز و نیاز کنید و از خدا بخواید بهتون کمک کنه تا زودتر شرایطتتون اماده بشه و خودتون نیز براش تلاش کنید.از امروز به بعد به خودتون قول بدید و این حس رو کنار بذارید .

---

دانشگاه رو یک ترم دیگه تموم می کنم سربازی هم معاف شدم.
فقط یه جنس مخالف هست که می تونه منو اروم کنه مگرنه نمی دونم ممکنه چه بلایی سر خودم بیارم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamr

متاسفانه حال نگران کننده ایه. با سن کمی که شما دارین و نداشتن شرایط ازدواج نمیدونم چه راهکاری باید بهتون بدم. ولی خوبه خودتون رو

با ورزش و کارای گردهی سرگرم کنید که زیاد این تنهایی اذیتتون نکنه تا این برهه زمانی از سنتون رو پشت سر بذارید.

شما به بلوغ زودرس رسیدید که فقط با ازدواج مشکلتون حل میشه. حستون رو با خانواده اتون رو میان بذارید تا اگه تونستن براتون کاری بکنن.

---

داداش کارهای گروهی هم زیاد انجام می دم ولی بی فایده هست.
ققط یه جنس مخالف هست که می تونه ارومم کنه چون روز به روز دارم بدتر و بدتر می شم می ترسم اخرش کارم به تیمارستان بکشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m0341

دانشگاه رو یک ترم دیگه تموم می کنم سربازی هم معاف شدم.
فقط یه جنس مخالف هست که می تونه منو اروم کنه مگرنه نمی دونم ممکنه چه بلایی سر خودم بیارم

- - - Updated - - -


داداش کارهای گروهی هم زیاد انجام می دم ولی بی فایده هست.
ققط یه جنس مخالف هست که می تونه ارومم کنه چون روز به روز دارم بدتر و بدتر می شم می ترسم اخرش کارم به تیمارستان بکشه.

---

من فکر میکنم شما حتی اگه شرایطتتون در حال حاضر برای ازدواج اماده بشه هنوز به بلوغ فکری لازم برای اداره کردن یه زندگی نرسیدید.این نیاز تنهایی و نیاز به ازدواجتون قابل درک هست اما اینکه دارید خودتون رو به خاطر یه رابطه نابود میکنید به نظر من نشان از عدم بلوغ فکری شما هست.چند سال دیگه که بزرگتر شدید تازه متوجه میشید که ای دل غافل چقدر اون موقع که بیست سالتون بود فکر میکردید خیلی مشکلتون بزرگ هست.اما تنها کسی که متیونه بهتون کمک کنه خود شما هستید.رابطتتون هم کامل با اون خانم قطع کنید .

سلام
رفیق اشتباه نکن
"ققط یه جنس مخالف هست که می تونه ارومم کنه چون روز به روز دارم بدتر و بدتر می شم "
مطمئن باش هزار تا دختر دیگه هست که از اون دختر صد برابر ویژگی های بهتری دارن
منم وقتی17 تا 20 سالم بود از یکی خوشم میومد و تا حد مرگ دیوانه وار دوستش داشتم (البته نه رابطه ای بود نه حرفی و نه ...)
وقتی 21 سالم شد فهمیدم از یکی دیگه خوشم میاد و همینطور الا آخر

داروی تو گذشت زمانه و هیچ چیزی نمیتونه حالتو بهتر کنه
فقط باید بذاری زمان بگذره همه چیز درست میشه

مشکل از منو شما نیست
شما الان بواسطه سنت توی اوج نیازهای عاطفی هستی

اینکه میگن نیازتو از خانوادت تامین کن نشدنیه
اگه اینطوری بود هیچکس ازدواج نمیکرد

شما فقط باید صبر پیشه کنی
و اگر میبینی یه دختر بهت جواب منفی داده و سر حرفش مونده و بهت میگه دوستت نداره
دیگه بهش فکر نکن و براش پیام نفرست

اینطوری فقط داری خودتو کوچیک میکنی
دیگه از امروز بهش فکر نکن
میدونم که میگی نمیتونی و نمیشه
ولی به مرور زمان همه چیز درست میشه
اگه یه مدت نبینیش همه چیز یادت میره

از دل برود هر آنکه از دیده رود

موفق باشی

حدود یا ربع پیش رابطم رو با اون دختر قطع کردم.
یه کم گریه کردم اونم با صدای بلند.
الان ارومم اروم تر از همیشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m0341

داداش

---

من داداش نیستم آبجی ام.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamr

من داداش نیستم آبجی ام.

---

باشه ابجی

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamr

من داداش نیستم آبجی ام.

---

باشه ابجی

آقای m0341:
بگو ببینم تو دانشگاه با هیچ دختری دوست هستی؟ادوستی احساسی نمیگما دوستی معمولی که تو دانشگاه با هم بگید بخندید!؟
تو برو پیش روان پزشک همه اینایی که اینجا گفتی به اونم بگو!!به نظر من بشین از پست اولت تو این سایت همه رو رو ورق بنویس همونو ببر بهش نشون بده و داستانتو براش تعریف کن:حتما حتما اون خیلی خیلی بیشتر از ماها میتونه بهت کمک کنه!!اصلنم فکر حرف دیگران نباش که اگه بری پیش روانپزشک چی میگن،برو خودتو خالی کن،اگه بری میفهمی که راهایی رو بهت پیشنهاد میکنن که از این رو به اون رو میشی!!
تو از تنهایی زیاد نشستی با خودت فک کردی که اگه یه دختری تو زندگیم باشه چه کارایی براش میکنم،اینقدم به خودت تلقین کردی که جدی جدی فک کردی اگه یه دخترو داشته باشی قراره دنیا گلستان بشه!!تو خواهر نداری؟دخترا همش اون چیزی نیستن که بیرون و تو دانشگاه میبینیا،یه روی دیگه هم دارن که گاهی غیر قابل تحمله(دختر خانوما بهشون بر نخورها!!در مورد پسرا هم همینه)،برا همینه که میگم برا تو هنوز ازدواج زوده(چون نوع تفکرت در مورد ازدواج غلطه)!!چون به محض اینکه ازدواج کنی یه ماه اول شاید همه چی خوب باشه ولی از ماه دوم تازه حساب کار دستت میاد چه اشتباهی کردی!!بازم میگم اگه شرایطشو داری برو پیش یه روان پزشک
تو کدوم شهر زندگی میکنی؟یعنی تو اون شهر هیچ کلاسی !باشگاهی!چیزی نیس بری خودتو سرگرم کنی!!؟
بازم تاکید کنم::تو دانشگاه با دخترا هم دوستی یا نه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط reza 12

بازم تاکید کنم::تو دانشگاه با دخترا هم دوستی یا نه؟

---

دوست عزیز توی دانشگاه ما اصلا دختر نیست که بخوام باهاشون دوست باشم:حالا می شه بگی اگه بود و من باهاشون دوست بودم چه کمکی می تونستن به من بکنن؟

یه سوال دیگه باید برم پیش روانپزشک یا روانشناس؟(چون تصمیم گرفتم برم)

- - - Updated - - -

سر درد شدم ناجور دوست دارم سرم رو به دیوار بکوبم.
دوتا قرص اعصاب خوردم ولی فایده نداشت هنوز می خوام مثل ادم های دیوونه داد بزنم................
ای خداااااااااااا

من نیازت رو درک میکنم و حق داری، خصوصا تو این سن ولی باید بخوای و بتونی تا از این سن عبور کنی بعد آروم میشی.
تا خودت نتونی به خودت کمک کنی هیچ وقت طرز فکرت این نباشه که دیگری میتونه اینکارو واست انجام بده، منتظر نباش تا یه دختر یا همدم باشه و بتونی سرش رو روی شونه هاش بذاری و گریه کنی.
هیچ کس تو دنبا نباید مهربون تر از خودت نسبت به خودت باشه، دوست من خودت رو دوست داشته باش تا مورد دوست داشتن واقع شی.
چرا این ظلم رو به خودت میکنی ؟ چرا تو این سن که باید بهترین دوران زندگیت باشه نشستی خونه و قرص اعصاب میخوری؟ به خودت بیا .
تو الان سرشار از انرژی هست نذار تو این راه هدر شه در جهت مثبت ازش استفاده کن.
شما اگه الان هم بخوای ازدواج کنی نهایتا با یه دختر 19 ساله هست که قول میدم نمیتونه از لحاظ عاطفی طوری که میخوای درکت کنه و اون وقت ضربه ای میخوری از الان بدتر .
نذار لحظه های قشنگ زندگیت اینجوری هدر بشن، آدم های موفق رو ببین و زندگی اونا رو مطالعه کن.

در خصوص روانشناس یا روانپزشک باید بگم که اگر مشکل فیزیکی هم دارید که نیاز میبینی باید دارو مصرف کنی به روانپزشک مراجعه کن ولی اگر با گفتار درمانی مشکلت حل میشه به روانشناس مراجعه کن، ولی اول اراده کن .

بخدا خیلی دارم تلاش می کنم از صبح که رابطم رو با اون دختر بهم زدم بدتر شدم هرکار می کنم فکرم منحرف نمی شه بخدا.
دارم مثل دیوونه ها جون می کنم از زهنم بکنمش بیرون ولی زیاد موفق نبودم.
می دونم عشق نبود فقط وابستگی بود ولی دارم توی این وابستگی زار می زنم : بگید چیکار کنم که راحت فراموشش کنم و اینقدر عذاب نکشم؟( همین جوری مشکل داشتم اینم بهش اضافه شد)

اصن دوست صمیمی داری؟با دوستات بیرون میری؟تفریح بیرون از خونه داری؟
اگه جواب همه ی اینا منفی باشه زودتر برو دکتر
(چون میگی شخصیت شوخی دارم اینکه نمیتونی خودتو عرضه کنی بد ترین مشکله ولی خب بعضیا شخصیتشون درون گراست و بدون این کارا هیچ مشکلیم ندارن)همین گفتگو ها باعث میشد از خودت رضایت داشته باشی و بتونی بهتر احساستو کنترل کنی (خود این احساس رضایت از خودت باعث میشد خیلی از این فکرایی که الان میکنیو نکنی!!)
از من میشنوی برو یه کلاسی چیزی ثبت نام کن!!بگرد دنبال گروه های خاص تو شهرتون ،اصن بهترین گروه به نظرم گروه کوهنوردیه میتونی اونجاها عضو بشی که دامنه ی ارتباطیت بیشتر بشه
وگرنه با خونه نشستن هیچ اتفاقی نمیفته:نری یهو اونجاها ثبت نام کنی بعدش تند تند عاشق بشیا!!من دوستی احساسی نمیگما،اینکه تو دانشگاه از این ارتباطات غیر احساسی زیاده به خاطر اینه که تو دانشگاه خیلی آدمای برون گرا هستند که باهم مچ میشن و میتونن بدون عشق خوش بگذرونن(وگرنه هر نفر باید همزمان عاشق 4 5 نفر میشد!!هر چند بعضیا میشن اولش ولی بعد درست میشه d:) اگه تو هم شانس داشته باشی تو اون گروه ها هم اینجور آدما معمولا پیدا میشن
عزیز دلم این تنهایی خیلی بده!!این تنها بودنم فقط در نبود دختر اطرافت تعریف نمیشه بلکه فک کنم شما کلن تنهایی یا دوست صمیمی نداری و یه جورایی از اجتماع دوری!!که این خیلی بده که باعث شده فک کنی اگه ازدواج کنی درست میشه!!من یادمه از اون موقع هایی که بچه بودم زیاد نمیتونستم دوست پیدا کنم همیشه با مامانم میرفتم بیرون و بعد مامانم منو با بقیه دوست میکردd:(یادش بخیر) ولی از یه جایی دیگه به خودم گفتم قرار نیست بازم مامانت بره برات دوست پیدا کنه که خودت باید بگردی آدمایی که باهاشون سازگاری پیدا کنی!!
منم به نظرم هر چه زودتر بگرد دنبال اون گروهایی که گفتم،یا مثلا کلاس زبانی چیزی(تا میتونی هم از دخترای نوجوون دوری کن که بدتر میشه مشکلت البته باید بگم جان هر کی دوس داری دوستای هم جنس خودت پیدا کن که با اونا بیشتر خوش میگذره)

کلن دیگه فیلمای عاشقانه کتابای عاشقانه فکرای عاشقانه هم نکن و نبین و نخون!!
وقتی میگم فکر عاشقانه هم نکن یعنی اگه با دختری تو اون جاهایی که گفتم ارتباط پیدا کردی موضوع رو دو نفره نکنی!!یعنی باهاش قرار نزاری بیرون گردش و ایناها.... وگرنه میشه همون دختری که الان برات مسکل درست کرده!!سعی کن ارتباطت تو جمعای چند نفری باشه نه شخصی
به نظرم اگه یه جوری با دکتر رفتن مشکل داری کارایی که گفتمو در نظر بگیر و اگه میتونی بری دکتر حتما برو یه مشورت از دکتر بگیر چون خیلی بهتر راهنماییت میکنن!!
ببین اونجوری که تو اون تاپیک اولت گفتی(اون آخرش)حتما باید بری پیش روانپزشک

دوست عزیز reza 12 ازت ممنون که بهم کمک می کنی واقعا از صحبت هات خوشم امد و روم تاثیر گذاشته و به دقت دارم می خونمشون.
یه گروه هم توش عضوم یه گروه هنری هست که تازگی ها ازش فاصله گرفته بودم امشب دوباره رفتم پیش بچه ها روابطم رو باهاشون بیشتر می کنم.
من تا پنج شنبه یعنی هفدهم میرم خودم رو سرگرم می کنم و از همین جا بهتون قول می دم وقتی برگشتم حس و حالم رو عوض کرده باشم.
میرم با بچه های گروه

حالا شدی پسر خوب
هیچ کس به اندازه ی خود آدم نمیتونه به خودش کمک کنه

رفیق
اول از همه یه چیزی بهت بگم

هیچوقت فکر نکن یاد اون دختر رو میتونی از ذهنت بیرون ببری
مطمئن باش تا 20 30 سال دیگه هم یادت میمونه (هر چد خیلی کمرنگ تر از حالا)

من اگه میگم درکت میکنم چون همچین حالتی رو تجربه کردم
مثل یه موج سینوسی میمونه درست وقتی که فکر میکنی دیگه به اون دختره حسی نداری و کاملا بیخیال شدی دوباره همه احساساتت برمیگرده

من یه دختری رو دوست داشتم و اونم از شدید ترین نوعش منم مثل شما بودم شرایطم جور نبود و نتونستم کاری بکنم
ولی با اینکه 3 سال میگذره از اون ماجرا و چند ماه پیش دختر مورد نظر ازدواج کرد
هنوزم غصه میخورم که چرا با من ازدواج نکرد (تا وقتی که ازدواج نکرده بود تا آخرین لحظه امید داشتم که برگرده)

من توی این مدت یه دختر دیگه رو دیدم هرچند اونم فعلا نشده (لعنت به این شرایط ازدواج که وقتی بدست میاد که باید نوه هاتو ببینی):101::320::102:
ولی از وقتی اون دختر رو دیدم به هیچ وجه به دختر قبلی فکر نمیکردم (به قول شاعر که میگه : عشقای قبل از تو سوء تفاهم بود ....)

تقریبا میشه گفت با عاشق شدن یه قسمتی در هر فرد تشکیل میشه که دیگه نمیتونی خالیش بذاری یا باید طرف قبلیو توش نگه داری یا اگه طرف قبلی رو فرستادی بیرون باید یکی دیگه رو جایگزین کنی

عشق بوجود میاد اما از بین نمیره
در نهایت میشه تبدیلش کرد به نفرت (احساسات منفی که بیشتر به خودت لطمه میزنه)
یا تعویضش کرد (احساسات مثبت و حتی گرم تر از قبل)


ولی چون شرایط ازدواجت جور نیست نمیتونی تعویضش کنی یا بعبارتی دیگه عشقتو جایگزین کنی هر چند باید همسر آیندت از همه جوانب نسبت به فرد قبلی سر تر باشه تا بتونی اون دختره رو فراموش کنی

اینم از ما گفتن که هیچ درمان و دارویی نداره و چاره اش فقط صبر و گذر زمانه
و خودتو کنترل کن و دیگه بهش فکر نکن هر وقتم فکرش مجدد اومد به یادت سعی کن خودتو آروم کنی

کم کم میتونی بهش فکر نکنی فقط توقع نداشته باش که بعد از یه هفته میتونی خیلی راحت فکر کردن بهش رو متوقف کنی این کار زمانبره

خودت میگی وابسته شدم پس...

راستی یه داستانی بود بابای من چند سال پیش تعریف میکرد و من دقیقا یادم نیست ولی یه چیزی توی این مایه ها بود
یه بار یه نفر میره تیمارستان (بلا نسبت همگی) بعد میبینه یه نفر رو با طناب بستن به یه تخت و دارن آمپول آرام بخش بهش میزنن و طرف هم مدام داد میزد لیلا لیلا لیلا:grief:
میپرسه این آقا چرا اینجوری شده میگن این بنده خدا یه دختری (لیلا) رو میخواسته بهش ندادن اینه که اینجوری شده
بعد میره چند تا اتاق اونورتر میبینه یه مرده رو با زنجیر بستن به تخت و 5 6 تا پرستار اینو گرفتن دوسه نفرم دارن امپول میزنن بهش و مرده داره داد میزنه لیلا لیلا لیلا:grief::grief::grief:
میپرسه این مرده چرا اینجوری شده اونم لیلا رو میخواسته که بهش ندادن میگن نه اتفاقا این همونیه که با لیلا ازدواج کرده :58:
تو هم حالا فکر نکن اگه به اون دختره میرسیدی چی میشد مطمئن باش طرف آنچنان آش دهن سوزی هم نبوده نبوده (تو خیابون ریخته والا :biggrin:)


همگی اینا نظرات شخصی من بود
موفق باشی

همینکه شما تلاش می کنی که او را فراموش کنی یعنی تمرکز روی او . توقف فکر یعنی اینکه اصلاً رها کنی . یعنی نه به یادش باشی نه اینکه تلاش کنی فراموشش کنی . یعنی رهاش کنی . یعنی ذهنت را مشغول امورات دیگر کنی .

در ضمن بعضی دوستان که توصیه به برقراری ارتباط با دخترای دیگر به عنوان دوست اجتماعی می کنند و سفارش می کنند احساسی نشو باهاشون باید بگویم وقتی فردی اینچنین گرفتار یک رابطه می شود یعنی پتانسیل بالایی برای تمرکز احساسی روی دختر و وابستگی دارد که البته ناشی از نیاز به ازدواج هست و بهتره تا وقتی شرایط ازدواجش مهیا نشده برای در امان ماندن از آسیب های اینچنینی مواظب باشه که در مواجهه با دخترها و تمرکز روی آنها قرار نگیرد البته این توصیه به دخترها در رابطه با پسرها نیز هست


موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

در ضمن بعضی دوستان که توصیه به برقراری ارتباط با دخترای دیگر به عنوان دوست اجتماعی می کنند و سفارش می کنند احساسی نشو باهاشون باید بگویم وقتی فردی اینچنین گرفتار یک رابطه می شود یعنی پتانسیل بالایی برای تمرکز احساسی روی دختر و وابستگی دارد که البته ناشی از نیاز به ازدواج هست و بهتره تا وقتی شرایط ازدواجش مهیا نشده برای در امان ماندن از آسیب های اینچنینی مواظب باشه که در مواجهه با دخترها و تمرکز روی آنها قرار نگیرد البته این توصیه به دخترها در رابطه با پسرها نیز هست


موفق باشید

---

من لازمه بگم چند سال پیش مشکل این آقا رو با درجه کمترش داشتم و دقیقا هر چی گفتم بر گرفته از تجربه ی شخصی خودم و چیزی که تو این روابط و در دوستان خودم دیدم بود
اعتقاد شخصی من:کسی که نتونه احساسش رو کنترل کنه هیچ وقت به درد یک زندگی مشترک نمیخوره(در ضمن تاکیدم کردم که این ارتباط فقط و فقط در جمع های دوستانه باشه و نه شخصی و دو نفره!!)

سلام برادرخوب

. من هم مث شما این دوره روگذروندم. تا دوراین ارتباطات روخط نکشی بزرگ نمیشی.

قضیه رو به سرخودت فیلم هندی نکن. تا داروی تلخ قطع ارتباط رو نچشی درآینده احساسات خوب روتجربه نمیکنی آرزو کن این داروتلخ تلخ باشه تابیشتراثرکنه.

فرشته ی مهربان!!
عجبااااا....

- - - Updated - - -

فرشته ی مهربان!!
عجبااااا....