پارادکس احساساتم نسبت به ازدواج

سلام دوستان
پسری هستم 29ساله کارمندم و تا جایی که بتونم به اخلاقیات پابندم تو دوران دانشگاه به خانمی علاقمند شدم دختر با حیا و باوقاری بود ولی چون شرایطشو نداشتم تا ترم هفتم بهش نگفتم. احساس میکردم اونم به من علاقه داره خیلی وقتا به همدیگه زل میزدیم و چشمام به چشاش قفل میشد تا اینکه از طریق خواهرم موضوع رو مطرح کردم ولی گفته بود که اخرای ترم ششم نامزد کرده
به خواهرم گفته بود که به من علاقه ای نداشته ولی گلایه کرده بود که چرا زودتر بهش نگفتم . خلاصه تا یکسال بعد از تموم شدن دانشگاه همه وجودم پر شده بود از خشم تقریبا داشتم دیونه میشدم با خودم حرف میزدم بدون دلیل بعضی وقتا داد میزدم و اگه چیزی تو دستم بود پرتش میکردم گوشه گیر شده بودم بعضی شبا گریه میکردم . الان با وجود اینکه به ازدواج نیاز دارم اما به هیچ دختری علاقه ندارم با وجود اینکه میدونم ممکنه دخترای زیادی باشن که از اون بهترهم باشن . هنوز علامت سوالای زیادی تو ذهنمه . برام خیلی مهمه که بدونم به من علاقه داشته یا نه بعضی وقتا دزدکی بهم زل میزد و وقتی متوجه میشدم سرشو مینداخت پایین . بعد دانشگاه دیگه ازش خبر ندارم . دیگه میترسم به احساساتم اعتماد کنم . با وجود همه این حرفا نیاز به ازدواج دارم

سلام اقای امیدوار :72:

میدونم اگه این اتفاق برا منم میافتاد چقدر حرص میخوردم

اما کار درست اینه که قضیه رو عاقلانه بررسی کنید

اون خانوم چند سال پیش ازدواج کرده و الان احتمالا بچه هم داره و شما تو سن 29 سالگی داری به خاطره هات فک میکنی

واقعا تو گذشته سیر کردن انرزی ادم رو تحلیل میبره و عقب میمونی میبینی ساعت ها داری تو خیالت گذشته رو مرور میکنی بازسازی میکنی بعضی جاهاشو اهسته میبینی به حالت

فیلم هندی بعضی جاهاشو تکرار میکنی در حالی که طرفت داره با همسرش خوش میگذرونه

ادما یه ویزگی دارن اونم اینه که وقتی کسی رو دوست دارن دورادور احساس میکنن اونم عاشقشونه احتمال 50 50 بذار که ایشون اصلا علاقه ای به شما نداشته و یه ثانیه هم بهت فکر

نکرده همون طور که خودش هم گفته بازم زندگیتو اینطوری عقب مینداختی

منم یه دخترم اگه کسی رو دوست داشته باشم و احتمال بدم اونم منو میخاد اگه مورد ازدواج جدی پیش بیاد حتما به گوشش میرسونم که دارم ازدواج میکنم

پس اگه دوستون داشت حتما میفهموند که داره ازدواج میکنه ازون گذشته حتما همسرشو دوست داشته که بله داده و رفته ...

حالا فرض رو میذاریم به این که اونم شما رو میخاسته حالا که چی ؟ اون ازدواج کرده و شما بیشتر ازین باید عذاب وجدان داشته باشید که به نگاهاش فکر کنید چون اون شوهر داره تا اینکه

ازین ناراحت باشین که چرا زودتر اقدام نکردی

بهر حال عاقل باشین و به صورت جدی برا ازدواج اقدام کنید چون جوونی داره میگذره ولی هنوز دیر نشده

مطمان باش اگه واقعا بخای عاشق شی و کسی رو دوست باشی حتما همسری پیدا میکنی که عاشقش خواهی شد و حرص خواهی خورد که چرا خودم رو با اون فکرها عذاب میدادم در

حالی که میتونستم اینقدر خوشبخت شم...

موفق باشی

خب منم یدخترم اگه بکی از همکلاسیام بهم زل بزنه واسم علامت سوال میشه چرا شاید فکر کنم اشتباه متوجه شدم گاهی نگاش کنم ببینم نگام میکنه یا نه .
یا شاید بکی از دوستاش بهش گفته شما گاهی نگاش میکنین اونم گاهی زیر زیرکی نگا میکرده بببینه درسته یا نه.
اگه دوستتون داشت نامزد نمیکرد که.
گلایع اشم شاید از این بابته که مثلا یه تعارف بخواهرتون کرده باشه که اگه زودتر میگفتین شاید روتون فکر میکرده یا هرچی. ولی از رو دوست داشتن ک حتما نبوده. شاید با خودش فکر میکردهه شما ممکنه مورد مناسبی میبودین یا اینکه ازدواجش سنتی بوده خب شما دوستش داشتین همرشتش بودین شاید مناسب تر میدونستتون میدونین گاهی دخترا فکر میکنن پسری ک دوستتشون داره از اونس ک سنتی میاد سراغشون بهتره. !!!

بهرحال الان وقتشه اینچیزا رو فراموش کنین اون الان خوش و خرم داره ندگیشو میکنه شما ایندتونو الکی خراب میکنین. با این فکرا اگه ازدواج هم بکنین مطمعن باشین زیاد موفق نمیشین چون همش میخواین طرفتونو با اون دختر مقایسه بکنین.
از گجا معلوم همسر خوب و شایسته ای واستون میشد. ؟
شما فقط یه بعد رفتاریشون تو محیط دانشگاه دیدین هنوز به شناخت کامل نرسیدین. نمیدونین تو محیط خونه در جایگاه همسری چگونه رفتار میکردن.
شاید بیسری مشکلات و رفتارایی برمیخوردین که الان بجای عاشق دلخسته بودن ازشکن تنفر داشتین و عاصی شده باشین:)))
بگذشته و چیزی که از دست دادین فکر نکنین بجاش یاد بگیرین و تجربه کسب کنین. همیشه بدونین که هیچوقت دیر نیست.:) پیشنهاد میکننم اول اوشونو از ذهنتون پاک کنین بعدا شروع به ساختن یه زندگی جدید بکنین خیلیه هااا تا این سن بفکرشون بودسن.
من بیشتر فکر میکنم چون بهشون نرسیدین حسرت میخورین اگه بهشون میرسیدین مدتی میگذرونیدین و میفهمدین اوشونم دوستتون دارن اینقد که الان تو فکرشون هستین نبودین.

عشقای دست نیافتنی زیاده مگه همین یکی تو دنیا بوده.نگران نباشین چون تا حالا تنا بودین فکر میکنین دیگه عاشق نمیشین.چون تمام این سالهارو بیاد ایشون گذروندین.

سلام آقای امیدوار

خانم فرشته اردیبهشت نظر خوبی دادن.

من پیشنهاد می کنم این تاپیک را هم بخونید:

احساس بی عرضگی و افسردگی بعد از ازدواج دختری که عاشقش بودم

همین طور فکر می کنم اگر در مورد خود موضوع ازدواج مطالعه کنید و مدتی مقالات این تالار را بخوانید و خواستگاری های مختلف برید ان شاالله این حستان به مرور تعدیل می شود.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

سلام آقای امیدوار

خانم فرشته اردیبهشت نظر خوبی دادن.

من پیشنهاد می کنم این تاپیک را هم بخونید:

احساس بی عرضگی و افسردگی بعد از ازدواج دختری که عاشقش بودم

همین طور فکر می کنم اگر در مورد خود موضوع ازدواج مطالعه کنید و مدتی مقالات این تالار را بخوانید و خواستگاری های مختلف برید ان شاالله این حستان به مرور تعدیل می شود.

---

اتفاقا الان اومدم این لینک و واستون بذارم .این لینک و مطالعه کنین دیگه فکر کنم همچین احساساتی سراغتون نیاد.
فکر کنم یکی از مدیران هم نظرات خوبی دادن. حتما بخونینش.
موضوعشون کاملا شبیه موضوع شماست.

دختر بی خیال
دوست عزیز من هیچ وقت احساس بی عرضگی نکردم و اگه بازم چند سال برگردم به عقب با همون شرایط بازم همین کارو میکنم چون تو اون شرایط سکوت عاقلانه ترین کار بود هر چند از درون داشتم داغون میشدم ولی هیچوقت از سکوت سه چهار سالم پشیمون نیستم اینو گفتم که بدونین انقدر هم که دوستان گفتن احساساتی نیستم فقط ارزو این بود که حرف دلمو بهش بگم و یه خوده بار سنگین ناگفته هام سبک بشه و فکر کنم حق هر انسانی که حداقل حق ابراز عشقشو در یه چارچوب منطقی داشته باشه اما شرایط طوری پیش رفت که از این حق هم محروم شدم

فقط اين به ذهنم رسيد حكمت بعضي اتفاق ها زماني براي ما مشخص ميشه كه مدت زيادي از ش فاصله گرفتيم.
به هر دليلي ايشون قسمت شما نبودن .اين فكر به جز اين كه باعث آزار شما بشه چه ثمره اي داشته؟؟؟
خدایا حکمت قدمهایی را که برایم برمی داری برمن آشکار کن

تا درهایی را که به سویم می گشایی ندانسته نبندم

و درهایی که می بندی به اصرار نگشایم.

آدم ها در لحظه اي كه قرار دارن بهترين تصميم رو ميگيرن .شما هم بهترين تصميم رو اون زمان داشتيد.

دختر بی خیال
دوست عزیز من هیچ وقت احساس بی عرضگی نکردم و اگه بازم چند سال برگردم به عقب با همون شرایط بازم همین کارو میکنم چون تو اون شرایط سکوت عاقلانه ترین کار بود هر چند از درون داشتم داغون میشدم ولی هیچوقت از سکوت سه چهار سالم پشیمون نیستم اینو گفتم که بدونین انقدر هم که دوستان گفتن احساساتی نیستم فقط ارزو این بود که حرف دلمو بهش بگم و یه خوده بار سنگین ناگفته هام سبک بشه و فکر کنم حق هر انسانی که حداقل حق ابراز عشقشو در یه چارچوب منطقی داشته باشه اما شرایط طوری پیش رفت که از این حق هم محروم شدم

- - - Updated - - -

دختر بی خیال
دوست عزیز من هیچ وقت احساس بی عرضگی نکردم و اگه بازم چند سال برگردم به عقب با همون شرایط بازم همین کارو میکنم چون تو اون شرایط سکوت عاقلانه ترین کار بود هر چند از درون داشتم داغون میشدم ولی هیچوقت از سکوت سه چهار سالم پشیمون نیستم اینو گفتم که بدونین انقدر هم که دوستان گفتن احساساتی نیستم فقط ارزو این بود که حرف دلمو بهش بگم و یه خوده بار سنگین ناگفته هام سبک بشه و فکر کنم حق هر انسانی که حداقل حق ابراز عشقشو در یه چارچوب منطقی داشته باشه اما شرایط طوری پیش رفت که از این حق هم محروم شدم

بچه ها من واقعا نمی فهمم اینجا چه خبره ؟
از یه طرف اگه دختری بیاد و بهتون بگه : "یکی داره مدام نگام می کنه ، آیا بهم علاقه داره ؟ " بر می گردید می گید نه عزیزم . اگه علاقه داشته باشه که میاد بهت میگه . پسرا همه اینجوری اند و تو نگاه می کنی که اونم نگاه می کنه و مبادا فکرت رو مشغول کنی . بعد اگه همین دختر برگرده بگه " خب حالا شاید شرایطش رو نداره . من خواستگار دارم . چیکار کنم ؟" بر می گردید می گید به خواستگارت فکر کن. اون اگه دوستت داشت اقدام می کرد و از این حرفا.....
از یه طرف دیگه اگه پسری بگه من به خانمی علاقه دارم ، اما تا یکی دو سال شرایطش رو ندارم ، بر می گردید می گید اقدام نکن و بی خیال بشو .... . مثلا اگه همین آقا دو سال پیش اومده بود و گفته بود من شرایطش رو ندارم به جون ویس می گفتید بی خیالش بشو . بدون اینکه فکر کنید شاید نتونه هرگز فراموشش کنه .

حالا از این طرف این آقا اومده میگه با نگاه بهش می فهموندم که دوستش دارم .(بالا می گفتید کسی با نگاه نشون نمیده دوست داره طرف رو) اما چون شرایطش رو نداشتم اقدام نکردم.(کاری که شما توصیه می کنید) بعد که شرایطش پیش اومد رفتم و بهش گفتم . دیدم دیر شده و نامزد کرده . (نتیجه کار پیشنهادی شما)
حالا هم بهش می گید بی خیال . اون دختر اگه تو رو می خواست موقع نامزد کردن یه جوری به گوشت می رسوند که داره نامزد می کنه (در حالی که در جواب همون دختر گفته بودید اگه دوستت داشت اقدام می کرد و اگع خواستگار داری به خواستگارت فکر کن. ) و همیشه هم توصیه اکید می کنید که دخترا عشقشون رو ابراز نکنن !!

خدایی خودتونم می دونید دارید چی می گید ؟؟
توهین نمی کنمااااا . سوال پیش اومده به جون ویس

احساس می کنم عین این فرمولای فیزیک راه حل ها رو حفظ کردید و هر کدوم رو تا یه کیس شبیه پیدا میشه پیاده سازی می کنید. بابا با عناصر شیمیایی و قوانین فیزیک سر و کار ندارید که . اینجا آدم ها هستن و هزار تا پیچیدگی هاشون !!!

یاد این داستان افتادم
ملانصرالدین را گفتند:فلان کس در پشت بام معطل مانده.چه کنیم؟گفت طناب بیاورید.یک سر طناب را بربام بیفکنید تا وی بر کمر خویش بندد.چنین کردند.آن گاه گفت حالا کمک کنید و سر دیگر طناب را محکم بکشید...کشیدند. آن بینوا با مخ از بام بر زمین افتاد و در دم جان سپرد!ملا را دیدند که میگریخت و دست حسرت بر سر میزد.ومیگفت دریغا که من بارها به همین ترتیب در چاه فرو افتادگان را نجات داده بودم(!)ندانم که این بار چرا چنین شد!!!!!

بابا همه چیز رو که با یه راه حل ، حل نمی کنن !!!

اینم نمونه لینک مشابه . داغ داغ
http://www.hamdardi.net/thread-31932.html
ضمنا می دونم قراره بابت این حرفام همون حرفای ثابت و تکراری رو بشنوم

چی باید بگن؟ بگن که حالا که از دستش دادی بشین غصه بخور اصلا هم نباید ازدواج کنی ؟بگن برگرد با ساعت زمان و بهش دوباره پیشنهاد بده و باهاش ازدواج کن؟!!!!!!!!!!!!!
اصلا اینایی که جمع میبندی و میگی شما ها اینا کیان؟

veis@

شما از مقایسه تاپیک ها دچار اشتباه نشید.

این عزیزی که اینجا تاپیک زده فرق داره. ایشون به دختر خانمی در دانشگاه علاقه مند بوده و به دلیل شرایطش پا پیش نذاشته. و در اخر به خواهرشون گفتن تا اون خانم صحبت کنه. حالا اینکه چرا اون موقع قبل از نامزدی اون خانم موضوع را مطرح نکردن دیگه گذشته و مربوط به سالها پیش هستش و لزومی نداره دوباره ایشون به این موضوع فرسایشی فکر کنن.

در تاپیک دیگری خانمی گفتند که یک اقا پسری بهشون نگاه می کنه و می خواهند بدونند که بهشون علاقه دارند یا نه. خب ما که از دل و فکر اون اقا پسر خبری نداریم.
و مجبوریم بگیم که به اون نگاه ها اهمیت ندهند. چرا که:

1- اولا اون اقا پسر اصلا ممکن هستش هیچ علاقه ای نداشته و فقط نگاه کنه.
2- ممکن هستش علاقه داشته باشند. خب در این صورت خود اقا پسر باید جلو بیان و بگند که علاقه مند هستند. دختر خانم که خودش نمی تونه بره جلو بپرسه ایا شما به من علاقه دارید که نگاه می کنید؟؟!!!!!!!!!

فرشته جان مگه من با عصبانیت حرف زدم که شما با عصبانیت جواب میدی ؟؟

در مورد این آقا من حرفی نزدم. خواستم یه موردی که نتیجه پیشنهادهای قبلی دوستانه بهشون نشون بدم. در واقع من گذشته رو نشون دادم. این آقا که دیگه کارش از این چیزا گذشته و باید فراموش کنه.
خواستم به اون دختری که در تاپیک قبلیه و دخترا و پسرای دیگه این همه با اطمینان جواب داده نشه . خواستم ببینن در آینده با اون پیشنهاد ها چه اتفاقی برای این افراد می افته که نمونه ش این آقاست.

ضمنا اونایی که جمع بستم اصلا در ذهنم نیست که کیا هستن. چون من به اسم بچه ها خیلی نگاه نمی کنم و همیشه فقط حرفارو می خونم.
شما هم انقد عصبانی نباش. خوب نیست :72:

من نمیدونم چی بگم ....من مشکل 5 و6 سال پیش این آقا را دارم با این تفاوت که من یک دخترم و اون طرف به من نگاه میکنه و هیچ اقدامی نمیکنه و دوستان همه میگن پسرا همین جوریند وبه همه نگاه میکنند و به نگاهشون دل نبند و از طرف دیگه تاپیک اقای omidvar01, !!!!!!!!منم مثل veis با خوندن این تاپیک تقریبا مشابه ، دچار پارادوکس شدم .......

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmahmood

veis@

شما از مقایسه تاپیک ها دچار اشتباه نشید.

در تاپیک دیگری (منم موضوعم همون تاپیکه آقا امیر) خانمی گفتند که یک اقا پسری بهشون نگاه می کنه و می خواهند بدونند که بهشون علاقه دارند یا نه. خب ما که از دل و فکر اون اقا پسر خبری نداریم.
و مجبوریم بگیم (کی ما رو مجبور کرده ؟؟؟ ما می تونیم بگیم اکثرا این طور نیست ، حالا شاید مورد شما استثناء باشه ) که به اون نگاه ها اهمیت ندهند. چرا که:

1- اولا اون اقا پسر اصلا ممکن هستش هیچ علاقه ای نداشته و فقط نگاه کنه. (خودتون هم می گید ممکنه . پس ممکن هم هست که مثل این آقا باشه و علاقه داشته باشه واقعا . پس خوبه که این مورد رو هم بگیم و همیشه بدترین وضعیت رو به مراجعه کننده نشون ندیم )
2- ممکن هستش علاقه داشته باشند. خب در این صورت خود اقا پسر باید جلو بیان و بگند که علاقه مند هستند. (اما در این تالار همیشه گفته میشه اگه شرایط ندارن پیشنهاد ندن آقایون. خب نتیجه ش میشه همین آقایی که امروز می بینید) دختر خانم که خودش نمی تونه بره جلو بپرسه ایا شما به من علاقه دارید که نگاه می کنید؟؟!!!!!!!!!( همین الان دارن به این آقا میگن اگه خانمه بهت علاقه داشت یه جوری به گوشت می رسوند )

---

بیشتر شبیه مسکن دادن می مونه ، تا حل مشکل واقعی

عزیزم نمیدونم عصبانیتو دقیقا از کجا برداشت کردی چون من اصلا عصبانی نبودم و فقط جواب سوالت بود شاید عصبی بودی خودت که با این لحن خوندی!:72:

من دیگه حرفی نمی زنم که بحث و چالش نشه .
در مورد عصبانیت هم دوستان توو دلشونم تائید کنن فرشته عصبانی نبود ، قبوله . :18:

veis@

تاپیک ها را بهتره به هم متصل نکنید ، و موضوع هر شخصی جداگانه بحث میشه. در این صورت اگر تاپیک ها را به هم وصل کنید دچار تناقض می شید.

این دو تاپیک رو جداگانه بررسی می کنیم:

1- موضوع این اقای محترم که سالها پیش در دانشگاه به خانمی علاقه مند بودند اما به دلیل شرایط شون پاپیش نگذاشتند. خب این موضوع سال ها گذشته و بهتره این اقای عزیز دیگه فکر و ذهن شون رو مشغول نکنند. چراکه اولا خودشون همون زمان اگاه بودند که به دلیل شرایط شون نمی توانستند پاپیش بگذارند. پس این قضیه حل و فصل هستش و این اقای محترم می توانند دنبال شخص دیگری برای ازدواج بگردند.

2- موضوع خانم neda94 : خب این خانم محترم مایل هستند که بدانند که همکلاسی پسر که نگاه می کند ایا به ایشون علاقه مند هستند یا خیر! خب ما با احتمالات می تونیم دو تا حالت الف و ب رو در نظر بگیریم. (به دلیل اینکه ما دقیق از فکر و دل اون اقا با خبر نیستیم پس باید با احتمالات بگیم.)
الف- اقا پسر علاقه ای نداشته باشند.
ب- اقا پسر علاقه مند باشند. در این حالت اون اقا با در نظر گرفتن شرایط خودش و خانواده اش می تونه پا پیش بگذاره. ممکن هستش شرایطش طوری باشه که جلو نیاد.

با وجود حالت الف و ب ، خانم neda94 باید به نگاه ها توجه ای نکنند. ایشون باید تمرکز شون روی درس شون بگذارند. چراکه ممکن هستش بعدا براشون خواستگار بیاد و لزومی نداره فکرشون رو مشغول کنند. حتی اگر همون اقا یک زمانی جلو اومدند ، خانم neda94 می توانند به حساب حال ب بگذارند و براشون عجیب نباشه.

سلام به همه ی دوستان.

جناب امیدوار منم دقیقا همین مشکل شما رو دارم و واقعا موندم چه کنم من ترم هشت هستم؟؟ من سال دیگه اگه خدا بخواد و کنکور قبول شم (و احتمالش هم زیاده چون برنامه ریزی بلند مدت کردم )بعدش دیگه مشکلی ندارم برم خواستگاری و.. از طرفی میترسم این دختر رو از دست بدم توی این یه سال و فکر میکنم حالا از من خوشش نیاد ولی بدش هم نمیادو از این بابت مطمئن هستم حتی شاید خیلی هم خوشش بیاد ولی مطمئنم نظر بد یا خنثی نداره اگه خوب نباشه نظرش... و تنها مزیتی که دارم این هستش که ایشون ده ترمه هستند و درسته این ترم ترم هشت هستیم ولی دو ترم دیگه هنوز توی دانشگاه هستند و من از این بابت تا سال دیگه نگرانی ندارم از دانشگاه فارغ میشه ..ولی خب موندم چه کنم...بعضی وقتا میگم برم بهش بگم یا خواهرمو بفرستم بهش بگه از علاقه ی من و من یه سال دیگه به طور رسمی برم برای عقد و اگه البته بهم علاقه داشته باشه (میدونم اون قدر بهم شناخت داره که اگه قول بدم به قولم اعتماد کنه ..چطوری بگم توی دانشگاه تعریف نباشه همه سر من قسم میخورند و از این بابت شکر خدا یه مزیتی دارم و همه میشناسند منو به نیکی)

از طرفی میگم نه خب ادامه ی ارشد و داشتن زندگی بهتر تحصیلی مهم تره...راستش من نه ترم دو هستم که شناخت نداشته باشم چی از خودم چی از اون دختر و چی از عواطف و احساساتم رو کنترل کنم

اگه دوستانی که این دوران رو گزروندید و فکر میکنید ادامه ی تحصیلم خیلی مهم تر هستش هم برای خودم (و هم با این شرایط اون دختر رو با یه زندگی متوسط زیاد اذیت نکنم و در عوضش بعد ها شاید یه دختری دیگه رو بتونم با شرایط خوب خوشبخت کنم ) یا نه فکر میکنید بهتره برم بهش بگم اخه ممکنه اونم منو دوست داشته باشه و نمی خوام عمری افسوس بخورم..

واقعا موندم طوری که درس خوندنم هم تحت شعاع قرار داده..اون قدر شکر خدا خودمو میشناسم که بتونم هر تصمیم یگرفتم حتی بر فراموشی این کار رو بکنم ولی الان دچار تردید هستم و این تردید داره منو از پا در میاره...

حالا من زیاد اشنایی ندارم اگه باید تاپیک بزنم و این طوری بیش تر دوستان میتونند کمکم کنند لطف کنید و بگید...
به نظر شما چیکار کنم بهتره این که برم بگم بهش و اگه اونم نظرش مثبت بود بدون هیچ ارتباطی یه سال دیگه برم خواستگاریش و از نظر خونواده و.. اینا هم مشکلی ندارم یا نه به نظرتون کلا هیچی بهش نگم همین به ادامه ی تحصیل و دکترا فکر کنم در حالی که مجرد باشم حالا مثلا سال دیگه اگه هنوز ازدواج نکرده بود برم خواستگاری کنم...ولی واقعا دختر خوبی هستش و بعضی وقتا فکر میکنم مبینم فراموش کردنش هم اون قدر ها راحت نیست ولی خب وقتی شرایطش نباشه چاره چیه..وقتی کسی دیگه بتونه خوشبخت ترش کنه ...نیمدونم واقعا دچار تردید و دودلی هستم..لطفا کمکم کنید
از همه ی شما ممنونم.

خانم veis شدیدا با شما موافقم، خوشم میاد دوستان دوباره دارن جبهه گیری میکنن!!!!!!

مثلا مراجعه کننده میاد میگه:
-من یه پسرم عاشق یه دختر شدم(جواب کاربران:دروغ نگو)،
-میخوام باهاش ازدواج کنم(دهنت بو شیر میده)،
-دوسش دارم واقعا(کار داری؟ خونه داری؟ ماشین داری؟ پول داری؟ تحصیلات بالای لیسانس داری؟ و بالاخره یه نکته مثبت سربازی نداری؟!!!) یک ماه شارژ رایگان بخاطر اینکه یه جا گفتی نداری
-برم بهش بگم بعد با خانواده در جریان بذارم که پام صبر کنن(تو غلط کردی میخوای دختر مردمو بدبخت کنی واسه چی پای تو صبر کنه که خواستگاراشو رد کنه)

و در نهایت مراجعه کننده محترم: به فکر فرو رفتن پسر در اینکه یا میرم دوست دختر پیدا میکنم یا تقوای الهی پیشه میکنم و بیجا میکنم عاشق بشم، هر وقت شرایط جور شد اراده میکنم عشق قبلیمو فراموش میکنم و عشق جدید پیدا میکنم!!!!!!!!!!!!!!!

و در نهایت کاربر محترم: عجب مشاوره ای دادم حالا برم ببینم چند تا تشکر خوردم. البته خودمم همینجوریم متاسفانه ولی خواهشا صورت مساله رو پاک نکنید.

capitan: من میخوام ازدواج کنم تا شرایطم بهتر بشه و پیشرفت کنم، کن فیکون بشه اون فرهنگی که من مجبورم پیشرفت کنمو شرایطمو تنهایی مهیا کنم تا بتونم ازدواج کنم!!!!!!


سلام آقای سکوت، بهتره جهت راهنمایی بهتر یه تایپیک خودتون بزنید تا تایپیک دوستمون هم خراب نشه. مطمئنا جوابای خوبی میگیرید. طریقشو که بلدی؟! با اسم کاربریت وارد سایت شو،بعد تو سرتیتر دوم "مشاوره ازدواج" ، بعد تو انجمن خواستگاری ، در آخر هم از قسمت "ارسال موضوع جدید" استفاده کن.

مشکل این تالار اینه که به پسرا می گه در صورت نداشتن آمادگی و شرایط بخصوص مادی پیشنهاد ازدواج به کسی ندن. مسئله اینجاست که ازدواج کردن مثل لباس خریدن نیست که هر وقت پول داشتی بری و یک جنس با همون استاندارها و شکلی و شمایلی که مد نظرت بود گیرت بیاد. همیشه احتمال این وجود نداره که حس عمیق و زیبایی که ما به یک نفر پیدا می کنیم در آینده باز تکرار بشه به راحتی. من خیلی در مورد آمادگی های روانی و شخصیتی ازدواج حرف نمی زنم چون اونها مهم هستند اما اگر شرایطی مثل تحصیل، سربازی نرفتن، نداشتن کارثابت و این جور مسائل باعث بشه ما به کسی که دوستش داریم پیشنهاد ندیم روزی می رسه که همه ی اونها و بیشتر از اون رو هم بدست میاریم اما حسرت اون فردی رو که می خواستیم می خوریم. برادر من در حالیکه دانشگاه رو تموم کرده بود و سرباز بود و شغل نداشت و مشکلات ریزو درشت داشت با یک خانوم آشنا شد و علیرغم همه ی موانع و مخالف های خانواده برای آماده نبودنش از نظر مادی اصرار کرد و کارش رو پیش برد و با هر مشکلی بود خواستگاری کردند و عقد و ازدواج و الان هم سر زندگی خودشونن و همدیگر رو دوست دارند و راضیند. برادر من کسی بود که می گفت اصلاً تا آخر عمرش قصد ازدواج نداره ولی زد و عاشق یک نفر شد و عشقش دو طرفه بود و به وصلت رسید.

درسته برادر من احساسی عمل کرد یعنی به نداشتن شرایط زیاد اهمیت نداد و با وجود موانع و مخالفت ها برای رسیدن به همسرش تلاش کرد اما مهم اینه که الان راضیه و چیزهایی رو که دو سال پیش به هیچ عنوان نداشت کم کم بدست آورده و داره میاره. یعنی وارد یه جور مبارزه شد. حالا ما اگر بخواهیم همه چی مثل یک پرس غذا حاضر و آماده باشه بعد بخواهیم اقدام به ازدواج کنیم دیگه انگیزه ی زیادی نداریم. ما زمانی بیشتر از هر چیز احتیاج به ازدواج داریم که مهر و محبت کسی رو به دل داریم و می خواهیم به موقعیت و پول و مسائل مادی هم در کنار این آدم برسیم. اگر قرار باشه تمام این مسیر رو تنهایی بدون داشتن اون یار و همدم طی کنیم که انگیزه ی کمی داریم بعداً برای تشکیل خانواده. اگر هم تشکیل بدیم دیگه شیرینی قبلی رو نداره چون کسی رو که زمان بی امکاناتی دوست داشتیم رو دیگه نداریم و فقط صرفاً به دلیل سن و سال و موقعیت بهترمون با یک گزینه! ازدواج کردیم. متاسفانه باز باید بگم این خانومهایی که همه چیز رو با هم می خوان و دوست دارن وارد یک زندگی با امکانات فول بشن و اصلاً دلشون نمی خواد با تلاش و حوصله زندگی رو با کسی که دوستشون داره بسازن بیشتر از هر چیز ریسک این رو می کنند که عشق واقعی رو در زندگی آینده تجربه نکنند. کسی که دوستتون داره و شما هم دوستش دارید رو فقط به خاطر اینکه تو فلان امکانات رو نداری رد نکنید. امکانات مادی به راحتی در آینده بدست میاد. دانشجو فارغ التحصیل میشه، سرباز سربازیش تموم میشه و کار و شغل خوب هم بدست میاد اما هیچ تضمینی نیست که عشق دوباره بدست بیاد چون عشق چیزی نیست که شما مثل مسائل دیگه با اراده ی شخصی شما بدست بیاد. عاشق شدن خارج از اراده ی ماست و تصادفیه.

دوستان به تاريخ تايپيك توجه كنيد.

تهمتن کاملن درست می گی،ولی نظر چندتا کاربرو به پای تالار نذار و اگر جایی صحبت

از مادیات می شه منظور امکانات اولیه برای تشکیل زندگیه.

نقل قول:

---

تهمتن کاملن درست می گی،ولی نظر چندتا کاربرو به پای تالار نذار و اگر جایی صحبت

از مادیات می شه منظور امکانات اولیه برای تشکیل زندگیه.

---

جناب فرهنگ همون امكانات اوليه براي تشكيل زندگي مد نظر دوستان هست.

منم همینو گفتم.

راستش نمیتونم با قاطعیت جواب سوالتونو بدم و یه نسخه خاصی براتون بپیچم چون تو بحث ازدواج چند عامل تاثیر گذاره . فاکتور اول خود شخصه اینکه شما واقعا تا چه قدر به این خانم علاقه دارید و حاضرید هزینه این علاقه رو بپردازین یا اصلا چقدر میتونین با مثلا فراموش ایشون کنار بیاین و به کس دیگه ای فکر کنین برای خود من هنوز هم سخته که به کس دیگه ای علاقمند بشم . دومین عامل مهم خونوادس . به هر حال خونواده شما چه بخواین چه نخواین رو اینده زندگی شما تاثیر میذاره بعضی خونواده ها با وجود مشکلات شما باز هم حاضرند برای شما پا پیش بزارن اما بعضی دیگه اصلا نمیتونن با این موضوع کنار بیان مثل خونواده خود من . بحث تناسب مالی و فرهنگی شما با این خانم هم خیلی مهمه اگه فکر میکنین از این لحاظ با هم نزدیکین کارتون خیلی راحتر میشه در مورد خود من اینجوری نبود . چیزی که می تونم بهت بگم اینه که اگه فکر میکنین که خونوادتون با این مساله کنار میان تناسب مالی و فرهنگی هم دارین و میدونین که اگه بهش نگین تا ابد حسرتش به دلتون میمونه به نظر من بهتره موضوعو مطرح کنین چون ممکنه در اینده با وجود شرایط بهتر حسرت حرفهای ناگفته به دلتون نمونه در کل موضوعو به طور کلی نگاه کنین