نمایش نسخه قابل چاپ
دلم گرفته....از اين كه بعد از ده ماه هنوزم شوهرم رو دوست ندارم.خيلي تلاش كردم اين كه ديگه فكر نكنم دوستش ندارم ولي تغييري نمي كنه احساسم.شايد رو به منفي اره ولي روبه مثبت به ندرت.١٩سالمه و شوهرم ٢٥...
مي تونيد مشكلات قبليم رو تو تاپيك هاي قبليم بخونيد
ولي الان من تنها مشكلم اينه :دوستش ندارم...اگر دوستش داشتم ديگه هيچ مشكلي نداشتم
سلام، دوستش نداری یکسالی هم هست که تلاشت رو کردی. دلیلت برای ادامه دادن چیه؟ چرا به زور دنبال راهی هستی که دوستش داشته باشی؟
پ.ن: سوالم شاید سوء تفاهم بشه. نمیگم ازش جدا شو یا برای دوست داشتنش تلاش نکن. سوالم اینه که چرا اینکارها رو نمیکنی.
سلام پرنده عزیز:72:
ده ماه زمان زیادی نیست، برای نتیجه گیری خیلی زوده.
من این جمله رو توی یکی از پست های مسافرزمان خوندم و برای خودم یادداشت ش کردم، گویندشو نمیدونم:
من طلب شیئاً و جدَّ، وَجَد... و من فَرَعَ باباً و لَجَّ، وَلَجَ
هرکس چیزی را بخواهد و تلاش کند، آن را می یابد... و هرکس دری را بکوبد و سماجت ورزد، آن در به روی او گشوده می شود.
==========
خب الان تمیز و مرتب برامون بنویس که تا الان چه کارهایی برای رسیدن به هدف دوست داشتن همسرت انجام دادی؟ برنامه ریزی هدفمندی براش داشتی؟
به این سوال که جواب بدی، می تونیم ببینیم در آینده چیکار میشه کرد.:72:
سلام پرنده غریب،:72:
من پست اول یکی از تاپیک‌های قبلیت را خواندم، به نظرم سنت پایین هست، اما بخواهی یا نخواهی باید مثل یک فرد بالغ فکر کنی، چون الان وارد یک زندگی مشترک شده ای، به هر حال ممکن هست کمی حرف‌هایم برایت تند باشد.
شما قبل از ازدواج با همسر فعلیت با فرد دیگری یک ارتباط عاطفی بلند مدت داشتی که به شکست رسیده، و بعد هم مستقیم بدون دادن هیچگونه فرصتی به خودت و در واقع گذراندن دوره نقاهت وارد ارتباط با همسر فعلی و ازدواج با او شده ای.
واقعیت این هست که تا با فردی زیر یک سقف نروی، نمیتوانی متوجه ایراد‌های او بشوی! برای همین شما ایراد‌های همسرت را دیده ای، اما ایراد‌های فرد قبلی را ندیده ای، و قاعدتا چون همسرت را ناخوداگاه با فرشته‌ای که از فرد قبلی در ذهنت ساخته‌ای مقایسه میکنی، نمیتوانی همسرت را دوست داشته باشی. مشکل اساسی شما به نظر من این هست که هنوز به فرد قبلی فکر میکنی، همسرت را با او مقایسه میکنی و احتمالا با خود می‌گویی عجب فرشته‌ای را از دست داده ای! همین باعث شده که نتوانی محبت‌های همسرت (هرچند ناچیز) را ببینی.
ریشه مشکل رابطه جنسی بین تو و همسرت هم در همین ارتباط ضعیف عاطفی بین شما هست! چون او را دوست نداری و در واقع عاشقش نیستی، نمیتوانی با او ارتباط جنسی خوبی داشته باشی، برای همین نیاز طبیعی او را غیر طبیعی میبینی و عدم میل خودت به او را، گرم مزاجی او تعبیر میکنی.
نمیدانم تا به حال دوستان چه راهنمایی‌هایی به تو داشته اند، اما راستش دلم برای همسرت می‌سوزد. چون تو زندگی او را خراب کرده ای! در واقع بدون اینکه هیچ علاقه‌ای به او داشته باشی وارد زندگی با او شده‌ای و حالا هم طلبکاری!در حالی که اشتباه را تو کرده ای، نه او!
شاید بگویی مجبورت کردند که به او بله بگویی. اما واقعیت این هست که باز هم مسول وضعیت امروز تو هستی که آن موقع که باید رفتار جراتمندانه میداشتی، نداشتی! حالا هم تاوان این وضع را فقط خودت نمی‌دهی، بلکه همسرت هم میدهد!
تا حالا خودت را جای او گذشته ای؟ به این فکر کرده‌ای که او چرا ازدواج کرده است؟ چرا با تو ازدواج کرده است؟ از ازدواج با تو به چه میخواسته برسد؟ فقط رابطه جنسی؟
به این فکر کرده‌ای که او را از یک زندگی پر از عشق و عاطفه محروم کرده ای؟ اینکه او الان دارد تاوان اشتباه تو را میدهد؟
حدس میزنم که مدام از بی مهری‌های او هم مینالی، اما سؤال اصلی اینجاست که تو خودت چقدر به او عشق و محبت داشته‌ای که حالا انتظار داری او به تو عشق و محبت داشته باشد. اگر در زندگی عشق و عاطفه واقعی باشد، گذشت هم وجود دارد.
پایه های سست این زندگی را تو بنا نهاده‌ای و به همسرت ظلم کرده ای، الان هم راه حل در درون خود تو هست. متأسفانه ما خیلی وقتها قدر خیلی از داشته‌ها و فرصت‌هایمان را نمی‌‌دانیم، تا وقتی آنها را از دست بدهیم. دیر یا زود تحمل شوهرت هم تمام میشود. فکر نکن این نارضایتی‌های تو بر شوهرت بی تاثیر هست.
:72:
کامران
لطفا به این سوالات جواب بده
از اول اینطوری بودی یا علاقه بعدا از بین رفت؟
قبلا کسی تو زندگیت بوده که هنوز بهش فکر کنی (هرچند خفیف)؟
الان کسی هست که هواستو پرت کنه؟ یعنی پسری که به شکل ناخداگاه بری تو فکرش؟
خودت فکر میکنی علت چیه؟ اختلاف فرهنگی؟ اختلاف مذهبی؟ رفتار خاصی داره؟ هرچی که میتونه ریشه یابی کنه را برامون توضیح بده حتا اگه از نظر خودت غیر مهمه؟
تشكر مي كنم از دوستان عزيزم كه با من همدردي كردند.
واما توجيه عزيز...من هميشه اعتقاد داشتم هر كي خربزه بخوره پاي لرزشم ميشينه.من الان اون خربزه رو خوردم ولي توي اون مرحله بعدشم گيرم.اين همه تلاشم هم براي اينه كه من ديگه ازدواج كردم.مشكل بزرگي بينمون نيست كه بخوام به خاطرش طلاق بگيرم.در حقيقت دليل موجهي ندارم....
و اما دوست عزيزم ميشل جان...من تو اين چند ماهه همش خونه مادر شوهرمم.دق كردم به خدا.نمي تونم با شوهرم دو كلام حرف بزنم،همه خونه ميفهمند.قبلنا تو خونه خودمون همش بغلش مي كردم.بوسش مي كردم سعي مي كردم زود عصبي نشم.ديگه نمي دونم بايد چي كار كنم.
اقاي كامرواي راستش يك چيزي كه احساس مي كنم داره رو عملكردم تاثير مي ذاره وجود برادرشوهر ٢١ سالمه.راستش بعضي اوقات شخصيتش رو جذاب تر از شوهرم مي بينم.فعالتره ،ورزش ميكنه ،كار مي كنه،پزشكي مي خونه.و يك حالت رابطه صميميت پيش اومده نه فقط با اون با بقيه اعضاي خونه هم همينطور.ولي بعضي وقتا بهش فكر مي كنم البته سعي مي كنم كمتر بهش فكر كنم.ولي نگاهش به من و بعضي رفتاراش من رو تو فكر ميبره
يك چيز ديگه هم هست.يك بار از كلاس زبان كه برگشته بودم سردرد شديدي داشتم وقتي شوهرم منو ميديد ميگفت چه خبرته خودتو به مردن زدي ميگم خستم ميگه مگه چيكار كردي.دلم خيلي شكست ياد عشق قبليم افتادم كه بدون اين كه من چيزي بگم مي فهميد خوب نيستم و دعوام ميكرد اگر داروم رو نمي خوردم.با زنش كه بوديم زنش داشت ميگفت دستم درد ميكنه زود نگرانش شد.من عشق رو توي اين چيزا مي بينم . توي احترام و تفاهم و از خودگذشتگي در بعضي مواقع نه تو بوس و بغل و اين جور چيزا.اصلا من از بوس و بغل بيش از حد بيزارم.
- - - Updated - - -
و اما جناب كامران محترم
حرفاتون نه منو عصبي كرد نه ناراحت.چون اين حقيقتيه كه من ميدونم و به خاطر همينه كه مشكل دارم.واقعا ناراحت ميشم از اين كه شوهر من از داشتن زني كه دوستش داره محرومه.من خنگي و حماقتم رو خودم مي دونم.بعضي وقتا ميگم كاش مي شد طلاق بگيرم كه هم خودم راحت بشم هم اون زن مناسبش رو پيدا كنه.ولي تاثير بدي براي اون هم به دنبال داره.
اتفاق من محبت هاي اون رو مي بينم و بدبختي من همينه.خشك و بي احساسم...يك شب بهم گفت من اين همه بعلت مي كنم و بوست مي كنم چرا اصلا خواب عاشقانه از تو نمبينم.يك لحظه دلم براش سوخت كه چقدر بد جنس چه موجود خبيثي هستم.ولي حالا چه كنم. بعضي مي گم كاش ميمردم و هر دومون خلاص مي شدم هم اون از من هم من از اين زندگي
چيكار كنم خداياااااا
بازم مثل هميشه....جوابي نميگيرم...بعد يكي مياد ميگه ما نمي تونيم كاري كنيم همه چي دست خودته...من يك سرنخ مي خوام ...يك روش موثر...مثلا فعلا من خونه خودمونم...اميدوارم به اين زوديا اونجا نرم....مثلا من سختمه حرفاي عاشقانه بزنم،يا قربون صدقه برم ولي شوهرم دوست داره.نمي دونم ظرافت زنانم رو چطور بايد نشون بدم.نمي دونم چطور بايد تو خونه بگردم.چكار كنم كه وقتي شوهرم ببينه خستم بدون اين كه چيزي بهش بگم كمكم كنه.اگر مريض بشه ناراحت بشم.اگر رفت مسافرت و يك هفته نبود پيشم دلم براش تنگ بشه و تو دلم بگم ديگه نمي تونم دوريتو تحمل كنم.
كافيه اون دوست داشتن به وجود مي ياد رفتارم كاملا تغيير مي كنه اما چطور.
سلام.خواهرگرامی .
من فقط یه نکته ومثال برای مورد سردرد میگم. مثلا یه شب که حالت خوبه بهش بگو یادته اون روز سرم درد میکرد؟
گفتی مگه چکارمیکنی. الان حالم کاملا خوبه ولی اون روزواقعا نیاز داشتم منودرک کنی.الان باوجود اینکه حالم خوبه ولی برای آینده احساس آسیب پذیربودن میکنم.اگه دوباره مشکلی برام پیش بیاد ودرکم نکنی.(درحدی که فقط فکرکنه وحالتو بفهمه_نه بحث وجدل کردن)
من لینک یه فیلم 20دقیقه ای گذاشتم توی این لینک میتونی دانلودش کنی واسه تقویت ارتباطات خوبه: شایدواسه زبان ت هم خوب باشه :-):
http://www.hamdardi.net/thread31818-2.html
جواب سوال میشلو توی پست 3 بده
الان تمیز و مرتب برامون بنویس که تا الان چه کارهایی برای رسیدن به هدف دوست داشتن همسرت انجام دادی؟ برنامه ریزی هدفمندی براش داشتی؟
اینکه جدا شی که راه آخره.
من تاپیکای دیگه اتو نخوندم.
شوهرت چه ویژگی هایی داره که برات ناخوشاینده؟ اینو مشخص و کوتاه و دونه دونه بنویس. حالت تیتر.
خودت چه کارهایی کردی و نکردی برای دوست داشتن شوهرت؟
شوهرت دوستت داره؟ اگه داره این دوست داشتنو با چه رفتارایی ابراز می کنه؟
درود بانو
اولش رو خودت میدونی واسه یه لحظه هم مه شده مقایسه نکن هرچی توی مجردی بوده تموم شد رفت بریزش دور الان باز میخوای امتحان کنی راه اشتباه رو(برادر شوهرت) این اصلا خوب نیست
من احساس میکنم شما مقدار عذاب وجدانت خیلی بیش از اندازه زیاده و از روی ترحمه اگه همسرت هم بغلش کنیه یا نوازشش کنی این حس رو سعی کن کمترش کنی چه خبو چه بد چه اشتباه الان ازدواج کردی پس تلاشت رو کن اون پسره خوبیه این خیلی عالیه شما هم خوبی پس خواهشا تلاشت رو ادامه بده ایشالله درست میشه
ما مردا یکم گیجیم دیرگیریم احساسی داری بهتره به شوهرت انتقال بدی باهاش حرف بزنی واسش توضیح بدی یا بعدا توی یه موقعیت بهتر بهش بگی چه حسی دارشتی تیو اون لحظه(ammin) خیلی خوب توضیح دادش
دوست داشتن و علاقه کم کم بوجود میادش حتما که نباید بهش بگی دوست دارم عاشقتم عزیزم قربونت بشم یکم بنظرم بخودت وقت بده بشین ببین چرا انتخابش کردی چه اخلاقای خوبی داره وقتی بغلت میکنه تو هم بغلش کن نازش کن بوسش کن به این فکر نکن مثلا گلپسرت از 10تا 8تا دوست داره ولی شما 4تا دوسش داری اینجوری فکر کردن اذیتت میکنه بیشتر به رابطتون لطمه میزنه مهم اینه یه مسیر رشدی رو طی کنی اگه کم و لاکپشتی هم باشه مهم نیتس فقط خواهشا بخودت عذاب وجدان نده همینکه تلاشت رو میکنی خودش خیلی ارزش داره فقط کم کم برین جلو ایشالله درست میشه :72:
پرنده جان تاپیکتو دیگه نمی خوای ادامه بدی؟
مينوش جان متاسفانه خيلي سرم شلوغه روزاي اخر كلاس زبانمه و به شدت فشار رومه.بايد كلي درس بخونم اين روزا چون هفته ديگه يك امتحان مهم دارم.مرسي كه به تاپيكم اهميت دادي و داري رسيدگي ميكني اگر وقت داشتم كلي حرف براي گفتن دارم.الانشم كلي از درسم عقبم.
دعا كن برام فقط
پرنده غریب به نظر من اگه توجه یک مرد رو میخوای باید اولا آدم شادی باشی(اگه تو همیشه غمگین باشی و بگی سر درد داری یا خسته ای ,این رفتارات براش عادی میشه و قربئن صدقت نمیره باید همیشه شاد باشی تا وقتی حالت خوب نیست نگرانت بشه بگه این که شاد بود حالا چی شده)...مرد ها از زنهای شادو پر انرژی بیشتر خوششون میاد...دوم اینکه در حد مرگ بهش توجه کن مثل پروانه دورو برش باش تو الان متاهلی و در واقع متاهدی باید فقطو فقط فکرو ذکرت شوهرت باشه بقیه رو بیخیال...براش چای بریز بااااور کن همین کار ساده خیلی تاثیر گذاره....لازم نیست کارهای آنچنانی بکنی...مردها مثل بچه ها هستن از کارهای خیلی ساده اما عاشقانه به شدت استقبال میکنن
شوهر منم اولا رمانتیک نبود اما با این کارهای ساده ای که انجام دادم از این رو به اون رو شده
موفق باشی عزیزم
سلام خواهر خوبم مطمئنم حتی شده یه کوچولو علاقه در وجود تو بوده چون در غیر اینصورت محال بود باهاش ازدواج کنی حالا این علاقه کوچولو رو باید بسطش بدی و همسرت هم که شکر خدا ادم خوبیه و دوستت داره هرچقدر که شما علاقه ات رو بسط بدی اونم علاقه اش بیشتر میشه و این باز باعث بیشتر شدن علاقه شما میشه فکر نکن باید بشینی و منتظر بشی تا علاقه یه روزی بیاد سراغت نه اینجوری بدتر هم میشه اصلا شاید اونم ازت دلسرد بشه . پس نباید بیکار بشینی من خودم زمان مجردی اصلا اعتقادی به اشنایی ها و عشق های قبل از ازدواج نداشتم و جلو هر عشقی رو که میخواست به ذهنم یا زندگیم وارد بشه رو میگرفتم و مقاومت میکردم . اعتقادم این بود که ازدواج عاقلانه ای داشته باشم و بعدش همسرم رو دوست داشته باشم اونقدر دوست داشته باشم که حتی اگه اونم من رو دوست نداشت عاشق خودم کنم . با این طرز فکر 20 ساله بودم که ازدواج کردم با فردی که قبلا اصلا ندیده بودم ولی کششی در خودم احساس کردم که تونستم باهاش ازدواج کنم . اون خیلی مهربونه و دوستم داره ولی اعتراف میکنم که محبت های من اوائل زیاد واقعی نبودن ولی اون اونقدر محبت کرد که منو عاشق خودش کرد یعنی برعکس اتفاق افتاد . عزیزم وقتی کسی دوستت داره تو نمی تونی دوستش نداشته باشی و نا خود اگاه عشق میاد سراغت . به شرطی که نزاری فکرت به جاهای دیگه پرواز کنه و فقط زوم کنی روی شوهرت . تو دنیا هزاران مرد بهتر و خوشتیپ تر و خوبتر از شوهر شما ممکنه وجود داشته باشه ولی فقط این شوهر توئه باید با تمام خوبیاش و عیبهایی هم ممکنه داشته باشه قبولش کنی برعکسش هم هست یعنی اون از بین اینهمه دختر خوب و خوشکل شما رو انتخاب کرده و دوستتون داره . سعی کن بدیهاشو کمرنگ ببینی و برعکس خوبیهاشو برای خودت پر رنگ کن . بطور مصنوعی هم که شده بهش محبت کن یعنی خودتو گول بزن بعد ه یه مدت میبینی که دیگه نمیتونی دوریشو تحمل کنی. و محبتهات واقعین . ذهنت رو از گذشته و اینده رها کن و فقط به حال فکر کن مخصوصا زمانی که با همسرت هستی . عزیزم قدر این زندگیتو بدون خیلی ها حسرتشو میخورن . اگه قدر چیزایی رو که خدا بهمون داده رو ندونیم ممکنه اونا رو از دست بدیم . اونوقت تنها چیزی که برامون میمونه حسرته . رمان برباد رفته رو خوندی ؟اگه نخوندی حتما بخونش ادامه اش هم رمانیه به نام اسکارلت .
٣ شبه خونه خودمون تنهام .از اين لحاظ مشکلی ندارم. چون اگر شوهرم خونه به درس ها درست حسابی نمی رسیدم.مشکلم اینجاست که نه دلم براش تنگ شده نه دلم می خواد به این زودیا بیاد.امروز دو بار بهم گفت دلم برات تنگ شده. ولی من هیچی نگفتم.واسه چی الکی بگم دلم تنگ شده وقتی نشده.
دوستان من این ابرازعلاقه های الکی و هرچی که شما دارین میگین رو انجام دادم ولی به نتیجه نرسیدم.
:54::54::54:
پرنده غریب والا چی بگم بت....
می دونی تو کی متوجه می شی که این همونی که می خواستیش و باید بش عشق می ورزیدی و نورزیدی.....وقتی خدایی نکرده از دستش بدی
یه فیلمی بود تلویزیون نشون میداد مثل ماجرای شما بود....دختره عاشق یه پسری بود که پسر خیلی عاشقشش بود و براش کلی نامه عاشقانه می نوشت..وقتی پسر رفت خارج مجبور شد با یه خانم خارجی ازدواج کنه...و دختر افسرده شد ولی برادر پسره به خاطر ابروی دختر میره باش ازدواج می کنه و همسرش هم دوست داشته ولی دختره هیچ وقت نمی تونست به همسرش عشق بورزه ....توی فیلم لحطه هایی از مردی و خوبی های همسر دختر رو به تصویر می کشه که اصلا دختر بهایی بش نمی ده....همسر دختر طی ماجرایی می میره وخلاصه بعد از مدتی برادر پسر که نامزد اولی دختر بوده فیلش یاد هندوستان می کنه و بر می گرده و دنبال عشقش می گرده و دختر نمی دونسته باید از مرگ همسرش خوشحال باشه یا غمگین...وقتی ذهن دختر از همه چی فارق میشه یعنی از این که هم توان ازدواج با عشق اولش رو پیدا م یکنه و هم مردی نبوده که بخواد بدون عشق باش زندگی کنه....وقتی زندگیش رو مرور می کنه می بینه از اول اشتباه می کرده اون شخصیتی که اون تو رویاهاش دنبالش بوده همیشه همسرش بوده و بعدا متوجه میشه که این عشق اولش حتی یه جمله عاشقانه نمی تونسته بنویسه و می داده داداشش برای اون دختر بنویسه.....و به راحتی به عشقش پشت می کنه و میره
به نطرم تو هم اگه ذهنت خالی شه باز به همین مردت بر می گردی و خصوصیات اون رو پر رنگ می بینی...خدا کنه زیاد دیر نشه.....دختر خوب گاهی ظاهر یه رفتار جلوی دیگران خوبه ولی عمق نداره.....
خدا بت کمک کنه
پیشنهاد می کنم اگه ادم معتقدی هستی ختم 313 صلوات روزانه به مدت 40 روز رو انجام بدی من خیلی ها رو دیدم که حاجت گرفتن...به امید حق
دوست عزيزم
من ميفهم چي ميگى
تو دوستش ندارى نميخوايش و دلت تنگ نميشه چون
اون دوست داره ميخوادت و دلتش برات تنگ ميشه
تو دوسش ندارى
چون اون با اين همه بى علاقگيت دوستت داره
مشكل از ماست تا دلمون از يه چيزى حسابى گرم ميشه دلمونو ميزنه دنبال بهترشيم
جونى عزيزم بهتر همين شوهرت و بس ... تو اين دنيا هيكس بى عيب نيست اون كسي كه از دور واسه تو جذاب و فوق العاده س ممكن ايرادهايي داشته باشه كه تو زندگى زناشويي بدترين باشه شوهرتو كه عاشقونه دوستت داره رو دوست داشته باش و به اين فكر كن اگه يه روز اون تورو نخواست چى ايا دلت طاقت مياره
راستش اين روزها خيلي كسل اوره...كلاس زباني كه ميرفتم تموم شد.تو امتحانش قبول شدم و دوباره برگشتم به دوران الافي...مادرشوهرم فقط منتظر بود كه من كلاس زبانم تموم بشه كه بره مسافرت پيش شوهر عزيزش و من مسووليت خونه بزرگ خالم بايد به دوش ميگرفتم.اصلا از خالم هيچ حرف قشنگي نشنيدم.كه مثلا من ديگه به تو اعتماد يا يك چيزي كه به دلم بشينه.فقط مراقب بچه ها باش حواست باشه اين درس بخونه.بگذار دخترم خوب غذا بخوره.در عوض پدرشوهرم چه قدر خوب به من روحيه داد كه من ديگه به تو اعتماد دارم و تو ديگه زن اين خونه هستي و حق داري هر كاري كه دلت بخواد بكني.
و حالا من تو اين خونه ٣طبقه ،بدون شوهرم،بدون انگيزه دارم روزها رو پشت سر هم ميگذرونم.اين وضعيت تا ٢ ماه
ادامه داره.منو بگو خوشحال بودم دو هفته خونه خودم بودم.ولي الان...
شايد باررتون نشه اولين روز كه رفت.همش استرس داشتم كه خونه تميز باشه ظرفا شسته بشه.انگار كه قراره بياد چكم كنه.يكي از مشكلاتم كه باعث ميشه دوست داشته باشم برم پيش مادرشوهرم همينه.همش بهم گير ميده تو كارهاي خونه.من وقتي اونجان همش استرس دارم كه همه چيز خوب پيش بره.
حالا كه خالم رفته ارامش بيشتري دارم.ولي من كلي برنامه داشتم واسه بعد از كلاس كه كار كنم .زبانم رو بهتر كنم.ادم اكتيف تري بشم تا بلكه روحيم بهتر بشه ولي داره بدتر ميشه.
چون
من و برادر شوهرم بيشتر با هميم.از اين كه حس مي كنم تو چشمم اون جذاب تره اذيت ميشم.از اين كه ميبينم شوهرم اصلا به خودش نميرسه حرص ميخورم.از اين كه روز ولنتاين يك شاخه گل هديه نگرفتم و خواهر١٣ سالش دعواش ميكر كه چه شوهري هستي بيچاره دختر خالم كه شوهرش اينطوريه،بغضم مي گيره.
من خسته شدم خسته خسته خسته....فكر نكنم راهي باشه بايد با همين بدبختيم بسوزم و بسازم....
- - - Updated - - -
ببخشيد كه اشتباه املايي زياد دارم چون با گوشي تايپ ميكنم امكان ويرايش برام سخته.
تو پايگراف سوم اشتباه نوشتم.يكي از دلايلي كه باعث ميشه دوست نداشته باشم برم خونه خالم.:43:
سلام پرنده غریب عزیز، به نظر میاد مشکل شما دو تا مشکله، یکی عدم علاقه به شوهرت دومی هم همون حسی که گفتی به برادرشوهرت داری. این دوتا مشکل به هم ربط داره مثل یه الاکلنگ یا ترازو روی هر کدوم تمرکز بیشتری داشته باشی اون یکی ازت دور میشه.
میخوام دوستانه یه مطلبی رو بهت بگم شما اول باید رو ذهنیتت کار کنی بدونی که اون چیزی که تو ذهنت هست خیلی با واقعیتی که آدما دارن فرق میکنه، ما همه عاشق ذهنیتمون از طرف مقابلمون میشیم نه عاشق طرف مورد نظر. بعنوان مثال من تو ذهنم عاشق دخترخانمی هستم بعد به خوبیو خوشی ازدواج میکنیمو معاشقمون شروع میشه همیشه هم تو ذهنم هر چی میگم یا هر کاری میکنم دختر موردنظرمم همون کاری رو میکنه که من تو ذهنم ازش ساختم نه چیزی که واقعیت داره، بعد که وارد زندگی واقعی میشم میبینم اون آدم با ذهنیتم فرق داره. چون تو ذهنم ازش خوب ساختم الان عالی هم باشه بازم جلوی ذهنیت من کم میاره اما این قضیه برای برادرشوهرت کاملا برعکسه ذهنیتی ازش نساختی ولی داری بخاطر مقایسه اونو بهتر از شوهرت میبینی.
من قبلا پیش خودم میگفتم مگه میشه دخترا به خودشون نرسن یا گاهی چند روز خودشونو اصلاح نکنن، واقعا چه شکلی میشن!! اگه قرار باشه بعدا دختری رو که تو خیابون میبینم که خیلی شیکو تروتمیزه و فقط یه جنبه زندگیشو میبینم بخوام با خانمم که تو اوج خستگی از سرکار میاد خونه ولو میشه رو تخت با این دخترا مقایسه کنم که سنگ رو سنگ بند نمیشه. پس از الان سعی میکنم ذهنمو آماده کنم که دختر موجودی نیست که از یه کره دیگه اومده باشه و همیشه یه موجود تمیزو شیک باشه در همه حال!!! من از جنبه یه پسر گفتم اما شما هم ممکنه از این دست مقایسه ها بکنی که برادرشوهرم بهتر از شوهرمه ولی شما از جنبه دیگه ای این مقایسه رو انجام میدی، چون نه با لباس راحتی برادرشوهرتو دیدی، نه عصبانیتش نسبت به خودتو، نه خودمونی شدنشو و ....
جرا مگه نکات بد داره؟
اگه نمیخواستی جرا قبولش کردی!!!!:81:
کسه دیگه ای بود تو زندگیت قبول کردی اینو؟
- - - Updated - - -
به این زودی که به نتیجه نمیرسی:303:
گناه داره با یک امیدی اومده برات
- - - Updated - - -
خیلی بچه گونه داری حرف میزنی
تو خودت براش چی گرفتی؟
:102:وقتی هیچ محبتی نمیبینه ازت جه توقعی داری
سلام
و اما من...حالم خوب نيست.فكر كنم از دست ناله هاي من خسته شده باشيد.ولي چي كار كنم.دارم زندگيم رو به جهنم تبديل مي كنم.هفته بعد سالگرد ازدواجمه.هيچ برنامه اي ندارم ...من لج بازم دوست دارم بدونم اون چه برنامه اي داره.ولي اون گير الا تو اول بگي.من قبلا بهش يك چند تا ايده داده بودم ولي اصلا يادش نيست.اخرش ميگه اين اصلا روز توئه.براي تو مهمه ما مردا به اين چيزا اهميت نميديم واسم من مهم نيست.اين حرفش منو عصبي تر كرد.گفتم روز منه!!!!!مرسي پس لازم نيست تو بياي خودم واسه خودم ميرم مسافرت.
اين روز ماست .ميگه من چيزي تو ذهنم ندارم.من بهش مي گم من دوست دارم ببينم سطح توقعت در چه حده تا من هم در اون حد ايده بودم.اومده با يك شوخي مسخره ميگه بريم ستار باكس ،يك كافي شاپ!!!!بهش مي گم مرسي از ايدت سالگرد ازدواجم برم قهوه بخرم؟ميگه به خاطر همين نميگم.بهش مي گم من هر موقع كه دلم مي خواد مي تونم اون جا برم .مي گه اهان حتما بايد برم يك جايي كه هر موقع كه دلت مي خواد ،نتوني بري.!!!!!
من و اون تا حالا هيچ چيز خاصي با هم نداشتيم.دوست دارم حداقل سالگرد ازدواج خاصي داشته باشيم.
ولي من مي دونم همش به دوست نداشتنم ربط داره.همه ي دعوا هامون.
سلام دوست عزیز
دقیقا همه اش به بهانه هات ربط داره ،آخه دختر خوب سالگرد ازدواجت قهوه بخوری چی میشه ؟؟؟؟حتما باید آپولو هوا کنی؟
ببین خانومی کمیت مهم نیست کیفیت مهمه،اون روز خاصه ولی خاص بودنش به مکان نیست به حس خاص شما و همسرتون هست،حتی نیاز نیست جایی بری توی خونه کنار هم شاد باشید،یه شام خوب بخورید یه هدیه از روی عشق بهم بدید،چقدر الکی سخت میکنید زندگی رو ...گاهی وقتها یه پیاده روی ارزشش بیشتر از سفر دور دنیاست.بهانه نگیر
سلام،
چرا همه چیز رو انقدر پیچیده میکنی؟ اگر هم شوهرت برنامه‌ای داشته باشد، با این رفتار‌ها تو فقط انگیزه او را از بین میبری، نه تنها برای این سالگرد ازدواج بلکه حتی برا مناسبت‌های دیگر در آینده... خیلی راحت بگویم، در واقع با این رفتار‌ها تنها داری او را دلزده و هر روز از خودت دور تر میکنی...
من نمیفهمم، کی میخواهی یاد بگیری که به عواطف شوهرت پاسخ مناسب بدهی؟ مگر هدف از یادآوری سالگرد ازدواج چه هست؟ غیر از تقویت رابطه، عشق و محبت بین شما دو تا هست؟ اما تو داری این فرصت برای نزدیکی بیشتر به همسرت را، تبدیل به یک بهانه برای درگیری و دلخوری بیشتر میکنی.
مهم نیست که جشن ازدواج را کجا می‌گیرید، اگر همدل باشید و از بودن با هم لذت ببرید، اگر از این فرصت استفاده کنید و رابطه تان را محکم تر کنید. راستش، من اگر جای تو بودم از پیشنهاد استار باکس حتی استقبال میکردم. به نظرم اصلا جای بدی نیست برای شروع یک جشن کوچک دو نفره. بروید دو تا قهوه سفارش بدید، یک کیک شکلاتی بگیرید و در حالیکه دارید این کیک رو با هم میخورید، بشینید در مورد رابطتون، زندگیتون، برنامتون برا آینده، با محبت، بدون محکوم کردن همدیگر و پیش داوری حرف بزنید. همین صحبت‌ها در همین کافی شاپ ساده، حتی اگر درصدی به بهبود رابطه شما کمک کند، بسیار ارزشمند تر از با دلخوری نشستن در بهترین رستوران‌های شهر هست.
مطمئن باش، اگر شوهرت از با تو بودن لذت ببرد، دلش می‌خواهد لحظه لحظه وقتش را با تو بگذراند، بهترین‌ها را برایت فراهم کند و همه تلاشش را برای شادی تو بکند.
چیزی که من نمیفهمم این هست که چه اصراری داری که به شوهرت ثابت کنی او را دوست نداری. به همین سالگرد ازدواج نگاه کن، به او نشان دادی که مکان این جشن برایت اهمیت بیشتری از رابطه ات با شوهرت و هدف اصلی این جشن دارد.
دلم نمی‌خواهد فردا اینجا تاپیک بزنی که شوهرم می‌خواهد از من جدا شود و ...برای همین باز هم به تو برادرانه هشدار می‌دهم، در رفتارت تجدید نظر کن. سعی کن با محبت شوهرت را جذب کنی، عواطفش را درک کنی، دلزده اش نکنی. مطمئن باش، بازنده نهایی این رفتار‌ها فقط و فقط خود تو هستی. شوهرت را عاشق خودت کن که اگر به چنین نقطه‌ای برسی مطمئن باش او می‌خواهد همه دنیا را به پایت بریزد.
موفق باشی،:72:
کامران
سلام،
یکی از دلایل اینکه دوست داشتنش برات سخت شده، اینه که اجازه ندادی حس دوست داشتن اون شکوفا بشه. اغلب وقتی یه پسر کسی رو دوست داشته باشه، میتونه عشق رو در اون دختر ایجاد کنه. پس به جای اینکه به خودت فشار بیاری که دوستش داشته باشی، ببین چه چیزهایی باعث میشه اون تو رو بیشتر دوست داشته باشه؟
ببین به چیا علاقه داره؟ بهش احترام بذار. همدردی مقاله های خیلی خوبی در این مورد داره (حتما بخون، تو گوگل هم سرچ کن) مثل این: http://www.hamdardi.net/thread-32323.html
کلا این هدف رو برای خودت در نظر بگیر که خودتو تو دلش جا کنی. اینکار به خودی خود لذت بخشه و علاوه بر لذتش باعث میشه اون در موقعیتی قرار بگیره که تو رو عاشق کنه. یعنی کلا فضا پرمحبت میشه و این خیلی بهت کمک میکنه.
موفق باشی.
سلام دوستان
مرسي از نصيحت هايي كه به من داديد.اوضاع روابط من و شوهرم داره بهتر ميشه.از موقعي كه فهميدم برادرشوهرم عاشق يك دختر بي حجاب شده و مي خواد باهاش ازدواج كنه ،اون حس مثبتي كه نسبت بهش داشتم از بين رفت.و روابطم با شوهرم خيلي بهتر شده.ولي الان يك مشكل ديگه دارم كه واقعا هم جسمي و هم روحي داره اذيتم ميكنه،مادر شوهرم(خاله ام).خاله اي كه مثلا مثل مادره نقش عزرائيل رو داره تو زندگيم ادا ميكنه و جونم رو ميگيره.
عروس خاله میشه جزغاله :58::311:
- - - Updated - - -
یه چند مورد میشه مثال بزنید تا بهتر متوجه بشیم در مورد برخوردتان با مادرشوهرتان؟