دارم اعتمادمو به همسرم از دست میدم چکار کنم؟

سلام دوستان عزیز
تاپیک های قبلیمو خوندین ولی فک میکنم این یکی هیچ ربطی به قبلیا نداره ...
اول از همه از همتون ممنونم که تو روزای سخت حرفای خوب زدین و زندگیم هم حفظ شد و البته روز به روزم بهتر می شد و دوران خوبی داشتیم و داریم . البته اگر این احساسای بد و بعضی اوقات احمقانه من خرابش نکنه...
حدود 7 یا 8 ماهه که مشکل خاصی نداشتیم و جز بحث و جدل های مختصر مشکلی نبوده ولی دوستان واقعا دارم دیوونه میشم نمیدونم چقد با خوندن مشکلم درکم میکنین یا شاید بگین تو مشکل روحی داری ولی خیلی سخته برام لطفا راهنماییم کنین.
مشکل اینه که من و خانمم باهم خوبیم و خوشیم با اینکه خیلی چیزا نداریم ولی رابطمون خیلی خوب شده و اونم خیلی بهم محبت میکنه و صد برابر قبل بهم ابراز علاقه و عشق میکنه و بیشتر اوقات ابراز دلتنگی میکنه و میگه وقتی هستی حالم خیلی خوبه. تا اینجاش خوبه همه چی ولی چند تا مشکل هست که حل نمیشه ..
خانوادم و بخصوص مامانم میگه اون داره بهت دروغ میگه و دوستت نداره و دلیلش رو که میپرسم میگه چون رفتار خوبی با ما نداره (ینی با خانوادم) چند روز پیشم با مامانم دعواش شد یکمی که البته هر دوتاشون زدن تو پر هم و قضیه یک طرفه نبود و منم نمیدونستم باید طرف کیو بگیرم یه جاهایی مامانم حق داشت یه جاهایی اون...
حرفایی که مامانم هر روز بهم میگه و هر وقت میشینم پای حرفش میگه اون داره دروغ میگه و دوستت نداره واقعا روم تاثیر گذاشته و بعضی وقتا ناخودآگاه باعث دعوامون میشه. امروزم مامانم خواب دیده بود که خانمم توی خوابش گردنبندی که مامانم بهش داده رو درآورده و عوضش کرده ! مامانم میگه تعبیرش اینه که تورو ول میکنه و میره با یکی دیگه ازدواج میکنه. میگه امتحانش کن و یه جوری مطمین حرف میزنه و میگه یه چیزایی رو من میدونم که تو نمیدونی...!!!
دوست دارم یکی برام پیش بینی کنه و بهم بگه داره بهم دروغ میگه یا راست ...
یه جورایی زندگیم آرامش خاصی نداره و همش موج منفی شده زنمم با خانوادم مشکل داره و قهرن تقریبا.. به مادرم و خواهرام اهمیت نمیده و دوسشون نداره و هر دو طرف هم مغرور هستن و زندگیم شده فقط بین من و اون. میگه عاشقانه دوستت دارم ولی با خانوادت نمیتونم کنار بیام. حتی به خودش اجازه میده جلو مامانم وایسته و توهین کنه ولی بازم میگه تورو دوست دارم. مامانم هم میگه این چجور عشقیه!؟
راستشو بخواین من خودمم یکمی به حرفاش شک داشتم چون زندگیمو که میدونین اوایل زنم میگفت علاقه نداره و همه میگن چطوری شده علاقه مند شده بهت اینقد؟؟ زنم که پای حرفش هست و میگه تا بهم اعتماد نکنی باهات زیر یه سقف نمیام. میخوام مشاوره برم ولی گفتم قبلش درد دلمو بنویسم.
قبل از اینکه بخندین یکمم به اوضاع داغونم فکر کنین هر روز یا سردردم یا گردن درد همشم عصبیه. نمیتونم حتی روی کوچکترین کار تمرکز کنم.
تورو خدا کمکم کنین.. بخاطر یک خواب بهم نریختم ولی خوابای مامانم خیلی درست درمیاد. دنبال تعبیرش خیلی گشتم ولی چیزی نبود. حرف مامانم و بقیه اینه که این زن برات زن زندگی نمیشه و دوستت نداره. شاید بیش از صد بار این حرف تو گوشم رفته از یه طرف زنم میگه دوستت دارم ولی من موندم این وسط نه اونو باور میکنم نه خانوادمو... سردرگمم از شدت عصبانیت بعضی وقتا با خودم حرف میزنم و دعوا میکنم.
لطفا قبل از اینکه یه کاری دست زندگیم و خودم بدم کمک کنین هر کلمه شما میتونه کمک کنه پس لطفا هر چی که به نظرتون درست میاد رو بنویسین

سلام

نگران نباشید به خدا توکل کنید تا اول یکم آرومتر بشید :72:

آقا محمد خانمتون تو بقیه مسائل چطورن؟ چقدر میشه رو حرف و احساسشون حساب کرد؟ دم دمی مزاج هستن یا نه؟
در مورد احساسش به شما نمیگم ها، کلا در مورد چیزای خیلی کوچکتر و کم اهمیت تر

سلام

(نکته: فرصت خواندن تاپیک های قبلی شما را ندارم و حرف هایم بر اساس همین حرفهاییست که مطرح کرده اید)

دوست گرامی! رابطه بین شما و همسرتان به کسی مربوط نیست و تنها دلایل منطقی که میتواند شما را از هم جدا کند، اینست که تنها و تنها شما دو نفر نتوانید با یکدیگر کنار بیایید و یک رابطه آرام و شاد و عاشقانه داشته باشید. نه اینکه مادرتان خواب دیده! یا فلان تعبیر خواب این را نوشته! یا رابطه همسر و مادرتان خیلی خوب نیست، یا هر دلیل بیرونی مثل این ها.
شخص شما مسئول سرد یا گرم شدن زندگی خودتان هستید نه خواب های مادرتان!


راه شما بسیار واضح است: بچسبید به رندگیتان و تلاش کنید آتش عشق بین شما و هسمرتان آنقدر بالا بگیرد که بتواند تمام کاستی های دیگر را بپوشاند.


ضمنا چند نکته کاربردی برای اینکه مشکلات بیرونی شما کمی تعدیل شود:
1- بین همسر و مادرتان قرار نگیرید. به جایش آنقدر زمان های دید و بازدید را کوتاه در نظر بگیرید که فرصت دلخوری پیش نیاید.
2- دلخوری های هر طرف را به طرف دیگر انتقال ندهید و خودتان هم کلا فراموش کنید. لازم هم نیست به دروغ چیزی را خوب جلوه دهید. سکوت و چشم پوشی بهترین کار است. به قول معروف در برابر این حرف ها یک گوشتان در باشد و دیگری دروازه.
3- اصل همدردی موثر را فراموش نکنید. اگر مثلا دلخوری برای همسرتان پیش آمد و پیش شما شکایت آورد، بدون اینکه کار مادرتان یا پاسخ او را تایید کنید، می توانید با همدردی او را آرام کنید. مثلا بگویید : "می تونم درک کنم قرار گرفتن تو همچین موقعیتی چقدر می تونه نارحت کننده باشه" و ...
درباره "همدردی" در تالار مطلب زیاد است. بخوانید و بیاموزید.

شاد باشید و عاشق.:72:

آقا محمد با مادرتون صحبت.کنید.و.محترمانه بگید حرفاشون رو.شما.تاثیر.بدی.میزاره سعی کنید از حاشیه دور باشید.در ضمن به خانومتون بگید براتون.مهمه که احترام خانوادتونو نگه داره شاید همسرتون در مقابلتون سیاست خاصی به.کار.گرفته که میدونه شمارو تحت تاثیر قرار.میده بدون تغییر رفتار گاهی همسرتون امتحان کنید ازش بخاین کاری که دوس نداره به خاطر شما انجام بده بعد رفتارش زیر نظر بگیرید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shabnam z

سلام

نگران نباشید به خدا توکل کنید تا اول یکم آرومتر بشید :72:

آقا محمد خانمتون تو بقیه مسائل چطورن؟ چقدر میشه رو حرف و احساسشون حساب کرد؟ دم دمی مزاج هستن یا نه؟
در مورد احساسش به شما نمیگم ها، کلا در مورد چیزای خیلی کوچکتر و کم اهمیت تر

---

سلام مرسی از جوابتون
کلا که دم دمیه.. حتی توی خرید یک روسری مشکل داره..

سلام
من تاپیکهای قبلی شما رو یک مرور کلی کردم خواهشی که داشتم اینکه اینقدر مشکلتون رو تو انجمن های متعدد نگذارید تا بقیه بهتر بتونند راهنمایی کنند.

خیلی سخته که اینطور بین منگنه گیر کردید. حالا که خانمتون به شما ابراز علاقه میکنه و دوست داره با شما زندگی کنه باید اینو بهش بفهمونید که ازدواج فقط پیوند دو نفر نیست بلکه وصلت خانواده هاست مخصوصا تو فرهنگ ما. البته شاید این حرفم خیلی شعار به نظر برسه ولی هر طور که شده نباید بذارید رابطه همسر و خانوادتون این طوری باشه اینجوری زندگی زهر مارتون میشه. سعی کنید اصلا شرایطی فراهم نشه که کار به بحث اونا بکشه. تا دیدید داره اوضاع بی ریخت میشه دستشو بگیرید از اونجا ببرید و آرومش کنید باهاش حرف بزنید. بگید که احترام هر دو سر جاش و این که من حق رو به کی بدم ربطی به این قضیه ندارم که من دارم جانبداری می کنم. آخه نمیشه که بین همسر و مادر فقط یکی رو انتخاب کرد.

با مادر و خواهراتون هم صحبت کنید بگید حالا که اوضاع زندگی تون داره بهتر میشه و اون مصیبتای اول عقد کمتر شده بهتره کوتاه بیاند تا اوضاع مثل قبل نشه. بهش بگید اگه من برای حفظ زندگیم بعضی وقتا حق رو به همسرم میدم از شما دلگیر نشه و قلبا مادرتون رو هم دوست دارید. اگه لازم شد یک مشاوره به اتفاق هم برید.

اینقدر هم به خواب و رویا فکر نکنید به نظرم شما خیلی دارید تحت تاثیر حرفای مادرتون قرار می گیرید و یک خواب معمولی رو گندش می کنید و تعبیرای الکی براش می بافید. مادرتون به خاطر بحثی که با خانمتون داشته طبیعیه که حالا یک بار هم همچین خوابی ببینه.

به زندگی تون بچسبید و حالا که خانمتون کوتاه اومده این فکرا و تعابیر منفی رو از خودتون دور کنید. شما که نمی خواید تا آخر بین مادر و همسرتون مردد بمونید؟ انشاا... هر چی خیره زودتر پیش بیاد.

مرسی از همتون دوستان...
باشه سعی میکنم اون روزیم که نوشتم این پست رو حالم واقعا بد بود جایی رو جز اینجا سراغ نداشتم خودمو خالی کنم...

یک نکته سعی کنید مثل یک مرد واقعی در زمان غر زدن ها و خاله زنک بازیهای مادر و همسرتون یک گوشتون در باشه و یکی دروازه. سعی کنید در حق مادرتون فرزندی کنید و در حق همسرتون همسری و به نظر من یک مرد می تونه این دو کار رو به طور کلی از هم تفکیک کنه بطوری که تلاقی ای با هم نداشته باشند. اگر همسرتون و بخصوص مادرتون ببیننند که بدگویی هاشون روی شما اثر نداره خودشون بعد از مدتی دیگه ادامه نمی دهند. علاقه شما و همسرتون به دست خودتون و تلاش شما هست و این زندگی به دست شما قراره زندگی بشه نه با تعبیر خوابها. با خواب و حرف این و اون زندگیتون رو تلخ نکنید. تا وقتی خوبه از خوب بودنش لذت ببرید و با ترس از آینده حالتون رو خراب نکنید.

بازم ممنون آقای دلجو - دلتنگ...
امیدوارم این شک و تردیدی که توی وجودم هست از راه درستش رفع بشه و بتونم دوباره روحیه خودمو بدست بیارم.
بازم سر میزنم ممنون از همه

خیلیا میگن خوب اگر بهش شک داری امتحانش کن ولی واقعا نمی دونم چجوری میشه یه عشق واقعی را امتحان کرد. خانما راهی بلدن؟

سلام
من تایپیک های قبلیتون رو نخوندم
ولی مادرتون رسما داره زندگیه شما رو نابود میکنه،آقای محترم رابطه ت به هیچ کسی ارتباط نداره،امتحان هم نکن،شک و تردید رو هم از خودت دور کن،اگه خانومتون این حرفهارو میخوند هرگز با شما زیر یه سقف نمیومد چون شما متاسفانه دهن بین هستی در حدی که به وفاداری همسرت هم شک داری"جریان خواب و تعبیرهای عجیب غریب مادر محترمتون که ابن سیرین با هفت نسل قبل و بعدش هم الان در هنگ به سر میبرن با این تعابیر" منظورم بود که واقعا برای من جای سواله نیت مادر شما خیره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ از تهمت ناروا نمیترسه که با این اطمینان در مورد عروسش حرف میزنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ شما عوض اینکه شک نداشته باشی به همسرت،انتخاب خودت رو زیر سوال میبری؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
ببخشید ولی اینقدر بشین به حرفهای بقیه گوش کن تا زندگیت رو از دست بدی و بقیه خیالشون دیگه راحت بشه

سلام دوست عزیز
موضوع خواب رو اصلا جدی نگیرید مادرتون چون می دونه به خواب هاش اعتقاد دارید از این فرصت استفاده کرده درسته مادتونه ولی گاهی هر کسی می خواد به قول معروف نتیجه گیری که خودش کرده رو برای شما ثابت کنه چه مادرتون و چه همسرتون
خواهر من از شوهر من خوشش نمی یومد نشسته بود طرح ریخته بود و به من گفت خواب دیدم حلقه عقدت نگینش شکست و به جاش یه حلقه که چند تا نگین الماس داشت خریدی
من ساده هم فکر می کردم راست می گه رفتم دنباله تعبیرش نوشته بود که اگه ازدواج کردی به طلاق منتهی می شه بعد که گندش در اومد قبل از این رفته بوده برنامه چیدده بوده و به مامانم گفته بود به ساناز به دروغ اینطوری می گم
من حق رو کاملا به شما می دم و درکتون می کنم که کسی انتخاب شما رو تائید نکنه چون خود منم با چنین مشکلی درگیرم اینکه ندونی چه اتفاقی در آینده می افته همه این ها رو درک می کنم .
در کل اینو بگم به هیچ هیچ هیچ کدوم این خواب ها و استخاره ها و نظرات شخصی اطرافیان اهمیت ندین مهم شما هستین و خانمتون خودتون توی روابطتون دقت کنین ببینین چقدر دوست داره باهاتون نزدیک تر بشه ایا از با شما بودن لذت می بره (شاید خانمتون هنوز با شما راحت نباشه ولی اگه می بینین بهتون پیشنهاد رابطه می ده تو عشقش شک نکن)
ولی اینو بگم من خودم خیلی شوهرم رو دوست دارم ولی به خاطر بچه خواهرش که مدام دهنش بازه و یا گریه می کنه و یا جیغ می زنه اصلا دلم نمی خواد پامو خونه مادر شوهرم بذارم و این هیچ ربطی به این ندار ه که شوهرمو دوست ندارم و یا بهشون بی احترامی می کنم

ممنون . ولی مادر من میدونم خوابش رو دروغ نگفته میدونم خواب مهم نیست ولی مطمینم دروغی بهم نگفته ولی خیلی مشکل دارم کلا چون خیلی سعی میکنم احترامو حفظ کنم ولی بحثایی رو بوجود میاره که باعث میشه خیلی عصبانی بشم. مثلا مامانم میگه هر وقت زنت دستور بده میری بیرون باهاش هر وقت نخواد نمیری! بهش میگم خوب من ازش میخوام که امروز بریم بیرون اگه بگه اره میریم اگه نه که نمیریم خیلی طبیعیه. ولی مامانم میگه نه وقتی اون با تو نمیاد تو هم باید یه بار بهش نه بگی یا وقتی اون نمیاد اینجا تو هم یه بار نرو. یه جورایی دوست داره تلافی کنم یا شاید اسمش تنبیه باشه ولی خوب من اصلا دوست ندارم دخالت بشه تو زندگیم از طرفی نمیخوام اصلا ناراحتش کنم نمیدونم چه کار باید بکنم دقیقا. مامانم با ادبیات تند باهام حرف میزنه و زود عصبانی میشه و گریه میکنه و وقتیم عصبانی میشه کلا زنم رو آدم حساب نمیکنه و کلی ازش بد میگه و منو واقعا عصبانی میکنه جوری که سردرد میشم و واقعا دست و پام میلرزه اگه یه ذره خرج کنم میگه فکر زندگی نیستی در صورتی که من خیلی ملاحظه میکنم تو خرج کردن ولی الان یه جوری شده که اگه یه خرید ساده رو با زنم برم مامانم میگه مگه تو نوکرشی که باهاش میری خرید. یا اگه مادرخانمم رو تا جایی برسونم میگه مگه نوکرشونی یا مستخدمشونی میگه ازت دارن سو استفاده میکنن.. همه اینا یه حس بد بهم میده یه حس خیلی بد شما نمیدونین چقد بهم فشار میاد با شنیدن این حرفا.. همشم به خاطر اینه که مادرم از مادرخانمم بدش میاد البته شایدم حق داره اختلافای زیادی داشتیم ولی خوب من کینه به دل نگرفتم ازشون ولی خانوادم کینه گرفتن از زنم و مادر زنم به شدت... برا همین راضی نیستن یه لباس برای زنم بخرم و بهش هدیه بدم.
خلاصه که دلم خیلی پره!!
:(

محمد عزیز
در اینکه مادر شما خیرخواه شما هستند شکی نیست. اما فرض کنید به توصیه های ایشان گوش کردید و در نهایت از همسرتان جدا شدید و بعد دوباره ازدواج کردید و ... آنوقت چه؟! آیا باز هم در هر بار خرید شما برای خانومتان، اعتراضی از سمت مادر بلند نمی شود؟! ... آیا برای هر بار برای بیرون رفتن، نیاز دارید که از او اجازه بگیرید؟!... کی، غیر از شما شایسته است برای همسرتان خرید کند؟! ...

سوال اساسی من از شما این است:
نقطه تمام شدن این سرزنش ها و دخالت ها کجاست؟

غیر از اینکه شما خودتان، تاکید می کنم خود خودتان، هستید که باید تصمیم بگیرید اینها را نشنوید؟
چرا اینقدر در برابر مادرتان ضعیف هستید؟ چرا اینقدر تاثیر پذیرید؟ مگر غیر از اینه که شما لذت می برید از رابطه با همسرتان؟ از خرید برای همسر و مونس زندگیتان؟ از قدم زدن با او سرشار از عشق می شوید؟ پس چرا اینقدر در برابر عکس العمل های مادرتان آسیب پذیر هستید؟ جمع کن خودت را برادر من! یک دفعه می بینی زندگیت از دستت رفت ها!


چند نکته:
1- احترام مادر را در همه حال حفظ کنید، اما حرفهایش را نشنیده بگیرید. اصلا نیازی به پاسخ به حرفهایشان نیست. استدلال نکنید. اصلا بحث را شما ادامه ندهید. به هیچ وجه! یادتان باشد خانم ها قدرت کلامی زیادی دارند.
2- هر وقت دیدید موضوع بحث به رابطه خصوصی شما و همسرتان کشید، موضوع صحبت را خیلی نرم عوض کنید.
3- از کارهایی که برای همسرتان انجام می دهید، با مادر صحبت نکنید. چه لزومی دارد مادرتان بداند فلان چیز را خریده اید یا فلان جا رفته اید؟!
4- هر از گاهی برای مادرتان هدیه ای بخرید تا بداند هنوز پسر او هستید، هر چند ازدواج کرده اید!
5- یاد بگیرید که کلام دیگران فشار روحی به شما وارد نکند. این موضوع کاملا آموختنی است. فقط باید قوی و نفوذ نا پذیر باشید.
5- هوای همسرتان را بسیار بسیار بسیار داشته باشید. اوست که همدم و مونس همیشه شماست.:43:


خیلی خلاصه، مادرتان را از مهر فرزندی خود مطمئن کنید. اما اجازه دخالت ندهید.

سلام دوست عزيز
من سر همين مسئله از نامزدم جدا شدم
چون خانواده اش يعنى مادرش حاضر نبود بفهمه كه پسرش بزرگ شده و زن داره و خودش بايد واسع زندگيش تصميم بگيره و هر ساعت هر لحظه در تماس بود و پسرشم وابسته خودش كرده بود
از من به شما نصيحت اگه خانمتون دوستش دارين به مادرتون بگين من دوستش دارم و حرفى نزن كه من ازش جدا شم كه اين جدايي واسه من ممكن نيست پس بزار راحت زندگيمونو بكنيم و با اين بحثا روز منو خراب نكن
و به همسرتونم بگين كه تا وقتى پيش مادرمي باهاش كل كل نكن بزار كم كم خوب ميشه تو خانوميتو حفظ كن يا اگه حرفى ميزنن شما مداخله نكن
ولى اگه همسرتو دوست دارى پس ديگه به ترديد فكر نكن شك بدترين مسئله تو زندگى
بعضى وقتها مادرها كارهايي و از سر دلسوزى و غرور ميكنن كه جبرانش يا سخت يا غير ممكن

آقا محمد در سراسر تاپیکتون دایم دارید می گید مامانم اینو میگه مامانم اونو می گه.

اگه من جای همسر شما بودم نه تنها مادرتون را دوست نداشتم بلکه همسرم را هم دوست نداشتم .

ایشون حتی اگر هم دروغ بگه که دوسستتون داره می خواد زندگیش را سرو سامون بده و زندگیش را دوست داره .

از ایت فرصت باید استفاده ببرید و بذر ی که به تازگی درون همسرتان کاشته شده رو با رفتار درستتون به یک درخت تنومند ریشه دار تبدیل کنید نه اینکه با حر ف های دیگران در نطفه خفه اش کنید.

به مادرتون احترام بذارید اما اجازه دخالت و اظهار نظر ندهید .
مادرتون حتی اگه این خواب را هم دیده بودند نباید به شما می گفتند وبا صدقه دفع بلا می کردند.
راهکارهای زیادی دوستان دادند به اونها عمل کنید.

ممنون از همه. میدونم خانمم بهم دروغ نمیگه چون با اطمینان خاطر حرف میزنه اینم میدونم که مادرم خیرم رو میخواد. یه مشکلی هست که فک کنم نگفتم اونم اینه که برادر من از همسرش جدا شده و الان درگیر مهریه و این حرفاست برا همین مامانم خیلی میترسه که منم مث اون بشم همش استرس داره به شدت این استرس رو به من منتقل میکنه و منم میمونم چی بگم بهش که ناراحت نشه. من که گوش نمیدم حتی گاهی سر اینکه برم خونشون با مادرم بحث کردم چون اون میگفت نرو تا بابت اون کارش تنبیه بشه و ازین حرفا ولی من گوش نمیدادم و میرفتم از یه طرف عذاب وجدان داشتم چون میترسم با بی احترامی به مادرم زندگیم بدتر بشه. نمیخوام جلوش وایستم ولی خوب نمیتونم بیرون نرم یا خونشون نرم چون اون زیاد نمیاد یا زنگ نمیزنه خونمون.
بازم ممنون که بهم قوت قلب دادین سعی میکنم بحث نکنم و البته تا حدی هم موفق شدم دفعه آخر هیچی نگفتم و فقط خوابیدم ولی سردرد میشم ...
یاد گرفتم که غر نزنم به زنم و حتی وقتی ناراحتم سر اون خالی نکنم ما هفته ای یک بار با خانمم دعوامون میشد ولی الان کمتر شده و دعواها هم در حد کمتر از یک ساعت تموم میشه. اون خیلی مهربونه و اگرم من ازش ناراحت بشم خودشو میکشه که از دلم در بیاره و حاضر نیست یه لحظه منو ناراحت ببینه ولی وقتی بحثمون میشه یه جوری حرف میزنه که غرور ادم خورد میشه یه حس حقارت به ادم دست میده. زندگی الانمون مث آدمای تازه ازدواج کرده شده تازه انگار عشق وارد زندگیمون شده یه حس خوبه ولی ترس توشه چون چند بار خوب شده و خراب شده البته این بار خیلی فرق داره این بار خیلی مطمین داره حرف میزنه خیلی وقته مشکلی نداریم باهم و این خیلی خوبه. درکم میکنه چیز زیادی ازم نمیخواد ..
برام دعا کنین دوستان تو این مدت عصبی بودم بعضی وقتا با مادرم بد برخورد کردم ولی سعی میکنم تکرار نکنم :203:

محمد عزیز:
از خواندن پست آخر شما بسیار زیاد خوشحال شدم و بی نهایت دلگرم. راه درست را آغاز کرده اید و در همین مدت کوتاه نتایج لذت بخش آن را چشیده اید. گوارای وجود. لطفا همین فرمان را بگیرید و بروید ;-)

در ضمن نگران حرف ها و کم لطفی های توی دعوای با همسرتان نباشید. همه آدم ها ( از جمله شاید خود شما هم) موقع دعوا کردن، حرف هایی می زنند که فقط و فقط از سر عصبانیت است. جدی نگیرید اینها را :smile:


امیدوارم هر روز شاد تر از قبل باشید و عاشق تر.

برای شما و همسر گرامیتان لحظاتی خوش و سرشار از مهر آرزو می کنم.
موفق باشید.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آویژه

محمد عزیز:
از خواندن پست آخر شما بسیار زیاد خوشحال شدم و بی نهایت دلگرم. راه درست را آغاز کرده اید و در همین مدت کوتاه نتایج لذت بخش آن را چشیده اید. گوارای وجود. لطفا همین فرمان را بگیرید و بروید ;-)

در ضمن نگران حرف ها و کم لطفی های توی دعوای با همسرتان نباشید. همه آدم ها ( از جمله شاید خود شما هم) موقع دعوا کردن، حرف هایی می زنند که فقط و فقط از سر عصبانیت است. جدی نگیرید اینها را :smile:


امیدوارم هر روز شاد تر از قبل باشید و عاشق تر.

برای شما و همسر گرامیتان لحظاتی خوش و سرشار از مهر آرزو می کنم.
موفق باشید.:72:

---

ممنون از دعا های قشنگ شما. شما هم موفق باشین.

دوستان خیلی لطف کردین که بهم آرامش و امید دادین

آقا محمد برادر من اختیار زندگیتو دست مادرت قرار نده ، انقدر دهن بین و خرافاتی هم نباش مردی داداش.
دختر مردم بهر امیدی اومدی خونه شما ، دور از مردونگی و انصافه که تحت تاثیر خوابو و حرف مادرت قرار بگیری و حتی بخای خانومتو تست کنی یا هر کار دیگه ای و ...
مشکل اصلی خوده شمایی که مهارت و تجربه کافیرو رو نداری و نمیتونی رابطه خانوادتو و خانومتو مدیریت کنی ، البته کاره راهی هم نیست ولی با مهارت شدنیه. شما تعریف خانواده و زندگیرو هنوز متاسفانه نمیدونی و درک درستی از زندگیت نداری.مادرتون هم متاسفانه هی هیزومشو بیشتر میکنه

اول از همه حریم زندگیتو حفظ کن اگه اجازه بدی مادرت یا x و... حتی از سره دلسوزی در مورد زندگیت دخالت کنن بقول معروف میگن آشپزکه 2 تا شه غذا یا شور میشه یا بی نمک.
حریم خونت و زندگیت مثله دیواره ، اگه حریم زندگیت رو حفط نکنی مثل خونه ای میمونه که دیوار نداشته باشه هرکی از راه میرسه میاد تو خونه زندگیت سرک میشه و سکانو میگیره دستش.

امیدوارم از من نارحت نشیدید منم مثل برادرتون ، ولی واقعا بنظرم اینه اشکالای اساسیتونه و ریشه ای هستش باید هرچه سریعتر رفع و رجوع کنید وگرنه عواقبش خیلی سنگینه.
البته من مجردم و هنوز تجربه زندگی مشرتکو ندارم منتها این چیزاپایست.

یا حق

سلام مجدد سال نوتون مبارک...
نمیدونم چطوری بگم ولی چند وقت پیش ینی حدود قبل عید یه نامه اومد در خونمون که کلیت موضوعش این بود که داری زندگیتو با این دختر خراب میکنی چون اون قبلا عاشق یکی بوده و عشقش ردش کرده و عشق و حالشو کرده و تو شدی زاپاس و ازین حرفا... این نامه خیلی ناراحتم کرد و نتونستم هم بفهمم کار کیه که خواسته زندگیمونو خراب کنه تا اینکه به خانمم قضیه رو گفتم بعدش و اولش گفت نه چیزی نیست و ازین حرفا.. ولی بعدش تنها شدیم قرآن اورد و گفت میخوام یه چیزی بگم ولی در بارم فکر بد نکن.. دست گذاشت روی قرآن و گفت حدود یک سال قبل که میخواستیم جدا بشیم دوستش (ینی دوست خانمم) که دیده حال خانمم خیلی خرابه ازش شنیده که قبلا یکی از فامیلاشونو میخواسته برا همین دوستش شماره خانمم رو داده به اون پسره و اون پسر هم شروع کرده به اس ام اس و زنگ زدن که من دوستت دارم طلاق بگیر من باهات ازدواج میکنم و ازین حرفا.. (البته به گفته خانمم خود خانمم محل نداده و فقط گفته تمومش کن) ولی یه بار هم حضوری بهش اینا رو گفته و این قضیه حدود یه سال از من پنهان بوده..
خانمم دست روی قران گذاشت که اون قضیه تموم شده است و دیگه تکرار نمیشه چون پاشو بریده ولی من هنوز نتونستم هضمش کنم روز سال تحویل بهش گفتم بخشیدمت و واقعا هم بخشیدم ولی سخته برام هضم این قضیه که حدود دو سه هفته با یه پسر اس ام اس میداده و بهش اجازه میداده از احساسش حرف بزنه..
با دوست خانمم تماس گرفتم و اونم کلی عذر خواهی کرد و گفت اشتباه کردم و فک میکردم کارم درسته..
بخدا دیگه خسته شدم از این همه فشار روانی ... اگه اون موقع این قضیه رو میدونستم یه روزم باهاش زندگی نمی کردم..
دلم خیلی چرکینه نسبت بهش و هر شماره ای که تو گوشیش میبینم شک میکنم و میترسم باز کسی وارد زندگیمون بشه..
البته خانمم هزار بار قسم خورده که نفهمی کردم و من دوستت داشتم و دارم فقط تو بحران روحی بودم. البته یه مدتی اون موقع باهم قطع رابطه کرده بودیم ...
میدونین از چی نگرانم؟ از اینکه چون از اون پسر نا امید شده اومده سراغ من... چون بعد از اون جریان رابطمون دوباره خوب شد .. با اینکه حدود 9 ماهه که رابطمون تقریبا خیلی خوبه و مشکل خاصی نداشتیم ولی نگرانم چون فهمیدم خیلی خوب پنهان کاری میکنه خانمم...
تا یه مدت بعد اون حرفش نمیتونستم بهش دست بزنم حتی ولی اون با اصرار ازم میخواست که بهش نزدیک بشم و به قول خودش عشقمو ازش نگیرم ... نتونستم فراموش کنم ولی بخشیدم بخاطر اینکه دوسش دارم ولی بهش گفتم یه درصد تکرار بشه تمومش میکنم...
دو شب قبل هم بهش گفتم من به یکی از شماره های توی گوشیت شک دارم و برام توضیح داد ولی بعدش گفت مگه بازپرسی میپرسی و دعوامون شد و هنوزم قهریم.
قضیه نامه و اون مساله خانمم و حسا و فکرای منفیم در باره ادامه زندگیم شده کابوس برام و اصلا نمیدونم آخرش چی میشه... اصلا حس خوبی ندارم نسبت به زندگیم... ینی آرامشی که قراره داشته باشم رو به اون صورت ندارم چون همیشه زندگیم با استرس همراهه..
میگه عاشقمه ولی نیست.. چون احساسشم بچگانست.. اصلا بزرگ نمیشه و فقط به من میگه بچه... هر کاری براش بکنم نمی بینه و فقط کارای خوب خودشو میبینه...:203:

:323::323::323:

محمدجان، فاجعه سازی نکن. همسرت که با اون فرد ارتباطی نداشته. حالا که اینقدر برای زندگیت زحمت کشیدی، نذار الکی از دستت بره.

درضمن به نظرم خیلی روی عشق تاکید میکنی. خب زندگی کنید دیگه، معلومه که همدیگه رو دوست دارید.

داش ممد از اینکه خانومتو خیانت کرده و شما بزرگوارانه رفتار کردی شکی نیس
اما بشین با خودت فک کن ببین کاملا بخشیدیش و بهش مطمئنی؟؟؟یا اینکه فرداروز اگه بازم چند وقت قهر بودین فکرت مدام به این نیست که داره چیکار میکنه؟؟؟نکنه خیانت کنه و از این حرفا
خانومتون بخاطراشتباه بزرگشون الان باید کاملا شرمنده باشن و اعتماد سازی کنن نه اینکه جسورانه رفتار کنن

با سلام

آقا محمد ، لطفاً برگرد و راهنماییهای بنده را در تاپیک های قبلی ات یک بار دیگر مرور کن تا بدانی چکار باید می کردی و نکردی و ..... اصل مسئله پنهانکاری و عدم تعهد است که نیاز دارید از طریق یک مشاور و با بررسی تخصصی ثبات همسرت در زمینه تعهد و صداقت را جویا شوی . من در تاپیکهای سال پیش شما هم تأکید کردم که نیاز هست روی خودت بیشتر کار کنی و از طریق مشاوره حضوری تصمیم درست بگیرید ...