به نظر شما آینده این طور ازدواج ها خوبه یا نه؟حتی وقتی که 2 طرف به توافق کامل برسند.بازهم شکی باقی می مونه؟
نمایش نسخه قابل چاپ
به نظر شما آینده این طور ازدواج ها خوبه یا نه؟حتی وقتی که 2 طرف به توافق کامل برسند.بازهم شکی باقی می مونه؟
نغمه عزیز
به نظر من این گونه ازدواج ها نمی تونه پایه و اساس محکمی داشته باشه و همیشه حتی با وجود داشتن تفاهم و با گذشت مدت زمانی ترس از به هم خوردن و جدا شدن وجود دارد. چون طرفین هیچ وقت نمی تونن مطمئن باشن که همسرشون با شخص دیگری از طریق اینترنت در ارتباط نیست. همانطور که بقیه از ارتباط اینترنتی خودشان مطلع نبودند.
سلام
مقاله «ازدواج اینترنتی،خانم اینترنتی ، شوهر اینترنتی» نیز در رابطه با همین موضوع هست، اینهم لینكش:
http://www.hamdardi.com/fa_default.asp?RP=M_content.asp&P1N=ContentID&P1V= 220
اما به نظرم من میتونه خوب باشه
به شرطی که هردوطرف روراست باشن و خانواده ها راضی
من توفامیل خیلی ها رو اینطوری دیدم
وگرنه کسی که به صورت سنتی هم ازدواج میکنه از جایی که اون خانوادرو نمیشناسه بعد ش از کجا میدونه که همونه
حتی تو فامیل هم نمیشه پیش بینی کرد
99/99% موارد سیاه و تاریک است.
ببينيد . كي گفته كه اينجور ازدوواجها سياه و تاريكه ؟ آره اگه بخواي منفي باف باشي نه تنها اين ازدواجها هميشه سياه و تاريكه بلكه همه ي ازدواجها همينه . مثلا اگه شما بخواي سنتي ازدواج كني ميتوني بفهمي كه اصلا اين آقايي كه شما داري باهاش ازدواج ميكني اهل چت و دوست دختر و اينجور چيزها هست يا نه ؟ درسته كه اطمينان بيشتري داري كه طرف سالمه و اهل اينجور چيزها و خيانت نيست ولي دليلي نداره كه مطمئن باشي( شايد با چت به صدنفر قول ازدواج داده و چندتا دوست دختر هم داشته باشه ) . چون من بارها و بارها نمونه اش رو ديدم كه ازدواج حتي فاميلي بوده ولي پسره خيانت كرده و .......
واسه ازدواج اينترنتي هم اگه شما طرف رو ديده باشي و ارتباطتون فقط محدود به اينترنت نباشه حتما تونستي كه نسبت به طرفت شناخت پيدا كني . فقط مسئله اينه كه آيا نسبت به هم اعتماد دارين يا نه ؟ اگه طرف اهل زن و زندگي باشه و همسرش رو دوست داشته باشه كه حاضر نميشه بهش خيانت كنه .
مشكلات اين ازدواجها به نظر من :
1) عدم اعتماد دوطرف به هم
2) عدم شناخت
3) درجريان نبودن خانواده
شايد اون دختر يا اون پسر كه باهاش چت ميكني مثل خودت آدم خوبي باشه يا شايدم يك آدم الاف باشه كه اين وظيفه ي شماست كه اينو بفهمي و بعد از شناخت كامل ايشون و در جريان گذاشتن خانواده و تحقيق و ..... اگه طرفتون آدم خوبي از آب در اومد ميتوني ازدواج كني
البته درسته كه احتمال اينكه اين ازدواج با شكست رو برو بشه بيشتره ( اونم به خاطر عدم اعتماد و خيانت )اگه دو طرف خيانت نكنن و صادق باشن و به هم اعتماد داشته باشن ميتونن زندگي خوبي داشته باشن.
موفق باشي
واقعا نمیدونم چی باید گفت یکی خوب میشه یکی بد این یه ریسک بزرگه
سلام 100 درصد سیاه و تاریک است موفق وشاد باشید
سلام
جاي تعجبه ؟
چه طوره كه اگه يك دختري يك پسري رو توي خيابون يا توي راه مدرسه و خونه يا توي پارك يا توي مهموني يا توي دانشگاه (بدون هيچ شناخت يا رابطه اي از ابتدا) ببينه و باهاش آشنا بشه و بعدا اگه قصد كنه كه با طرف ازدواج كنه كسي نميگه كه اين ازدواج سياه و تاريكه ولي اگه همون دختر با همون پسر توي اينترنت فقط آشنا بشه و بقيه ارتباطش خارج از اينترنت باشه همه بازهم ميگن سياه و تاريكه . درسته كه ريسكش بالاست ولي هميشه سياه و تاريك نيست.چرا همگي فكر ميكنيين كه همه ي آدم هايي كه توي اينترنت هستن آدم هاي خوبي نيستن ؟درسته كه ممكنن كه دروغ توش زياد باشه ولي هميشه اينطور نيست. افراد صادق هم پيدا ميشن و درست نيست كه كسي رو فقط به خاطر اينكه اولين بار شريك آينده اش رو توي اينترنت ديده و باهاش آشنا شده رو صرفا به خاطر نوع آشنايي از ازدواج منصرف كني
البته اين درست نيست كه يك سال با طرف چت كني و بعد بهت پيشنهاد بده بلكه به نظر من اگه فقط آشناييي اينترنتي باشه و بعد رابطه از اينترنت قطع بشه و حضوري بشه اشكالي توش نيست.من نميگم همه آدم هايي كه تو اينترنت باهاشون آشنا ميشين آدم هاي خوبي اند بلكه ميگنم اين آدم هاي همونهايي هستن كه شما ممكنه هرجا باهاشون آشنا بشين و ممكنه هم خوب باشن و هم بعد
م
جاي تعجبه ؟
چه طوره كه اگه يك دختري يك پسري رو توي خيابون يا توي راه مدرسه و خونه يا توي پارك يا توي مهموني يا توي دانشگاه (بدون هيچ شناخت يا رابطه اي از ابتدا) ببينه و باهاش آشنا بشه و بعدا اگه قصد كنه كه با طرف ازدواج كنه كسي نميگه كه اين ازدواج سياه و تاريكه ولي اگه همون دختر با همون پسر توي اينترنت فقط آشنا بشه و بقيه ارتباطش خارج از اينترنت باشه ه%D
شما پارامتر دیگ را افزودید که همان رابطه است برای شاخت دو سوییه و این جدای از رابطه صرفاً مجازی و اینترنتی است؛اما چه در روابط غیر اینترنتی و چه در روابط اینترنتی باید *حریم* هایی را در نظر گرفت،زیرا بسیاری تنها هدفشان از ایجاد رابطه گستراندن دام و کامجویی و رابطه جنسی است.
بیشتر از آن باید از درگیر شدن احساسات دوری جست و رابطه را رسمی دانسته و فقط برای شناخت در نظر گرفت.کارهایی چون:زدن حرفهای عاشقانه،قرارهای زیاد،نگاه های پیوسته و آنچنانی،رفتن در زیر یک سقف بدون حضور کسانی دیگر،نوشتن نامه های عاشقانه و . . . . کاملاً ممنوع است و علاوه بر اینها رابطه باید با آگاهی خانواده دو طرف باشد.
عزیزم این سوال و سوال منم هست اگر جوابتو گرفتی به منم بگو.الان عصر اینترنته.واسه چی نمیشه با اینترنت همسر ایندتو پیدا کرد این ظلمه.تازشم من میگم این ها همه شعار هست چون اسمه چت بد در رفته همه میگن این کار غلط هست و رو خدا اگه جوابتو گرفتی منم خبر کن چون واسه منم سواله.
نغمه عزیز سلام
اگه نظر منو بخوای اصلا کار عاقلانه ای نیست که یه زندگی رو با آشنایی اینترنتی شروع کنی.... ازدواج یه امر مقدسیه و شا نش و مقامش در اون حد پایین نیست که آغازش از یه دنیای مجازی باشه. اینترنت و دنیای مجازی مکان خوبی برای نشان دادن ضعف ها و قوت های طرف مقابل نیست و چطور می تونید به طرفتون و حرفاش اعتماد کنید در حالی که حتی در بعضی مواقع آدم به کسی که در مقابلش حضور داره نمی تونه اعتماد کنه.... و اکثرا کسانی که در دنیای مجازی هستن خیلی با کسی که در دنیای حقیقی هستن متفاوتند. مطمئن باشید که در دنیای اینترنت جز خوبی طرف چیز دیگه ای رو نخواهید دید( منظورم ضعف ها و کاستی هاست ). امیدوارم موفق باشید http://qsmile.com/qsimages/72.gif
هوشیار عزیز
به نظر تو توی ازدواجهای سنتی که پسر و دختر با یک یا چند جلسه با هم اشنا میشن میشه شناخت کافی پیدا کرد.
به نظر من این موضوع اینقدر ساده نیست که بخوایم راحت به بد یا خوب بودنش رای داد
a-b گرامی،این پرسش مطرح شد،ولی شما آن را نمی خوانید و سپس باز پرسشی دوباره می کنید!؟شما اگر به نوشتارهای 10 و 11 نگاهی بکنید،پاسخ خود را می گیرید . . .
سلام
من با دوستم رویا موافقم.
نباید دید منفی به هر چیزی داشت.باید تا آنجایی که میشه + فکر کنیم وجهت منفی اون رو هم در نظر بگیریم.
این اشکال نداره که آدم دست به انتخاب بزنه ولی در یک مدت خیلی کوتاه (آشنایی)در چت خوبه(1 یا 2 روز) ولی بعدش باید حضوری باشه وطرفتو ارزیابی کنی وبشناسیش.
وبعد مسائل بعدی:
اگر برای دوستیه الکیه سعی کن ازش دل بکنی ولی اگر دیدی که آدم خوبیه و مورد نظرته بهش فرصت بده وببین آیا تو را برای زندگی میخواد یا نه.
پیروز باشید.
من با رویا موافقم
با سلام.من هم به نوعی به مشکل شما دچار هستم.مسئله وقتی حاد تر میشه که طرفین ماله دو شهر متفاوت باشن.به هم اعتماد دارن،حتی به هم میگن که مثلا فلان کس پی ام داد و فلان چیزو گفت.شناخت کاملی نسبت به خودشون دارن حتی طرفشون رو بارها امتحان کردن ولی وقتی می خوان تصمیم به ازدواج بگیرین با مخالفت شدید خانواه ها روبرو میشن.اگه در این مورد چیزی به ذهنتون میرسه خوشحال میشم منو هم در جریان بزارید.
اینترنت هم یک وسیله و واسطه برای آشناییه مثل راههای دیگه برای شناخت که همیشه از قبل وجود داشته ولی آشنایی ابنترنتی یک پدیده ی نوظهور و تقریباً ناشناخته در میان سایر روش های آشنایی انسانهاست. هر یک از روشهای ارتباط و آشنایی انسانها با هم داری یکسری معایب و یکسری مزایاست و ممکنه درصد این معایب و مزایا در مورد روش های مختلف با هم فرق میکنه. یک اصل تقریبا ثابت شده وجود داره اونم اینه که واکنش انسانها به چیزهای ناشناخته و جدید اکثر مواقع منفی است. این ذهنیت منفی وقتی برطرف شده و به سوی مثبت شدن میره که ما به مرور زمان با اون پدیده ی ناشناخته اخت شده و به مزایا و سودمندی هایش پی ببریم . اگر بخواهیم منصفانه نظر بدیم باید بگیم که مدت زمان زیادی زمان لازم داره که چت و اینترنت راه خودش رو در بین توده ها و عوام مردم ما باز کنه، پس واکنش های منفی ای که می بینبم تقریباً منطقی است و دور از انتظار نیست. درست است که در فضای اینترنت مجال برای دروغ گفتن بیشتر است اما آیا مجال برای کشف دروغ نیست؟یِک آدم زیرک پس از کمی آشنایی یه همون سبک و سیاقی که در آشنایی های دیگه میتونه تحقیق کنه و راست و دروغ حرف های یک شخص را مشخص کنه در مورد آشنایی اینترنتی هم میتونه. یکی از فرصت هایی که اینترنت به افراد میده پیش روی گذاشتن گزینه های بسیار است که این گوناگونی موقعیت راحت تری را برای پیدا کردن شخص مورد نظر و دلخواه ما فراهم میکنه. به طور کل ما باید خطرات و آسیب های آشنایی چتی رو بشناسیم و با درایت و اتخاذ ترفند ها و روش های درست و متناسب سعی بر دور کردن خود از این خطرات داشته باشیم و از دیگر مزیت های این روش در جهت آشنایی صحیح بهره مند بشیم. هر روشی دارای ضریب خطاست و هیچ روشی تضمین کننده ی موفقیت ما در رابطه نیست . به آشنایی اینترنتی هم باید مثل یک ابزار دو لبه همانند چاقو نگریسته بشه که هم خطرناک و هم سودمند است. نفس وسیله پلید یا پاک نیست همه چیز به نوع استفاده ی ما بر میگردد.
سلام دوستان
در آشنایی اینترنتی خیلی خیلی راحت تر آدم می تونه دروغ بگه.
یه مثال میزنم : من پسری رو میشناسم که از راه چت کردن خودش رو به جای دختری جا زدو مدت زمان زیادی پسری رو که اتفاقن جایگاه اجتماعی و مالی خوبی داشت سر کار گذاشت و به قرار آشنایی برای ازدواجش هم پاسخ مثبت داد و عکس دختری رو هم برایش فرستاد و او هم در عوض چند تا عکس از خودش که در محیط کار بود برای دختر دروغین فرستاد خلاصه این موضوع ادامه داشت تا اینکه با هم قرار ملاقات می گذارن و چون در یک شهر نبودن آقا پسر فریب خورده به شهر معشوق دروغینش سفر می کنه تا بالاخره دوست اینترنتی اش را ببیند وقتی سر قرار میره می بینه از دختری با مشخصات داده شده و شبیه عکس خبری نیست غافل از اینکه دختر دروغین یا همان پسر فریبکار درون ماشین او رو تماشا می کنه
از این اتفاق ها در دنیای اینترنت و چت خیلی زیاد وجود داره در خواستگاری رسمی همراه با خانواده هم ممکن هست حقیقتی کتمان شود اما اگر منصفانه قضاوت کنیم دروغگویی و کتمان حقیقت در دنیای مجازی ممکن تر و راحت تر هست