می خواهم از شوهرم جدا شوم

حدوداً ۶ سال پیش با هم آشنا شدیم، تو یک دانشگاه بودیم، از اون اول میدونستم که به درد من نمی‌خوره ، چون از لحاظ موقعیت خانوادگی و فرهنگی‌ از من پایین تر بود ، ولی‌ بعد از یه مدتی‌ شاید عادت یا سرپوش گذاشتن روی واقعیتها بهش عادت کردم، بعد از چند ماه خیلی‌ اصرار میکرد که بیاد خواستگاری ، هر چی‌ من می‌گفتم خیلی‌ زوده ، ولی‌ اون میگفت این تشریفات خودش کلی‌ طول میکش در ضمن خانواده با هم آشنا میشن، خلاصه بعد از کلی‌ بحث من راضی‌ شدم بیان خواستگاری، چون واقعا نمیدونستم که چی‌ کار باید کنم، پدر و مادرم گفتن بهتره شما چند ماهی‌ بیشتر با هم رفت و آمد کنید بعد تصمیم بگیرید، ولی‌ متاسفانه بعد از مدتی‌ فهمیدیم که مادرم به بیماری سرطان مبتلا شده و این بیماری لعنتی برای همیشه زندگی‌ من و خانوادهٔ‌ام را بهم ریخت. دیگه برام مهم نبود دارم چی‌ کار می‌کنم، خانودام که اینقدر درگیر این مریضی و شیمی‌ درمانی بودن هیچ کمکی‌ نمیتونستن به من کنن. بعد از یک سال از خواستگاری و تو اوج شیمی‌ درمانی مامانم با اصرار اون که می‌خوام همه چیز رسمی‌ بشه ازدواج کردیم.
بعد از وارد شدن تو زندگی‌ مشترک تازه تموم اون چیزی‌های که روزهای اول اشناییمون میدونستم مشکل ساز می‌شه مثل پتک خورد تو سرم، واقعا با خا نه‌‌ای از پای بس ویران کاری نمی‌شد کرد ، ولی‌ من با وجود مریضی مادرم تمام سعی‌‌ام می‌کردم تا همه چیز رو درست کنم!!! یک چیزی که آغاز زندگی‌ مشترکمون اذیتم میکرد تا الان هم ادامه داره، اینه که دروغ میگه، بعد وقتی‌ ازش می‌پرسم میگه یادم نمیاد، یا من اینطوری فکر کردم، یا منظورم این نبود، تازگی‌ها هم که میگه نه من اصلا اینطوری نگفتم، تو داری دروغ میگی‌ :(( فکر کنید با یکی‌ از صبح تا شب زندگی‌ کنی‌ ولی‌ نسبت به حرف‌های که می‌زنه اعتمادی نداشته باشی‌، واقعا حس خیلی‌ بدی است. مثلا وقتی‌ قرار یه کاری بکنه، ولی‌ میگه نشد و هزار تا بهونه میاره، من به جایی‌ رسیدم که نمیدونم داره دروغ میگه یا راست :((
چند بار تو این چند سال به فکر جدایی افتادم ولی‌ به خاطره مریضی مامانم هم که هر سال داره وارد فاز بدتری می‌شه و الان واقعا به مراقبت دائم نیز داره، نمیتونستم مشکلاتمو با خانواده‌ام در میان بذارم ، آنها فکر می‌کنن من واقعا هیچ مشکلی‌ ندارم ، چون تو این سالها با تمام وجودم سعی می‌کردم همه چیزو خوب جلوه بدم!! الان متاسفانه ۲ ماه باردار هستم و به جایی‌ رسیدم که فکر می‌کنم واقعا نمیتونم ادامه بدم از همه چیزش بد میاد و همش فکر می‌کنم خودم به درک دارم یه انسان بیگناه را وارد این زندگی‌ پر از دعوا و دروغ می‌کنم. چند روز پیش فکر می‌کردم ، من که تو این چند سال کوچک‌ترین احساس خوشبختی‌ و شادی نکردم، آخه چرا ادامه دادم! تمام زندگیش اینه که از سر کار بید بعد بشینه پای تلویزیون و فیلم ببینه بار‌ها سر این موضوعها باهم حرف زدیم ولی‌ کوچکترین تغییری نکرده، میگه بیرون رفتن پول می‌خواد اگه میخواهی‌ بری بیرون برو به اندازه‌ای من پول درار ، در صورتی‌ که تو این مدت بابایی من کلی‌ به ما کمک میکرد و خونه‌ای که توش هستیم رو بیشتر پولش بابایی من داده!! میگه برو یه شوهر پول دار کن تا خوشبخت و شاد شی‌، من مشکلی تو زندگیم ندارم و تغییری هم نمیکنم خیلی‌ هم شاد و خوشبختم!
واقعا بریدم، به شدت ناراحت و غمگین‌ام و می‌خوام این زندگی‌ رو تمومش کنم، همش با خودم میگم چرا ۲ سال پیش این کارو نکردم ، خانواده‌ام هم که بخاطر نوه دار شدن خیلی‌ خوش حالن ولی‌ خبر ندران تو این ۲ ماه ‌همش من گریه می‌کردم و دعوا داشتم و دروغ شنیدم،لطفا کمکم کنید.

سلام دوست عزیز. خوش اومدی.
شماوشوهرتون چندسالتونه؟دعواهاتون دقیقا سرچه موضوعاتی هست؟چرا فکرمیکنید دروغ میگه؟درچه مورددروغ میگه؟آیابهتون ثابت شده یافقط حدس میزنید؟
ببین عزیزم بادعوا ومشاجره نمیشه بامردها کناراومد بایدازراهش باهاش صحبت کنی؟نمیشه مدام بهش گیرداد که توداری دروغ میگی یاراست؟چون بدترمیشه.
اول به سوالها دقیق ومفصل جواب بده تادوستان بهتر بتونن کمک کنن.
درضمن توالان باید به فکر نی نی عزیزت باشی وخودت روازاسترس ودعوا وگریه دور نگه داری.چون اینها واسش سمه!!!بس آروم باش.نگران نباش همه مشکلات راه حل دارن.طلاق آخرین زینه ست. بشین فک کن ببین که توی این دوسال توچقدر واسه زندگیت تلاش کردی؟
موفق باشی

من ٣٢ سالم و اون ٣٤ سالشه. آره مطمينم دروغ ميگه. اوايل فكر مي كردم واقعا يادش نمي اد "چون همش مي گفت يادم نيست كه اينو گفتم يا منظورم اين نبوده" ولي بعدا فهميدم اينطوري دروغهاشو توجيه ميكنه! مثلا يكي از مواردي كه خيلي دعوامون مي شه اينه كه اگه قرار كاري را انجام بده حداقل يك ماه يا شايد بيشتر طول مي كشه تا اون كار را انجام بده. حتي اگر خونه مشكل اساسي داشته باشه ! مي خواست وسايل كامپيوتر و كتابش را از گوشه اتاق جمع كنه مي گفت من ٢ ماه وقت مي خوام!! در صورتي كار نيم ساعت بود، بعد مي نشست پاي تلويزيون و فيلم مي ديد! تازه بعد از ٢ ماه با كلي دعوا جمعشون كرد.
ديگه با هيچ كدوم از دوستام رابطه ندارم ، چون هر وقت مي خواستن جاي برن يا دعوتمون مي كردن همش پاسخ سر بالا مي داد " مثلا : حالا ببينيم چي ميشه" حالا اونا راجع به پس فردا حرف مي زدن! ازش مي پرسم چرا اينجوري جواب ميدي، " مي گه دقيقا معلوم نبود مي خوان چي مي خوان بكنن" !
احساس مي كنم هر سال بدتر ميشه، منم هر كاري كه تونستم كردم باهاش اروم حرف زدم باهم كلي حرف زديم ولي بعد از چند روز اوضاع مثل روز اول مي شه!
يكي ديگه از مشكلاتمون اينه كه مثل ربات مي مونه، اگر كاري را ازش خواستي انجام ميده و گرنه كوچكترين احساس مسئوليتي نسبت به هيچ چيزي و هيچ كسي نداره! خدا مي دونه چقدر من از خواسته هام زدم و كارها رو خودم به تنهايي انجام دادم بهم مي گه تو باز فيلم هندي بازي در اوردي توهم برت داشته و گرنه من همه كارا رو مي كنم.
دارم ديونه مي شم ديگه نمي تونم ادامه بدم

دوست عزیز شاید شما الان به خاطر بارداری حساسیتتون بیشتر شده.

در مورد بچه و این که بعد از جدایی چی می شه فکر کردید؟ صحبت کردید؟
تو این چند سال هیچوقت حرف جدایی بینتون بوده؟ نظرش چیه؟

سلام
به نظر من شوهر بدی نداری فقط خودت خیلی سختگیری
ببین وقتی یه مرد خسته از کار میاد خونه واقعععععععا احتیییییییییاج به استراحت داره
ما از صبح تو خونه در و دیوار دیدیم و خونه برامون خسته کننده هست ولی این شوهرای بیچاره از صبح با 10 تا ادم جور و واجور سر وکله میزنند خسته می شوند عصبی میشوند و دوست دارند بیان خونه رو کاناپه یا وسط حال خودشون را ولو کننند و پاهاشون _را که از صبح پشت میز اویزون بوده یا مثلا راه رفتند یا کارشون ایستاده بوده_ دراز کنند شوخی نمی کنم باهات دارم جدی میگم و درک کن شوهرت را
وقتی شوهرت میاد خونه رو ساعت نگاه کن وتا 45 دقیقه -1 ساعت بعد از امدنش هیچی جز سلام و احوالپرسی کوتاه بهش نگو بزار یه مدت کوتاه جو ارام باشه بزار درک کنه و بفهمه که محیط خونه چقدر بهش ارامش میده
ما خانمها هم همین طوریم اگه خودت خسته بیای خونه و یکی شروع کنه یه ریز برات حرف بزنه گله گذاری کنه یاکارهایی که از صبح انجام داده یا کارای فردا را بخاد برات بگه چه احساسی بهت دست میده ؟؟؟؟؟؟
:grief:تو هم باید یه سرگرمی برا خودت پیدا کنی و طول روز خودت را با یه کلاسی سرگرم کنی
:303:
بعدش به نظر من شوهرت اصلا دروغ نیست (با این مثالهایی که خودت زدی ) این انگ را بهش نچسبون :81:

به نظر من شوهرت یه مرد صادق است و از اول به خیال ازدواج پا پیش گذاشته و تو را می خواسته و هدفش برعکس خودت دوستی و سرگرمی نبوده و دوست داشته تا مادرت سر پاهست زودتر برنامه ازدواجش شما باهاش سر بگیره و واقعا اگه مشکل خاصی داشت حتما خانواده ات باهاش مخالفت میکردند و اجازه نمی دادند که باهاش ازدواج کنی
مسئله مالی و و اختلاف فرهنگی بین دو خانواده تو همه ازدواجها هست ولی هر جا یه نمود پیدا میکنه
یکی اختلاف فرهنگی شون تو اداب معاشرت خیلی نشون میده یجا تو تحصیلات یه جا دیگه من بهش میگم ادب داخلی (یعنی اینکه مثلا زن و شوهر تو خونشون احترام طرفشون و خانواده اش را نگه نمی دارند ولی در ظاهر و بیرون خوبند و هر میبینه میگه وای ادب حسابیه)و....

اینکه بخوام با نوشتن منظورم رابرسونم خیلی سخته
به نظر من اگه یه خورده رو خودت کار کنی حتما وضع بهتر میشه مشکل زندگیتون اینه که شما یه ذره خودتو بالاتر میگیری و شاید نمی خوای باهاش قاطی شی و می تون بگم که هنوز نتونست باهاش صمیمی شی
بهش اعتماد کن و باهاش مهربون باش اینقدر هم ازش ایراد نگیر دختر خوب
و اینکه خاطر جمع نباش که اگه جدا شدی شوهر بعدیت حتما یه سوپر من هست همانطور که خودت صد در صد کامل و بی نقص نیستی

من هم از صبح مي رم سركار عصر بر ميگردم، باور كنيد اعتمادمو به حرف هاش كاملا از دست دادم! مثلا تو مورد اخر يكي از وسايل خونه خراب شده بود ، بعد از چند هفته گفت به شركت سازندش زنگ زدم گفته شامل گارانتي نمي شه ، به خدا به جاي رسيدم كه نمي دونم راست مي گه يا نه ! اين موضوع خيلي ازارم مي ده ، شما درست مي گيد من خودمو بالاتر از اون مي بينم اون اوايل خيلي سعي مي كردم طرز لباس پوشيدن يا برخي از برخورد هاشو درست كنم ولي شايد تا حدي كمي هم موفق شدم ولي خيلي وقت كه ديگه بيخيال شدم . راجع به جدايي با هم تا حالا حرف نزديم ، من از لحاظ روحي خيلي فشار روم است و واقعا اراده ام رو از دست دادم همش مي گم نكنه به خانواده ام فشار بيشتري وارد كنم اونها تو شرايطي نيستن كه مشكل ديگه از بيرون بهشون وارد بشه. يكي ديگه از دلايلي كه خيلي اشفته ام. بچه ام است آخه چرا من بايد تو همچين شرايطي يك موجود بيگناه به دنيا بيارم.

دوست عزيز شوهر تو آنقدرها هم بد نبوده كه اين همه سال با او زندگي كردي، مطمئن باش احساس و حالات روحي الان تو ناشي از تغييرات هورموني ناشي از بارداري هست و منتظر اين نباش كه به اين زودي ها حالت بهتر شود، تازه افسردگي بعد از زايمان هم هست. بنابراين بايد بتواني به كمك منطق و داروهاي گياهي بر اين حالات روحيت كه خودت هم در آن نقشي نداري قلبه كني
من هم وقتي دچار تغييرات هورموني ماهيانه مي شوم حالم خيلي بد و خيم مي شود ولي سعي مي كنم با گوش دادن به موسيقي، خوردن چاي دارچين، دم كرده رزماري، سبزيجات و كدوي آب پز به اين حالاتم غلبه كنم
شوهر تو دروغ نمي گويد باور كن بعضي چيزها يادش نمي آيد هر كسي مغز و خصوصيات خاص خودش را دارد. فرض كن طلاق گرفتي با اين مادر مريض كجاي دل خانه پدري مي خواهي تشريف فرما بشوي، مادرت كه بفهميد اگر عمرش 10 سال باشد به يك روز خاتمه پيدا مي كند. بچه ات را چه مي خواهي بكني؟ به هر حال همه زندگي ها پستي و بلندي دارد. تو خودت هم كه كامل نيستي بايد عيب و ايرادهاي خودت را هم ببيني و به قول معروف يك سوزن به خودت و يك جوالدوز به شوهرت نثار كني، تازه به نظر مي رسه آنقدر مثل خانم معلم ها سخت گيري كه آدم مجبور مي شود بعضي وقتها از ترسش به تو دروغ بگويد. به هر حال شوهرت تو را دوست دارد و اگر طلاق بگيري مطمئن باش پشيمان مي شوي و آينده خوبي در انتظارت نيست.
همه آدمها داراي عيب و نقص هستند مطمئنا زماني عاشق شوهرت بودي با ياد آوري روزهاي خوبتان مي تواني به اين احساسات غلط ناشي از تغييرات هورموني غلبه كني

برايت آرزوي بهبود و سلامت دارم

دوست عزیز خداروشکراصلا اصلا مشکل حادی نداری.بایه کوچولو تلاش وصبرهمه چی حله. به نظرمن که شوهرت آدم خوبیه وتوروهم دوست داره.توهم باید اونو دوست داشته باشی چون خودت انتخابش کردی وشریک زندگیته. درضمن اون الان بابای بچه ته.این چیزهایی که میگی نمیشه اسمش روگذاشت دروغ!!!همه مردها همین اخلاق رودارن. سخنرانی های دکترفرهنگ روحتما حتما حتما گوش بده خیلی خوب درمورداین خصوصیات آقایون صحبت کرده.خب شوهرمنم برده اتاقمون رو بعداز3ماه دیروز نصب کرد.فک کن!!!!
چرا بیخودی خودتو اذیت میکنی.من میدونم چون الان باردارهستی احساساتت بهم ریخته ونسبت به همه چی سخت گیرشدی وحتما خیلی هم غرمیزنی توی خونه!!به فکر شوهرت هم باش.مردها ازغرشنیدن بیزارن.بس خودتو ازچشم شوهرت ننداز.قدر زندگیت روبدون و واسه مسائل کوچیک نه خودت ونه شوهرت رواذیت نکن.
الان بایدتوخودتو واسه شوهرت لوس کنی ودرموردبچه تون صحبت کنی وکارهایی که میخواین واسش انجام بدید.به چیزهای خوب فکرکن.زندگی روباخنده هات شیرین کن واسه هردوتون.ازت میخوام یه کاری کنی.خصوصیات مثبت شوهرت روواسمون بنویس.کارهایی خوبی که کرده تادلت روشادکنه روبنویس تا بعددرموردش بیشترصحبت کنیم.منتظرتم.

بنفشه خانم مادر شدنت مبارك:72:
به نظر من اگه همسرت رو كارهاي اساسي و حياتي دروغ ميگه آره باهات موافقم بايد يه فكرايي بكني ولي اگه واسه چيزاي جزيي و قابل گذشته در اينجا مشكل از شوهرت نيست مشكل از خودته كه يا گير دادي يا نحوه گفتنت جوري بوده كه همسرتو ناراحت كردي و چون اونم نخواسته تورو ناراحت كنه و بگه كه اين كارو نميكنم و از طرفي واقعا زورش اومده با دروغاي كوچيك كوچيك خواسته از زيرش در ره.
كمي با همسرت مهربونتر باش خانمي ضرر نميبيني

شرايطي كه من توش هستم خيلي سخته :( اره از همين مي ترسم كه حال مادرم بدتر شه . من راجع به مشكلاتم به هيچ كس از اعضاي خونوادم يا دوستام هيچي نگفتم. اين اولين بار كه دارم به شما مي گم.
ولي شوهرم كوچكترين اتفاقي كه تو خونه مي افته را براي همكاراش تعريف مي كنه ، مي گم اينا مسائل خصوصيه چرا مي گي؟ مي گه من راجع به هر چي دلم بخواد حرف مي زنم!
حالا اگر من از همون همكار چيزي ازش بپرسم ، درست و حسابي جواب نمي ده.
اين چيزهاي ساده و بي اهميت اينقدر روي هم جمع شده كه من واقعا احساس خوشبختي نمي كنم برعكس حس مي كنم زندگيم باختم.
در جواب پرسش شما كه راجع به خصوصيات مثبتش : واقعا الان ذهنم اينقدر خاليه كه حتي ياد نمي اد كه دوستش داشتم! بعضي موقع ها به خودم مي گم هيچ وقت دوست داشتني در كار نبوده!
من اراده ي تصميم گيري تو اين شرايط را ندارم ، شايد اونم اين موضوع را فهميده! براي همين هركاري كه دلش بخواد مي كنه .
اي كاش چند سال پيش مي امدم اينجا ازتون كمك مي خواستم ، شايد موقع ازدواج تصميم درست تري مي گرفتم.
تو اين مدت اينقدر مي خواستم خودمو با شرايط جور كنم كه به شدت تغيير كردم كه ديگه خودمو نمي شناسم ! از يك دختر شاد و معاشرتي تبديل به كسي كه فقط از روي وظيفه كار هاي روزمره را انجام ميده شدم ، امروزم با شش ماه پيش يا يك سال پيشم يكيه.

می دونی بنفشه خانم،

اصلا جواب سوالهای ما را ندادی. فکر کنم خیلی هم جوابها را جدی نخوندی.

شاید چون دوست داری حرف بزنی. خسته ای.
حتی یادت نمی آد که عاشق همسرت بودی، چیش را دوست داشتی، ویژگیهای مثبتش چی بود و ...

به قول خودت این حرفها را 5-6 سال هست که به کسی نگفتی و از زندگیت پیش کسی گله، دردودل، مشورت ... نکردی.
بیماری مادرت هم بهت فشار آورده.
تغییرات بارداری هم بهش اضافه شده.

گفتی دو ماهه همه اش گریه می کنم و ناراحتم. دو ماه هم هست که بارداری.
یعنی نی نی شما از اولش داشته غصه می خورده؟:327:

حتی اگر هم بخوای طلاق بگیری و جدا بشی، درست نیست که کوچولویی که در وجودت داری پرورش می دی، با غم و اشک و غصه بزرگ بشه.
سعی کن روحیه ات را بهتر کنی و به فکر جنین ات باشی.

اگه تاپیکت را ادامه بدی، شاید افکارت مرتب تر بشه و بهتر بتونی تصمیم بگیری.
ناامید نشو:72:

درود بانو

من فکر میکنم شما بجای همسر باری ایشون نقش معلم و مادر رو بازی میکنین!!!!

هر مردی جای ایشون بود همینکارو میکرد خداوکیلی شوووهر خوبی داری مردا توی این موقعیت 3تا کار میکنن یا میرن خیانت میکنن به زنشون دنبال یکی میگردن بهشون اعتماد بنفس بده و همینجوری که هست قبولش کنه

شما هنوز ایشون رو بعنوان شوهر قبول نکردی !!!!!

یا روی همسرشون دست بلند میکنن و با فحاشی خودشون رو تخلیه میکنن.یا مثل شوهر شما توی خودشون میریزن و لجبازی میکنن مثل پربچه ها شوهر شما سومی رو انتخاب کرده اگرم مثلا اینکارو میکنه این یعنی با شما داره لجبازی میکنه


شوهرت اگه میخواست یه معلم بگیره یا یه مادر یا یه آقا بالاسر بگیره بلانسبت دیوانه نبود که بیاد تورو بگیره که

شما بهتره روی خودتون بیشتر کار کنین تا کاملتر بشین و مهارت هاتون بیشتر بشه روی خودتون تمرکز کنین آقاتون خود به خود درست میشه. درضمن همه مردا تنبل هستن یه کاری بهشون میدی پشت گوش میندازن حتی اگه نیم ساعت باشه.همه مردا میان خونه روی فرش دراز میکشن یا روی مبل و کاناپه جلوی تلویزیون تا استراحت کنن والا ما مردا اگه میخواستیم خسته بعد کار بیایم غرو لند و دستور بشنویم که مغز خر نخورده بودیم که متاهل بشیم !!! به شوهرتون دستور ندین چیزی رو ازش میخواین با لطفا و عزیز و خواهشا جملت رو شروع کن وسط جملت هم حتما ازش تعریف کن یا بغلش کن و نوازشش کنه اگه بوسشم کنی که نور علا نوره.

یه روش که توی همدردی یاد گرفتم خانوم خودم یادش دادم هم اینه به آقاتون بگین مثلا عزیزم میشه خواهشا پرده رو درست کنی میدونم خسته ای ولی اگه اینکارو کنی خیلی خوب میشه.یه ماچ و بغلم بهش بچسبونی معرکست اگه گفتش الان خسته ام بگو خوب باشه عزیمز هرووقت خستگیت در رفت و صلاح دونستی این کار رو انجام بده.

خدا بیامرزه خالم توی مشهد با همین زبونش بلانسبت اسب ازمون کار میکشید بچه بودیم تازه کیف هم میکردیم :311:

یکمش هم برمیگرده به تغیراتی که داره بدنت میکنه خود بخود حساستر میشی خیلی سخته دوران بارداری خیلی مراقب خودت و نی نی خوشگلت باش یه تجربه از الان برین پوشک بچه بخرین که خیلی لازمتون میشه :58:

سلام. بنفشه خانم من نظر خودمو میگم، مشکلاتی که گفتی مثل تنبلیو خاله زنک بودن شوهرت!! به خاطر یه چیز خیلی مهم میتونه باشه :
عدم حمایت از جانب همسر . این مشکلاتی که مطرح کردین بیشترش بخاطر عدم حمایت شما بوده ،بهش اون اقتدار یا اعتماد بنفس لازمو ندادین. حتی تو حرفاتون گفتین از لحاظ فرهنگی و طبقاتی پایینتر از ما بوده مطمین باشید تو رفتارتون هم این حرفا نمود پیدا میکنه.

بنفشه جان میدونم خیلی سختی کشیدی مخصوصا واسه مامانت که انشالا زودترخوب میشه. حتما همه ماواسش دعا میکنیم.
درکت میکنم توالان حوصله خودت روهم نداری چه برسه به شوهرت. اینو ازحرفهات فهمیدم.اما بایدهرچی زودترخودت روجمع وجورکنی.ذهنت وافکارت رومرتب کنی وبه زندگیت به الان برگردی وشوهرت روکه خیلی هم دوستت داره روببینی.بایدخیلی ازمهارتهارویادبگیری.شایدف� �رکنی که توتاالان خیلی کارها کردی اما بایه کم مطالعه وسرچ توی همین سایت میفهمی که هنوزخیلی کارهامونده که تاحالا انجام ندادی.بس ازاین حال واحوالت بیابیرون وواسه یه باردیگه هم که شده تلاش کن.هرثانیه این زندگی ارزش تلاش روداره. بنفشه عزیزمیدونم خیلی فشارهاروداری تحمل میکنی اما بایدواسه این زندگی تلاش کنی وبجنگی.من میدونم توحتما میتونی یعنی همه خانمهااین توانایی رودارن که خیلی شرایط بدروبه خوب تبدیل کنن.خانمهاقدرتمندترازهمه مردهان اینوخودشون هم میدونن!!!بس زودترتنبلی وکسلی روبزارکنار که فقط داری خودتوازلحظه های خوب زندگی محروم میکنی.
دوست خوبم من درک میکنم که توواسه مامانت خیلی ناراحتی وشایدعلت این غمگین بودنت همینه اما یادت باشه یکی هست که همیشه مراقبمونه.بس نگران نباش وازش بخواه که هم به خودت هم به مادرت کمک کنه.منم سه سال بیش توی دوره نامزدی این مشکل روداشتم ونامزدم این بیماری روداشت وهرروز اب شدنش رومیدیدم وغصه میخوردم اماناامید نشدم وهم خودم وهم شوهرمو تونستم سربانگه دارم. بس خوب تورودرک میکنم.
به شوهرت ابراز عشق وعلاقه کن باورکن چندبرابرش رودریافت میکنی اینوحتما تاحالا خودت هم تجربه کردی.مردهازوددربرابرمحبت تسلیم میشن وهمه کارمیکنن واسه شریک زندگیشون.
من هنوز منتظرجواب سوالم هستم.خصوصیلت مثبت شوهرت.بایدبدونیم اون چطورادمیه باچه خصوصیاتی تابشه بیشتر بهت کمک کرد.توتاالان فقط بدی هاش روگفتی بس یعنی هیچ چیزخوبی نداره؟؟؟؟؟؟؟

- - - Updated - - -

بنفشه جان میدونم خیلی سختی کشیدی مخصوصا واسه مامانت که انشالا زودترخوب میشه. حتما همه ماواسش دعا میکنیم.
درکت میکنم توالان حوصله خودت روهم نداری چه برسه به شوهرت. اینو ازحرفهات فهمیدم.اما بایدهرچی زودترخودت روجمع وجورکنی.ذهنت وافکارت رومرتب کنی وبه زندگیت به الان برگردی وشوهرت روکه خیلی هم دوستت داره روببینی.بایدخیلی ازمهارتهارویادبگیری.شایدف� �رکنی که توتاالان خیلی کارها کردی اما بایه کم مطالعه وسرچ توی همین سایت میفهمی که هنوزخیلی کارهامونده که تاحالا انجام ندادی.بس ازاین حال واحوالت بیابیرون وواسه یه باردیگه هم که شده تلاش کن.هرثانیه این زندگی ارزش تلاش روداره. بنفشه عزیزمیدونم خیلی فشارهاروداری تحمل میکنی اما بایدواسه این زندگی تلاش کنی وبجنگی.من میدونم توحتما میتونی یعنی همه خانمهااین توانایی رودارن که خیلی شرایط بدروبه خوب تبدیل کنن.خانمهاقدرتمندترازهمه مردهان اینوخودشون هم میدونن!!!بس زودترتنبلی وکسلی روبزارکنار که فقط داری خودتوازلحظه های خوب زندگی محروم میکنی.
دوست خوبم من درک میکنم که توواسه مامانت خیلی ناراحتی وشایدعلت این غمگین بودنت همینه اما یادت باشه یکی هست که همیشه مراقبمونه.بس نگران نباش وازش بخواه که هم به خودت هم به مادرت کمک کنه.منم سه سال بیش توی دوره نامزدی این مشکل روداشتم ونامزدم این بیماری روداشت وهرروز اب شدنش رومیدیدم وغصه میخوردم اماناامید نشدم وهم خودم وهم شوهرمو تونستم سربانگه دارم. بس خوب تورودرک میکنم.
به شوهرت ابراز عشق وعلاقه کن باورکن چندبرابرش رودریافت میکنی اینوحتما تاحالا خودت هم تجربه کردی.مردهازوددربرابرمحبت تسلیم میشن وهمه کارمیکنن واسه شریک زندگیشون.
من هنوز منتظرجواب سوالم هستم.خصوصیلت مثبت شوهرت.بایدبدونیم اون چطورادمیه باچه خصوصیاتی تابشه بیشتر بهت کمک کرد.توتاالان فقط بدی هاش روگفتی بس یعنی هیچ چیزخوبی نداره؟؟؟؟؟؟؟

مرسي از همگي
خصوصيات مثبتش اين كه خيلي بندرت عصباني مي شه و اگر هم عصباني بشه بيشتر از ٥ دقيقه طول نمي كشه و انگار بعدش هيچ اتفاقي نيفتاده، كلا خيلي خونسرد و بخيال هست. ديگه كلمات زشت هرگز استفاده نمي كنه

خب خداروشکرشوهرت دوویژگی خوب داره که متاسفانه خیلی ازمردهااینطورنیستند.
بس بالاخره تونستی خوبی های شوهرت روبه یاد بیاری. این خیلی میتونه کمک کنه.دوست خوبماینطورکه من متوجه شدم شمااززندگیت نارضی وازازدواجت بشیمونی وفکرمیکنی که بااین انتخاب درحق خودت بدی کردی!!!واین خودش نشونه غرورشماست که الان باهاش درگیری!!
یه سوال؟شمارابطه جنسی گرمی باشوهرتون داری؟رابطه عاشقانه چطور؟چقدربه هم ابراز عشق وعلاقه میکنید؟آیااونقدری هست که هم خودت وهم شوهرت کمبود محبت روحس نکنیدیانه؟من حس میکنم کمی مغرورشده اید وخودتون وبالاتروبهترمیبینید؟دلیلش چیه؟ازنظرتیب وقیافه ازهم راضی هستین؟مخصصا خودت که گفته بودی سعی کردی شوهرت روعوض کنی ازنظر لباس وظاهرو...
این غرور روبزارکنار!شمابایدمحبت کنی تامحبت هم دریافت کنی.نزارازهم فاصله بگیریدورابطه ی سردی بینتون به وجود بیاد.باکمی محبت وجمله های عاشقانه ازطرف شما ودریافت دوبرابر ازطرف شوهرتون این فاصله روبر کن.نزارهم خودت وهم شوهرت احساس تنهایی کنید.بهش بگو که دلتنگش میشی وهمیشه منتظری تابیادو....
مشکل شمافقط همینه.اینکه داری خودتو ازش دورمیکنی واحساس تنهایی میکنی.امااین کارشما اشتباهه وبایدشعی کنی که بیشتر خوبی هاشوتوی ذهنت بیاری وخاطرات خوبتون روباهمدیگه یادآوری کنیدتاعشق وصمیمیت بین شما برگرده.اونوقت مطمئن باش که خیلی شوهرت رودوست خوای داشت ودرکنارش احساس خوشبختی میکنی.
خیلی بهش گیرنده وغرنزن تابیشترواسش دوست داشتنی بشی وهیچ چیزکوچیک روازسرناچاری ازت مخفی نکنه. موفق باشی

خيلي ممنون پاييز جان كه براي من وقت مي زاري.
دقيقا درست ميگد من واقعا فكر مي كنم با اين ازدواج زندگيمو باختم. من بخاطر زيباييم و موقعيت خانوادگيم خيلي خواستگار داشتم، همش فكر مي كنم شوهرم فقط با سماجتش تونست با من ازدواج كنه، در صورتي كه بقيه با نه و كم محلي خودشونو مي كشيدن كنار.
رابطه جنسي چندان گرمي نداريم!
رابطه عاشقانه ام نداريم، يعني در حد خيلي كم. فكر هم ميكنم دليلش اينكه من واقعا اگه مشكل يا اختلافي پيش بيادنمي تونم به راحتي فراموش كنم. بايد حتما حلش كنم و شوهرم برعكس مي گه بيخيال. من اين اخلاق خودمو مي دونستم براي همين اگه چيزي خيلي ناراحتم مي كرد را اوايل بهش مي گفتم ظاهرا گوش مي كرد ولي دوباره اون چيز را تكرار ميكرد!! يادمه سال اول ازدواجمو راجع اين موضوع خيلي حرف زديم و نظر خودش اين بود كه چيزي را از گذشته نياييد حل نشده انبار كنيم ولي دقيقا اين اتفاق افتاد واين چيز هاي كوچك اينقدر روي هم جمع شده كه من الان به اينجا رسيدم.و روي همه چيز اثر گذاشته، واقعا دست خودم نيست نمي تونم ناراحتيمو پنهون كنم يا طور ديگه اي رفتار كنم. شايد باور نكنيد ولي من كلي فكر كردم كه راجع به خصوصيات مثبتش چيزي بگم، از بس كه خاطرات بد جلو چشمام رژه مي رفتن!!!


از نظر قيافه من خودمو خيلي بالاتر مي بينم
تيپش تا حد قابل قبولي رسيده!! شايد هم ديگه براي من مهم نيست.
شوهرم هم خيلي بندرت از زيبايي من تعريف مي كنه در صورتي كه من از بقيه هميشه اينوميشنوم ، يادم سال اول ازدواجمون رنگ مو خريده بودم كه برم موهامو رنگ كنم، عكس روي جلد رنگ مو را ديد بهم گفت فكر كردي اگه موهات رنگ كني اين شكلي مي شي!!


مي دونم شوخي كردو از روي حما قتش بود و من هم چيزي نگفتم ولي زندگي ما پر از اين حماقتها!!!
در صورتي اگر كسي بخواد راجع به قيافه ايراد بگيره منم نه اون!
احساس مي كنم هميشه دست پيش مي گيره كه پس نيافته.
در صورتي كه من هرگز چه با خودش چه با خانوادش طوري رفتار نكردم كه من از شما بالاترم!
چند وقت پيش مادرش مي گفت يكي از دوست هاي دخترش كه حالا زياد هم از خودشون بالاتر نيستن كلي براشون فيس وكلاس گذاشته بود، مادرش مي گفت من تو اين چند ساله هيچوقت چنين رفتاري را از تو خانواده ات نديدم. نمي خوام بگم كار مهمي مي كنم چون رفتار درست همينه. فقط مي خوام بگم هيچ وقت طوري رفتار نكردم كه شوهرم از من پايين تره.

[QUOTE=banafshe;311957]خيلي ممنون پاييز جان كه براي من وقت مي زاري.
دقيقا درست ميگد من واقعا فكر مي كنم با اين ازدواج زندگيمو باختم. من بخاطر زيباييم و موقعيت خانوادگيم خيلي خواستگار داشتم، همش فكر مي كنم شوهرم فقط با سماجتش تونست با من ازدواج كنه، در صورتي كه بقيه با نه و كم محلي خودشونو مي كشيدن كنار. خب معلومه خیلی دوستت داشته که واسه به دست آوردنت این همه سماجت کرده.توواسش خیلی خواستنی بودی .قدرشوبدون!!!
رابطه جنسي چندان گرمي نداريم!این خودش دلیل محکمیه واسه این دلسردی ودلزدگی ازهمدیگه.سعی کن روی این موضوع بیشترتلاش کنی.چون مردهاواسشون خیلی مهمه.چرادوست نداری هردوتون ازهمدیگه لذت ببرین وقتی که خدااینوبزرگترین کارخوب درحق همدیگه دونسته.اگه شوهرت باتولذت نبره خدایی نکرده دنبالش جایی دیگه بره که خیلی بدمیشه واونوقت بزرگترین ضربه روخودت میخوری.توی همین سایت وسایت های دیگه درمورداینکه چطوررابطه خوبی داشته باشی مطالب زیادی هست حتما دراین زمینه مطالعه کن.
رابطه عاشقانه ام نداريم، يعني در حد خيلي كم. فكر هم ميكنم دليلش اينكه من واقعا اگه مشكل يا اختلافي پيش بيادنمي تونم به راحتي فراموش كنم. بايد حتما حلش كنم و شوهرم برعكس مي گه بيخيال. من اين اخلاق خودمو مي دونستم براي همين اگه چيزي خيلي ناراحتم مي كرد را اوايل بهش مي گفتم ظاهرا گوش مي كرد ولي دوباره اون چيز را تكرار ميكرد!! يادمه سال اول ازدواجمو راجع اين موضوع خيلي حرف زديم و نظر خودش اين بود كه چيزي را از گذشته نياييد حل نشده انبار كنيم ولي دقيقا اين اتفاق افتاد واين چيز هاي كوچك اينقدر روي هم جمع شده كه من الان به اينجا رسيدم.و روي همه چيز اثر گذاشته، واقعا دست خودم نيست نمي تونم ناراحتيمو پنهون كنم يا طور ديگه اي رفتار كنم. شايد باور نكنيد ولي من كلي فكر كردم كه راجع به خصوصيات مثبتش چيزي بگم، از بس كه خاطرات بد جلو چشمام رژه مي رفتن!!!اگه واقعا این مسائل مهم نیستن چرابه خاطرشون لحظه های خوبی روکه میتونیدباهم داشته باشیدروازدست میدید.بنفشه جان واسه شوهرت دلبری کن اینطورکه گفتی خیلی هم خوشگلی بس عشوه گری کن وبزارکه شوهرت شیفته ات بشه اونوقت میبینی که همه تلاشش رومیکنه تافقط توازش راضی باشی.به جزقیافه خوب بایدیه اخلاق خوب هم باهاش داشته باشی .واسش خانمی کن ونشون بده که توبهش تکیه کردی .این باورروبهش بده که مردزندگیه تواونه وبدون اون توهم نمیتونی زندگی خوبی داشته باشی.اگه ازاین لحاظ یعنی اعتبارواعتمادبخشیدن بهش بتونی موفق بشی بدون شک خوشبخت ترین زن دنیامیشی.چون مردهافقط همینومیخوان.اینکه بدونن همسرشون فقط چشم امیدشون به شوهرشونه.ازش تعریف کن ازاخلاقهای خوبش وازکمکهایی که توی زندگی بهت میکنه وازتلاشهایی که واسه زندگی میکنه اونم توی این شرایط امروزی.واسش ارزش قائل شووبزاراینوباتمام وجود حس کنه.سعی کن رابطه عاشقانه خیلی گرمی بینتون به وجودبیاری. توی همین سایت خیلی مطالب خوب هست که کمکت میکنه.(شوهران وزنان ازیکدیگرچه انتظاراتی دارند)


از نظر قيافه من خودمو خيلي بالاتر مي بينم(این خیلی بده ونشونه غرورشماست. سعی کن خوبیهاوزیباییها شوهرت روببینی تااونم زیبایی توروببینه)
تيپش تا حد قابل قبولي رسيده!! شايد هم ديگه براي من مهم نيست.
شوهرم هم خيلي بندرت از زيبايي من تعريف مي كنه در صورتي كه من از بقيه هميشه اينوميشنوم ، يادم سال اول ازدواجمون رنگ مو خريده بودم كه برم موهامو رنگ كنم، عكس روي جلد رنگ مو را ديد بهم گفت فكر كردي اگه موهات رنگ كني اين شكلي مي شي!!(اگه تواونوزیبا ببینی اونم توروزیباترین زن دنیامیبینه.امااگه خودت فکرکنی که ازش بهتری اون دیگه دوست نداره این فکرروبکنه وهمش میخوادعکس این قضیه روبهت بفهمونه واین حرفهاروبزنه.وخودش رونشون بده امااگه توسعی کنی اونوبیشترببینی وبهش توجه کنی واین اعتمادبه نفس روبهش بدی دیگه این مشکلات بیش نمیاد)


مي دونم شوخي كردو از روي حما قتش بود و من هم چيزي نگفتم ولي زندگي ما پر از اين حماقتها!!!
در صورتي اگر كسي بخواد راجع به قيافه ايراد بگيره منم نه اون!
احساس مي كنم هميشه دست پيش مي گيره كه پس نيافته.
در صورتي كه من هرگز چه با خودش چه با خانوادش طوري رفتار نكردم كه من از شما بالاترم!
چند وقت پيش مادرش مي گفت يكي از دوست هاي دخترش كه حالا زياد هم از خودشون بالاتر نيستن كلي براشون فيس وكلاس گذاشته بود، مادرش مي گفت من تو اين چند ساله هيچوقت چنين رفتاري را از تو خانواده ات نديدم. نمي خوام بگم كار مهمي مي كنم چون رفتار درست همينه. فقط مي خوام بگم هيچ وقت طوري رفتار نكردم كه شوهرم از من پايين تره.[/QUOTE](درستش همینه.آفرین بهت که میدونم خیلی خانم فهمیده ای هستی)