تاثیر اختلالات روحی بر ازدواج

سلام.من عقد هستم.از همسرم دورم.5 سالم بود بابام اعتیاد داشت و جلو من به زور و دعوا با مادرم رابطه جنسی داشت...اکثر مواقع به اجبار جلو من 1 دفعه بدون اینکه عریان شه کارای جنسی انجام میداد..با اینکه مادرم نمیخواست جلو من اینجوری بشه...بابام بد اخلاق بود و اواخر جدایی زن میاوورد خونه و جلو ما میرفتن تو اتاق میکشیدن...8 سالم شد خواستن جدا شن...یکی تو دادگاه بم گفت دعا کن تو رو ندن به بابات.از اون موقع دلهره بسیار وحشتناک از دست دادن مادرم در من موند و طوریکه از اون موقع تا الآن گاهی خواب میبینم که زبونم لال مادرم هی داره ازم دور میشه هی از جلوم محو میشه و من هر چی دنبالش میرم نمیتونم بش برسم.به طرز وحشتناکی به مادرم وابسته ام و حتی اگه نیم ساعت حمامش طول میکشه میرم در حمامو میزنم.گاهی خواب بعد از ظهرش طول بکشه میرم گوش میدم که صدای نفسش میاد.گاهی شبا از اینکه نمیتونم مثل بچه کنارش بخوابم گریه میکنم.دبستان بودم همش بابام میخواست من و بدزده و ببره و مدیر مدرسه من و از در پشتی میفرستاد برم خونه...1 روانشناس تا حالا کمکم کرده وابستگی وحشتناک به مادرمو نتونسته از بین ببره...با شوهرم دوست بودم...جدای از استرسای دائمی در مورد مادرم استرس دوری موقت ازش و دارم.میدونم ازش دور شم آب میشم و افسرده.بخاطر روابط جنسی که بچگی میدیدم خودمو از 6 سالگی به بالشت میمالیدم و حس خوبی داشتم و از بچگی اینکارو میکردم.چون زیبا بودم یکی از اقوام نزدیکم هم به بهانه ی بازی با من هی بغلم میکرد و باهام غلط میخورد من سوم دبستان بودم...ولی وقتی یاد 1 سری صحنه ها میفتم که خودم الآن حس میکنم به بهانه غلط خوردن بام چکار میکرد روانی میشم.تیک کندن مو گرفتم.حساسیت روحی پیدا کردم که اگر کاری رو 4 بار انجام ندم واسه مادرم اتفاق بدی میفته.نمیتونم اینارو به همسرم بگم.از بس عصبی و افسرده ام همسرم هم عصبی شده...بارها گفتم مشکل روحی دارم مهریه نمیخوام بیا طلاقم بده...مثلا شبا خواب میبینم چند نفر سیاه پوش من و تو تابوت میبرن جایی...یا زیاد خواب میبینم مرد بلند قد و مو فرفری هی دنبالم مبکنه..از شبا وحشت دارم...بسیار روزها بهم سخت میگذره...آیا برم پیش روانپزشک؟دارو مصرف کنم...لطفا یک کارشناس با تجربه راهنماییم کنه.1 رانمایی و برنامه ریزی کارساز.ممنون.خواهش میکنم اگه وقت میزارید قضاوت یا مقایسه نکنید.در ضمن 25 سالمه.اعتماد به نفسم 0 شده با اینکه در ظاهر ممکنه خیلیا حسرتمو بخورن.ولی بسیار آسیب روحی بم وارد شده.راهنمایی کاربردی و چاره ساز میخوام.بسیار بسیار ممنونو

خیلی کمکم کردین ممنون!کلا اگه شانس داشتم 1 دوست صمیمی تو زندگیم بود!

سلام عزیزم:43:

چون این جا تایپک ها زیادند ممکن است کمی طول بکشد که مسئولان سایت تایپکت را ببینند و درباره آن نظر بدهند...

شما گفتید قبلا به روانشناس مراجعه کردید، ایشون راهنماییتون نکرد که برای ادامه درمان؟
نگفتند لازمه دارو مصرف کنید یا به روانپزشک مراجعه کنید؟

به نظر من (غیرکارشناسی) این آسیب هایی که شما گفتید مربوط به دوران کودکی و عمیق و ریشه ای است.
نیاز به درمان طولانی مدت داره. به روانشناس و روانکاو خوب دسترسی دارید؟

کلا تا حالا چه اقداماتی کردید؟

ممنون...روانشناس از اقوام بودن ولی کاملا مخالف دارو بودن و من مشکلاتمو کامل نگفتم بهشون.بدلیل هزینه زیادی که روانشناسان مجرب میگیرن قادر به تامین هزینه مشاوره نیستم.1 سری افکار رو بهم القا کردند که بنویسم یا درک کنم یا...که برام فایده نداشت.

- - - Updated - - -

کاملا نسبت به زندگی بی انگیزه ام . چون همسرم 1 مسائل رو نمیدونه و ازم فعلا دوره من باش راحت نیستم.از اینکه روزی بیاد پیشم زندگی کنیم و نتونه دور از شهرش تحمل کنه و بره میترسم.به توجه به وابستگی غیر قابل وصفم به مادرم دائما در حال خود خوریم که نکنه همسرم اینجا دووم نیاره...و عوامل روحیه دیگه.من میدونم اگر از خانوادم دور شم میمیرم...ولی کسی نمیفهمه حرفمو...اینم یکی از مسائلمه...آیا مشابه جریان من کسی هست که تجربه کرده باشه؟راه درست چیه؟!

ببین این همه اضطراب و نگرانی را نمی شه آنلاین رفع کرد.
روانشناس و مشاوره هم نباید از آشنایان باشه، چون آدم نمی تونه همه چیز را بهشون بگه.

اگر بتونی تو بخشی از هزینه های زندگیت صرفه جویی کنی و اونو اختصاص بدی به درمانت خیلی عالیه.
بعدش می تونی یک عمر شاد و سالم زندگی کنی.

اگر امکانش را نداری، بگرد مشاوره های آنلاین یا ای میلی یا تلفنی پیدا کن.
مشاوره تلفنی رایگان هست. می تونی استفاده کنی.

هر کدوم از ما تو زندگیمون به نحوی و از یک جهاتی آسیب دیدیم. پس فکر نکن که شما خیلی خاصی.
اما میزان آسیب دیدگی و نوعش گاهی متفاوته.

راستش من نمی دونم برای درمان نگرانی از دست دادن یا دور شدن از مادرت چه تمرینهای عملی می شه کرد.
از مشاور تلفنی بپرس ببین برای این کار چه تمرینهایی می شه انجام داد.

همه ما دوست داریم که به آدمهایی که آسیب دیدند یا نیاز دارند کمک کنیم.
اما واقعیت اینه که خسته می شیم. اذیت می شیم. در توان یک آدم نیست که تا همیشه با یک فرد بیمار زندگی کنه.
هر کسی باید به فکر خودش و درمان خودش باشه. من اگر دائم عصبی باشم یا مضطرب باشم یا ... اطرافیانم تا حدی کمک می کنند،
اما اگر خودم نخوام و دنبال درمانم نباشم، بعد از مدتی به جای کمک فقط تحمل می کنند.
اگر هم امکانش باشه که به شکلی مسیرشون را جدا کنند شاید این کار را بکنند.

اگر این نگرانیها و ضعف ها را ببری به زندگی مشترکت، ممکنه همسرت خسته بشه.
بهتره شروع کنی روی خودت کار کردن.
اعتماد به نفست را بالا ببری و سوگل نگران را به دختری شاد و سرزنده و با انرژی و امیدوار تبدیل کنی.

ورزش می کنی؟
پیاده روی و کوه و .... می ری؟
برای خودت موسیقی آرام بخش می ذاری؟

اگر می خوای شوهرت و زندگیت را از دست ندی و زندگی مشترک خوبی داشته باشی
باید خودت را قوی کنی. محکم و با اعتماد به نفس.

میشل لینک تاپیکت را گذاشته توی "تاپیکهای نیازمند به حضور کارشناسان".
صبر کن شاید کارشناسی بیاد به تاپیکت و راه حل تخصصی بده.:72:

دوست عزیز،شیدا به نکته های خوبی اشاره کردند.به نظر من از هزینش نترسین که مشاوره ی خوب زندگی آدمو متحول میکنه
تنها هم نیستین باورکنین همه مشکلاتی داریم.
توکلتون رو بخدا ازدست ندین چون فقط اونه که تو تنهاییاتون کنارتونه.

ممنونم.من فکر نمیکنم از نظر مشکل خاصم ولی میدونم خیلی از آدما دوران بچگی نرمالی گذروندن چون تفاوت دوستامو با خودم کاملا حس میکنم.و این و میدونم به قول شما این مسائل عمیقه.ممنون که وقت گذاشتید.گفتم که مقایسه نکنید بهتره.بله مربی ایروبیکم.و کارای هنری زیاد میکنم ولی خود خوری همیشه همرامه.از چه منبعی میتونم روانپزشک یا روانشناس خوب پیدا کنم؟آیا اگر دارو مصرف کنم رو چهرم تاثیر منفی داره؟آیا لازمه برای مدتی از همسرم جدا باشم؟(فقط بعنوان کسی که مشاوره خواست میگم...روحیه بعضیا شکنندست...یا شاید خیلیا...کسی که مشاوره میده باید نهایت سعیشو برای همدردی کنه نه اینکه حتی با جمله ای بسیار کوچک بگه:شما فکر نکن خیلی خاصی...مثل روحیه یه طراح! از ته دل چیزی رو طراحی کنه! فقط همدلی بعد مشاوره)ممنون شیدا خانم بابت اینکه راهنماییم میکنید.2 سال پیش برای مسائل جنسی پیش روانپزشکای معروفی در شهر رفتم گفتن اشکال نداره اگر طبق عادت بچگیت به کارات ادامه بدی.یا گفتن اشکال نداره آزادتر باشی با آقایون راحت تر باشی...باور کنید از مشاور و هزینه ای که با سختی براشون دادم پشیمون شدم و مادرم هم نسبت به مشاورا بد بین شد و اگر اسم مشاورو بیارم دعوام میکنه.همسرمم میگه تا وقتی اخلاقت اینه مشاور هم نمیتونه حل کنه.مادرم یک بار پیش روانپزشک رفت...روانپزشک پیشنهاد رابطه با خودش رو داد...واقعا متاسفم.

در مورد اون جمله متاسفم. هدف من و اثرجمله کاملا برعکس شد.:72:

چقدر عالی که مربی ایروبیک هستید.

در مورد مشاور، توی سایت من مواردی را دیدم که معرفی می کنند،
اما این که تا چه حد معتبر و متبحر باشند، نمی دونم.
فکر می کنم اگر به مراکز وابسته به دانشگاه مراجعه کنید، مواردی مشابه چیزی که گفتید کمتر باشه.

این لینک را ببین
سایت دکتر شیری را هم ببین شاید بتونی مطلب مفید پیدا کنی.
این هم وبلاگ مشاوره صدای سلامت است.

ممنون شیدا خانم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sogoloooo

ممنونم.من فکر نمیکنم از نظر مشکل خاصم ولی میدونم خیلی از آدما دوران بچگی نرمالی گذروندن چون تفاوت دوستامو با خودم کاملا حس میکنم.و این و میدونم به قول شما این مسائل عمیقه.ممنون که وقت گذاشتید..

---

سلام دوست خوبم
خیلی متاثر شدم داستان کوتاه و پر درد زندگی ات خوندم
تو جایگاهی نیستم که کمکمی بتونم بهت بکنم فقط از باب همدردی خواستم چند جمله ای بنویسم
ببین همین که احساس کنی که تو تنها کسی هستی که این مشکلات را داشتی و یا داری و یا اینکه بقیه افراد بچگی نرمالی داشتند خیلی عذاب اورتر هست
به ظاهر ادمها اصلا قضاوت نکن همون طور که خودت گفتی خیلی ها که ظاهر زیبای تو را میبینن و کلی حسرت میخورن ولی نمیدونن تو چی کشیدی؟
همین خود من .. خیلی ها میگن اصلا بهت نمیخوره مشکلی داشته باشی و.....
اما بعضی از تاپیک هامو بخون تمام بچگی ام پر بوده از از فشارهای جنسی و.....
من هم با تعصبات اشتباه خانوده ام و بزرگ شدم
اوج فشار جنسی تحمل کردم و میکنم و در عین حال ظاهر بیش از حد ساده ام مانع از .....
نمیخواهم درد دل کنم... اما تنها نیستی عزیزم
خیلی وقتها داشته های ما ارزوی دیگران است
اما مطمینم اگه بخواهی میتونی خودت نجات بدهی قبول دارم دوره درمان شاید طولانی ای داشته باشی
اما دوران شکوفایی ارامش بعدش خیلی زیباست و من همیشه میگم ارزش نور ارزش روشنایی را کسی میدونه که عمق تاریکی را تجربه کرده پس اگه به خودت کمک کنی پیگیر باشی لذتی را میچشی که تمام این دردها را التیام میبخشه و ارام میکنه
اصلا زندگی ادمهای بزرگ بخون دردهای بزرگی هم داشتن ....
خیلی عالی که ورزشکار هم هستید اگه بتونی یوگا هم به برنامه روزانه ات اضافه کنی تو کنترل استرس خیلی خیلی کمک کننده است و تو طولانی مدت اثرات عالی داره
عزیزم پیش هر مشاور و روانشناسی رفتن درست نیست
من هم خودم ضربه بدی از بعضی از این روانشناسهای الکی خوردم
ببین هستند دکترهایی که خیلی کارشون فوق العاده است و اگه مورد مناسبی برای یک تحقیق یا اموزش باشی با توجه به موقعیتت و شرایطت و خیلی چیزهای دیگه اصلا ازت هزینه درمان نمیگیرن یا اینکه خیلی کم میگیرن البته همه چیز با توافق و خواست خودت هست
چند تا از اساتید دانشگاه تهران من میدونم اینجوری هستن
وقت گرفتن ازشون خیلی سخت اما به نظرم می ارزه
اول پیش یک روانشناس با گرایش سکس تراپی برو ایشون اگه کارش خوب بلد باشه و لازم بدونه کنار کارش شما را به یک روانپزشک معرفی میکنه
قدر خودت بدون و مدام از جدایی پیش همسرت حرف نزن (حداقل تا زمانی که یک دکتر مناسب رو وضعیتت نظر نداده) خود طلاق خودش یک ضربه بزرگی و خودت شرایط یک زن مطلقه را بهتر میدونی
امیدوارم به زودی نتایج خوبی بگیری