با آبروی از دست رفته چطور میتونم به زندگیم ادامه بدم؟

سلام
دختری هستم 24 ساله. یه ماه پیش برای خواستگار اومد. ما همو پسندیدیم. قرار شد دو ماه (محرم و صفر) وقت بزاریم برای شناخت همدیگه و بعدش دیگه نامزد کنیم. ولی همه چی بعد از یه ماه خیلی بد بهم خورد. ماجرا اینه: اولین باری که من و خواستگارم با هم رفتیم بیرون ازم پرسید تا حالا با کسی دوست بودی؟ منم چون دوست نداشتم دروغ بگم راستشو گفتم که یه بار با یکی دوست بودم ولی ولم کرد و رفت. بهم گفت برای من مهم نیست مهم اینه که دیگه بهش فکر نکنی منم بهش اطمینان دادم که بهش فکر نمیکنم و دیگه دوستش ندارم. ما ارتباطمون ادامه داشت تا اینکه من احساس کردم هی دارم نسبت بهم سرد و سردتر میشه دلیلشو هم کار زیاد عنوان میکرد تا اینکه یه روز بهم زنگ زد و گفت شرایط کاریش جوری شده که فعلاً نمیتونه ازدواج کنه منم که میدونستم بهونه است گفتم هر جور راحتی. و ارتباطمون قطع شد. بعدش فامیلمون که واسطه آشنایی ما شده بود خبردار شد و به من زنگ زد و قضیه رو براش گفتم اون گفت من زنگ میزنم از مادرش بپرسم علت اصلی چی بوده. چند روز بعد فامیلمون به من زنگ زد و گفت ایشون به مادرشون گفتن این دختره قبلاً دوست پسر داشته خیلی هم دوستش داشته قصد ازدواج هم نداشتن منتها بهم خورده. از طرفی گفته که من میرفتم دفترشون پیشش (راست گفته من میرفتم ولی خودش زنگ میزد میگفت بیا ببینمت دلم تنگ شده نمیدونستم حقه و کلک بوده که منو آزمایش کنه منم ساده فکر میکردم واقعاً دلش تنگ شده) اینو که شنیدم دنیا آوار شد رو سرم چون من جلو فامیلمون آبرو داشتم. فامیلمون هم کلی دلداریم داد که عیبی نداره و قرار شد به کسی (حتی به مامانم) چیزی نگه چون کسی از دوستی من خبر نداشت.

بهش زنگ زدم و گفتم چرا آبروی منو بردی؟ گفت مگه کسی چیزی گفته؟ منم گفتم همه حرفا رو. انکار کرد و گفت من چنین چیزایی نگفتم از خودشون در آوردن. خیلی هم عصبانی شد که چرا بهش زنگ زدم و گفت دیگه به من زنگ نزن من اعصاب ندارم.

خلاصه الان من ویروونم نمیدونم چه جوری زندگی کنم؟ فامیلمون گفت که من به کسی نمیگم ولی من مطمئن نیستم که واقعاً این کارو میکنه یا نه. از دیروز که اینو شنیدم دارم گریه میکنم حالم خیلی بده رنگم پریده دیگه انگیزه برای ادامه زندگی ندارم. به کسی هم نمیتونم بگم چی شده. من راز زندگیمو به اون آدم گفتم حقم نبود بی آبرو بشم. اگه مامان بابام بفهمن خیلی ناراحت میشن من باید چیکار کنم؟ چطوری با این قضیه کنار بیام؟

عزیزم این برات بشه 1 تجربه لازم نیست راز دلتو به خواستگارات بگی.دلیلی نداره اون از شما همچین سوالی بپرسه نشونه عدم بلوغ فکریشه! این آقا با این اوصاف اصلا به درد شما نمی خورده!خودتو به خاطرش ناراحت نکن.ایشالا که فامیلتونم آدم رازداریه و به کسی نمیگه.

من ناراحتیم به خاطر از دست دادن خواستگارم نیست چون وقتی این اتفاق افتاد تازه فهمیدم چقدر عصبی و دورو و دروغگو هست. ناراحتیم از اینه که پیش مادرش از من یه دختر نانجیب و هرزه ساخته. فامیلمون هم حتماً پیش خودش میگه حتماً اینم دختر خوب و نجیبی نبوده.

از طرفی مگه نباید موقع ازدواج آدم صداقت داشته باشه و واقعیت رو بگه؟ من اگه دروغ میگفتم و با این آدم ازدواج میکردم تا آخر عمر عذاب وجدان میگرفتم.

سلام،اول بهت تبریک میگم قبل ازاینکه ،پلهای پشت سرت خراب بشن این قضیه بهم خورد،دوم؛ایشون خودشو مدیون شماکرده بایدبه خودت میگفته که نمیتونه اون مسأله روبپذیره سوم؛سوالش به نظرمن تجسس محسوب میشه،وبایدازاول سوالش روتخطئه میکردی،چون افراد دوست باز یاکاملابه این مسأله عقیده دارن مث بعضی غربیها یا اشتهاربه رفیق بازی دارن که باتحقیقات محلی مشخص میشه،اصل بربرائت شخص ازگناه هست..ولی مهمترین مسأله اینه اگه دوباره اومد سراغت جواب منفی وقطعی بده ودیگه بخت خودتوبا این شخص امتحان نکن،

- - - Updated - - -

مادرش اگه زن عاقلی باشه باشنیدن اون حرف فکرنمیکنه شما هرزه هستید،اگه نپخته باشه که نباید ازفکریه نابالغ ناراحت بشید.مردم عادی که معصوم نیستند.بخوایم مته به خشخاش بذاریم

قطعاً من دیگه به این آدم جواب مثبت نخواهم داد. و هیچ وقت حلالش نمیکنم چون راز منو فاش کرد باید علت اصلی رو به خودم میگفت و یه بهونه الکی برای مادرش می آورد. فقط من الان خیلی دلشوره دارم میترسم فامیلمون به کسی بگه و پخش شه این حرف. بعد اگه ازدواج کردم یه روزی به گوش شوهرم برسه (آخه این برای من شد تجربه که دیگه در این مورد صداقت نداشته باشم در آینده اگه برام موقعیت ازدواج پیش بیاد و چنین سوالی ازم پرسیده شه قطعاً من راستشو نمیگم) فقط میترسم حرف من تو فامیل پر شه و به گوش کسایی که نباید برسه.

- - - Updated - - -

این بگم که این آقا خودش یه عالمه دوست دختر داشته و رابطه هم داشته.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Narges s

اگه مامان بابام بفهمن خیلی ناراحت میشن من باید چیکار کنم؟ چطوری با این قضیه کنار بیام؟

---

نمیدونم.
شاید پیشنهاد من درست نباشه.اما نذار دید پدر مادرت بهت عوض شه.
اگه این جریان به گوششون رسید زیر بار نرو!
بگو نمیدونم جریان چیه.احتمالا ازینکه جریان بهم خورده تحت فشارن و این حرفارو زدن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Narges s

قطعاً من دیگه به این آدم جواب مثبت نخواهم داد. و هیچ وقت حلالش نمیکنم چون راز منو فاش کرد باید علت اصلی رو به خودم میگفت و یه بهونه الکی برای مادرش می آورد. فقط من الان خیلی دلشوره دارم میترسم فامیلمون به کسی بگه و پخش شه این حرف. بعد اگه ازدواج کردم یه روزی به گوش شوهرم برسه (آخه این برای من شد تجربه که دیگه در این مورد صداقت نداشته باشم در آینده اگه برام موقعیت ازدواج پیش بیاد و چنین سوالی ازم پرسیده شه قطعاً من راستشو نمیگم) فقط میترسم حرف من تو فامیل پر شه و به گوش کسایی که نباید برسه.

- - - Updated - - -

این بگم که این آقا خودش یه عالمه دوست دختر داشته و رابطه هم داشته.

---

آدم حقیقت رو به کسی میگه که یه آدمی بوده باشه نه دوست دختری داشته نه رابطه ... داشته و واقعا تنهای تنها بوده

نه اینکه به پسری که خودش دوست دختر داشته

===========

حالا شما با اون دوست پسر سابقتون رابطه جنسی داشتید ؟ تو شرکتشون ؟

آخه فقط یه رفتن به شرکت برای دیدن یه نفر حتی یه دوست اونطوری آبروریزی هم نیست دیگه این چیزا عادی هست

نه رابطه جنسی نداشتم. فکر کنم من یه مقدار بد توضیح دادم من شرکت دوست سابقم نمیرفتم همین آقای خواستگارم زنگ میزد میگفت دلم تنگ شده بیا دفترم میخوام ببینمت. انگار داشته امتحانم میکرده ببینه من میرم یا نه. برای من که مسأله ای نبود به جای اینکه بریم کافی شاپ حرف بزنیم برم دفتر اون باهم حرف بزنیم.

اگه توی زندگی شخصیت،صداقت تو حرفات مهمه و فقط مواردی که شرع جایز کرده(مثل نجات یه مسلمان)دروغ میگی.بهت پیشنهادمیکنم مشاوره مذهبی بگیرکه چکارکنی آیامیتونی انکارکنی یاخیر.چون سند اصلی این حرف خودتی نه کس دیگه...بعدازاون هم میتونی با اون واسطه هم حضوری حرف بزنی وتوجیه ش کنی،ولی اگه این قضیه فاش بشه اون واسطه از دوجهت اشتباه میکنه یکی حفظ آبروی مومن ازحرمت خانه خدا بالاتره دوم اعتبارخودش زیرسوال میره که مثلاواسطه شده

دوست عزیز،

نگران نباش. به خدا توکل کن و مطمئن باش اگر همه چیز را بسپاری بهش به بهترین شکل کمکت می کنه.
اتفاقی هست که افتاده.
از خدا کمک بخواه و سعی کن به خودت آرامش بدی. انشاله که موردی پیش نمی آد.

اگر بعدها اون واسطه باز هم باهات صحبت کرد سعی کن موضوع را تا حد ممکن ساده و پیش پا افتاده نشون بدی تا آبروت حفظ بشه.
بگو من از خواستگاری که توی دانشگاه یا محل کار ... داشتم براش گفتم و این آقا بد برداشت کرده.

اگر اون فامیل را می شناسی و آدم خیر و سالمی هست، احتمال این که بگه کم هست.

توی روابط بعدیت احتیاط کن. اگر جایی می خوای با خواستگارت بری حتما به خانواده ات بگو که بعدها باعث مشکل نشه.
امیدوارم مشکلت حل بشه و از این دلهره و اضطراب راحت بشی.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Narges s

هیچ وقت حلالش نمیکنم چون راز منو فاش کرد باید علت اصلی رو به خودم میگفت و یه بهونه الکی برای مادرش می آورد

---

دقیقا همینه نرگس خانم، باید اینکارو میکرد. به همین دلیل که اینکارو نکرده از طرفی باید خوشحال باشی که با چنین آدمی ازدواج نکردی و اینکه برات مشکل ساز شده هم

متاسفانه باید تحمل کنی، سکوت کنی و با صبر از این مرحله بگذری و عبرت بگیری.

سلام عزیز دلم
میدونم در شرایط بدی هستی و درکت میکنم
یک عمر با متانت رفت و آمد کردی حالا یه آقا در قالب خواستگار اومده و به راحتی داره ثمره یک عمرت رو به باد میده...:47: حس خیلی خیلی بدیه ولی زندگی دقیقا یعنی همین خوشی ها و ناخوشی ها تا زمانی که نا خوشی نباشه خوشی توی زندگی درک نمیشه
بهتره کم کم به زندگیت برگردی... به قول دوستان اون واسطه برای حفظ آبروی خودشم که شده مطمئن باش حرفی نمیزنه... اون آقا هم که تکلیفش کاملا مشخصه و شما بهتره بابت اینکه زود از زندگیت رفته از خداوند شاکر باشی... ایشون فرهنگ عهد دقیانوس رو داشتن و مناسب شخصیت شما نبودند:81:
خواهر خوبم اصلا نگران نباش و موضوع خواستگارت رو با یه موضوع دیگه به خانوادت انتقال بده ... بعد از اون هم به ادامه زندگیت بپرداز(نه خوانی امده-نه خوانی رفته) میدونم سخته ولی سختیش برای شما که یک ماه با ایشون بودید فقط 10 روزه و بعد از اون براحتی فراموشش میکنید
من برای آرامش خاطر شما دعا میکنم... موفق و سعادتمند باشید:72:

دوست عزیز
هیچ یک از خانواده شما در جریان بودن که شما میرید شرکت اقای خواستگار؟رابطه ی شما با اقای خواستگار به چه صورتی بود که ایشون ابراز دلتنگی می کردن؟شما چطور؟رابطتون با ایشون چطور بود؟
رابطه با دوست قبلیتون چطور بود؟دقیقا چه چیزهایی از رابطه با دوستتون به خواستگار گفتید؟
خواستگارتون دقیقا چه چیزهایی در مورد رابطش به شما گفت؟

دوست عزیزم به خاطر ناراحتیت متاسفم ولی این مشکل فقط به خاطر سادگی خودت بوده که بشه برات تجربه برای خواستگاریهای بعدیت.

اولا باید بهت بگم لازم نیست دروغ بگی و دوستی قبلیت رو از خواستگارت پنهون کنی. میدونی چرا این خواستگارت ولت کرده ؟ چون تو موضوع رو بد تحویلش دادی. گفتی دوست بودیم و ولم کرد و رفت. یعنی تو ناخواسته روی پیشونیخودت یه مارک زدی. دختر خوب در جواب اون و خواستگار آینده ات که احتمالا باز پیش میاد باید میگفتی نه به صورت دوستی ولی قبلا یه آقایی بود دوستم داشت ولی چون من دوستش نداشتم و شرایطمون به هم نمیخورد کنسل شد. به همین راحتی. یعنی نه مجبوری پنهان کنی که کاملا وارد جزدیات شدی که حتی اگه طرف شوهرت هم شد دلیلی به توضیح اضافه نیست و تا این حد کفایت میکنه.

همین حرف خودت که گفتی دوست ولم کرد و رفت خواستگارتو شکاک کرده تا ببینه تا چه حد دختر محکمی هستی و بودی و نپرسیده خواسته ببینه رابطتت قبلا تا چه حد بوده واسه همین گفته بیا شرکت. حتی اگه رابطه ای هم با دوست قبلیت نداشتی با راحت رفتنت به شرکت خواستگار اونو ناخودآگاه مطمئن کردی که نمیشه با این دختر ازدواج کرد . چون تا من گفتم بیا اونم اومد. و خیلی حرفا و سوالات دیگه که بهش حق داده میشه بهم بزنه.

تو به جای ناراحتی از خواستگارت از سادگی خودت ناراحت باش عزیزم. شرمنده که رک حرف میزنم ولی میخوام چشمت باز بشه و خودتو نزنی به سادگی که به این راحتی خواستگاراتو به خاطر یه چیز الکی از دست ندی. یعنی آش نخورده و دهن سوخته.


- - - Updated - - -

به قول دوستمون اگر هم بعدا چیزی از طرف فامیلتون گفته شد بهش بگو بابا من از فلان خواستگارم بهش گفتم و اونم بد برداشت کرده

قبول دارم که خیلی ساده بودم خیلی خیلی ساده. میترسم بازم برام موقعیت ازدواج پیش بیاد ولی من با سادگی بیش از اندازه ام همه چیو خراب کنم.

- - - Updated - - -

خب کسی نمیدونست که من میرم شرکت ایشون (میدونم اشتباه کردم که نگفتم ولی فکر میکردم اگه بگم فکر بد کنن). من بهش علاقمند شده بودم ما با هم دست میدادیم. دوست سابقم اولین مرد زندگی من بود. خیلی بهش علاقمند شده بودم و اینو به خواستگارم گفتم ازم پرسید الانم این حسو بهش داری و من مطمئنش کردم که دیگه حسی بهش ندارم چون دوستی ما خیلی کوتاه بود فقط 2 ماه و الان دقیقاً یک سال از اون ماجرا میگذره.
در مورد رابطه های خودش زیاد گفته بود. اینکه با دخترای زیادی دوست بوده رابطه زیاد داشته حتی میگفت که با یکی از دوست دختراش چه جوری رابطه داشته و سر چه چیزایی (منظورم خواسته های جنسی) با هم اشتراک داشتن و سر چه چیزایی با هم دعوا میکردن. حتی گفت که به س ک س کثیف علاقه داره.

دختر خوب قصد سرزنش ندارم ولی واقعا برام سواله شما چطور می خواستی با کسی که این رابطه ها رو در این حد تجربه کرده بوده و اینقدر راحت در موردش باهات حرف میزده و احتمالا دچار اختلال جنسی هم بوده (علاقه به ... خشن) ازدواج کنی؟ چرا بعد از فهمیدن این مسائل خودت رهاش نکردی؟

دوست عزیز
شما با توجه به تعریفهایی که از رابطش می کرد باز هم علاقه داشتید با این شخص به عنوان خواستگار ادامه بدید؟

عزیزم فقط بگذار زمان بگذره و صبور باش سعی کن دیگه درباره این موضوع جلوی دیگران هیچ توضیحی ندی چون هر چی شما بیشتر درموردش حرف بزنی حرفش بیشتر باقی می مونه ولی وقتی که درمورد حرف نزنی فراموش می شه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Narges s

در مورد رابطه های خودش زیاد گفته بود. اینکه با دخترای زیادی دوست بوده رابطه زیاد داشته حتی میگفت که با یکی از دوست دختراش چه جوری رابطه داشته و سر چه چیزایی (منظورم خواسته های جنسی) با هم اشتراک داشتن و سر چه چیزایی با هم دعوا میکردن. حتی گفت که به س ک س کثیف علاقه داره.

---

برو خدارو هزار هزار بار شکر کن که سرنوشتتو از سرنوشت همچین آدمی جدا کرده. دختر به جای سجده شکر نشستی داری غم و غصه میخوری؟ نترس آتوی اون از تو بیشتره.

نگو آبروی رفته که فکر نمیکنم آبروریزی در بین باشه. اگر هم فامیلتون قبل اینکه خواست چیزی بگه بگو من چیزایی ازش شنیدم که خودم تمومش کردم.

در ابتدا از اتفاقی که برات افتاده متاسفم ولی از طرفی خوشحالم که قبل از ازدواج ایشون رو شناختی مطمئن باش زندگی با همچین ادمی در اینده برات مشکلات زیادی رو بوجود می اورد
برای خانوما دونستن روابط گذشته همسرشون ناراحت کننده است و از اون بدتر این که جزئیات رو بدونن
پس مطمئن باشید این اتفاق خیر و صلاح شما بوده
گاهی یه اتفاق هر چند که بد باشه موهبتی از سمت پروردگاره چون ما رو از سرنوشت بدی که ممکنه دراینده داشته باشیم نجات میده
حالا هم به جای ناراحتی وافسوس خوردن خدا رو شکر کن که زودتر این خانواده رو شناختی:203:
در مورد حرف اطرافیان و فامیل هم خودتو ناراحت نکن مردم تحت هر شرایطی راست یا دروغ بدگویی و تهمت به دیگران می زنند
بهتره به جای فکر کردن به نکات منفی این اتفاق به موارد مثبتش فکر کنی
اینطوری بهتر میتونی فراموشش کنی و از تجربیاتش برای ایندت استفاده کنی

حرفاتون درسته ولی فکر کنم من مشکل دارم چون وقتی از یه آدم خوشم میاد هرچقدر بهم بدی کنه و هر چقدر ازش چیزای بد بشنوم بازم ازش خوشم میاد و نمیتونم ازش دل بکنم. در مورد دوست سابقم هم همین طور اونم خیلی چیزای بد داشت ولی من چشممو رو همه چی بسته بودم.
ولی خب خدایی این خواستگارم با وجود تمام این چیزای بدی که داشت ویژگی های مثبتی هم داشت تقریباً 70 درصد معیارهای منو داشت. مثلاً من و اون از لحاظ ظاهری و نوع پوشش خیلی بهم میخوردیم و تفاهم داشتیم. اون پسر اهل کاری بود از 18 سالگی که پدرش فوت کرده رفته سرکار و خرج خونه رو این میداده. آدم محکم و با اعتماد به نفسی بود. میترسم که دیگه موقعیتی برام پیش نیاد که طرف بیشتر معیارهای منو داشته باشه.
نمیدونم چمه؟ با اینکه میدونم یه خرده عصبی بود و زود جوش می آورد با اینکه میدونم از لحاظ جنسی با هم تفاهم نداشتیم (اون خیلی هات بود و کثیف کاری دوست داشت در حالی که من به اندازه اون هات نبودم و وقتی از چیزایی که دوست داشت انجام بده میگفت چندشم میشد) با اینکه اختلاف سنیمون زیاد بود (تقریباً 9 سال) با وجود اینکه خیلی دوست دختر داشته و رابطه های رنگارنگ با وجود اینکه یه خرده مغرور و خودخواه بود با وجود اینکه با کار آخرش خیلی دلمو شکست و آبرومو برد با همه اینها نمیدونم چرا منه احمق هنوز وقتی یادش می افتم گریه ام میگیره؟ شاید گریه ام به خاطر اینه که اون از من تو ذهن خودش و تو ذهن مادرش و هر کسی که راز منو بهش گفته یه دختر نانجیب ساخته شایدم هنوز با وجود تمام بدی هاش دوستش دارم

[QUOTE=Narges s;310532]حرفاتون درسته ولی فکر کنم من مشکل دارم چون وقتی از یه آدم خوشم میاد هرچقدر بهم بدی کنه و هر چقدر ازش چیزای بد بشنوم بازم ازش خوشم میاد و نمیتونم ازش دل بکنم. در مورد دوست سابقم هم همین طور اونم خیلی چیزای بد داشت ولی من چشممو رو همه چی بسته بودم.
ولی خب خدایی این خواستگارم با وجود تمام این چیزای بدی که داشت ویژگی های مثبتی هم داشت تقریباً 70 درصد معیارهای منو داشت. مثلاً من و اون از لحاظ ظاهری و نوع پوشش خیلی بهم میخوردیم و تفاهم داشتیم. اون پسر اهل کاری بود از 18 سالگی که پدرش فوت کرده رفته سرکار و خرج خونه رو این میداده. آدم محکم و با اعتماد به نفسی بود. میترسم که دیگه موقعیتی برام پیش نیاد که طرف بیشتر معیارهای منو داشته باشه.
نمیدونم چمه؟ با اینکه میدونم یه خرده عصبی بود و زود جوش می آورد با اینکه میدونم از لحاظ جنسی با هم تفاهم نداشتیم (اون خیلی هات بود و کثیف کاری دوست داشت در حالی که من به اندازه اون هات نبودم و وقتی از چیزایی که دوست داشت انجام بده میگفت چندشم میشد) با اینکه اختلاف سنیمون زیاد بود (تقریباً 9 سال) با وجود اینکه خیلی دوست دختر داشته و رابطه های رنگارنگ با وجود اینکه یه خرده مغرور و خودخواه بود با وجود اینکه با کار آخرش خیلی دلمو شکست و آبرومو برد با همه اینها نمیدونم چرا منه احمق هنوز وقتی یادش می افتم گریه ام میگیره؟ شاید گریه ام به خاطر اینه که اون از من تو ذهن خودش و تو ذهن مادرش و هر کسی که راز منو بهش گفته یه دختر نانجیب ساخته شایدم هنوز با وجود تمام بدی هاش دوستش دارم[/
سلام دوست عزیز .این دوست داشتن نیست میتونم بگم وابستگی هست.شما چون مدتی با ایشان در ارتباط بودید حال نبودشان برایتان دشوار هست.اما با گذشت زمان حل میشود.سعی کنید بهش فکر نکید و خودتان را با کاهای دیگه مشغول کنید .انشاالله موفق باشید:72::72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Narges s

با اینکه میدونم یه خرده عصبی بود و زود جوش می آورد با اینکه میدونم از لحاظ جنسی با هم تفاهم نداشتیم (اون خیلی هات بود و کثیف کاری دوست داشت در حالی که من به اندازه اون هات نبودم و وقتی از چیزایی که دوست داشت انجام بده میگفت چندشم میشد) با اینکه اختلاف سنیمون زیاد بود (تقریباً 9 سال) با وجود اینکه خیلی دوست دختر داشته و رابطه های رنگارنگ با وجود اینکه یه خرده مغرور و خودخواه بود با وجود اینکه با کار آخرش خیلی دلمو شکست و آبرومو برد با همه اینها نمیدونم چرا منه احمق هنوز وقتی یادش می افتم گریه ام میگیره؟ شایدم هنوز با وجود تمام بدی هاش دوستش دارم

---

دوست عزیز یه کم روی احساساتت کار کن و تحت کنترلشون قرار بده. برای زندگی آینده ات نگران شدم.

نمیدونم روی چه حسابی ۷۰درصدقبولش داری،درصورتی که وقتی کسی با اون همه سنجش هایی که توی خواستگاری هست،بازبخاد اون کارغیرانسانی روانجام بده واونجوری شماروامتحان کنه(درخواست آشنایی بیشترودعوت به دفتر_بعدش هم مث خاله زنک ها...) قطعا ازیه مشکل خاص شخصیتی داره رنج میبره که زندگی مشترک روبه کام همسرش زهرمیکنه.دخترخوب اگه تا آخرعمرمجردبمونی بهترازازدواج با او بود.مگه بقیه مردای جامعه شغل ندارن..چون با اعتماد به نفس تحقیرت کرد دوسش داری؟؟به خاطرگذشتت فقط پیش خدا توبه کن وتصمیم قطعی بگیر نه دیگران.بهت پیشنهادمیکنم این لینک رومطالعه کن؛http://www.hamdardi.net/thread-19071.html

عزیزم چند تا توصیه واست دارم که اگه زمان به عقب برگرده خودم انجام میدم:
1) جدا پیشنهاد میکنم رو اخلاقت تجدید نظر کن، اگه با این روال پیش بری بازم از این مشکلات واست پیش میاد
چند تا کتاب هست که به نظرم خیلی مفیده خودمم خوندم، مردان مریخی زنان ونوسی، رازهایی درباره مردان از باربارا دی آنجلیس
مثل یک مرد فکر کن مثل یک زن رفتار کن، این کتاب به توصیه همین سایت تازه خوندم و خیلی دوس داشتم قبل از ازدواجم میخوندم

تو دختر خیلی خوب و خیلی ساده ای هستی، اما سادگی بیش از اندازه به نظر من کار دست آدم میده

در مورد رابطه های خودش زیاد گفته بود. اینکه با دخترای زیادی دوست بوده رابطه زیاد داشته حتی میگفت که با یکی از دوست دختراش چه جوری . . .
وقتی این خوندم جدا موندم باورم نمیشد کسی تا این حد چشمش ببنده، دوست عزیزم پیشنهاد میکنم تو خواستگار بعدیت اصلا از جنبه احساسی فکر نکن ببین واقعا این آدم بدرد ازدواج میخوره بعد بهش وایسته شو، سعی کن مدت زیادی قبل از عقد واسه شناخت بزاری تا بعدا پشیمون نشی
نگران اینم نباش که شاید موقعیت خوب پیش نیاد، دلیل اینهمه کوتاه آمدنات با اینکه اینهمه نقاط منفی داشته همینه

حرفاتون درسته ولی فکر کنم من مشکل دارم چون وقتی از یه آدم خوشم میاد هرچقدر بهم بدی کنه و هر چقدر ازش چیزای بد بشنوم بازم ازش خوشم . . .
این حرفت من یاد یه صحبتی از هلاکویی میندازه که میگه عشقهای اول اینجوریه الان دقیقا جملش یادم نیست
اما شما با یکی دو نفر دیگه که رفت و آمد کنید این حسها از بین میره و دیگه تا این حد احساساتی برخورد نمیکنید

امیدوارم موفق باشی

دوست عزیز
هیچ پسر نرمالی توی خواستگاریش از این حرفها نمیزنه در واقع ایشون در تمام مدت در حال ازمایش شما بودن . شما هم بدلیل اینکه از اون خوشتون اومده بوده بدونه اطلاع خانواده رفتین محل کارش.ایشون در تمام مدت مثل پسرهای هجده ساله در حال شناخت شما بوده دقیقا به همون طریقی که دوست دخترهای خیابانیش رو تست میکرده!دلیل اینکه شما میگید اون پخته بوده به خاطره این رفتارشه؟باید بگم شما سطحی نگر هستین که به این راحتی به این نتایج رسیدید که ایشون محکم هستن و با اعتماد بنفس در صورتی که این نوع رفتارشون نشان دهنده ی عدم اعتماد بنفس درشون هست چون در خودشون شخصیتی ندیدن که اجازه چنین نوع رفتاری رو دادن و بعد هم بدونه توجه به شخصیت شما این قضیه رو که ناشی از نپختگی شما بوده برای همه عنوان کردن بدونه اینکه کوچکترین توجه ی به عواقب قضیه برای یک دختر بکنن،چنین شخصی که به تمامیه دخترهای سر راهش مثل دوست دخترهای دوران نوجوانیش نگاه میکنه 70 درصد ایده الهای شما رو داره؟؟؟احتمالا دلایل خوش اومدن شما ایناست:
1-بخاطر این نوع تعریفها شما فکر کردید باید تجربه ی زیادی در رابطه با دخترها داشته باشه پس در اینده می دونه با من چطور رفتار کنه
2-تفاوت سنی ایی که داره بنظرتون پختگی لازم رو در اون ایجاد کرده
3-بخاط اینکه از سنین پایین شروع به کار کرده استقلال مالی داره و پخته است
در مورد 1 شما این نکته رو نادیده گرفتید که این نوع روابط افتهای زیادی رو به همراه داره که خود شما هم قربانی این نوع افتها شدید شما تنها دختری نیستید که این نوع رابطه ها رو نشان دهنده ی پختگی می دونه اما خیلی از اونها که امروز پله های دادسرا رو بالا و پایین میرن فهمیدن که می باید زودتر پیش مشاور می رفتن و از مطالب این سایت استفاده می کردن.در مورد 2 هم می بینید که باعث نشده سن بالاتر پختگی لازم رو ایجاد کنه در واقع بلوغه فکری و ذهنی جدا از سنه!مورد 3 هم بستگی به شما داره اگر می خواید با کسی که از سنین پایین وارد بازار شده و احتمالا از تحصیلات عالیه محرومه ازدواج کنید انتخاب با شماست.
شما دارای اعتماد بنفس پایینی هستید و وابستگیتون هم به همین خاطره شما تنها وابسته هستید نه علاقمند و گرنه اینطور در موردش صحبت نمی کردید .اصولا ادم نرمال نمی تونه به چنین شخصی علاقمند بشه.
توصیه می کنم به کتاب ایا تو نیمه ی گمشده ی من هستی نو شته ی باربارا دی انجلیس مراجعه کنید تا بتونید تخصصی تر ریشه های شکست رابطتتون رو پیدا کنید.
و اما توصیه ی مهمتر اینکه حتما به یک دکتر روانشناس مراجعه کنید.

سلام
یک سوال برای بنده پیش اومده که شاید چندان به این تاپیک مرتبط نباشه!
چطور میشهیک خانم متشخص و سالم رو از ناسالم تشخیص داد این برای خیلی از پسرها ازجمله خود من مهمه بنده 28 سال سن دارم دوت دارم در اینده اگر با خانمی جهت ازدواج اشنا شدم بدونم چطور رفتار کنم که هم دلخوری پیش نیاد هم ایشون رو راحت تر بناسم.

- - - Updated - - -

سلام
یک سوال برای بنده پیش اومده که شاید چندان به این تاپیک مرتبط نباشه!
چطور میشهیک خانم متشخص و سالم رو از ناسالم تشخیص داد این برای خیلی از پسرها ازجمله خود من مهمه بنده 28 سال سن دارم دوست دارم در اینده اگر با خانمی جهت ازدواج اشنا شدم بدونم چطور رفتار کنم که هم دلخوری پیش نیاد هم ایشون رو راحت تر بشناسم.