نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان من یک خانم 30 ساله هستم که یک ازدواج ناموفق داشتم همسر سابقم اعتیاد به شیشه داشت و به همین دلیل ازش جدا شدم. الان پسر خاله ام که یک سال ازم کوچکتره از من خواستگاری کرده و خانوادم هم خیلی راضی هستند ولی من اصلا هیچ حسی نسبت بهش ندارم.
ولی خانوادم همه جوره تاییدش میکنن البته خودش هم خیلی منو دوست داره خانوادم میگن داری یه فرصت خوب رو از دست میدی که بعدا پشیمون میشی به نظرتون چکار کنم بهم کمک کنین
سلام!!!
اطلاعات دقیقتری از وضعیت فعلیتون بدید؟؟ هنوزم به همسر سابقتون فکر میکنید؟؟؟ چون یه ازدواج ناموفق داشتید از ازدواج مجدد میترسید؟؟؟ شرایط تامین هزینه هاتون چطوریه؟؟ سطح تصیلاتتون و ظاهرتون چجوریه؟؟
نکته مهمی که هست شما نمیتونید و نباید تا ابد مجرد بمونید به دلیل یک ازدواج ناموفق و نباید بدبودن همسر سابقتون رو به تمام مردا تعمیم بدید!!!
چیز دیگه ای که هست باید توجه داشته باشید به دلیل یک ازدواج و بالا بودن نسبی سنتون نمیتویند توقع داشته باشید که تمام ایده آل هاتون در امر ازدواج محقق بشه!!! چیز دیگه ای که هست چرا حسی نسبت به پسرخالتون ندارید؟؟؟ ازش متنفرید یا نه؟؟؟؟ عیبی یا ایرادی داره از نظر شما؟؟؟
به نظرم اگه ازلحاظ فکری به هم میخورید و ایشون با اگاهی کامل از شرایط فعلی شما اقدام کردند به سرعت ردشون نکنید فقط به دلیل اینکه حسی بهش ندارید!!! در این جور مواقع اگه تمام شرایط رو در نظر بگیرید و خانواده هم نظارت دقیقی داشته باشند و خودتون هم از پسرخالتون بدتون نمیاد میشه بعد از محرم شدن علاقه ایجاد بشه!!!!
دوست عزیز مرسی از پاسخی که بهم دادی. در مورد خودم شاغل هستم از نظر مالی مستقل هستم خونه و زندگی دارم ولی با پدر و مادرم زندگی می کنم شرایط ظاهریم هم نسبتا خوبه. پسرخالم پسر خوبیه همه چیز و درمورد من میدونه و دوستم داره. یه چیزی که من باهاش مشکل دارم فکر میکنم شهرستانی بودنش هست که نمی تونم باهاش ارتباط برقرار کنم.
اگه بخوام باهاش وارد زندگی مشترک بشم هیچ حسی نسبت بهش ندارم به نظر شما این امکان وجود داره که من بدون هیچ احساسی وارد زندگی مشترک بشم.
سلام خانوم یاس!!!!
رد کردن پسرخالتون صرفا به دلیل شهرستانی بودنش کار خیلی معقولی نیست به خصوص وقتی شمارو دوست داره((البته باید مواظب باشید به دلیل موقعیت شما درخواست ازدواج نداده باشه-شرایطی مثل مسکن و درامد-که البته چون خانوادتون تاییدش میکنن بعیده)) .
به نظرم اگه تفاهم ها و اشتراکهای اولیه رو دارید( سطح فرهنگی و تحصیلاتتون مثل همه و درک متقابلی از هم دارید) صرفا به دلیل شهرستانی بودنش ردش نکنید و یه جلسه حضوری برین پیش مشاور!!!
ببینید به نظرم اگه تفاهم باشه و شماهم از طرفتون منزجز نباشید عشق و علاقه بعد از عقد ایجاد میشه!! ولی حتما نظرات بقیه بچه های تالار روهم جویا بشید و از مشاوره حضوری هم غافل نشید!! بالاخره صحبت یک عمر زندگیه!!!
- - - Updated - - -
سلام خانوم یاس!!!!
رد کردن پسرخالتون صرفا به دلیل شهرستانی بودنش کار خیلی معقولی نیست به خصوص وقتی شمارو دوست داره((البته باید مواظب باشید به دلیل موقعیت شما درخواست ازدواج نداده باشه-شرایطی مثل مسکن و درامد-که البته چون خانوادتون تاییدش میکنن بعیده)) .
به نظرم اگه تفاهم ها و اشتراکهای اولیه رو دارید( سطح فرهنگی و تحصیلاتتون مثل همه و درک متقابلی از هم دارید) صرفا به دلیل شهرستانی بودنش ردش نکنید و یه جلسه حضوری برین پیش مشاور!!!
ببینید به نظرم اگه تفاهم باشه و شماهم از طرفتون منزجز نباشید عشق و علاقه بعد از عقد ایجاد میشه!! ولی حتما نظرات بقیه بچه های تالار روهم جویا بشید و از مشاوره حضوری هم غافل نشید!! بالاخره صحبت یک عمر زندگیه!!!
خیلی ممنون از پاسخی که دادین از نظر عقلی ازدواج منطقی به نظر میاد ولی ببخشید اینو میگم وقتی فکر میکنم درآینده بخواد منو در آغوش بگیرد و... برام سخته ... اینا منو می ترسونه
نقل قول:
نوشته اصلی توسط gol yas
ببینید آخه رک بگم سنتون هم داره میره بالا
یه ازدواج نا موفق هم داشتین
حالا نگران چجوری تو آغوش رفتن هستین ؟
اگر ازش متنفرید که هیچ
ولی اگر میبینید خصوصیاتی داره که پتانسیلی برای ایجاد مهر و محبت بین شماست بیشتر روش فکر کنید
من چون تجربه یک بار شکست رو داشتم اینو می دونم ازدواج نکردن بهتر از تصمیم اشتباه گرفتن صرفا بخاطر بالا رفتن سنم است و خواستم از شما نظر خواهی کنم نخواستم تصمیم اشتباه بگیرم
دلیل اصلی شما برای تردید نسبت به ایشون چیه ؟
خب شهرستانی بودن و ... که بقیه هم گفتن قابل قبول نیست
دیگه چه ایراداتی از نظر شما دارن
توضیح خیلی کم دادین
گل یاس عزیز،
می شه یک کم واضح تر بگید منظورتون از شهرستانی بودن چیه؟ چرا به نظرتون یک ایراد هست؟
چون در توضیحش گفتید که برای رابطه فیزیکی حس بدی دارید و ...
من رابطه بین "از شهرهای متفاوت" بودن و "تفاوت فرهنگی" را می فهمم، اما رابطه اش با توضیح شما برام مبهم است.
این که پسرخاله شما هستند می تونه خیلی از تفاوت فرهنگیتون کم کنه و مشترکات را بیشتر.
اگر از طرف خانواده پدری با شما متفاوتند، اما از سمت خانواده مادری 50 درصد مشترکات دارید.
به نظر خودت یک پسر که قبلا ازدواج نکرده چرا باید از یک خانم مطلقه که یکسال هم از خودش بزرگتر هست خواستگاری کنه؟
آیا می دونی دلیلش چی هست؟
به هر حال سابقه ازدواج قبلی داشتن + تفاوت سنی دو فاکتوری هست که در عرف ما برای آقایون خیلی مهم است. پسرخاله شما قبلا هم به شما علاقه داشت؟
شرایط اقتصادی خودش چطور هست؟
شیدای عزیزم ممنون. به گفته خود پسرخالم قبل از ازدواج اولم هم ایشون منو دوست داشتن و تا خواستن اقدام کنن من ازدواج کردم. از نظر مالی شرایط متوسطی داره کار میکنه و مبلغی به عنوان پس انداز داره برای شروع زندگی.
ایشون تو شهرستان بزرگ شدند و به هر حال تا یه حدی با هم تفاوتهای فرهنگی داریم. باهاش صحبت کردم تفاوت سنیمون اصلا براش مهم نیست و میگه که فقط دوستم داره همین...
خانم گل یاس، مواردیکه شما رو نگران میکنه به نظر من هم موارد مهمی هستند. قبل از اینکه بر اساس منطق بخواین تصمیم بگیرین باید اونو به عنوان
همسرتون دوست داشته باشین. همون چیزی که حتی تصورش هم برای شما آزاردهنده است باید براتون برعکس لذت بخش باشه. فقط تنها چیزی که به نظرم
میرسه اینه که شاید باهاش زیاد نبودی و معاشرت زیاد باهاش نداشتی. اگه اینطوره میتونی باهاش بیشتر در ارتباط بشی و ببینی آیا با این ارتباط بیشتر و شناخت
بیشترش نظرت عوض میشه یا نه.
مرسی از پاسخ هایی که بهم دادین جناب toojih عزیز. نمیدونم شاید اینو یه جور خودخواهی بدونین که با توجه به شرایطی که دارم و یک بار ازدواج ناموفق داشتم حتی معاشرت با اون هم برام سخته. نظر خانوادم اینه که من اشتباه بزرگی دارم مرتکب میشم. اگر قرار باشه با این آدم زندگی کنم فقط یه ازدواج عقلانی انجام دادم یعنی می خوام بدونم میشه بدون توجه به احساسات و از روی عقل وارد یه زندگی شد؟؟؟
خانم گل یاس، جواب این سوال تون به نظرم خیلی سخته. آدمها با هم فرق دارند و هر کسی یه جوریه. مثلا برای من اینه که اگه از کسی خوشم نیاد بقیه شرایطشنقل قول:
نوشته اصلی توسط gol yas
هر چقدر که عالی باشه برام مهم نیست. البته به نظرم این منافاتی با عقلانی بودن تصمیم نداره. اولین شرط عقلی اینه که از طرف مقابلت خوشت بیاد، حس خوبی بهت بده
و به دلت بشینه. ما زندگی تشکیل میدیم برای همین حس بهتر. با این وجود باز هم میگم در مورد شما من شک دارم که آیا مطمئنی به دلت نمیشینه؟!
خواهش میکنم اگر کسی تجربه اینجور زندگی رو داشته کمکم کنه
سلام.
چه مدته طلاق گرفته اید؟
همسر قبلیتون رو از نظر عاطفی فراموش کرده اید؟
اینکه میگید رابطه فیزیکی با ایشون فکرش هم اذییتون میکنه به چه دلیله؟
از ظاهرش خوشتون نمیاد؟ یا چون شهرستانی هستن شما حس میکنید در سطحی نیست که شما بتونید به عنوان مرد زندگیتون بهش نگاه کنید؟
یعنی میخوام بدونم دلیل اون بی میلی و اکراهی که حس میکنید کدومه؟
در ضمن...
ممکنه به خاطر مشکلی که با شوهر سابق داشته اید و کار به طلاق کشیده، کلا فشارهای عصبی و روحی ناشی از طلاق کمی میل جنسیتون رو کم کرده باشه. آیا اینطوره؟
و یک سوال دیگه ...
فقط نسبت به ایشون بی میل هستید یا کلا بی میل شده اید؟
مرسی pooh عزیز بابت توجهی که کردی. دقیقا یک ساله که از همسرم جدا شدم. نمی تونم بگم به طور کامل همسر سابقم رو فراموش کردم ولی تقریبا دیگه بهش فکر نمی کنم. نمی دونم جواب سوال سومتونو چطوری بگم خوب وقتی آدم از یه شخصی برای ازدواج خوشش نیاد نمی تونه با اون شخص رابطه نزدیکی رو تصور کنه حس من نسبت به این آدم زیر صفره. فکر میکنم هم ظاهرش هم شهرستانی بودنش باعث شده. دقیقا همون چیزی که خودتون گفتین نمی تونم به عنوان مرد زندگی نگاهش کنم.
درضمن من کلا بی میل نیستم و اینو مطمئنم که ربطی به فشارهای عصبی و... نداره و نسبت به این آدم اینجوری هستم.
من به این فکر می کنم که فقط با این آدم یک زندگی مشترک تشکیل بدم بدون عشق و احساس و علاقه آیا شدنیه؟؟؟؟
دوست عزیز میشه کمی در مورد ظاهر اون آقا توضیح بدین و در مورد ظاهر خودتون در چه حدی هستید؟
آیا ظاهر همسرتون براتون مهمه؟
میشه توضیح بیشتری از شهرستانی بدین؟ چه رفتاری داره که از نظر شما شهرستانیه و تو ذوقتون میزنه؟
نوع حرف زدنش چطوره؟ اگه بخوای ایشون رو به دوستات معرفی کنی چه حسی بهت دست میده؟ خوب یا بد؟ یا از نشون دادنش به دیگران دچار استرس و نگرانی میشی؟
این که میگی خوشت نمیاد ازش آیا زمینه ارتباط نزدیک باهاش داشتی منظورم فیزیکی نیست باهاش تنهایی بیرون بری ازش بخوای در مورد حسش باهات حرف بزنه؟
نوع خندیدنش و حرکات بدن چطور؟ عکس العمل هاشو دوست داری؟ آیا هیجان داره
اگه به این سوالا جواب بدی بهتر بتونیم راهنماییت کنیم
mis marjan عزیز مرسی از پاسخت. از نظر ظاهری و تیپ من از اون بالاترم اگر کنار هم راه بریم این تفاوت احساس میشه نوع لباس پوشیدنش و ظاهرش شهرستانیه و توی حرف زدن لهجه هم داره وقتی کنارم باشه پیش دوستام و همکارام قطعاً احساس خوبی نخواهم داشت . دوبار با هم تنهایی بیرون رفتیم و از احساسش برام گفته ولی من اصلا برام مهم نیست و بیشتر دوست داشتم اون ساعتها بگذره و تموم بشه. این سوالهایی که شما کردی جوابش مشخصه قطعاً من از هیچ چیزش خوشم نیومده که هیچ حسی نسبت بهش ندارم. منتظر راهنماییتون هستم.
دوست عزیز با توجه به پاسخ هایی که دادی به نظرم ایشون حتی جذابیت اولیه رو هم براتون نداشته یعنی حتی به دلتون نشسته
من توصیه میکنم جواب منفی بهشون بدید چون حتی اگر ایشون از لحاظ اخلاقی هم خوب باشه بازم شما حس خوبی نخواهید داشت
زندگی مشترک پر از مشکلات و سختیه که تنها در صورتی میشه تحمل کرد که طرف مقابل رو دوست داشته باشید
شما تجربه یک بار شکست رو داشتید و الان به دنبال زندگی اروم هستید
به نظرم عجله نکنید ممکنه خواستگارای بهتری داشته باشید خصوصا که از لحاظ چهره و ظاهر موقعیت خوبی دارید :227:
موفق باشی عزیزم
اصلا این طور نیست که چون یک ازدواج ناموفق داشتید باید هر کسی را بپذیرید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط gol yas
شما باید مثل هر کس دیگری خواستگارتون را بررسی کنید و اگر با شرایطت و معیارهاتون هماهنگی داره ازدواج کنید.
خانم گل یاس، به نظرم هرچه زودتر بهش جواب رد بدین... البته ی طوری که تو ذوقش نخوره، گناه داره بنده خدا اونم حق داره کسیو داشته باشه که بتونه نیازهای عاطفیشو تامین کنه... شما نمی توند این کارو براش انجام بدید بنابراین بهتره کات کنید... نذارید بیشتر بهتون وابسته بشه ممکنه ضربه احساسی بخوره ... موفق باشی
قطعا جواب رد بده....این مسایل بعد از ازدواج بزرگتر میشه...خودتو گول نزن.مجرد ماندن بسی بهتر از زندگی,بی احساس است.کامل مساله را فراموش کن.من تحربه سه سال و نیم زندگی بی احساس با دختری بسیارخوب اما زیادی شهرستاتی و ساده و معمولی و بی کلاس اذیتم میکنه هنوز